Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pułk" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Generał brygady Stanisław Sochaczewski
Major General Stanisław Sochaczewski
Autorzy:
Czapała, Michaił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085116.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Stanisław Sochaczewski
Zaamurski Border Guards
5th Zasławski Lancers
Great War
Second World War
Zaamurski Okręg Straży Granicznej
5 Pułk Ułanów Zasławskich
II wojna światowa
I wojna światowa
Opis:
Autor przedstawia biogram oraz szczegółowy opis służby wojskowej w Armii Rosyjskiej i w Wojsku Polskim generała brygady Stanisława Sochaczewskiego (1877-1953). Wykształcenie średnie otrzymał w 4. Gimnazjum Męskim w Kijowie. Po zdaniu egzaminu maturalnego wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu św. Włodzimierza w Kijowie, który jednak opuścił i rozpoczął służbę wojskową w Jelizawietgradskiej Szkole Kawalerii w 1900 roku. W 1902 roku Sochaczewski został mianowany kornetem (podporucznikiem) z przydziałem do 22 (później – 8) Pułku Dragonów Astrachańskich. Po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej na własną prośbę został przeniesiony do Mandżurii do oddziałów Zaamurskiego Okręgu Straży Granicznej. W latach 1904-1915 Sochaczewski na stałe znajdował się w strefie działań bojowych, najpierw przeciwko Japończykom, a później Chunchuzom. W 1915 roku Sochaczewski został przeniesiony na front austriacko-niemiecki, gdzie wyróżnił się, walcząc w szeregach 1 Zaamurskiego Konnego Pułku. Za zasługi wojenne otrzymał najwyższy rosyjski order za waleczność – św. Jerzego 4 st. Jesienią 1917 roku, po przewrocie bolszewickim, z żołnierzy-Polaków służących w Armii Rosyjskiej sformował dywizjon, później rozwinięty w 5 Pułk Ułanów II Korpusu Polskiego. W maju 1918 roku wziął udział w bitwie kaniowskiej, po której został wzięty do niewoli i internowany w Brześciu nad Bugiem. Po zwolnieniu w listopadzie 1918 roku Sochaczewski ponownie sformował 5 Pułk Ułanów i objął nad nim dowództwo. W jego szeregach walczył przeciwko Ukraińcom i bolszewikom w latach 1919-1920, zasłużywszy na order „Virtuti Militari”. W okresie międzywojennym 1921-1939 Sochaczewski kontynuował karierę wojskową, którą zakończył w roku 1929 roku w stopniu generała brygady. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił w szeregi wojska polskiego, najpierw we Francji, a później w Wielkiej Brytanii. Po roku 1945 zdecydował się nie wracać do kraju i pozostał w Zjednoczonym Królestwie. Zmarł w Penley Hall (Walia) 13 lipca 1953 roku w wieku 75 lat.
The author presents the biography and Russian and Polish military service of Major General Stanisław Sochaczewski (1877-1953). He got his elementary education firstly in the 4th public school in Kiev. After obtaining his general certificate there, he was admitted to the law department of the Kiev University. Sochaczewski abandoned the studies there and entered the military service to the Jelizawietgrad Cavalry school in 1900. In 1902 Sochaczewski was commissioned as a cornet (2nd Lieutenant) in the 22nd (later 8th) Astrakhansky Dragoons. In 1904 he was transferred to the Far East to Border Guards Troops, where he fought the Japanese and Chunkhu bandits. After the outbreak of the Great War, Stanisław Sochaczewski (in the ranks of the 1st Zaamurski Border Mounted Regiment) starting from 1915 fought the Austro-Hungarian and German troops and earned the highest Russian military award – order of St. George of the 4th class. In 1917 after the Bolshevik Revolution lieutenant-colonel Sochaczewski formed a Polish squadron (later Regiment) from the troops of the Polish nationality serving in the Russian ranks, with whom he joined the Polish II Corps. In May 1918 he fought the Germans at Kaniów, and was taken prisoner and interned in Brest Fortress. In November 1918 Sochaczewski took over the command of the 5th Lancers, with whom he fought the Ukrainians and Bolsheviks in 1919 – 1920, earning “Virtuti Militari” cross. During the Interwar period of 1921-1939 Sochaczewski continued his further military career, which he completed with the rank of Major General in 1929. After the outbreak of the Second World War Major General Stanisław Sochaczewski joined the Polish troops firstly in France, then in the UK. After 1945 Sochaczewski decided not to go back to Poland and to stay in the UK. He died in Penley Hall (Wales) on July 13st, 1953 at the age of 75.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2019, 2(11); 125-181
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniani saperzy 1920 roku ponownie przywróceni zbiorowej pamięci
The forgotten sappers of 1920 once again brought back to the collective memory
Autorzy:
Kiełb, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032939.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
pułk
batalion
kompania
sztandar
saperzy
mogiła
pomnik
tablica
identyfikacja
upamiętnienie
regiment
battalion
company
banner
sappers
grave
monument
plaque
identification
commemoration
Opis:
W artykule autor przybliża historię zapomnianych żołnierzy 1 Kompanii 13 Batalionu Saperów z 1920 roku, którzy zginęli w walkach z bolszewikami 27 czerwca 1920 roku w miejscowości Susły na dzisiejszej Ukrainie. Autor przedstawia własne starania, Fundacji In Blessed Art oraz innych osób o przywołanie pamięci o tych zapomnianych i przemilczanych przez historię bohaterach. W 100. rocznicę od ich śmierci konsul generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Winnicy Damian Ciarciński po raz pierwszy odczytał nazwiska poległych wówczas żołnierzy nad ich zbiorową mogiłą w Susłach.
In the article, the author presents the history of sappers from 1920 who died in battles with the Bolsheviks on June 27, 1920 in the town of Susły in today’s Ukraine. The author presents his efforts and the In Blessed Art Foundation and other people, recalling the memory of this battalion that has been forgotten and ignored by history. On the 100th anniversary of their death, the names of the fallen soldiers at the mass grave in Susły were read for the first time. The names were read out by the Consul General of the Republic of Poland in the Vineyard, Damian Ciarciński.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2020, 1(13); 33-61
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan niemieckich pułków pancernych w czerwcu 1941 roku przed operacją „Barbarossa”
The Condition of the German Panzer Regiments in June 1941 before operation „Barbarossa”
Autorzy:
Frańczak, Radosław
Kamińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152482.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
operacja Barbarossa
pułk pancerny
dywizja pancerna
czołg
III Rzesza
Operation Barbarossa
armoured regiment
armoured division
tank
Third Reich
Opis:
W czerwcu 1941 roku do ataku na ZSRS niemieckie wojska pancerne (Panzertruppen) mogły wykorzystać 17 pułków pancernych (w 17 dywizjach pancernych), które różniły się zarówno pod względem liczebnym, jak i jakościowym. Niemcy po kampanii na zachodzie Europy stworzyli nowe dywizje pancerne, ale przemysł zbrojeniowy nie był w stanie wyprodukować wystarczającej liczby czołgów średnich, mających wówczas stanowić główną siłę ognia. W związku z tym – w pewnym stopniu – zostali zmuszeni do użycia na szeroką skalę czołgów lekkich, które na początku lat czterdziestych XX wieku nie odpowiadały potrzebom pola walki. Chociaż stan niemieckich jednostek pancernych w czerwcu 1941 roku był niezadowalający, to nie ich jakość stanowiła główny powód porażki operacji „Barbarossa” (Unternehmen Barbarossa).
In June 1941, the German armoured force had 17 armoured regiments (in 17 armoured divisions) at its disposal for the attack on the USSR, which varied in numbers and quality. After the campaign in Western Europe, Germany created new armoured divisions, but the arms industry was unable to produce a sufficient number of medium tanks, intended to be the main firepower at the time. As a result, the Pazerwaffe – to some extent – was forced to use on a large scale light tanks, which at the beginning of the 1940s did not meet the needs of the battlefield. Despite the unsatisfactory condition of the German armoured regiments in June 1941, it was not their quality that was the main factor in the failure of Operation Barbarossa.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2022, 1, 17; 95-117
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdobycie Horodyszcza 3 lipca 1919 roku
The capture of Horodyszcze (3rd July 1919)
Autorzy:
Michliński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032942.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
pułk
batalion
kompania
sztandar
saperzy
mogiła
pomnik
tablica
identyfikacja
upamiętnienie
Flotylla Pińska
Łuniniec
Horodyszcze
regiment
battalion
company (military company)
flag (war flag)
sappers
grave
monument
plaque
identification
commemoration
Pinsk Flotilla
Opis:
Początkowy okres wojny polsko-bolszewickiej charakteryzowały działania zaczepne. W marcu 1919 roku stosunkowo słabe siły polskie opanowały Pińsk. Od kwietnia Naczelne Dowództwo WP rozpoczęło działania ofensywne na większą skalę. Operująca na Polesiu Grupa generała Antoniego Listowskiego otrzymała zadanie zdobycia Łunińca – ważnego węzła kolejowego. Opanowanie miasta przebiegało w kilku fazach. Jedną z nich było zdobycie Horodyszcza. 3 lipca 1919 roku wspólne działania 34 Pułku Piechoty i Flotylli Pińskiej doprowadziły do wysadzenia desantu i zdobycia wsi. Dzięki opanowaniu Horodyszcza wojsko polskie miało otwartą drogę na Łuniniec. Horodyszcze było chrztem bojowym Flotylli Pińskiej. Na pamiątkę bitwy dzień 3 lipca ustanowiono świętem Flotylli Pińskiej.
The initial period of the Polish-Bolshevik war was characterised by offensive actions. In March 1919, relatively weak Polish forces captured Pinsk. In April the Polish Army High Command began offensive actions on a larger scale. General Antoni Listowski’s Group, operating in Polesie, was assigned the task of capturing Łuniniec – an important railroad junction. Taking control of the city proceeded in several phases. One of them was the capture of Horodyszcze. On the 3rd of July 1919, the joint operation of the 34th Infantry Regiment and the Pinsk Flotilla led to the landing and capturing the village. By capturing Horodyszcze, the Polish Army gained an open road to Łuniniec. Horodyszcze was a baptism of fire for the Pinsk Flotilla. To commemorate the battle, the 3rd of July was established as the Pinsk Flotilla Day.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2020, 1(13); 19-32
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies