Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dobra wiara" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Genuine, Principled and Tactical Compromise
Autorzy:
Cohen-Almagor, Raphael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097045.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
arrangement
concessions
genuine, principled and tactical compromise
good faith
the Western (Wailing) Wall
postanowienie
ustępstwa
kompromis autentyczny, pryncypialny i taktyczny
dobra wiara
Mur Zachodni (Ściana Płaczu)
Opis:
This essay addresses the concept of compromise. When compromise takes place between two or more parties, reciprocity must be present; that is, the concessions are mutual. Genuine compromise is based on mutual respect and on genuine concessions between the parties. First, the concept of compromise is explained. Next, a relevant distinction is made between principled and tactical compromise. A principled compromise refers to a mutual recognition by each side of the other’s rights, which leads them to make concessions to enable them to meet on a middle ground. It is genuinely made in good faith and both sides reconcile themselves to the results. To illustrate I consider the need for compromise regarding praying area for women at the Western (Wailing) Wall, considered the holiest site in Judaism. The article proceeds by considering the notion of tactical compromise that reflects temporary arrangement reached as a result of constraints related to time. Here, in fact, agents do not give up any of their aims. They do not act in good faith and do not intend to meet their counterpart on a middle ground. Instead, they simply realize that the end could not be achieved at a given point of time, and they aim to reach it stage by stage. The essential component of compromise, namely mutuality, is lacking.
W niniejszym artykule omówiono pojęcie kompromisu. Jeśli pomiędzy dwiema lub więcej stronami następuje kompromis, musi być wówczas wzajemność, tzn. ustępstwa powinny być po wszystkich stronach. Kompromis autentyczny opiera się na wzajemnym szacunku i na rzeczywistych ustępstwach między stronami. Najpierw wyjaśniono pojęcie kompromisu, następnie zaś dokonano istotnego rozróżnienia pomiędzy kompromisem pryncypialnym a kompromisem taktycznym. Kompromis pryncypialny oznacza wzajemne uznanie przez każdą ze stron praw drugiej strony, co prowadzi do dokonania ustępstw umożliwiających spotkanie się „w pół drogi”. Dokonuje się go w dobrej wierze, obie strony zgadzają się na jego wynik. Dla zilustrowania problemu rozpatrzono potrzebę kompromisu dotyczącego strefy wyznaczonej dla modlitwy kobiet przy Murze Zachodnim (tzw. Ścianie Płaczu) w Jerozolimie, uznawanym za najświętsze miejsce judaizmu. Następnie omówiono pojęcie kompromisu taktycznego, odzwierciedlającego tymczasowe porozumienie osiągnięte na skutek ograniczeń czasowych. W tym przypadku zainteresowani nie rezygnują ze swoich celów. Nie działają w dobrej wierze i nie zamierzają spotkać się „w pół drogi” z drugą stroną, natomiast po prostu stwierdzają, że w danym momencie cel nie może zostać osiągnięty, więc zamierzają dążyć do niego etapami. Brakuje istotnego elementu kompromisu, czyli wzajemności.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 11-31
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Principle of Good Faith in the International Law
Autorzy:
Lis, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619041.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good faith
general principles of law
principles of international law
treaties
abuse of rights
estoppel
negotiations
dobra wiara
ogólne zasady prawa
zasady prawa międzynarodowego
traktaty
nadużycie praw
negocjacje
Opis:
The purpose of this article was to present one of the most fundamental principles of international law. According to Art. 38 (1) (c) of the Statute of ICJ, the principle of good faith is a general principle of law recognized by civilized nations and accordingly is one of the formal sources of international law. Undoubtedly, there are still controversies regarding its nature, meaning, content and scope. It should be emphasized that it is impossible to settle one, generally accepted, definition of good faith because it is rather an ambiguous notion. The principle of good faith is applied in many areas of international law and is of great importance. The most relevant in this area is the law of the treaties. The principle of good faith is in use in the law of the treaties from formation of the treaty to its extinction. This principle covers also a narrower doctrine of “abuse of rights”, which is probably one of the most disputable aspects of this principle. The realization of the principle of good faith is well established in the principle of estoppel. What is more, the principle of good faith is also applied in the process of negotiation. Good faith performs intermediary function between rules and principles. Furthermore, it appoints the way of observance of the existing rules of international law and limits a manner of its execution.
Celem tego artykułu jest przedstawienie jednej z najbardziej fundamentalnych zasad prawa międzynarodowego. Zgodnie z art. 38 (1) (c) Statutu MTS zasada dobrej wiary jest ogólną zasadą prawa uznaną przez narody cywilizowane, a zatem stanowi formalne źródło prawa międzynarodowego. Bez wątpienia wciąż ogromne kontrowersje budzi charakter, znaczenie, treść i zakres tej zasady. Należy podkreślić, iż pojęcie „dobrej wiary” jest niejasne i trudno jest wskazać jedną, powszechnie uznaną jej definicję. Zasada dobrej wiary znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach prawa międzynarodowego. Najbardziej znaczące jest prawo traktatów. Dobra wiara jest stosowana od momentu zawarcia traktatu aż po jego wygaśnięcie. Odnosi się także do doktryny (o węższym zakresie stosowania) zakazu nadużycia praw, która stanowi najbardziej kontrowersyjny aspekt tej zasady. Kolejną konkretyzacją dobrej wiary jest dobrze ugruntowana zasada estoppel. Ponadto zasada dobrej wiary jest stosowana w trakcie negocjacji. Dobra wiara pełni funkcję pośrednią pomiędzy regułami a zasadami. Co więcej, określa sposób przestrzegania istniejących reguł prawa międzynarodowego i ogranicza sposób ich wykonywania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Good Manners in Polish Contract Law – Selected Issues
Autorzy:
Mojak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good manners in contract law
general clauses
clause of good manners
good manners
rules of social coexistence
good faith
clause of good faith
principles of fairness
socio-economic purpose of law
good manners in law
dobre obyczaje w prawie kontraktowym
klauzule generalne
klauzula dobrych obyczajów
dobre obyczaje
zasady współżycia społecznego
dobra wiara
klauzula dobrej wiary
zasady słuszności
społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa
dobre obyczaje w prawie
Opis:
This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – rules of social coexistence and socio-economic purpose of law, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL) – need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the good manners in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.
Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies