Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russia, corruption" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Mikhail Speransky and his Alleged “Exile” in Siberia in the Years 1818–1821
Autorzy:
Szpoper, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618611.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia
Alexander I
Mikhail Speransky
Siberia
the fight against corruption
Rosja
Aleksander I
Michaił Michajłowicz Speranskij
Syberia
walka z korupcją
Opis:
Mikhail Mikhailovich Speransky (1772–1839) was a prominent Russian activist state. In March 1812, he fell from favor with the Emperor Alexander I. He was expelled from St. Petersburg and ordered to reside first in Nizhny Novgorod, and then in Perm (the estate of her daughter, Wielikopole), in the province of Novgorod (the European part of the Russian Empire). In 1816, Alexander I appointed him the governor of Penza, and in 1819, governor-general of Siberia. He ordered him to review the three-province: Tobolski, Tomsk and Irkutsk. M. Speransky made a successful fight against corruption. He started the development of these provinces. In 1821, he was appointed by Alexander I a member of the Council of State, and in 1839, he received the title of count from Nicholas I.
Michaił Michajłowicz Speranskij (1772–1839), wybitny rosyjski działacz państwowy, w marcu 1812 r. wpadł w niełaskę cesarza Aleksandra I, w wyniku której wydalono go z Sankt-Petersburga i nakazano zamieszkanie początkowo w Niżnym Nowgorodzie, a następnie w Permie w majątku córki Wielikopole, w guberni nowogrodzkiej (europejska część Imperium Rosyjskiego). W 1816 r. Aleksander I mianował go gubernatorem w Penzie, a w 1819 r. – generał-gubernatorem Syberii, polecając mu dokonać rewizji trzech guberni: tobolskiej, tomskiej i irkuckiej. M. Speranskij podjął z sukcesem walkę z korupcją urzędniczą i zajął się rozwojem tych prowincji. W 1821 r. został przez Aleksandra I mianowany członkiem Rady Państwa, a w 1839 r. otrzymał z rąk Mikołaja I tytuł hrabiowski.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies