Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Victim" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Enforceability of the Victim – Offender Mediation Settlement in the Context of the Idea of Restorative Justice
Autorzy:
Pawlak, Barbara Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619225.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
restorative justice
victim-offender mediation
secondary victimisation
victim’s needs
enforcement of mediation settlement
sprawiedliwość naprawcza
mediacja pomiędzy ofiarą a sprawcą
wtórna wiktymizacja
potrzeby ofiar
wykonalność ugody mediacyjnej
Opis:
The European Union is committed to protect and establish minimum standards with regard to victims of crime. Directive 2012/29/EU of the European Parliament and of the Council of 25 October 2012 establishing minimum standards on the rights, support and protection of victims of crime. The Directive builds upon the key principle of the ‘role of the victim in the relevant criminal justice system’, so that any victim can rely on the same basic level of rights, regardless of their nationality and country in the EU in which the crime took place. The core objective of this Directive is to assume an individual approach to victims’ needs and to offer protection for victims of certain crimes, in particular, due to the risk of secondary victimisation. In this text, I am going to concentrate on the problem of enforcement of settlements reached in the presence of a mediator and to show samples of the results from qualitative and quantitative studies conducted in Łódź. The research aim is to show that the idea of restorative justice, in the light of the victim’s right to remedy of damage, when the settlement reached in the presence of a mediator is not performed, is fiction because it is only the perpetrator who benefits from the beneficial procedural effects of the settlement while the victim may be subject to secondary victimisation. I’d like to show a few important facts that should be taken into consideration when referring a case to mediation and when conducting a restorative justice process and current practice it in Poland.
Unia Europejska zobowiązała się do ochrony i ustanawiania minimalnych standardów odnoszących się do ofiar przestępstw. Dyrektywa 2012/29/EU Parlamentu Europejskiego i Rady z 2012 r. ustanowiła minimalne normy w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw. Dyrektywa opiera się na kluczowej zasadzie „roli ofiary w odpowiednim systemie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych”, tak aby każda ofiara mogła mieć dostęp do tego samego podstawowego poziomu praw, niezależnie od narodowości i kraju UE, w którym przestępstwo miało miejsce. Głównym celem dyrektywy jest przyjęcie indywidualnego podejścia do potrzeb ofiar oraz zapewnienie specjalnej ochrony ofiarom niektórych przestępstw, w szczególności ze względu na ryzyko wtórnej wiktymizacji. Niniejsze opracowanie jest skoncentrowane na problemie wykonalności ugody mediacyjnej oraz przedstawieniu wyników badań jakościowych i ilościowych przeprowadzonych w apelacji łódzkiej. Celem artykułu jest zaprezentowanie kilku ważnych faktów, które należy wziąć pod uwagę, kierując sprawę do mediacji i przeprowadzając proces sprawiedliwości naprawczej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2018, 27, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conflict between the Rights of Victim of a Crime and the Rights of the Accused under the German and Polish Justice System in the Context of the Case-law of European Courts
Autorzy:
Kulesza, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912697.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
conflict of rights
victim of crime
accused
ECtHR
CJEU
konflikt praw
ofiara przestępstwa
oskarżony
ETPC
TSUE
Opis:
The purpose of this article is to examine conflict between the rights of victims of crimes and the rights of defendants under the German and Polish justice system in the context of the case-law of European courts. The analysis covers two possible occurrences of this conflict: 1) in the cognitive sphere, including proving the defendant’s guilt or innocence, and 2) in the decision-making sphere, including initiation of a criminal applying preventive measures, and sentencing. The main thesis of the article is that in the Polish and German criminal process granting the injured parties not only protective rights, but also the status of an active trial party, the risk of this conflict in both of the above-mentioned spheres of the criminal trial is greater than, e.g., in the Anglo-Saxon process where the victim of the crime acts only as a witness. However, the research cited in the article indicates that the extensive codex procedural rights of injured parties as procedural parties (law in books) are not accompanied by their effective use in procedural practice (law in action). Therefore, the protective rights of alleged vulnerable victims, particularly victims of sexual offences, pose a greater threat to the rights of a defendant which constitute the principle of fair trial in Article 6 of the European Convention on Human Rights. Considerations of this article confirm also the thesis that procedural rights of defendants still have priority over victims’ rights, which of course results from the inclusion of the former in the human rights catalog contained in the European Convention on Human Rights.
Celem artykułu jest zbadanie konfliktu między prawami pokrzywdzonych i oskarżonych w niemieckim i polskim systemie wymiaru sprawiedliwości na tle orzecznictwa trybunałów europejskich. Analizą objęto dwie możliwości zaistnienia powyższego konfliktu w procesie karnym: 1) w sferze poznawczej, obejmujące udowadnianie winy bądź niewinności oskarżonego, oraz 2) w sferze decyzyjnej, obejmującej wszczęcie postępowania karnego, stosowanie środków zapobiegawczych i wyrokowanie. Główna teza artykułu głosi, że przyznanie pokrzywdzonemu w polskim i niemieckim systemie wymiaru sprawiedliwości nie tylko praw ochronnych, lecz także statusu aktywnej strony procesowej, rodzi w obu wyżej wskazanych sferach procesu karnego większe ryzyko takiego konfliktu niż np. w systemie anglosaskim, gdzie ofiara przestępstwa występuje tylko jako świadek. Jednakże badania przytoczone w opracowaniu wskazują, że rozbudowanym kodeksowym uprawnieniom proceduralnym pokrzywdzonych jako stron procesowych (law in books) nie towarzyszy ich efektywne wykorzystywanie w praktyce procesowej (law in action). Dlatego też większe niebezpieczeństwo dla praw oskarżonego, składających się na zasadę rzetelnego procesu z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, stwarzają prawa ochronne domniemanych ofiar wrażliwych na pokrzywdzenie, szczególnie ofiar przestępstw seksualnych. Rozważania w niniejszym artykule potwierdzają także tezę, że nadal pierwszeństwo przed prawami ofiar mają prawa procesowe oskarżonych, co oczywiście wynika z wpisania tych ostatnich do katalogu praw człowieka zawartego w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 4; 135-164
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Judgement of the Supreme Court of 17 October 2018 (II KK 73/18)
Autorzy:
Kulesza, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618375.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
fraud crime
bank
victim
contribution to the occurrence of fraud
criminal code
przestępstwo oszustwa
pokrzywdzony
przyczynienie się do oszustwa
kodeks karny
Opis:
The gloss refers to the problem of the impact of bank employees’ performance on borrowers’ liability for fraud. The author approves the view formulated in the thesis of the Supreme Court that the employees of the injured bank were obliged to exercise special diligence in checking the accuracy of the documents submitted by the accused necessary to obtain a loan. The position taken by the Supreme Court in the commented judgement can be considered as at least a partial departure from the previous jurisprudence of the Supreme Court accepting that the victim’s contribution to the occurrence of fraud is not relevant to the responsibility of the perpetrators. The author, starting from the results of victimological research, accepts the view that the basis of criminal liability for fraud is the complex behaviour of the perpetrator (extraneous) and representatives of the injured bank (intraneus) and their mutual activity. In the last part of the commentary, the author indicates the specific obligations of banks when granting loans. He also emphasizes the inclusion in civil law of the victim’s contribution to damage as a basis for its mitigation.
Glosa odnosi się do problemu wpływu wypełniania obowiązków przez pracowników banku na odpowiedzialność kredytobiorców za przestępstwo oszustwa. Autor aprobuje sformułowany w tezie Sądu Najwyższego pogląd, że na pracownikach pokrzywdzonego banku spoczywał obowiązek zachowania szczególnej staranności przy sprawdzeniu rzetelności przedłożonych przez oskarżonego dokumentów niezbędnych dla uzyskania kredytu. Stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w komentowanym wyroku można uznać za przynajmniej częściowe odejście od dotychczasowego orzecznictwa Sądu Najwyższego przyjmującego, że przyczynienie się pokrzywdzonego do zaistnienia przestępstwa oszustwa nie ma znaczenia dla odpowiedzialności sprawców tego przestępstwa. Autor, wychodząc od wyników badań wiktymologicznych, akceptuje pogląd, że podstawą odpowiedzialności karnej za oszustwo jest złożone zachowanie sprawcy (ekstraneusa) i przedstawicieli pokrzywdzonego banku (intraneusów) oraz ich wzajemna aktywność. W ostatniej części glosy wskazano na szczególne obowiązki banków przy udzielaniu kredytów oraz podkreślono uwzględnianie w prawie cywilnym przyczynienia się poszkodowanego do szkody jako podstawy jej miarkowania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Minor Victim Representation in Cases of Crimes Committed by Family Members in Polish Law
Autorzy:
Łakomy, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913056.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal regulations
minor victim
crimes committed by family members
guardian ad litem
criminal court
regulacje prawne
małoletni pokrzywdzony
przestępstwa popełnione przez członków rodziny
kurator
sąd karny
Opis:
The study presents the current legal regulations and problems with the implementation of procedural rights of a minor victim in the case of crimes committed by members of his family in the Polish legal system. The presented issue concerns the necessity to apply provisions contained in various acts, both public and private law. The author discusses the most important judgements of Polish jurisprudence in the indicated scope, emphasizing, however, that many aspects of the discussed issues, of a procedural nature, have still not been regulated. The conclusions include de lege ferenda postulates concerning, i.a., the transfer to the criminal court of the competence to appoint a guardian ad litem for disadvantaged minors.
W opracowaniu omówiono aktualnie obowiązujące regulacje prawne oraz problemy dotyczące realizacji uprawnień procesowych małoletniego pokrzywdzonego w przypadku przestępstw popełnionych przez członków jego rodziny w polskim porządku prawnym. Przedstawiona problematyka dotyczy konieczności zastosowania rozwiązań zawartych w różnych ustawach, o charakterze zarówno publiczno-, jak i prywatnoprawnym. Autor omawia najważniejsze rozstrzygnięcia polskiego orzecznictwa we wskazanym zakresie, podkreślając jednak, że wiele aspektów poruszanej problematyki, o charakterze procesowym, wciąż nie zostało uregulowanych. W konkluzji zamieszczono postulaty de lege ferenda, dotyczące m.in. przeniesienia na sąd karny kompetencji ustanawiania kuratora procesowego dla małoletnich pokrzywdzonych.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 181-196
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies