Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kałuża, Krystian" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Übel, Leid und Erlösung
Evil, suffering, and salvation
Zło, cierpienie i zbawienie
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595635.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
naturalizm
teizm
Bóg
zło
cierpienie
zbawienie
teodycea
Jezus Chrystus
naturalism
theism
God
evil
suffering
salvation
theodicy
Jesus Christ
Opis:
Naturalizm jest obecnie największym wyzwaniem dla teizmu. Jako teza metafizyczna głosi on, iż wszystko, co wydarza się w świecie, da się wyjaśnić za pomocą przyczyn naturalnych (praw przyrody); nie istnieją duchy, Bóg, bogowie lub inne nadprzyrodzone moce bądź siły. W konsekwencji naturalizm utożsamia się z materializmem i ateizmem. W artykule postawiono pytanie o egzystencjalne konsekwencje światopoglądu naturalistycznego i teistycznego. Od strony metodologicznej postanowiono wykorzystać słabości naturalizmu na korzyść teizmu. Punktem sporu uczyniono problem zła i cierpienia. Analiza obydwu stanowisk prowadzi do wniosku, iż naturalizm jest złą nowiną dla ludzkości. Jeśli Boga nie ma, nie ma ostatecznej sprawiedliwości, pojednania, odkupienia ani zbawienia. Śmierć jest kresem wszystkiego. Pokonani przez życie, ofiary zła i przemocy, na zawsze pozostaną pokonanymi. Nie ma dla nich żadnej nadziei ani ratunku. W takiej perspektywie teizm jawi się jako dobra nowina dla ludzkości. Głosi on, że chociaż istnieje zło i cierpienie, to jednak nie są one czymś ostatecznym. Wszystkie wielkie systemy religijne utrzymują„kosmiczny optymizm” (J. Hick). Chrześcijaństwo dostrzega w Jezusie Chrystusie, w Jego śmierci i zmartwychwstaniu, znak ostatecznego zwycięstwa Boga nad śmiercią i cierpieniem. Przedstawiona w artykule argumentacja na rzecz teizmu w kontekście zła i cierpienia z pewnością nie stanowi dowodu jego prawdziwości, podobnie zresztą jak naturalizm nie dowodzi nieistnienia Boga. To, w jaki sposób niewierzący postrzegają zło, jest już określoneprzez ich niewiarę. I odwrotnie: wierzący postrzegają zło w świetle wiary. Dla chrześcijan ostatnim słowem Boga w obliczu zła i cierpienia jest Jezus Chrystus.
Naturalism is currently the greatest challenge for theism. As a metaphysical thesis it proclaims that everything that happens in the world can be explained by natural causes (the laws of nature) and ghosts, God, gods, or other upernatural powers or forces do not exist. Consequently, naturalism identifies with materialism and atheism. In the article a question about existential consequences of naturalist and theist worldviews was raised. From the methodological point of view it was decided to use the weaknesses of naturalism in favour of theism. The issue of evil and suffering was made a moot point. The analysis of both attitudes led to the conclusion that naturalism is bad news for humanity. If God does not exist, there is no final justice, reconciliation, redemption, or salvation. Death is the end of everything. Defeated by life, victims of evil and violence will remain defeated forever. There is no hopenor rescue for them. From such a perspective theism appears to be good news for humanity. It proclaims that though evil and suffering exist they are not anything final. All the great religious systems maintain “cosmic optimism” (J. Hick). Christianity perceives the sign of the final victory of God over death and suffering in Jesus Christ, His death, and resurrection. The argumentation in favour of theism, presented in the article in the context of evil andsuffering, is definitely not the evidence of its truthfulness the same way as naturalism does not prove the non-existence of God. How non-believers see evil is already determined by their disbelief. And inversely, believers see evil in the light of faith. For Christians, the last word of God in the face of evil and suffering is Jesus Christ.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 79-100
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyczne modele racjonalizacji cierpienia i zła. Próba teologicznej oceny
An attempt at a theological assessment of classical models of the rationalization of suffering and evil
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595404.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
zło; cierpienie; racjonalizacja cierpienia i zła; teodycea; wolność;
evil; suffering; rationalization of evil and suffering; theodicy; freedom;
Opis:
W artykule podjęto próbę teologicznej oceny klasycznych modeli racjonalizacji cierpienia i zła. Należą do nich: harmonizacja i estetyzacja, ontologiczna depotencjacja, umoralizowanie oraz pedagogizacja zła. Autor dochodzi do wniosku, iż żaden z nich nie daje wystarczającej odpowiedzi na bolesne pytanie: Dlaczego Bóg dopuszcza zło? Niemniej jednak każdy z wymienionych modeli zawiera elementy, które z powodzeniem mogą być wykorzystane we współczesnym dyskursie teodycealnym. Istnienie zła nie jest wystarczającym dowodem na nieistnienie Boga. To, w jaki sposób niewierzący postrzegają zło, jest już określone przez ich niewiarę. I odwrotnie: wierzący postrzegają zło w świetle wiary. Dla chrześcijan ostatnim słowem Boga w obliczu zła i cierpienia jest Jezus Chrystus.
The article is aimed at trying to assess the classical models of rationalization of suffering and evil from a theological point of view. The models include: harmonization and aestheticization, ontological dispotentiation, moralization, and pedagogization of evil. The author concludes that none of those models gives a sufficient answer to the painful question: Why does God allow suffering? Nevertheless, each of the above mentioned models includes elements that can be successfully used in contemporary theodical discourse. The existence of evil is not sufficient evidence for the non-existence of God. The way non-believers perceive evil is already determined by their lack of faith. And conversely, believers perceive evil in the light of faith. For Christians the last word of God in the face of evil is Jesus Christ.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 57-88
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie przez krzyż? O niektórych problemach współczesnej soteriologii
Erlösung durch das Kreuz? Über einige Probleme der heutigen Soteriologie
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595527.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Opis:
Im Zentrum des christlichen Glaubens steht die Überzeugung, dass die Erlösung durch den schändlichen Tod des Gottessohnes am Kreuz geschah. Dieser Glaube stellt seit der Aufklärung eine besondere Herausforderung für die menschliche Vernunft dar und erfuhr eine starke Kritik, die in der heutigen Theologie immer noch nachwirkt. Der Artikel will sich dieser Kritik stellen und ihr mit vernünftigen Argumenten begegnen. Im ersten Teil wird die neuzeitliche Kritik an der christlichen Soteriologie dargestellt. Zur Debatte stehen vor allem einige Schlüsselbegriffe, die für die aufgeklärte (autonome) Vernunft besonders problematisch geworden sind. Dazu zählen: „Opfer“, „Sühne“, „Sünde“ und „Stellvertretung“. Im zweiten Teil werden die Aporien der neuzeitlichen Vernunft aufgedeckt und damit auch die Grenzen der von ihr angezielten Glaubenskritik gesetzt. Im dritten und im vierten Teil wird versucht, eine Skizze zur Neubesinnung in der Soteriologie zu verfassen. Die Gedan- ken beruhen auf der Grundüberzeugung des christlichen Glaubens, dass der Gekreuzigte der Offenbarer des trinitarischen Gottes ist. Daher kommt, dass Gott, der sich in Jesus Christus als er selbst geoffenbart hat, die Erlösung der Sünder nicht anders wirken konnte als durch die Selbsthingabe des Kreuzesgeschehens. Damit ist der Gekreuzigte nicht nur Offenbarer der unbedingten und irreversiblen Liebe Gottes für alle Menschen, sondern auch Erlöser. Seine Erlösungstat hebt aber nicht die Freiheit des Sünders auf. Deshalb wird mit P. Althaus und H.U. von Balthasar zwischen der exklusiven Stellvertretung Jesu Christi und der inklusiven Stellvertretung in Bezug auf den Sünder unterschieden. Die exklusive Stellvertretung des für alle Menschen Gestorbenen und in die Scheol Hinabgestiegenen bedingt und ermöglicht die inklusive Stellvertretung der so von ihm von der Sünde erlösten und mit der wahren Freiheit beschenkten Menschen. Damit zeigt sich, dass es Christusgemeinschaft, die in der Kirche von Anfang an bezeugt und gelebt wird, nur im Modus der Inklusion in seinem pro nobis gibt.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2013, 33; 173-198
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies