- Tytuł:
- Otwarcie Kościoła na naukę. Od Piusa IX do Benedykta XVI.
- Autorzy:
- Anderwald, Andrzej
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2041469.pdf
- Data publikacji:
- 2010
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
- Tematy:
-
kirche und Wissenschaft
Dialog der kirche mit der Wissenschaft
Bedingungen der kooperation zwischen kirche und Wissenschaft
kościół i nauka
dialog kościoła z nauką
warunki współpracy kościoła z nauką - Opis:
-
Element rozumowy, który jest przyporządkowany wierze, jakiego ona zarazem poszukuje, nie jest współcześnie tak wyraźnie, jak było to w przeszłości, tylko obecny w filozofii. Obecnie oddziałuje on na wiarę z różnych obszarów dominujących powszechnie nauk przyrodniczych, dlatego najnowsza historia relacji między Kościołem a nauką pisana jest poprzez kongresy, sympozja i konferencje, które mają charakter interdyscyplinarny. Podczas tych spotkań teologowie, we wspólnej rozmowie z przedstawicielami nauk humanistycznych i przyrodniczych, dążą do tworzenia większej harmonii pomiędzy poszczególnymi naukami. Celem artykułu jest ukazanie otwarcia Kościoła na naukę na przykładzie nauczania Magisterium Kościoła od papieża Piusa IX (1792-1878) do Benedykta XVI (*1927). W szczególności analizowane są przemówienia papieża Jana Pawła II (1920-2005) do członków Papieskiej Akademii Nauk na temat relacji Kościoła do nauki (nauk przyrodniczych). Podjęcie ze strony Magisterium Kościoła takiej tematyki jest odpowiedzią na zainteresowania tych przedstawicieli nauk szczegółowych, którzy mimo specjalizacji własnych dyscyplin, pozostają otwarci na mądrościowy wymiary badań naukowych. Struktura prowadzonych rozważań obejmuje trzy etapy. Najpierw przedstawiono niemożność zaistnienia sprzeczności między wiarą chrześcijańską a nauką (§1). Następnie wskazano na podstawowe uwarunkowania dialogu między Kościołem i nauką – wzajemne uznanie autonomii między porządkiem ziemskim i wiecznym (§2) oraz na możliwe obszary współpracy między Kościołem a nauką w świetle dokumentów posoborowych (§3). W rezultacie przeprowadzonych analiz wykazano, że nauczanie Kościoła w kwestii otwarcia na naukę uległo wyraźnej przemianie. Dokumenty posoborowe nie tylko wskazują na możliwość i konieczność współpracy między Kościołem a nauką, ale także bliżej opisują jej uwarunkowania. Sama kooperacja sprzyja integralnemu ujmowaniu rzeczywistości i jednoczy badaczy we wspólnym poszukiwaniu prawdy.
Das Vernunftelement, das dem Glauben zugeordnet ist, den Glauben auch sucht, ist gegenwärtig – zwar nicht so deutlich, wie es früher war – ausschließlich in der philosophie präsent. Denn gegenwärtig beeinfusst dieses element den Glauben von den unterschiedlichen Bereichen der allgemein dominierenden Wissenschaften her. Die neueste Geschichte des Verhältnisses zwischen kirche und Wissenschaft ist durch kongresse, Symposien und tagungen, die einen interdisziplinären charakter haben, geschrieben. in den Begegnungen bemühen sich theologen im gemeinsamen Gespräch mit den repräsentanten der Human- und naturwissenschaften um größere Harmonie zwischen den jeweiligen Wissenschaften. Die Absicht des Artikels ist die Analyse der Verlautbarungen der kirchlichen Lehre von papst pius iX (1792–1878) bis zum papst Benedikt XVi (*1927). Besonderes werden die Ansprachen des papstes Johannes paul ii (1920–2005) an die Mitglieder der päpstlichen Akademie zum thema: im Verhältnis der kirche zu Wissenschaft bzw. naturwissenschaft analysiert. Solche interesse seitens des kirchlichen Lehramtes spricht die Anfrage der profanem Wissenschaften, die neben ihren ständigen Spezialisierungen auch für die Weisheitsdimensionender wissenschaftlichen forschungen offen bleiben. Das Verfahren bewegt sich in drei Schritten. Zuerst wird die unmöglichkeit eines Widerspruchs zwischen christlichen Glauben und Wissenschaft dargestellt (1). Dann wird auf das fundament für die Gespräche zwischen kirche und Wissenschaft – die gegenseitige Anerkennung der Autonomie zwischen der irdischen und ewigen Ordnung – hingewiesen (2). Zum Abschluss werden nachkonziliare Dokumente, die auf die kooperation zwischen kirche und Wissenschaft hinweisen, analisiert. Als resultatwurde nachgewiesen, dass die kirchliche Lehre eindeutig auf eine evolution der Öffnung der kirche auf Wissenschaft zeigt. Die nachkonziliare Dokumente weisen nicht nur auch auf eine Möglichkeit und notwendigkeit der Zusammenarbeit zwischen kirche und Wissenschaft, sondern auch beschreiben einige Bedingungen dieser kooperation. es geht in dieser cooperation in ersten Linie um die Suche nach der Wahrheit und gegenseitiges erkennen. - Źródło:
-
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 265-279
1896-3226
2719-3101 - Pojawia się w:
- Studia Nauk Teologicznych PAN
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł