Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "19-21" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Piotr jako pasterz w J 21,15-19
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041164.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joh. 21
15-19
Petrus als Hirte
Primat des Apostels Petrus
Papsttum
John 21:15-19
Peter as Shepherd
Primacy of the Apostle Peter
Papacy
J 21
Piotr jako pasterz
prymat Piotra Apostoła
papiestwo
Opis:
Artykuł nosi tytuł Piotr jako pasterz w J 21,15-19. Główny cel opracowania stanowi ukazanie oryginalnych akcentów teologicznych dotyczących Piotra, zawartych we wskazanym fragmencie Ewangelii wg  św. Jana. Rozdział  21 to tekst uważany za późniejszy dodatek do całości tej ewangelii. W celu uzyskania wiarygodnych wniosków egzegetycznych konieczne jest zatem zwrócenie szczególnej uwagi na związane z tym tekstem kwestie redakcyjne. Fragment J 21,15-19 pomimo swojej pozornie prostej struktury  stawia także inne wyzwania. Należy do nich przede wszystkim zagadkowa zmienność stosowanej terminologii. W celu usunięcia wszelkich wątpliwości dotyczących jej właściwego doboru konieczne jest zwrócenie uwagi na możliwe warianty krytyczno-literackie. W J 21,15-19 Piotr jest przedstawiony jako pasterz. Funkcję tę otrzymuje od Zmartwychwstałego Jezusa. Owczarnia, którą ma paść pozostaje własnością Jezusa. J 21,18-19 wiąże posługę Piotra z perspektywą martyrologiczną. Tekst J 21,15-19 posiada także wyraźny potencjał ekumeniczny. Przekazanie władzy pasterskiej może być traktowane jak wydarzenie jednorazowe. Jednak kontekst historyczny dodania J 21 do reszty ewangelii wskazuje na jednoczący charakter posługi pasterza Piotra. Rodzi się pytanie: czy odczytanie tego tekstu w duchu ekumenicznym może ułatwić dialog na temat natury prymatu Biskupa Rzymu.
The article is titled Peter as a shepherd in John 21:15-19. The main objective of development is to show the original theological emphasis on Peter the Apostle The main objective of development is to show the original theological emphasis on Peter the Apostle. Chapter 21 is a text considered to be a later addition to the Gospel of John. It is necessary to pay special attention to the related issues of editorial text. Despite its seemingly simple structure Jn 21:15-19 poses other challenges. One of them is a puzzling variation of terminology. It is therefore necessary to draw attention to possible variants of critical-literary ?assessment? of the biblical text. In Jn 21:15-19 Peter is presented as a shepherd. This particular mission gives him the Risen Jesus. The flock, which he has to feed, remains the property of Jesus. Jn 21:18-19 associated the ministry of Peter with his martyrdom. Text of Jn 21,15-19 has ecumenical significance. The delegation of pastoral authority can be treated as a one-off event. The historical context of  Jn 21  indicates the unifying character of the ministry of Peter the Apostle. Proper reading of the text can facilitate dialogue on the nature of the primacy of the Bishop of Rome.
Das Hauptziel des Artikels besteht im Aufzeichnen der originellen theologischen Akzente der Gestalt des Petrus, enthalten im behandelten Fragment des Johannesevangeliums. Das 21. Kapitel wird heute für einen späteren Zusatz zum Text des Evangeliums gehalten. Um glaubwürdige exegetische Schlussfolgerungen erhalten zu können, muss man eine besondere Aufmerksamkeit auf die mit dem Text zusammenhängende redaktionelle Fragen richten. Trotz seiner auf den ersten Blick einfachen Struktur, ist das Fragment Joh 21, 15-19 eine Herausforderung. Dazu gehört vor allem eine rätselhafte Veränderung der verwendeten Terminologie. Um alle Unsicherheiten bezüglich der gewählten Terminologie ausräumen zu können, müssen verschiedene kritisch-literarische Varianten berücksichtigt werden. Petrus wird in Joh 21, 15-19 als Hirte dargestellt. Diese Funktion erhält er vom Auferstandenen. Die Herde, die von ihm geweidet werden soll, bleibt das Eigentum Jesu. Verse 18-19 verbinden den Dienst Petri mit der martyrologischen Perspektive. Der ganze Text Joh 21, 15-19 hat ein deutliches ökumenisches Potential. Die Übergabe der Hirtengewalt kann zwar als ein einmaliges Ereignis betrachtet werden. Doch der historische Kontext um die Hinzufügung des Kapitels 21 zum Rest des Evangeliums verweist deutlich auf den einheitsstiftenden Charakter des petrinischen Hirtendienstes. Es stellt sich die Frage, ob die Lektüre des Textes im ökumenischen Sinn den Dialog über das Wesen des Primats des Bischof von Rom erleichtern kann.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 31-48
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia i prakseologia prymatu w pontyfikacie Jana Pawła II
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041165.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Johannes Paul II.
Kirche
Primat
Kollegialität
Vaticanum II
Amt
John Paul II
church
primacy
collegiality
Vatican II
office
J 21
15-19
Piotr jako pasterz
prymat Piotra Apostoła
papiestwo
Opis:
Prymat Biskupa Rzymu jest określeniem najwyższego urzędu w Kościele. Polega on na wypełnianiu misji zleconej przez Chrystusa św. Piotrowi i jego następcom. Prawda o prymacie ma płaszczyznę teoretyczną, określoną dogmatycznie na Soborze Watykańskim I w 1870 roku. Ma również wymiar praktyczny, który zależny jest od poszczególnych papieży i konkretnego kontekstu historycznego. Charakterystyczną cechą pontyfikatu Jana Pawła II było wdrożenie w życie reform Soboru Watykańskiego II oraz przygotowanie Kościoła do Wielkiego Jubileuszu trzeciego tysiąclecia. Jan Paweł II realizował funkcję prymacjalną w zgodzie z tradycją Kościoła, uzasadniając ją biblijnym obrazem Piotra Apostoła oraz kontynuując linię swoich poprzedników - Jana XXIII i Pawła VI. Wiodącym elementem pontyfikatu była otwartość na świat, na człowieka i jego godność, czyli wrażliwość na znaki czasu. Priorytetem na płaszczyźnie eklezjalnej była troska o jedność wspólnoty na wszystkich płaszczyznach, włącznie z dziedziną ekumeniczną. Jan Paweł II realizował posługę prymacjalną jako Servus servorum Dei, w starożytnej formule - pierwszeństwo w miłości.
The primacy of the Bishop of Rome is the term for the highest office in the Church. It consists in carrying out a mission appointed to St. Peter and his successors by Christ. The truth about the primacy is a theoretical plane, dogmatically defined at the I Vatican Council in 1870. It also has a practical dimension, which depends on the individual popes and the particular historical context. A characteristic feature of the pontificate of John Paul II was the implementation of the reforms of the II Vatican Council and the Church's preparation for the Great Jubilee of the third millennium. John Paul II realized the primacy function in accordance with the tradition of the Church, on the grounds of the biblical image of Peter the Apostle, and continuing the line of his predecessors - John XXIII and Paul VI. The leading element of his pontificate was the openness to the world, to man and his dignity, or sensitivity to the signs of the times. The priority at the level of ecclesial unity was a concern for the community at all levels, including the ecumenical field. John Paul II realized the primacy ministry as Servus servorum Dei, in the ancient formula - priority in love.
Das Primat des Bischofs von Rom bezeichnet die Höchste Gewalt in der Kirche. Sie besteht in der Erfüllung der Mission, die von Petrus und seinen Nachfolgern von Christus gegeben wurde. Die Wahrheit über den Primat lässt sich auf einer theoretischen Ebene betrachten, die dogmatisch durch das I. Vatikanische Konzil im Jahre 1870 definiert wurde. Sie hat aber auch eine praktische Dimension, die von einzelnen Päpsten und einem konkreten historischen Kontext abhängt. Das charakteristische Merkmal des Pontifikats von Johannes Paul II. war die Umsetzung der Reformen des II. Vatikanischen Konzils sowie die Vorbereitung der Kirche auf das große Jubiläum des dritten Jahrtausends. Johannes Paul II hat seine primatiale Funktion gemäß der Tradition der Kirche ausgeübt, indem er auf das biblische Bild des Apostels Petrus verwies und die Linie seiner Vorgänger - Johannes XXIII. und Paul VI. weiter verfolgte. Das leitende Element seines Pontifikats war die Öffnung für die Welt, für den Menschen und seine Würde, also eine Sensibilität für die Zeichen der Zeit. Die Priorität auf der ekklesialen Ebene war die Sorge um die Einheit der Gemeinschaft auf allen Ebenen, inklusiv auf dem ökumenischen Bereich. Johannes Paul II übte den primatialen Dienst als Servus servorum Dei, was in einer altertümlichen Formel heißt: die Vorrangstellung in der Liebe
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 49-66
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies