Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "New evangelization" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Proclaiming the Divine Logos to the Man of the Future
Autorzy:
Torrijos-Castrillejo, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040885.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
New Evangelization
Christian Doctrine
Communication
Faith & Reason
Encounter
Opis:
This paper studies the cooperation of theology in the new evangelization in societies of ancient Christian tradition which are suffering an advanced process of secularization. It begins with Spain, where a recent debate on the influence of Christian intellectuals on social life suggests the ineffectiveness of ecclesiastical resources in transmitting the rich Catholic doctrinal heritage. Then the author deals with the idiosyncrasy of contemporary man, which lies near the one of the immediate future’s man: an uprooted subject who does not believe that life has any meaning, is deeply marked by emotivism and attaches little significance to truth. The theology of tomorrow cannot feed this emotivism but must be proactive in its own way. The proclamation of the Gospel is not different from the exposition of the Church’s doctrine. To detach evangelization from the teaching of Christian doctrine cannot help the encounter with Christ. In order to succeed in transmitting this doctrine by making it suggestive, theologians should work together with experts in communication.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 137-154
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typy i metody ewangelizacji w świetle współczesnego nauczania Magisterium Ecclesiae
Autorzy:
Biela, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041214.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Evangelisierung
Neuvangelisierung
Selbst-evangelisierung
Prä-evangelisierung
Methoden der Evangelisierung
evangelization
new evangelization
self-evangelization
pre-evangelization
methods of evangelization
ewangelizacja
nowa ewangelizacja
autoewangelizacja preewangelizacja
metody ewangelizacji
Opis:
W dobie wołania o nową ewangelizację w Kościele, o czym świadczy choćby powołanie Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji oraz zwołanie XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów pod hasłem „Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej”,  trzeba mieć świadomość, iż istnieją różne typy ewangelizacji. Na tej podstawie dopiero można wskazać różnorakie cele ewangelizacyjne Kościoła warunkujące wybranie adekwatnych dróg ich realizacji. Rozróżniając ewangelizację na trzy podstawowe typy: ewangelizację misyjną, ewangelizację pastoralną  i reewangelizację lub nową ewangelizację, można mówić o kilku zasadniczych metodach ewangelizacji: metodzie kerygmatycznej, metodzie duszpasterstwa misyjnego, metodzie ożywienia wiary członków Kościoła związanej z autoewangelizacją oraz  metodzie  inkulturacji związaną ściśle z preewangelizacją i nową ewangelizacją, która zawsze powinna mieć radosny charakter.
In the time of calling for a new evangelization in the Church as a result is at least the creation of the Papal Council for New Evangelization and the convoking of the XIII Ordinary Gathering of Bishops Synod under the watchword  “New Evangelization for spreading the Christian faith“, one should be aware of the different types of evangelization. Only on this base can one point to the different aims of evangelization in the church connected with choosing the proper ways to carry it into effect. Speaking about three basic types, which are: missionary evangelization, pastoral evangelization and reevangelization or new evangelization one can speak about several basic methods of evangelization. You can describe it as a kerygmatic method, a missionary ministry method,  bringing back to life faith for the members of the Church connected with self-evangelization  and inculturation, a method connected precisely with pre-evangelization and new evangelization  which should always have a  joyful character.
In der Zeit des Aufrufs zur Neuevangelisierung in der Kirche, dessen Ausdruck z.B. die Berufung des Päpstlichen Rates für Neuevangelisierung sowie die 13. Ordentliche Bischofssynode zum Thema "Neuevangelisierung als Weitergabe des christlichen Glaubens" waren, muss man bedenken, dass es verschiedene Typen der Evangelisierung gibt. Erst auf der Grundlage dieser Unterscheidungen lassen sich unterschiedliche Ziele der Evangelisierung in der Kirche sowie entsprechende Wege ihrer Umsetzung aufzeigen. Man kann von Missionsevangelisierung, Pastoralevangelisierung sowie Re-evangelisierung bzw. Neuevangelisierung sprechen. Dementsprechend gibt es einige Evangelisierungsmethoden: kerygmatische Methode, Methode der Missionsseelsorge, Methode der Verlebendigung des Glaubens der Kirchenmitglieder (verbunden mit der Selbst-evangelisierung) sowie Methode der Inkulturation (verbunden mit der Prä-evangelisierung und Neuevangelisierung). Die letzte sollte immer einen frohen Charakter haben.  
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 259-280
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka sakralna wobec wyzwań sekularyzacji
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041259.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sakrale Kunst
Säkularisierung
Neuevangelisierung
via pulchritudinis
Sacred art
secularization
new evangelization
via pulchritudinis (the way of beauty)
Sztuka sakralna
sekularyzacja
nowa ewangelizacja
Opis:
Jedną z przyczyn współczesnego kryzysu kulturowego są procesy sekularyzacyjne. Wywierają one wpływ na wiele aspektów życia indywidualnego i społecznego, których odzwierciedleniem jest sfera sztuki. Twórczość artystyczna jest nie tylko obrazem ludzkiej egzystencji, ale także wyrazem tęsknoty i dążenia do tego, co wykracza poza doczesność. Potwierdzają to wielkie arcydzieła, które pomimo, iż powstały przed wiekami ciągle nas zachwycają, gdyż ich twórcy czerpali inspirację z piękna chrześcijańskiej wiary. Współczesne odejście od  Boga przyjmuje różne formy – od sekularyzmu, który radykalnie neguje rzeczywistość nadprzyrodzoną aż po desekularyzację z jej „nową duchowością”, będącą często nieokreślonym spirytualizmem w stylu New Age. W tej perspektywie sztuka sakralna, zamiast ulegać presji zeświecczenia, winna na nowo odnaleźć swoją tożsamość jako ważny element nowej ewangelizacji. Wobec dzisiejszego człowieka, który zagubił niejednokrotnie drogę do Boga, sztuka jako via pulchritudinis spełni wówczas misję ewangelizacyjną, stając się pełnym nadziei ukazywaniem sensu, jaki nadaje naszemu życiu tajemnica zbawczej miłości Chrystusa.
Secular processes are one of the reasons of the contemporary cultural crisis. They influence many aspects of individual and social life which is reflected in the sphere of art. Artistic activity is not only a picture of human existence, but also an expression of longing and desire for what exceeds wordliness. Great masterpieces, in spite of being created many centuries ago, confirm this, as they do not stop to delight us because their creators were inspired by the beauty of Christian faith. The contemporary departure from God takes different forms - from securalizatiom which radically denies the supernatural reality to desecularization with its "new spirituality", being quite often an indefinite spiritualism in the New Age style. In this perspective, sacred art, instead of surrendering to the secularization pressure, should find its new identity as an important element of the new evangelization. Art as via pulchritudinis is to continue to fulfill its evangelizing mission for modern man who so often loses his way to God. It will then become for us a meaning full of hope which human life receives from the mystery of Christ’s redeeming love.
Eine der Ursache der heutigen Kulturkrise sind Säkularisierungsprozesse. Sie beeinflussen viele von jenen Aspekten des individuellen und gesellschaftlichen Lebens, die ihren Wiederhall in der Kunst finden. Die künstlerische Tätigkeit ist nicht nur das Abbild der menschlichen Existenz, sondern sie spiegelt auch die Sehnsucht und Suche nach dem wider, das die diesseitige Existenz übersteigt. Dies wird an großen Meisterwerken sichtbar, welche ‒ obwohl sie vor Jahrhunderten entstanden sind ‒  immer noch beeindrucken, weil ihre Schöpfer die Inspiration aus der Schönheit des christlichen Glaubens geschöpft hatten. Das gegenwärtige Weggehen von Gott nimmt verschiedene Formen an: von einem Säkulkarismus, der die übernatürliche Wirklichkeit radikal in Frage stellt, bis hin zur Desakralisierung mit ihrer "neuen Spiritualität", die nicht selten zu einem unbestimmten New-Age-artigen Spiritualismus verkümmert. In dieser Perspektive muss die sakrale Kunst, statt dem Laizisierungsdruck nachzugeben, ihre Identität als ein wichtiges Element der Neuevangelisierung wiederfinden. Gegenüber dem heutigen Menschen, der nicht selten den Weg zu Gott verloren hat, wird die Kunst als via pulchritudinis eine Evangelisierungsmission spielen können, indem sie den hoffnugsvollen Sinn darstellt, der unserem Leben das Gehemnis der erlösenden Liebe Christi verleiht.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 189-208
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radość chrześcijańska jako cnota eklezjalna. Na marginesie „Evangelii gaudium” papieża Franciszka
Autorzy:
Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041363.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Evangelii gaudium
the theological virtues
the cardinal virtues
virtues of ecclesial
The New Evangelization
theology of poverty
cnoty teologiczne
cnoty kardynalne
cnoty eklezjalne
Nowa Ewangelizacja
teologia ubóstwa
Opis:
W artykule jest przedstawiona interpretacja nauczania papieża Franciszka na temat „radości Ewangelii”. Analiza adhortacji „Evangelii gaudium” doprowadziła do stwierdzenia, że radość Ewangelii według Franciszka jest cnotą chrześcijańską. Tradycyjna teologia wyróżnia dwie kategorie cnót: teologiczne i kardynalne. Benedykt XVI wskazuje na nową grupę cnót: eklezjalnych. Podstawą radości według Franciszka jest przyjęcie Ewangelii i głoszenie jej. Źródłem jest osoba Jezusa Chrystusa. Przez zjednoczenie z Nim, osoba ludzka zostaje wyzwolona z wyobcowania, egoizmu i zniewoleń. Radość Ewangelii ujawnia się w dialogu, który jest wymianą darów między osobami. Odbywa się w spotkaniu, które daje możliwość poznania drugiej osoby, Boga i człowieka. Eklezjalny kontekst radości wyraża się w indywidualnym otwarciu na Chrystusa oraz otwarciu Kościoła wobec wszystkich ludzi. Radość chrześcijańska zdefiniowana w oparciu o koncepcję radości Ewangelii według Franciszka, kwalifikuje się do nowej kategorii cnót – eklezjalnych.
The article is the interpretation of the teaching of Pope Francis on "the joy of the Gospel." Analysis Exhortation "Evangelia gaudium" led to the conclusion that the joy of the Gospel according to St. Francis is a Christian virtue. Traditional theology distinguishes two categories of virtues: theological and cardinal. Benedict XVI points to a new group of virtues: ecclesial. The basis for the joy according to Francis is the adoption and proclamation of the Gospel to her. The source is the person of Jesus Christ. Through union with Him, the human person is liberated from alienation, selfishness and slavery. The joy of the Gospel revealed in the dialogue, which is the exchange of gifts between individuals. It takes place in the meeting, which gives you the opportunity to learn another person, God and man. Ecclesial context of joy is presented in the private opening to Christ and the opening of the Church to all people. Joy Christian is defined based on the concept of joy of the Gospel according to Pope Francis, is eligible for a new category of virtues – ecclesial.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 95-106
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa charyzmatyczna jako implikacja nowej ewangelizacji na przykładzie Kościoła w Polsce
Autorzy:
Brożyna, Paweł Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040936.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
new evangelisation
charism
charismatic ministry
evangelization
secularization
desecularization
new spirituality
charismatic communities
nowa ewangelizacja
charyzmaty
posługa charyzmatyczna
ewangelizacja
sekularyzacja
desekularyzacja
nowa duchowość
wspólnoty charyzmatyczne
Opis:
Podstawową misja Kościoła jest doprowadzenie człowieka do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Służyć ma temu szeroko pojęta ewangelizacja. Wielu wskazuje, że obecnie Kościół przeżywa kryzys. Wydaje się, że zjawisko sekularyzacji zbiera największe dotychczas żniwo. Równolegle obserwuje się coś odwrotnego. Tysiące ludzi w Polsce i na całym świecie odnajduje się na nowo w Kościele. Bez wątpienia dzieje się tak za sprawą nowej ewangelizacja, która jest owocem Soboru Watykańskiego II. Szczególna rolę w tym dziele odgrywają dary duchowe zwane charyzmatami, które są dane przez Ducha Świętego. Wraz z nimi zauważalne jest posługa charyzmatyczna, która gromadzi liczne rzesze ludzi potrzebujących i szukających Bożej Obecności i Bożego działania. Dzięki tej posłudze i wielkiej roli nowych wspólnot przeżywamy obecnie wiosnę Kościoła.  
The Church's basic mission is to lead man to accept Jesus Christ as his Lord and Savior. Broadly understood evangelization is to serve this purpose. Many point out that the church is currently in crisis. It seems that the phenomenon of secularization is taking the largest harvest so far. At the same time, the opposite is observed. Thousands of people in Poland and all over the world find themselves again in the Church. This is undoubtedly due to the new evangelization which is the fruit of the Second Vatican Council.  A special role in this work is played by spiritual gifts called charisms, which are given by the Holy Spirit. Along with them there is a noticeable charismatic service that gathers large numbers of people in need and seeking God's Presence and God's action. We are now experiencing the spring of the Church thanks to this service and the great role of new communities.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 267-286
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies