Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chrześcijaństwa" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Rafał Markowski, Rozumienie chrześcijaństwa w badaniach ks. Tadeusza Dajczera w kontekście fenomenologii religii
    Autorzy:
    Fic, Leonard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041219.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 281-286
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z islamem
    Autorzy:
    Wąs, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041466.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    interreligious dialogue
    christians
    Muslims
    islam
    church
    Second Vatican council
    dialog międzyreligijny
    chrześcijanie
    muzułmanie
    kościół
    Sobór Watykański ii
    Opis:
    Since the beginning of islam in the 7th century christians and Muslims have been a permanent challenge for themselves. the confrontation and the closeness which accompanythem through the entire history are rooted in the universal and monotheistic character of both religions. From the christian point of view it would be diffcult to talk about interreligious dialogue or at least its modern developments, without the Second Vatican council (1962–1965) and the declaration nostra aetate. the council recognized in it the spiritual, moral and cultural values present in different religions, emphasizing spiritual and moral values between Muslim and christians. For the frst time in the history of the catholic church, the council’s fathers offcially called for the co-operation with Muslims. this is the starting point of the real dialogue between christians and Muslims. This article attempts to describe and analyse – in three parts – some aspects of the dialogical initiatives of christian-Muslim relations. A greater part of it refers to the roman catholic church, but some examples of interpretation and dialogical initiatives of the Orthodox and protestant churches are included as well. Islam as a point of reference is taken as a whole. After a short introduction containing a general defnition of dialogue and its interreligious form the frst part deals with historical facts which shaped the dialogical attitudes. the selected historical facts build a background forsome theological ideas on islam in orthodox, catholic and protestant traditions. The second part focuses on the practical aspects of dialogue – its forms and representative institutions, i.e. the pontifcal council for interreligious Dialogue, World council of churches and Orthodox center of the ecumenical patriarch in chambésy which are engaged in the dialogue on behalf of the main christian churches. the third part offers some ideas concerning aarguments for dialogue, its effciency and quality which might be important for the future of dialogue.the modern history of christian-Muslim relations shows that the dialogue between adherents of these two largest religions is possible despite that it is not an easy undertaking. the author underlines that there is no alternative to dialogue as there is no better way to defeat prejudices and heal the wounds of the past. 
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 223-247
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z judaizmem
    Autorzy:
    Kamykowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041465.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dialogue
    dialogue partners
    christianity
    Judaism
    catholic church
    Jews
    church teaching
    dialog
    partnerzy dialogu
    chrześcijaństwo
    judaizm
    Kościół Katolicki
    Żydzi
    Magisterium
    Opis:
    The present overview of current christian-Jewish dialogue shape frstly specifes the dialogue and its partners concept meaning applied to the relations between religious societies. it draws our attention to the polarisations within the christianity and Judaism as well as to the differencies in dialogue advancement between bodies keeping the dialogue and the general public. it points out the different motivation prompting Jews and christians to keep the dialogue and the infuence of this on understanding the sense, the choice of its representatives and the theme of the dialogue. The deepening mutual cognition along with the growing awareness of both; chances and limits of consensus in the dialogue, are indicated among the previous achievements. From the side of the catholic church, irreversible will of the dialogue along with the appropriate directions of doctrinal clarifcations of the church teaching are strongly emphasized. The theological questions are raised that on the christian side develop from the acknowledgment of irremovability of the covenant between God and israel. The questions refer to the contemporary situation and the eschatological perspective of existence of two communities considering themselves as continuation of the covenant between God and Abraham, as well as their relation towards israel Land. The article at its conclusion stipulates the deepening of the awareness of the mystery whenever resuming the religious topics in the dialogue.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 209-221
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Otwartość chrześcijaństwa na całą rzeczywistość w perspektywie personalistycznej
    Autorzy:
    Rusecki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041427.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    person
    Dialog
    trinitat
    erlosung
    Welt
    kirche
    christentum
    osoba
    dialog
    Trójca Święta
    zbawienie
    grzech
    świat
    Kościół
    chrześcijaństwo
    Opis:
    Niniejszy szkic przedstawia ważkie zagadnienie otwartości chrześcijaństwa na całą rzeczywistość, a więc na świat, historię, dzieje, osobę ludzką i społeczną, kultury i religie, gdyż dzięki tej postawie możliwy jest owocny dialog. ukazano więc trynitarne podstawy otwartości. trójca ad intra pozostaje we wzajemnych, osobowych relacjach zasadą, którą jest miłość i darowanie Osoby pozostałym Osobom. trójca ad extra to otwarcie się trójjedynego Boga na świat, człowieka, ludzkość, dzieje, które powołał do istnienia z nadmiaru miłości wewnątrztrynitarnej i wezwał stworzenie do udziału w życiu Bożym, by obdarzyć je Bożymi nadprzyrodzonymi darami. W sposób najdoskonalszy Bóg otworzył się na całość stworzenia we wcielonym Synu, Jego życiu i działalności, a przede wszystkim w wydarzeniach paschalnych. We Wcieleniu jako Bóg-człowiek otworzył się na każdego człowieka; w swoim życiu i misji Jezus był otwarty na każdego będącego w potrzebie, biednego, chorego, skrzywdzonego, wykluczonego społecznie, grzesznego, a nawet zmarłego. Jezus ukazywał Bożą miłość i okazywał realną pomoc. W wydarzeniach paschalnych Jezus – oddając życie za wszystkich, z miłości – otworzył na nowo grzesznego człowieka na Boga i bliźniego. W zmartwychwstaniu otworzyłwszystkim niebo, by mogli dojść do domu Ojca i uczestniczyć w komunii świętych. Aby człowiek mógł przyjąć dar zbawienia i inne dary nadprzyrodzone, musi być na nie otwarty. Bóg stworzył człowieka jako otwartego na siebie, drugiego, świat. Grzech zamyka człowieka w sobie (egoizm grzechu). Bóg w swojej miłości okazuje miłosierdzie grzesznikowi, otwiera go na nowo, bo człowiek nie jest monadą i nie może istnieć bez koniecznościowych relacji do świata, bliźniego, Stwórcy. Może jedynie istnieć na wzór Osób Trójcy Świętej. Dzieło otwierania człowieka na całą rzeczywistość i obdarowywania ludzi objawieniowo-zbawczymi darami kontynuuje kościół chrystusowy, który to dzieło współtworzy („który jest, który był i który przychodzi”). Aktualizuje on Boże dzieła dokonane w dziejach i kontynuuje aż do końca świata na wzór Trójcy Świętej pozostaje otwarty na całą rzeczywistość.  
    Die vorliegende Skizze bezieht sich auf das wichtige problem der christlichen Offenheit für die ganze Wirklichkeit, d.h. für die Welt, Geschichte, den einzelmenschen und die person im sozialen Sinn, wie auch für kultur und religion. Durch diese Offenheit kann das christentum in allen diesen Bereichen einen edeihenden Dialog führen. im folgenden wurden die trinitären Grundlagen der Offenheit gezeigt. Die trinität ad intra bleibt im gegenseitigen personalen Verhältnis dessen prinzip die Liebe und die Selbsthingabe der eigenen person an die beiden anderen personen bilden. Die trinität ad extra bedeutet die Offenheit des Dreieinigen Gott für die Welt, den Menschen, die Menschheit, Geschichte, und für alles, was er aus Überfuss an  nnentrinitären Liebe ins Dasein gerufen hat, indem er auch das Geschöpf zur teilnahme am göttlichen Leben berufen hat, um es mit den göttlichen übernatürlichen Gaben zu beschenken. Am vollkommensten hat sich Gott für die ganze Schöpfung im Menschgewordenen Gottes Sohn, seinem Leben und Werk – vor allem aber im österlichen Geschehen – geöffnet. Durch die inkarnation hat Gott sich für jeden Menschen geöffnet; in seinem Leben und tätigkeit öffnete sich Jesus für jeden Bedürftigen, kranken, Geschädigten, gesellschaftlich Verstoßenen, Sündhaften und nicht zuletzt auch den toten.Jesus zeigte die Liebe Gottes und tatsächlich leistete er auch Hilfe. im österlichen Geschehen machte Jesus den Menschen für Gott und den nächsten wieder auf, indem er sein Leben aus Liebe für alle dahingab, die gesündigt haben. Durch die Auferstehung hat er allen Menschen den Himmel geöffnet, damit sie ins Haus des Vaters kommen und an der Gemeinschaft der Heiligen teilnehmen können. Damit der Mensch das Heilsangebot und die übernatürlichen Gaben aufnehmen könnte, muß er selbst für sie aufgeschlossen sein (eine verschlossene Haltung trennt von diesen Gaben). Gott hat den Menschen als offenes Wesen für ihn, für den nächsten und für die Welt erschaffen. Durch die Sünde verschließt sich der Menschenjedoch in sich selbst (egoismus der Sünde). Gott in seiner Barmherzigkeit macht den Sünder wieder auf, weil der Mensch keine in sich verschlossene Monade ist, die ohne Verhältnis zu Gott, dem nächsten und der Welt existieren könnte. Der Mensch kann nur nach dem Vorbild der Dreifaltigkeit leben. Der prozess des Öffnens des Menschen für die ganze Wirklichkeit wie auch die dauernde Beschenkung des Menschen und der Menschheit mit den offenbarungs-heilsamen Gaben wird von der kirche christi fortgesetzt, indem sie diese Gaben iterzeugt („Der ist da, der war da und kommt immer wieder“). Die kirche aktualisiert die Werke Gottes in der Geschichte bis an das Weltende. nach dem Vorbild der Hl. Dreifaltigkeit bleibt sie offen für die ganze Wirklichkeit.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 11-21
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka dialogu chrześcijaństwa z kulturą chińską
    Autorzy:
    Malek, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041433.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    chinese culture
    dialogue
    christianity
    partners and forms of the dialogue
    religious traditions
    kultura chińska
    dialog
    chrześcijaństwo
    partnerzy i formy dialogu
    tradycje religijne
    Opis:
    This article focuses on an extremely urgent problem of today’s christian dialogue with china, i.e. the culture (and politics) of the people’s republic of china (prc) and asks whether a christian dialogue with china – which understand herself as an atheist and communist state, which, however, is a country of many religious traditions, is possible, and if so in what form? What are its prospects and challenges? the starting point of the article, after some historical remarks, is a kind of heterotopy of the dialogue in chinese context, involving (iii.1.) the historical and political context, then (iii.2) its partners, and fnally (iii.3) its forms and contents. in this framework, this article is (iV) refection on the challenges, opportunities and prospects of the christian dialogue with chinese culture. this refection is not taken here from the standpoint of theology, but is rather a phenomenological description of the status quo.At the end of the article (V) some statements of pope John paul ii with regard to the dialogue of christianity with chinese culture are quoted as a kind of summary. The article states a great asymmetry of partners of the dialogue in china caused by the restrictive religious policy. there are some forms of dialogue which, however, are realized outside of the   nstitutionalized christianity, i.e. the christian churches. The churches themselves, due to their historical background, are not very interested in or prepared for an inter-religious dialogue.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 103-132
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z religiami pozachrześcijańskimi.
    Autorzy:
    Dola, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041455.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dialogue
    religion
    christianity
    non-christian religions
    theology
    trinity
    israel
    covenant
    dialog
    religia
    chrześcijaństwo
    religie pozachrześcijańskie
    teologia
    Trójca Święta
    Izrael
    przymierze
    duchowość
    nawrócenie
    modlitwa
    Opis:
    Od Soboru Watykańskiego II ukazało się wiele dokumentów kościelnych różnej rangi, które są wyraźnie poświęcone dialogowi z religiami niechrześcijańskimi lub zawierają wypowiedzi na ten temat; istnieje również bardzo obszerna bibliografia dotycząca dialogu międzyreligijnego. W artykule przedstawiono trzy zagadnienia, które zajmują znaczące miejsce w tych pracach. Pierwsza z nich to teologiczne podstawy dialogu. Zostały one wyrażone w strukturze trynitarnej. Sercem dialogu jest wiara w Boga, Stwórcę i Ojca wszystkich ludzi, w Syna, przez którego dokonało się powszechne zbawienie oraz w Ducha, który wszędzie uosabia Boże dzieło zbawienia w Trzech Osobach. Drugie zagadnienie, które jest treścią artykułu, wyraża wyjątkową pozycję judaizmu w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Znaczenie Izraela dla powstania i istnienia Kościoła, a jednocześnie dla jego zbawczej roli dla całego narodu żydowskiego, jest ważnym bodźcem do refleksji nad zbawczą relacją chrześcijaństwa z innymi religiami. Dialog ten jest trudny do prowadzenia bez odpowiedniej postawy duchowej. Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania trzeciego punktu artykułu. Duchowość ukształtowana przez postawy nawrócenia i poddania się woli Boga, zwłaszcza w modlitewnym uniesieniu ludzkiego serca, staje się źródłem zachowań sprzyjających dialogowi.
    Since Vatican ii there have been issued many church documents of different rank, which are explicitly devoted to dialogue with non-christian religions or contain statements on the matter; there is also a very comprehensive bibliography on interreligious dialogue. the article presents three issues which occupy a signifcant place in these works. the frst is the theological bases for dialogue. they have been expressed in the trinitarian structure. At the heart of the dialogue is faith in God, the creator and father of all people, in the Son, through whom universal salvation took place and the Spirit, which everywhere personifes the salvation work of God in three persons. The second issue, which is the content of the article, expresses a unique position of Judaism in dialogue of christianity with other religions. the importance of israel for the emergence and existence of the church, and at the same time for her salvation role for the entire Jewish people, is an important spur to the refection on the salvation relationship of christianity to other religions. the dialogue is diffcult to operatewithout a proper spiritual attitude. this issue is the subject of interest of the third point in the article. Spirituality shaped by attitudes of conversion and submission to the willof God, especially in the prayerful elation of the human heart, becomes a source of behaviours which are conducive to dialogue.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 199-208
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z tradycyjnymi religiami afrykańskimi
    Autorzy:
    Zimoń, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041468.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    interreligious dialogue
    christianity
    African traditional religions
    the Supreme Being
    ancestor spiritus
    afterlife
    morality
    rituals
    dialog międzyreligijny
    chrześcijaństwo
    tradycyjne religie afrykańskie
    istota najwyższa
    duchy przodków
    życie pośmiertne
    moralność
    rytuały
    Opis:
    Sobór Watykański II w deklaracji Nostra aetate i kilku innych dokumentach wyraził wyraźnie pozytywny stosunek Kościoła do religii niechrześcijańskich. Trzy dokumenty posoborowe poświęcone dialogowi z tradycyjnymi religiami afrykańskimi wskazują i wyrażają szacunek dla wartości duchowych i religijnych ludu afrykańskiego. Z konieczności zostały wybrane i omówione w skrócie: Istota Najwyższa, duchy przodków, życie pozagrobowe, moralność, rytuały. Wartości te znajdują swoje najgłębsze uzasadnienie w tradycyjnych religiach afrykańskich, które określają tożsamość poszczególnych narodów i odgrywają niezwykle ważną rolę w ich życiu. Postawa religijna Afrykanów dominuje w świecie pojęć, doświadczeń i postaw życiowych. W przeciwieństwie do poglądów niektórych antropologów kulturowych i społecznych, religia nie może być uważana jedynie za fakt społeczny, który pełni określone funkcje w kulturze. Takie rozumienie religii wyklucza jej autonomię i nie docenia w pełni jej wartości i znaczenia w życiu Afrykanów. Jako podstawowa siła twórcza, religia jest "duszą" lub sercem kultury. Integruje ona wszystkie aspekty kultury, nadając jej ostateczne znaczenie. Przenikanie się życia gospodarczego, społecznego i politycznego z elementami religijnymi, wraz z rytualizacją wszystkich ważnych wydarzeń i aspektów życia wspólnotowego i indywidualnego stanowią charakterystyczną cechę afrykańskich wspólnot. Studiowanie duchowych i religijnych wartości narodów afrykańskich jest zalecane i konieczne, ponieważ wartości te są podstawą owocnego dialogu z ich kulturami i religiami, służą lepszemu głoszeniu Dobrej Nowiny wśród Afrykanów i jej inkulturacji w Afryce.
    The Vatican council ii in its declaration nostra aetate and several other documents expressed a distinctly positive attitude of the church towards non-christian religions. three post-council documents devoted to a dialogue with the African traditional religions point out and express respect for the spiritual and religious values of the African people. Out of necessity, the following ones were chosen and discussed in brief: the Supreme Being, ancestor spirits, afterlife, morality, rituals. these values fnd their deepest justifcation in African traditional religions, which determine the identity of particular peoples and plays an extremely important role in their life. The religious attitude of Africans dominates in the world of notions, experiences and attitudes to life. Contrary to the views of some cultural and social anthropologists, religion can not be only considered as a social fact which plays defnite functions in a culture. Such an understanding of religion rules out its autonomy and does not fully appreciate its value and importance in the lives of Africans. As a fundamental creative power, religion is the “soul” or heart of culture. it integrates all aspects of culture, giving the latter an ultimate meaning. permeation of the economic, social and political life with religiouselements, together with the ritualization of all important events and aspects of community and individual life constitute a characteristic feature of African communities. Studying the spiritual and religious values of African peoples is recommended and necessary since these values are the basis of a fruitful dialogue with their cultures and religions, they serve to better proclaim the Good news among Africans and its inculturation in Africa.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 249-264
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świętość jako motyw wiarygodności Objawienia i chrześcijaństwa
    Holiness As an Argument for the Credibility of the Divine Revelation and Christianity
    Autorzy:
    Rusecki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041401.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Heiligkeit
    Glaubwürdigkeit
    Offenbarung
    heilige Kirche
    Tugenden
    Holiness
    Credibility
    Divine Revelation
    holy Church
    virtues
    świętość
    wiarygodność
    Objawienie
    święty Kościół
    cnoty
    Opis:
    Objawienie, a za nim teologia pojęcie świętości wiąże z naturą Boga, który w stosunku do stworzenia jest całkowicie transcendentny, ale jednocześnie bliski i w swoim Synu Jezusie Chrystusie niejako z nim zjednoczony. W ścisłym tego słowa znaczeniu o świętości można mówić tylko wtedy, kiedy uznaje się Świętego – Boga, od którego pochodzi wszelka świętość i który jest jej Źródłem. Świętość Boga została w pełni objawiona w Jezusie Chrystusie, który przez swe objawieniowo-zbawcze dzieło dał ludziom udział w Jego świętości, Kościół natomiast, będąc święty ze swej natury, w której w pełni partycypuje, ma za zadanie zwiastować tę świętość w świecie i ją realizować. Istota świętości jest zawsze ta sama, choć świętość może być realizowana w różnych stanach zarówno w Kościele, jak i w świecie, na różnych drogach życia. Tak rozumiana świętość chrześcijańskiego życia – zwłaszcza osiągana w codzienności, choć także w wyniku heroicznych cnót – ma ogromne znaczenie w mówienia o wiarygodności chrystianizmu. Wyraża się ona nie tylko w życiu wewnętrznym, lecz ma także zewnętrzne refleksy, które są istotne dla współczesnej mentalności, uwrażliwionej na pragmatykę i prakseologię. Wymaga jednak jej rozpoznania ze strony wiary.
    The Divine Revelation – and in consequence Christian theology – connects a term ‘holiness’ with the nature of God who in relation to His creature is totally transcendent but in the same time is close to it and in His Son Jesus Christ, in a sense, united with it. Strictly speaking it is possible to talk about holiness under one condition: if one believes in the Holy One – God who is the source of any holiness. Holiness of God was fully revealed in Jesus Christ who through His revelation-salvific deeds allowed human beings to participate in God’s holiness. Church, however, being holy from her nature (and participating in God’s holiness) has a task to proclaim holiness in the world and to practice it. The essence of holiness is always the same although holiness could be practiced in the Church and the world in many different ways. So understood holiness of Christian life – achieved especially in everyday life or in a way of heroic virtues – has a very important meaning for the credibility of Christianity. Holiness is present not only in a spiritual (‘inside’) life but also has outside reflections which is so much important for a contemporary mentality marked by praxis and praxeology. holiness, however, could be recognized only from a perspective of faith.
    Die Offenbarung und ihr folgend die Theologie verbinden den Begriff der Heiligkeit mit Gott, der gegenüber der Schöpfung ganz transzendent ist, bleibt jedoch gleichzeitig in seinem Sohn Jesus Christus mit ihr gleichsam vereint. In der genauen Bedeutung kann man von Heiligkeit nur dann reden, wenn man im Heiligen - Gott, von dem Alle Heiligkeit kommt und der ihre Quelle ist, erkennt. Die Heiligkeit wurde vollkommen in Jesus Christus offenbart, der den Menschen durch sein Offenbarungs- und Erlösungswerk Anteil an seiner Heiligkeit schenkte. Die Kirche, die ihrer Natur nach heilig ist, soll diese Heiligkeit in der Welt verkünden und sie dort realisieren. Das Wesen der Heiligkeit ist immer dasselbe, wenngleich sie in verschiedenen Lebensumständen und -wegen, in der Kirche und in der Welt, realisiert werden kann. Die so verstandene Heiligkeit des christlichen Lebens - vor allem jene, die im Alltag, auch durch heroische Tugenden erreicht wird - hat eine große Bedeutung bezüglich der Glaubwürdigkeit des Christentums. Sie zeigt sich nicht nur im innerlichen Leben, sondern hat auch äußere Merkmale, die für die heutige Mentalität, empfänglich für Pragmatik und Praxeologie, von Bedeutung sind. Sie müssen jedoch im Glauben erkannt und verwirklicht werden.   
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 11-38
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Herkunft und Zukunft von Nostra aetate. Fünfzig Jahre nach der Konzilserklärung
    Autorzy:
    Kutschera, Rudolf
    Buckenmaier, Achim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041140.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nostra eatate
    Judentum
    jüdisches Volk
    Antijudaismus
    pluralistische Religionstheologie
    Religionspluralismus
    Volk Gottes
    Zweites Vatikanum
    Katechismus
    jüdische Wurzeln des Christentums
    jüdisch-christliches Erbe
    Nostra aetate
    Judaism
    Jewish people
    antijudaism
    pluralistic theology of religions
    religious pluralism
    people of God
    Second Vatican Council
    Catechism
    Jewish roots of Christianity
    Jewish-Christian heritage
    judaizm
    Żydzi
    antyjudaizm
    pluralistyczna teologia religii
    pluralism religijny
    lud Boży
    Drugi Sobór Watykański
    katechizm
    żydowskie korzenie chrześcijaństwa
    żydowsko-chrześcijańskie dziedzictwo
    Opis:
    Soborowa deklaracja Nostra aetate została wprawdzie oficjalnie zasadniczo wcielona w  życie, jednak potrzebne wydaje się jej docenienie i dalszy rozwój. Jako niezmiennie aktualne należy uznać jej zakorzenienie w Rz 9-11, jak też fakt, że mimo silnych sprzeciwów w trakcie jej przygotowania została w ogóle ogłoszona. Wśród wielu komentarzy na płaszczyźnie Kościoła powszechnego na szczególne docenienie zasługuje nr 528 Katechizmu Kościoła Katolickiego: trzej magowie z opowiadania o Epifanii Jezusa poganom, są przykładowymi przedstawicielami religii pogańskich, które muszą zwrócić się do Żydów, by „przyjąć obietnicę mesjańską”. Zrozumienie tego koryguje romantyzujący pluralizm religijny, który manifestuje się np. w pojęciu trzech „religii abrahamowych”. Niezbędny dzisiaj dalszy rozwój Nostra aetate zawiera dwa dezyderaty. Po pierwsze należy przezwyciężyć zawężenie Judaizmu i Chrześcijaństwa do rangi „religii” bez związku z takimi rzeczywistościami jak „ziemia”. Po drugie należy teologicznie pogłębić obecne w stwierdzeniu „lud Boży” ukierunkowanie chrześcijaństwa na judaizm.
    Although the Council‘s declaration Nostra aetate has been absorbed by the magisterium, there are new challenges suggesting its acknowledgement and further development. The document’s significance resides in its foundation on Romans 9-11 and in the fact that it has been promulgated at all, in spite of enormous resistance in the years ahead. No. 528 from the Catechism of the Catholic Church rises up out of various official statements with respect to this topic: The three wise men from Jesus’ Epiphany are typical representatives of the pagan religions who have to turn to the Jews in order to receive “from them the messianic promise”. This insight corrects a romanticizing pluralism of religions as it becomes manifest in the terminology of the three “Abrahamic religions”. A further development of Nostra aetate should include two aspects: Overcoming the narrowing down of Judaism and Christianity as a “religion” without reference to realities like “the land”, and, secondly, deepening the theological understanding of the referral of Christianity towards Judaism, particularly in connection with the term “People of God”. 
    Die Konzilserklärung Nostra aetate wurde zwar offiziell weitgehend rezipiert, neue Herausforderungen legen aber eine Würdigung und Weiterentwicklung nahe. Bleibend bedeutsam ist die Fundierung dieses Dokuments in Röm 9-11, sowie das Faktum, dass es trotz enormer Widerstände im Vorfeld überhaupt veröffentlicht wurde. Unter den zahlreichen gesamtkirchlichen Stellungnahmen ist Nr. 528 aus dem Katechismus der Katholischen Kirche besonders zu würdigen: Die drei Magier aus der Epiphanieerzählung Jesu sind exemplarische Vertreter der heidnischen Religionen, die sich an die Juden wenden müssen, um „die messianische Verheißung [zu] empfangen“. Diese Erkenntnis korrigiert einen romantisierenden Religionspluralismus wie er sich etwa im Sprechen von drei „abrahamitischen Religionen“ manifestiert. Eine heute notwendige Weiterentwicklung von Nostra aetate enthält zwei Desiderate: Erstens wäre die Engführung von Judentum und Christentum als „Religion“ ohne Bezug zu Realitäten wie dem „Land“ zu überwinden und zweitens gilt es, gerade unter dem Begriff „Volk Gottes“ das Verwiesensein des Christentums auf das Judentum theologisch zu vertiefen.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 155-172
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies