Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Extermination" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
3-4 Listopada 1943. Erntefest. Zapomniany epizod Zagłady, red. W. Lenarczyk, D. Libionka, Państwowe Muzeum na Majdanku, Lublin 2009
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117384.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jews
Holocaust
extermination
Operation „Erntefest”
German extermination camp at Majdanek
Żydzi
Holokaust
zagłada
Operacja „Dożynki”
niemiecki obóz zagłady na Majdanku
operacja Erntefest
Opis:
W 2009 roku na rynku książkowym ukazała się ważna publikacja traktująca o Zagładzie Żydów na Lubelszczyźnie pt. 3-4 listopada 1943. Erntefest. Zapomniany epizod Zagłady pod redakcją Dariusza Libionki oraz Wojciecha Lenarczyka, pracowników działu naukowego Państwowego Muzeum na Majdanku. Rzecz dotyczy istotnego epizodu Zagłady – wydarzeń, które miały miejsce w obozie koncentracyjnym na Majdanku oraz w obozach pracy w Trawnikach i Poniatowej w dniach 3-4 listopada 1943 r. Operacja oznaczona kryptonimem „Erntefest” (pol. dożynki) była etapem finalnym prowadzonej od wczesnej wiosny 1942 r. operacji „Reinhardt”. W ciągu zaledwie dwóch dni zamordowano wówczas ponad 42 tys. więźniów żydowskich. Publikacja wydana przez Państwowe Muzeum na Majdanku stanowi zbiór artykułów, których autorami są historycy zajmujący się zawodowo tematyką Holokaustu: Tomasz Kranz, Wojciech Lenarczyk, Piotr Weiser, Alina Skibińska, Witold Mędykowski, Ryszard Gicewicz, Dariusz Libionka, Robert Kuwałek, Jochen Böhler. Artykuł zgrabnie wyłuskuje z niej najciekawsze spostrzeżenia i wątki, przybliżając odbiorcy zagadnienia związane z Operacją „Dożynki”.
In 2009, an important publication about the extermination of Jews in the Lublin region, entitled November 3-4, 1943. Erntefest. A forgotten episode of the Holocaust edited by Dariusz Libionka and Wojciech Lenarczyk, employees of the research department of the State Museum at Majdanek. It concerns a significant episode of the Holocaust – the events that took place in the concentration camp at Majdanek and in the labor camps in Trawniki and Poniatowa on November 3-4, 1943. The operation codenamed „Erntefest” (Polish harvest festival) was the final stage of the in the early spring of 1942, Operation Reinhardt. In just two days, more than 42,000 were murdered at that time. Jewish prisoners. The publication published by the State Museum at Majdanek is a collection of articles written by historians professionally dealing with the subject of the Holocaust: Tomasz Kranz, Wojciech Lenarczyk, Piotr Weiser, Alina Skibińska, Witold Mędykowski, Ryszard Gicewicz, Dariusz Libionka, Robert Kuwałek, and Jochen Böhler. The article neatly draws the most interesting observations and threads from it, introducing the recipient to the issues related to the Operation „Erntefest”.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 201-208
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość żydowska – Warszawa i zagłada. O Królu i Królestwie Szczepana Twardocha
Jewish identity – Warsaw and extermination. About „Król” and „Królestwo” by Szczepan Twardoch
Autorzy:
Rochecka-Sembratowicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116698.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
identity
Jews
extermination
Holocaust
Szczepan Twardoch
tożsamość
Żydzi
eksterminacja
Holokaust
Opis:
Artykuł jest próbą analizy dwóch powieści Szczepana Twardocha, które ukazały się niedawno i nie były szczegółowo analizowane przez literaturoznawców. Autorka skupia się na głównym temacie, jakim jest żydowska tożsamość i samoświadomość. Pierwsza część artykułu koncentruje się na głównym bohaterze, rozdartym między tożsamością żydowską a polską. Autor na podstawie obu powieści ukazuje sposób zdrady tożsamości żydowskiej i jej konsekwencje. Rozpoznaje korelacje między rozpadem tożsamości a formą narracji. W drugiej części artykułu autorka dokonuje interpretacji metaforycznej postaci, jaką jest mistyczna kreacja wieloryba – Litani. Postać przedstawia wszystkie ważne kwestie: tożsamość i eksterminację.
The article is an attempt to analyse two novels written by Szczepan Twardoch, which were published recently and have not been specifically analysed by literary scholars. The author is focusing on the main topic, which is Jewish identity and self-awareness. The first part of the article concentrates on the main character, who is torn between Jewish and Polish identity. The author on the basis of both novels shows a way of betraying Jewish identity and its consequences. Recognises correlations between identity breakdown and narrative form. In the second part of the article, the author interprets the metaphorical figure, which is the mystical creation of the whale – Litani. The figure represents all important issues: identity and extermination.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2020, 10, 9-10; 99-118
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A. Krempa, Zagłada Żydów mieleckich, Biblioteka Muzeum Regionalnego, Mielec: 2012, ss. 263
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144036.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Mielec
extermination
the Holocaust
General Government
Werkschutz
eksterminacja
holokaust
Generalne Gubernatorstwo
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 317-319
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiografia a Holokaust – spojrzenia Franka Ankersmita i Hayden’a White’a
Historiography and the Holocaust – attitudes of Frank Ankersmit and Hayden White
Autorzy:
Kawa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117375.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
historiography
the Holocaust
Shoa
German extermination camps
World War II
historiografia
Holokaust
niemieckie obozy zagłady
II wojna światowa
Opis:
Zagłada europejskich Żydów określana jest mianem wydarzenia das Ereignis Auschwitz lub „nadchodzenia”. Nauka i badania w pewnym momencie stanęły przed problemem nieodpowiednich narzędzi do badania i prezentacji Holokaustu. Nie tylko historiografia napotkała problem opisania „nieopisanego” i wyjaśnienia „niewytłumaczalnego”. Poza tym byli to także świadkowie wydarzeń, którzy przeżyli Zagładę i po traumie milczeli przez lata. Być może dlatego dyskurs o Shoa został zainicjowany długo po zakończeniu II wojny światowej. Ponadto w Polsce, gdzie znajdowały się niemieckie obozy zagłady, badania nad Holokaustem i otwartą debatę można było prowadzić dopiero po obaleniu komunizmu. Historiografia, rozumiana jako metoda ustalania, interpretowania i przedstawiania faktów, dąży do uchwycenia Zagłady. Obecny dorobek to przede wszystkim praca historiografów zachodnich. Polska historiografia Holokaustu na ziemiach polskich opiera się głównie na amerykańskich i zachodnioeuropejskich ośrodkach naukowych i uniwersytetach. Artykuł obraca się wokół czterech zagadnień. Rozpoczyna się wprowadzeniem podstawowych założeń historiografii. Następnie przedstawiono różne podejścia do Holokaustu w dyskursie historiograficznym, aby odzwierciedlić, w jaki sposób historiografia zachodnia odnosi się do problematyki przedstawiania Holokaustu. Dwa ostatnie punkty, o których mowa, nakreślają stosunek Franka Ankersmita i Haydena White’a do historiografii Holokaustu.
The extermination of European Jews is referred to as the event, das Ereignis Auschwitz or ‘the coming-about’. The science and research at some point faced the problem of inadequate tools for researching and presenting the Holocaust. It was not only historiography which encountered the problem of describing the ‘indescribable’ and explaining the ‘inexplicable’. Apart from that, these were also the witnesses of the events, who survived the Holocaust and, traumatized, remained silent for years. This might be the reason why the discourse of Shoa was initiated long after the Second World War was over. Furthermore in Poland, where the death camps were located, the research into the Holocaust and open debate could be conducted only after overthrowing the Communism. Historiography, understood as the method of establishing, interpreting and presenting facts, strives to grasp the Holocaust. Current achievements consist predominantly in the work of Western historiographers. Polish historiography of the Holocaust, on the Polish soil, is mainly based on American and Western European research centres and universities. The article revolves around four issues. It commences with an introduction of basic assumptions of historiography. Next, different approaches to the Holocaust in the historiographic discourse are presented in order to reflect how Western historiography refers to the issue of depicting the Holocaust. Two final points in question outline Frank Ankersmit’s and Hayden White’s attitudes to the historiography of the Holocaust.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 101-114
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kręgi piekielne Holokaustu. Czy metafora „piekło dantejskie” jest adekwatna w stosunku do Zagłady?
The Circles of Hell of the Holocaust. Is a metaphor for „Dante’s hell” adequate in relations to the Shoah?
Autorzy:
Stachula, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144067.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
holocaust
extermination
Jews
concentration camp
ghetto
metaphor
Dante
hell
holokaust
zagłada
eksterminacja
Żydzi
obóz koncentracyjny
getto
metafora
piekło
Opis:
Doświadczenie Holokaustu jest trudne do wyrażenia w dzisiejszym, wolnym świecie przez ludzi, którzy nigdy nie doświadczyli życia w getcie czy w obozie koncentracyjnym. Najlepszym sposobem przybliżenia doświadczeń okresu zagłady jest odwołanie się do tradycji ukształtowanej przez symbolikę piekła. Metafora „piekła Dantego” wydaje się jednak zbyt wąska w odniesieniu do ofiar Holokaustu. Niemniej użycie metafory piekła w odniesieniu do doświadczenia Holokaustu jest bardzo interesujące. Poprzez zagłębienie się w to, co wspólne dla ludzkości, staje się bardziej prawdopodobne, choć nie całkiem możliwe, zrozumienie doświadczenia Zagłady.
The experience of the Holocaust is hard to express in the present, free world by people who have never experienced life in the ghetto or in the concentration camp. The best way to make the experiences of the extermination period is reference to the tradition shaped by the symbolism of hell. The metaphor of “The Dante’s hell”, ho-wever, seems to be too narrow in relation to the victims of the Holocaust. Neverthe-less, the use of the hell metaphor in relation to the experience of the Holocaust is mo-tivated. By delving into what is common to humanity becomes more likely, though not quite possible, to understand the experience of the Shoah.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 225-233
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lubycza Królewska. Zagłada i próba upamiętnienia społeczności żydowskiej dawnego miasteczka
Lubycza Królewska: the Holocaust and the attempts to preserve the memory of the Jewish community of the town
Autorzy:
Koper, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144048.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
World War II
Lubycza Królewska
Lublin Province
Zamojszczyzna
Bełżec
extermination
concentration camp
II wojna światowa
województwo lubelskie
eksterminacja
obóz koncentracyjny
Opis:
W artykule przedstawiono tragiczne losy społeczności żydowskiej Lubyczy Królewskiej w czasie II wojny światowej. Omówiono także kwestie związane z upamiętnieniem tych przedstawicieli społeczności żydowskiej, którzy stracili życie w hitlerowskim obozie koncentracyjnym w Bełżcu. Starania o upamiętnienie lubyczańskich Żydów spotkały się ze zdecydowanym sprzeciwem niektórych przedstawicieli lokalnych władz i innych członków gminy. Skutecznie zablokowali oni projekt budowy pomnika upamiętniającego żydowskie ofiary obozu. W ten sposób idea ekumenizmu i wielokulturowości (między Polakami, Ukraińcami i Żydami) została mocno podważona. Zaplanowane na 4 października 2012 r. uroczystości upamiętniające 70. rocznicę pacyfikacji Lubyczy Królewskiej i Kniazia zostały odwołane.
This paper presents the tragic fate of the Jewish community of Lubycza Królewska during World War II. It also discusses issues relating to memorialization of those representatives of the Jewish community who lost their lives in the Nazi concentration camp in Bełżec. Efforts to memorialize the Lubycza’s Jews met with considera-ble opposition of some representatives of the local authorities and other members of the commune. They successfully blocked the project to erect a memorial monument for the Jewish victims of the camp. In this way, the idea of ecumenism and multiculturalism (between the Poles, Ukrainians and Jews) was strongly undermined. The celebrations that were planned for 4 October 2012 to commemorate the 70. anniversary of the pacification of the towns of Lubycza Królewska and Kniazie have been cancelled.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 209-224
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikty personalne w lubelskim Judenracie w świetle protokołów posiedzeń plenarnych (styczeń 1940-marzec 1942)
The personal conflicts in Lublin Judenrat in the light of the protocols’ of plenary sessions (January 1940-March 1942)
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144052.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Judenrat
Bełżec
extermination
World War II
concentration camp
Holocaust
Operation Reinhardt
conflict, aggression
eksterminacja
II wojna światowa
obóz koncentracyjny
holokaust
operacja Reinhardt
konflikt
agresja
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą nakreślenia sytuacji konfliktowych w łonie Judenratu w Lublinie. Zakres czasowy obejmuje okres od powstania Rady w styczniu 1940 roku do końca marca 1942 roku, kiedy to zmniejszono liczbę członków z 24 do 12 osób. Zmniejszenie liczby członków było bezpośrednio związane z trwającą operacją „Reinhardt”, mającą na celu poddanie ludności żydowskiej biologicznej eliminacji. W związku z tym, że znaczną część lubelskich Żydów wywieziono do obozu zagłady w Bełżcu, władze niemieckie postanowiły ograniczyć skład Judenratu. Wszyscy ci radni, którzy nie weszli w nowy skład, zostali poddani eksterminacji. Na artykuł składają się wybrane konflikty, których zadaniem jest zobrazowanie ich różnorodności. Przebiegały one na linii: radni-radni, ale także radni-urzędnicy Judenratu. Można przypuszczać, że ich przyczyną były różne środowiska społeczne, ale także różnice w pozycji społecznej czy ekonomicznej. Zazwyczaj przybierały one charakter kłótni, ale zdarzały się nawet ataki fizyczne.
This article is an attempt to outline the conflict situations in the bosom of the Judenrat in Lublin. Time span covers the period since the establishment of the Council in January 1940 to the end of March 1942, when the number of members has been reduced from 24 to 12 people. Reducing the number of members were directly related to the ongoing operation, „Reinhardt”, aimed at subjecting the biological elimi-nation of the Jewish population. As a result, a significant part of Lublin deportations of Jews to the extermination camp at Bełżec, German authorities decided to limit the composition of the Judenrat. All those councillors who have not entered into a new composition were subjected to extermination. In the article consists of a selection of conflicts, whose task is to illustrate their diversity. They ran on the line: councillors-councillors, but also the councilors-officials of the Judenrat. It can be presumed that their cause was due to different social backgrounds, but also differences in the social or economic position. They usually assume a character argument, but there have sometimes even physical attacks.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 161-176
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka niemieckich władz okupacyjnych wobec ludności żydowskiej Generalnego Gubernatorstwa w publicystyce „Gońca Krakowskiego”
“Goniec Krakowski” about the German Occupational Authorities Policy towards the Jewish Population of General Government
Autorzy:
Piątkowski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117281.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
anti-Semitism
Goniec Krakowski
General Government
Krakow
Nazi propaganda
Zionism
Protocols of the Elders of Zion
repressions
forced labor
anti-Jewish agitations
extermination
Holocaust
antysemityzm
„Goniec Krakowski”
Generalne Gubernatorstwo
Kraków
propaganda nazistowska
syjonizm
Protokoły Starszych Syjonu
represje
praca przymusowa
agitacje antyżydowskie
eksterminacja
holokaust
Opis:
„Goniec Krakowski”, gazeta wydawana w Generalnym Gubernatorstwie przez niemieckie władze okupacyjne dla ludności polskiej (1939-1945), miała charakter zdecydowanie antyżydowski. Język wielu artykułów był prymitywny i brutalny, a także pełen kłamstw, przeinaczeń i obelg. Ta antyżydowska propaganda opierała się na starej teologii spiskowej, znanej z niesławnych Protokołów Starszych Syjonu: Żydzi dążą do opanowania światowej gospodarki, polityki i kultury. Kolejne etapy niemieckiej polityki wobec Żydów uzasadniano potrzebą „wyzwolenia” Polaków spod żydowskiej dominacji. Można było znaleźć artykuły dotyczące pracy przymusowej, ograniczenia działalności gospodarczej, represji wobec Żydów; wiele uwagi poświęcano też antyżydowskiej agitacji wśród Polaków. Z drugiej strony, masowa eksterminacja Żydów została całkowicie pominięta w gazecie.
„Goniec Krakowski”, a newspaper issued in the General Government by the German occupational authorities for the Polish population (1939-1945), had a strongly anti-Jewish character. The language of many articles was primitive and brutal, as well as full of lies, distortions and insults. This anti-Jewish propaganda was based on an old conspiracy theo-ry, knowing from infamous Protocols of the Elders of Zion: Jews seeking to control the world economy, politics and culture. The subsequent stages of the German policy toward the Jews was justified by need of ‘liberation’ of Poles from the Jewish domination. One could find articles related to forced labor, restrictions on economic activities, measures of repression toward Jews; much attention was also paid to anti-Jewish agitation among the Poles. On the other hand, the mass extermination of Jews has been completely omitted by the newspaper.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 59-76
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja getta w Lublinie (marzec – kwiecień 1942 r.)
The liquidation of the ghetto in Lublin (March–April 1942
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116934.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
State Archives in Lublin
State Archives of the Museum at Majdanek
Archives of the Jewish Historical Institute in Warsaw
Yad Vashem Archives in Jerusalem
extermination
ghetto
Lublin
Holocaust
Pozdamcze
Bełżec
Archiwum Państwowe w Lublinie
Archiwum Państwowe Muzeum na Majdanku
Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie
Archiwum Yad Vashem w Jerozolimie
eksterminacja
getto
holokaust
Opis:
Getto lubelskie było pierwszym obok lwowskiego gettem, które zostało zlikwidowane w ramach „Akcji Reinhardt”. Zanim Niemcy przystąpili do biologicznej eksterminacji, wobec Żydów stosowano szereg obowiązków i zakazów, które eliminowały ich z życia społecznego, politycznego, kulturalnego i prowadziły do zubożenia. Jedną z metod było skupienie Żydów w wydzielonych częściach miasta, oficjalnie nazywanych gettami. Nie w każdym przypadku getto było ogrodzone, na co często wpływało umiejscowienie tras komunikacyjnych. W Lublinie Niemcy zaczęli ogradzać getta na kilka tygodni przed rozpoczęciem deportacji do obozu zagłady w Bełżcu. Likwidację getta w Lublinie Niemcy rozpoczęli w nocy z 16 na 17 marca 1942 r. Dzielnica żydowska została otoczona przez oddziały niemieckie i oddziały pomocnicze złożone głównie z jeńców Armii Radzieckiej, tzw. Ukraińców. W trakcie likwidacji, która trwała do połowy kwietnia, wywieziono do obozu zagłady w Bełżcu około 28 000 Żydów, a kolejne 800 osób rozstrzelano na terenie getta. W proces eksterminacji Niemcy włączyli działania policji żydowskiej, Judenratu, a nawet mieszkańców getta. Część Żydów ocalała z likwidacji Podzamcza i została przeniesiona do nowo utworzonego getta na Majdanie Tatarskim. Udać się tam mogli tylko ci, którzy posiadali J-Ausweis. W tym samym czasie Niemcy rozpoczęli wyburzanie historycznej dzielnicy żydowskiej, co symbolicznie kończyło wielowiekową egzystencję Żydów w Lublinie. Artykuł powstał na podstawie literatury, opublikowanych relacji i pamiętników, a także materiałów archiwalnych zdeponowanych w Archiwum Państwowym w Lublinie, Archiwum Państwowego Muzeum na Majdanku, Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie oraz Archiwum Yad Vashem w Jerozolimie.
Lublin Ghetto was the first near Lviv Ghetto which was liquidated as part of „Operation Reinhardt”. Before the Germans began to biological extermination, the Jews applied to a number of obligations and prohibitions, which were eliminated from the social, political, cultural, and lead to impoverishment. One method was a group of Jews in separate parts of the city, officially called ghettos. Not in every case the ghetto was fenced, which is often affected by the placement of routes. In Lublin, the Germans began to enclose with a fence a couple of weeks before the start of deportations to the extermination camp at Bełżec. The liquidation of the Lublin ghetto Germans began on the night of 16 to 17 March 1942, the Jewish quarter was surrounded by German troops and auxiliary units composed mainly of prisoners of the Soviet Army so-called Ukrainians. During the liquidation, which lasted until mid-April were sent to the Bełżec death camp about 28 000 Jews, and another 800 people were shot in the ghetto. In the process of the extermination, Germans joined the Jewish Police, the Judenrat, and even the inhabitants of the ghetto. Some Jews survived the liquidation of the Podzamcze district and was transferred to the newly created ghetto in Majdan Tatarski. Go there could only those who have held J-Ausweis. At the same time the Germans began the demolition of the historic Jewish quarter, which was symbolically end the centuries-old existence of Jews in Lublin. This article is based on the literature, published reports and diaries, as well as archival material deposited in the State Archive in Lublin, the Archives of the State Museum at Majdanek, the Archive of the Jewish Historical Institute in Warsaw and Yad Vashem Archive in Jerusalem.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 9-29
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies