Temat: Amoris Laetitia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Was wird sich in Ungarn nach Amoris laetitia ändern?
What will change in Hungary after Amoris laetitia?
Co zmieni się na Węgrzech po Amoris laetitia?
Autorzy:: Kovács, Gusztáv
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595436.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
gender
family
Hungary
rodzina
Węgry
Opis:: Amoris laetitia jest dokumentem kryzysowym, który został świadomie napisany w sytuacji kryzysowej i poszukuje rozwiązań. Nie jest to jednak w żadnej mierze dokument pesymistyczny ani przepowiadający kulturowy upadek. Wręcz przeciwnie, jest to dokument nadziei. Tekst adhortacji apostolskiej papieża Franciszka nie proponuje jasnych i prostych odpowiedzi, niczego nie nakazuje, ani nie narzuca, ale pragnie motywować czytelnika i otwierać na nowe wizje. Amoris laetitia charakteryzuje się postawami, które sama postuluje: postawa otwartych rąk i otwartych oczu, poszanowanie pluralizmu oraz wrażliwość na radość i cierpienie. To, czy Amoris laetitia zmieni coś na Węgrzech, zależy od tego, czy postawy, którymi kieruje się ten dokument, zadomowią się także w Kościele lokalnym. Przykładowo należy pytać się, czy kwestia płci będzie podobnie otwarcie dyskutowana, jak czyni to papież Franciszek, i czy poważnie zostaną potraktowane pluralistyczne doświadczenia męskości i kobiecości w uwarunkowaniach nierównej modernizacji. Druga ważna kwestia dotyczy tego, czy posiadamy wystarczająco kreatywności i odwagi w poszukiwaniu rozwiązań w takim kształtowaniu ról męskich i kobiecych, aby osoby obydwu płci mogły wzrastać i żyć w sprawiedliwych warunkach. Elementem tego wzrostu są także wszelkie zdolności umożliwiające spokojne życie w rodzinie.
Amoris laetitia is a crisis-document that was knowingly written in a crisis situation and in the search for solutions. However, it is on no account a document of pessimism or a prophecy of cultural downfall. It is much rather a document of hope. The text does not want to give clear and simple answers, but wants to motivate the readers to open up themselves for new visions. The document is characterized by attitudes which promote this opening: the attitude of the open arms and open eyes, acceptance of plurality, and sensitivity towards joy and suffering. Whether Amoris laetitia will change something in Hungary depends on whether these attitudes will also find a home in our church. For example, whether the question of gender is addressed as open as Pope Francis does, and whether the plural experiences of men and women are taken seriously under the conditions of disparate modernization. The second question is, whether we are creative and courageous enough to look for solutions in order to shape gender roles in a way that both sexes can grow in their lives and live under fair and just conditions. To this growth belong all abilities which enable them to live in a family in peace.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 177-189
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Das Gewissen in Veritatis splendor und Amoris Laetitia. Eine moraltheologische Analyse
Reflections on Conscience in Veritatis splendor and Amoris laetitia. A Moral Theological Analysis
Sumienie w Veritatis splendor i Amoris laetitia. Analiza teologiczno-moralna
Autorzy:: Klöcker, Katharina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28408379.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Gewissen
Amoris laetiitia
Veritatis splendor
sumienie
Amoris laetitia
Conscience
Opis:: Der Text befasst sich mit den unterschiedlichen Gewissenskonzeptionen in Veritatis Splendor und Amoris laetitia und entkräftet das Argument der Diskontinuität.Vertreten wird dagegen eine Hermeneutik der Komplementarität. Diese vermag der Dialektik von Theorie und Praxis adäquate Denkräume zu eröffnen, in denen sich die oft übersehene und vergessene Mehrdimensionalität des christlichen Gewissensbegriffs entfalten lässt. Aus der gegenseitigen Spiegelung von Veritatis splendor und Amoris laetitia resultiert eine Gewissenskonzeption, die die Reichweite des Gewissensbegriffs und gleichzeitig den dynamischen Charakter und die Vitalität der kirchlichen Lehre zum Ausdruck bringen kann.
The text deals with the different conceptions of consciencein Veritatis Splendor and Amoris laetitia and undermines the argument of discontinuity. In contrast, a hermeneutic of complementarity is advocated. This can open up adequate spaces of thought for the dialectic of theory and practice, in which the often overlooked and forgotten multidimensionality of the Christian concept of conscience can unfold. The mutual reflection of Veritatis splendor and Amoris laetitia results in a conception of conscience that can express the scope of the concept of conscience and at the same time the dynamic character and vitality of the Church’s teaching.
Artykuł przedstawia różniące się koncepcje sumienia w encyklice Jana Pawła II Veritatis splendor i adhortacji apostolskiej Franciszka Amoris laetitia. Autorka podważa argument dyskontynuacji między tymi dokumentami i opowiada się za hermeneutyką komplementarności. Umożliwia to otwarcie dla dialektyki teorii i praktyki adekwatnych przestrzeni myślowych, w których można rozwinąć często pomijaną i zapomnianą wieloaspektowość chrześcijańskiego pojęcia sumienia. Ze wzajemnej refleksji Veritatis splendor i Amoris laetitia wyłania się koncepcja sumienia, która może wyrazić zakres pojęcia sumienia i jednocześnie charakter dynamiczny i witalny nauczania kościelnego.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 35-50
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Leadership in eine offene Zukunft! Die Papst-Franziskus-Formel
Przywództwo ku otwartej przyszłości! Formuła papieża Franciszka
Leading into the open future! The Pope Francis Method
Autorzy:: Gillen, Erny
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595410.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: papież Franciszek; etyka; przywództwo; Evangelii gaudium; Laudato si’; Amoris laetitia;
Pope Francis; ethics; leadership; Evangelii gaudium; Laudato si’; Amoris laetitia;
Opis:: Przywództwo etyczne ku otwartej przyszłości zakłada zaufanie i metodę. Papież Franciszek korzysta z własnej metody, którą wyraźnie prezentuje w Evangelii gaudium. Niniejszy artykuł ukazuje, jak papież organicznie wiąże swoją metodę przywództwa i etykę. Autor przedstawia, jak metoda Franciszka została mądrze i systematycznie zastosowana w dokumentach papieskich, Laudato si’ oraz Amoris laetitia, i wynikających z nich kontekstach, aby wnieść poruszenie do pewnych określonych sytuacji. Formuła przywództwa papieża Franciszka toruje drogę z moralnych przekonań w kierunku aktywnego działania moralnego.
Ethical leadership towards an open future is based both on trust and on methods. In this regard Pope Francis uses his own method which he describes explicitly in Evangelii gaudium. In this contribution Erny Gillen shows how Pope Francis brings leadership and ethics together. His method is systematically at work in the papal documents Laudato si’ and Amoris laetitia and their respective contexts. It mobilises people with their moral convictions to act accordingly. Thus the Pope Francis Method lays out a smart path from moral belief to moral action.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 2; 11-30
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Pedagogiczne aspekty adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia
Pedagogical aspects of the apostolic exhortation Amoris laetitia by Pope Francis
Autorzy:: Zellma, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595669.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
Francis
Christian pedagogy
family
upbringing
Franciszek
pedagogika chrześcijańska
rodzina
wychowanie
Opis:: Amoris laetitia, an apostolic exhortation by Pope Francis, shows the problems related to marriage and family in a new light. The Pope, just like His predecessors, devotes a lot of attention to parental responsibility for the holistic development of children. He reminds us that the passing on of values and ideals, development of social and religious attitudes and sexual education should occupy an important place in the process of upbringing in the family. In the opinion of Francis, such an upbringing requires the involvement of the mother and the father, who consciously and responsibly participate in the holistic development of their children. In the accomplishment of educational tasks the parents are entitled to receive proper support from the state, the school and the Church. Other aspects regarded by Pope Francis as important include the preparation of future spouses for marriage and parenthood, and support for married couples in performing their tasks resulting from motherhood and fatherhood. Consequently, Francis devotes much attention to proper methods of upbringing in the family, which is important not only in theory, but also in practice. All of these aspects are investigated in the article and analysed from the perspective of Christian pedagogy.
Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia stawia w nowym świetle problemy dotyczące małżeństwa i rodziny. Papież, podobnie jak jego poprzednicy, wiele uwagi poświęca odpowiedzialności rodziców za holistyczny rozwój dzieci. Przypomina, że w procesie wychowania w rodzinie ważne miejsce powinno zajmować przekazywanie wartości i ideałów, kształtowanie postaw społecznych i religijnych oraz edukacja seksualna. Zdaniem Franciszka, wychowanie to domaga się zaangażowania matki i ojca, którzy świadomie i odpowiedzialnie uczestniczą w holistycznym rozwoju dzieci. W realizacji zadań wychowawczych rodzice mają prawo do odpowiedniej pomocy ze strony państwa, szkoły i Kościoła. Papież za ważne uznaje też przygotowanie narzeczonych do małżeństwa i rodzicielstwa oraz wspieranie małżonków w wypełnianiu zadań wynikających z macierzyństwa i ojcostwa. W związku z powyższym adhortacja Amoris laetitia wiele uwagi poświęca odpowiednim metodom wychowania w rodzinie, co jest znaczące nie tylko dla teorii, ale również dla praktyki. Na te wszystkie aspekty zwrócono uwagę w artykule, analizując je z perspektywy pedagogiki chrześcijańskiej.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 235-248
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Pastoral discernment, imagination and ekphrases in Pope Francis’ apostolic exhortation Amoris laetitia
Rozeznanie duszpasterskie, ekfrazy i wyobraźnia w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
Autorzy:: Abram, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595338.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
rozeznanie
wyobraźnia
obrazy słowne
model Kościoła
discernment
imagination
verbal images
model of Church
Opis:: Artykuł podejmuje próbę określenia pojęcia „rozeznania duszpasterskiego” w oparciu o ekfrazy (obrazy słowne, które mają na celu mobilizację wyobraźni i unaocznianie tego, co ważne) w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Zawiera ogólną refleksję na temat języka adhortacji i kluczowych sformułowań na temat rozeznania jako praktyki osobistej i eklezjalnej. Praktyka ta w kontekście modlitwy ma na celu przybliżyć znaki, symbole, pomóc zrozumieć uczucia, myśli i spełnić rolę „wglądu” w poszczególne sytuacje osoby podejmującej decyzje. W zgłębieniu pojęcia „rozeznania” służą pomocą myśli trzech teologów moralistów: Williama Spohna, Jamesa Gustafsona i Edwarda Vacka. Główna dyskusja toczy się wokół relacji pomiędzy prawem i przepisami a rzeczywistością, której nie da się opisać w kolorach czarno-białych, a która jest często wieloznaczna. Przytoczone zostały podejścia papieża Franciszka, który w oparciu o zasadę „stopniowości” oraz cnoty miłości miłosiernej, przypatrywania i przywiązywania uwagi, nawołuje do „cierpliwego realizmu”, postrzegania rozeznającego Kościoła jako „szpitala polowego”, „schroniska” i rodziny, która nie waha się wyjść poza literę prawa.
This paper examines the notion of “pastoral discernment” in the post-synodal exhortation Amoris laetitia. It attempts to find out what Pope Francis means by his frequently used term “discernment” and how he sees the role of discernment in the lives of individuals as well as an ecclesial practice. This practice, which takes place in prayer, aims at reading signs, symbols, emotions, thoughts; it seeks to acquire an insight or a set of insights into the specific situation of the discerning person. To illuminate further the practice of discernment, three moral theological works, by William Spohn, James Gustafson and Edward Vacek, will be briefly explored. The article examines the language and ekphrases (verbal images) and argues that Pope Francis in this document reclaims imagination as an important tool for pastoral discernment. The main discussion touches upon the relationship between moral norms and regulations on the one hand and the human reality that is seldom black and white and cannot be adequately captured by legalistic approaches. Attention will be drawn to Pope Francis’ endorsement of the principle of graduality and qualities of mercy, gazing, attentiveness and “patient realism” as well as to the possibility of the discerning Church model, which is best captured in such images as “field hospital”, “shelter”, and “family”.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 141-162
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Zwischen Begeisterung und Besorgnis Über die Rezeption von Amoris laetitia in Slowenien
Between delight and anxiety. On reception of Amoris laetitia in Slovenia
Między zachwytem i obawami. O recepcji Amoris laetitia w Słowenii
Autorzy:: Globokar, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595492.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
pastoral care for the family
moral norms
gradualness
inclusion
duszpasterstwo rodzin
normy moralne
stopniowość
włączenie
Słowenia
Opis:: Posynodalna adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia znalazła w Słowenii bardzo zróżnicowane przyjęcie. Po początkowej powściągliwości ze strony hierarchii kościelnej, od końca 2016 r. coraz wyraźniejsza staje się pozytywna recepcja tego dokumentu. Zdecydowana większość wierzących i ludzi zaangażowanych w działalność pastoralną dostrzega w Amoris laetitia odpowiedni impuls dla odnowy duszpasterstwa rodzin w Słowenii. W artykule zostały przedstawione niektóre racje przeciwstawnych reakcji – od zachwytu aż do sprzeciwu – w ramach recepcji papieskiego dokumentu i rozwinięte niektóre impulsy zawarte w Amoris laetitia dla duszpasterstwa w Słowenii.
Reactions to the Post-Synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia by Pope Francis have also been fiercely divided in Slovenia as elsewhere. Initially, the official Church showed reluctance towards it. However, there has been more and more signs of a positive reception since towards the end of 2016. A great majority of the believers and pastoral co-workers understood this exhortation as an appropriate incentive for the renewal of the pastoral care of the family in Slovenia. The article discusses some of the reasons for the opposing reactions to the document and tries to further develop some parts of the document to be used in the pastoral care of the family in Slovenia.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 191-202
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Eine begrenzte und herausfordernde Wirklichkeit. Partnerschaft, Ehe und Familie im Nachsynodalen Schreiben Amoris laetitia
Limited and challenged reality. Partnership, marriage and family in post-synodal exhortation Amoris laetitia
Rzeczywistość ograniczona, będąca wyzwaniem. Związki partnerskie, małżeństwo i rodzina w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
Autorzy:: Faber, Eva-Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595476.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
diversity in partnership
development
growth
lifestyle
possible good
różnorodność w związkach partnerskich
rozwój
wzrost
styl życia
możliwe dobro
Opis:: The principle of apostolic exhortation Evangelii gaudium saying that “realities are greater than ideas” (No. 231) leads the post-synodal apostolic exhortation Amoris laetitia to realize the complex challenge of partnership and family. Pope Francis encourages couples to develop a culture of “reconciled diversity” by freeing themselves from feeling that they have to be alike (cf. AL 139). He sketches the path of couples and families as a history of permanent development and growth. In view of this demanding reality, it is necessary to deal mercifully with difficult situations and wounded families. The Church has always to take into account the practical possibilities of real families and promote the good they are able to do (cf. AL 308).
Zasada zawarta w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium dotycząca tego, że „rzeczywistość jest ważniejsza od idei” (nr 231), prowadzi posynodalną adhortację apostolską Amoris laetitia w kierunku jej realizacji w odniesieniu do złożonych wyzwań związków partnerskich i rodziny. Papież Franciszek zachęca pary do rozwinięcia kultury „pogodzonej różnorodności” przy uwolnieniu się od uczuć, które nakazują być sobie równymi (por. AL 139). Dokument ten szkicuje drogę małżeństw i rodzin jako historię permanentnego rozwoju i wzrostu. Z perspektywy tej wymagającej rzeczywistości konieczne jest powiązanie miłosierdzia z sytuacjami trudnymi i zranionymi rodzinami. Kościół zawsze musi brać pod uwagę praktyczne możliwości realnych rodzin i wspierać możliwe dobro (por. AL 308).
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 27-54
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Amoris laetitia und die Frage wiederverheirateter Geschiedener
Amoris laetitia and the question of remarried divorced couples
Amoris laetitia i problem osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach
Autorzy:: Schaupp, Walter
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595374.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
remarried divorced couples
principle of gradualness
principle of inclusion
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
zasada stopniowości
zasada włączenia
Opis:: Amoris laetitia does not expressly permit or demand in terms of a new binding regulation that remarried divorced persons be admitted to the sacraments. Instead, what is required is a new way of dealing with “irregular situations”, and the document mentions principles which are supposed to serve as guidelines for dealing with individual cases. On the one hand, the article seeks to show that in light of a long running doctrinal development which is now being continued in Amoris laetitia, the admission of remarried divorced persons will be inevitable for the Church. On the other hand, it provides an analysis of the pastoral and moral theological principles which ought to guide and legitimate the “distinction” in individual cases (attention and support; assessment of the situation; maximum inclusion; mitigating circumstances; distinction between the norm and its application). It is argued that from a systematic perspective gradualness can be considered as the key principle from which the other principles can best be understood and integrated.
Amoris laetitia pozwala względnie popiera dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów nie w sposób wyraźny w sensie nowej wiążącej regulacji. Dokument ten raczej domaga się nowego stylu obchodzenia się z „sytuacjami nieregularnymi” i określa pryncypia, które powinny kierować podejściem do osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach w poszczególnych przypadkach. Artykuł z jednej strony próbuje ukazać, że na tle już długiego rozwoju nauczania Kościoła, którego kontynuacją jest Amoris laetitia, dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów jest dla Kościoła nieuniknione. Z drugiej strony tekst analizuje pryncypia duszpasterskie i teologicznomoralne, które mają kierować „rozeznaniem” w poszczególnych przypadkach i je legitymizować (wsparcie i towarzyszenie; rozeznanie sytuacji; maksymalne włączenie; okoliczności łagodzące; rozróżnienie między normą i jej zastosowaniem). Autor argumentuje przy tym, że w wymiarze systematycznym stopniowość może być widziana jako centralne pryncypium, z perspektywy którego pozostałe zasady należy najlepiej rozumieć i integrować.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 163-176
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Sakramentale Barmherzigkeit für Menschen in „komplexen Situationen“. Zutritt von wiederverheirateten Geschiedenen zu den Sakramenten nach Amoris laetitia
Sacramental mercy for people in “complex situations”. Access to the sacraments for the divorced who live in second partnerships according to Amoris laetitia
Miłosierdzie sakramentalne dla ludzi w „złożonych sytuacjach”. Dostęp do sakramentów osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach według Amoris laetitia
Autorzy:: Sandler, Willibald
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595688.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
sacramental mercy
operational understanding of mercy
polarisation of Church
ecclesial depolarisation
sakramentalne miłosierdzie
skuteczne rozumienie miłosierdzia
polaryzacja w Kościele
eklezjalna depolaryzacja
Opis:: For Pope Francis the triad see – judge – act means acknowledging mercy for people in complex situations before judging their case as irregular. In this way, moral judgement is still possible, but it has to function as a redeeming action of God. Accordingly, Pope Francis advocates an “operational understanding of mercy”: The Church acts mercifully to the extent that she opens up to ways of salvation for persons entangled in guilt. However, she can be merciless, if she “abandons” these people “to their own”, so that she “does not safeguard growth in maturity” for them. This approach leads to the “principle of sacramental mercy” according to which the Church in some special cases must not exclude divorced and remarried Christians from receiving the sacraments. According to Pope Francis, a polarised Church will be able to make such reforms to the extent that she exposes also herself to divine mercy as understood in this functional way.
Miłosierdzie oznacza dla papieża Franciszka poważne traktowanie ludzi w ich złożonych sytuacjach, zanim osądzi się ich przypadek jako nieregularny. Nie zostaje przez to wykluczony osąd moralny; powinien on się jednak tak dokonywać, aby pozostawić przestrzeń dla zbawczego działania Boga. Zgodnie z tym, miłosierdzie należy rozumieć jako pojęcie „w drodze”: Kościół okazuje się w takiej mierze miłosierny, w jakiej otwiera drogi zbawienia ludziom uwikłanym w winę. Jednocześnie jest niemiłosierny, kiedy ludzi w ich uwikłaniu pozostawia „im samym”, tak że nie zostaje zagwarantowany wzrost. Z tego wynika dla papieża Franciszka pryncypium miłosierdzia sakramentalnego, do którego dostępu Kościół w szczególnych pojedynczych przypadkach nie może zakazać osobom rozwiedzionym żyjącym w powtórnych związkach. Spolaryzowany Kościół będzie do takiej reformy zdolny dopiero wtedy, kiedy sam podda się tej Bożej drodze miłosierdzia.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 55-78
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Die Diskussion über die Unauflöslichkeit der Ehe im Zusammenhang mit dem nachsynodalen apostolischen Schreiben Amoris laetitia. Einige offene Fragen
The Discussion about the indissolubility of Marriage on the margin of Amoris laetitia. Some open questions
Dyskusja o nierozerwalności małżeństwa na marginesie adhortacji Amoris laetitia. Pytania otwarte
Autorzy:: Machinek, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595318.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
indissolubility of the marriage
divorce and remarried people
pastoral care
holy communion
nierozerwalność małżeństwa
rozwiedzeni powtórnie zaślubieni
troska duszpasterska
Komunia św.
Opis:: The indissolubility of sacramental marriage has been over the centuries the crucial point of the teaching of the Catholic Church about marriage based on the Jesus’ expressions about marriage and divorce. The indissolubility of marriage can be understood in a twofold manner. The first dimension is the moral indissolubility which means a serious moral obligation of being faithful towards the husband. Marriage should not be dissolved but in fact it is dissolved in an increasing number of Christian couples. But there is also the second dimension – the ontological indissolubility. Being a creation of God the sacramental marriage cannot be dissolved, even if the relationship breaks apart. Though Pope Francis emphasizes that the Church’s teaching about marriage remains unchanged, some passages of the Papal Letter cannot be interpreted clearly. As a result, the statements of the particular bishop conferences as well as the guidelines launched by some bishops concerning the pastoral care of divorced and remarried couples are ambiguous. The author of the article stands for the integral keeping of the entire teaching of the church about the indissolubility of the sacramental marriage in every new proposal for the pastoral care of people living in “irregular” situations.
Nierozerwalność sakramentalnego małżeństwa była przez wieki centralnym punktem nauczania Kościoła katolickiego o małżeństwie, bazującego na wypowiedziach Jezusa na temat małżeństwa i rozwodu. Pojęcie „nierozerwalność małżeństwa” można rozumieć w dwojaki sposób. Pierwszym wymiarem jest nierozerwalność moralna, która oznacza poważne zobowiązanie do wierności wobec prawowitego małżonka. Małżeństwo nie powinno być rozwiązywane, jednak w praktyce rozpada się i ostatecznie rozchodzi się pokaźna liczba chrześcijańskich małżeństw. Jednak jest jeszcze drugi wymiar, jakim jest nierozerwalność ontologiczna. Jako Boże dzieło sakramentalne małżeństwo nie tylko nie powinno, ale nie może zostać rozwiązane nawet wtedy, gdy rozpada się relacja między małżonkami. Mimo deklaracji papieża Franciszka, że nauczanie Kościoła w tym obszarze pozostaje niezmienione, pewne fragmenty adhortacji mogą być różnie interpretowane. W efekcie oświadczenia różnych episkopatów oraz pierwsze instrukcje duszpasterskie wydane przez biskupów, a dotyczące duszpasterstwa rozwiedzionych żyjących w nowych związkach, są bardzo różne. Autor artykułu opowiada się za tym, by we wszystkich nowych propozycjach dotyczących duszpasterstwa osób znajdujących się w sytuacjach nieregularnych zachowana została integralność nauczania Kościoła o nierozerwalności małżeństwa.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 121-140
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Theologischer Paradigmenwechsel und neue pastorale Spielräume. Das Nachsynodale Apostolische Schreiben Amoris laetitia
Change of the theological paradigm and new pastoral spaces. Post-synodal exhortation Amoris laetitia
Zmiana paradygmatu w teologii i nowe obszary duszpasterskie. Posynodalna adhortacja apostolska Amoris laetitia
Autorzy:: Schockenhoff, Eberhard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595740.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
change of theological paradigm
moral theology
ethics of virtues
divorces people in second partnerships
zmiana paradygmatu w teologii
teologia moralna
etyka cnót
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
Opis:: There are two different key interpretations on post-synodal exhortation Amoris laetitia. The first is based on hermeneutics of the continuation of Church teachings on marriage with the new language, and the second one is connected with a change in the moral message of the objective and static ontology to the theology that more fulfils the readings of the Gospel and are closer to a person’s real life. Pope Francis clearly expresses scepticism over the use of general rules for complex pastoral situations and the deductive method, which uses general truths to takes far-reaching proposals for every detailed situation. A change of paradigm in theology consists in the transition from the speculative-deductive method to the inductive method that attributes more value to the experience and the normative adequacy of single normative statements in the life of people. Amoris laetitia avoids the exaggerated idealism of marriage and demands a change of perspective which does not judge but inspires a direction towards growth, but does not substitute conscience, but rather shapes it. Encouraging personal evaluation of conscience is concerned especially with the problem of providing an opportunity to allow divorced people living in second partnerships to participate in taking the sacrament. The only way to answer this question is through the logic of mercy and integration, that orders discernment over complex situations. The crucial assertion of Amoris laetitia is: „it can no longer simply be said that all those in any «irregular» situation are living in a state of mortal sin and are deprived of sanctifying grace” (no 301). The Pope refers to the teachings of St. Thomas Aquinas who emphasizes the circumstances of man’s activities that should be applied in the observance of norms. It is not the ethics of situations, in that the decision about good and evil conduct be left to the freedom of man, but about the resolution of the Neo-Scholastic morality of deeds in favour of the ethics of virtues. The vision of sexuality included in Amoris laetitia is not based on the hamartiology, but on the Thomistic vision of human passions that are itself neither morally bad nor morally good, but becomes the moral through the attitude and action of subject. The justification of the entitlement and the commitment to the pastoral discernment of the complex situations is the logic of mercy.
Wobec posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia stosowane są dwa różne klucze interpretacyjne. Pierwszy opiera się na hermeneutyce kontynuacji nauczania Kościoła o małżeństwie, ale nowym językiem, a drugi związany jest z hermeneutyką zmiany przesłania moralnego z uzasadnionego obiektywnie i opartego na statycznej ontologii w kierunku teologii odpowiadającej Ewangelii i bliskiej życiu. Franciszek jasno wyraża sceptycyzm wobec stosowania ogólnych reguł do złożonych sytuacji duszpasterskich i wobec metody dedukcyjnej, która z powszechnych prawd wywodzi daleko idące wnioski dla każdej szczegółowej sytuacji. Zmiana paradygmatu w teologii polega na przejściu z metody spekulatywno-dedukcyjnej w kierunku metody indukcyjnej, która przypisuje większą wartość doświadczeniu i odnoszeniu poszczególnych wypowiedzi normatywnych do życia wierzących. Amoris laetitia unika przesadnego idealizowania małżeństwa i postuluje zmianę perspektywy duszpasterskiej, która nie osądza, ale inspiruje na drodze wzrostu, nie zastępuje sumienia, ale je formuje. Zachęta do osobistej oceny sumienia dotyczy szczególnie problemu możliwości dopuszczenia osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów świętych. Jedyną drogą w tej kwestii jest logika miłosierdzia, integracji, włączenia, która nakazuje rozeznawać złożone sytuacje. Przełomowe jest stwierdzenie Amoris laetitia, że „nie można już powiedzieć, że wszyscy, którzy są w sytuacji tak zwanej «nieregularnej», żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej” (nr 301). Papież powołując się na nauczanie św. Tomasza z Akwinu, podkreśla znaczenie okoliczności działania człowieka, które muszą znaleźć zastosowanie w przestrzeganiu norm. Nie chodzi o etykę sytuacyjną, w której decyzja o dobru i złu postępowania zostaje pozostawiona dowolności człowieka, ale przezwyciężenie neoscholastycznej moralności czynów w kierunku etyki cnót. Zawarte w Amoris laetitia ujęcie seksualności nie opiera się na hamartiologii, ale na tomistycznej wizji ludzkich namiętności, które nie są w sobie ani złe, ani dobre moralnie, ale takimi stają się dopiero przez nastawienie i działanie podmiotu. Uzasadnieniem prawa i zobowiązania do duszpasterskiego rozeznawania złożonych sytuacji jest logika miłosierdzia.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 15-25
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Moraltheologische Probleme der pluralistischen Gesellschaft nach Amoris laetitia am Beispiel von Oberschlesien
Moral theological problems of a pluralistic society after Amoris laetitia: the example of Upper Silesia
Problemy teologicznomoralne społeczeństwa pluralistycznego po Amoris laetitia na przykładzie Górnego Śląska
Autorzy:: Glombik, Konrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595300.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Amoris laetitia
moral theology
divorced people living in second partnerships
living together before marriage
pluralistic society
Upper Silesia
teologia moralna
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
wspólne życie przed ślubem
społeczeństwo pluralistyczne
Górny Śląsk
Opis:: The post-synodal exhortation about love in the family Amoris laetitia is fruit and inspiration for a deeper reflexion on the complex problems of marriage and family life. In theology this reflexion should be faithful to the tradition of the church and compactly connected with reality. It means the unanimity of the teaching and the understanding of modern marriage and family. It is also concerned with activities connected with research of specific pastoral solutions in this respect, and does not rule out a variety of different interpretations of some aspects of marriage or some of the consequences which follow from them. Insomuch as there are a variety of traditions and challenges in the particular countries and regions, Pope Francis demands research in solutions more closely connected with enculturation and sensitive towards variety. The subject of the present paper are moral theological problems that arise in connection with the document Amoris laetitia in a pluralistic society, of which an example is Upper Silesia. The characteristics of this region, connected with the penetration of the influences of Polish, German and Czech culture causes, that life, residency, work and the mentality of Silesian residences are not homogenous, but complex due to the point of contact between cultures. It is a special challenge for the Church and its message. The local church of Opole Silesia acknowledged that sensitivity be given to the cultural variety of its believers and confirmed it had the capacity to meet the challenges connected with it. One of them is the care for marriage and family today. Actually there are two especially complex questions: the living together before marriage and the situation of divorced people, whom live in second partnerships. Those questions are a large part of important pastoral challenges in a pluralistic society, in this case in Upper Silesia, and some new solutions to them are suggested in Amoris laetitia. The present article compares a variety of theological depictions and pastoral solutions to this problem in Poland and in Germany and shows new possible approaches and moral theological and pastoral dilemmas, which in this field are connected with statements included in Amoris laetitia the post-synodal exhortation of Pope Francis.
Posynodalna adhortacja apostolska o miłości w rodzinie Amoris laetitia jest owocem i inspiracją do pogłębionej refleksji na temat złożonych problemów życia małżeńskiego i rodzinnego. W teologii refleksja ta powinna być wierna tradycji Kościoła, ale zarazem mocno związana z rzeczywistością. Oznacza to jedność nauczania i działania w zakresie rozumienia współczesnych problemów małżeństwa i rodziny oraz poszukiwania konkretnych rozwiązań duszpasterskich w tym względzie, co nie przeszkadza różnorodności sposobów interpretacji pewnych aspektów nauczania lub niektórych wynikających z niego konsekwencji. Z racji różnorodności tradycji i wyzwań w poszczególnych krajach i regionach, papież Franciszek postuluje poszukiwanie rozwiązań bardziej związanych z inkulturacją, wrażliwych na tę różnorodność. Przedmiotem niniejszego tekstu są problemy teologicznomoralne, jakie rodzą się w związku z dokumentem Amoris laetitia w społeczeństwie pluralistycznym, którego przykładem jest Górny Śląsk. Specyfika tego regionu, związana z przenikaniem się wpływów kultury polskiej, niemieckiej i czeskiej, sprawia, że życie, mieszkanie, praca i mentalność śląskiej ludności nie są jednorodne, ale złożone, gdyż przebiegają na styku kultur. Dla Kościoła i jego przesłania rodzi to szczególne wyzwanie. Opolski Kościół lokalny potwierdził wrażliwość na różnorodność kulturową wiernych oraz zdolność do wyjścia naprzeciw wyzwaniom związanym z różnorodnością kulturową. Współcześnie należy do nich troska o małżeństwo i rodzinę. Szczególnie aktualne są dwie złożone kwestie: wspólne mieszkanie przed ślubem oraz sytuacja osób cywilnie rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach. Kwestie te w dużej mierze stanowią poważne wyzwanie duszpasterskie w społeczeństwie pluralistycznym, którym jest Górny Śląsk, a wobec których Amoris laetitia postuluje pewne nowe rozwiązania. W artykule zostały porównane różne ujęcia i rozwiązania duszpasterskie tych kwestii w Polsce i Niemczech oraz ukazane nowe możliwe podejścia, ale także dylematy teologicznomoralne i duszpasterskie, jakie w tych obszarach wiążą się z ujęciami zawartymi w posynodalnej adhortacji papieża Franciszka.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 203-233
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Die Entflechtung des Gordischen Knotens: Zur Stärkung der Moraltheologie durch Amoris laetitia
Rozplątanie „węzła gordyjskiego“: o wzmocnieniu roli teologii moralnej przez Amoris laetitia
Disentanglement of “a Gordian knot”: on the reinforcement of the rule of moral theology by Amoris laetitia
Autorzy:: Müller, Sigrid
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595368.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Synody Biskupów o małżeństwie i rodzinie (2014, 2015)
Amoris laetitia
teologia moralna
osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
relacja między dyscyplinami teologicznymi
Synods of Bishops on marriage and family (2014, 2015)
moral theology
divorced people living in second partnerships
relation between the theological disciplines
Opis:: Aż do synodów biskupów poświęconych małżeństwu i rodzinie w 2014 i 2015 r. relacja teologii, dogmatyki, prawa kanonicznego i teologii pastoralnej w kwestii osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach była podobna do „węzła gordyjskiego”. Wydawało się, że jego rozwiązanie nie jest możliwe na drodze argumentacji i logiki, a jedynie przez „przecięcie mieczem“. Niniejszy artykuł ukazuje, jak papież Franciszek rozpoczyna rozwiązywać „węzeł gordyjski” dyscyplin teologicznych nie przy pomocy miecza, ale przez odwiązywanie poszczególnych nici. Jego taktowne, ale wskazujące kierunek interwencje w sferze prawa kanonicznego i wskazówki o potrzebie rozwoju i refleksji w obszarze niektórych elementów nauczania dogmatycznego są pierwszymi krokami w tym procesie. Franciszek sięga przy tym po przygotowawcze prace swoich poprzedników i kontynuuje je w sensie Soboru Watykańskiego II, przez co także ujęcia teologii moralnej udaje się mu wyrazić spójnie i bez sprzeczności wobec innych dyscyplin teologicznych. W adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papież wyraźne domaga się od teologii moralnej tego, co zostało rozwinięte już od Soboru Watykańskiego II. Posynodalnej adhortacji apostolskiej nie można jednakże interpretować jako potwierdzenia linii niemięckojęzycznej teologii moralnej po Soborze Watykańskim II. Różnice uwidaczniają się przede wszystkim w antropologii i zamiarze, aby teologia moralna silniej została ukierunkowana na praktykę życia i w ten sposób była w służbie duszpasterstwa.
The relations between moral theology, dogmatics, canon law and pastoral theology concerning the question of divorced people living in second partnerships were discussed during the bishop’s synods on marriage and family in 2014 and 2015 and compared to being akin to “a Gordian knot”. It appeared after argumentation and the application of logic that untying of it is not possible and that the only way of cutting free is with a sword. The present article shows how Pope Francis has started to untie the Gordian knot of the theological disciplines but not with a sword but rather through the undoing of particular threads. His tactful way of making interventions and giving orientation in the canon law and tips about the need for growth and reflection in the field of some elements of dogmatic teaching are the first steps in this process. Francis reaches forward with this due to the works already conducted by his predecessors and continues it in the sense of the Second Vatican Council. This way can be successfully express coherent depictions of moral theology and without contradictions between this discipline and the other theological disciplines. In the post-synodal exhortation Amoris laetitia Pope Francis demands clearly that moral theology follows the line which was developed after the Second Vatican Council. The apostolic exhortation cannot be interpreted as a confirmation of the line of German moral theology after the Second Vatican Council. The differences appear first of all in the anthropology and in the intention that moral theology should be more strongly focused on life’s practice and in this way be more closely connected to the service of pastoral work.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 79-103
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Amoris Laetitia" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język