Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "digital games" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Lost Worlds of Andromeda. Mass Effect: Andromeda and the Victorian adventure novel for boys
    Autorzy:
    Majkowski, Tomasz Z.
    Kozyra, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034535.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-07
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    imperialism
    science fiction
    colonialism
    game studies
    digital games
    victorian novel
    Mass Effect
    Opis:
    The paper offers a reading of "Mass Effect: Andromeda" (BioWare 2017) vis-à-vis lost world romance (also dubbed “lost race romance”, or “imperial romance”), a late-Victorian area novelistic genre originating from H. Rider Haggard's "King Solomon's Mines" and serving as a major tool for British Empire propaganda - and as a source of the early science-fiction conventions. We claim the narrative failure of the ill-received game stems from its adherence to the rigid principles and forceful themes of the genre and the colonial and imperial imaginary informing it. Our analysis aims at highlighting the way 19th Century novelistic convention can be remediated as contemporary digital games, and to expose the link between imperial imaginary and the way open-world digital games are structured, on both narrative and gameplay levels - even when they do not directly refer to the historical colonial legacy.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2021, 20, 2; 23-40
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Future, the Crisis, and the Future of Replay Story
    Przyszłość, kryzys, i przyszłość Replay Story
    Autorzy:
    Imbierowicz, Eleonora T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034555.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-31
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    video games
    game studies
    replay story
    replayability
    replay value
    tellability
    digital games
    gry cyfrowe
    groznawstwo
    opowiadanie przez powtarzanie
    opowiadanie powtarzalne
    Opis:
    The article explores the notion of replay story by Janet Murray. Replay story – a game telling the story through choices and allowing the player to access all of their outcomes – was supposed to be a step in the process of games becoming the most important narrative medium of a new era. Soon after that, the reasonable critique emerged: not every story can, and should, be told though a replay story. Some can even be highly controversial if told in such form. However, new ways of storytelling through replay emerged in the last years: New Game +, multiple routes that influence one another, games that are conscious of previous playthroughs. Three years ago, Ian Bogost stated that the possibilities of development of narrative games are already played-out; and yet, there still is a chance that replay story is once again a keystone in the evolution of games.
    Artykuł opowiada o replay story zdefiniowanym przez Janet Murray. Replay story – gra oparta na powtarzaniu i opowiadająca historię poprzez dostęp do każdego wyboru powodującego rozgałęzienie w jej fabule – miała uczynić gry najważniejszym medium narracyjnym kolejnej epoki literackiej. Szybko jednak pojawiła się uzasadniona krytyka: nie każdą fabułę należy opowiadać z użyciem replay story; szczególnie kontrowersyjne efekty można uzyskać używając jej do opowiadania o sytuacjach granicznych. Wraz z krytyką pojawiły się próby rozszerzenia możliwości narracyjnych gier przez ograniczanie powtarzania; a jednak w ostatnich kilku latach widać powrót do powtarzania jako środka literackiego. Wiele nowych gier oferuje dodatkową zawartość przy ponownym rozegraniu; bywają nawet gry świadome, że się w nie grało i zmieniające swój świat zgodnie z tym, co już w nim miało miejsce. Stąd pojawia się możliwość upatrywania – mimo słów Iana Bogosta sprzed trzech lat, który diagnozuje nadejście kresu rozwoju gier narracyjnych – przyszłości gier, ponownie, w replay story.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2021, 20, 2; 85-95
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “If the dog dies, I quit”: Blair Witch and the problems of contemporary psychological horror games
    "Jeśli pies zginie, przestaję grać": Blair Witch i problemy współczesnych gier z gatunku psychological horror
    Autorzy:
    Marak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034550.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-31
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    Blair Witch
    contemporary psychological horror games
    psychological horror games
    Digital Games
    companion character
    współczesne gry z gatunku psychological horror
    psychological horror
    gry cyfrowe
    postać towarzysząca
    Opis:
    This paper highlights the manner in which contemporary psychological horror games rely on repetitive storylines and plot twists, resulting in predictability of new titles, and the way in which this negatively affects immersion and players' emotional investment. Through examining the game Blair Witch (2019) developed by Polish studio Bloober Team, and its inclusion of an animal companion, the article demonstrates how shifting the players' affective identification from the avatar to the companion character can cause the players to overlook the shortcomings of the game. At the same time, by juxtaposing Blair Witch with other similar digital game texts, the paper showcases how linearity and reliance on predictable tropes in a game can be masked by the effective inclusion of an interesting companion with appropriate mechanics.
    Artykuł poświęcony jest zauważalnej we współczesnych grach z gatunki psychological horror tendencji do polegania na wielokrotnie powielanych strukturach fabularnych oraz wynikającej z tego przewidywalności fabularnej nowych tytułów pojawiających się na rynku, jak również negatywnemu wpływowi tejże tendencji na immersję i zaangażowanie emocjonalne graczy. Poprzez analizę gry Blair Witch (2019) polskiego studia Bloober Team, a w szczególności wprowadzenia postaci towarzyszącej graczowi - psa - do rozgrywki, artykuł objaśnia, w jaki sposób przesunięcie identyfikacji afektywnej z postaci awatara na postać towarzyszącą może sprawić, że gracze nie zwrócą uwagi na słabe punkty gry. Jednocześnie zestawienie Blair Witch z innymi podobnymi grami cyfrowymi pozwala zilustrować to, w jaki sposób włączenie do rozgrywki interesującej postaci towarzyszącej może maskować linearną fabułę i stosowanie przewidywalnych schematów i motywów w grze cyfrowej.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2021, 20, 2; 57-70
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies