Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pomorze" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Szczecin’s Maritime Timber Trade and Deliveries to Spain Between 1750 and 1760 on the Basis of Wochentlich-Stettinische Frag- und Anzeigungs- Nachrichten
    Autorzy:
    Chróściak, Emil
    Dolecki, Radosław
    Atkinson, Mark
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591527.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    pomerania
    Spain
    timber trade
    Szczecin
    Świnoujście
    pomorze
    Hiszpania
    handel drewnem
    Opis:
    Z punktu widzenia portu w Szczecinie, Hiszpania nigdy nie była poważnym partnerem handlowym, na co wpłynęło wiele niekorzystnych czynników. Zarówno jednak po stronie pruskiej, jak i hiszpańskiej podjęto próby nawiązania bliższych kontaktów handlowych. W tekście chciano więc wykazać, że handel bezpośredni między Hiszpanią a Pomorzem istniał, choć nie był tak reprezentatywny jak ten prowadzony z Danią, Holandią czy Anglią. Artykuł uzupełnia wiedzę o geografii kontaktów handlowych Szczecina. Handel drewnem dlatego przedstawiono na tle wymiany Szczecina z innymi portami połączonymi tradycyjnymi więzami gospodarczymi z głównym portem Pomorza. Tekst powstał na podstawie informacji prasowych opublikowanych w tygodniku Wochentlich-Stettinische Frag- und Anzeigungs-Nachrichten. Informacje uzyskane podczas analizy gazety zostały skonfrontowane z dany- mi zawartymi w zdigitalizowanych rejestrach ceł sundzkich. Z zestawienia danych z wy- mienionych źródeł wynika, że w latach 1750–1760 Hiszpania nie była ważnym partnerem handlowym Szczecina. Dostawy na rynek hiszpański w latach 1750–1760 stanowiły udział nieprzekraczający 1% całego eksportu Szczecina. Przyczyn takiej sytuacji upatruje się m.in. w wybuchu wojny siedmioletniej, która uniemożliwiła realizację planu w ostatnich dwóch latach analizowanego dziesięciolecia oraz w silniejszej pozycji handlowej innych portów bałtyckich, takich jak Gdańsk czy Ryga.
    From the perspective of the Port of Szczecin, Spain had never been a serious trade partner, which was influenced by many unfavourable factors. However, on both the Prussian and Spanish sides, attempts were made to establish closer trade contacts. This text aims to show that direct trade between Spain and Pomerania existed, even though it was not as repres- entative as the connection with Denmark, the Netherlands or England, but it supplements the knowledge about the geography of Szczecin’s trade contacts. To that end, timber trade was shown on the backdrop of Szczecin’s exchange with other ports connected to the main Pomeranian port with long-established trade ties. The text was based on press information published in the weekly Wochentlich-Stettinische Frag- und Anzeigungs-Nachrichten. The information gathered from the newspaper was confronted with the data contained in digit- ised Sound Dues registers. A comparative analysis of the data from those sources shows that in the years 1750–1760 Spain was not an important trade partner for Szczecin. Deliveries to the Spanish market in the years 1750–1760 accounted for a share that did not exceed 1% of all Szczecin’s export. This was due to the outbreak of the Seven Years’ War, which prevented the execution of the plan in the last two years of the analysed decade, and in the stronger commercial position of other Baltic ports, such as Gdańsk or Riga, among other things.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2020, 33; 149-164
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pommern und das Ende der wikingerzeit. Bruch oder kontinuität?
    POMERANIA AND THE END OF THE VIKING AGE. BREAK OR CONTINUITY?
    Autorzy:
    Adamczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591154.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Pommern
    Wikingerzeit
    Numismatik
    Archäologie
    Pomerania
    Viking Age
    Numismatics
    Archaeology
    Pomorze
    wikingowie
    numizmatyka
    archeologia
    Opis:
    Punktem wyjścia tekstu jest pytanie, na ile zmierzch epoki wikingów w drugiej połowie XI w. wpłynął na Pomorze. Na podstawie archeologicznych i numizmatycznych odkryć oraz źródeł pisanych zostają nakreślone główne linie rozwojowe Wolina, Szczecina i Kołobrzegu-Budzistowa. Sądząc na podstawie liczby skarbów należy stwierdzić, że znaczenia Wolina zmniejszyło się już na przełomie X i XI w. – czyli przed wyprawą rabunkową króla duńskiego Magnusa w 1043 r. i przed obowiązującą w archeologii chronologią warstw spalenizny wewnątrz kompleksu osadniczego. Znaleziska pojedyncze monet z kolei wskazują na jej obieg (aczkolwiek nieco słabszy) do końca XI w. Wyniki badań z Kołobrzegu-Budzistowa i Szczecina mają również ambiwalentny charakter. Z jednej strony liczba skarbów oraz pojedynczych monet jest niska, z drugiej strony pokazują wykopaliska, że osady te rozbudowano po 1050 r. Podsumowując, stwierdzamy brak załamania ekonomicznych i społecznych struktur na Pomorzu na wskutek politycznych zawirowań połowy XI stulecia.
    Im Mittelpunkt des Beitrags steht die Frage, inwieweit das Ende der als Wikingerzeit bekannten Epoche in der zweiten Hälfte des 11. Jahrhunderts auf Pommern eingewirkt hat. Anhand archäologischer und numismatischer Befunde sowie schriftlicher Quellen werden die Entwicklungslinien der drei wichtigsten Siedlungskomplexe Wollin, Stettin und Kołobrzeg-Budzistowo skizziert. Dabei suggeriert die Anzahl der Schatzfunde, dass die Bedeutung Wollins bereits an der Wende vom 10. zum 11. Jahrhundert zurückging – also noch vor dem Raubzug des Dänenkönigs Magnus im Jahr 1043 und der geltenden Datierung der von Archäologen freigelegten Brandschichten innerhalb der Siedlung. Die Einzelfunde von Münzen deuten jedoch auf eine gewisse (freilich deutlich schwächere) Münzzirkulation bis zum Ende des 11. Jahrhunderts hin. Die Befunde aus Stettin und Kołobrzeg-Budzistowo weisen ebenfalls einen ambivalenten Charakter auf. Einerseits fällt die Zahl der Schatz- und Streufunde relativ gering aus. Andererseits legen die Grabungen einen Ausbau des jeweiligen Siedlungskomplexes in der zweiten Hälfte des 11. Jahrhunderts nahe. Folglich ist festzuhalten, dass politische Turbulenzen im westlichen Küstenbereich der Ostsee um 1050 keineswegs den Zusammenbruch ökonomischer und gesellschaftlicher Strukturen in Pommern verursacht haben.
    The article focuses on the question, to what extent the end of the Viking age in the second half of the eleventh century influenced western Pomerania. Based on archaeological and numismatic evidence as well as on written sources the development of the most significant settlements, Wollin, Stettin und Kołobrzeg-Budzistowo, is sketched. Thus, the number of hoards from Wollin suggests that the importance of the settlement complex decreased already at the turn of the tenth and eleventh century – before the Danish attack in 1043 and perhaps before the dating of burned layers inside the settlement complex. Stray finds of coins, in contrast, indicate some circulation until the end of the eleventh century – however, the influx of silver after c. 1050 seems weaker than during the tenth century. The archaeological and numismatic evidence from Stettin und Kołobrzeg-Budzistowo allows two conclusions: on one hand the number of hoard and stray finds is low. On the other hand, excavations illustrate an enlargement of these settlements in the second half of the eleventh century. Logically, the political turmoil taking place in the western part of the Baltic Sea around 1050 did not cause a collapse of economic and social structures in Pomerania.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2019, 32; 13-27
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From the History of Sigillography and Heraldry of Private Towns in Western Pomerania. A Case Study of the Seal and Coat of Arms of Łobez
    Autorzy:
    Gut, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146222.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    civic heraldry
    Western Pomerania
    city seal
    Łobez
    Labes
    heraldyka miejska
    Pomorze Zachodnie
    pieczęć miejska
    Opis:
    Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o funkcjonowanie wyobrażeń napieczętnych i herbów miast prywatnych na Pomorzu Zachodnim. Osiągnięcie tego celu – przy obecnym stanie badań – możliwe jest jedynie poprzez wykorzystanie metody case study, która dzięki analizie przeprowadzonej w oparciu o wszystkie dostępne źródła może pokazać intencje twórców pieczęci miejskich, przede wszystkim w okresie wczesnonowożytnym. Do analizy wybrano pieczęcie i herb jednego z pomorskich miast prywatnych – Łobza. W wyniku analizy ustalono, że pieczęć Łobza pokazywała zależność miasta od właściciela, ale w XVIII w. wykorzystana została do propagandowej walki o niezależność od szlacheckiego rodu v. Borcke. Dodany wówczas element chronologiczny wykazał także dużą trwałość już w czasach, gdy Łobez stał się miastem królewskim po 1808 r. Usunięcie daty z pola herbu nastąpiło dopiero w okresie po 1945 r., kiedy ludność niemiecka zastąpiona została ludnością polską.
    The aim of the present article is to answer the question about the functioning of seal images and coats of arms of private towns in Western Pomerania. Achieving this goal – given the current state of research – is possible only through the use of the case study method, which, owing to the analysis of all available sources, can reveal the intentions of the creators of civic seals, primarily in the early modern period. The seals and coat of arms of one of the Pomeranian private towns – Łobez were selected for the analysis. As a result of the analysis, it has been established that the seal of Łobez manifested the dependence of the town on the owner, but in the 18th century it was used in the propaganda actions related to the struggle for independence from the gentry family von Borcke. The chronological element added at that time proved to be long-lasting still in the times when Łobez became a royal town after 1808. The date was removed from the field of the coat of arms only after 1945, when the German population was replaced by the Polish population.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2023, 36; 27-48
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pommern und Pommerellen in der Zeit Swantopolks Von Danzig (bis 1266)
    Western Pomerania in relation to Eastern Pomerania in the time of Świętopełk Gdańsk (up till 1266)
    Autorzy:
    Smoliński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591286.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Pommern
    Pommerellen
    pommersche Dynastien
    Swantopolk
    Barnim I
    wartislaw III.
    Mestwin II.
    Bischöfe von Cammin
    west Pomerania
    Eastern Pomerania
    Pomeranian dynasties
    Świętopełk
    warcisław III
    Mestwin II
    Bishops of kamień
    Pomorze Zachodnie
    Pomorze wschodnie
    dynastie pomorskie
    Mściwoj II
    biskupstwo kamieńskie
    biskupi kamieńscy
    Opis:
    W XIII w. obszar Pomorza był podzielony pomiędzy dwie dynastie książęce. Zachodnią częścią regionu władali książęta z dynastii określanej jako gryficka. W najnowszej litera- turze przedmiotu istnieje przekonanie, że członkowie tej dynastii rządzili także od drugiej połowy lat trzydziestych XIII w. albo do początku lat czterdziestych tegoż wieku w ziemi sławieńskiej. Trudno przy tym wykazać, że ich władza sięgała też ziemi słupskiej. Ziemi sła- wieńskiej sięgała też kościelna, a potem również feudalna obediencja biskupów kamieńskich. We wschodniej części Pomorza rządy sprawowali dynaści nazywani w literaturze przedmiotu Sobiesławicami. Przez długi czas sprawowali oni urzędy namiestników pomorskich z ramienia piastowskiego. Sytuację tę zmienił Świętopełk gdański, zdobywając w 1227 r. niezależność od Polski. Księcia gdańskiego z władcami Pomorza Zachodniego początkowo łączyły dobre relacje. Ich gwarantem było małżeństwo siostry Świętopełka Mirosławy z księ- ciem zachodniopomorskim Bogusławem II. Owocem tego związku był książę Barnim I, który w interesującym nas okresie, wraz ze swoim kuzynem Warcisławem III, kształtowali politykę księstw zachodniopomorskich. Obaj Gryfici musieli odpowiedzieć na zaborczość w polityce zachodniej Świętopełka i ustosunkować się najpierw do zajęcia przez niego ziemi słupskiej (na Duńczykach między 1225 a 1227 r.), a potem do opanowania ziemi sławieńskiej (przed 1240 r.). Na tym tle cyklicznie od 1253 r. dochodziło do walk pomiędzy władcami obu części Pomorza. Gryfici w swych dążeniach byli wspierani przez biskupów kamień- skich, zwłaszcza Hermana von Gleichena. Jednak niepowodzenia w walkach ze Świętopeł- kiem skłoniły już w latach sześćdziesiątych XIII w. biskupa kamieńskiego do porozumienia z władcą gdańskim. Nie wiadomo przy tym, czy do końca życia Świętopełka gdańskiego zawarł on pokój z Barnimem I (rządzącym całym Pomorzem Zachodnim po śmierci War- cisława III). Znamiennym w tym względzie zdaje się być fakt rozmów prowadzonych przez Barnima I z synem Świętopełka Mściwojem II w 1264 r., w dobie buntu najstarszego z synów władcy gdańskiego.
    In the 13th century, Pomerania was divided between two princely houses. The western part of the region was ruled by princes from the Griffin dynasty. In the most recent source litera- ture, a claim has been made that members of this house also ruled the Land of Sławno from the second half of the thirties or until the early forties of the thirteenth century. It is therefore difficult to prove that their power also stretched as far as the Land of Słupsk. The Land of Sławno was also under ecclesial, and later feudal jurisdiction of the bishops of Kamień. In Eastern Pomerania, the Samborides (Polish: Sobiesławice), as they are called in source lit- erature, were the ruling house. For a long time they held the office of Pomeranian governors on behalf of the Piast dynasty. This situation was changed by Swietopelk II – the Duke of Gdansk, who in 1227 secured the region’s independence from Poland. Initially, the duke and the rulers of West Pomerania had good relations. Mutual good will was guaranteed by the marriage of Swietopelk’s sister Miroslawa and Prince Bogislaw II of West Pomerania. Out of this matrimony, Barnim I was born, who in the described period, together with his cousin Wartislaw III, shaped the policy of the West Pomeranian principalities. Both Griffins had to hold ground against Swietopelk’s aggressive eastbound expansion and respond to his occupation of the Land of Słupsk (taken from the Danes between 1225 and 1227), and then to the occupation of the Land of Sławno (before 1240). The House of Griffin was supported by the bishops of Kamień, of whom Herman von Gleichen was the most prominent. Howev- er, after many lost battles against Swietopelk, in the sixties of the 13th century, the Bishop of Kamień had to reach an agreement with the Gdańsk ruler. Little is known whether he made peace with Barnim I (ruling all Western Pomerania after the death of Wartislaw III) while Swietopelk was still alive. It is significant in this regard that Barnim I held talks with Swietopelk’s son Mestwin II in 1264, during the rebellion of the eldest sons of the Gdańsk ruler.
    Im 13. Jahrhundert teilten sich zwei Herzogsgeschlechter die Herrschaft über die pommer- schen Gebiete. Im Westen (Pommern) herrschten die sogenannten Greifenherzöge. Die neu- este Forschungsliteratur ist davon überzeugt, dass Vertreter dieses Geschlechts ab Mitte der 1230er Jahre oder bis zum Beginn der 1240er Jahre auch im Schlawer Land herrschten. Es ist dabei schwer nachzuweisen, ob sich ihr Herrschaftsgebiet bis ins Stolper Land erstreckte. Das Schlawer Land unterstand zudem der kirchenrechtlichen und später landesherrlichen Hoheit der Bischöfe von Cammin. Im Osten (Pommerellen) herrschte das Geschlecht der Samboriden, lange Zeit als Statthalter der Piastenherrscher. Swantopolk von Danzig änderte dies, indem er 1227 die Unabhängig- keit von Polen erlangte. Swantopolk pflegte anfangs gute Beziehungen zu den Greifenherr- schern, die durch die Ehe zwischen seiner Schwester Miroslawa und dem Pommernherzog Bogislaw II. gefestigt wurden. Aus dieser Verbindung ging Herzog Barnim I. hervor, der in dem hier behandelten Zeitabschnitt gemeinsam mit seinem Cousin Wartislaw III. die Politik in Pommern gestaltete. Beide Greifenherrscher mussten auf die nach Westen gerich- tete Expansionspolitik Swantopolks reagieren und sich zu seiner Landnahme zunächst im Stolper Land (von den Dänen zwischen 1225 und 1227) sowie später im Schlawer Land (vor 1240) positionieren. Vor diesem Hintergrund kam es ab 1253 regelmäßig zu Kämpfen zwi- schen den Herrschern in Pommern und Pommerellen. Die Camminer Bischöfe, insbeson- dere Hermann von Gleichen, unterstützten die Greifenherzöge. Die Niederlagen im Kampf gegen Swantopolk von Danzig veranlassten den Camminer Bischof jedoch bereits in den 1260er Jahren dazu, mit diesem ein Abkommen zu schließen. Wir wissen allerdings nicht, ob Swantopolk von Danzig noch zu Lebzeiten Frieden schloss mit Barnim I., der nach dem Tod Wartislaws III. über ganz Pommern herrschte. In diesem Zusammenhang scheint es von Bedeutung, dass 1264, als Swantopolks ältester Sohn Mestwin II. sich gegen seinen Vater erhoben hatte, Gespräche zwischen Mestwin II. und Barnim I. stattfanden.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2019, 32; 89-125
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomerania in the Medieval and Renaissance Cartography – from the Cottoniana to Eilhard Lubinus
    Autorzy:
    Krawiec, Adam
    Atkinson, Mark
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591474.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    pomerania
    Duchy of pomerania
    medieval cartography
    early modern cartography
    maritime cartography
    pomorze
    Księstwo pomorskie
    kartografia średniowieczna
    kartografia wczesnonowożytna
    kartografia morska
    Opis:
    Praca stanowi nową próbę nowego spojrzenia na kwestie związane z obrazem Pomorza w kartografii średniowiecznej i renesansowej. Punkty graniczne analizy wyznacza pojawienie się pierwszej próby bardziej jednoznacznego opisu terenów na południowym wybrzeżu Bałtyku na mapie określanej jako tzw. Cottoniana (XI w.), a z drugiej strony opracowanie mapy Eilharda Lubinusa (1618), która stanowiła najdoskonalsze wczesnonowożytne przedstawienie kartograficzne terenu Księstwa Pomorskiego, a jednocześnie pod względem formalnym stała na pograniczu kartografii renesansowej i siedemnastowiecznej kartografii „pomiarowej”. Omówienie sposobu przedstawiania kartograficznego obrazu Pomorza zostało podzielone na podrozdziały, odnoszące się do różnych kategorii map. Pierwszy dotyczy średniowiecznych map encyklopedyczno-symbolicznych, a zwłaszcza możliwych przyczyn nieuwzględniania nazwy Pomorza na zdecydowanej większości map z tej kategorii. W kolejnych podrozdziałach zanalizowane zostały mapy żeglarskie, późnośredniowieczne mapy ptolemejskie i tzw. mapy typu przejściowego, kartografia renesansowa oraz wczesnonowożytne odrębne mapy Pomorza. Szczególna uwaga została zwrócona na sposób rozumienia nazwy Pomorza przez kartografów oraz na sposoby wpisywania przez nich omawianego regionu w szersze konteksty przestrzenne.
    The paper is a new attempt at a new look at the issues related to the image of Pomerania in medieval and renaissance cartography. The breakpoints of the analysis are marked by the appearance of the first attempt to more clearly describe the areas on the southern Baltic coast on the world map known as Cottoniana (11th century), and on the other hand, the map by Eilhard Lubinus (1618), which was the most perfect early-modern cartographic rep- resentation of the Duchy of Pomerania, and at the same time formally stood on the border of Renaissance cartography and 17th-century “cartography of measurement”. The overview of the presentation of the cartographic image of Pomerania has been divided into sub-chapters relating to various categories of maps. The first one concerns medieval encyclopedic-sym- bolic maps, and especially the possible reasons for not including the name of Pomerania on the vast majority of maps in this category. In the following subsections were studied nautical maps, late medieval Ptolemaic maps and the so-called transitional maps, renaissance car- tography and early modern separate maps of Pomerania. Particular attention was paid to the way the name of Pomerania was understood by cartographers and to the ways of inserting the discussed regions into wider spatial contexts.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2020, 33; 85-128
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pommersche Aspekte in der nordischen Unionspolitik des Königs Erich von Pommern
    The significance of Pomerania in the nordic policy of king Erik of Pomerania
    Autorzy:
    Olesen, Jens E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592234.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Kalmar Union
    King Erik of Pomerania
    Margaret I
    dynasty of the Pomeranian Griffins
    Duchy of Schleswig
    Principality of Rügen
    Pomerania
    Unia kalmarska
    król Eryk Pomorski
    Małgorzata I
    Dynastia Gryfitów
    Księstwo Szlezwiku
    Księstwo Rugii
    Pomorze
    Opis:
    Artykuł traktuje o relacjach i stosunkach Pomorza i Skandynawii podczas panowania unijnego króla Północy Eryka Pomorskiego, który był adoptowany przez królową Małgorzatę I. i został koronowany w 1397 roku w Kalmarze na wspólnego króla trzech skandynawskich królestw. Tym samym wprowadził na tron nową dynastię pomorskich Gryfitów. Pomorscy książęta popierali unijnego króla w jego długoletniej walce o Księstwo Szlezwik. Eryk Pomorski był w swoim małżeństwie z angielską księżniczką Filippą bezdzietny, dlatego desygnował swego kuzyna Bogusława IX na następcę. Na różne sposoby próbował wprowadzić swoje pomorskie plany sukcesyjne, co ostatecznie, przez konstytucyjny konflikt z radami państwa w drugiej połowie lat trzydziestych XV wieku, przyniosło mu klęskę. Książęta pomorscy próbowali pośredniczyć między unijnym królem i szwedzką radą państwa w unijnym kryzysie od 1434 roku. Kiedy Eryk zabiegał o odzyskanie swojej wcześniejszej polityczno-wojskowej potęgi, został w latach 1439-1441 zdetronizowany. Oznaczało to koniec dynastii Gryfitów w Skandynawii, i przyniosło między innymi zakończenie duńskiego zwierzchnictwa nad Rugią.
    The article deals with the Pomeranian-Scandinavian relations during the reign of Erik of Pomerania, the union King of the North. He was adopted by Queen Margaret I, and crowned in Kalmar 1397 as king of the three Scandinavian realms, thus becoming the founder of a new dynasty, the Pomeranian Griffins. The Pomeranian Dukes supported the union King in his long struggle to secure the Duchy of Schleswig for the Danish Crown. Since Erik was childless in his marriage with the English princess Philippa, he designated his cousin Bogislaw IX as his follower. King Eric tried in different ways to secure his hereditary plan, which failed in the end because of the constitutional struggles during the second half of the 1430s with the Counsellors of the realms. During the crisis the Pomeranian Dukes tried to mediate between the king and the Swedish Counsellors. When Erik of Pomerania tried to recover his political-military position, he was dethroned in 1439–1441 in his Scandinavian realms. This meant the end of the dynasty of the Pomeranian Griffins in Scandinavia, and one of the consequences was that Denmark lost control over the island of Rügen.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2018, 31; 61-85
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wends/Slavs/Pomeranians as Allies of the Margraves of Brandenburg in 1229. Voice in the Discussion on Political Alliances of the Rulers of West Pomerania in the 1220’s
    Autorzy:
    Smoliński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146196.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Wends
    Slavs
    Pomeranians
    Brandenburg
    West Pomerania
    Margraves of Brandenburg John I and Otto III
    Archbishop of Magdeburg Albert II von Käfernburg
    Dukes of Pomerania Wartislaw III and Barnim I
    Duke Otto the Child of Brunswick-Lüneburg
    Wendowie
    Słowianie
    Pomorzanie
    Brandenburgia
    Pomorze Zachodnie
    arcybiskupa magdeburski Albrecht II von Käfernburg
    książęta Pomorza Warcisław III i Barnim I
    książę Brunszwiku i Lüneburga Otton Dziecię
    margrabiowie brandenburscy Jan I i Otton III
    Opis:
    W 1229 r. doszło do bitwy nad rzeką Plane koło Brandneburga. Wzięły w niej udział odziały margrabiów brandenburskich Jana I i Ottona III oraz wojska ministeriałów arcybiskupstwa magdeburskiego na czele z samym arcybiskupem Albrechtem II von Käfernburg. Margrabiów wspomagał przy tym silny odział Słowian/Wendów pochodząc z krajów słowiańskich. Analiza przekazów źródeł narracyjnych, głównie Saskiej kroniki świata i Czynów arcybiskupów magdeburskich pozwala z dużą pewnością utożsamić wspomnianych Słowian/Wendów z poddanymi książąt pomorskich. Wspomogli oni margrabiów brandenburskich i przez to księcia brunszwisko-lüneburskiego Ottona Dziecięcia. Tym samym w opisywanym okresie Pomorzanie raczej nie zerwali jeszcze z Danią. Do wojny z Waldemarem II doszło dopiero w latach 30 XIII w., gdy król duńskich otwarcie wsparł Rugię, a margrabiowie brandenburscy i książę brunszwicko-lüneburski zmienili swą politykę zmierzając do ugody z Hohenstaufami.
    In 1229, a battle took place on the River Plane near Brandenburg. In the battle, troops of the Margraves of Brandenburg John I and Otto III met the army of the ministeriales of the Magdeburg Archbishopric, led by Archbishop Albert II von Käfernburg himself. The margraves were supported by a strong detachment of Slavs / Wends coming from Slavic countries. An analysis of narrative sources, mainly the Saxon World Chronicle and the Deeds of the Archbishops of Magdeburg, makes it possible to identify the Slavs / Wends with the subjects of Pomeranian dukes. They supported the margraves of Brandenburg and thus the Duke of Brunswick-Lüneburg, Otto the Child. Hence, in the described period, the Pomeranians have not broken with Denmark yet. The war with Valdemar II occurred only in the 1230’s, when the king of Denmark openly supported Rügen, while the margraves of Brandenburg and the duke of Brunswick-Lüneburg altered their policies aiming at an agreement with the Hohenstaufen.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2022, 35; 5-39
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    West Pomerania’s part in the war for the throne of the Archbishop of Magdeburg in 1277–1283
    Autorzy:
    Smoliński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010455.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Archbishopric of Magdeburg
    Brandenburg
    Pomerania
    Archbishop Günther von Schwalenberg
    Archbishop Bernhard von Wölpe
    Archbishop Eric
    son of the Margrave of Brandenburg John I
    Margraves of Brandenburg: John II
    Otto IV
    Conrad
    Otto V
    Albert III
    Pomeranian dukes: Barnim I
    Bogislaw IV
    Arcybiskupstwo magdeburskie
    Brandenburgia
    Pomorze
    arcybiskup Günther von Schwalenberg
    arcybiskup Bernhard von Wölpe
    arcybiskup Eryk
    syna margrabiego brandenburskiego Jana I
    margrabiowie brandenburscy: Jan II
    Otton IV
    Konrada
    Otton V
    Albrecht III
    książęta pomorscy: Barnim I
    Bogusław IV
    Opis:
    Między 1277 a 1283 r. doszło do sporu, a następnie wojny o urząd arcybiskupa magdeburskie- go. Przeciwko wybranemu najpierw Güntherowi von Schwalenberg, a potem Bernhardowi von Wölpe wystąpili margrabiowie brandenburscy z linii joannickiej. Forsowali oni wybór ich brata Eryka na wspomniany urząd. Po drugiej stronie sporu znaleźli się margrabiowie z linii ottońskiej. Sytuacja ta groziła wybuchem wojny domowej w Marchii Brandenburskiej. Plany margrabiów linii joannickiej poparło pierwotnie Pomorze Zachodnie. Po ich stronie znalazł się tak biskup kamieński Herman, jak i książę Barnim I. Dwór pomorski, nie tylko. ze względu na obowiązki lenne względem margrabiów, ale też i związki rodzinne łączące Barnima I i jego syna Bogusława IV z obiema liniami margrabiów, nie mógł pozostać w stosunku do tych wydarzeń obojętny. Nie można wykluczyć też możliwości, że margrabiom joannickim udało się w 1278 r. namówić do współdziałania książąt wielkopolskich i Mści- woja II wschodniopomorskiego. Pod koniec 1278 r. umarł Barnim I, co wpłynęło na zabiegi przedstawicieli obu linii margrabiów brandenburskich, by zapewnić sobie współpracę jego następcy, Bogusława IV. Książę jednak nie zamierzał chyba wspierać żadnej ze stron. Co więcej wobec problemów wewnętrznych Askańczyków brandenburskich, zaczął myśleć o samodzielności politycznej. Plany te jednak się nie powiodły. Jeszcze w 1280 r. swą neutralność w sporze między margrabiami ogłosił faktycznie biskup kamieński Herman von Gleichen. Bogusław IV próbował bronić swej niezależności wchodząc w sojusz z Lubeką i uczestnicząc w antybrandenburskim lantfrydzie Rostockim (1283). W 1284 r. znalazł się jednak w szeregu przegranych i oprócz innych ustępstw na rzecz margrabiów, musiał złożyć im hołd.
    Between 1277 and 1283, a dispute arose followed by an open war for the appointment of the Archbishop of Magdeburg. Margraves of Brandenburg of the Johannine confronted Günther von Schwalenberg, who was elected first, and then Bernhard von Wölpe. The Margraves at- tempted to promote the election of their brother Eric to the office in question. On the other side of the dispute were the Margraves of the Ottonian line. This situation potentially lead to the outbreak of a civil war in the March of Brandenburg. The plans of the Margraves of the Johannine line were initially supported by Western Po- merania. On their side was both the Bishop of Cammin, Hermann, and Duke Barnim I. The Pomeranian court, not only because of the feudal duties towards Margraves, but also due to family ties linking Barnim I and his son Bogislaw IV with both lines of the Margraves, could not remain indifferent to these events. It cannot be ruled out that in 1278 the Margraves of the Johannine line managed to persuade into cooperation the Dukes of Greater Poland as well as Mestvin (Mściwoj) II of East Pomerania. At the end of 1278, Barnim I died, which affected the efforts of representatives of both lines of Margraves of Brandenburg to ensure the cooperation of his successor, Bogislaw IV. The Duke, however, did not seem to intend to support either side. Moreover, in view of the inter- nal problems of the Brandenburg Ascanians, he began to think about political independence. However, these plans came to naught. Already in 1280, the Bishop of Cammin, Hermann von Gleichen, actually announced his neutrality in the dispute between the Margraves. Bo- gislaw IV tried to defend his independence by entering into an alliance with Lübeck and participating in the anti-Brandenburg Landfriede of Rostock (1283). In 1284, however, he found himself among the defeated belligerents and, apart from making other concessions to the Margraves, he had to pay homage to them.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2021, 34; 5-32
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Remarks on the treaty of 20 March 1289 between the Brandenburg Margraves of the Johannine line and Prince Vitslav II of Rügen, and the place of this agreement in the plans to seize Gdańsk Pomerania after the death of Mestwin II
    Autorzy:
    Smoliński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591449.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    pomerania
    Brandenburg
    Rügen
    Greater poland
    pomeranian dukes
    Mestwin II
    Bogislaw IV
    Margraves of Brandenburg
    John II
    Otto IV “with the Arrow”
    Conrad
    prince (= fürst) Vitslav II of Rügen
    bishops of Cammin Hermann von Gleichen
    Jaromar
    przemysł II
    Treaty of prenzlau (20 March 1289)
    pomorze
    Brandenburgia
    Rugia
    wielkopolska
    książęta pomorscy
    Mściwoj II
    Bogusław IV
    margrabiowie brandenburscy
    Jan II
    Otton IV ze Strzałą
    Konrad
    princeps (= fürst) wisław II rugijski
    biskupi kamieńscy Herman von Gleichen
    układ w prenzlau (20 marca 1289 r.)
    Opis:
    20 marca 1289 r. w Prenzalu princeps rugijski Wisław II zawarł układ z margrabiami brandenburskimi wywodzącymi się z linii joannickiej: Ottonem IV ze Strzałą i Konradem. Umowa dotyczyła równego podziału Pomorza Gdańskiego, które zamierzano opanować po śmierci Mściwoja II. Zawierała też klauzule dotyczące możliwości pozyskania na drodze pokojowej lub militarnej ziemi sławieńskiej. Operację jej przejęcia przeprowadzić miał Wi- sław II. Margrabiowie brandenburscy Otton IV i Konrad zobowiązali się do militarnego i finansowego wspomożenia Wisława II w tym przedsięwzięciu. Po zajęciu ziemi sławieńskiej Wisław II zgodził się zapłacić margrabiom 3050 grzywien srebra. Układ prenzlawski kilkakrotnie był już omawiany w literaturze przedmiotu. Z jakiegoś jednak powodu rozwój badań nad relacjami między Brandenburgią i Pomorzem nie pogłębił znajomości jego treści w literaturze przedmiotu. W niektórych punktach można wręcz mówić o regresie w znajomości postanowień umowy prenzlawskiej. Z tego powodu w niniejszym artykule starano się wskazać uproszczenia, które przyczyniły się do coraz słabszej recepcji układu w świadomości współczesnych badaczy. Wydaje się, że układ prenzalawski powinien być rozpatrywany na tle prawa lennego funkcjonującego w Rzeszy Niemieckiej. Zawarły go strony, które owe prawo uznawały i je respektowały. Dzięki temu być może daje się wyjaśnić konieczność zapłaty margrabiom brandenburskim przez Wisława II, po zajęciu przez niego ziemi sławieńskiej.
    On 20 March 1289 in Prenzlau, the Rugian Prince Vitslav II concluded a treaty with the Brandenburg Margraves from the Johannine line: Otto IV “with the Arrow” and Conrad. The agreement concerned an equal division of Gdańsk Pomerania, which was intended to be seized after the death of Mestwin II. It also contained clauses regarding the possibility of acquiring the Sławno land by peaceful means or by force. Its takeover was to be handled by Vitslav II. The Brandenburg Margraves, Otto IV and Conrad, committed themselves to military and financial support of Vitslav II in this undertaking. After seizing the Sławno land, Vitslav II agreed to pay the Margraves 3,050 silver marks. The Treaty of Prenzlau has been discussed several times in the literature of the subject. However, for some reason the development of research on the relationship between Brandenburg and Pomerania has not broadened the knowledge of its content in the literature on the subject. With regard to some items, one can even speak of a re- gression in the knowledge of the provisions of the Treaty of Prenzlau. For this reason, this study attempts to indicate the simplifications that contributed to the ever-rudi- mentary knowledge of the agreement in the works of contemporary researchers. It seems that the Prenzlau Treaty should be considered in the light of the fief law functioning in the German Reich. It was concluded by the parties that recognized and respected this law. This fact possibly explains why it was necessary for Vitslav II to pay the Brandenburg Margraves a fee after the seizure of the Sławno land.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2020, 33; 53-84
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies