Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zbawienie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Media and Religion: possibilities and limitations
Media i religia: możliwości i ograniczenia
Autorzy:
Gálik, Slavomír
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147367.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
digital media
religion
World of Warcraft
body
salvation
media cyfrowe
religia
ciało
zbawienie
Opis:
Media, especially the four revolutionary ones (the spoken word, written word, printed word and the Internet) have had an important influence on shaping of religion. The spoken word is a natural creator of religion and in Christian religion it manifested as oral tradition. The written word (in Christianity the Bible) is an external and visual media that brings discipline in thinking and starts the shift towards science. The differences between the spoken word and written word resulted in tension between religion and science (theology and philosophy). The printed word took the tendency introduced by the written word even further, but the Internet – or digital media in general – is a totally different form of media (multimedia, network based and so on) that takes religion into the cyberspace. Religion in the cyberspace can be passive (religion online) or active (online religion). These constitute yet another possibility for traditional religions to spread. Nevertheless, online religion also offers non-traditional forms of religion, including videogame such as World of Warcraft (WoW), these forms also include religious elements. Some authors claim that these new forms of religion, for example WoW, can replace also traditional religions. In this paper we argue that the limitation of online religion is in human body, as human body and soul are subjects for salvation (resurrection). Salvation, which also includes human body, is almost impossible to realise in online religion.
Cztery rewolucje medialne, reprezentowane przez słowo mówione, tekst pisany, druk oraz internet nie mogły pozostać bez istotnego wpływu na życie religijne. Słowo mówione ukształtowało świat wierzeń, co w chrześcijaństwie wyraża się jako tradycja ustna. Spisanie słów – chrześcijańska Biblia – stało się zewnętrznym i widzialnym nośnikiem Objawienia, wnoszącym w ów święty przekaz dyscyplinę intelektualną i zwrot w kierunku naukowej precyzji. Różnice pomiędzy słowem mówionym i pisanym skutkowały napięciami pomiędzy religią i nauką, między teologią i filozofią. Druk słowa jeszcze bardziej nasilił wspomniane zjawiska. Natomiast internet, multimedia, sieci społecznościowe, czy też media cyfrowe w ogólności, przenoszą świat wierzeń w świat wirtualny. Religia w świecie cyfrowym może występować w formie pasywnej – jako religia w cyberprzestrzeni, albo w formie aktywnej – jako religia cyberprzestrzeni. Takie ujęcie otwiera kolejny horyzont upowszechniania religii tradycyjnych. Niemniej religia cyberprzestrzeni odnosi się również do nowych form religijności, jak np. zawarte w grach wideo (World of Warcraft) elementy kultyczne. Niektórzy z autorów kuszą się nawet o stwierdzenie, iż owa „nowa religia” będzie w stanie zastąpić religie tradycyjne. W niniejszym artykule dokonuje się polemiki z tego typu twierdzeniami. Granicą religii cyberprzestrzeni jest ludzka cielesność. Wszakże to właśnie ludzkie ciało i dusza są rzeczywistościami podlegającymi zbawieniu i zmartwychwstaniu. Objęcie zbawieniem ciała człowieka jest w świecie wirtualnym praktycznie niemożliwe.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 407-415
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opatrzność i przeznaczenie. Teologiczna refleksja nad rzeczywistością przeznaczenia
Providence and destiny. A theological reflection on the reality of destiny
Autorzy:
Kijas, Zdzisław Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147973.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Jezus Chrystus
Opatrzność
przeznaczenie
łaska
wolność
zbawienie
Jesus Christ
Destiny
Providence
grace
liberty
salvation
Opis:
Miłość Boga towarzyszy człowiekowi od początku, od chwili narodzenia i prowadzi go wiernie na spotkanie z Sobą. Bóg nie pozostawił człowiek bez celu, nie kazał mu błądzić po pustyni świata, lecz wskazał mu jasny cel (i to jest przeznaczenie), czyli zbawienie, wspólnotę z Sobą. Wcielenie Jezusa Chrystusa jest, z jednej strony najwyższym wyrazem Bożej Opatrzności, z drugiej zaś najlepszym „komentarzem” do zrozumienia, czym jest przeznaczenie, do czego Bóg powołuje człowieka. Przez swoje życie, słowa i czyny, a nade wszystko poprzez swoje cierpienie, śmierć i zmartwychwstanie, Jezus uczy bowiem, że przeznaczeniem każdego człowieka jest wieczne szczęście we wspólnocie z Bogiem. Powołanie to nie jest tajemnicą znaną wyłącznie Bogu, ale przez dzieło Jezusa Chrystusa dał ją poznać wszystkim i wszystkich wzywa do Siebie. Lecz Bóg nie tylko powołuje człowieka do wspólnoty z Sobą, ale posłał do niego swojego Syna, aby szedł razem z nim, pomagał mu przezwyciężać trudności, zwyciężyć ciemności cierpienia i śmierci, i doprowadził do zbawienia. A zatem przeznaczenie nie jest już dłużej tajemnicą Boga, ile raczej „tajemnicą” człowieka; zależy bowiem od człowieka, od jego wolności, czy otworzy się na Boga i przyjmie Jego łaskę i otrzyma zbawienie, czy przeciwnie – odrzuci ją i oddali się dobrowolnie od Boga.
God accompanies man from the beginning, from the moment of birth, and leads him faithfully to the meeting with Himself. God did not leave man without a purpose, he did not make him wander in the desert of the world, but He showed him a clear goal (and this is Destiny), that is, salvation, fellowship with Himself. On the one hand, the incarnation of Jesus Christ is the highest expression of God’s Providence, and on the other, the best ‘commentary’ to understand what Destiny is and to what God calls us. Through His life, words and deeds, and above all through His suffering, death and resurrection, Jesus teaches that everyone’s destiny is eternal happiness in communion with God. This vocation is not a secret known only to God, but through the work of Jesus Christ He made it clear to everyone and calls everyone to Himself. But God not only calls (from above) to fellowship with Himself,but He sent his Son to men to go with them, help them overcome difficulties and the darkness of suffering and death, and finally lead them to salvation. Therefore Destiny is no longer thesecret of God, but rather the ‘secret’ of man; for it depends on man, on his freedom, whether he will open himself to God and accept His grace and receive salvation, or – on the contrary– he will reject the grace and remove himself freely from God’s presence.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 201-214
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara w procesie autokreacji człowieka w rozważaniach duszpasterskich o. prof. Bernarda Reya OP
The faith in the process of the autocreation of a man in the pastorals reflections of Padre prof. Bernard Rey OP
Autorzy:
Neumann, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147361.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Bernard Rey OP
życie
wiara
Bóg
człowiek
objawienie
zbawienie
life
faith
God
man
revelation
salvation
Opis:
O. prof. Bernard Rey OP (ur. w 1933 roku w Billy-Montigny we Francji, dominikanin i profesor teologii), od wielu dziesięcioleci zaangażowany w formację duchowo-intelektualną środowisk kościelnych we Francji, bardzo zdominowanej przez sekularyzację i laicyzację, zwraca uwagę, że wiara nie jest „dostępem do prawdy”, ale „sposobem egzystencji ludzkiej” w relacji do Jezusa jako źródła prawdy, życia i świętości. Dostrzega on konieczność powrotu człowieka do korzeni chrześcijańskiej wiary, która poprzez odnowione zaufanie Bogu dokona w nim potrzebnej przemiany i nawrócenia. Poprzez zawierzenie Bogu ze względu na istniejącą w Bogu miłość i dobro, otwierają się człowiekowi perspektywy „odzyskania” tego, co pod wpływem zła i grzechu utracił. Zwracając uwagę na znaczącą wartość wiary w procesie autokreacji człowieka, O. Rey próbuje wskazać poszukującemu racjonalne uzasadnienia i motywy do otwarcia się na działanie Boga i poddania się Jego zbawczej mocy. Zasłuchanie się w to, co Bóg ma do powiedzenia człowiekowi, jest uchyleniem „drzwi serca” i zaproszeniem Boga w swoje życie.
Padre prof. Bernard Rey OP (born in 1933 in Billy-Montigny, France, Dominican and professor of theology) is involved for many decades in the spiritual and intellectual formation of Church environments in France which is very dominated by secular. He points out that faith is not “access to truth” but “way of human existence” in relation to Jesus as the source of truth, life and holiness. He recognizes the necessity of returning man to the roots of the Christian faith through a renewed trust in God that will transform and convert him. Man has a chance to “regain” what he has lost under the influence of evil and sin by entrusting himself to God for the sake of God’s love and goodness. P. Rey tries to show the seeker rational justifications and motives to open up to God’s action and surrender to His saving power, payingattention to the significant value of faith in the process of human self-creation. Listening to what God has to say to man is opening “door of the heart” and inviting God into your life
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 233-246
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom (J 10,1 – 18; 18,1 – 14)
The Good Shepherd, Arrested in the Garden, Gives a New Life to His Disciples (Jn 10:1 – 18; 18:1 – 14)
Autorzy:
Grochowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148599.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
dobry pasterz
pojmanie Jezusa
uczniowie
zbawienie
nowe życie
good shepherd
arrest of Jesus
disciples
salvation
new life
Opis:
Perykopa J 18,1–14, mówiąca o „Pojmaniu Jezusa w Ogrójcu” – nawet jeśli położona jest w Czwartej Ewangelii w dość dużej odległości w stosunku do J 10,1–18 i nie występują w niej takie terminy, jak „pasterz”, „owce”, „brama”, owczarnia”, itp. – stanowi relekturę „Przypowieści o Dobrym Pasterzu”. Niniejszy artykuł prezentuje siedem elementów (motywów, idei, słów) wspólnych obu tekstom, co stanowi mocny link łączący je ze sobą. Paralelna lektura obu perykop przekonuje, że to, co Jezus zapowiedział w J 10,1–18, doskonale zrealizowało się na początku Jego Męki (J 18,1–14). Dlatego uzasadnionym jest stwierdzenie, że „Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom”.
The pericope Jn 18:1 – 14, speaking of „The arrest of Jesus in the garden” – even though its location in the Fourth Gospel is rather far from Jn 10:1 – 18 and there are no terms like „shepherd”, „sheep”, „pasture”, „gate” ecc. in it – constitutes a rereading of „The parable of the Good Shepherd”. The article presents seven elements (motives, ideas, words) common to both texts which are strong links connecting them and showing that what is foretold byJesus in Jn 10:1 – 18, in the beginning of His Passion (Jn 18:1 – 14) is perfectly fulfilled. This is why it is legitimate to say that „The Good Shepherd, arrested in the garden, gives a new life to His disciples”.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 323-350
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profetyczna funkcja Kościoła w społeczeństwie pluralistycznym
The prophetic role of the Church in a pluralistic society
Autorzy:
Demski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148036.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
profetyzm
katolicka nauka społeczna
pluralizm
człowiek
życie społeczne
zbawienie
prawda
antropologia chrześcijańska
prophetism
catholic social studies
pluralism
human
social life
salvation
the truth
Christian anthropology
Opis:
Kościół na przestrzeni dziejów koegzystował z wieloma formami organizacji życia gospodarczego oraz społecznego. Dokonywał on oceny każdego z tych systemów według zasad moralnych i etycznych. W ten sposób spełniał swoją profetyczną funkcję w świecie współczesnym, w której ramach poczytuje on sobie za obowiązek krytyczne spojrzenie na istniejące i proponowane modele życia społecznego. Taka krytyka nie może być spostrzegana jako mieszanie się Kościoła w sprawy społeczne. Ukazanie błędów istniejących w danym systemie życia społecznego ma przede wszystkim na celu jeszcze mocniejsze podkreślenie fundamentalnych zasad, na jakich powinno opierać się życie społeczne. Zapewne zawsze będą istniały pewne braki i błędy w konkretnych systemach społecznych, co wiąże się z prawdą o tym, że te systemy i struktury tworzy człowiek naznaczony rozdarciem, a więc zdolny do grzechu. W tym świetle profetyczna i krytyczna funkcja Kościoła będzie zawsze potrzebna.
Over the centuries the Church has co-existed with numerous forms of organisation of economic and social life. The Church has made the assessment of each of the systems in accordance with the moral and ethical rules. In this way it performed its prophetic function in the modern world, within the range of which it assumes its responsibility for critical look at the existing and proposed models of social life. Such criticism cannot be treated as interference of the Church into social matters. Pointing at mistakes occurring in a given system of social life aims at putting stronger emphasis on the principal rules which the social life should be based on. Certainly, there will always be some deficiencies and mistakes in particular social systems, which is connected with the fact that the systems and structures are created by a human affected by inner conflicts and, as a result, able to commit a sin. Thus, in view of the above, the prophetic role of the Church will always be necessary.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 417-433
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwieczne Słowo Boga i czas w myśli teologicznej Jana Pawła II
The eternal Divine Word and time in the theolgical idea of John Paul II
Autorzy:
Neumann, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148023.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
: Jan Paweł II
Odwieczne Słowo
Syn Boży
„pełnia czasów”
objawienie
nowe życie
zbawienie
John Paul II
Eternal Word
Son of God
fullness of time
revelation
new life
salvation
Opis:
Jezus Chrystus jako Słowo życia jest tym, który „wychodzi” od Ojca i „przychodzi” na świat, aby objawić ludzkości ukryte od wieków oblicze Boga i obdarzyć Duchem Świętym, co w konsekwencji staje się jednocześnie udziałem człowieka w życiu Boga. W tym kontekście należy dostrzec element nadziei człowieka i jego wizji przyszłości w świetle objawienia Jezusa Chrystusa. Chrystus przychodząc w ludzkim ciele ukazuje sens istnienia ludzkiej egzystencji, w perspektywie Bożego stworzenia i wezwania do zbawienia. Dla Jana Pawła II, Chrystus istniejąc w „czasie i przestrzeni” daje strukturze ludzkiego istnienia możliwość rozeznania wieczności. Jako Światło świata Syn Człowieczy ukazuje specyfikę przestrzeni życia i bogactwo darów Ojca obdarzającego rodzaj ludzki nowym wymiarem egzystencji. Jezus jako Słowo Ojca objawia istniejącą harmonię trynitarną, która emanuje Bożymi darami na świat. Chrystus jako Syn Boży jest Słowem Ojca. Jako Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego, jest Tym, którego Ojciec posłał na świat celem zbawienia każdego człowieka. Bóg Ojciec objawia się – jak naucza Jan Paweł II – przez swojego Syna, Jezusa Chrystusa, który jest Jego Słowem wychodzącym z silenzio, z milczenia. Jezus przychodząc na świat „mówi” ludzkości o swym Ojcu i o dokonujących z „milczenia Boga” wielkich dziełach stwórczych i zbawczych. W Jezusie Chrystusie urzeczywistnia się dar obecności Boga – w Eucharystii. Ten dar nowej „jakości” objawienia się Boga jest wymownym faktem interwencji Boga w historię świata, którego jest on Stwórcą. Jeśli Syn Boży istnieje poprzez swoją egzystencję w wymiarze ziemskim, to nadal pozostaje „objawieniem niebieskim”. Chrystus w pełni solidaryzuje się z człowiekiem i jego ludzką słabością. Dlatego sprawia, że cierpienie i doświadczenie ludzkiej śmierci staje się fundamentem Jego kapłaństwa i sensem Jego własnej Paschy
„In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God, and (…) the Word became flesh and dwelt among us” (Joh 1,1 – 14). Jesus as the eternal divine Word comes from God and is really God. Jesus` origin, His provenance, is the true „beginning” – the primordial source from which all things come, the „light” and the „time” that makes the world into the cosmos. Consequently, He is making known the terms and the demands, which are necessary to perform in order to receive the „new life” of God and the participation in His heavenly kingdom. Certainly the proclamation of Jesus as the eternal Word of God had in itself the announcement of truth and the understanding of the plan divine with regard to mankind, which had the character of salvation on the aspect of eschatology. In the theological idea of saint John Paul II, what is distinctive in Jezus proclamation about your Father-God, is the „signs of time”, which gave people the possibility to see and understand the situation of daily life in the reality of salvation. If the announcement of Jesus is true, it has to grant for historical reconstruction and has to express his truth on the new dimension of existential. In this situation, the answer of the man of faith has to be the motivation to take up the „deed” of the renovation of self-life and the imitation of God. This constitutes as the Christian thought that the central point of the theological interpretation of the value of salvation is realized – hic et nun – as the historical and existential value of the human life in the right of the kingdom divine. The proclamation of Jesus as the Word of God about the „new life”, presents to man the values of the divine existence. On one hand, it is the gift of freedom and the liberation from sin, where the love of God is absolutely necessary. On the other hand, the „new life” opens for man the space of liberty of life, where God forgives the human offences and the sins, both past and present. Well now the resume of the call to imitate God is the acceptance of the divine gift, which changes the man himself, and all the people, who seek the help and good councils to live the norm divine. These witnesses in the human mentality the consciousness of the existence based on the divine laws, which have in themselves the dimension eschatological.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 269-283
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies