- Tytuł:
-
Microplastic in the Soil Environment – Classification and Sources in Relation to Research Conducted in Poland
Mikroplastik w środowisku glebowym – klasyfikacja oraz źródła w odniesieniu do badań przeprowadzonych w Polsce - Autorzy:
-
Kisiel, Monika
Poniatowska, Agnieszka
Kaliszewicz, Anita - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/55005737.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
- Tematy:
-
polimery
mikroplastyk
gleby
Polska
polymers
microplastics
soils
Polska - Opis:
-
In less than a century, plastics have gained enormous popularity and it is now difficult for us to imagine our lives without them. They are very widely used in industry, agriculture, medicine and many others, mainly due to their stability and low production costs - which contribute to a steady increase in demand worldwide. They biodegrade very slowly, and the limited and inappropriate recovery of this raw material from waste has led to a visible accumulation of residual polymers in the environment. As a result of physical, chemical and biological processes, e.g., ultraviolet (UV) radiation, weathering or mechanical abrasion, plastics degrade to fine particles - those less than 5 mm in size are called microplastics. They can be found in the natural environment in various morphological forms, e.g., as fibres, granules, scraps, spheres, particles or fragments, e.g., film, of primary or secondary origin. The presence of microplastics has been found all over the world, in all environments. Only recently has there been a broader focus on microplastics, which includes terrestrial systems where soils are an important part of the environment potentially exposed to contamination. Their main source in soils may be within agriculture (where composts, organic fertilizers, sewage sludge and mulching, as well as irrigation are used) plus transport, landfills and the deposition of atmospheric pollutants.
W ciągu niespełna wieku tworzywa sztuczne zyskały ogromną popularność i obecnie trudno jest nam wyobrazić sobie nasze życie bez nich. Są one bardzo powszechnie wykorzystywane w przemyśle, rolnictwie, medycynie i wielu innych, głównie ze względu na stabilność i niskie koszty produkcji – co wpływa na systematyczny wzrost zapotrzebowania na całym świecie. Ulegają bardzo powolnej biodegradacji, a ograniczone i niewłaściwe odzyskiwanie tego surowca z odpadów doprowadziło do widocznego nagromadzenia resztek polimerów w środowisku. W wyniku procesów fizycznych, chemicznych i biologicznych np. promieniowania ultrafioletowego (UV), wietrzenia czy ścierania mechanicznego tworzywa sztuczne ulegają degradacji do drobnych cząstek - te, których rozmiar nie przekracza wielkości 5 mm nazywane są mikroplastikami. Występują w środowisku w różnych formach morfologicznych, np. w postaci włókien, granulek, skrawków, kulek, drobin czy fragmentów np. folii, pochodzenia pierwotnego lub wtórnego. Obecność mikroplastiku stwierdzono na całym świecie, we wszystkich elementach środowiska. Dopiero niedawno zaczęto szerzej interesować się mikroplastikiem obejmującym systemy lądowe, w których gleby stanowią ważny element środowiska potencjalnie narażony na zanieczyszczenie. Głównym ich źródłem w glebach może być rolnictwo (gdzie stosowane są komposty, nawozy organiczne, osady ściekowe oraz mulczowanie, nawadnianie) oraz komunikacja, składowiska odpadów i depozycja zanieczyszczeń atmosferycznych. - Źródło:
-
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2022, 20, 4; 51-61
1733-1218
2719-826X - Pojawia się w:
- Studia Ecologiae et Bioethicae
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł