Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "POLISH COMMUNITY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Emigracja polska i Polonia na Półwyspie Arabskim
    Polish Emigration and Polish Diaspora on the Arabian Peninsula
    Autorzy:
    Knopek, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956257.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    emigracja
    Polonia
    Półwysep Arabski
    emigration
    Polish community
    Arabian Peninsula
    Opis:
    W artykule wskazuje się na pobyt i działalność Polaków w państwach położonych na terenie Półwyspu Arabskiego. Do państw tych zaliczono Arabię Saudyjską, Bahrajn, Jemen (po II wojnie światowej występował tam Jemen Południowy i Jemen Północny), Katar, Oman oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie. Kontakty Polaków z tym regionem świata w przeszłości były niewielkie. Na Półwysep Arabski trafiali zatem nieliczni mieszkańcy z ziem polskich. Sytuacja ta zmieniła się od lat siedemdziesiątych XX wieku, kiedy państwa arabskie zaczęły się dynamicznie rozwijać na podstawie uzyskiwanych środków finansowych ze sprzedaży surowców naturalnych – ropy naftowej i gazu ziemnego. Dzięki temu przybywały tam kadry naukowo-techniczne oraz specjaliści z różnych dziedzin, ponadto przedstawiciele branży turystycznej i muzycy. Poprzez polsko-arabskie małżeństwa nad Zatoką Perską zamieszkały także Polki, które wyszły za mąż za Arabów. Występujące na przełomie XX i XXI wieku skupiska polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim liczyły od kilku do kilkuset przedstawicieli, w zależności od konkretnego podmiotu międzynarodowego. Pojedyncze osoby i rodziny mieszkały w Jemenie i Omanie, 30 osób w Katarze, od 100 do 200 w Bahrajnie i Arabii Saudyjskiej, a 600 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. To ostatnie skupisko polonijne należało do najlepiej zorganizowanych w świecie arabskim. W ciągu 30 lat od zmian systemowych podjętych nad Wisłą, społeczności polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim rozrosły się od skupisk kilkudziesięcioosobowych (Jemen, Oman) poprzez kilkusetosobowe (Arabia Saudyjska, Bahrajn, Katar) do kilkutysięcznych (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Dalej zatem Abu Zabi, Dubaj i Szardża są miastami, w których najchętniej podejmują zatrudnienie Polacy i przedstawiciele Polonii ze świata zachodniego.
    The article discusses the life and activity of Poles in the countries on the Arabian Peninsula. The countries are Saudi Arabia, Bahrain, Yemen (South Yemen and North Yemen after WW2), Qatar, Oman, and the United Arab Emirates. Poles had limited contacts with this part of the world in the past. Only few arrived in the peninsula. This situation changed in the 1970s when Arab states began to develop rapidly owing to funds earned from the sale of natural resources: crude oil and natural gas. As a result, they attracted scientific and technical staff as well as experts in various fields, not to mention musicians and representatives of the tourism industry. Polish women who married Arabs were also moving to the Persian Gulf. At the turn of the 20th century, the Polish communities (including earlier Poles immigrants) on the Arabian Peninsula numbered from a few to several hundred people, depending on the country. Polish individuals and families were found in Yemen and Oman, 30 in Qatar, 100 to 200 in Bahrain and Saudi Arabia, and 600 in the United Arab Emirates. This last of the listed Polish communities was one of the best organised in the Arab world. For over 30 years since the Polish political and economic transformation, the Polish communities on the Arabian Peninsula have grown from several dozen (Yemen, Oman), through several hundred (Saudi Arabia, Bahrain, Qatar) to several thousand people (United Arab Emirates). Abu Dhabi, Dubai, and Sharjah continue to be most popular economic destinations for Poles and members of the Polish diaspora from the Western world.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2021, 42; 75-97
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwsze zebranie księży Polskiej Misji Katolickiej we Francji
    The first convention of the priests of the Polish Catholic Mission in France
    Autorzy:
    Brudzisz, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1961834.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Polacy we Francji
    duszpasterstwo polskojęzyczne
    duszpasterze polonijni
    Poles in France
    Polish language pastorate
    Polish community abroad priests
    Opis:
    The First Convention of the Priests of the Polish Catholic Mission in France – this is what the innovatory pastoral institution for Polish emigrants was called. It was established on 13 May 1922. Its first rector was Rev. Wilhelm Szymbor of the Congregation of the Mission. In the place of the one-man pastorate in Paris an Institution was established that comprised the Polish community in the whole of France. A lot of priests were necessary to carry out this task. The institution was supported by Cardinal Dalbor and the Polish bishops. Most participants in the first convention who came to France in 1922, after the Mission was established, were priests sent to work in the Polish language pastorate and were part of the Mission; and then there were priests sent by their bishops to universities, who were able and ready to help with the work in the Polish pastorate. The Convention that is presented in the article touches upon a few important issues with which the Mission had to deal. It also mentions the problem of the aversion that some Church circles in France, including specific bishops, took to it. Some people wanted to rule it, and others did not want to have Polish priests in their territory. These problems are revealed by the correspondence between the first Rector of the Mission Rev. Wilhelm Szymbor and Cardinal Dalbor as well as by the Protocol of the first convention of the Polish priests working with Polish emigrants in France that took place on 13th April 1923 on the premises of the Polish Mission in Paris.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2012, 33; 141-174
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próby interwencji dyplomacji polskiej w obronie prześladowanej Polonii na Ukrainie Sowieckiej w latach trzydziestych XX wieku
    Attempts of Interventions Made by the Polish Diplomacy in Defense of the Persecuted Polish Community in the Soviet Ukraine in the 1930st
    Autorzy:
    Kuśnierz, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1962449.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dyplomacja polska
    prześladowanie Polonii na Ukrainie Sowieckiej
    Polish diplomacy
    persecutions of the Polish community in Soviet Ukraine
    Opis:
    Victimizing Poles in the USSR in the 1930st is quite well described in historiography. However, the situation is much worse when an answer is searched for to the question about the attitude of the Polish Government and the diplomats of the Second Polish Republic to the repressive measures taken against Poles in the Soviet Union at that period. After an analysis had been made of the documents of the Polish Foreign Ministry and of the Division II of the Polish General Staff (military intelligence and counterintelligence, colloquially known as “Dwójka” – “Two”) that had been unknown until now we may state that representatives of the Second Polish Republic not only did attempt to support Catholic churches and parishes, but also aided common Poles who were persecuted. The attitude shown by the Head of the Polish Consulate in Kiev, Jan Karszo-Siedlewski, is an example here. When news reached him about the use of terror against Poles, about arrests and deportations, he was able to mention this question to the relevant authorities of the Ukraine in 1935, and finally even to meet the Head of the NKVD Wsewołod Balicki on 31st March 1935. The fact of the meeting between the Polish diplomat and such a high Soviet official is completely unknown in historiography. And this is why the present article aims at showing and introducing into history some new, until now unknown facts proving the involvement of Polish diplomats in defending Poles who were Soviet citizens against mass persecutions. However, despite the actions taken on the consular level the issue of the persecutions of Poles was not important for the Polish Government. Polish policies towards the Soviets were determined by the Non-Aggression Pact of 1932, prolonged in 1934. Hence the Polish authorities, trying to maintain good relations with the Bolsheviks, did not want to interfere in the issue of the persecuted Poles, treating it as an internal affair of the USSR.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2011, 32; 143-168
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i kształt Związku Narodowego Polskiego w Ameryce Północnej w pierwszych latach istnienia
    Genesis and Shape of the Polish National Alliance in North America in the Early Years of Its Existence
    Autorzy:
    Kiper, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956484.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Związek Narodowy Polski
    organizacje polonijne w USA
    Agaton Giller
    Polish National Association
    Polish community organizations in the USA
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest rekonstrukcja procesu powstawania największej organizacji polonijnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej – Związku Narodowego Polskiego. Organizacja powstała w 1880 roku dzięki inicjatywie Agatona Gillera, który jako były członek Rządu Narodowego i pracownik Muzeum Polskiego w Rapperswilu na przełomie lat 70. i 80. XIX wieku podejmował wysiłki w celu skoordynowania działań grup i stowarzyszeń Polaków żyjących poza granicami kraju do politycznej pracy. Od początku istnienia ZNP starał się utrzymywać charakter ponadlokalny, dążył do umiejscowienia swojej aktywności na rozległym obszarze kontynentu z uwzględnieniem nie tylko konieczności ochrony dziedzictwa narodowego, lecz także rzeczywistych potrzeb imigrantów. W tym celu przyjął formę instytucji zarówno politycznej, kulturalno-oświatowej, jak i ubezpieczeniowej (fraternal organization), dostosowując się do warunków emigracji zarobkowej.
    The purpose of this article is to reconstruct the formation of the largest Polish organization in the United States of America – the Polish National Alliance. The organization was established in 1880 thanks to the initiative of Agaton Giller, who as a former member of the National Government and an employee of the Polish Museum in Rapperswil in the 1870s and 1880s made efforts to coordinate the activities of groups and associations of Poles living abroad aimed at political work. From the very beginning, the PNA tried to maintain supra-local character, sought to locate its activity on the vast area of the continent, taking into account not only the need to protect the national heritage, but also the real needs of immigrants. To this end, it adopted the form of both a political, cultural and educational institution, and an insurance institution (fraternal organization), adapting to the conditions of economic emigration.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2018, 39; 89-124
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władza komunistyczna wobec duszpasterstwa polonijnego prowadzonego przez zakony męskie
    The Communist Authorities vs. Pastorate Conducted by Male Religious Orders for the Polish Community Abroad
    Autorzy:
    Zamiatała, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1962015.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zakony męskie
    duszpasterstwo polonijne
    polityka wyznaniowa PRL
    men's orders
    Polish community abroad pastorate
    denominational policies of the Polish People's Republic
    Opis:
    The Communist authorities included pastorate conducted by male orders and congregations for the Polish community abroad in the domain of political actions against the Catholic Church in Poland. In the first years after the Second World War the Communists, who wanted to keep appearances of good relations with the Church, allowed monks to go abroad and work in Polish communities there. Their approach to this issue changed in the Stalinist times, when they were more interested in re-emigration of Poles to Poland than in Polish clergy going abroad. Such an approach presented by the Warsaw authorities resulted in dissatisfaction among Poles living abroad. A lack of Polish priests in the emigration centers resulted in priests of other nationalities taking over Polish parishes. Requests and petitions for priests from Poland filed by various Polish organizations to the Polish authorities had no effect. They were simply ignored. At the beginning of the 1960s the situation changed; the authorities agreed to allow monks to leave, however, under some strictly defined conditions; permits to leave depended on meeting these conditions. It was only in the 1970s and 1980s that the Communists' policies towards Polish pastorate abroad changed completely. The Warsaw authorities, realizing the aversion most members of Polish communities abroad had to the Polish People's Republic, tried to use monks going abroad for their own goals and aspirations. This is why they were monitored by diplomatic posts abroad, seminars were organized for monks leaving Poland to work with Poles abroad, and meetings were arranged in Wilanów for those who came to Poland to spend their holidays here. Going abroad to work there was not hindered, and in certain situations some congregations were even encouraged to send their monks to conduct pastorate in Polish communities. Also the security services were interested in the involvement of religious orders in Polish pastorate abroad.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2012, 33; 27-55
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ks. Józef Ręgorowicz (1860-1914) – duszpasterz Polonii w Stanach Zjednoczonych
    Rev. Józef Ręgorowicz (1860-1914) − a Priest in the Polish Community in the United States of America
    Autorzy:
    Nabożny, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1962444.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    działalność duszpasterska w Stanach Zjednoczonych
    Polonia amerykańska
    pastoral work in the United States
    Polish community in America
    Opis:
    Józef Węgorowicz was born in Dąbrowa Tarnowska on 5th November 1860. He followed his vocation by serving Poles both in Poland and abroad – in the United States. The first years of his stay in the USA (in the Trentom Diocese; St Mary of Ostrabrama Church in South River, New Jersey) were taken up by efforts to build a church, a school and a presbytery. At the same time he paid attention to organizing the parishioners, to deepening their spirituality and to awakening patriotism among members of the Polish emigration. In 1907 for health reasons he resigned from the office of parish priest in South River. He moved to the St Hedwig Parish in Trenton, New Jersey, situated 37.4 miles (about 60 km) from South River. In 1911 still suffering from serious illness he returned to Poland. First he lived in Krakow, and then in Zagórz near Sanok. He died on 7th June 1914 and was buried in the parish cemetery in Zagórz.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2011, 32; 187-195
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish Community in Estonia
    Polonia w Estonii
    Autorzy:
    Kisłacz, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339146.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Polonia w Estonii
    Związek Polaków w Estonii
    Tallin
    uniwersytet w Tartu
    Polish community in Estonia
    Association of Poles in Estonia
    Tallinn
    University of Tartu
    Opis:
    This article presents the history of Poles living in Estonia, dating back to the 16th century, when the territory of Livonia (today’s Estonia) was incorporated into the Polish-Lithuanian Commonwealth. For centuries, Poles were important members of the local community, mainly at the University of Dorpat (Tartu). In the 19th and 20th centuries, they created many organisations; the article briefly describes the activities of some of them. The author also presents the current activity of Estonian Polonia in organising various events, meetings or stimulating economic ties between Poland and Estonia, as well as cooperation with Polish institutions.
    Artykuł przedstawia dzieje Polaków zamieszkujących Estonię, rozpoczynające się w XVI wieku, kiedy tereny Inflant (dzisiejsza Estonia) zostały włączone do Rzeczypospolitej. Przez wieki Polacy byli ważnymi członkami tamtejszej społeczności, głównie na Uniwersytecie w Dorpacie (Tartu). W wiekach XIX i XX stworzyli wiele organizacji, w tekście krótko opisano działalność niektórych z nich. Przedstawiono także współczesną działalność estońskiej Polonii polegającą na organizowaniu różnego rodzaju imprez, spotkań czy aktywizowaniu  więzi gospodarczych między Polską a Estonią oraz współpracy z polskimi instytucjami.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2022, 43, Specjalny; 33-39
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    American Polonia in Scientific Activity of the Institute of Polonia Ministry and Migration and the Institute for the Study of Polish Community and Its Ministry in 1972-2006
    Polonia amerykańska w działalności badawczej Zakładu Duszpasterstwa i Migracji Polonijnej i Instytutu Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL w latach 1972-2006
    Autorzy:
    Furtak, Maria Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956365.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Polonia amerykańska
    Zakład Duszpasterstwa i Migracji Polonijnej KUL
    Instytut Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL
    American Polonia
    Institute for the Study of Polish Community and Its Ministry
    Opis:
    The article aims to show the presence of American Polonia in the scholarly activity of Institute for the Study of Polish Community and Its Ministry and Institute for the Study of Polish Community and Its Ministry. In the 1970s and 1980s a huge interest in Polish diaspora achievements in the USA was visible in many scientific articles, texts, and monographs published in the yearbook Studia Polonijne. American Polonia has become an object of multidimensional and interdisciplinary research, which turned to be the pioneer ones in some cases.
    Celem artykułu jest ukazanie obecności Polonii amerykańskiej w działalności badawczej Zakładu Duszpasterstwa i Migracji Polonijnej KUL (w latach 1984-2006 Instytutu Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym KUL). W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku zainteresowanie historią i dokonaniami polskiej diaspory w USA było duże, co przejawiało się w udziale tekstów naukowych, referatów i opracowań publikowanych w “Studiach Polonijnych”. Polonia amerykańska stała się zatem obiektem wielowymiarowych i interdyscyplinarnych badań, które w wielu przypadkach okazały się pionierskie.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2021, 42; 313-324
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opieka duszpasterska nad Polakami w Harbinie
    Pastoral Care for Poles in Harbin
    Autorzy:
    Szymański, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956541.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Polacy w Chinach
    Parafia pw. św. Stanisława Bpa w Harbinie
    duszpasterstwo polonijne
    Poles in China
    St Stanislaus Bishop Parish in Harbin
    pastoral care of the Polish community abroad
    Opis:
    Polacy zaczęli osiedlać się w Harbinie od 1897 r. Przybyli tam w składzie wysłanej przez rząd carski pierwszej ekspedycji technicznej dla wytyczenia linii Kolei Wschodniochińskiej (około 7 tys. Polaków). Od samego początku podejmowali oni starania o przybycie do ich społeczności polskiego kapłana. W 1901 r. oficerowie i żołnierze będący Polakami zwrócili się do władz z prośbą o zgodę na budowę kościoła. Na urządzenie kaplicy katolickiej dla Polaków przydzielono wówczas dom należący do Straży Pogranicznej. 30 maja 1904 r. władze przydzieliły plac pod budowę kościoła. W posługę zaangażowali się księża: P.P. Bulwicz, A. Szpiganowicz, S. Ławrynowicz, A. Maczuk. 1 sierpnia 1909 r. abp Jan Cieplak dokonał poświęcenia nowego kościoła i ustanowił proboszczem parafii polskiej w Harbinie ks. Władysława Ostrowskiego. Kolejno do pracy duszpasterskiej zaangażowali się księża: A. Eysymontt, W. Mi[e]rzwiński, R. Wierzejski, W. Zborowski, A. Leszczewicz i P. Chodniewicz. Dołączyli do nich ojcowie franciszkanie: Maurus Kluge i Paulin Wilczyński, od 1925 r. Gerard Piotrowski i od 1941 r. o. Gracjan Kołodziejczyk (do 1957 r.). Kapłani obsługiwali również kościoły filialne, wybudowane, zorganizowane przez Polaków, przeważnie wzdłuż linii kolejowej (2 lub 3 razy do roku, w przeciągu całych dziesiątków lat). Głównym centrum życia religijnego i kulturalnego polskiej społeczności w Harbinie była parafia pw. św. Stanisława Biskupa. Rozwój życia religijnego i kulturalnego ośrodka parafialnego związany był z pracą duszpasterską ks. Ostrowskiego, który zainicjował przy kościele powstanie Towarzystwa św. Wincentego à Paulo, Szkoły Początkowej im. św. Wincentego à Paulo, ochronki dla najbiedniejszych dzieci, polskiego Gimnazjum Koedukacyjnego im. Henryka Sienkiewicza, biblioteki parafialnej. Od 1922 r. wydawał „Tygodnik Polski”. Zainicjował budowę drugiego polskiego kościoła na tzw. Przystani pw. św. Jozafata, gdzie proboszczem został ks. A. Leszczewicz, również przy tej parafii utworzono szkółkę początkową. Zorganizował pierwszy na azjatyckiej ziemi kongres katolicki polskiej parafii. Od 1946 r. kościoły i pozostały majątek ośrodków parafialnych przejęły władze chińskie. W 1959 r. świątynię przejęło Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich, w 1966 r. kościół uległ dewastacji. Z czasem dokonano w nim przeróbek i umieszczono szkołę. W 2004 r. odrestaurowano, jako świątynię pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
    Poles began to settle in Harbin in 1897. They arrived there as part of the first technical expedition (about 7,000 Poles) sent by the Tsarist government to mark out the East China Railway line. From the very beginning they made efforts to bring a Polish priest to their community. In 1901 Polish officers and soldiers turned to the authorities asking for permission to build a church. The Catholic chapel for Poles was organised in the building belonging to the Border Guards. On 30 May 1904 the authorities assigned a square for the construction of the church. The priests involved in the ministry were: P.P. Bulwicz, A. Szpiganowicz, S. Ławrynowicz, A. Maczuk. On 1 August 1909 Archbishop Jan Cieplak consecrated the new church and appointed Rev Władysław Ostrowski the parish priest of the Polish parish in Harbin. The following priests engaged in pastoral work: A. Eysymontt, W. Mi[e]rzwiński, R. Wierzejski, W. Zborowski, A. Leszczewicz and P. Chodniewicz. They were joined by the Franciscan friars: Maurus Kluge and Paulin Wilczyński, from 1925 Gerard Piotrowski, and from 1941 Gracjan Kołodziejczyk (until 1957). The priests also served branch churches erected and organised by Poles, mostly along the railway line (2 or 3 times a year, over entire decades). The main centre of the religious and cultural life of the Polish community in Harbin was St. Stanislaus Bishop Parish. The development of the religious and cultural life of the parish was associated with the pastoral work of Rev Ostrowski, who initiated the creation of St Vincent de Paul Society, St Vincent de Paul Basic School, an orphanage for the poorest children, Henryk Sienkiewicz Junior High School for Poles and a parish library. From 1922 he had been publishing the weekly “Tygodnik Polski”. He initiated the construction of the second Polish church at so-called St Josaphat Harbour. Its parish priest was Rev A. Leszczewicz. He organised the first Catholic congress of the Polish parish on the Asian soil. A basic school was also created at this parish. In 1946, the churches and other assets of the parishes were taken over by the Chinese authorities. In 1959 the temple was taken over by the Patriotic Association of Chinese Catholics, but in 1966 the church fell into ruin. Over time, it was adapted to house a school. In 2004 it was renovated as a temple dedicated to the Sacred Heart of Jesus.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2017, 38; 37-59
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła na Ealingu w Londynie w latach 1950-2000 (cz. II)
    The Blessed Virgin Mary the Mother of the Church Parish in Ealing, London, in 1950-2000 (part II)
    Autorzy:
    Fuksa, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1962580.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Polski Ośrodek Katolicki na Ealingu w Londynie
    działalność grup parafialnych
    Polish Roman Catholic Community in Ealing
    London
    parish groups' work
    Opis:
    At the Polish Roman Catholic Community, during the fifty years of its existence, altogether more than forty parish groups (liturgical, prayer, charity, cultural, social, sports) and public (veterans', schooling, educational) organizations worked. The range of their activities and the kind of effect they had on the parish life was diverse and it depended on the character and vitality of the given group. Among the groups with a prayer-formative character two had most members – both were numbered among the movements of the post-Council revival in the Church: Revival in the Holy Spirit (established in the 1970s) and the Light-Life Movement (1985). Groups especially involved in organizing liturgical celebrations and feasts, celebrating national anniversaries, jubilees, social meetings and charity action in the parish included: Sodality of Our Lady (1952), Common Aid Section (1980), “Millenium” Youth Club (1965), Circle of Religious Knowledge (1988), Polish Veterans Association – Circle nr 4 Ealing (1947) and Scouting (1947). The Blessed Virgin Mary the Mother of the Church Parish is now the greatest European parish in the Polish community abroad as far as the number of the faithful is concerned. Its special character is undoubtedly influenced by the fact that Poles constituting it come from a few different waves of Polish emigration. It is worth noting that in the face of the changes that took place at the end of the 20th and the beginning of the 21st centuries the character of parish structures was changed, and so was the role of the Church in the life of Poles born in Great Britain or ones who have come there in recent years. Also the role of the Polish parish as the center sustaining the Polish national identity and promoting patriotic attitudes, as well as – which follows from this – the style and requirements of pastoral work have changed. Certainly analysis of some Ealing parish pastoral issues made just from the point of view of the transformations that occurred in recent years deserves a separate study.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2011, 32; 79-100
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Listy ks. Wincentego Danka do abp. Józefa Bilczewskiego z lat 1900-1919 (część I)
    Letters of the rev. Wincenty Danek to Archbishop Józef Bilczewski from the Years 1900-1919 (Part I)
    Autorzy:
    Wołczański, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956284.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    abp Józef Bilczewski
    ks. Wincenty Danek
    archidiecezja lwowska obrządku łacińskiego
    kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Budapeszcie
    duszpasterstwo polonijne na Węgrzech
    budowa świątyni dla Polaków
    Archbishop Józef Bilczewski
    Rev. Wincenty Danek
    Roman Catholic Archdiocese of Lviv
    Church of Our Lady of Succour to the Faithful
    Polish community pastoral care in Hungary
    construction of a temple for Poles
    Opis:
    Niniejsza edycja źródeł historycznych dotyczy listów duchownego archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego ks. Wincentego Danka (1870-1945) do metropolity lwowskiego abp. Józefa Bilczewskiego (1860-1923). Dokumenty te odnoszą się do lat 1900-1919, a więc niemal całego pontyfikatu lwowskiego hierarchy. Przechowywane są w spuściźnie po metropolicie w Archiwum Archidiecezji Lwowskiej ob. łac. w Krakowie. Nie zachowały się jednak listy abp. Bilczewskiego do ks. Danka. Tym bardziej cenne są te, które stanowią przedmiot niniejszej edycji choćby z tej racji, że nigdy dotąd nie były wykorzystywane w badaniach naukowych. Dodatkowym ich atutem jest zawarta w nich problematyka zabiegów polonijnego duszpasterza w Budapeszcie ks. Danka o zorganizowanie systematycznego duszpasterstwa dla rodaków, a nade wszystko starania o budowę kościoła. Inicjator tej akcji, za aprobatą tak kościelnych i państwowych czynników węgierskich, jak również abp. Bilczewskiego podjął szeroko zakrojoną akcję gromadzenia funduszy i poparcia w środowisku węgierskim i galicyjskim. Nawiązał kontakty z rodami arystokracji węgierskiej spokrewnionej ze sferami polskiego ziemiaństwa, pozyskał względy osób powiązanych z dworem cesarskim w Wiedniu, zdobył zaufanie niektórych członków rządu i parlamentu Austro-Węgier, co miało zaowocować zabezpieczeniem bazy materialnej planowanej inwestycji. Realizacji tak szczytnej idei przeszkodził wybuch I wojny światowej, wskutek czego finalizacja budowy kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych doszła do skutku dopiero w 1926 r. Dokonano wówczas poświęcenia świątyni, a jej konsekracja miała miejsce cztery lata później.
    This edition of historical sources covers the letters of a clergyman of the Roman Catholic archdiocese of Lviv, the Rev. Wincenty Danek (1870-1945), to Archbishop of Lviv Józef Bilczewski (1860-1923). The documents span the years 1900-1919, i.e. almost the entire pontificate of the Lviv bishop. They are kept along with other archbishop’s memorabilia in the Archives of the Lviv Archdiocese in Kraków. However, the letters of Archbishop Bilczewski to the Rev. Danek have not survived. That makes the ones covered in this edition even more valuable, given than they have never undergone scientific research before. Their additional benefit is the subjects discussed. They report the Rev. Danek’s attempts to organise a permanent pastoral care for his compatriots in Budapest, and above all, to build a church. With the approval of both Hungarian ecclesiastical and state authorities, as well as of Archbishop Bilczewski, the reverend undertook a large-scale fund-raising and support campaign across the Hungarian and Galician communities. He established contacts with the Hungarian aristocracy related to the Polish landowners; he enlisted aid from the imperial court in Vienna; he won the trust of some members of the Austro-Hungarian government and parliament, which helped secure funds for the planned investment project. Its implementation was interrupted by the outbreak of the Great War, which is why the Church of Our Lady of Succour to the Faithful was not completed until 1926. The consecration of the temple followed four years later.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2021, 42; 495-543
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies