Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Säkularisierung" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Źródła sekularności. Analiza wybranych aspektów sekularyzacji
    Autorzy:
    Hułas, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041226.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Säkularisierung
    Autonomie
    Religion
    Transzendenz
    säkulare Zeit
    Secularism
    Autonomy
    Transcendence
    Secular time
    Opis:
    Sekularność jest historycznym produktem nowożytności, który wskazuje na malejącą rolę transcendencji w życiu publicznym i prywatnym oraz zmienia rozumienie natury kluczowych instytucji społecznych: ekonomii, państwa, wiedzy, rodziny, religii. Może przybierać formy neutralnego braku transcendencji (sekularyzacja), może też funkcjonować jak aktywna ideologiczna obecność – ambitny program usuwania wszelkich odniesień do transcendencji w życiu publicznym i prywatnym (sekularyzm). W pierwszym przypadku sekularność  pojawia się jako wynik cywilizacyjnego procesu usuwania, w którym religia znika pod naciskiem nowożytnej technologii, ekspertyzy, ekonomii, nowożytnych orientacji filozoficznych i form ustrojowych. W drugim przybiera postać ofensywnej ideologii, która zakłada konkretny program działań przeciwko religii. Sekularność powstała jako następstwo zmian kulturowych, politycznych i filozoficznych mających na celu wyzwolenie jednostek spod podporządkowania staremu systemowi moralnemu i uczynieniu z nich niezależnych autonomicznych podmiotów żyjących w bezprecedensowych warunkach novus ordo seculorum oraz zwykłego sekularnego czasu.
    Secularity is a historical product of modern ages that signaled a diminishing role of transcendence in public as well as individual life, changing effectively the common understanding of key social institutions: economy, state, knowledge, the family, religion. It may take on the form of a neutral lack of transcendence in public life and personal orientation (secularization); it can also appear as an active ideological presence – an ambitious project to remove any reference to transcendence from public life in view of creating “a religion free zone” (secularism). In the first case secularity comes about as a result of a civilization process of subtraction, in which religion melts under the pressure of modern technology, science, economy, a new philosophical orientation, and political frameworks. In the second one, it assumes the form of a bellicose ideology which implies a specific agenda of actions against religion. Secularity came into being as an outcome of philosophical, cultural and political shifts that strived to free individuals from being subjects of the old moral order, and make them independent autonomous agents that live in the unprecedented conditions of novus ordo seculorum and secular, ordinary time.
    Die Säkularität ist ein historisches Produkt der Neuzeit, die auf die verminderte Bedeutung der Transzendenz im öffentlichen und privaten Leben verweist und das veränderte Verständnis der Natur von den wichtigsten gesellschaftlichen Institutionen, wie: Ökonomie, Staat, Wissenschaft, Familie, Religion zur Folge hat. Die Säkularität kann eine Form von einem neutralen Mangel der Transzendenz (Säkularisierung) annehmen, kann aber auch als eine aktive ideologische Präsenz funktionieren - als ein ehrgeiziges Programm der Eliminierung aller Verweise auf die Transzendenz aus dem öffentlichen und privaten Leben (Säkularismus). Im ersten Fall erscheint die Säkularität als eine Folge des zivilisatorischen Verdrängungsprozesses, in Folge dessen die Religion unter dem Druck der neuzeitlichen Technologie, Expertise, Ökonomie sowie der neuen philosophischen Ideen und Verfassungsformen verschwindet. Im zweiten Fall wird die Säkularität zu einer offensiven Ideologie, die ein konkretes, gegen die Religion gerichtetes Aktionsprogramm voraussetzt. Die Säkularität entstand als Folge der kulturellen, politischen und philosophischen Veränderungen, deren Ziel es war, den Einzelnen aus der Abhängigkeit vom alten Moralsystem zu befreien und ihn zum unabhängigen und autonomen Subjekt zu etablieren, das in den einzigartigen Verhältnissen des novus ordo seculorum sowie der einfachen säkularen Zeit leben kann.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 37-54
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Kościół ma receptę na sekularyzm? Religia jako czynnik sprawczy w polityce w kontekście zmierzchu chrześcijańskiej Europy
    Autorzy:
    Perszon, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041232.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Europa
    Christentum
    Säkularisierung
    Politik
    Europe
    Christianity
    secularization
    politics
    chrześcijaństwo
    sekularyzacja
    polityka
    Opis:
    Od co najmniej dwóch stuleci Europejczycy, a dokładniej ich elity polityczne, przyjmują założenie, że nowoczesność i rozumny charakter cywilizacji wymagają marginalizacji religii. Rozdzielenie i przeciwstawienie rozumu i wiary, nauki i religii, państwa i Kościoła uznaje się niemal za oczywistość. Stopniowo jednak słuszna zasada wolności religijnej zaczęła być rozumiana jako postulat „oczyszczenia” życia publicznego z wszelkich odniesień do sacrum, zaś samą religię – jako sferę irracjonalnych, dowolnych mniemań - umieszczono w sferze „prywatnej”.  W ten sposób doprowadzono do przekonania, że religia (chrześcijaństwo) nie ma, a nawet mieć nie powinna, żadnego znaczenia dla życia społecznego, porządku państwowego, systemu prawnego i szeroko pojętej sfery politycznej. Odpowiedź na podjęte w artykule pytanie o możliwość odwrócenia kierunku, jaki wybrała cywilizacja europejska, uwarunkowana jest nie tylko zmianą sekularystycznej polityki Zachodu na orientację „życzliwą” tradycji chrześcijańskiej (choćby poprzez oparcie się na prawie naturalnym), ale – być może w jeszcze większym stopniu – rewitalizacją życia religijnego Kościołów i wspólnot chrześcijańskich.
    For at least two centuries Europeans, in particular the political elites of Europe, have assumed that modernity and the rational character of the civilization require a marginalization of religion.  A separation and juxtaposition of reason and faith, science and religion or the state and the church are regarded as almost obvious. Gradually the legitimate principle of religious freedom has started to be understood as a postulate of “purification” of public life from any references to sacrum and religion itself as an area of irrational and random opinions has been located in the private sphere. This has led to the conviction that religion (Christianity) does not have or should not have any significance in social life, the public order, the legal system or the widely understood political sphere. The central issue of the paper, which is the possibility of reversing the direction taken by European civilization, is conditioned not only by making the secularist policy of the West more friendly towards Christian tradition (for instance by grounding it on natural law) but still more by the revitalization of religious life of the Churches and Christian communities.
    Seit wenigstens zwei Jahrhunderten nehmen die Europäer, genauer ihre politischen Eliten, an, dass die Modernität und der rationale Charakter der Zivilisation eine Marginalisierung der Religion erzwingen. Das Auseinanderdividieren und die Gegenüberstellung von Vernunft und Glauben, Wissenschaft und Religion, Staat und Kirche wird für eine Selbstverständlichkeit gehalten. Schrittweise jedoch wurde das richtige Prinzip der Religionsfreiheit als ein Postulat der "Bereinigung" des öffentlichen Lebens von allen Verweisen zum Sacrum verstanden. Die Religion selbst, als eine Späre von irrationalen also beliebigen Behauptungen, wurde in die Privatsphäre verwiesen. Auf diesem Weg entstand die Überzeugung, dass Religion (Christentum) für gesellschaftliches Leben, staatliche Ordnung, Rechtssystem und breit verstandene Sphäre der Politik keine Bedeutung hat oder sogar haben darf. Die Antwort auf die im Artikel analysierte Frage nach der Möglichkeit der Umkehrung dieser Richtung, welche die europäische Zivilisation eingeschlagen hat, hängt nicht nur ab von einer Änderung der säkularistischen Politik des Westens in eine gegenüber der christlichen Tradition mehr "freundliche" (um nur auf ein mögliches Neubedenken des Naturrechtes zu verweisen), sondern ‒ vielleicht in noch größerem Maß ‒ von der Revitalisierung des religiösen Lebens der Kirchen und christlichen Gemeinschaften.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 103-122
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja duszpasterska spowiedzi w Kościele na Malcie
    Autorzy:
    Derdziuk, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041151.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Beichte
    Moraltheologie
    Säkularisierung
    Malta
    Confession
    moral theology
    secularisation
    spowiedź
    teologia moralna
    sekularyzacja
    Opis:
    Artykuł wskazuje na proces sekularyzacji na Malcie, który jest powodowany przez wpływ kultury wrogiej Kościołowi katolickiemu anglosaskiej oraz wzrost dobrobytu. Odchodzenie od praktyk religijnych zaznacza się nade wszystko w życiu ludzi młodych i wyraża się w odrzucaniu doktryny moralnej Kościoła. Praktyka spowiedzi na Malcie jest kultywowana przez Kościół, ale wobec zanikania poczucia grzechu, staje się rzadsza i przeżywa kryzys. Artykuł opisuje inicjatywy duszpasterskie Kościoła na Malcie propagujące korzystanie z sakramentu pokuty. Do tych inicjatyw należą grupy duszpasterskie oraz zapewnianie możliwości spowiedzi w poszczególnych kościołach. Szczególnym okresem spowiedzi są dni poprzedzające święto Matki Bożej Bolesnej obchodzone w Wielkim Poście.
    Article points to the process of secularization in Malta, which is caused by the impact of Anglo-Saxon culture hostile to the Catholic Church and increased prosperity. The abandonment of religious practice is noted above all in the lives of young people and expresses the rejection of the moral teaching of the Church. The practice of confession in Malta is cultivated by the Church, but the disappearance of the sense of sin has become obvious and stays in crisis. The article describes pastoral initiatives of the Church in Malta to promote the use of the sacrament of penance. To these initiatives include pastoral groups and providing opportunities for confession in different churches. A specific period of confession are the days preceding the feast of Our Lady of Sorrows which is celebrated during Lent.
      Der Artikel verweist auf den Prozess der Säkularisierung auf Malta, die auf den Einfluss der feindlichen, gegenüber der Kirche angelsächsischen Kultur, sowie auf den Anstieg des Wohlstandes zurückgeführt wird. Das Fernbleiben von der kirchlichen Praxis zeigt sich vor allem im Leben der jungen Menschen und äußert sich in der Verwerfung der Moraldoktrin der Kirche. Die Praxis der Beichte wird von der Kirche beibehalten, aber angesichts der Schwächung des Sündenbewusstseins, wird sie immer seltener und gerät in die Krise. Im Artikel werden die seelsorglichen Initiativen der Kirche auf Malta gezeigt, die den Empfang des Versöhnungssakramentes propagieren. Dazu zählen seelsorgliche Gruppen sowie die Beichtmöglichkeit in einzelnen Kirchen. Eine besondere Periode für den Empfang der Beichte sind die Tage, die dem Fest der Schmerzhaften Gottesmutter, das in der Fastenzeit gefeiert wird, vorausgehen.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 265-278
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuka sakralna wobec wyzwań sekularyzacji
    Autorzy:
    Bramorski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041259.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    sakrale Kunst
    Säkularisierung
    Neuevangelisierung
    via pulchritudinis
    Sacred art
    secularization
    new evangelization
    via pulchritudinis (the way of beauty)
    Sztuka sakralna
    sekularyzacja
    nowa ewangelizacja
    Opis:
    Jedną z przyczyn współczesnego kryzysu kulturowego są procesy sekularyzacyjne. Wywierają one wpływ na wiele aspektów życia indywidualnego i społecznego, których odzwierciedleniem jest sfera sztuki. Twórczość artystyczna jest nie tylko obrazem ludzkiej egzystencji, ale także wyrazem tęsknoty i dążenia do tego, co wykracza poza doczesność. Potwierdzają to wielkie arcydzieła, które pomimo, iż powstały przed wiekami ciągle nas zachwycają, gdyż ich twórcy czerpali inspirację z piękna chrześcijańskiej wiary. Współczesne odejście od  Boga przyjmuje różne formy – od sekularyzmu, który radykalnie neguje rzeczywistość nadprzyrodzoną aż po desekularyzację z jej „nową duchowością”, będącą często nieokreślonym spirytualizmem w stylu New Age. W tej perspektywie sztuka sakralna, zamiast ulegać presji zeświecczenia, winna na nowo odnaleźć swoją tożsamość jako ważny element nowej ewangelizacji. Wobec dzisiejszego człowieka, który zagubił niejednokrotnie drogę do Boga, sztuka jako via pulchritudinis spełni wówczas misję ewangelizacyjną, stając się pełnym nadziei ukazywaniem sensu, jaki nadaje naszemu życiu tajemnica zbawczej miłości Chrystusa.
    Secular processes are one of the reasons of the contemporary cultural crisis. They influence many aspects of individual and social life which is reflected in the sphere of art. Artistic activity is not only a picture of human existence, but also an expression of longing and desire for what exceeds wordliness. Great masterpieces, in spite of being created many centuries ago, confirm this, as they do not stop to delight us because their creators were inspired by the beauty of Christian faith. The contemporary departure from God takes different forms - from securalizatiom which radically denies the supernatural reality to desecularization with its "new spirituality", being quite often an indefinite spiritualism in the New Age style. In this perspective, sacred art, instead of surrendering to the secularization pressure, should find its new identity as an important element of the new evangelization. Art as via pulchritudinis is to continue to fulfill its evangelizing mission for modern man who so often loses his way to God. It will then become for us a meaning full of hope which human life receives from the mystery of Christ’s redeeming love.
    Eine der Ursache der heutigen Kulturkrise sind Säkularisierungsprozesse. Sie beeinflussen viele von jenen Aspekten des individuellen und gesellschaftlichen Lebens, die ihren Wiederhall in der Kunst finden. Die künstlerische Tätigkeit ist nicht nur das Abbild der menschlichen Existenz, sondern sie spiegelt auch die Sehnsucht und Suche nach dem wider, das die diesseitige Existenz übersteigt. Dies wird an großen Meisterwerken sichtbar, welche ‒ obwohl sie vor Jahrhunderten entstanden sind ‒  immer noch beeindrucken, weil ihre Schöpfer die Inspiration aus der Schönheit des christlichen Glaubens geschöpft hatten. Das gegenwärtige Weggehen von Gott nimmt verschiedene Formen an: von einem Säkulkarismus, der die übernatürliche Wirklichkeit radikal in Frage stellt, bis hin zur Desakralisierung mit ihrer "neuen Spiritualität", die nicht selten zu einem unbestimmten New-Age-artigen Spiritualismus verkümmert. In dieser Perspektive muss die sakrale Kunst, statt dem Laizisierungsdruck nachzugeben, ihre Identität als ein wichtiges Element der Neuevangelisierung wiederfinden. Gegenüber dem heutigen Menschen, der nicht selten den Weg zu Gott verloren hat, wird die Kunst als via pulchritudinis eine Evangelisierungsmission spielen können, indem sie den hoffnugsvollen Sinn darstellt, der unserem Leben das Gehemnis der erlösenden Liebe Christi verleiht.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 189-208
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Die Hilfe, welche die Kirche von der heutigen Welt erfährt” (GS 44) – Chancen und Herausforderungen der Säkularisierung für die katholische Kirche am Beginn des 21. Jahrhunderts
    Autorzy:
    Kruip, Gerhard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041230.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kirche
    Säkularisierung
    Evangelisierung
    Autonomie
    Moderne
    Lernprozess
    Reform der Kirche
    Church
    Secularization
    Evangelization
    Autonomy
    Modernity
    Process of learning
    Reform of the church
    Kościół
    sekularyzacja
    ewangelizacja
    autonomia
    nowożytność
    proces uczenia się
    reforma Kościoła
    Opis:
    Po początkowym wyjaśnieniu i problematyzacji pojęcia sekularyzacji, autor przechodzi do różnych przyczyn procesu sekularyzacji, stwierdzając, że jego siła napędowa ma również chrześcijańskie korzenie. Na tej podstawie zostaje w części trzeciej artykułu przedstawiona i uzasadniona postawa, jaką Kościół powinien zająć wobec sekularyzacji, aby zarówno siebie nieustannie nawracać do Ewangelii Chrystusowej, jak też, aby móc ewangelizować również współczesnych ludzi. Jako jeden z najważniejszych punktów określony zostaje respekt wobec autonomii każdego dzisiejszego człowieka, który jest ściśle związany z uznaniem godności każdej istoty ludzkiej. W ramach wniosków zostają w końcowej części określone konsekwencje, które są pomocne w wyjaśnieniu szeregu kontrowersyjnych pytań wewnątrz Kościoła.
    After having clarified the concept of secularization and outlined its problems, the author gives an overview of the different causes of secularization and points out that the forces driving the process of secularization have Christian origins. On this basis, in the third part of the article, the author describes and lays the foundation for a new attitude for the Church towards secularization, necessary both for being able to convert herself to the gospel and to evangelize people in the world today. One of the most important parts of this attitude is respect for the autonomy of every human person, intrinsically related to respect for the dignity of every person. The end of the article, looking to the future, points out the consequences of such an attitude towards the discussion of some burning questions in the Church.
    Nach einer einführenden Klärung und Problematisierung des Begriffs der Säkularisierung geht der Autor auf die unterschiedlichen Gründe von Säkularisierungsprozessen ein und stellt dabei heraus, dass deren Triebkräfte durchaus auch mit christlichen Werten zu tun haben. Auf dieser Grundlage wird im dritten Teil die Haltung beschrieben und begründet, die die Kirche der Säkularisierung gegenüber einnehmen sollte, und zwar sowohl, um sich selbst immer wieder zur Botschaft Jesu zu bekehren, als auch, um Menschen auch heute evangelisieren zu können. Als einer der wichtigsten Punkte wird dabei der notwendige Respekt vor der Autonomie aller Menschen hervorgehoben, der mit der Anerkennung der Würde eines jeden Menschen auf engste verbunden ist. Im Sinne eines Ausblicks werden am Ende die Konsequenzen aufgezeigt, die sich daraus für die Klärung einiger bisher sehr umstrittener Fragen innerhalb der katholischen Kirche ergeben.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 85-102
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Refleksje o filozoficznych źródłach sekularyzacji i sekularyzmu
    Autorzy:
    Mazanka, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041228.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Säkularisierung
    Säkularismus
    Sacrum
    Glaube
    Autonomie
    Pietismus
    Metaphysik
    Descartes
    F. Nietzsche
    L. Feuerbach
    D. Strauss
    A. Schopenhauer
    Secularisation
    secularism
    sacrum
    faith
    autonomy
    pietism
    metaphysics
    R. Descartes
    Sekularyzacja
    sekularyzm
    wiara
    autonomia
    pietyzm
    metafizyka
    Kartezjusz
    Opis:
    Pluralizm oraz wielokulturowość są terminami od niedawna używanymi w biblistyce. Zapożyczone z nauk społecznych określenie pluralizm odnosi się do społeczności złożonej z wielu grup różnych pod względem etnicznym, rasowym oraz religijnym. Każda z tych grup ma prawo do zachowania swojej tożsamości i wartości rdzennych. Z kolei wielokulturowość skupia się na interakcjach pomiędzy grupami funkcjonującymi w ramach jednej większej społeczności. Celem prezentowanego artykułu jest analiza pluralizmu obecnego w Biblii, ukazanie, jakie istniały jego modele (od separatyzmu w czasach Abrahama do wielokulturowej wspólnoty chrześcijańskiej w I w.) i jak zmieniało się jego wartościowanie. Chrześcijaństwo od początku było społecznością pluralistyczną, którą apostoł Paweł przedstawia jako ciało Chrystusa. Wzajemne oddziaływanie różnych członków ciała służy zilustrowaniu interakcji, jakie zachodzą wewnątrz wspólnoty tworzonej przez Żydów i pogan. Również działalność misyjna Kościoła od początku opierała się na różnych modelach inkulturacji (kontekstualizacji). Pluralizm w biblistyce zaś przejawia się także w wyborze strategii translacyjnych Biblii oraz metod egzegezy i interpretacji.
    The presented paper describes the phenomenon of secularisation and secularism in the culture of Western Europe, and attempts to identify its sources. The first point of the paper, The meaning of secularization and secularism, explains secularisation as a social process in which religion or, more strictly, religious institutes, religious behaviour, and religiously inspired conscience, are gradually loosing their control over many fields of social activity such like education, arts or politics. Secularisation can be labelled as a philosophy of life “as if there were no God”, or a kind of ideology that tries to justify not only the very fact of secularisation but declares it a source and norm for human progress and demands the proclamation of man’s absolute autonomy in shaping his own destination. Among many philosophers who have influenced development of secularisation and secularism two stand out: R. Descartes (second point) and F. Nietzsche (third point). In the philosophy of Descartes one can identify at least four sources of modern secularism. These are: his concept of philosophy, theory of cognition with the resulting departure from classical concepts of truth and rationality and development of alternative ones, Cartesian metaphysics and the arguments for the existence of God and his concept of the nature of God evolving from those arguments. The last part of the article presents Nietzsche’s move away from the faith in Christian God and his turn to atheism. At least three fundamental causes for Nietzsche’s radical autosecularisation can be discerned: the emotional religion of his home, his disbelief in the authenticity of the Bible and his growing familiarity with the philosophy of Schopenhauer.
    Im Artikel wurde auf das  Verständnis der Begriffe Säkularisierung sowie Säkularismus verwiesen sowie auf die Quellen dieser Prozesse. Säkularisierung ist ein Kulturprozess, in dem Religion d.h. religiöse Werte, religiöses Bewusstsein sowie religiöse Institutionen verdrängt werden, sowohl aus dem öffentlichen wie auch aus dem privaten Leben. Es wurde auf vier Eigenschaften dieses Prozesses verwiesen. Säkularisierung verursacht nicht nur negative Einflüsse (Schwund der Sphäre des Sacrum), sondern auch positive. Zu den letzteren zählt man die Beschleunigung der Rationalisierungsprozesses der Konzepte in der Philosophie, Theologie und Naturwissenschaften, vor allem im Bereich der exakten Methodologie, aber auch das Anregen der Rationalisierungsprozesse des Sacrum-Konzeptes sowie sozial-politischer Strukturen vieler Nationen. Säkularismus dagegen wird als eine Erscheinungsform des Humanismus bzw. der Ideologie verstanden. Wenn man Säkularismus als einen Humanismus bezeichnet, unterstreicht man zwei Merkmale: zum einen die Eingrenzung der wahren Werte ausschließlich auf die diesseitigen Werten, welche zur naturhaften Vollkommenheit des Menschen beitragen, zum anderen aber den faktischen Ausschluss von allem Übernatürlichen aus dem menschlichen Leben, vor allem aller Verbindung zu Gott, sowohl im irdischen Leben als auch nach dem Tod. Säkularismus verstanden als eine Ideologie führt zur bewussten Verwerfung aller Kategorien des Übernatürlichen und der mit ihnen verbundenen religiösen Aktivität sowie zur Verneinung der Existenz der religiösen Natur des Menschen. Es wurden zwei Quellen der neuzeitlichen Säkularismus genannt: die Philosophie von Descartes und F. Nietzsche.            
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 55-84
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies