Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawa człowieka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    The nature of the action undertaken by the UN Special Rapporteur on migrant rights . Selected issues and problems
    Autorzy:
    Wrońska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2020127.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawa człowieka
    migracje
    procedury specjalne
    human rights
    migration
    special procedures
    Opis:
    Despite the contribution they make to the life of host countries, migrants are often subjected to inappropriate or often cruel treatment because they are third-country nationals or are in an uncertain situation. The growing interest of the international community in the subject matter of human rights means that particular attention is now being devoted to migrant rights. The activity of the UN Special Rapporteur on migrant rights, who operates within the framework of the so-called Special Procedures established by the Human Rights Council, plays a special role among the mechanisms of protection of migrant rights in international relations.
    Pomimo wkładu, jaki wnoszą w życie krajów przyjmujących, migranci są często poddawani niewłaściwemu i nierzadko najbardziej okrutnemu traktowaniu, ponieważ są cudzoziemcami lub znajdują się w niepewnej sytuacji. Rosnące zainteresowanie społeczności międzynarodowej problematyką praw człowieka sprawiło, że zaczęto zwracać szczególną uwagę na prawa migrantów. Wśród mechanizmów ochrony praw migrantów ważną rolę odgrywa w stosunkach międzynarodowych działalność Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. praw migrantów, który funkcjonuje w ramach ustanowionych przez Radę Praw Człowieka tzw. procedur specjalnych.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 4; 151-168
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Struktura i kompetencje Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka
    The structure and jurisdiction of the Dicastery for promoting Integral Human Development
    Autorzy:
    Wojciechowski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046899.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dykasteria
    prawa człowieka
    Biskup Rzymu
    kuria rzymska
    dicastery
    human rights
    Roman Curia
    Bishop of Rome
    Opis:
    Dykasteria ds. promowania integralnego rozwoju człowieka będzie szczególnie kompetentna w kwestiach dotyczących migracji, potrzebujących, chorych i wyłączonych, zmarginalizowanych i ofiar konfliktów zbrojnych oraz katastrof naturalnych, więźniów, bezrobotnych i ofiar jakiejkolwiek formy niewolnictwa i tortury. Niniejszy artykuł ma celu ukazanie struktury i kompetencji nowopowstałej dykasterii, która wpisuje się w szeroki plan papieża zreformowania Kurii Rzymskiej w taki sposób, aby odpowiadając na potrzeby czasu i miejsca mogła ona lepiej realizować swoje główne zadanie, jakim jest niesienie pomocy Biskupowi Rzymu w załatwianiu spraw Kościoła powszechnego (kan. 360). Głównym zadaniem Dykasterii jest integrowanie różnych narodów ziemi.
    Dicastery for Promoting Integral Human Development will be particularly competent in matters concerning migration, the necessitous, the ill and the excluded, the marginalized and the victims of armed conflicts and natural catastrophes, the prisoners, the unemployed and victims of any form of slavery and torture. The goal of this article is to show the structure and jurisdiction of the newly created Dicastery, which is a part of the pope’s wide plan to reform the Roman Curia in a way that, by answering the needs of the times and the place, allows it to accomplish its main goal of helping the bishop of Rome in dealing with the matters of the universal Church (can. 360). The main goal of the Dicastery is to integrate different nations of the Earth.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 205-218
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa osób wykluczonych w nauczaniu Jana Pawła II
    Rights of the excluded persons in the teachings of John Paul II
    Autorzy:
    Dammacco, Gaetano
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046922.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Paweł II
    wykluczenie
    marginalizacja
    ubóstwo
    prawa człowieka
    John Paul II
    marginalization
    poverty
    human rights
    Opis:
    Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na najważniejsze treści nauczania, jakie Jan Paweł II poświęcił osobom wykluczonym i marginalizowanym. Punktem wyjścia jest scharakteryzowanie zjawiska wykluczenia we współczesnej kulturze oraz wskazanie jego podstawowych przyczyn, dostrzeganych w rozpowszechnionych modelach i stylach życia, które często nie uwzględniają postulatu solidarności i zorientowane są na cele powierzchowne i angażujące w sposób nieproporcjonalny do ich rzeczywistej wagi. Na tak zarysowanym tle ukazana jest oryginalność i aktualność myśli Papieża-Polaka, który konsekwentnie podkreślał chrześcijański obowiązek troski o osoby pozbawianie praw oraz dostępu do podstawowych dóbr, zwracając uwagę również na fakt, że zjawisko marginalizacji we współczesnym świecie dotyka nie tylko jednostek, ale i całych społeczności, w tym narodów. Osobno wyakcentowane zostały zadania, które – zdaniem Jana Pawła II – stoją przed Kościołem w związku z rozszerzaniem się zjawisk marginalizacji i wykluczenia. Najważniejsze z nich polegają na naśladowaniu miłosierdzia Bożego, postawie solidarności, preferencyjnej miłości względem ubogich oraz zaangażowaniu w promocję i obronę niezbywalnych praw każdego człowieka.
    The goal of the article is to point out the most important content of the teachings that John Paul II dedicated to the excluded and marginalized persons. The starting point is the characterization of the phenomenon of exclusion in contemporary culture and pointing out its fundamental causes, seen in the prevalent models and styles of life, which often do not take into account the postulate of solidarity and are oriented towards superficial goals and are engaging in ways disproportional to their real importance. Such a background allows for the presentation of the originality and timeliness of the thought of the Polish Pope, who was consistent in underlining the Christian duty to care for persons bereft of rights and access to basic goods, also pointing out the fact that the phenomenon of marginalization in the contemporary world affects not only individuals but also whole societies, including nations. Separately accented you will find goals, which - according to John Paul II - are set before the Church in connection with broadening of the phenomena of marginalization and exclusion. The most important consist of imitating God’s mercy, attitude of solidarity, preferential love for the poor and engaging in the promotion and defense of the inalienable rights of each person.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 37-56
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kinga Cecylia Stasiak (1981-2019)
    Autorzy:
    Misztal-Konecka, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953662.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dr Kinga Stasiak
    prawo publiczne międzynarodowe
    umiędzynarodowione trybunały
    prawa człowieka
    public international law
    internationalized tribunals
    human rights
    Opis:
    Artykuł stanowi wspomnienie i prezentację życia i dorobku śp. dr Kingi Stasiak (1981–2019), przedwcześnie zmarłej znakomitej badaczki prawa międzynarodowego publicznego. Ukazuje jej drogę zawodową, związaną z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II, rozwój zainteresowań badawczych oraz zaangażowanie na rozmaitych polach aktywności naukowej, dydaktycznej i osobistej. Zwraca uwagę, że dorobek naukowy K. Stasiak poza monografią Trybunały umiędzynarodowione w systemie międzynarodowego sądownictwa karnego (Lublin 2012) obejmuje czternaście artykułów naukowych opublikowanych w czasopismach naukowych i pracach zbiorowych, pięć tłumaczeń tekstów źródłowych oraz trzy drobne wypowiedzi naukowe, jak też liczne hasła encyklopedyczne. Artykuł przedstawia główne pola badawczych dociekań K. Stasiak, poczynając od umiędzynarodowionych trybunałów karnych, zakresu ich kompetencji, przebiegu postępowania oraz znaczenia na arenie międzynarodowej. Jako kolejne obszary badań wskazuje warunki dopuszczalności interwencji humanitarnej, międzynarodowe prawo karne, ze szczególnym uwzględnieniem norm prawa międzynarodowego określających materialnoprawne i proceduralne aspekty odpowiedzialności za zbrodnie wojenne, przeciwko pokojowi i przeciwko ludzkości, zagadnienia wewnętrznego systemu sprawiedliwości Organizacji Narodów Zjednoczonych, praw człowieka. Podkreśla wysoką kulturę słowa i sposób posługiwania się językiem prawniczym oraz odpowiedzialność za formułowane tezy, udowadniane zarówno przy okazji mniejszych, jak i bardziej rozbudowanych opracowań. Artykuł akcentuje nadzwyczajne zaangażowanie dydaktyczne dr K. Stasiak, szeroką aktywność konferencyjną i translatorską oraz ofiarną służbę na rzecz macierzystej Uczelni. Nie zapomniano o tym, że była wyjątkowo ciepłą, pracowitą, obowiązkową i wszechstronną osobą, a każdy, kto spotkał ją na swojej drodze, może potwierdzić, że zawsze była chętna do pomocy, podchodziła z szacunkiem i życzliwością do ludzi.
    This article commemorates the life and writings of Dr Kinga Stasiak (1981–2019), the prematurely deceased eminent scholar of public international law. It discusses her career path, associated with The John Paul II Catholic University of Lublin, the formation and development of her research interests and involvement in the various fields of research, teaching, and personal activities. It highlights the fact that K. Stasiak’s academic achievement, apart from the monograph Trybunały umiędzynarodowione w systemie międzynarodowego sądownictwa karnego [Internationalized tribunals in the system of international criminal courts] (Lublin 2012), includes fourteen articles published in journals and collaborative works, five translations of source texts, and three small academic forms, as well as numerous encyclopaedic entries. The article discusses the main areas of K. Stasiak’s inquiry, beginning with internationalized criminal tribunals, their scope of competence, the course of the proceedings before them, and their importance in the international arena. Additional fields include conditions for the permissibility of a humanitarian intervention, as well as international criminal law with special emphasis on the norms of international law defining the substantive and procedural aspects of liability for war crimes, crimes against peace and humanity, matters relating to the United Nation’s internal justice system, and human rights. It emphasizes her impeccable use of the written word and legal language, as well as an attitude of responsibility for theses formulated equally in her brief works as in more complex publications. The article emphasizes Dr K. Stasiak’s extraordinary commitment to teaching, extensive conference participation and translation activities, as well as her self-sacrificing service to the Alma Mater. Nor can one forget her exceptional warmth as a person, diligence, and sense of duty, as well as broad horizons and open mind. Anyone who ever met Dr K. Stasiak will readily confirm that she was always there to help and treated others with respect and kindness.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 11-29
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wolność religijna w nauczaniu Jana Pawła II
    Religious freedom in the teachings of John Paul II
    Autorzy:
    Feliciani, Giorgio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046919.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Paweł II
    wolność religijna
    prawa człowieka
    Deklaracja Dignitas humanae
    John Paul II
    religious freedom
    human rights
    Dignitatis humanae Declaration
    Opis:
    Artykuł stanowi omówienie najważniejszych treści nauczania Jana Pawła II o wolności religijnej. Podążając śladem myśli papieskiej, Autor zatrzymuje się zwłaszcza na krytyce prześladowań i dyskryminacji religijnej, podkreślając znaczenie omawianej wolności jako najbardziej podstawowego prawa człowieka, wynikającego z godności osoby ludzkiej. Zwraca również uwagę na sformułowany przez Papieża-Polaka katalog szczegółowych uprawnień, które wynikają z wolności religijnej. Jan Paweł II prezentowany jest przy tym nie tylko jako wierny i twórczy kontynuator myśli Soboru Watykańskiego II, wyrażonej w Deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae, ale również jako jeden z rzeczywistych współautorów tego dokumentu.
    The article presents a discussion of the most important teachings of John Paul II on religious freedom. Following the papal thought, the Author concentrates particularly on the criticism of religious persecution and discrimination, underlining the meaning of the discussed freedom as the most basic human right, stemming from dignity of a human being. He also points out the catalogue of particular rights stemming from religious freedom, formed by the Polish Pope. John Paul II is presented not as a faithful and creative continuer of the Second Vatican Council, expressed in the Declaration on religious freedom Dignitatishumanae, but also as one of the real coauthors of this document.         
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 57-71
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakaz dyskryminacji genetycznej w prawie międzynarodowym publicznym
    Prohibition of genetic discrimination in public international law
    Запрет дискриминации по генетическим признакам в международном публичном праве
    Заборона генетичної дискримінації в міжнародному публічному праві
    Autorzy:
    Kofin-Brończyk, Klaudia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33353635.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    генетична дискримінація
    генетичні дані
    права людини
    генетическая дискриминация
    генетическая информация
    права человека
    genetic discrimination
    genetic data
    human rights
    dyskryminacja genetyczna
    dane genetyczne
    prawa człowieka
    Opis:
    Dyskryminacja genetyczna oznacza traktowanie kogoś w odmienny sposób ze względu na jego cechy genetyczne, które pozwalają stwierdzić, jakie predyspozycje zdrowotne ma człowiek. Przykładem jest genetyczne uwarunkowanie do zapadnięcia na chorobę Huntingtona czy ryzyko rozwoju raka jelita grubego. Z punktu widzenia prawa pojawia się ważny problem: czy wiedza o danych genetycznych może być wykorzystana w sposób, który będzie dyskryminował jednostkę? Przykładowo problem ten może polegać na tym, że ubezpieczyciel odmówi zawarcia z nami umowy dotyczącej ubezpieczenia na życie lub podwyższy naszą składkę. Pierwszą metodą badawczą jest analiza dogmatyczna, która obejmuje dwa elementy: metodę ilościową i jakościową przeprowadzenia inwentaryzacji prawa międzynarodowego oraz metodę prawnodogmatyczną, tj. krytyczną analizę literatury i orzecznictwa. Drugą metodą badawczą jest analiza prawnoporównawcza, która ma na celu porównanie regulacji występujących w uniwersalnym oraz regionalnym systemie praw człowieka. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, na ile kwestia zakazu dyskryminacji genetycznej jest uregulowa-na w prawie międzynarodowym publicznym. Dlaczego dyskryminacja genetyczna powinna być wyróżniona na tle ogólnych norm dyskryminacyjnych? Wiele aktów prawnych (np. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka) zawiera ogólne normy antydyskryminacyjne. Przykłady dyskryminacji genetycznej wskazują jednak, że obecnie istniejące regulacje mogą okazać się niewystarczające. Artykuł jest także próbą odpowiedzi na pytanie, czym jest dyskryminacja genetyczna.
    Генетична дискримінація означає різне ставлення до людини через її генетичні особливості, які дозволяють визначити, яка схильність до здоров’я людини. Приклади включають генетичну структуру хвороби Гентінгтона або ризик розвитку колоректального раку. З юридичної точки зору виникає важлива проблема: чи можна використовувати знання генетичних даних у спосіб, який дискримінує особу? Наприклад, проблема може полягати в тому, що страховик відмовляється укладати з нами договір страхування життя або підвищує наш внесок. Першим методом дослідження є догматичний аналіз, який включає два елементи: кількісний та якісний метод проведення інвентаризації міжнародного права та юридично-догматичний метод, тобто критичний аналіз літератури та юриспруденції. Другим методом дослідження є порівняльно-правовий аналіз, метою якого є порівняння норм в універсальній та регіональній системі прав людини. Метою цієї статті є дослідити, наскільки питання заборони генетичної дискримінації врегульовано міжнародним публічним правом. Чому слід відрізняти генетичну дискримінацію від загальних дискримінаційних норм? Багато правових актів (наприклад Універсальна декларація прав людини) містять загальні антидискримінаційні норми. Однак приклади генетичної дискримінації вказують на те, що чинні правила можуть виявитися недостатніми. Стаття також є спробою відповісти на питання, що таке генетична дискримінація.
    Генетическая дискриминация означает иное отношение к человеку из-за его генетических признаков, которые определяют, какую предрасположенность к заболеваниям имеет человек. В качестве примера можно привести генетическую предрасположенность к болезни Гентингтона или риск развития колоректального рака. С юридической точки зрения возникает важная проблема: можно ли использовать данные о генетической информации таким образом, чтобы дискриминировать человека? Например, проблема может заключаться в том, что страховщик отказывается заключать с нами договор страхования жизни или увеличивает наш страховой взнос. Первый метод исследования – догматический анализ, который включает в себя два элемента: количественный и качественный метод изучения международного права и юридико-догматический метод, т.е. критический анализ литературы и судебной практики. Вторым методом исследования является сравнительно-правовой анализ, целью которого является сравнение положений, содержащихся в универсальной и региональной системе прав человека. Цель данной статьи – изучить, в какой степени запрет дискриминации по генетическим признакам регулируется международным публичным правом. Почему генетическую дискриминацию следует отличать от общих дискриминационных норм? Многие правовые документы (например, Всеобщая декларация прав человека) содержат общие антидискриминационные нормы. Однако примеры генетической дискриминации указывают на то, что существующих в настоящее время норм может быть недостаточно. Статья также является попыткой ответить на вопрос, что такое генетическая дискриминация.
    Genetic discrimination means treating someone differently because of their genetic traits, which make it possible to determine what health predispositions a person has. Examples include a genetic predisposition to Huntington’s disease or the risk of developing colorectal cancer. From a legal perspective, an important issue arises: can knowledge of genetic data be used in a way that is discriminatory towards the individual? For example, the problem may be that the insurer refuses to enter into a life insurance contract with us or increases our premium. The first research method is the dogmatic analysis, which includes two elements: the quantitative and qualitative method of making an inventory of international law and the legal-dogmatic method, i.e. the critical analysis of literature and case law. The second research method is a comparative legal analysis, which aims to compare regulations found in the universal and regional human rights systems. The aim of this article is to examine the extent to which the prohibition of genetic discrimination is regulated in public international law. Why should genetic discrimination be singled out against general anti-discrimination standards? Many legal acts (e.g. the Universal Declaration of Human Rights) contain general anti- -discrimination standards. However, examples of genetic discrimination indicate that current regulations may not be sufficient. This article also attempts to answer the question of what genetic discrimination is.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 1; 165-180
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa dzieci do wyrażania własnych poglądów a prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami – uwarunkowania prawnomiędzynarodowe
    Autorzy:
    Szwed, Agata Małgorzata
    Cała-Wacinkiewicz, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2020058.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawa dziecka
    prawo do własnych poglądów
    prawo rodziców do wychowywania dzieci
    prawa człowieka
    children’s rights
    right to one's own opinion
    parents’ right to bring up their children
    human rights
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza relacji między prawem dzieci do wyrażania własnych poglądów a prawem rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami z perspektywy prawnomiędzynarodowej. Dokonano w nim interpretacji tekstów międzynarodowych z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka, bowiem oba zawarte w tytule prawa stanowią immanentną część katalogu podstawowych praw człowieka. Podjęte badania pozwolą określić prawdziwość hipotezy badawczej, zgodnie z którą wyznaczenie relacji między dwoma tytułowymi prawami ma każdorazowo charakter zindywidualizowany i uznaniowy oraz jest raczej konsekwencją czynników społecznych aniżeli prawnych, przy uwzględnieniu gwarancji wynikających z aktów prawno-człowieczych.
    The aim of this paper is to analyze the relationship between the right of children to express their own views and the right of parents to raise their children in accordance with their own convictions from an international legal perspective. The analysis and interpretation of international texts in the field of international human rights law will enable the realisation of the aim of the paper, as both rights included in the title constitute an immutable part of the catalogue of fundamental human rights. The research carried out will make it possible to determine the truthfulness of the research hypothesis, according to which the determination of the relation between the two title rights is in each case of an individualised and discretionary character and results from social rather than legal factors, taking into consideration the guarantees resulting from legal and human rights acts.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 111-124
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    European Parliament’s response to the war in Ukraine
    Stanowisko UE wobec agresji Rosji przeciw Ukrainie
    Позиция ЕС в отношении агрессии России против Украины
    Позиція ЄС щодо агресії Росії проти України
    Autorzy:
    Grądzka, Ilona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33510815.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    війна
    Україна
    права людини
    резолюції
    Європейський парламент
    война
    Украина
    права человека
    резолюции
    Европарламент
    war
    Ukraine
    human rights
    resolutions
    European Parliament
    wojna
    Ukraina
    prawa człowieka
    rezolucje
    Parlament Europejski
    Opis:
    Napaść zbrojna rosyjskich wojsk, z częściową okupacją suwerennego terytorium Ukrainy jest bezprecedensowym wydarzeniem w skali światowej. Ofiary wśród ludności cywilnej, ignorowanie potrzeby tworzenia korytarzy humanitarnych dla ludności uciekającej z terenów okupowanych przez wrogie wojsko czy przymusowe wysiedlenia można by potraktować jak scenariusz filmu wojennego. Jednak od 24 lutego 2022 r. takie wydarzenia stały się faktem i wymagają zdecydowanej reakcji potępiającej ze strony świata. Celem niniejszego artykułu jest interpretacja rezolucji wydawanych przez Parlament Europejski od momentu zbrojnej agresji Rosji przeciw Ukrainie i ich wpływu na działania instytucji unijnych. Prezentowany wywód koncentruje się wokół najważniejszych zagadnień poruszanych przez Parlament w swoich rezolucjach. Artykuł stanowi analizę prawniczą sporządzoną przy wykorzystaniu metody dogmatyczno-prawnej. Rezolucje, jako akty niewiążące, zaliczane są do tzw. prawa soft law, które wydawane jest w sytuacjach wymagających doraźnych działań lub reakcji ze strony instytucji UE. Parlament poprzez swoje rezolucje pragnie zwrócić uwagę państw członkowskich i społeczności międzynarodowej na skutki, jakie wojna wywołuje w wymiarze gospodarczym i humanitarnym. W niemalże wszystkich rezolucjach Parlament potępia działania Rosji, wskazuje przypadki łamania praw człowieka i podkreśla swoją solidarność z narodem ukraińskim.
    Збройний наступ російських військових з частковою окупацією суверенної території України є безпрецедентною подією світового масштабу. Жертви серед цивільного населення, ігнорування необхідності створення гуманітарних коридорів для населення, яке тікає з окупованих ворожими військовими територій, вимушене переселення – все це можна було б розглядати як сценарій військового фільму. Однак з 24 лютого 2022 року такі події стали реальністю і вимагають рішучої засуджувальної реакції з боку світової спільноти. Метою цієї статті є інтерпретація резолюцій, ухвалених Європейським парламентом після початку збройної агресії Росії проти України, та їхній вплив на дії інституцій ЄС. Представлена аргументація фокусується на найважливіших питаннях, порушених Європарламентом у своїх резолюціях. Стаття є правовим аналізом, виконаним із застосуванням догматико-юридичного методу. Резолюції, як необов’язкові акти, класифікуються як “м’яке право”, які видаються в ситуаціях, що вимагають спеціальних дій або реакції з боку інституцій ЄС. Своїми резолюціями Парламент прагне привернути увагу держав-членів та міжнародної спільноти до економічних та гуманітарних наслідків війни. Майже у всіх резолюціях Парламент засуджує дії Росії, вказує на порушення прав людини та підкреслює свою солідарність з українським народом.
    Вооруженное нападение российских войск с частичной оккупацией суверенной территории Украины – беспрецедентное событие мирового масштаба. Жертвы среди мирного населения, игнорирование необходимости создания гуманитарных коридоров для населения, покидающего оккупированные вражескими военными территории, принудительное выселение – все это можно было бы отнести к сценарию военного фильма. Однако с 24 февраля 2022 года подобные события стали реальностью и требуют решительной осуждающей реакции со стороны всего мира. Цель данной статьи – интерпретация резолюций, принятых Европарламентом после военной агрессии России против Украины, и их влияния на деятельность институтов ЕС. Представленная аргументация сосредоточена на наиболее важных вопросах, затронутых Европарламентом в своих резолюциях. Статья представляет собой юридический анализ, выполненный с использованием догматико-правового метода. Резолюции, как необязательные акты, относятся к категории, так называемого, «soft law» и издаются в ситуациях, требующих специальных действий или реакции со стороны институтов ЕС. С помощью своих резолюций Европарламент стремится привлечь внимание государств-членов и международного сообщества к экономическим и гуманитарным последствиям войны. Практически во всех резолюциях Европарламент осуждает действия России, указывает на нарушения прав человека и подчеркивает свою солидарность с украинским народом.
    The military incursion by the Russian military, with the partial occupation of sovereign Ukrainian territory, is an unprecedented event on a global scale. The civilian casualties, the disregard for the need to create humanitarian corridors for the population fleeing the areas occupied by the enemy military, or the forced displacement could be treated like a war movie scenario. However, as of 24 February 2022, such events have become a reality and require strong condemnation from the world. This article aims to interpret the resolutions issued by the European Parliament since Russia’s military aggression against Ukraine and their impact on the actions of the EU institutions. The exegesis presented here focuses on the most important issues raised by the Parliament in its resolutions. This article is a legal analysis using the dogmatic-legal method. Resolutions, as non-binding acts, represent so-called soft law issued in situations requiring ad hoc action or reaction by the EU institutions. Through its resolutions, Parliament seeks to draw the attention of Member States and the international community to the economic and humanitarian consequences of war. In almost all its resolutions, Parliament condemns Russia’s actions, points out human rights violations and emphasises its solidarity with the Ukrainian people.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 67-80
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sytuacja uchodźców wewnętrznych na Ukrainie w świetle regulacji prawno-międzynarodowych
    Internally Displaced Persons in Ukraine - The Impact of Public International Law on Human Rights Protection
    Autorzy:
    Kuźniak, Brygida
    Zeman, Ihor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046937.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawa człowieka
    uchodźcy
    uchodźcy wewnętrzni
    aneksja Krymu
    konflikt zbrojny na wschodzie Ukrainy
    human rights
    refugees
    internally displaced persons
    annexation of Crimea
    armed conflict in the east of Ukraine
    Opis:
    Tekst pokazuje wpływ umów międzynarodowych i międzynarodowych instytucji na przestrzeganie praw człowieka na Ukrainie. W pierwszej części omówiono zagadnienia z zakresu międzynarodowoprawnej ochrony uchodźców oraz zarysowano problematykę uchodźców wewnętrznych. W drugiej części przedstawiono skalę wspomnianego zjawiska na Ukrainie. W trzeciej części zaprezentowano odpowiednie rozwiązania prawa ukraińskiego. Całość opracowania zwieńczono konkluzjami.
    The article presents the influence of international treaties and international institutions on the observance of human rights in Ukraine. The first part discusses the issues of international legal protection of refugees and the issue of internally displaced persons. The second part presents the scale of the mentioned phenomenon in Ukraine. The third part provides relevant solutions to the problem in the Ukrainian legislation. On the basis of a holistic analysis of the work conclusions were formulated.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2018, 1; 81-94
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    International human rights law in the era of digital disinformation and propaganda: case studies from Myanmar and Ukraine
    Prawo międzynarodowe praw człowieka w dobie cyfrowej dezinformacji i propagandy. Analiza przypadków Mjanmy i Ukrainy
    Международное право в области прав человека в эпоху цифровой дезинформации и пропаганды. Анализ примеров из опыта Мьянмы и Украины
    Міжнародне право прав людини в епоху цифрової дезінформації та пропаганди. Анализ на прикладі М’янми та України
    Autorzy:
    Balcerzak, Michał
    Kapelańska-Pręgowska, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33510007.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    свобода слова
    дезінформація
    пропаганда
    М’янма
    Україна
    права людини
    дезинформация
    Мьянма
    Украина
    права человека
    wolność słowa
    dezinformacja
    propoaganda
    Mjanma
    Ukraina
    prawa człowieka
    freedom of expression
    disinformation
    propaganda
    Myanmar
    Ukraine
    human rights
    Opis:
    Today, more than ever, the Internet and social media have become our primary sources of information, offering us a window to the world. However, this freedom to access and disseminate information has negative consequences, as it allows for a rapid spread of disinformation, propaganda, and hate speech. From the perspective of international human rights law, questions arise regarding the obligations and responsibilities of states. In this discussion, the authors argue that one of the primary tasks of states is to take necessary and appropriate measures to simultaneously protect the freedom of expression and prevent the spread of propaganda and disinformation. Balancing these conflicting interests is a complex challenge. To better understand them, the authors analyse selected examples from international and domestic jurisprudence and practice, such as the Rohingya genocide in Myanmar and the war in Ukraine. These cases serve to illustrate how state-sponsored propaganda and disinformation can lead to violence and result in grave human rights violations.
    Интернет и социальные сети стали для нас основными источниками информации, открыв нам окно в мир. Однако свобода доступа к информации и возможность ее распространения влекут за собой негативные последствия в виде быстрого распространения дезинформации, пропаганды и языка вражды. С точки зрения международного права в области прав человека возникают вопросы об обязанностях и ответственности государств. В данной статье авторы утверждают, что в обязанности государств входит принятие необходимых и надлежащих мер как для защиты свободы выражения мнений, так и для предотвращения распространения пропаганды и дезинформации. Разграничение между защищаемой речью и речью, выходящей за допустимые пределы свободы выражения мнений, не всегда очевидно и может представлять определенную сложность. Чтобы лучше понять эти вопросы, авторы сосредоточились на анализе двух примеров – геноцида мусульманского меньшинства рохинджа в Мьянме и войны в Украине. Они наглядно показывают, как государственная пропаганда и дезинформация могут приводить к насилию и серьезным нарушениям прав человека.
    Інтернет та соціальні мережі стали нашими основними джерелами інформації, відкриваючи вікно у світ. Однак свобода доступу до інформації та легкість її поширення призводить до негативних наслідків у вигляді швидкого поширення дезінформації, пропаганди та мови ворожнечі. З точки зору міжнародного права прав людини виникають питання щодо обов’язків та відповідальності держав. У цій статті автори стверджують, що саме на державах лежить відповідальність за вжиття необхідних і належних заходів як для захисту свободи вираження поглядів, так і для запобігання поширенню пропаганди та дезінформації. Різниця між захищеним мовленням і мовленням, яке перевищує допустимі межі свободи вираження поглядів, не завжди очевидна і може бути складною. Щоб краще зрозуміти ці питання, автори зосереджуються на аналізі двох прикладів, а саме геноциду мусульманської меншини Рохінджа в М’янмі та війни в Україні. Вони ілюструють, як державна пропаганда та дезінформація можуть призвести до насильства та серйозних порушень прав людини.
    Internet i media społecznościowe stały się naszymi głównymi źródłami informacji, otwierając nam okno na świat. Jednak wolność dostępu do informacji i łatwość jej rozpowszechniania niesie ze sobą negatywne konsekwencje w postaci szybkiego rozprzestrzeniania się dezinformacji, propagandy i mowy nienawiści. Z perspektywy prawa międzynarodowego praw człowieka pojawiają się pytania dotyczące obowiązków i odpowiedzialności państw. W niniejszym artykule autorzy argumentują, że zadaniem państw jest podjęcie niezbędnych i odpowiednich działań zarówno w celu ochrony wolności wypowiedzi, jak i zapobiegania rozprzestrzenianiu się propagandy i dezinformacji. Rozróżnienie wypowiedzi podlegających ochronie od tych przekraczających dopuszczalne granice wolności słowa niekoniecznie jest oczywiste i może stanowić trudne wyzwanie. Aby lepiej zrozumieć te kwestie, autorzy koncentrują się na analizie dwóch przykładów, tj. ludobójstwa muzułmańskiej mniejszości Rohingya w Mjanmie oraz wojny w Ukrainie. Stanowią one ilustrację tego, jak państwowa propaganda i dezinformacja mogą prowadzić do przemocy i poważnych naruszeń praw człowieka.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 7-26
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wpisanie” organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka w system prawa międzynarodowego – rozważania w kontekście humanizacji prawa międzynarodowego i internacjonalizacji praw człowieka
    “Inscribing” Adjudicating Bodies in Cases Involving International Law of Human Rights Into the System of International Law – Reflections in the Context of Humanization of International Law and Internationalization of Human Rights
    Autorzy:
    Cała-Wacinkiewicz, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046659.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    organy rozstrzygające
    międzynarodowe prawo praw człowieka
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    humanizacja prawa międzynarodowego
    internacjonalizacja praw człowieka
    adjudicating bodies
    international law of human rights
    the European Court of Human Rights
    humanization of international law
    internationalization of human rights
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest ukazanie, że wpisanie w ogólne prawo międzynarodowe organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka jest na tyle silne, iż czyni naukowo koniecznym odrzucenie twierdzeń przemawiających na rzecz pełnej autonomii (niezależności) organów sądowych w prawie międzynarodowym. Powyższe ustalenie nie stanowi jednak celu samego w sobie. Antycypowane wpisanie organów rozstrzygających z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka w prawo międzynarodowe umożliwi udowodnienie istnienia wpływu (oddziaływania) humanizacji prawa międzynarodowego na międzynarodowy porządek prawny. Zwieńczeniem badań z tego zakresu jest konfirmacja hipotezy badawczej, zgodnie z którą organy rozstrzygające z zakresu międzynarodowego prawa praw człowieka przyczyniają się nie tylko do humanizacji prawa międzynarodowego, lecz także do daleko idącej internacjonalizacji praw człowieka. Wprowadzenie owych dwóch kategorii (tj. humanizacji prawa międzynarodowego i internacjonalizacji praw człowieka) stanowi novum w dotychczas prowadzonych badaniach temu poświęconych, a weryfikacja tak postawionej hipotezy wyznacza zakres konstatacji, realizowanych na podstawie metody analitycznej oraz metody formalno-dogmatycznej.
    The purpose of this study is to demonstrate that “inscribing” adjudicating bodies in cases involving international law of human rights into the universal international law is so strong, that it makes it scientifically necessary to reject assertions advocating full autonomy (independence) of judicial bodies in international law. The above finding does not, however, constitute an end in itself. The anticipating inscription of adjudicating bodies of international law of human rights into international law will make it possible to prove the existence of the influence (impact) of humanization of international law over the international legal order. The culmination of research in this regard will involve confirmation of the research hypothesis according to which bodies adjudicating in cases involving international law of human rights contribute not only to humanization of international law, but also to far-reaching internationalization of human rights. Introduction of these categories (that is humanization of international law and internationalization of human rights) is a novum in current research addressing this subject matter and verification of the hypothesis outlines the scope of observations carried out on the basis of the analytical method and the method of interpretation of applicable law.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 85-102
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja patient safety jako norma soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych w systemie Rady Europy
    The principle of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards
    Autorzy:
    Tabaszewski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369146.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    bezpieczeństwo osobiste
    prawa pacjenta
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    zobowiązania władz krajowych
    soft law
    personal security
    patient safety
    patient rights
    European Court of Human Rights
    domestic obligations
    Opis:
    Przedmiotem artykułu uczyniono koncepcję patient safety jako normę soft law na tle konwencyjnych zobowiązań władz krajowych. W artykule przedstawiono stanowisko, że bezpieczeństwo pacjenta należy uznać za niezbędny fundament wysokiej jakości opieki zdrowotnej. Podejście władz krajowych w zakresie zapewnienia tego prawa konwencyjnego powinno opierać się na kompleksowych działaniach zapobiegawczych oraz na systematycznej analizie informacji pochodzących od różnych typów podmiotów uprawnionych: zgłoszeń, skarg i roszczeń pacjentów, jak również w oparciu o badanie zgłaszanych przez personel medyczny incydentów i wypadków. Zgodnie z zaleceniem Rec (2006)7 Komitetu Ministrów z dnia 24 maja 2006 r. w sprawie zarządzania bezpieczeństwem pacjenta i zapobiegania zdarzeniom niepożądanym w opiece zdrowotnej dla państw członkowskich istnieje prawna potrzeba ciągłej oceny bezpieczeństwa pacjentów, ciągłej poprawy bezpieczeństwa i przewidywania sytuacji, czy i kiedy nastąpi naruszenie bezpieczeństwa pacjenta. W artykule poruszono kwestę charakteru zobowiązań państwa w tym zakresie.
    The article deals with the concept of patient safety as a soft law mechanism in the light of international and domestic standards. It was shown that patient safety should be recognized as a necessary foundation of health care systems, and should be based on a preventive attitude and systematic analysis and feedback from different reporting systems: patients’ reports, complaints and claims, as well as systematic reporting of incidents, including complications, by healthcare personnel. According to the Recommendation Rec(2006)7 of the Committee of Ministers on the management of patient safety and prevention of adverse events in healthcare to member states, there is a legal need to assess patient safety on an ongoing basis, implement a learning organization, demonstrate ongoing safety improvement and determine when lapses in patient safety occur. The article deals with the issue of state obligations in this regard.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 313-334
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo w służbie humanizacji życia
    Law in The Service of Humanization of Life
    Autorzy:
    Stasiak, Ks. Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046655.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    proces humanizacji
    godność człowieka
    jednakowa i niezbywalna godność osoby
    wyzwalająca funkcja prawa
    demokratyczny system
    zasady wolności i równości
    regulator życia społecznego
    wypisywanie recept
    świat bardziej sprawiedliwy
    humanization process
    human dignity
    equal and inalienable dignity of the person
    liberating function of law
    democratic system
    principles of freedom and equality
    social life regulator
    writing prescriptions
    a more just world
    Opis:
    Artykuł zamierza wykazać wpływ prawa na procesy humanizacji życia w wymiarze osobowym i społecznym. Prawo to powszechne doświadczenie wszystkich ludzi, jest tworzone przez człowieka i dla człowieka: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. Fundament prawa opiera się na jednakowej i niezbywalnej godności osoby ludzkiej. Człowiek posługuje się prawem w wysiłku realizacji swego człowieczeństwa i lepszej przyszłości. Prawo to także kluczowy regulator życia społecznego, prawo konsoliduje więzi społeczne, wzmacnia struktury państwa, tworzy wspólnotę narodów. Humanizację prawa objawia jego wyzwalająca funkcja. Prawo stanowi oparcie dla słabszych, człowiek swojej pozycji nie musi bronić siłą, jego miejsce w społeczeństwie gwarantuje mu prawo. Dzięki prawu w sytuacjach konfliktowych został wygaszony dźwięk broni. Człowiekowi w poszukiwaniu procedur organizacji życia przyświeca idea zawarta w twierdzeniu Anaksymandera z Miletu, iż człowiek pragnie być sobą, człowiek zabiega o kształt swego losu. Prawo dąży do realizacji sprawiedliwości, chce oddać każdemu to, co mu się należy. Prawo nie utożsamia się z moralnością – to jednak nie może uznać za słuszne tego, co jest złem z punktu widzenia moralnego. Prawo odwołuje się do prawdy, choć prawdy nie dekretuje, to jednak prawo oparte na kłamstwie byłoby destrukcją samego prawa. W demokratycznym państwie o tym, co jest prawem, stanowi większość obywateli. Większość głosów nie orzeka o prawdzie, nie stanowi o tym, co dobre, a co złe etycznie. Decyzja większości stanowi o tym, co jest legalne. System demokracji opiera się na zasadach wolności i równości wszystkich obywateli. Dzięki tym zasadom respektuje się zarazem zdania tych, którzy są w mniejszości. Tworzenie prawa jest sztuką „ars legesferendi”. Prawo nie jest fotografią społeczeństwa, prawo nie mówi, jak jest, lecz jak być powinno; stąd „lex respicit futura”. Prawo liczy na szansę przemiany człowieka, na budowę świata o bardziej ludzkim wizerunku. Prawnika można porównać z powołaniem lekarza. Lekarz staje nad chorym, aby go leczyć, a nie zajmować się wypisywaniem recept, choć proces leczenia następuje poprzez wypisywanie recept. Podobnie prawnik nie może ograniczać swojej uwagi do świata norm, lecz poprzez normy i ich aplikację czynić świat bardziej sprawiedliwym i godnym człowieka.
    The article intends to demonstrate the impact of law on humanization processes of life in the personal and social dimension. The law, this universal experience of all people, is created by man and for man: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. The foundation of law is based on the equal and inalienable dignity of the human person. Man uses the law in the effort to realize his humanity and a better future. The law is also a key regulator of social life, the law consolidates social bonds, strengthens the structures of the state, creates a community of nations. Humanization of the law is revealed by its liberating function. The law can be the support for the weak, a man does not have to defend his position, his place in society guarantees him the law. Thanks to the law, the weapon’s sound was muted in conflict situations. Man in search of procedures for organizing life is guided by the idea contained in the theorem of Anaximander of Miletus that man desires to be himself, man strives to shape his fate. The law strives for justice and wants to give everyone its due. The law does not identify with morality – but this cannot be considered as right what is evil from a moral point of view. The law refers to the truth, although it does not decree the truth, but the law based on lies would be the destruction of the law itself. In a democratic state, what is the law is up for the decision the majority of citizens. Most voices do not rule in accordance with the truth, they do not determine what is good and what is ethically wrong. The majority’s decision is what is legal. The democracy system is based on the principles of freedom and equality of all citizens. Thanks to these principles, the opinions of those who are in the minority are respected. Creating the law is the art of “ars legesferendi”. The law is not a reflection of society, the law does not say how it is, but how it should be; hence the “lex respicit futura”. The law counts on the chance of human transformation and building a world with a more human image. A lawyer’s mission can be compared to vocation of a doctor. The doctor stands over the patient to treat him and not deal with writing prescriptions, although the treatment process is done by writing prescriptions. The comparison with the role of the doctor emphasizes this idea: the doctor writes a prescription, but it is not the prescription that heals, but the drug. Similarly, in a legal norm, it is not about the letter, the spirit of the law. The Scriptures say that the letter kills and the spirit gives life. Hence we are talking about the spirit of the law.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 333-357
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies