Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Żydzi" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Anna Hájková, The Last Ghetto. An Everyday History of Theresienstadt, Oxford: Oxford University Press 2020, pp. 376
Autorzy:
Grądzka-Rejak, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116652.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
ghetto
Theresienstadt
Jews
Benjamin Murmelstein
getto
Żydzi
Opis:
Recenzja publikacji: Anna Hájková, The Last Ghetto. An Everyday History of Theresienstadt, Oxford: Oxford University Press 2020, pp. 376
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 167-171
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raport na temat zajść antysemickich w Zamościu 28-30 grudnia 1918 roku (ze spuścizny Israela Cohena w YIVO Institute for Jewish Research)
The report on the anti-Semitic riots in Zamosc, 28-30 December, 1918 (from the Israel Cohen Collection in the YIVO Institute for Jewish Research)
Autorzy:
Cześniak-Zielińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117381.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
pogroms
Zamość
Jews
lynch
pogromy
Żydzi
samosąd
Opis:
Analizowany dokument dotyczy zamieszek antysemickich, które miały miejsce w Zamościu w ostatnich dniach grudnia 1918 roku. Były one wynikiem próby przejęcia władzy przez grupę grupę zrewolucjonizowanych żołnierzy garnizonu zamojskiego. Sprawozdanie z tych zamieszek jest jednym z nielicznych dokumentów rzucających światło na te wydarzenia.
The analyzed document concerns anti-Semitic riots, which took place in Zamość during the last days of December 1918. They were the result of an attempt of taking over the power by the group of revolutionized soldiers of the Zamość garrison. The report of these riots is one of the few documents shading light on these events.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 187-192
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legendarne i tajemnicze macewy w Szczebrzeszynie
The legendary and mysterious matzevahs in Szczebrzeszyn
Autorzy:
Trzciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144068.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jews
Szczebrzeszyn
cemetery
Torah
matzevah
Żydzi
cmentarz
Tora
macewa
Opis:
Autor zajmuje się macewami, głównie znanych osób na cmentarzu żydowskim w Szczebrzeszynie. Legendy i opowieści o poszczególnych grobach, przekazywane z pokolenia na pokolenie w szczebrzeszyńskiej społeczności żydowskiej przed II wojną światową, porównują informacje podane na powojennych tablicach pamiątkowych ustawionych na cmentarzu, a także krążą we współczesnych publikacjach, w tym w Internecie. Następnie konfrontuje wszystkie te informacje z faktami historycznymi.
The author deals with the matzevahs, mostly of famous people in the Jewish cemetery in Szczebrzeszyn. Legends and stories of individual graves, passed through genera-tions in the Jewish community in Szczebrzeszyn before World War II, compares the information given on post-war commemorative plaques set in the cemetery, and also circulated in contemporary publications, including the Internet. Then confronts all this information with historical facts.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 9-18
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość żydowska – Warszawa i zagłada. O Królu i Królestwie Szczepana Twardocha
Jewish identity – Warsaw and extermination. About „Król” and „Królestwo” by Szczepan Twardoch
Autorzy:
Rochecka-Sembratowicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116698.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
identity
Jews
extermination
Holocaust
Szczepan Twardoch
tożsamość
Żydzi
eksterminacja
Holokaust
Opis:
Artykuł jest próbą analizy dwóch powieści Szczepana Twardocha, które ukazały się niedawno i nie były szczegółowo analizowane przez literaturoznawców. Autorka skupia się na głównym temacie, jakim jest żydowska tożsamość i samoświadomość. Pierwsza część artykułu koncentruje się na głównym bohaterze, rozdartym między tożsamością żydowską a polską. Autor na podstawie obu powieści ukazuje sposób zdrady tożsamości żydowskiej i jej konsekwencje. Rozpoznaje korelacje między rozpadem tożsamości a formą narracji. W drugiej części artykułu autorka dokonuje interpretacji metaforycznej postaci, jaką jest mistyczna kreacja wieloryba – Litani. Postać przedstawia wszystkie ważne kwestie: tożsamość i eksterminację.
The article is an attempt to analyse two novels written by Szczepan Twardoch, which were published recently and have not been specifically analysed by literary scholars. The author is focusing on the main topic, which is Jewish identity and self-awareness. The first part of the article concentrates on the main character, who is torn between Jewish and Polish identity. The author on the basis of both novels shows a way of betraying Jewish identity and its consequences. Recognises correlations between identity breakdown and narrative form. In the second part of the article, the author interprets the metaphorical figure, which is the mystical creation of the whale – Litani. The figure represents all important issues: identity and extermination.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2020, 10, 9-10; 99-118
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„To, czego pragnąłem, spłonęło w ogniu”. Hebrajski epigraf z Józefowa
„All that I needed had burnt in fire’” The Hebrew epigram from Józefów
Autorzy:
Trzciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117304.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jews
Józefów Biłgorajski
cemetery
Torah
matzevah
Żydzi
cmentarz
Tora
macewa
Opis:
Na cmentarzu żydowskim w Józefowie Biłgorajskim zachowała się macewa, położona nad zakopanymi zwojami Tory, zniszczonymi w pożarze w 1864 roku. Autor, uznając inskrypcję za artefakt pola kultury żydowskiej, opisuje ją w następujących aspektach: 1) prawo i zwyczaje judaizmu; 2) analiza napisu pod względem treści jako przykład literatury cmentarnej; 3) zajęcie krytycznego stanowiska w stosunku do treści napisu z uwzględnieniem historii miejsca.
A matzevah remained at the Jewish cemetery in Józefów Biłgorajski, set over buried Torah’s scrolls, damaged in the fire of 1864. The author, considering the inscription as the artifact of the Jewish culture’s field, describes it in the following aspects: 1) the religious law and the customs of Judaism; 2) analysis of the inscription in terms of the content as an example of the cemetery literature; 3) taking a critical stance in relation to the inscription’s content taking into consideration the history of the place.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 11-16
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Polin do Grodu Antenora. Wyprawy żydowskich studentów po nauki do Padwy w czasach I Rzeczypospolitej
From Polin to the City of Antenor. Jewish Medics’ Educational Expeditions to Padua in the Ages of the Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Marchel, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850486.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Padua
polish students
medics
university
Jews
Padwa
studenci
medycy
uniwersytet
Żydzi
Opis:
Wśród studiujących w Padwie przybyszy z Rzeczypospolitej Obojga Narodów, o których wiemy z zachowanych archiwaliów uniwersyteckich, znalazło się kilkunastu Żydów. Ich obecność w gronie scholarów uczęszczających na zajęcia medyczne prowadzone w ramach Uniwersytetu Artystów, traktowana jest w historiografii zarówno jako przejaw tolerancji władz Gymnasium Patavinum, jak i dowód na istnienie w państwie polsko-litewskim swobód religijnych niespotykanych w innych zakątkach ówczesnej Europy. W niniejszym artykule, bazując na materiale źródłowym i dotychczasowych ustaleniach badaczy, przedstawiam krótką analizę sytuacji studentów żydowskich, uczących się w padewskim „Ateneum” w XVII i XVIII wieku. Ponadto, śledząc przebieg karier wybranych lekarzy pochodzenia żydowskiego w Rzeczpospolitej, poszukuję odpowiedzi na pytania o inspiracje i pragnienia, tkwiące u podstaw decyzji o podjęciu nauki w Grodzie Antenora.
Among the students from the Polish-Lithuanian Commonwealth in Padua, of whom we know from archival materials, we can find several Jews. Their presence among the students attending medical lectures at the University of Artists is treated in historiography as a manifestation of the tolerance of the Gymnasium Patavinum authorities and as proof of the existence of religious freedom in the Polish-Lithuanian state, unheard of in other parts of Europe at that time. In this article, relying on archival sources and previous establishments of the researchers, I present a short analysis of the Jewish students’ situation in Padua’s Atheneum. Furthermore, following the careers of selected medics with Jewish ancestry in the First Republic of Poland, I try to find answers to the questions concerning the inspirations and desires that underlied their decisions to study in the City of Antenor.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2022, 12; 27-40
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi amazońscy w Peru. Zarys problematyki, cz. II
The Amazonian Jews in Peru. Outline of Problems, Part II
Autorzy:
Skałczyńska-Falczyńska, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116914.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Latin America
Jewish Diaspora
Jews of Lima
Jewish mestizos
Moroccan Jews
19th century
Ameryka Łacińska
diaspora żydowska
Żydzi z Limy
Metysi żydowscy
Żydzi marokańscy
XIX wiek
Opis:
Proces tworzenia społeczności żydowskiej w Iquitos (Peru), znani również jako Żydzi amazońscy, odnosi się głównie do potomków XIX-wiecznych Żydów marokańskich, którzy przybyli do amazońskiej dżungli podczas boomu kauczukowego w latach 80. XIX wieku. W mozaice heterogenicznych społeczności Żydów sefardyjskich w Ameryce Łacińskiej społeczność z Iquitos reprezentuje jeden z tych przykładów mniejszości w obrębie mniejszości i pośredniej mniejszości, która próbowała budować swoją tożsamość poprzez rewitalizację związków z Żydami z Limy, a po 1948 roku z Państwem Izrael. Za jedną z tych form należy uznać przypadek „żydowskich Metysów” – „diaspory w diasporze żydowskiej” ze skomplikowanym tłem społecznym, politycznym i kulturowym sytuującym się w ideologicznej dyskusji o roli i miejscu państwa w stosunkach z narodem żydowskim, ekspresji współczesnych grup etnicznych, które w procesie budowania swojej tożsamości odwołują się do statusu powracającej diaspory. Ta interesująca i wciąż niezbadana dziedzina nauki wymaga ustalenia najnowszych tendencji na różnych poziomach praktyk religijnych i wzorców życia zbiorowego w związku z obserwowanymi wyborami, postawami i eksponowanymi wartościami.
The process of creating a Jewish community in Iquitos (Peru), also known as Amazonian Jews refers to mostly descendents of 19th century Moroccan Jews who came to the Amazon jungle during the rubber boom of the 1880s. In the mosaic of heterogenic societies of Sephardic Jews in Latin America the community from Iquitos presents one of those examples of minority within minority and middleman minority who has attempted to build its identity through the revitalization of its connections with Jews from Lima, and after the 1948 – with the State of Israel. The case of “Jewish Mestizos” – “diaspora in Jewish diaspora” with its complicated social, political and cultural background situated in ideological discussion about the role and the place of the state in relations with Jewish people - should be recognized as one of those forms of expression of contemporary ethnic groups that in the process of building its identity refers to the status of returning diaspora. This interesting and still unexplored scientific field requires to establish the latest tendencies in different levels of religion practices and patterns of collective life in connection with observed choices, attitudes and exposed values.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2015, 5, 5; 165-197
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki społeczności żydowskiej w Strzelnie (1772/1773–1815)
Beginnings of the Jewish Community in Strzelno (1772/1773–1815)
Autorzy:
Karczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850488.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jews
Strzelno
Kuyavia
Prussia
Duchy of Warsaw
Żydzi
Kujawy
Prusy
Księstwo Warszawskie
Opis:
Na Kujawach ludność żydowska zaczęła się osiedlać już w początku XV wieku, najpierw przede wszystkim w miastach królewskich, aby następnie licznie zamieszkać miasta prywatne. W ośrodkach dóbr kościelnych zazwyczaj w ogóle nie dopuszczano do osiedlania się Żydów. Do tej grupy zaliczało się również Strzelno, będące własnością tamtejszego klasztoru norbertanek. Sytuacja ta zmieniła się dopiero po 1772 roku, gdy w wyniku pierwszego rozbioru Polski miasto znalazło się pod zaborem pruskim. Pomimo początkowo nieprzyjaznego dla Żydów ustawodawstwa, za panowania Fryderyka II zaledwie tolerowanych, ta grupa ludności dość chętnie zaczęła napływać do miast, które dotychczas były dla niej zamknięte. Pierwsza informacja źródłowa o Żydach zamieszkujących Strzelno pochodzi z lat 1779–1780. Dowodzi to, że musieli się osiedlić już w drugiej połowie lat 70. XVIII wieku, prawdopodobnie w związku z pożarem dzielnicy żydowskiej w Inowrocławiu w 1775 roku. Początkowo odsetek ludności żydowskiej w Strzelnie oscylował wokół 3%, aby w okresie Księstwa Warszawskiego wzrosnąć do około 4%. Natomiast tuż po ponownym przejściu Strzelna pod władzę Prus liczba tamtejszych Żydów podwoiła się.
The Jewish population settled in Kuyavia as early as at the beginning of the 15th century, primarily in royal towns, and, later on, in large numers, also in private towns. As for church towns, Jews were usually not allowed to settle there at all. One of such towns was Strzelno, owned by the local Norbertine order. This situation did not change until 1772, when, as a result of the First Partition of Poland, the town came under Prussian control. Despite the initially unfriendly legislation for Jews, who were barely tolerated during the reign of Frederick II, this group of people quite willingly began to settle in towns that had hitherto been closed to them. The first source of information about Jews living in Strzelno dates back to 1779–1780. This proves that they must have settled in the second half of the 1870s, probably in connection with a fire in the Jewish quarter in Inowrocław in 1775. Initially, the percentage of the Jewish population in Strzelno oscillated around 3%, to rise to about 4% in the period of the Duchy of Warsaw. However, shortly after Strzelno came under Prussian rule again, the number of local Jews doubled.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2022, 12; 41-51
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótkie życie na „Wschodzie”. Żydzi z terenu Rzeszy deportowani do dystryktu lubelskiego
„Short Life on the East”. Jews from the Territory of Third Reich Deported to Lublin District
Autorzy:
Kuwałek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116936.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Third Reich
German Jews
Austrian Jews
deportation
Holocaust
Majdanek
Opole Lubelskie
Zamość
Izbica
Piaski
Nazism
Sobibór
ghetto
III Rzesza
Żydzi niemieccy
Żydzi austriaccy
deportacja
holokaust
nazizm
getto
Opis:
W latach 1940-1942 z terenów III Rzeszy (dzisiejsze Niemcy i Austria) naziści deportowali około 30 000 Żydów. Duża część z nich została umieszczona w tzw. gettach tranzytowych, głównie w Izbicy, Piaskach, Opolu Lubelskim i Zamościu, gdzie zmuszeni byli przebywać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Od maja 1942 r. transporty z III Rzeszy kierowane były bezpośrednio do obozu zagłady w Sobiborze, a pewna grupa młodych i silnych mężczyzn została wytypowana do pracy w obozie koncentracyjnym na Majdanku lub w obozach pracy na terenie dystryktu lubelskiego. Wszyscy oni spotkali się z wielką brutalnością okupacji niemieckiej na wschodnich terenach Polski, prymitywnymi warunkami życia i głodem. Wszyscy przeżyli szok kulturowy w kontaktach z polskimi Żydami i środowiskiem nieżydowskim, co wywołało duże konflikty kulturowe i religijne. Sytuacja Żydów niemieckich i austriackich deportowanych do dystryktu lubelskiego była znacznie trudniejsza niż Żydów czeskich i słowackich, którzy mieli więcej kontaktów z miejscową ludnością żydowską i polską. Ten brak większych szans na przeżycie sprawił, że z grupy Żydów niemieckich w dystrykcie lubelskim ocalało zaledwie 20 osób. Niniejszy artykuł jest opisem ostatnich chwil ich tragicznego życia i opiera się głównie na relacjach polskich Żydów i Polaków, którzy byli świadkami losów Żydów niemieckich i austriackich. Niektóre informacje pochodzą także z powojennych niemieckich śledztw przeciwko sprawcom.
In the years 1940-1942 from the territory of Third Reich (today Germany and Austria) Nazis deported about almost 30 000 Jews. Big part of them were located in so called transit ghettos, mainly in Izbica, Piaski, Opole Lubelskie and Zamość where they were forced to stay since few weeks until few months. Since May 1942 the transports from Third Reich were sent directly to the death camp in Sobibór and some group of young and strong men were selected for work in Majdanek concentration camp or labour camps in Lublin district. All of them met themselves with big brutality of the German occupation in Eastern part of Poland, primitive life condition and hunger. All of them survived culture shock in the contacts with Polish Jews and non-Jewish milieu which created the big culture and religious conflicts. The situation of German and Austrian Jews deported to Lublin district was much more difficult than Czech or Slovak Jews who had more contacts with local Jewish and Polish population. This lack of big chance to survive was the reason that from the group of German Jews survived in Lublin district only 20 people. This article is a description of last moment of their tragical life and based mainly on the testimonies given by Polish Jews and Poles who were the witnesses of the fate of German and Austrian Jews. Some information is taken also from post-war German investigations against perpetrators.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 31-51
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jews and the evacuation of Russians from the Kingdom of Poland in 1915
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116872.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
The Kingdom of Poland
Galicia
Jews
war
Królestwo Polskie
Galicja
Żydzi
wojna
Opis:
It is estimated that during the first year of the war about 1,200,000 people were evacuated from the Kingdom of Poland (including tsarist officers, Russian teachers, officials, Orthodox clergy, workers from military factories and railroaders). The attempt to estimate the number of the inhabitants of the Kingdom of Poland who were forced to move to Russia due to the war events is not easy. It is estimated that up to the moment when the Central States started to occupy the whole country, 800,000 to 1,000,000 people – besides ethnic Russians – were either forced to move or voluntarily left Poland, but those figures include also the part of Galicia occupied by the Russians. The data considers mostly Poles, and it’s difficult to establish the number of refugees of other nationalities, especially the Jews, who were often sent from place to place and did not leave the territory of the country. Accepting the most often quoted total number of 1,000,000 people displaced from the ‘Russian Poland’, Lithuania and Galicia and taking into consideration the fact that the Polish rescue organisations did not register and did not know about the fate of all the evacuated people, we may estimate the number of the escapees from ‘Russian Poland’ as 750,000 – 850,000 thousand. According to the statistics prepared by the Jewish aid committees in St. Petersburg, Moscow, Kiev and Odessa for the day of 20 May 1915, 526,000 Jews from the Kingdom of Poland, the Lithuanian provinces, the Volhynia, Podole and Kurland, as well as the occupied part of Galicia were exiled, evacuated or escaped because of the approaching troops. According to some sources, ca. 340,000 of them were inhabitants of the Kingdom of Poland. The evacuation of Russians in 1915 was accompanied not only by the most violent expulsions, but also by scorched earth policy. The peasants and the Jews were among those who suffered the most. However, for the Jews from Poland and Lithuania the war and evacuation was one of the most difficult experiences they had ever encountered. It turned out that the tsarist army was a true pillar of anti-Semitism, but robberies and destructions caused by the army were escalated by the local population.
Szacuje się, że w pierwszym roku wojny z Królestwa Polskiego ewakuowano około 1 200 000 osób (w tym oficerów carskich, nauczycieli rosyjskich, urzędników, duchowieństwo prawosławne, robotników fabryk wojskowych i kolejarzy). Próba oszacowania liczby mieszkańców Królestwa Polskiego, którzy z powodu wydarzeń wojennych zostali zmuszeni do przeniesienia się do Rosji, nie jest łatwa. Ocenia się, że do momentu, gdy państwa centralne zaczęły zajmować cały kraj, od 800 do 1 000 000 osób – poza etnicznymi Rosjanami – było zmuszonych do przeprowadzki lub dobrowolnego wyjazdu z Polski, ale liczby te obejmują również część Galicji zajętą przez ludność narodową. Dane dotyczą głównie Polaków i trudno ustalić liczbę uchodźców innych narodowości, zwłaszcza Żydów, którzy często byli wysyłani z miejsca na miejsce i nie opuszczali terytorium kraju. Przyjmując najczęściej podawaną łączną liczbę 1 000 000 osób przesiedlonych z „rosyjskiej Polski”, Litwy i Galicji oraz biorąc pod uwagę fakt, że polskie organizacje ratownicze nie zarejestrowały się i nie wiedziały o losach wszystkich ewakuowanych osób, liczbę uciekinierów z „rosyjskiej Polski” szacuje się na 750 000–850 000 tys. Według statystyk sporządzonych przez żydowskie komitety pomocy w Petersburgu, Moskwie, Kijowie i Odessie na dzień 20 maja 1915 r. 526 tys. Żydów z Królestwa Polskiego, województw litewskich, Wołynia, Podola i Kurlandu oraz okupowana część Galicji została zesłana, ewakuowana lub uciekła z powodu zbliżających się wojsk. Według niektórych źródeł ok. 340 000 z nich było mieszkańcami Królestwa Polskiego. Ewakuacji Rosjan w 1915 roku towarzyszyły nie tylko najgwałtowniejsze wypędzenia, ale także polityka spalonej ziemi. Najbardziej ucierpieli chłopi i Żydzi. Jednak dla Żydów z Polski i Litwy wojna i ewakuacja były jednym z najtrudniejszych doświadczeń, jakie kiedykolwiek napotkali. Okazało się, że armia carska była prawdziwym filarem antysemityzmu, ale rabunki i zniszczenia powodowane przez wojsko były intensyfikowane przez miejscową ludność.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 11-20
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarze żydowskie i synagogi na terenie województwa warmińsko-mazurskiego – historia, stan obecny
The Jewish cemeteries and synagogues in the Warmia-Mazury Voivodeship The history and the present state
Autorzy:
Knercer, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117377.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
settlement law
Jews
synagogues
cemeteries
the Holocaust
prawo osiedleńcze
Żydzi
bożnice
cmentarze
Holokaust
Opis:
Żydzi na terenie państwa krzyżackiego, a później Prus Książęcych i Warmii, nie mieli prawa do osiedlania się, poza kilkoma wyjątkami. Prawo to otrzymali po ogłoszeniu „Judenediktu” w 1812 r. Jednak ludność wyznania żydowskiego stanowiła nieliczne społeczeństwo. II wojna światowa przyniosła zagładę tej społeczności. W krajobrazie kulturowym Warmii i Mazur zachowały się nieliczne ślady kultury materialnej, jakimi są domy modlitwy, synagogi i cmentarze. Większość bożnic została zniszczona podczas „Nocy Kryształowej” w listopadzie 1938 r., a lwia część cmentarzy została zniszczona po II wojnie światowej. Jedynymi pozostałościami są zachowane i chronione dobra kultury materialnej, prezentujące spuściznę żydowską w tym regionie.
The Jews, on area of the Teutonic Order State, and later the Duchy of Prussia and Warmia, had no right to settled down, with only some exceptions. They received this law after „Judenedikt” was proclaimed in 1812. However, people of Jewish confession were undersized society. World War II brought extermination of this community. In the cultural landscape of Warmia and Mazury remain handful traces of material culture, which are praying houses, synagogues and cemeteries. Most synagogues were destroyed during the „Kristallnacht” in November, 1938 and majority of cemeteries were destroyed after World War II. Preserved and protected goods of material culture are the only remains, presenting the Jewish legacy in this region.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 127-135
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi amazońscy w Peru. Zarys problematyki, cz. I
The Amazonian Jews in Peru. Outline of Problems, Part I
Autorzy:
Skałczyńska-Falczyńska, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117297.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Peru
Latin America
South America
Jewish traditions
Jews of Iquitos
national identity
Jewish community
Amazon Jews
Ameryka Łacińska
Ameryka Południowa
tradycje żydowskie
Żydzi z Iquitos
tożsamość narodowa
społeczność żydowska
Żydzi amazońscy
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia kontekstu i współczesnego procesu tworzenia społeczności żydowskiej w Iquitos w Peru. Termin „Żydzi amazońscy" odnosi się głównie do potomków XIX-wiecznych marokańskich żydowskich poszukiwaczy przygód, handlarzy i plantatorów, którzy przybyli do amazońskiej dżungli w okresie boomu kauczukowego w latach 80. XIX wieku. Mimo że społeczność ta przechodziła przez pokolenia małżeństw mieszanych, a jej praktyki religijne były pod wpływem katolicyzmu i animizmu, religie amazońskie nadal zachowują silne poczucie żydowskości. Pomimo skrajnej izolacji potomkowie marokańskich Żydów zachowali niektóre tradycje żydowskie i podjęli kilka prób podtrzymania kruchej społeczności. Żydzi z Iquitos, podobnie jak inne rozproszone społeczności, które odwołują się do żydowskich korzeni, próbują budować swoją tożsamość poprzez rewitalizację związków ze społecznością żydowską.
The article is an attempt to present the context and the contemporary process of creating a Jewish community in Iquitos, Peru. The term “Amazonian Jews” refers to mostly descendents of 19th century Moroccan Jewish adventurers, traders and tappers who came to the Amazon jungle during the rubber boom of the 1880s. Thought the community has passed through generations of intermarriage and its religious practices have been influenced by Catholicism and animistic Amazonian religions still preserves a strong sense of Jewish-ness. Despite the extreme isolation the descendents of the Moroccan Jews have kept up some Jewish traditions and made several attempts to sustain a fragile community. The Jews from Iquitos like other dispersed communities which refer to the Jewish roots, attempt to build their identity through the revitalization of their connections with the Jewish community.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 159-193
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cypryjska Ziemia Obiecana. Plany stworzenia żydowskiego państwa na Cyprze (XVI wiek)
The Cypriot Promised Land. Plans of Creating a Jewish State in Cyprus (16th Century)
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850489.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Cyprus
Jews
Joseph Nasi
Ottoman Empire
Venice
Cypr
Żydzi
Józef Nasi
Imperium Osmańskie
Wenecja
Opis:
Żydzi na Cyprze pojawili się już w okresie ptolemejskim (IV w. p.n.e.). W okresie późniejszym Rzym wspierał migracje Żydów na wyspę, którzy szczególnie w czasach cesarza Augusta stali się widoczną mniejszością na Cyprze. Żydzi do tego stopnia upodobali sobie kosmopolityczny charakter wyspy, że powstały daleko idące plany stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze. Plany te zbiegły się z prześladowaniami wyznawców judaizmu, które przetoczyły się przez Europę Zachodnią od końca XV wieku (a zwłaszcza w Hiszpanii, Portugalii oraz w Italii). Twórcą pomysłu stworzenia na Cyprze enklawy dla społeczności żydowskiej był pochodzący z Portugalii bankier Józef Nasi lub Miques (1524–1579), powszechnie znany również jako Wielki Żyd. W celu zrealizowania swoich planów przekonał on sułtana osmańskiego Selima II do zajęcia Cypru, który od 1489 roku pozostawał w rękach Wenecjan. Równocześnie Żydzi aktywnie wspierali Imperium Osmańskie w kampanii przeciwko Wenecjanom. Osmanowie opanowali Cypr w 1571 roku i pomimo że nie powrócili do planów stworzenia na wyspie państwa żydowskiego, to byli witani przez miejscowych Żydów jako wyzwoliciele spod władzy Wenecjan. Dzieje stworzenia państwa żydowskiego na Cyprze uchodzą za niezwykle interesujący i mało znany epizod z dziejów nie tylko samych Żydów, lecz także rywalizacji pomiędzy Imperium Osmańskim a Republiką Wenecji w drugiej połowie XVI wieku.
Jews appeared in Cyprus as early as in the Ptolemaic period (4th century BC). Later, with Rome’s support of the Jewish migration to the island, they became a substantial minority in Cyprus, especially during the reign of Caesar Augustus. Jews took such a liking to the cosmopolitan nature of the island that in the 16th century they started formulating far-reaching plans to make the island a Jewish state. These plans coincided with the persecution of Jews that swept through Western Europe from the late 15th century onward (especially in Spain, Portugal, and Italy). The author of the plans to create an enclave for the Jewish community in Cyprus was a Portuguese banker Joseph Miques or Nasi (1524–1579), commonly known as the Great Jew. In order to carry out his plans, he convinced the Ottoman Sultan Selim II to seize Cyprus, which had belonged to the Republic of Venice since 1489. At that time Jews actively supported the Turks in their campaign against the Venetians. The Ottomans captured Famagusta in 1571 and were welcomed by Jews as liberators from the Venetians, even though at that time nothing remained of the plans to create a Jewish state on the island. The story of these plans is not only a fascinating, albeit little-known, episode in Jewish history but also an interesting example of the rivalry between the Turks and the Republic of Venice in the early modern period.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2022, 12; 11-26
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galicyjscy Żydzi w latach Wielkiej Wojny 1914-1918
The Galician Jews during the Great War 1914-1918
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117371.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Galicia
Jews
World War I
nationalism
orthodoxy
Galicja
Żydzi
I wojna światowa
nacjonalizm
ortodoksja
Opis:
Współczesny antysemityzm, obecny, choć ledwo widoczny w Galicji przed 1914 r., zatriumfował w czasie Wielkiej Wojny. Złoty wiek Habsburgów popadł w zapomnienie i, rozsądnie, współistnienie Żydów i chrześcijan. Etniczny nacjonalizm, zjawisko znane każdemu z nowo powstałych państw Europy Środkowo-Wschodniej, szczególnie odbił się na Polsce. Wojna zniszczyła bazę życiową tysięcy Żydów. To, co zostało ocalone i uchronione przed wojną, pod koniec wojny i w pierwszych miesiącach niepodległości Polski zostało splądrowane i zniszczone przez chrześcijańskich sąsiadów. Dotyczyło to setek miast, wsi i osad wiejskich. Jednocześnie czas wojny był okresem rozwoju życia społeczno-politycznego i kulturalnego Żydów, będąc dowodem na uwolnienie części żydowskich mieszkańców kraju od długotrwałych i przemożnych wpływów ortodoksji.
Modern anti-Semitism, present, although barely seen in Galicia before 1914, triumphed during the time of the Great War. The Habsburgs’ golden age sank into oblivion and, reasonably, the Jews and the Christians’ co-existence. The ethnic nationalism, a phenomenon familiar to any of the new formed states of the Middle-East Europe, especially took a heavy toll in Poland. The war destroyed the base of living of thousands of Jews. What was saved and protected from the war, at the end of the war and during the first months of the Polish independence, was plundered and destroyed by the Christian neighbors. It concerned hundreds of towns, villages and village settlements. At the same time, the war time was the period of development of the social-political and cultural life of the Jews, being a proof  forliberation of some part of Jewish inhabitants of the country from long-lasting and supreme orthodoxy’s influence.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 17-42
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi o Cyganach w II Rzeczypospolitej. Tematyka romska na łamach „Nowego Dziennika” (1918-1939)
Jews about Gypsies in interwar Poland. The Roma issues in „Nowy Dziennik” (1918-1939)
Autorzy:
Gontarek, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116613.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Gypsies
Jews
Zionists
conflict
the Second Polish Republic
Cyganie
Żydzi
syjoniści
konflikt
II Rzeczpospolita Polska
Opis:
Artykuł przedstawia problem stosunków cygańsko-żydowskich w II RP. Ma charakter przyczynkowy – skupia się na jednym tytule prasowym („Nowy Dziennik”), który jest najstarszym w Polsce pismem syjonistycznym, ukazującym się w języku polskim od 1918 roku. Analiza jego treści pozwoliła na wyciągnięcie kilku wniosków. Bezpośrednie relacje między dwiema mniejszościami – Cyganami i Żydami – prawie nie istniały, a strona żydowska, jeśli sporadycznie pisała o społeczności cygańskiej, dostrzegała jedynie negatywne konsekwencje takich kontaktów. Jeśli chodzi o postrzeganie Cyganów przez elity syjonistyczne, podtrzymywała ona wszystkie negatywne stereotypy i mity na ich temat, charakterystyczne dla społeczeństwa większościowego. Milczały też o państwotwórczych dążeniach Cyganów.
The article presents the problem of Gypsy-Jewish relations in the Second Polish Republic. It is of a contributory nature – it focuses on one press title ("Nowy Dziennik"), which is the oldest Zionist periodical in Poland, published in Polish language since 1918. The analysis of its content allowed several conclusions to be drawn. Direct relations between the two minorities – Gypsies and Jews – were almost non-existent, and the Jewish side, if it occasionally wrote about Gypsy community, saw only the negative consequences of such contacts. As far as the perception of the Gypsies by the Zionist elite was concerned, the Zionist elite upheld all the negative stereotypes and myths about them that were characteristic of the majority society. It was also silent about the stateforming aspirations of the Gypsies.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 57-79
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies