Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "holiness," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Czy ponowoczesność potrzebuje autorytetów ? Błogosławiony ks. kmdr Władysław Miegoń i jego przesłanie
Does Postmodernity Need Authority Figures? Blessed Father Cmdr Władysław Miegoń and his Message
Autorzy:
Perszon, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559657.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
autorytet
Władysław Miegoń
świętość
authority figure
holiness
Opis:
Współcześnie dużo się mówi o autorytecie i jego kryzysie. Kryzys autorytetu dotyczy przede wszystkim instytucji opartych na tradycji (Kościół, rodzina, szkoła, państwo), ale – wraz z błyskawiczną transformacją społeczną – ogarnął też wymiar wzorców osobowych. Przez wieki kultura europejska nasycona była konkretnymi ideałami, przede wszystkim religijnymi (Chrystus, Maryja, konkretni święci), które nie tylko powszechnie podziwiano i czczono, ale przede wszystkim naśladowano. W epoce nowożytnej człowiek – jak dawniej – by się rozwijać i w człowieczeństwie wzrastać, potrzebuje prawdziwych (tj. moralnych) autorytetów. Jest o nie jednak trudniej. Przede wszystkim dlatego, że kultura masowa, popularna, wylansowała i wypromowała „nową”, w wielkiej mierze sztuczną i pozorną grupę „autorytetów”. Są nimi – kreowani na wyrocznię we wszystkich kwestiach – artyści, dziennikarze, sportowcy. Za ich rzekomym autorytetem nie stoi jednak wielkość zakorzenionego w prawdzie człowieczeństwa, ale fakt, że – dzięki elektronicznym mediom - są „znani”, podziwiani i sławni. Autorytetem sui generis jest kmdr Władysław Miegoń, kapelan Marynarki Wojennej, który w latach 1919-1942 służył żołnierzom z wielką pasją, by w godzinie próby złożyć najpiękniejsze świadectwo przez dar swego życia. Jego niezwykle pracowite życie, poświęcone Chrystusowi przez służbę kapłańską może być także dla ludzi współczesnych „miarą” prawdziwej wielkości.
Nowadays authority and its crisis are much debated. The crisis of authority refers mostly to institutions based on tradition such as the Church, family, school or state, but due to rapid social transformations it concerns also authority figures. Over the centuries European culture has been imbued with ideals, particularly in the form of religious figures such as Christ, Virgin Mary or saints who were publicly admired, worshipped and above all imitated. Nowadays in order to develop and grow in humanness a man needs real, namely moral, authority figures. It is increasingly difficult to find them, however, as popular culture promotes a “new” and, to a great extent, artificial and false group of “authority figures.” They are artists, journalists or sports personalities presented as authorities in all respects. However, their greatness is not rooted in the truth of humanness but in the fact that they are well-known and admired thanks to electronic media. Cmdr Władysław Miegoń, the chaplain of the Polish navy in 1919-1942, is an authority figure sui generis. He served his soldiers with great devotion and in testing times he gave his life as the most beautiful testimony. His incredibly active life dedicated to Christ through priesthood might be the measure of true greatness also for contemporary people.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 37; 159-174
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między sprawiedliwością a miłością. Ks. Wawrzyńca Kuśniaka COr (1788-1866) przepowiadanie o czyśćcu
Between justice and love. Rev. Wawrzyniec Kuśniak’s COr (the Congregation of the Oratory of St. Philip Neri) (1788-1866) preaching about purgatory
Autorzy:
Nawracała, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1492601.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
God
judge
purgatory
love
satisfaction
holiness
Bóg
sędzia
czyściec
miłość
zadośćuczynienie
świętość
Opis:
Kaznodziejstwo było i jest w Kościele sztuką głoszenia prawd Ewangelii w taki sposób, aby słuchaczy zachęcić do głębszego życia orędziem Chrystusa. Kazania miały pobudzać do nawrócenia i do trwania przy Chrystusie. Przez wieki stało się specyficzną formą komunikacji, zmieniającą się w zależności od wielu czynników społeczno-polityczno-religijnych. Okres XIX wieku miał w Wielkopolsce  wspaniałe przykłady kaznodziejów, których spuścizna została ocalona z zawieruchy dziejów. Wielu jednak zostało zapomnianych. Tym ważniejsze są działania, które kończą się odkryciem i przypomnieniem spuścizny kaznodziejskiej kapłanów wielkopolskich z XIX wieku. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na osobę ks. Wawrzyńca Kuśniaka, filipina z Kongregacji na Świętej Górze w Gostyniu. W sposób szczególny przedstawione zostaje jego przepowiadanie na temat czyśćca. Wpisuje się one w tradycyjną doktrynę Kościoła, a jednocześnie mocno powiązane z nakazem miłości Boga i bliźniego. W kluczu miłości, obowiązku i konieczności, ks. Kuśniak stara się wskazać jak ważne jest podejmowanie modlitwy za dusze w czyśćcu cierpiące i ofiarowanie za nich zadośćuczynienia w postaci codziennego umartwienia.
Preaching was and is in the Church the art of proclaiming the truths of the Gospel in such a way as to encourage the listeners to live more deeply the message of Christ. The sermons were meant to stimulate conversion and abide in Christ. Over the centuries, it has become a specific form of communication, changing depending on many social, political and religious factors. The period of the 19th century had great examples of preachers in Greater Poland whose legacy was saved from the turmoil of history. However, many of them have been forgotten. All the more important are the activities that end with the discovery and recall of the preaching heritage of Greater Poland priests from the 19th century. This article draws attention to the person of Rev. Wawrzyniec Kuśniak, the Oratarian from the Congregation on Święta Góra in Gostyń. His preaching about purgatory is presented in a special way. It is in line with the traditional doctrine of the Church, and at the same time closely related to the commandment of love for God and the neighbour. In the key of love, duty and necessity, Rev. Kuśniak tries to point out how important it is to pray for the souls in purgatory and to offer reparation for them in the form of daily mortification.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 39-54
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)Aktualność wezwania Jana Pawła II do świętości małżeńskiej wobec współczesnego indywidualizmu
The (In)Validity of John Paul II’s summons to martial sanctity towards contemporary individualism
Autorzy:
Tykarski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1492595.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
John Paul II
marriage
individualism
holiness
sanctity
Jan Paweł II
małżeństwo
indywidualizm
świętość
Opis:
Streszczenie: W ostatnich kilku dekadach można zauważyć wzrost rozpadających się związków małżeńskich. Zapewne przyczyn takiego stanu jest wiele. Jedną z nich jest szerzenie się  indywidualizmu, którego konsekwencje uderzają w małżeństwo. Niniejsze opracowanie ma na celu omówienie zagrożeń, które niesie kultura indywidualistyczna w wypełnianiu przez małżonków powołania do świętości. Są nimi na przykład egoizm, hedonizm, konsumpcjonizm, utylitaryzm, permisywizm oraz szeroko pojęte nadużywanie wolności. Analizy poruszanego zagadnienia dokona się z perspektywy nauczania papieża Jana Pawła II, starając się również odpowiedzieć na pytanie czy w kontekście współczesnych przemian kulturowych jest ono jeszcze aktualne.
Summary: In the last few decades, an increase in disintegrating marriages is noticeable. There are probably many reasons for this. One of these is the spread of individualism, which consequences affect a marriage. This study aims to discuss the threats that individualistic culture poses to fulfilling the summons to the sanctity of spouses. These are, for example, selfishness, hedonism, consumerism, utilitarianism, permissiveness, and the broadly understood abuse of freedom. The issue will be analyzed from the perspective of Pope John Paul II's teaching, trying to answer the question of whether it is still valid in the context of contemporary cultural changes.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 67-81
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanie świętości kapłańskiej Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego
The Message of the Priestly Holiness of Servant of God Cardinal Stefan Wyszyński
Autorzy:
Werbiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532429.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
God
Mary
Cardinal Wyszyński
Church
holiness
testimony
pastoral work
Bóg
Maryja
kardynał Wyszyński
Kościół
świętość
świadectwo
duszpasterstwo
Opis:
Jan Paweł II w homiliach podczas kanonizacji niejednokrotnie zwracał uwagę na to, że święci, choć fizycznie przemijają, to nie przemija ich przesłanie egzystencjalno-duchowe. Z perspektywy czasu wydaje się, że przemyślenia Prymasa Tysiąclecia mają dziś jeszcze większą siłę wymowy niż wtedy, kiedy były aktualnie przez niego przekazywane. Wśród wielu inicjatyw podejmowanych przez Wyszyńskiego troska o formację duchową kapłanów należała do priorytetowych. Jako bystry obserwator życia zdawał sobie sprawę z tego, że wiara polskiego ludu, o wiele bardziej niż w krajach Europy Zachodniej, jest organicznie związana z wiarą ich duszpasterzy.Obecnie w niektórych mediach, a szczególnie w filmach: Kler (polski fabularny film obyczajowy z 2018 w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego), a jeszcze bardziej w Tylko nie mów nikomu (polski film dokumentalny z 2019 roku w reżyserii Tomasza Sekielskiego), ukazany jest bardzo negatywny obraz polskiego księdza. Przeciwwagą dla tak negatywnego obrazu księdza mogą być księża świadkowie, a niewątpliwie takim kapłanem był Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński. Niniejszy artykuł ukazuje przesłanie świętości kapłańskiej kard. Stefana Wyszyńskiego. Artykuł odwołuje się do świętości Boga, który pragnie nią obdarowywać człowieka, dlatego pierwszy punkt mówi o potrzebie zjednoczenia kapłana z Bogiem. Całe życie Prymasa Tysiąclecia jest ściśle zjednoczone z osobą Maryi, stąd drugi punkt przedstawia maryjny wymiar świętości kapłańskiej. Punkt trzeci ukazuje świadectwo jako znak uwiarygodnienia świętości. Świętość kapłańska powinna mieć odniesienie do posługi duszpasterskiej, dlatego czwarty punkt ukazuje wybrane obszary duszpasterskiego wymiaru świętości: zaangażowanie w życie Kościoła, sprawowanie Eucharystii i posługa Słowa Bożego.
John Paul II in his homilies delivered during canonizations often pointed out that, although the saints and their earthly lives pass away physically, their existential and spiritual message remains. With hindsight, it seems that the thoughts of the Primate of the Millennium have a still greater power and eloquence than in the times when they were pronounced by him. Among many initiatives undertaken by Wyszyński, his concern for the spiritual formation of priests was one of the priorities. As a keen observer of life, he realized that the faith of the Polish people, much more than in Western European countries, was organically associated with the faith of their priests. Currently some media portray the image of a Polish priest very negatively. This is especially true of the film Kler (2018 Polish feature film directed by Wojciech Smarzowski), and even more of Tylko nie mów nikomu (Only Don’t Tell Anyone), the Polish documentary of 2019 directed by Tomasz Sekielski. Priest-witnesses, of whom Servant of God Cardinal Stefan Wyszyński was undoubtedly one, can be a counterweight to such negative images of the priesthood. This article presents the message of the priestly holiness of Cardinal Stefan Wyszyński. It shows the holiness of God, who wants to bestow this holiness on man, which is why the first point concerns the need for the priest to be united with God. The whole life of the Primate of the Millennium is closely united with the person of Mary, therefore the second point presents the Marian dimension of priestly holiness. The third point presents testimony as a sign of the credibility of holiness. Priestly holiness should have a reference to pastoral ministry, which is why the fourth point shows selected areas of the pastoral dimension of holiness: involvement in the life of the Church, celebration of the Eucharist and the ministry of the Word of God.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 46; 67-81
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Espiritualidad conyugal según Dietrich von Hildebrand
Conjugal Spirituality in Dietrich von Hildebrand
Autorzy:
Uchwat, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559460.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Llamada a la santidad
matrimonio
espiritualidad conyugal
espiritualidad hildebrandiana
Dietrich von Hildebrand
Vocation to holiness
marriage
conjugal spirituality
Hildebrand’s spirituality
Opis:
Dietrich von Hildebrand en muchas ocasiones, en sus análisis, acude a los ejemplos de los santos con el supuesto de que el santo es la encarnación más perfecta de la moralidad. El ejemplo de los santos ayuda a vivir la santidad que es una llamada para la persona. En el campo de la moral el autor hace referencia a la realidad sobrenatural. El objetivo de la vida cristiana (igual de la vida conyugal) es alcanzar la santidad. El matrimonio cristiano, en el pensamiento de von Hildebrand, planteado de esta manera es una novedad en el pensamiento de su época respecto a la vida de los laicos y a la vocación a la santidad. Él es uno de los precursores del pensamiento sobre la llamada espiritualidad conyugal destacada en le enseñanza del Concilio Vaticano II y sobre todo del pensamiento de Juan Pablo II. El trabajo presenta la vida espiritual matrimonial que es la realización de su propia vocación y se desarolla en cuatro párrafos: Eclesiología hildebrandiana, la gracia y los sacramentos, unum necessarium – plan de vida conyugal y objetivos de la espiritualidad conyugal.
Dietrich von Hildebrand is one of the most influential of twentieth-century laymen. His thinking has been taken into serious consideration in the teaching of the Catholic Church on marriage. In his works we can also find the basis of what since the Second Vatican Council has been called conjugal spirituality. This is founded on the idea that the sacrament of marriage is a vocation to holiness whose final purpose is eternal life with God. Von Hildebrand says that all kinds of help is available in the Catholic Church to live this vocation properly. He emphasized the role of the sacraments and of fidelity to the doctrine of the Church as a most fitting way of living this vocation. True spiritual understanding of the meaning of matrimony and consequently the life of a spouse might be a remedy for the lack of a spiritual vision of marriage today. The article is divided into 4 parts: Hildebrand’s ecclesiology; grace and the sacraments, Unum necessarium – plan of the conjugal life; purposes of conjugal spirituality.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 39; 113-126
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
That they be all – together holy in truth (Jn 17,19)
Aby wszyscy byli razem – uświęceni w prawdzie (J 17,19)
Autorzy:
Burakowska, Agnieszka
Eggen, Wiel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558819.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
care of the soul
desire
holiness
imitation
individualism
openness
relativism
rivalry
truth
wholeness
integralność
indywidualizm
naśladownictwo
otwartość
pożądanie
prawda
relatywizm
rywalizacja
świętość
troska o duszę
Opis:
In a succinct formula, Jn 17,19 describes the foundation of the Church as our sharing in the holiness and truth to which Jesus commits himself. To ponder the depth of this verse the article calls on René Girard’s mimetic theory and Jan Patočka’s phenomenology. The latter’s notion of ‘care of the soul’ in Socratic sense illustrates what it means to shun any distraction from commitment to the ‘wholeness of the world’, whereas Girard’s theory of the dominant mimesis shows how this openness is constantly pulled into the mechanism of scapegoating and rivalry. Together they portray the immense challenge of humanity, being called to a total truthfulness of integrity, to which the faith of Christ opens the way. For them the truth has a practical dimension: responsibility for oneself and the world (Patočka) and overcoming in oneself sacrificial logic.
Interpretacja J 17,19 przy pomocy fenomenologii Jana Patočki oraz teorii mimetycznej René Girarda przedstawia ustanowienie Kościoła jako nasz udział w świętości i prawdzie, dla których Jezus oddaje siebie. Patočka nazywa prawdę oddaniem się dla świata, do czego skłania człowieka ‘troska o duszę’, a francuski antropolog kładzie nacisk na prawdę o mimetycznej rywalizacji, jednak ich myśl jest zbieżna. Obaj uczeni odwołują się do idei etycznego powołania ludzi i dopominają się o prawdę w sensie uczynienia jej imperatywem relacyjności i integralności. Prawda ma dla nich wymiar praktyczny: odpowiedzialność za siebie i świat (Patočka) oraz pokonanie w sobie tendencji do prześladowania (Girard).
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 29-43
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies