Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mistrz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
O krwawniku w pierwszym polskim przekładzie "Mistrza i Małgorzaty" Michaiła Bułhakowa
Autorzy:
Wróbel, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695739.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Mistrz i Małgorzata, podbicie płaszcza, Poncjusz Piłat, krwawnik, Achillea, krwiściąg, Sanguisorba, krwawnica, Lythrum, kwiat
Opis:
Autorzy pierwszego polskiego przekładu powieści Michaiła Bułhakowa Mistrz i Małgorzata,Irena Lewandowska i Witold Dąbrowski, w kilku miejscach swojego tłumaczenia opisująpłaszcz Poncjusza Piłata jako biały o podbiciu koloru krwawnika. Dalej w ich interpretacjipodbicie staje się purpurowe. Zarówno jednak autor drugiego przekładu, Andrzej Drawicz,jak i autorzy trzeciego Leokadia, Grzegorz i Igor Przebindowie określają podbicie białego,Poncjuszowego płaszcza jako szkarłatne jak krew lub czerwone, dokładnie tak jak chciałMichaił Bułhakow, który napisał: В белом плаще с кровавым подбоем.... Krwawniki występującew Polsce mają zwykle kolor kwiatów biały, a tylko u form uprawnych pojawiasię żółty lub purpurowy, więc jest mało prawdopodobne, że Irena Lewandowska i WitoldDąbrowski w pełni świadomie posłużyli się takim określeniem. Wśród polskich gatunkówdziko występujących roślin podobne nazwy mają jeszcze krwawnica Lythrum i krwiściągSanguisorba. Nazwy tych gatunków, podobnie jak w przypadku krwawnika, mają związekz ich przeciwkrwotocznymi właściwościami. Pierwszy z nich ma jednak kwiaty zbyt jasne− opisywane są jako różowe lub fiołkowopurpurowe. Kwiaty drugiego natomiast przez większośćautorów określane są jako ciemnobrunatnoczerwone, co zapewne odnosi się do kwiatostanówniedojrzałych. W pełni otwarte kwiaty krwiściągu mają barwę ciemnoczerwoną,ciemną, czerwonopurpurową albo wręcz karmazynową. Może to właśnie kwiaty krwiściągulekarskiego w pełni kwitnienia mogły zmylić tłumaczy, którzy uznali, że podbicie płaszczaPoncjusza Piłata było koloru krwawnika, choć myśleli w istocie o kwiatach innego gatunku.Nazwa krwawnik, odnosi się również do półszlachetnego kamienia, odmiany hematytu.Minerał ten jest mało znany, a jego nazwa nierozpoznawana przez większość potencjalnychczytelników. Jeśli autorzy przekładu posłużyli się tym znaczeniem, to wybrali niezbyt dobrze.Bardziej oczywisty byłby rubin, z jego krwistą barwą i nazwą wywodzącą się od czerwieni.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2018, 1, 1
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Faces of Woland. A Literary Character Study
Oblicza Wolanda. Studium postaci literackiej
Autorzy:
Przebinda, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622456.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Woland
Mistrz i Małgorzata
Faust
Michaił Bułhakow
Edgar Allan Poe
Johann Wolfgang Goethe
Mikołaj Gogol
uważne czytanie
diabeł
człowiek
dobro
zło
personalizm
Opis:
Celem niniejszego artykułu było przedstawienie własnej charakterystyki Wolanda jako jednego z głównych bohaterów powieści Bułhakowa Mistrz i Małgorzata, po doświadczeniach związanych z pracą nad nowym tłumaczeniem tego dzieła. Studium zostało przeprowadzone na podstawie wnikliwej analizy tekstu powieści. Wyszczególnione zostały tutaj role, w jakich występuje Woland w relacjach z bohaterami drugiego i trzeciego planu, oraz przemiany mentalne i fizyczne, jakim podlega. Sporo uwag dotyczy towarzyszącym temu wyraźnym zmianom rejestrów stylistycznych w jego wypowiedziach. Analizie językowej poddane zostały także wielorakie miana, jakimi sam narrator określa tę postać. Unaocznione są również analogie do innych autorów (Goethe, Gogol, Poe). Artykuł jest próbą rekonstrukcji światopoglądu reprezentowanego przez Wolanda, z uwzględnieniem wielości elementów nawiązujących do konkretnych doktryn filozoficznych, politycznychi etycznych. Wszystko to prowadzi do konkluzji, że bułhakowowski diabeł to postać wielowymiarowa i nieoczywista, wymykająca się wszelkim tradycyjnym, jednoznacznym schematom interpretacyjnym.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michaiła Bułhakowa droga do filmu
Mikhail Bulgakov’s Road to Film
Autorzy:
Przebinda, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433445.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
The White Guard
Turbine Days
The Master and Margarita
Bulgakov filmmaking
Bulgakov screenplays
Bulgakov adaptations
Bulgakov
Biała Gwardia
Dni Turbinów
Mistrz i Małgorzata
filmowość Bułhakowa
scenariusze Bułhakowa
ekranizacje Bułhakowa
Bułhakow
Opis:
W niniejszym artykule podjęta została próba naszkicowania obrazu twórczości literackiej (prozatorskiej i dramaturgicznej) Michaiła Bułhakowa, wraz z jej tłem historyczno-politycznym, jako wstępu do jego własnej przygody z filmem oraz późniejszych, już pośmiertnych, ekranizacji jego dzieł – na czele z Mistrzem i Małgorzatą. Przy takim ujęciu przejście Bułhakowa od prozy (Biała Gwardia) do dramaturgii (Dni Turbinów) może się jawić jako dopiero pierwszy krok ku jego przygodzie z filmem. Wydaje się bowiem, że droga od powieści przez dramat do filmu jest znacznie łatwiejsza niż bezpośrednia droga od powieści do filmu. Zarysowane zostały tu zatem zarówno konteksty teatralne Bułhakowa, jak i konteksty muzyczne, z uwzględnieniem przedstawień operowych i musicalowych. Opisano także zwięźle autorskie scenariusze Bułhakowa do niezrealizowanych ostatecznie ekranizacji Rewizora i Martwych dusz Gogola. Została podkreślona rola przestrzeni Kijowa i Moskwy, jako dwóch z kilku najistotniejszych, obok Jerozolimy, Rzymu i Paryża, mitycznych miast pisarza. W artykule uwypuklona została kinematograficzna natura dzieł Bułhakowa. Przywołane zostają w tym filmowo-teatralnym kontekście opinie badawcze takich autorów jak – Konstanty Paustowski, Andrzej Drawicz, Marietta Czudakowa, Aleksy Warłamow, Eugeniusz Zamiatin, Miron Pietrowski, Alicja Helman, Joanna Wojnicka. Zarysowany wstępnie zostaje również urbanistyczny wymiar powieści Mistrz i Małgorzata, jako apoteozy miasta i osiągnięć cywilizacji, co także przełoży się na późniejsze ekranizacje tego arcydzieła.
This article attempts to sketch a picture of Mikhail Bulgakov’s literary works (prose and drama), together with their historical and political background, as a prelude to his own adventure with film and the later, already posthumous, screen adaptations of his works – led by The Master and Margarita. Viewed in this way, Bulgakov’s transition from prose (The White Guard) to drama (Turbine Days) may appear to be only the first step towards his adventure with film. It seems that the path from novel through drama to film is much easier than the direct path from novel to film. The theatrical contexts of Bulgakov’s works are outlined, as well as musical contexts, including opera and musicals. Bulgakov’s scripts for the screen adaptations of Gogol’s The Government Inspector and The Dead Souls, which were never made, are also briefly described. The role of the space of Kiev and Moscow is emphasized as well as two of the writer’s most significant mythical cities, along with Jerusalem, Rome and Paris. The article emphasizes the cinematic nature of Bulgakov’s works. In this film-theatrical context the research opinions of such authors as Konstantin Paustovsky, Andrzej Drawicz, Marietta Chudakova, Alexey Varlamov, Eugene Zamiatin, Miron Petrovsky, Alicja Helman and Joanna Wojnicka are recalled. The urban dimension of The Master and Margarita is outlined, as the apotheosis of the city and the achievements of civilization, which will also translate to later screen adaptations of this masterpiece.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2022, 5, 5; 43-60
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klimow i inni. O niezrealizowanych ekranizacjach „Mistrza i Małgorzaty”
Klimov et al. On unrealized screen adaptations of “The Master and Margarita”
Autorzy:
Przebinda, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433493.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Michaił Bułhakow
Mistrz i Małgorzata
niezrealizowane ekranizacje Mistrza i Małgorzaty
Igor Tałankin
Gieorgij Danielija
Federico Fellini
bracia Klimowowie
Hanna Szyguła jako niedoszła Małgorzata w niezrealizowanym filmie według powieści Bułhakowa
Claudia Cardinale jako niedoszła Małgorzata w niezrealizowanym filmie według powieści Bułhakowa
strategie niezrealizowanych adaptacji
wytwórnie filmowe pracujące nad Mistrzem i Małgorzatą
Mikhail Bulgakov
The Master and Margarita
unrealized adaptations of The Master and Margarita
Igor Talankin
Georgi Danieliya
Klimov brothers
Hanna Szyguła as the would-be Margarita in an unrealised film based on Bulgakov’s novel
Claudia Cardinale as the would-be Margarita in an unrealised film based on Bulgakov’s novel
strategies of unrealised adaptations
film studios working on The Master and Margarita
Opis:
Klimow i inni. O niezrealizowanych ekranizacjach „Mistrza i Małgorzaty” W niniejszym artykule podjęto próbę zarysowania historii najważniejszych planowanych, lecz ostatecznie niezrealizowanych ekranizacji Mistrza i Małgorzaty. Omówione projekty obejmują okres około pięćdziesięciu lat i rozciągają się w czasie od późnych lat 60. XX w. do lat 20. XXI w. Opisywane przedsięwzięcia filmowe planowane były głównie w wytwórniach radzieckich (Mosfilm) i rosyjskich (Mars Media) oraz w studiach hollywoodzkich (m.in. Columbia i Lucasfilm), przy udziale twórców rosyjskich, amerykańskich i europejskich. Artykuł skupia się w dużej części na szkicowaniu obrazu konkretnych działań projektowych i producenckich w obrębie tychże przedsięwzięć. Osobne miejsce poświęcone jest adaptacyjnym strategiom adaptacyjnym, ze szczególnym uwzględnieniem scenariusza braci Klimowów.
Klimov et al. On unrealized screen adaptations of “The Master and Margarita” This article attempts to outline the history of the major planned but ultimately unrealized film adaptations of The Master and Margarita. The projects discussed cover a period of about fifty years, ranging from the late 1960s to the 1920s. The film projects described were planned mainly in Soviet (Mosfilm) and Russian (Mars Media) studios and in Hollywood studios (including Columbia and Lucasfilm), with the participation of Russian, American and European filmmakers. The article focuses largely on sketching a picture of specific design and production activities within these projects. A separate section is devoted to adaptation strategies, with a particular focus on the Klimov brothers’ screenplay.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 129-140
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pułapki dosłownego tłumaczenia rosyjskiego wykrzyknika Ба! Na przykładach z „Mistrza i Małgorzaty” oraz innych dzieł literackich
The pitfalls of a literal translation of the Russian exclamation Ба!: using examples from “The Master and Margarita” and other literary works
Autorzy:
Styrcz-Przebinda, Leokadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433484.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
rola wykrzykników w przekładzie
rosyjski wykrzyknik Ба! i jego odpowiedniki w innych językach
kalkowanie a wierność przekładu
adekwatność wyrażania emocji w tłumaczeniu klasyki
Mistrz i Małgorzata Bułhakowa
Martwe dusze Gogola
Bracia Karamazow Dostojewskiego
Podróż z Petersburga do Moskwy Radiszczewa
Mądremu biada Gribojedowa
Synalek szlachecki Fonwizina
kreatywność tłumacza
the role of exclamation marks in translation
the Russian exclamation mark Ба! and its equivalents in other languages
copying vs. faithful translation
the appropriateness of expressing emotions in the translation of the classics
Bulgakov’s “The Master and Margarita”
Gogol’s “Dead Souls”
Dostoevsky’s “The Brothers Karamazov”
Radishchev’s “Journey from St. Petersburg to Moscow”
Griboyedov’s “Woe to the Wise”
Fonvizin’s “The Nobleman’s Son”
translator’s creativity
Opis:
Pułapki dosłownego tłumaczenia rosyjskiego wykrzyknika Ба! Na przykładach z „Mistrza i Małgorzaty” oraz innych dzieł literackich Tekst dotyczy problemu przekładu wykrzykników i adekwatności przekazu komunikowanych przez nie emocji. Liczne cytaty, egzemplifikujące znaczenie rosyjskiego słowa Ба!, w oryginale dotyczą zdziwienia, zaskoczenia na widok kogoś/czegoś, w szczególności przy nieoczekiwanym spotkaniu. Dosłowne tłumaczenie w takich sytuacjach jest w polszczyźnie nieuzasadnione, ponieważ polska równobrzmiąca jednostka ba – nietożsama z rosyjską – funkcjonuje inaczej. Zalicza się ona do kategorii komentarza metatekstowego, dopowiedzeń, odnoszących się zawsze do treści wcześniejszego kontekstu.
The pitfalls of a literal translation of the Russian exclamation Ба!: using examples from “The Master and Margarita” and other literary works The text deals with the problem of translating exclamation marks and the appropriateness of conveying the emotions they convey. Numerous quotations illustrate the meaning of the Russian word Ба!, which in the original refers to surprise, amazement at the sight of someone/something, especially at an unexpected encounter. A literal translation in such situations is not justified in Polish, as the Polish unit ba – which is not identical to the Russian one – functions differently. It falls into the category of apposition or metatextual commentary, always referring to the content of the earlier context.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2023, 6, 6; 87-100
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies