Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polish" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 332
Tytuł:
Polish Diaspora and Military Intelligence of the Second Polish Republic, 1918-1939. An Outline of the Problem
Autorzy:
Skóra, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956422.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polonia
wywiad wojskowy
Druga Rzeczpospolita
Polish diaspora
military intelligence
Second Polish Republic
Opis:
Polonia a wywiad wojskowy Drugiej Rzeczypospolitej (1918-1939). Zarys problemu Wielomilionowa Polonia była uznawana przez władze Polski za rezerwuar wsparcia dla kraju. Ministerstwo Spraw Zagranicznych prowadziło działania mające uczynić z niej narzędzie rządu. Polonia, rozumiana jako Polacy na stałe przebywający za granicą, była w dwudziestoleciu międzywojennym podstawą działań wywiadu polskiego. Do takiego wniosku prowadzi analiza wybranych siatek wywiadowczych i narodowości agentów. Nie dotyczyło to wyłącznie „agenturalnej drobnicy”, owych tysięcy osób zbierających drobne wiadomości. Również najważniejsi agenci – choć rzadziej – byli z pochodzenia Polakami.
Millions of Poles living outside of their native lands, that is members of Polish diaspora, were recognized by the Polish authorities as a reservoir of strong support for the homeland. The Polish Ministry of Foreign Affairs conducted activities aimed at turning them into a useful tool in the hands of the government. Polish diaspora, mainly understood as Poles permanently living abroad, formed the basis for Polish intelligence activities in the interwar period. An analysis of selected intelligence networks and agents’ nationalities may lead to such a conclusion. This phenomenon applied not only to “small fries” in the intelligence cycle, that is thousands of people gathering meaningless information, but also to the most prominent agents, who – although less often – were of Polish origin.
Źródło:
Studia Polonijne; 2019, 40; 209-221
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie modlitewniki na emigracji
Polish prayer-books in Polish communities abroad
Autorzy:
Bakalarz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1991355.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Among various books accompanying Polish emigrants, the prayer-book has been the most popular and best appreciated one in every-day life. For centuries it has wandered with the emigrants in Germany, and from 19th century on also in other European countries as well as in other continents. It was brought there by the emigrants, or was imported by various means from Poland, and later it was also printed abroad in Polish or foreign publishing houses. The prayer-books distributed among Polish emigrants can be classified as ones printed in Poland and abroad (edition), ordinary and special (purpose), original and reprinted, or translations. They all differ from one another in the way they were edited, in their form and contents. They were usually bought by men in the street, both emigrants and their descendants, belonging to different categories with regard to age, profession and living conditions. Polish prayer-books abroad had an important religious, moral and national function. Depending on the situation and need they became defenders of faith, moral leaders and educators) or even teachers of the mother tongue and history. They played a special role where there were no Polish priests.
Źródło:
Studia Polonijne; 1981, 4; 213-227
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola parafii w życiu Polonii windsorskiej
Polish Parish in Windsor and Polish-Canadians
Autorzy:
Wnuk, Wawrzyniec
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1985045.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The author of the article is pastor of a Polish parish in Canada. He presents its religious and social role after the World War II. Apart form purely religious aims, the parish acomplishes many other social tasks. Namely, the Polish language and culture is taught there. Besides, many Polish associations, folk dance groups and choirs work in the garish. Special material help for Poland and the Catholic University of Lublin is provided there. Moreover, the Windsor parish has a special fund for all social activities and the parish buildings. The author mentions, the importance of the religious and social help of the Polish sisters as well as the cooperation with the Canadian Church and Government institutions.
Źródło:
Studia Polonijne; 1985, 9; 275-285
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracja polska i Polonia na Półwyspie Arabskim
Polish Emigration and Polish Diaspora on the Arabian Peninsula
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956257.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
Polonia
Półwysep Arabski
emigration
Polish community
Arabian Peninsula
Opis:
W artykule wskazuje się na pobyt i działalność Polaków w państwach położonych na terenie Półwyspu Arabskiego. Do państw tych zaliczono Arabię Saudyjską, Bahrajn, Jemen (po II wojnie światowej występował tam Jemen Południowy i Jemen Północny), Katar, Oman oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie. Kontakty Polaków z tym regionem świata w przeszłości były niewielkie. Na Półwysep Arabski trafiali zatem nieliczni mieszkańcy z ziem polskich. Sytuacja ta zmieniła się od lat siedemdziesiątych XX wieku, kiedy państwa arabskie zaczęły się dynamicznie rozwijać na podstawie uzyskiwanych środków finansowych ze sprzedaży surowców naturalnych – ropy naftowej i gazu ziemnego. Dzięki temu przybywały tam kadry naukowo-techniczne oraz specjaliści z różnych dziedzin, ponadto przedstawiciele branży turystycznej i muzycy. Poprzez polsko-arabskie małżeństwa nad Zatoką Perską zamieszkały także Polki, które wyszły za mąż za Arabów. Występujące na przełomie XX i XXI wieku skupiska polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim liczyły od kilku do kilkuset przedstawicieli, w zależności od konkretnego podmiotu międzynarodowego. Pojedyncze osoby i rodziny mieszkały w Jemenie i Omanie, 30 osób w Katarze, od 100 do 200 w Bahrajnie i Arabii Saudyjskiej, a 600 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. To ostatnie skupisko polonijne należało do najlepiej zorganizowanych w świecie arabskim. W ciągu 30 lat od zmian systemowych podjętych nad Wisłą, społeczności polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim rozrosły się od skupisk kilkudziesięcioosobowych (Jemen, Oman) poprzez kilkusetosobowe (Arabia Saudyjska, Bahrajn, Katar) do kilkutysięcznych (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Dalej zatem Abu Zabi, Dubaj i Szardża są miastami, w których najchętniej podejmują zatrudnienie Polacy i przedstawiciele Polonii ze świata zachodniego.
The article discusses the life and activity of Poles in the countries on the Arabian Peninsula. The countries are Saudi Arabia, Bahrain, Yemen (South Yemen and North Yemen after WW2), Qatar, Oman, and the United Arab Emirates. Poles had limited contacts with this part of the world in the past. Only few arrived in the peninsula. This situation changed in the 1970s when Arab states began to develop rapidly owing to funds earned from the sale of natural resources: crude oil and natural gas. As a result, they attracted scientific and technical staff as well as experts in various fields, not to mention musicians and representatives of the tourism industry. Polish women who married Arabs were also moving to the Persian Gulf. At the turn of the 20th century, the Polish communities (including earlier Poles immigrants) on the Arabian Peninsula numbered from a few to several hundred people, depending on the country. Polish individuals and families were found in Yemen and Oman, 30 in Qatar, 100 to 200 in Bahrain and Saudi Arabia, and 600 in the United Arab Emirates. This last of the listed Polish communities was one of the best organised in the Arab world. For over 30 years since the Polish political and economic transformation, the Polish communities on the Arabian Peninsula have grown from several dozen (Yemen, Oman), through several hundred (Saudi Arabia, Bahrain, Qatar) to several thousand people (United Arab Emirates). Abu Dhabi, Dubai, and Sharjah continue to be most popular economic destinations for Poles and members of the Polish diaspora from the Western world.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 75-97
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Settlement in Manchuria (1898-1950). A Brief Historical Survey
Autorzy:
Borysiewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956485.pdf
Data publikacji:
2019-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diaspora polska
Mandżuria
polskie osadnictwo
Chiny Północno-Wschodnie
Polish diaspora
Manchuria
Polish settlement
Northeastern China
Opis:
During the late nineteenth century, geopolitical, military, political as well as economic considerations combined to induce the Tsarist government to pursue a policy of mass colonization of the Far East. This process led to the appearance of numerous Slavic enclaves in Northeastern China from the late 1890s onwards. As a consequence, northern Manchuria became the final major meeting point between European settlers and Asian inhabitants of the borderland encompassing Tsarist Russia as well as Imperial China. The European settlement in Manchuria was to leave profound imprints on the region’s changing landscape for the next half-century. At the beginning of the twentieth century, numerous Poles migrated to the Far East in pursuit of better economic conditions. They found work building the Chinese Eastern Railway and remained behind to help operate the line. Others were employed as physicians, engineers, bankers and lawyers. In this way, unlike other Polish diaspora communities, this grup largely comprised wealthy and educated individuals.
Polskie osadnictwo w Mandżurii (1898-1950). Krótki rys historyczny Pod koniec XIX wieku rozmaite względy geopolityczne, militarne, polityczne i ekonomiczne skłoniły władze carskiej Rosji do prowadzenia polityki masowej kolonizacji Dalekiego Wschodu. Proces ten doprowadził do pojawienia się licznych słowiańskich enklaw w północno-wschodnich Chinach poczynając od końca 1890 roku. W konsekwencji północna Mandżuria stała się ostatnim ważnym miejscem spotkań europejskich osadników i azjatyckich mieszkańców pogranicza obejmującego Imperium Rosyjskie i Cesarstwo Chin. Europejskie osadnictwo w Mandżurii odcisnęło głębokie piętno na zmieniającym się krajobrazie tego regionu w najbliższym półwieczu. Na początku XX wieku wielu Polaków wyemigrowało na Daleki Wschód w poszukiwaniu lepszych warunków życia. Udało im się znaleźć pracę przy budowie Kolei Wschodniochińskiej i obsłudze nowej linii kolejowej. Inni znaleźli zatrudnienie jako lekarze, inżynierowie, bankierzy i prawnicy. Tym sposobem, w przeciwieństwie do innych środowisk polonijnych, grupa ta w dużej mierze składała się z zamożnych i wykształconych osób.
Źródło:
Studia Polonijne; 2018, 39; 125-166
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Duszpasterstwo Polskie we Francji” w zbiorach Archiwum Polskiej Misji Katolickiej w Paryżu
“Pastoral Care for Polish Citizens in France” in the Collections of the Archive of Polish Catholic Mission in Paris
Autorzy:
Zych, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956465.pdf
Data publikacji:
2019-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska Misja Katolicka we Francji
„Duszpasterstwo Polskie we Francji”
schematyzm
duszpasterstwo polonijne
Polonia francuska
Polish Catholic Mission in France
“Pastoral Care for Polish Citizens in France”
schema
Polish pastoral ministry
Polish diaspora in France
Opis:
Artykuł opisuje zespół publikacji, tzw. schematyzmów poświęconych polskiemu duszpasterstwu we Francji wydawanych jako „Duszpasterstwo Polskie we Francji” w latach 1939-1992 i przechowywanych we francuskim Archiwum Polskiej Misji Katolickiej. Ich celem było ukazanie ogólnego stanu życia religijnego Polonii we Francji: liczebności, danych i adresów polskich duchownych na terenie całego kraju, wraz z podziałem na dekanaty. Schematyzmy te zawierały ponadto opisy działalności organizacji polskich wchodzących w skład Polskiej Misji Katolickiej we Francji, jak również seminariów duchownych, zgromadzeń zakonnych oraz informacje o wydawanych przez Polonię katolickich czasopismach. W artykule przedstawiono 19 schematyzmów ze zbiorów francuskiego APMK, ich charakterystykę, streszczenie zawartości, jak również najważniejsze informacje w nich zamieszczone. Publikacja ta w przekrojowy sposób ukazuje historię „Duszpasterstwa Polskiego we Francji”, a także zmiany, jakie zachodziły na przestrzeni dziesięcioleci wśród duszpasterstwa polskiego w tym kraju.
The article describes a collection of writings, the so-called schemas devoted to the pastoral care for Polish citizens in France published as “Pastoral Care for Polish Citizens in France” in 1939-1992 and stored in the Archive of the Polish Catholic Mission in France. Their aim was to show the general condition of religious life of the Polish community in France: the numbers, data and addresses of Polish clergy throughout the country, along with the division into deaneries. These schemas also contained descriptions of the activities of Polish organizations included in the Polish Catholic Mission in France, as well as seminaries, religious congregations and information about Catholic magazines published by the Polish diaspora. The article presents 19 schemas from the collections of the French Archive of the Polish Catholic Mission, their characteristics, summary of content, and the most important information in them. This publication in a cross-sectional way shows the history of “Pastoral Care for Polish Citizens in France” and the changes that have taken place over the decades among Polish pastoral ministers in this country.
Źródło:
Studia Polonijne; 2018, 39; 245-263
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie „Nowego Dziennika. Polish Daily News”
The origin of the “Nowy Dziennik – Polish Daily News”
Autorzy:
Piątkowska–Stepaniak, Wiesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964792.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Starting a daily newspaper in Polish on the east coast of the USA encountered a lot of obstacles. The paper came into being at the moment when Polish-language press in the USA found itself in a deep crisis.Many factors contributed to a decrease in the number of papers after World War II, among them the process of an accelerated integration of the so-called ethnic groups (including the Polish ethnic group) with the rest of the American society, a change in the role of the Polish Catholic Church in the United States, and above all, the meeting of two emigration groups – the old Polish colony and the war emigration. The problems presented in the Polish-language press were not understood by the newcomers. The war emigrants, mostly born in the independent Poland, usually having secondary or higher education, with different aims and ideas of freedom, did not accept the press that was preoccupied with ideological debates, which did not fit the reality after World War II. Also other factors contributed to the crisis, like a change of generations or migrations of ethnic groups within the American society. The decrease, and to a certain degree disappearance of the press in America, was also caused by shortage of professional staff and distribution difficulties. The “Nowy Dziennik” was established in the place of the “Nowy Świat” (“New World”) that had been on the press market from 1919. It was closed down on 1 March 1971. Among the ten dailies that were being published in 1945, that is at the moment the “Nowy Dziennik” was introduced to the market, the “Dziennik Związkowy” (“Association Daily”) was doing well in Chicago. It was the organ of the Związek Narodowy Polski (Polish National Association), a great insurance organization, by which it is still supported. At that time the “Dziennik Polski” (“Polish Daily”) published in Detroit, Mich., stopped being published. Also the “Dziennik Chicagowski” (“Chicago Daily”) declined (it started to recover at the end of the 80’s). The “Dziennik dla Wszystkich” (“Everbody’s Daily”) in Buffalo, NY, the “Nowiny Polskie” (“Polish News”) in Milwaukee, Wis., and the “Kurier Codzienny” (“Daily Courier”) went bankrupt, too. A great loss for the Polish emigration was closing down the “Kuryer Polski” (“Polish Courier”) – the oldest Polish daily in America. The “Nowy Dziennik” was established on 27 February 1971. The editor-in-chief was Bolesław Wierzbiański, a co-founder of the newspaper. The position of the manager of the publishing house was taken by Marian Święcicki. The core of the publishing-printing company Intercontinental Printing Corp. (IPC), to which the enterprise that published the “Nowy Dziennik” – Bicentennial Publishing Inc. – was subjected, was constituted by the people who had established the company: Bolesław Wierzbiański, Father Michał Zembrzuski, Rev. Prelate Edward Majewski, Marian Święcicki, Rev. Prelate Franciszek Pałęcki, Bolesław Łaszewski, and Edward Luka, who, indeed, was not among the founders of the paper, but in 1972 joined the group of its publishers.
Źródło:
Studia Polonijne; 2000, 21; 97-119
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunek Jana Pawła II w prasie polonijnej USA na przykładzie ,,Dziennika Związkowego’’ i ,,Nowego Dziennika–Polish Weekly”
The Image of John Paul II in the Polish Press in the USA: the Example of Dziennik Związkowy and Nowy Dziennik–Polish Weekly
Autorzy:
Janowiec, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634223.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
prasa polonijna USA
„Dziennik Związkowy”
„Nowy Dziennik–Polish Weekly”
John Paul II
Polish press in the USA
Dziennik Związkowy
Nowy Dziennik–Polish Weekly
Opis:
Jan Paweł II był pierwszym w historii papieżem, który doceniał rolę, jaką odgrywają we współczesnym świecie środki masowego przekazu. Traktował media jako nowoczesną formę komunikacji, dzięki której Kościół katolicki mógłby wpływać na kształt życia społecznego i religijnego na świecie. Niniejszy artykuł jest wstępną analizą wizerunku postaci Jana Pawła II w dwóch polonijnych tytułach prasowych ze Stanów Zjednoczonych: ,,Dzienniku Związkowym” i ,,Nowym Dzienniku–Polish Weekly”. Ze względu na ograniczone ramy tej publikacji przedstawiono jedynie krótką charakterystykę zagadnień, które zakwalifikowano jako istotne dla szerszego rozpoznania i zbadania tematu.
John Paul II was the first pope in history to appreciate the role played by the media in the modern world. He perceived the media as a modern form of communication, through which the Catholic Church could influence the shape of social and religious life in the world. This article is a preliminary analysis of the image of John Paul II in two Polish press titles published in the United States: Dziennik związkowy and Nowy Dziennik–Polish Weekly. Due to the limited framework of this publication, the article presents only a brief description of the issues that have been recognised as important for a broader analysis of the topic.
Źródło:
Studia Polonijne; 2020, 41; 319-325
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji – okoliczności powstania
„Regulations for Polish Chaplains” in France – Circumstances of the Uprising
Autorzy:
Kłakus, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956373.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Regulamin
kapelani
misja polska
Szymbor
Chaptal
Polacy we Francji
Regulations
chaplains
Polish Mission
Polish in France
Opis:
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej rozpoczęła się nowa fala polskiej emigracji zarobkowej we Francji. Do 1921 r. w tym kraju osiedliło się ponad 45 tysięcy Polaków. W 1922 r. władze kościelne dokonały reorganizacji Misji Polskiej w Paryżu, nadając jej charakter delegatury Prymasa Polski.  Podstawowym dokumentem zawierającym normy, wedle których winna być zorganizowana opieka duszpasterska nad polskimi wychodźcami (sposób udzielania sakramentów, organizacja katechizacji, sprawowanie pogrzebów, prowadzenie ksiąg parafialnych), jak i poruszającym sprawy dotyczące zabezpieczenia materialnego polskich kapelanów (zamieszkanie, opłaty i zbiórki wśród wiernych na cele związane z prowadzeniem duszpasterstwa), był ustalony w 1925 r. „Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji. W dokumencie tym starano się również uregulować stosunek do miejscowych biskupów i francuskich proboszczów (raporty, ofiary na rzecz diecezji i parafii, godziny korzystania z miejscowego kościoła). Za jego redakcję odpowiadał odpowiedzialny za sprawy organizacji duszpasterstwa obcokrajowców w Paryżu bp Emmanuel Chaptal.  Pomimo iż w pierwotnej wersji z grudnia 1924 r. uwzględnił on propozycje zgłaszane przez księży polskich pracujących we Francji, to ostateczny wpływ na jego kształt miały poprawki zgłoszone przez biskupów z Arras i Cambrai.
After the end of World War I, a new wave of Polish economic emigration in France began. By 1921, over 45 thousand Polish had settled in this country. In 1922, the church authorities reorganized the Polish Mission in Paris, giving it the character of a delegation of the Polish Primate. The basic document containing the norms according to which the pastoral care of the Polish immigrants should be organized (the way of administering the sacraments, the organization of catechization, holding funerals, keeping parish books), as well as the issues concerning the material security of Polish chaplains (residence, fees and collections among the faithful for the purposes of pastoral care) was established in 1925 „Regulations for Polish Chaplains” in France. The document also sought to regulate attitudes towards local bishops and French pastors (reports, sacrifices to dioceses and parishes, hours of use of the local church). It was in charge of its editorial office, responsible for the organisation of the pastoral care of foreigners in Paris Emmanuel Chaptal. Although in its original version of December 1924 it took into account the proposals made by Polish priests working in France, the final shape was influenced by the amendments made by the bishops of Arras and Cambrai.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 57-74
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkolnictwo polskie w Stanach Zjednoczonych
Polish Education in the United States
Autorzy:
Gołębiowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956309.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
szkolnictwo polskie w USA
Polonia amerykańska
szkolnictwo parafialne w Stanach Zjednoczonych
Polish education in the USA
Polish Americans
parish education in the United States
Opis:
Szkolnictwo polskie za granicą było i jest nadal filarem utrzymującym polską kulturę i tożsamość narodową wspólnoty polskiej na wychodźstwie. Wśród wielu cennych inicjatyw oświatowych polskich emigrantów datujących się od roku 1842, szkolnictwo polskie w Stanach Zjednoczonych zajmuje czołowe miejsce pod względem liczby utworzonych szkół, uczniów i nauczycieli oraz znaczenia w procesie integracji środowiska polonijnego. Artykuł przedstawia genezę szkolnictwa polskiego w USA, jego fazy rozwoju oraz ukazuje najważniejsze problemy, takie jak zorganizowanie profesjonalnej kadry nauczycielskiej, utworzenie systemu finansowania szkół i stawianie czoła procesom asymilacyjnym. Artykuł zawiera istotne dane statystyczne i charakteryzuje żeńskie zgromadzenia zakonne kształcące młodzież w szkołach parafialnych pierwszego i drugiego stopnia.
Polish education abroad has always been a pillar supporting Polish culture and national identity for the Polish community in exile. Among the many valuable educational initiatives of Polish emigrants going back to 1842, the Polish education system in the United States occupies a leading position in terms of the number of schools established, the number of students and teachers, and its importance in the process of integrating the Polish diaspora. The article presents the genesis of Polish education in the United States, its developmental stages, and shows the most important problems, such as organizing professional teaching staff, creating a school financing system, and facing assimilation processes. The article contains important statistical data and characterizes female religious congregations educating youth parish schools of the in first and second levels.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 439-458
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego na Litwie
The Problem of Protecting Polish Cultural Heritage in Lithuania
Autorzy:
Lis, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964037.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polskie dziedzictwo kulturowe
tożsamość kulturowa
Kresy Wschodnie
relacje polsko-litewskie
lituanizowanie historii
problemy polskiej mniejszości narodowej
Polish cultural heritage
cultural identity
Eastern Borderlands
Polish-Lithuanian relations
lithuanization of history
problems of the Polish national minority
Opis:
Następujące po sobie pokolenia przemijają, ale będące świadectwem ich życia i działalności osiągnięcia kultury materialnej i niematerialnej trwają. Świadczą o ich twórcach, ale również o państwie, którego społeczność tworzyli. Ta spuścizna przeszłych pokoleń ma ogromne znaczenie dla obecnych i przyszłych pokoleń. Określa człowieka, chroni jego tożsamość, daje poczucie przynależności, integruje z innymi członkami danej społeczności, buduje wspólną pamięć i społeczną wrażliwość. Obowiązkiem państwa jest strzeżenie dziedzictwa kulturowego, będącego znakiem obecności ludzi zamieszkujących na przestrzeni dziejów ziemie Rzeczypospolitej Polskiej. Ogromna część tego dziedzictwa znajduje się na terytorium kresów dawnej Rzeczypospolitej Polskiej, które dzisiaj należą do suwerennych państw z nią sąsiadujących. Państwo Polskie jest zainteresowane utrzymaniem w należytym stanie tych swoistych świadków historii i wspólnie z rządami sąsiadujących z nim państw podejmuje inicjatywy, których celem jest przywrócenie im dawnej świetności. Ma do tego moralne prawo, a nawet obowiązek wobec przeszłych pokoleń, które przez wieki tworzyły kulturę polską na tych ziemiach, kształtując postawy i wartości patriotyczne. To potężne wyzwanie i jednocześnie zadanie, by przekazać przyszłym pokoleniom to wszystko, co cenne z ponad tysiącletniego dorobku.
Successive generations go by, yet there remain the accomplishments of their material and non-material culture, bearing testimony to their life and activity. They speak about their creators but also about the state they were citizens of. This heritage of past generations has great importance for present and future generations. It defines a human, protects his or her identity, gives the feeling of belonging, integrates him or her with other members of the community, creates common memory and social sensitivity. It is the duty of the state to protect cultural heritage, which is a token of presence of people who lived in the territory of the Republic of Poland over centuries. A huge amount of that heritage lies within the areas of the Marches of the old Commonwealth of Poland, which now belong to neighbouring sovereign states. The Polish state is interested in keeping in good condition its witnesses of history and, together with its neighbouring counties, it takes up initiatives which aim to restore their past glory. It has a moral right to do it, and even a duty towards past generations, which for centuries have created Polish culture in those areas, shaping patriotic attitudes and values. This also poses a huge challenge and at the same time is a task to pass on to future generations everything that is valuable from the more-than-one-thousand-year-old heritage.
Źródło:
Studia Polonijne; 2017, 38; 115-127
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
People of Polish Origin and of Polish Nationality in the USSR and in the United States. Their Language Situation
Autorzy:
Brożek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965492.pdf
Data publikacji:
2019-07-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Depending on the size of Polish communities abroad, the duration of their settlement, the form and force with which the society of the settlement country as well as the new State influenced these communities, the Polish immigrants (or else the autochtonie Polish community that settled abroad) and their offspring, differ from each other with respect to national consciousness, or - on the one hand - with what the scale of differences contains between the identification with the Polish nation (Polish national minorities), arid - on the other - with the identification with the nation of the settlement country (Polish ethnic groups, with the most characteristic example of Americans of Polish descent in the USA). For this reason it is difficult to speak exclusively about Poles abroad, and the areas of Polish settlement abroad. In order to designate the entirety of multigenerational communities consisting of persons connected genetically with the Polish national community, conscious of these bonds (though, for different reasons, the communities in question ended up outside the Polish ethnic territory in Europe, or outside the borders of the Polish state), and settled permanently on the territory of different countries (or beyond the territory of Poland in her boundaries after 1944-45), we adopt the term Polonia.
Źródło:
Studia Polonijne; 1992, 14; 133-134
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Religious Life in Australia
Autorzy:
Kałuski, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965808.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Till 1948 only a few thousand Poles had settled in Australia. It is hard to talk about the Polish presence in the Australian Catholic Church before that year. There was, however, a Polish parish set up at Sevenhill in South Australia, which was accepted by the Catholic Church of that time. The faithful became members of the Australian Catholic Church in a natural way − through the process of time. Their transition from one Catholic tradition to another was gentle without any great psychological trauma. Thus they became good and faithful Australian Catholics. Out of this small Polish flock came an Australian priest who later became a bishop. Today, as a consequence of mass Polish migration to Australia after the Second World War, there are about 100,000 Australian Catholics of Polish origin out of about 4 milion Catholics in this country. This is quite a substantial number. However, there are few Australian priests of Polish origin and the chances of one of them becoming a bishop are rather slim. In the past forty years the Australian Catholic Church has absorbed the second generation of Polish Catholics; but the method of absorbtion has killed their identities. It is hard to call such Catholics good Catholics.
Przed 1948 r. niewielu Polaków osiedliło się w Australii. Dopiero później na skutek masowej emigracji po II wojnie światowej, głównie z obozów dla uchodźców na terenie Niemiec, przybywa tu liczna grupa Polaków. Obecnie liczbę osób polskiego pochodzenia w Australii ocenia się na ok. 120000. Jeśli chodzi o religijny przekrój polskiej społeczności w Australii, to tylko 2/3 jest wyznania rzymskokatolickiego. Poza tym z innych grup wyznaniowych i religijnych należy wymienić: prawosławnych (1587 osób), luteranów (724), anglikanów (334), baptystów (172), prezbiterianów (62), metodystów (24), mormonów (15). Pozostała grupa chrześcijan innych denominacji liczy 1794 osoby. Z grupy Polaków niechrześcijan można wymienić: żydów (7069), buddystów (27), muzułmanów (31) oraz 3006 niewierzących. Najbardziej prężnym ośrodkiem polskiego życia katolickiego w Australii jest Sydney, gdzie istnieje pięć parafii polskich. Znajduje się tu również siedziba Polskiej Misji Katolickiej oraz wyższego przełożonego Zgromadzenia Księży Chrystusowców. Pierwszy kościół polski wybudowany po wojnie w 1966r. znajduje się w Sydney-Marayong. W Sydney mieści się także polski klasztor ss. nazaretanek i od 1960r. ukazuje się polskie czasopismo katolickie pt. „Polski Przegląd Katolicki”. Drugim pod względem wielkości skupiskiem Polaków w Australii jest Melbourne, gdzie Polacy mają również pięć ośrodków duszpasterskich. W 1952r. otwarto w Melbourne pierwszy polski klasztor ss.zmartwychwstanek. W 1971r. Polacy otrzymali od abpa Adelajdy, J. Gleesona, kościół św. St. Kostki w Sevenhill. Po 1947r. abp J. Gawlina, Duchowy Opiekun Wychodźców z ramienia Stolicy Apostolskiej rezydujący w Rzymie, zaapelował do księży polskich przebywających w Zachodniej Europie (zwłaszcza w Niemczech), by udawali się do Australii i tam służyli opieką religijną Polakom. W odpowiedzi na to wezwanie przybyła do pracy wśród emigrantów grupa ponad 30 księży. Od początku lat sześćdziesiątych księża ci, odchodzący stopniowo na emeryturę, zastępowani byli przez księży przybywających z Polski. Obecnie pracuje w Australii ponad 40 polskich duszpasterzy. Większość z nich to chrystusowcy. Polacy w Australii byli i są nadal bardzo rozproszeni. W związku z tym tylko 25% otoczonych jest pełną i regularną opieką duszpasterską. W latach pięćdziesiątych jeden duszpasterz polski przypadał na 3tys. Polaków. W tym samym czasie na jednego kapłana australijskiego przypadało tylko 630 katolików. Wobec dużego braku księży Polaków w duszpasterstwie emigrantów z Polski pomagali księża narodowości ukraińskiej, czeskiej, łotewskiej, litewskiej, węgierskiej i australijskiej, znający język polski. Zwykle tylko te polskie ośrodki, które mają polskiego kapłana, są społecznie aktywne. Księża polscy brali udział w zakładaniu szkół sobotnich, a nawet klubów piłki nożnej. W Australii istnieje 6 polskich żeńskich domów zakonnych. Pracują w nich zmartwychwstanki (w Melbourne od 1952r. i w Adelajdzie od 1957r.) oraz nazaretanki, które posiadają domy w Brisbane (od 1952r.), Sydney, Canberze i Perth. Siostry prowadzą pięć polskich szkół podstawowych, jedną średnią i dom starców. W 1949r. ks. K. Trzeciak założył w Bathurst pierwsze polskie czasopismo katolickie pt. „Polski Tygodnik Katolicki” (istniał do 1964r.) przekształcone w 1967r. na periodyk świecki i zamienione następnie na „Polski Przegląd Katolicki”. W latach 1969-1971 księża werbiści wydawali polski magazyn misyjny „Nasz Misjonarz”. Ich staraniem ukazało się także kilka numerów biuletynu „Wspólnota”. W latach 1962-1966 ks. K. Warzecha wydał w Canberze polski biuletyn „Millennium”. Pierwsi polscy księża przybywali do Australii na kontraktach pracowników fizycznych i nie mogąc początkowo pełnić obowiązków duszpasterskich, podejmowali pracę fizyczną. Dzięki staraniom i pomocy abpa Adelajdy, M. Boevicha, mogli następnie rozpocząć pracę duszpasterską wśród Polaków. Kościół katolicki w Australii nastawiony był w tym czasie na szybką asymilację imigrantów. Dzieci polskie zniechęcano do uczenia się języka polskiego. Polityka rządu była również asymilacyjna. Administratorzy hoteli migracyjnych odmawiali otwierania kaplic dla Polaków. Politykę tę zarzucono dopiero w latach siedemdziesiątych. W 1967r. bpW. Rubin ustanowił 3 polskie dekanaty w Australii. Obecnie istnieje tam 25 polskich parafii.
Źródło:
Studia Polonijne; 1989, 12; 179-197
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka duszpasterska nad Polakami w Danii (1892-1939)
Pastoral Care for Poles in Denmark (1892-1939)
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956417.pdf
Data publikacji:
2020-04-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy w Danii
duszpasterstwo polskojęzyczne-polonijne
organizacje polskie
szkolnictwo polskie
Poles in Denmark
Polish-language pastoral ministry
Polish organizations
Polish education
Opis:
Do Danii emigranci polscy zaczęli przybywać od 1892 r. Początkowo emigracja była sezonowa i miała charakter rolniczy. Na ogólną liczbę 25 tys. katolików w Danii Polaków było 13 tys. W 1927 r. posługę duszpasterską wśród nich spełniało czternastu narodowościowo obcych duszpasterzy, którzy władali językiem polskim. Opieka duszpasterska kapłanów polskich zależnych od prymasa Polski napotykała niezwykły opór szowinistycznie usposobionych misjonarzy, z pochodzenia przeważnie Holendrów i Niemców. Kościół w Danii był przeciwny narodowej odrębności Polaków, dążył do ich asymilacji. Polscy kapłani nie mieli żadnych uprawnień duszpasterskich i byli całkowicie uzależnieni od miejscowych duszpasterzy. Zabiegi kardynała A. Hlonda kierowane do wikariusza apostolskiego w Kopenhadze, biskupa J. Bremsa, o dopuszczenie polskich księży do posługi duszpasterskiej nad emigracją polską w Danii pozostały bezskuteczne.
Poles began to emigrate to Holland in 1892. At first, these emigrantions were seasonal and of a farm-work nature. Among the 25 thousand Catholics in Holland, about 13 thousand were Poles. In 1927, there were 14 ethnic and national pastoral ministers for these people, and they spoke Polish. The pastoral care of these priests from Poland sent by the Primate was met by great opposition by the chauvinist missionaries who mostly came from Holland and Germany. The Church in Holland opposed Pole’s national rites and tried to assimilate them. Polish priests did not have any pastoral privileges and were completely dependent on local pastors. Cardinal A. Hlond turned to Bishop J. Brems, the apostolic nuntio in Kopenhaggen, to allow Polish priests to serve in pastoral care for the Polish emigrants in Holland, but attempts were unsuccessful.
Źródło:
Studia Polonijne; 2019, 40; 165-193
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonia holenderska
Polish Emigrants in Holland
Autorzy:
Nadolny, Anastazy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1991622.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The aim this article is to show in short the most important problems' connected with the life of the Polish emigrants in Holland since the beginning of their existence up to the present, moment with a special regard to religious and priestly matters. This paper is based only on printed materials. The Polish earning emigrants appeared in Holland at the beginning of this century. Towards the end of the first world war the Polish colony numbered about two thousand people employed chiefly in mining industry in the southern part of Limburgia. The Polish people set then up a system of well acting social, cultural, professional, religious and athletic organizations. In 1931 the Polish colony numbered almost seven thousand people united in more than twenty associations. The Polish people had their own school, „the Polish Home” in Brunssum, some libraries, their own periodical „Polak w Holandii” („A Pole in Holland”). In the years 1928-1940 the priest Wilhelm Hoffmann had the cure of souls. Beside the teachers he had special contributions to the Polish colony of Limburgia. During the second war there led across Holland the fighting route of the First Armoured Division of General Stanislaw Maczek and of the Independent Parachute Brigade. After the end of the war many of those soldiers, the participants of the battles for liberation of Holland, settled in those regions. Their number was increased by the Poles who came there from Germany. The Polish colony numbers about five thousand people now. The Polish cultural and social life concentrates upon a dozen organizations and artistic sets. The cure of souls among the Polish emigrants is fulfilled by Polish priests within the Polish Catholic Mission of Benelux. The Catholic Mission in Holland is divided in four ministry regions: Limburgia (Bruns- sum), Amsterdam, Breda and Utrecht. The Polish emigrants in Holland maintain an intense connection with their Homeland.
Źródło:
Studia Polonijne; 1976, 1; 109-138
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 332

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies