Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "roman criminal law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Humanitas and Severitas On Possible Impact of Christianity on Roman Criminal Law in Fourth Century
    Autorzy:
    Zalewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046770.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    chrześcijaństwo
    rzymskie prawo karne
    humanitas
    severitas
    christianity
    roman criminal law
    Opis:
    The article synthetically presents the main directions of the possible influence of Christianity on the Roman criminal law, which are characterised by two mutually opposing tendencies: intensification and alleviation of penal repression. However, one cannot overestimate the influence of Christianity on the Roman criminal law of the period in question, covering the years 313–380. Christianity did not have a fundamental impact on the imperial legislation during that period and did not contribute to the discontinuation of the trends already occurring in the period of the late Principate.
    Artykuł w syntetyczny sposób prezentuje główne kierunki możliwych wpływów chrześcijaństwa na rzymskie prawo karne, przejawiające się w dwu przeciwstawnych tendencjach: wzmożenia oraz złagodzenia represji karnej. Wpływów chrześcijaństwa na rzymskie prawo karne w omawianym okresie, obejmującym lata 313–380, nie można jednak przeceniać. Chrystianizm nie wywarł zasadniczego wpływu na prawodawstwo cesarskie w tym okresie i nie przyczynił się do przełamania tendencji występujących już w okresie późnego pryncypatu.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 249-272
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utilitas rei publicae contra misericordiam. Justinian’s Criminal Legislation in Borys Łapicki’s View
    Autorzy:
    Czech-Jezierska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046746.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Borys Łapicki
    rzymskie prawo karne
    ustawodawstwo cesarza Justyniana
    misericordia
    utilitas rei publicae
    Roman criminal law
    legislation of Emperor Justinian
    Opis:
    Borys Łapicki (1889–1974) was a Roman law scholar whose works contained many references to the correlations between Roman law and ethics. The article provides an overview of B. Łapicki’s writings and discusses his views on the concept of misericordia and on the influence of that concept on Emperor Justinian’s criminal legislation. A definite and clear-cut thesis emerges from this analysis. Borys Łapicki declares that although Justinian was an emperor who considered himself and was considered to be the great defender of the Christian faith, his legislation was influenced by the principle of utilitas rei publicae, rather than by Christian misericordia and by the humanitarian principles of the New Testament ethics. This is particularly evident in his criminal legislation. This leads B. Łapicki to conclude that it was “not Christianity that influenced Justinian, but on the contrary, he exercised his influence on Christianity so that it could serve his political purposes.”
    Borys Łapicki (1889–1974) był romanistą, którego twórczość zawierała wiele odniesień do związków prawa rzymskiego z etyką. W artykule autorka dokonuje przeglądu twórczości B. Łapickiego i przytacza poglądy Łapickiego w zakresie pojęcia misericordia oraz jego wpływu na rzymskie prawodawstwo karne cesarza Justyniana. Wyłania się z nich skrystalizowana i jednoznaczna teza B. Łapickiego – pomimo, że Justynian był cesarzem uważającym się i uważanym za wielkiego obrońcę wiary chrześcijańskiej, jego ustawodawstwu przyświecała raczej utilitas rei publicae, aniżeli chrześcijańska misericordia i humanitarne zasady etyki Nowego Testamentu. Widać to szczególnie wyraźnie w jego prawodawstwie karnym. Borys Łapicki doszedł zatem do wniosku, że to „nie chrześcijaństwo wywiera wpływ na Justyniana, lecz przeciwnie, on w celach politycznych wywiera wpływ na chrześcijaństwo”.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 57-73
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Age of a Victim as Crime’s Feature in Roman Law
    Autorzy:
    Kosior, Wojciech J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046748.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    odpowiedzialność karna i deliktowa
    prawo rzymskie
    wiek
    delictual and criminal responsibility
    Roman law
    age
    Opis:
    The conducted research revealed that the matter of age in the sources of Roman law appeared several times in a combination with the victim and was the feature of some delicts and crimes. The article demonstrates that in Roman law, in cases of unlawful acts, not only was the perpetrator’s age important, but also sometimes the age of the victim depended on the perpetrator’s liability. In modern law, we can also find the provisions in which the perpetrator’s liability depends on the age of the victim. For example, Article 200 § 1 of the Polish Penal Code can be listed here. The aim of the presented article is to describe unlawful acts (mostly crimes) occurring in Roman law, in which the perpetrator’s liability depended on the age of the victim. So far, the above-mentioned thematic hasn’t been described in the literature of the subject, because when the matter of age in this context was analyzed, the most attention was focused on the age of the perpetrator and his ability to bear liability. The result of the research was to discover and elaborate Roman law sources where in fact the perpetrator’s liability depended on the age of the victim. Selected examples are presented in the text.
    Przeprowadzone badania ujawniły, że wiek w źródłach prawa rzymskiego, kilkakrotnie pojawił się w połączeniu z osobą pokrzywdzonego (poszkodowanego) i stanowił znamię niektórych deliktów i przestępstw. Pokazuje to, że w prawie rzymskim przy czynach bezprawnych wiek miał znaczenie nie tylko wtedy, gdy dotyczyło to samego sprawcy. Niekiedy odpowiedzialność sprawcy była uzależniona od tego, w jakim wieku był pokrzywdzony. We współczesnym prawie również możemy odkryć przepisy, które odpowiedzialność sprawcy uzależniają od wieku ofiary. Prezentowany artykuł ma na celu przedstawienie czynów bezprawnych występujących w prawie rzymskim, w których odpowiedzialność sprawcy była uzależniona od wieku ofiary. Dotychczas taka tematyka nie była podejmowana w literaturze przedmiotu, bowiem jeżeli temat wieku w takim kontekście był analizowany, to najczęściej uwaga skupiała się na wieku sprawcy i jego zdolności do ponoszenia odpowiedzialności.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 91-109
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non enim crimen dicitur, quod mortis adegit impulsus – notes on the CTh. 15.14.14.
    Non enim crimen dicitur, quod mortis adegit impulsus – uwagi na tle CTh. 15.14.14.
    Autorzy:
    Leraczyk, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953645.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    depenalizacja
    wyłączenie odpowiedzialności karnej
    wróg
    barbarzyńcy
    prawo rzymskie
    decriminalisation
    exemption of criminal liability
    enemy
    barbarians
    Roman law
    Opis:
    The article analyses the constitution issued by Emperor Honorius in the year 416, concerning the perpetrators of offences qualified as crimen as the exemption from criminal liability, in a situation when such actions were undertaken during the barbaric invasions, escape from such invasions or the rule of the usurpers. The act governs that an action perpetrated for fear of one’s life cannot be seen as crime. The article analyses specific terms used in the above-mentioned legal act, especially in the context of the contemporary legal terminology of the epoch. Moreover, it presents the historical backdrop behind the issuing of the constitution, together with other regulations regarding collaboration with the enemy, both volitional and under coercion.
    Artykuł omawia konstytucję wydaną przez cesarza Honoriusza w 416 r., dotyczącą wyłączenia odpowiedzialności karnej sprawców czynów kwalifikowanych jako crimen w sytuacji, gdy działania te podjęte zostały w czasie najazdu barbarzyńców, ucieczki przed najeźdźcami czy rządów uzurpatorów. Akt ten stanowi, że nie ma mowy o przestępstwie, jeśli czyn popełniono w obawie o życie. W artykule analizowane są poszczególne wyrażenia użyte w akcie prawnym, zwłaszcza w odniesieniu do języka prawnego epoki, jak również przedstawiono tło wydania konstytucji, a także wspomniano inne regulacje, odnoszące się do współdziałania – dobrowolnego lub pod przymusem – z wrogiem.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 111-129
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Purposes and Functions of Public Punishment in Roman Law in the Perspective of Justinians Codification
    Autorzy:
    Amielańczyk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046740.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    funkcje kary
    rzymskie prawo karne publiczne
    kodyfikacja justyniańska
    cesarska polityka karna
    functions of the punishment
    the Roman penal public law
    Justinian’s Codification
    imperial criminal policy
    Opis:
    The objectives and functions of the punishment for a public offence (crimen) had already been discussed by M. Tullius Cicero, Seneca the Younger, or Aulus Gellius many centuries before Emperor Justinian. According to their statements, the Romans distinguished in principle all the types of punitive functions known today: deterrence (special and general prevention), reprisal (retaliation), elimination (protection of society against the perpetrator), and even the rehabilitation (educative) function. The emergence of the imperial judiciary extra ordinem in criminal matters could have been conducive to performance of various functions assigned to various penalties, along with the possibilities offered by the discretionary power of judicial decisions. However, when reading Emperor Justinian’s Constitutio Tanta and the numerous accounts from the Roman jurists included in his codification, contained in Book 48 of the Digest, one may be convinced that the function of paramount importance for the emperor was to deter potential perpetrators by means of severe penalties, including notably the death penalty. The educational function was rather marginal. The primary objective of the imperial criminal policy was the ruthlessly severe punishing for criminal offences (severitas, atrocitas) and the implementation of the postulate of inevitability of criminal responsibility.
    O celach i funkcjach kary za przestępstwo publiczne (crimen) rozprawiali już na wiele wieków przed cesarzem Justynianem: M. Tulliusz Cyceron, Seneka Młodszy, Aulus Gellius. Z ich wypowiedzi wynika, że Rzymianie rozróżniali w zasadzie wszystkie rodzaje znanych dzisiaj funkcji karania: funkcję odstraszającą (prewencję szczególną i ogólną), odpłacającą (odwetową), eliminacyjną (ochrona społeczeństwa przed sprawcą), a nawet resocjalizacyjną (wychowawczą). Pojawienie się cesarskiego sądownictwa extra ordinem w sprawach karnych mogło sprzyjać realizacji różnych funkcji przypisanych do różnych kar, wraz z możliwością, jaką dawała dyskrecjonalność orzeczeń sądowych. Lektura Konstytucji Tanta cesarza Justyniana oraz licznych przekazów jurystów rzymskich włączonych do jego kodyfikacji, zawartych w Księdze 48 Digestów przekonuje jednak, że funkcją mającą dla cesarza pierwszorzędne znaczenie było odstraszanie potencjalnych sprawców przestępstw surowymi karami, w tym szczególnie karą śmierci. Funkcja wychowawcza miała raczej marginalne znaczenie. Podstawowym celem cesarskiej polityki karnej jawiło się bezwzględnie surowe karanie za przestępstwa (severitas, atrocitas) oraz realizacja postulatu nieuchronności odpowiedzialności karnej.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2019, 4; 21-37
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies