Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kapelani" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Salezjanie polscy – kapelani wojskowi i duszpasterze na obczyźnie
Polish Salesians – Military Chaplains and Priests in Foreign Lands
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634210.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
salezjanie
kapelani wojskowi
emigracja
Salesians
army chaplains
emigration
Opis:
Salezjanie polscy duszpasterstwo polowe traktowali jako sezonową działalność dobroczynną świadczoną bliźnim. W zdecydowanej większości była to inicjatywa oddolna poszczególnych księży, którą tolerowali przełożeni zakonni. Podczas pierwszej wojny światowej praca salezjanów przebywających w Europie Zachodniej ograniczała się zasadniczo do opieki nad rodakami przebywającymi w obozach jenieckich czy szpitalach. W czasie drugiej wojny światowej księża poza krajem byli już na etatach kapelanów wojskowych zarówno wśród internowanych Polaków na Węgrzech, jak i na bojowym i tułaczym szlaku od Związku Sowieckiego, poprzez Włochy, do Wielkiej Brytanii. Większość z tych księży pozostała wśród żołnierzy kombatantów: w Anglii i w Stanach Zjednoczonych.
Polish Salesians regarded field priesthood as a seasonal charitable activity performed for the sake of neighbours. It was mostly a rank-and-file initiative of particular priests, which was tolerated by monastic superiors. During the First World War the work of the Salesians staying in Western Europe basically consisted in taking care of their compatriots in POW’s camps or hospitals. During the Second World War the priests staying away from Poland already worked as army chaplains both among the interned Polish people in Hungary and on a wandering and combat trail leading from the Soviet Union through Italy to Great Britain. Most of those priests stayed among combatant soldiers in England or the United States.
Źródło:
Studia Polonijne; 2020, 41; 179-195
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji – okoliczności powstania
„Regulations for Polish Chaplains” in France – Circumstances of the Uprising
Autorzy:
Kłakus, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956373.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Regulamin
kapelani
misja polska
Szymbor
Chaptal
Polacy we Francji
Regulations
chaplains
Polish Mission
Polish in France
Opis:
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej rozpoczęła się nowa fala polskiej emigracji zarobkowej we Francji. Do 1921 r. w tym kraju osiedliło się ponad 45 tysięcy Polaków. W 1922 r. władze kościelne dokonały reorganizacji Misji Polskiej w Paryżu, nadając jej charakter delegatury Prymasa Polski.  Podstawowym dokumentem zawierającym normy, wedle których winna być zorganizowana opieka duszpasterska nad polskimi wychodźcami (sposób udzielania sakramentów, organizacja katechizacji, sprawowanie pogrzebów, prowadzenie ksiąg parafialnych), jak i poruszającym sprawy dotyczące zabezpieczenia materialnego polskich kapelanów (zamieszkanie, opłaty i zbiórki wśród wiernych na cele związane z prowadzeniem duszpasterstwa), był ustalony w 1925 r. „Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji. W dokumencie tym starano się również uregulować stosunek do miejscowych biskupów i francuskich proboszczów (raporty, ofiary na rzecz diecezji i parafii, godziny korzystania z miejscowego kościoła). Za jego redakcję odpowiadał odpowiedzialny za sprawy organizacji duszpasterstwa obcokrajowców w Paryżu bp Emmanuel Chaptal.  Pomimo iż w pierwotnej wersji z grudnia 1924 r. uwzględnił on propozycje zgłaszane przez księży polskich pracujących we Francji, to ostateczny wpływ na jego kształt miały poprawki zgłoszone przez biskupów z Arras i Cambrai.
After the end of World War I, a new wave of Polish economic emigration in France began. By 1921, over 45 thousand Polish had settled in this country. In 1922, the church authorities reorganized the Polish Mission in Paris, giving it the character of a delegation of the Polish Primate. The basic document containing the norms according to which the pastoral care of the Polish immigrants should be organized (the way of administering the sacraments, the organization of catechization, holding funerals, keeping parish books), as well as the issues concerning the material security of Polish chaplains (residence, fees and collections among the faithful for the purposes of pastoral care) was established in 1925 „Regulations for Polish Chaplains” in France. The document also sought to regulate attitudes towards local bishops and French pastors (reports, sacrifices to dioceses and parishes, hours of use of the local church). It was in charge of its editorial office, responsible for the organisation of the pastoral care of foreigners in Paris Emmanuel Chaptal. Although in its original version of December 1924 it took into account the proposals made by Polish priests working in France, the final shape was influenced by the amendments made by the bishops of Arras and Cambrai.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 57-74
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies