Temat: DIALOGUE - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Dialog chrześcijaństwa z judaizmem
Autorzy:: Kamykowski, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041465.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dialogue
dialogue partners
christianity
Judaism
catholic church
Jews
church teaching
dialog
partnerzy dialogu
chrześcijaństwo
judaizm
Kościół Katolicki
Żydzi
Magisterium
Opis:: The present overview of current christian-Jewish dialogue shape frstly specifes the dialogue and its partners concept meaning applied to the relations between religious societies. it draws our attention to the polarisations within the christianity and Judaism as well as to the differencies in dialogue advancement between bodies keeping the dialogue and the general public. it points out the different motivation prompting Jews and christians to keep the dialogue and the infuence of this on understanding the sense, the choice of its representatives and the theme of the dialogue. The deepening mutual cognition along with the growing awareness of both; chances and limits of consensus in the dialogue, are indicated among the previous achievements. From the side of the catholic church, irreversible will of the dialogue along with the appropriate directions of doctrinal clarifcations of the church teaching are strongly emphasized. The theological questions are raised that on the christian side develop from the acknowledgment of irremovability of the covenant between God and israel. The questions refer to the contemporary situation and the eschatological perspective of existence of two communities considering themselves as continuation of the covenant between God and Abraham, as well as their relation towards israel Land. The article at its conclusion stipulates the deepening of the awareness of the mystery whenever resuming the religious topics in the dialogue.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 209-221
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Chrześcijaństwo a kultura koreańska
Autorzy:: Kość, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041438.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: chinese culture
dialogue
christianity
partners and forms of the dialogue
religious traditions
kultura chińska
dialog
chrześcijaństwo
partnerzy i formy dialogu
tradycje religijne
Opis:: Celem tego artykułu jest przedstawienie relacji między chrześcijaństwem a kulturą koreańską. Problemem nie jest tu pojęcie chrześcijaństwa, ale pojęcie kultury koreańskiej. W myśli koreańskiej trudno jest odróżnić religię od filozofii. Filozofia, religia i kultura są synonimami „filozofii życia". Oryginalna filozofia koreańska jest szamanizmem i otrzymała od Chin konfucjanizm, buddyzm i taoizm. W przypadku chrześcijaństwa musimy brać pod uwagę Kościół katolicki, protestancki i prawosławny. Szczególną uwagę musimy zwrócić na teologię koreańską, która jest oparta na tradycji koreańskiej. Szczególną rolę w historii Kościoła katolickiego w Korei odegrali męczennicy koreańscy. Sanguis martyrum, semen christianorum.
The aim of this article is to present the relation between Christianity and Korean culture. The problem here is not the concept of Christianity, but the concept of Koreanculture. In the Korean thought is hard to distinguish between religion and philosophy. Philosophy, religion and culture are synonyms for “philosophy of life”. The original Korean philosophy is Shamanism and received from China Confucianism, Buddhism and Taoism. In the case of Christianity we have to consider Catholic Church, Protestant Church and Orthodox Church. Special attention we have to pay to the Korean theology, which is based on Korean tradition. Special role in the history of Catholic Church in Korea played Korean martyrs. Sanguis martyrum, semen christianorum.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 133-152
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Problematyka dialogu chrześcijaństwa z kulturą chińską
Autorzy:: Malek, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041433.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: chinese culture
dialogue
christianity
partners and forms of the dialogue
religious traditions
kultura chińska
dialog
chrześcijaństwo
partnerzy i formy dialogu
tradycje religijne
Opis:: This article focuses on an extremely urgent problem of today’s christian dialogue with china, i.e. the culture (and politics) of the people’s republic of china (prc) and asks whether a christian dialogue with china – which understand herself as an atheist and communist state, which, however, is a country of many religious traditions, is possible, and if so in what form? What are its prospects and challenges? the starting point of the article, after some historical remarks, is a kind of heterotopy of the dialogue in chinese context, involving (iii.1.) the historical and political context, then (iii.2) its partners, and fnally (iii.3) its forms and contents. in this framework, this article is (iV) refection on the challenges, opportunities and prospects of the christian dialogue with chinese culture. this refection is not taken here from the standpoint of theology, but is rather a phenomenological description of the status quo.At the end of the article (V) some statements of pope John paul ii with regard to the dialogue of christianity with chinese culture are quoted as a kind of summary. The article states a great asymmetry of partners of the dialogue in china caused by the restrictive religious policy. there are some forms of dialogue which, however, are realized outside of the nstitutionalized christianity, i.e. the christian churches. The churches themselves, due to their historical background, are not very interested in or prepared for an inter-religious dialogue.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 103-132
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Nowy paradygmat studiów teologicznych według konstytucji "Veritatis gaudium" papieża Franciszka
Autorzy:: Żmudziński, Marek Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040871.pdf
Data publikacji:: 2021-12-01
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: theology
scince
university
dialogue
faith
religion
culture
teologia
nauka
uniwersytet
dialog
wiara
religia
kultura
Opis:: Pontyfikat papieża Franciszka, zarówno w ogłaszanych dokumentach, jak i w praktyce ma charakter duszpasterski, z podkreśleniem wymiaru ewangelizacyjnego. W encyklice Veritatis gaudium również misja edukacyjna i akademicka Kościoła została przedstawiona pod tym kątem. Artykuł jest prezentacją postulatów papieża rozumianych jako nowy paradygmat szkolnictwa kościelnego, wynikający z nowego kontekstu kulturowego i społecznego. Projekt Franciszka osadzony jest w ponad pięćdziesięcioletniej perspektywie reform Soboru Watykańskiego II, w szczególności dokumentu Sapientia christiana, który od 1979 regulował działalność fakultetów teologicznych. Wskazane są cztery kryteria, którymi powinny charakteryzować się studia kościelne: a) chrystocentrycznie ukształtowany kerygmat, budujący wspólnotę eklezjalną, z opcją na rzecz ubogich, b) spotkanie i dialog, chrakteryzujące się autentycznym współdziałaniem na poziomie religii i kultur, c) inter- i transdyscyplinarność, które są narzędziem łączenia dorobu nauki we wszystkich dyscyplinach, w perspektywie transcendentnego objawienia chrześcijańskiego, d) integracja ośrodków akademickich, które uprawiają studia kościelne oraz ich współpraca z instytucjami o różnych tradycjach religijnych i kulturowych, w celu adekwatnej diagnozy globalnych problemów świata i ich rozwiązywanie.
The pontificate of Pope Francis, both in documents and in practice, takes on a pastoral character, emphasizing the evangelizing dimension. The encyclical Veritatis gaudium likewise presents the educational and academic mission of the Church from the same perspective. This paper provides a presentation of the Pope’s postulates understood as a new paradigm for Church education, resulting from a new cultural and social context. Pope Francis’ project is set in the more than fifty-year perspective of the reforms introduced by the Second Vatican Council, in particular Sapientia christiana, the document which has been governing the activities of theological faculties since 1979. Four criteria that ecclesial studies should demonstrate are indicated: a) the Christocentric kerygma building the ecclesial community, with an option for the poor, b) encounter and dialogue, characterized by authentic interaction on the level of religions and cultures, c) inter- and transdisciplinarity, which provide a tool for linking the academic achievements of all disciplines in the perspective of the transcendent Christian revelation, d) integration of academic centres which practice ecclesiastical studies and their collaboration with institutions of different religious and cultural traditions, with a view to an adequate diagnosis of global world problems and their resolution.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 87-105
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Małżeństwo i rodzina w religiach niechrześcijańskich – wyzwaniem dla dialogu międzyreligijnego
Marriage and the Family as a Challenge to Interreligious Dialogue
Autorzy:: Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041416.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Ehe
Mischehe
Familie
nichtchristliche Religionen
Dialog
eheliche Ethik
interreligiöser Dialog
Marriage
mixed marriages
the family
non-Christian religions
dialogue
ethics of marriage
interreligious dialogue
małżeństwo
małżeństwo mieszane
rodzina
religie niechrześcijańskie
dialog etyka małżeńska
dialog międzyreligijny
Opis:: W niniejszym artykule omówiona została istota małżeństwa w głównych religiach świata (judaizm, islam, hinduizm, buddyzm religie ludów pierwotnych). Przedstawiono też zwyczaje i formy zawierania małżeństwa. Zwrócono uwagę na etykę współżycia małżeńskiego. W dalszej kolejności wskazano na wybrane wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła na temat małżeństwa i rodziny w różnych religiach. Przedstawiono aspekty: religioznawczy, prawny, dialogiczny małżeństwa międzyreligijnego, czyli tzw. małżeństwa mieszanego. Po naświetleniu fenomenu tej instytucji zwrócono uwagę na pasterską troska Kościoła katolickiego o małżeństwa mieszane i ich rodzinny. Troska ta jest wyrazem dialogu międzyreligijnego. Nie ulega wątpliwości, że małżeństwo i rodziną stanowią fundament życia społeczeństw różnych kultur i religii. W epoce wielokulturowości (i związanych z nią różnych światopoglądów, systemów normatywnych) małżeństwa międzyreligijne stają się wyzwaniem do dialogu interreligijnego. Ważne jest wobec powyższego poznanie rozlicznych tematów, problemów i dylematów dotyczących małżeństwa i rodziny w religiach niechrześcijańskich.
This paper discusses the essence of marriage in the world’s major religions (Judaism, Islam, Hinduism, Buddhism, religions of primitive peoples) and presents the customs and forms of concluding marriage as well as the ethics of marital cohabitation. The paper goes on to analyse selected statements by the teaching office of the Church on the subject of marriage and family in various religions. The question of “mixed” or interreligious marriage is analysed from the perspective of religious rules, law and interreligious dialogue. Attention is drawn to the pastoral care shown by the Catholic Church to mixed marriages and families. This care is a manifestation of interreligious dialogue. Each religion has its own unique understanding of the institution of marriage and family. A mixed marriage brings together two different views of this institution: these views are mutually exclusive in some aspects and coincident in other aspects. Marriage and family undoubtedly constitute the foundation of societies representing various cultures and religions. The religious views on marriage exert an indisputable impact on the moral and social order of individual groups, communities and societies.
Im folgenden Artikel wird das Wesen der Ehe in den großen Weltreligionen (Judaismus, Islam, Hinduismus, Buddhismus, Religionen der Urvölker) besprochen. Es werden auch Bräuche und Formen der Eheschließung sowie die Ethik der vorehelichen Geschlechtsverkehrs analysiert. Weiter werden ausgewählte Verlautbarungen des kirchlichen Lehramtes bezüglich der Ehe und Familie in anderen Religionen angeführt. Wichtig sind dabei religionswissenschaftliche, rechtliche und dialogische Aspekte der religionsverschiedenen Ehe also der sogenannten Mischehe. Nach der Darstellung dieses Phänomens wird der seelsorgliche Einsatz der katholischen Kirche um die Mischehen und ihre Familien betrachtet. Es steht außer Frage, dass Ehe und Familie ein gesellschaftliches Lebensfundament verschiedener Kulturen und Religionen bilden. In der multikulturellen Epoche werden Mischehen zu einer Herausforderung für den interreligiösen Dialog. Wichtig ist es, verschiedene Probleme im Bezug auf die Ehe und Familie in nichtchristlichen Religionen zu kennen.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 141-164
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Dialog ekumeniczny
Autorzy:: Kantyka, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041452.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dialogue
ecumenism
churches
unity
truth
faith
ecumenical agreements
dialog
ekumenizm
kościoły
jedność
prawda
wiara
uzgodnienia ekumeniczne
Opis:: W artykule opisano rzymskokatolickie rozumienie dialogu ekumenicznego zawarte w Dekrecie o ekumenizmie Soboru Watykańskiego II oraz w innych dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego. Ten dialog ekumeniczny może być prowadzony tylko pomiędzy Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami kościelnymi, ponieważ ma na celu przywrócenie pełnej widzialnej jedności chrześcijan. Dialog ten powinien przede wszystkim prowadzić do wspólnego odkrywania prawdy, a nigdy do jakiegokolwiek jej ustalania, wypracowywania jej lub osiągania kompromisu. Prawdziwy dialog nie ma nic wspólnego z negocjowaniem wspólnego stanowiska, w którym każda ze stron chce się narzucić innym i pójść na mniejsze ustępstwa. Nie możemy bowiem zredukować wymagań Ewangelii do niezbędnego minimum, wspólnej podstawy uznawanej przez wszystkie Kościoły i wspólnoty kościelne. Taki dialog zawiera swoją wewnętrzną dynamikę, swój wymiar egzystencjalny. Prawda jest osobowa, tak jak sam Chrystus jest Prawdą, tak poszukiwanie jedności należy do właściwej istoty bycia chrześcijaninem. Tak więc dialog ekumeniczny jest „imperatywem sumienia chrześcijańskiego" (Jan Paweł II), a więc jest czymś, co nieuchronnie powinno być podejmowane i realizowane przez chrześcijan. Dialog ekumeniczny nie jest jednak celem samym w sobie. Nie jest on też tylko wzajemnym uznaniem wspólnot chrześcijańskich, ani nawet wspólną modlitwą. Wspólnym celem jest przywrócenie pełnej widzialnej jedności kościołów podzielonych. Na drodze ekumenizmu nie możemy ograniczać się do modlitwy czy dialogu ekumenicznego. Wręcz przeciwnie - powinniśmy rozwijać wszelkie możliwe sposoby współpracy, gdyż jedność działania prowadzi do pełnej jedności wiary. Ani jedność, ani jednolitość doktryny czy tradycji kościelnych, ale tylko jedność w jednej wierze jest daleko idącym celem dialogu ekumenicznego. Dokumenty Kościoła rzymskokatolickiego dają też jasne wskazówki, jak prowadzić dialog ekumeniczny: strony dialogu muszą być ekspertami w dziedzinie teologii, szukać prawdy, a nie zwycięstwa, przechodzić od tematów łatwiejszych do trudniejszych, starać się używać języka wolnego od polemicznych konotacji. Przed Soborem Watykańskim II Kościół katolicki nie prowadził żadnego oficjalnego dialogu ekumenicznego, co nie oznaczało braku jakichkolwiek spotkań ekumenicznych. Pierwsze z nich były jednak nieoficjalne i nie angażowały oficjalnej władzy kościelnej. Szerokie zaangażowanie w dialog ekumeniczny w czasach papieży Pawła VI i Jana Pawła II może być słusznie postrzegane jako bezpośredni owoc Soboru Watykańskiego II i jego dekretu o ekumenizmie. Na przestrzeni dziesięcioleci komisje dialogu opracowały już tysiące stron wspólnych oświadczeń i uzgodnionych deklaracji. Kościoły muszą jednak mieć świadomość, że bez silnego wysiłku odbioru tych dokumentów w ich gronie, owoce dialogów nie będą miały żadnego wpływu na pojednanie chrześcijan w jednej wierze. Nawet jeśli z powodu powolności procesu ekumenicznego może dojść do pewnego rodzaju zafałszowania, możemy być pewni, że spotkania w ramach dialogu pozwoliły chrześcijanom różnych Kościołów - wspólnotom kościelnym - rozwinąć się w kierunku pełnej, widzialnej jedności, której pragnął nasz Pan dla swoich uczniów.
The article describes the roman catholic understanding of the ecumenical dialogue as stated in the Decree on ecumenism of the Second Vatican council and in further documents of the rc church. this ecumenical dialogue may be conducted only among christian churches and church communities as it aims the restoration of full visible unity of christians. The dialogue should primarily lead to the common rediscovery of the truth, and never to any kind of establishing the truth, of elaborating it or reaching the compromise. the true dialogue has nothing to do with negotiating the common position, where each party wants to force oneself upon another and to make the less concessions possible. this is because we cannot reduce the requirements of the Gospel to any kind of necessary minimum, a common basis recognized by all the churches and ecclesial communities. Such a dialogue contains its inner dynamics, its existential dimension. The truth is personal, as christ himself is the truth, so the search for unity belongs to the proper essence of being a christian. So the ecumenical dialogue is “an imperative of christian conscience” (John paul ii), so it is something that inevitably ought to be taken and accomplished by christians. The ecumenical dialogue however is not the goal for itself. neither it is only mutual recognition of christian communities or even common prayer. the common aim is the restoration of full visible unity of divided churches. On the way of ecumenism we cannot limit to the prayer or the ecumenical dialogue. On the contrary – we should develop all the possible ways of collaboration, because unity of action leads to the full unity of faith. neither the unity nor uniformity of doctrine or churchly traditions, but only the unity in one faith is the far-reaching goal of the ecumenical dialogue. The documents of the rc church give also clear hints how to lead the ecumenical dialogues: the dialoguing parties must be expert in theology, seeking the truth, not a victory, moving from easier topics to the more diffcult ones, trying to use the language free of polemical connotations. Before the Second Vatican council the catholic church didn’t lead any offcial ecumenical dialogue, what didn’t mean the lack of any ecumenical encounters. The frst ones, however, were unoffcial and did not engage the offcial church authority. Widespread engagement in the ecumenical dialogues in the time of popes paul Vi and John paul ii can be justly perceived as a direct fruit of the Second Vatican council andits Decree on ecumenism. During the decades the commissions of dialogue have already elaborated thousands of pages of common statements and agreed declarations. the churches must be however aware, that without strong effort of reception of these documents in their midst, the fruits of the dialogues will have no infuence on the reconciliation of christiansin one faith. Even if there may be some kind of deception because of slowness of ecumenical process, we can be certain that meetings in the dialogue enabled christians of variouschurches an church communities to grow towards full, visible unity wanted by our Lord for His disciples.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 187-197
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Dialog chrześcijaństwa z islamem
Autorzy:: Wąs, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041466.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: interreligious dialogue
christians
Muslims
islam
church
Second Vatican council
dialog międzyreligijny
chrześcijanie
muzułmanie
kościół
Sobór Watykański ii
Opis:: Since the beginning of islam in the 7th century christians and Muslims have been a permanent challenge for themselves. the confrontation and the closeness which accompanythem through the entire history are rooted in the universal and monotheistic character of both religions. From the christian point of view it would be diffcult to talk about interreligious dialogue or at least its modern developments, without the Second Vatican council (1962–1965) and the declaration nostra aetate. the council recognized in it the spiritual, moral and cultural values present in different religions, emphasizing spiritual and moral values between Muslim and christians. For the frst time in the history of the catholic church, the council’s fathers offcially called for the co-operation with Muslims. this is the starting point of the real dialogue between christians and Muslims. This article attempts to describe and analyse – in three parts – some aspects of the dialogical initiatives of christian-Muslim relations. A greater part of it refers to the roman catholic church, but some examples of interpretation and dialogical initiatives of the Orthodox and protestant churches are included as well. Islam as a point of reference is taken as a whole. After a short introduction containing a general defnition of dialogue and its interreligious form the frst part deals with historical facts which shaped the dialogical attitudes. the selected historical facts build a background forsome theological ideas on islam in orthodox, catholic and protestant traditions. The second part focuses on the practical aspects of dialogue – its forms and representative institutions, i.e. the pontifcal council for interreligious Dialogue, World council of churches and Orthodox center of the ecumenical patriarch in chambésy which are engaged in the dialogue on behalf of the main christian churches. the third part offers some ideas concerning aarguments for dialogue, its effciency and quality which might be important for the future of dialogue.the modern history of christian-Muslim relations shows that the dialogue between adherents of these two largest religions is possible despite that it is not an easy undertaking. the author underlines that there is no alternative to dialogue as there is no better way to defeat prejudices and heal the wounds of the past.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 223-247
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Islam w Europie – między zagrożeniem a integracją
Autorzy:: Rabiej, Stanisław Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040924.pdf
Data publikacji:: 2020-09-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Europe
Islam
refugees
migration movement
integration
stereotypes
interreligious dialogue
Europa
islam
uchodźcy
ruch migracyjny
integracja
stereotypy
dialog międzyreligijny
Opis:: W artykule nakreślono możliwe reperkusje większej obecności przedstawicieli islamu w Europie na początku XXI stulecia. Odsetek muzułmanów w Europie wzrósł z 2% w 1950 r. do 6% w 2020 roku. W recepcji nowej fali napływu muzułman na Stary kontynent przedstawiono przewidywalne konsekwencje. Rozważono zaistnienie dwu scenariuszy. Jednym z nich jest narastające wciąż przekonanie o zagrożeniu ze strony wzrastającej w Europie populacji muzułman. Innym możliwym rozwiązaniem jest ich sukcesywna integracja. Dla obu wersji rozwoju wydarzeń przedstawiono wyraźne przesłanki opierające się na znanych faktach, decyzjach społeczno-politycznych, ratyfikowanych umowach oraz deklaracjach decydentów. Podjęto dyskusje z pojawiającymi się stereotypami znamionującymi niechętne nastawienie do wzrastającej obecności islamu na Starym kontynencie. Przedstawiono też wdrażane praktyki na rzecz integracji społeczności muzułmańskiej.
The paper outlines the possible repercussions of greater presence of Islamic representatives in Europe at the beginning of the 21st century. The percentage of Muslims in Europe increased from 2% in 1950 to 6% in 2020. The reception of the new wave of Muslim influxes into the Old Continent presents predictable consequences. Two scenarios were considered. One of them is the growing perception of the threat from the growing Muslim population in Europe. Another possible solution is their gradual integration. For both scenarios, clear premises based on known facts, socio-political decisions, ratified agreements and declarations of decision makers are presented. Discussions have been held with emerging stereotypes that indicate an aversion to the growing presence of Islam on the Old Continent. Practices implemented to integrate the Muslim community were also presented.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 159-178
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Dialog chrześcijańsko-żydowski w katechezie młodzieży szkół ponadgimnazjalnych – między założeniami a praktyką
Autorzy:: Zellma, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041146.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: christlich-jüdischer Dialog
Katechese
Judaismus
Jugend
Bildung
The Christian-Jewish dialogue
catechesis
Judaism
youth
education
dialog chrześcijańsko-żydowski
katecheza
judaizm
młodzież
edukacja
Opis:: Nauczanie o judaizmie we współczesnej katechezie młodzieży szkół ponadgimnazjalnych spełnia ważną rolę w dialogu chrześcijańsko-żydowskim. Pozwala katechizowanym zauważyć i zrozumieć wspólne korzenie chrześcijan i wyznawców religii Mojżeszowej. Przyczynia się do zmiany sposobu postrzegania mniejszości żydowskiej oraz okazywania szacunku i zrozumienia. Uzupełnia i integruje działania edukacyjne szkoły związane z edukacją o historii i tradycji Żydów. Stąd też nieuzasadnione wydaje się jedynie sporadyczne odwołanie do tej problematyki w dokumentach programowych katechezy młodzieży szkół ponadgimnazjalnych oraz w zgodnych z nimi seriach podręczników krakowskich i poznańskich. Braki te w przyszłości wymagają uzupełnienia. Warte uwagi i znaczące dla dialogu chrześcijańsko-żydowskiego są materiały „Lekcja religii” wydane przez Wydawnictwo „Święty Wojciech” przy współpracy z telewizją „Religia.tv.” W swych podstawowych założeniach mają one spełniać rolę środka dydaktycznego wspomagającego katechetów w przekazywaniu wiedzy o judaizmie oraz w kształtowaniu postawy dialogu i tolerancji. Ich skuteczność edukacyjną należałoby zweryfikować za pomocą badań empirycznych.
Teaching about Judaism in modern secondary school catechesis plays an important role in the Christian-Jewish dialogue. It helps the catechised to see and to understand the common roots of Christianity and Judaism. It contributes to a change in the way the Jewish minority is perceived and makes people adopt an attitude of respect and understanding towards Jews. It supplements and integrates educational activities of the school associated with Jewish history and tradition. Therefore, it seems unjustified that this subject matter is mentioned sporadically in the programme documents for secondary school catechesis and a series of handbooks published in Poznań and in Kraków. These deficits need to be eliminated. Materials entitled “Lekcja religii [Lesson of religion]” published by Wydawnictwo “Świety Wojciech” in collaboration with the “Religia.tv” television are noteworthy and significant to the Christian-Jewish dialogue. It is assumed that they are to aid religion teachers pass on knowledge on Judaism and to help students to develop an attitude of dialogue and tolerance. Their educational effectiveness should be verified by empirical studies.
Das Wissen über den Judaismus in der heutigen Katechese für die nachgymnasiale Jugend spielt eine wichtige Rolle im jüdisch-christlichen Dialog. Es hilft, dass die Schüler gemeinsame Wurzeln der Christen und der Anhänger der mosaischen Religion sehen und verstehen. Es trägt auch dazu bei, die Art und Weise, auf welche die jüdische Minderheit gesehen wird, zu verändern und ihr gegenüber Verständnis und Achtung zu zeigen. Es ergänzt und integriert die Erziehungsaktivitäten der Schule, welche mit der Bildung im Bereich der Geschichte und Tradition der Juden zusammenhängen. Daher muss man als ungenügend die nur sporadische Verweisung auf diese Problematik beurteilen in den programmatischen Dokumenten bezüglich der Katechese der nachgymnasialen Jugend sowie in ihnen entsprechenden Lehrbüchern von Krakau und Posen. Diese Mängel müssten in Zukunft beseitigt werden. Bemerkenswert und bedeutend für den jüdisch-christlichen Dialog sind dagegen die vom Verlag "Święty Wojciech" unter der Zusammenarbeit des Senders "Religia.tv" Lehrhilfen unter dem Titel "Religionsunterricht". Nach der Grundabsicht sollen sie ein didaktisches Hilfsmittel sein, das Katecheten bei der Weitergabe des Wissens über den Judaismus sowie der Haltung des Dialogs und der Toleranz unterstützt. Ihre Bildungseffizienz muss jedoch noch mit Hilfe der empirischen Untersuchungen geprüft werden.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 231-244
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Ku katolickiej teologii judaizmu. Wprowadzenie do dyskusji
Autorzy:: Kamykowski, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041141.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Judaismus
Juden
Kirche
Dialog
katholische Theologie des Judaismus
Judaism
Jews
Church
dialogue
Catholic theology of Judaism
judaizm
Żydzi
Kościół
dialog
katolicka teologia judaizmu
Opis:: W przeszłości zakładano w teologii całkowite zastąpienie Izraela na obecnym etapie Bożej ekonomii zbawczej przez Kościół Chrystusowy. Tymczasem współczesne nauczanie Magisterium coraz wyraźniej odrzuca takie założenie. Myślenie o Żydach w perspektywie religijnej nie zaczyna się teraz od pamięci zerwania, lecz od wyznania “duchowej więzi”, wspólnych korzeni, wspólnego dziedzictwa. W myśl nauczania Kościoła aktualnie istniejąca wspólnota wyznawców judaizmu tak czerpie z dziedzictwa Starego Testamentu i tak je rozwija, iż warto zalecić “obustronne poznanie się i poszanowanie”, wspólne studia biblijne i teologiczne, “braterskie rozmowy”. Nie wolno już w teologii, która chce być katolicka, konstruować obrazu Żyda według własnych wyobrażeń, lecz trzeba wysłuchać jego świadectwa o sobie i o wierze i na tej podstawie próbować zrozumieć, wewnątrz własnej wiary, jego miejsce w planach Bożych. W oparciu o takie założenia artykuł próbuje przedstawić pewne kierunki rozwiązań dla katolickiej teologii judaizmu do przemyślenia i dyskusji.
In the past it was assumed in theology that at the present stage of the divine salvific economy Israel has been completely substituted by the Church of Christ. However, the contemporary teaching of the Magisterium keeps rejecting this premise with growing clarity. Considering the Jews in the religious perspective begins nowadays not with the memory of the break-off, but with confessing the „spiritual bond”, common roots and common heritage. The way in which the contemporary community of Judaism adherents draws upon the heritage of the Old Testament and develops it, makes the Magisterium of the Church recommend „mutual understanding and respect”, common biblical studies and theological „fraternal dialogues”. It is no longer allowed in a theology aspiring to be Catholic to construct the image of a Jew according to one's own imagination, but one needs to listen to Jewish testimony on themselves, their faith – and only upon such a basis – attempt to understand, inside the framework of one's own faith – their place in God's plans. Based on such premises, the paper attempts to preset some directions for solutions in the Catholic theology of Judaism – for further consideration and discussion.
In der Vergangenheit nahm man an, dass auf der gegenwärtigen Etappe der Erlösungsökonomie Israels durch die Kirche Christi vollständig ersetzt wurde. Heutige Verlautbarungen des Lehramtes verwerfen jedoch immer deutlicher eine solche Annahme. Die religiöse Reflexion über die Juden beginnt jetzt nicht bei der Erinnerung an den Bruch, sondern bei der Anerkennung eines "geistlichen Bandes", gemeinsamer Wurzeln und gemeinsamen Erbes. Nach der Lehre der Kirche schöpft die heutige Anhängerschaft des Judaismus aus dem Erbe des Alten Testamentes und entfaltet dieses Erbe in einer solchen Weise, dass es sich lohnt, "gegenseitiges Kennenlernen und gegenseitige Achtung", gemeinsame biblische und theologische Studien, sowie "brüderliche Gespräche" zu empfehlen. In der Theologie darf man nicht ein Bild des Juden nach eigenen Vorstellungen entwickeln, sondern man muss dessen eigenes Zeugnis über sich selber und über seinen Glauben hören und auf dieser Basis inmitten des eigenen Glaubens seine Stellung in Gottes Plänen verstehen. Anhand dieser Voraussetzungen wird im Artikel versucht, bestimmte mögliche Denkrichtungen für eine katholische Theologie des Judaismus zur Reflexion und Diskussion vorzustellen.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 173-184
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Dialog chrześcijaństwa z religiami pozachrześcijańskimi.
Autorzy:: Dola, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041455.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dialogue
religion
christianity
non-christian religions
theology
trinity
israel
covenant
dialog
religia
chrześcijaństwo
religie pozachrześcijańskie
teologia
Trójca Święta
Izrael
przymierze
duchowość
nawrócenie
modlitwa
Opis:: Od Soboru Watykańskiego II ukazało się wiele dokumentów kościelnych różnej rangi, które są wyraźnie poświęcone dialogowi z religiami niechrześcijańskimi lub zawierają wypowiedzi na ten temat; istnieje również bardzo obszerna bibliografia dotycząca dialogu międzyreligijnego. W artykule przedstawiono trzy zagadnienia, które zajmują znaczące miejsce w tych pracach. Pierwsza z nich to teologiczne podstawy dialogu. Zostały one wyrażone w strukturze trynitarnej. Sercem dialogu jest wiara w Boga, Stwórcę i Ojca wszystkich ludzi, w Syna, przez którego dokonało się powszechne zbawienie oraz w Ducha, który wszędzie uosabia Boże dzieło zbawienia w Trzech Osobach. Drugie zagadnienie, które jest treścią artykułu, wyraża wyjątkową pozycję judaizmu w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Znaczenie Izraela dla powstania i istnienia Kościoła, a jednocześnie dla jego zbawczej roli dla całego narodu żydowskiego, jest ważnym bodźcem do refleksji nad zbawczą relacją chrześcijaństwa z innymi religiami. Dialog ten jest trudny do prowadzenia bez odpowiedniej postawy duchowej. Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania trzeciego punktu artykułu. Duchowość ukształtowana przez postawy nawrócenia i poddania się woli Boga, zwłaszcza w modlitewnym uniesieniu ludzkiego serca, staje się źródłem zachowań sprzyjających dialogowi.
Since Vatican ii there have been issued many church documents of different rank, which are explicitly devoted to dialogue with non-christian religions or contain statements on the matter; there is also a very comprehensive bibliography on interreligious dialogue. the article presents three issues which occupy a signifcant place in these works. the frst is the theological bases for dialogue. they have been expressed in the trinitarian structure. At the heart of the dialogue is faith in God, the creator and father of all people, in the Son, through whom universal salvation took place and the Spirit, which everywhere personifes the salvation work of God in three persons. The second issue, which is the content of the article, expresses a unique position of Judaism in dialogue of christianity with other religions. the importance of israel for the emergence and existence of the church, and at the same time for her salvation role for the entire Jewish people, is an important spur to the refection on the salvation relationship of christianity to other religions. the dialogue is diffcult to operatewithout a proper spiritual attitude. this issue is the subject of interest of the third point in the article. Spirituality shaped by attitudes of conversion and submission to the willof God, especially in the prayerful elation of the human heart, becomes a source of behaviours which are conducive to dialogue.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 199-208
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Chrześcijaństwo a kultura europejska (w świetle nauczania Jana Pawła II)
Autorzy:: Kaucha, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041429.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: christianity
church
dialogue
european culture
genesis of europe
history of europe
identity of Europe
chrześcijaństwo
dialog
dzieje Europy
geneza Europy
Kościół
kultura europejska
tożsamość Europy
Opis:: W artykule został podjęty problem wzajemnych relacji (czy są dialogiczne?) między chrześcijaństwem a kulturą europejską, zarówno w przeszłości, jak i współcześnie, w świetle nauczania Jana pawła ii. Omówione zostały następujące zagadnienia: chrześcijaństwo a geneza europy, chrześcijaństwo a dzieje europy, chrześcijaństwo a tożsamość europy i kultury europejskiej, współczesna kultura europejska a chrześcijaństwo. chrześcijaństwo dało początek europie oraz kulturze i etosowi dialogu. Było obecne w – dramatycznych niekiedy – dziejach tego kontynentu, inicjując wiele pozytywnych przemian, choć chrześcijanie nie zawsze postępowali zgodnie z zasadami swej religii. chrześcijaństwo stanowi najważniejszy element tożsamości europy i jej kultury, choć z czasem dochodziły inne, często chrześcijaństwu odległe. na współczesną kulturę europejską, której tożsamość krystalizuje się, składa się wiele mentalnych tendencji. prądy dalekie chrześcijaństwu nie prowadzą z nim dialogu i nie chcą go, a bliskie – chcą dialogu i go prowadzą. chrześcijaństwo i realizujący je kościół są gotowe do dialogu: zdają sobie sprawę zarówno z jego trudności, jak i konieczności.
in this article the author tries to resolve the problem of what is the relation (is it a dialogue?) between christianity and the european culture in the past and today. He tries to see it in the light of John paul ii’s teaching in a few steps: the role of christianity in the origin of europe, the role of christianity in the history of europe, the role of christianity in the identity of europe and its culture, and the modern european culture in its relation to christianity. christianity has created europe and the culture (and ethos) of dialogue. christianity was present in – sometimes tragic – history of europe motivating many positive changes, although christians were not always following the principles of their religion. christianity is the most important element of the europe’s identity and culture, although during its history some other elements, far from christianity, appeared. Modern european culture, which is still in a process of building its identity, consists of many tendencies – far or close to christianity. far from it do not dialogue with it, but close to it – do so. christianity and the church, who represents it,is ready to the dialogue, although she is aware of its diffculties and necessity.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 23-52
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Prymat biskupa Rzymu w perspektywie prawosławnej. Ekumeniczne nadzieje
Autorzy:: Glaeser, Zygfryd
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041178.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Primat
Bischof von Rom
Kirche
Konziliarität
Orthodoxie
Dialog
Ökumenismus
Primacy
Bishop of Rome
Church
conciliarity
Orthodoxy
dialogue
ecumenism
prymat
biskup Rzymu
Kościół
soborowość
prawosławie
dialog
ekumenizm
Opis:: Jednym z istotnych problemów w relacjach rzymskokatolicko-prawosławnych jest różnica w interpretacji aktualnych form sprawowania prymacjalnej roli w Kościele przez biskupa Rzymu. Współczesne badania nad istotą i sposobem wypełniania posługi na rzecz powszechnej jedności Kościoła nabierają nowego dynamizmu po publikacji „ekumenicznej encykliki” Jana Pawła II Ut unum sint. Papież zwrócił się do pasterzy i teologów z prośbą o nawiązanie z nim „braterskiego i cierpliwego dialogu” (zob. US 95-96), aby wspólnie poszukiwać „takich form sprawowania owego urzędu, w którym możliwe będzie realizowanie przez jednych i drugich posługi miłości” (US 95). W oparciu o wyniki badań historycznych, współcześni teologowie prawosławni wyrażają przekonanie, że idea prymatu rzymskiego była zawsze obecna w teologicznej świadomości chrześcijańskiego Wschodu. Kościoły wschodnie nie negują prymatu czci przysługującego papieżowi jako biskupowi Rzymu oraz jako pierwszemu biskupowi całego Kościoła. Uznając prymat stolicy rzymskiej za bezsporny fakt historyczny, teologowie prawosławni widzą zasadniczy problem w określeniu jego natury. Nie akceptują prymatu w sensie jurysdykcyjnym.
One of the essential problems in the relationship between Catholic-Orthodox churches is the difference in the interpretation of the current forms of the primacy in the Church of the Bishop of Rome. Contemporary studies on the essence and on the method of accomplishing this service on behalf of the universal Church’s unity assumed new dynamics after the publication of the ecumenical encyclical letter of John Paul II – Ut unum sint. The Pope addressed and requested the pastors and theologians to establish with him a “patient and fraternal dialogue” (see US 95-96), for both parties to strive to achieve “the forms in which this ministry may accomplish a service of love recognized by all concerned” (US 95). The contemporary Orthodox theologians, based on the results of historical studies, are convinced that the idea of the Roman primacy has been always presented in the theological awareness of the Christian East. The Eastern Churches do not negate the primacy of the Pope, as the Bishop of Rome, and as the first bishop of the whole Church. Recognizing the primacy of the Holy See as an incontestable historical fact, the Orthodox theologians see the crucial problem in the determination of its nature. They do not accept the primacy in the juridical sense.
Eines der wesentlichen Probleme im Verhältnis zwischen römischen Katholiken und Orthodoxen ist der Unterschied in der Interpretation der gegenwärtigen Formen der Ausübung von der primatialen Rolle des Bischofs von Rom. Die gegenwärtigen Untersuchungen über das Wesens und die Art und Weise der Ausübung des Dienstes zugunsten der allgemeinen Einheit der Kirche haben nach der Erscheinung der "ökumenischen Enzyklika" von Johannes Paul II. Ut unum sint einen neuen Auftrieb erhalten. Der Papst hat sich an die Hirten und Theologen mit der Bitte gewandt, mit ihm in einen "brüderlichen und geduldigen Dialog" einzutreten, um gemeinsam "solche Formen der Ausübung dieses Amtes zu suchen, in denen die Realisierung des Dienstes der Liebe durch die Einen und die Anderen möglich wird" (US 95). Anhand der historischen Untersuchungen, äußern heutige orthodoxe Theologen die Überzeugung, dass die Idee des römischen Primats schon immer im Bewusstsein des christlichen Ostens gegenwärtig war. Die östlichen Kirchen stellen das Ehrenprimat, das dem Papst als dem Bischof von Rom und dem ersten Bischof der gesamten Kirche gezollt wird, nicht in Frage. Indem sie den Primat des römischen Stuhls anerkennen, sehen sie das größte Problem in der Definition seiner Natur. Der Iurisdiktionsprimat wird von Ihnen nicht akzeptiert.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 161-184
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Dialog chrześcijaństwa z tradycyjnymi religiami afrykańskimi
Autorzy:: Zimoń, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041468.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: interreligious dialogue
christianity
African traditional religions
the Supreme Being
ancestor spiritus
afterlife
morality
rituals
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
tradycyjne religie afrykańskie
istota najwyższa
duchy przodków
życie pośmiertne
moralność
rytuały
Opis:: Sobór Watykański II w deklaracji Nostra aetate i kilku innych dokumentach wyraził wyraźnie pozytywny stosunek Kościoła do religii niechrześcijańskich. Trzy dokumenty posoborowe poświęcone dialogowi z tradycyjnymi religiami afrykańskimi wskazują i wyrażają szacunek dla wartości duchowych i religijnych ludu afrykańskiego. Z konieczności zostały wybrane i omówione w skrócie: Istota Najwyższa, duchy przodków, życie pozagrobowe, moralność, rytuały. Wartości te znajdują swoje najgłębsze uzasadnienie w tradycyjnych religiach afrykańskich, które określają tożsamość poszczególnych narodów i odgrywają niezwykle ważną rolę w ich życiu. Postawa religijna Afrykanów dominuje w świecie pojęć, doświadczeń i postaw życiowych. W przeciwieństwie do poglądów niektórych antropologów kulturowych i społecznych, religia nie może być uważana jedynie za fakt społeczny, który pełni określone funkcje w kulturze. Takie rozumienie religii wyklucza jej autonomię i nie docenia w pełni jej wartości i znaczenia w życiu Afrykanów. Jako podstawowa siła twórcza, religia jest "duszą" lub sercem kultury. Integruje ona wszystkie aspekty kultury, nadając jej ostateczne znaczenie. Przenikanie się życia gospodarczego, społecznego i politycznego z elementami religijnymi, wraz z rytualizacją wszystkich ważnych wydarzeń i aspektów życia wspólnotowego i indywidualnego stanowią charakterystyczną cechę afrykańskich wspólnot. Studiowanie duchowych i religijnych wartości narodów afrykańskich jest zalecane i konieczne, ponieważ wartości te są podstawą owocnego dialogu z ich kulturami i religiami, służą lepszemu głoszeniu Dobrej Nowiny wśród Afrykanów i jej inkulturacji w Afryce.
The Vatican council ii in its declaration nostra aetate and several other documents expressed a distinctly positive attitude of the church towards non-christian religions. three post-council documents devoted to a dialogue with the African traditional religions point out and express respect for the spiritual and religious values of the African people. Out of necessity, the following ones were chosen and discussed in brief: the Supreme Being, ancestor spirits, afterlife, morality, rituals. these values fnd their deepest justifcation in African traditional religions, which determine the identity of particular peoples and plays an extremely important role in their life. The religious attitude of Africans dominates in the world of notions, experiences and attitudes to life. Contrary to the views of some cultural and social anthropologists, religion can not be only considered as a social fact which plays defnite functions in a culture. Such an understanding of religion rules out its autonomy and does not fully appreciate its value and importance in the lives of Africans. As a fundamental creative power, religion is the “soul” or heart of culture. it integrates all aspects of culture, giving the latter an ultimate meaning. permeation of the economic, social and political life with religiouselements, together with the ritualization of all important events and aspects of community and individual life constitute a characteristic feature of African communities. Studying the spiritual and religious values of African peoples is recommended and necessary since these values are the basis of a fruitful dialogue with their cultures and religions, they serve to better proclaim the Good news among Africans and its inculturation in Africa.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 249-264
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: “How Jews see Jesus”: Christian References in Amos Oz’s Novel Judas
Autorzy:: Schiavo, Maddalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041147.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: jüdisch-christliches Verhältnis
jüdische Literatur
Jesus
Judas
christliche Referenzen
Dialog
Jewish-Christian Relations
Israeli Literature
Christian References
Dialogue
stosunki żydowsko-chrześcijańskie
literatura żydowska
Jezus
Judasz
chrześcijańskie odniesienia
dialog
Opis:: Debata wokół stosunków między chrześcijanami i żydami stała się w ostatnim czasie żywo dyskutowanym tematem w świecie kultury izraelskiej. W niniejszym artykule dokonano analizy odniesień do chrześcijaństwa i Jezusa we współczesnej literaturze izraelskiej. Poprzez analizę wybranych dzieł literackich opublikowanych przez najbardziej znanych pisarzy Izraelskich, usiłujemy opisać sposób, w jaki autorzy odnoszą się do elementów chrześcijańskich oraz zbadać ich osobiste nastawienie. Szczególna uwaga będzie zwrócona na ostatnie dzieło Amosa Oza pt. Judasz, opublikowane w 2014 r. Jest to historia życia młodego studenta przygotowującego pracę doktorską na temat: "Jak Żydzi widzą Jezusa?", którego uwaga jednak koncentruje się na postaci Judasza. Zgodnie ze swoim odkrywczym zamiarem badacz przeprowadza szczegółowe poszukiwania dotyczące odniesienia żydów do chrześcijan cytując źródła począwszy od starożytności aż do czasów dzisiejszych. Dzięki książce Oza można zbadać skomplikowane relacje między żydami a chrześcijanami, co stanowi dobry punkty wyjścia do dalszych badań.
The debate around the relations between Christians and Jews has recently become one of the discussed issues in the cultural Israeli world. This article examines the references to Christianity and to Jesus in the contemporary Israeli literature. Through the analysis of some literary works produced by the best-known Israeli writers, we will try to describe the way the authors deal with Christian elements and explore their personal considerations. In particular a great attention will be devoted to Amos Oz’s last novel Judas, published in 2014. The story is based on the life of a young student who is writing a doctoral dissertation on “How Jews see Jesus” but it ends up focusing on the figure of Judas. In revealing the intent of his research the protagonist presents a detailed investigation of the Jewish attitude towards Christians quoting sources from the ancient times until today. Through Oz’s book it is possible to explore the complicated relationship between Christians and Jews and offers new starting points for future debates.
Die Debatte um das Verhältnis zwischen Christen und Juden erhielt in der letzten Zeit in der israelitischen Kulturwelt eine besondere Lebendigkeit. Im folgenden Artikel wurde eine Analyse der Referenzen bezüglich des Christentums und Jesus in der heutigen israelitischen Literatur durchgeführt. Durch die Analyse der ausgewählten literarischen Werke, veröffentlicht durch die bekanntesten israelitischen Schriftsteller, versuchen wir die Art und Weise darzustellen, auf welche die Autoren den christlichen Elementen gegenüberstehen sowie ihre persönliche Einstellung zu untersuchen. Eine besondere Aufmerksamkeit wird auf das letzte, 2014 veröffentlichte Werk von Amos Oz ‒ "Judas" gelegt. Es ist die Geschichte eines jungen Studenten, der eine Doktorarbeit zum Thema: "Wie sehen die Juden Jesus?" vorbereitet. Seine Aufmerksamkeit wird jedoch schnell auf die Gestalt des Judas gelenkt. Gemäß seiner Forschungsabsicht führt er detaillierte Untersuchungen durch, bezüglich der Einstellung der Juden zu Christen, indem er zahlreiche Quellen heranführt von der Antike bis zur Gegenwart. Dank des Buches von Oz lassen sich die komplizierten Relationen zwischen Juden und Christen untersuchen, was ein guter Ausgangspunkt zu weiteren Nachforschungen darstellt.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 231-244
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "DIALOGUE" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język