Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Miodyński, Lech" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
„Nowa epoka” jako kategoria kompensacyjna. Metodologiczne wyzwania opisu a casus dwudziestowiecznej Macedonii
Autorzy:
Miodyński, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677658.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Macedonia
historical breakthrough
instrumentalisation of culture
description methodology
time images
Opis:
“The New Epoch” as a compensating category. Methodological challenges of description and the case of twentieth-century MacedoniaThis article depicts the functions and possible means of describing Macedonian historiosophic and cultural visions stemming from the political transformations of 1991. These are presented against the backdrop of changes in collective consciousness in the 20th century. Issues of research methodology and the identity of the new beginning idea (and its components) in four contexts (genetic, onthological, axiological and processual) are depicted. Within the first of these, attention is drawn to the problems of retrospective temporal orientation, assimilation of the past, “synchrony of history” and reflection of prototypes, a new conceptual network of reconstructed meanings, and selection of causalities. The second context relates to the deliberate-beneficent idea of time, the domination of “structural history”, the constructive application of previous – mainly romantic – historiosophic categories: a nation’s moral predestination (Hegel), crisis as a factor of change (Burckhardt), subordination of the category of history towards freedom in the succession of epochs (Fichte), breakthrough as a stopping of the process of decay (corso – ricorso – Vico), and the importance of periodisation and turning points. The third context includes the following items: the bond of descent towards a claim of newness and liberation, “correcting the lack of fulfilment” of the past, the “positive Apocalypse” of perpetual national revolution, the heroisation of everyday life, the politisation of culture and re-interpretation of tradition: antiquity (the sphere of archaeology), the Middle Ages, folklore, revolts and national renaissance; and the romanticism of sacrifice and lynching in the light of a postmodern neutralisation of heroism. The fourth context consists of socially-compensated elements themselves: a) national (with four indications), state-political (institutional), c) historical-cultural (identifying-imagological), and d) material-economic (pragmatic). The various scenarios for restoring their memory are also present in this part: cleansing in the past, establishment in the present and liberation in the future. Their image is made complete by a short presentation of heritage canonisation patterns and ethnocentric re-evaluation of methodologies in the Macedonian humanities after 1991.  „Nowa epoka” jako kategoria kompensacyjna. Metodologiczne wyzwania opisu a casus dwudziestowiecznej MacedoniiW artykule przedstawia się funkcje i możliwe sposoby opisu macedońskich wizji historiozoficznych i kulturowych wyrosłych na gruncie politycznego przełomu 1991 roku – ujęte na tle przemian kolektywnej świadomości w XX wieku. Problemy metodologii badań oraz tożsamości idei nowego początku (i jej części składowych) ukazane są w czterech kontekstach: genetycznym, ontologicznym, aksjologicznym i procesualnym. W ramach pierwszego z nich zwraca się uwagę na takie zagadnienia jak retrospektywna orientacja temporalna, asymilacja przeszłości, „synchronia historii” i odbicia prototypów, nowa konceptualna sieć rekonstruowanych znaczeń, selekcja związków przyczynowych. Drugi kontekst odnosi się do celowościowo-zbawczego wyobrażenia czasu, dominacji „historii strukturalnej”, twórczego zastosowania dawnych – głównie romantycznych – kategorii historiozoficznych: moralnej predestynacji narodu (Hegel), kryzysu jako czynnika zmiany (Burckhardt), podrzędności kategorii historii wobec wolności w następstwie epok (Fichte), przełomu powstrzymującego proces rozkładu (corso – ricorso – Vico), znaczenia periodyzacji i cezur. W trzecim kontekście zawierają się między innymi następujące problemy: więź pochodzenia a roszczenie nowości i wyzwolenia, „korekta niespełnienia” przeszłości, „pozytywna apokalipsa” permanentnej rewolucji narodowej, heroizacja codzienności, polityzacja kultury i interpretacja związku „natura – duch”, reinterpretacja tradycji: antyk (sfera archeologii), średniowieczne, folklor, powstania i odrodzenie narodowe; romantyzm ofiary i samosądu a ponowoczesna neutralizacja heroizmu, nowy epos i tragedia. Na ostatni kontekst składa się omówienie zespołu samych pierwiastków społecznie kompensowanych: (a) narodowego (z czterema wyznacznikami), (b) polityczno-państwowego (instytucjonalnego), (c) historyczno-kulturowego (identyfikacyjno-imagologicznego), (d) materialno-ekonomicznego (pragmatycznego). Obecne są w nim także różne scenariusze rewindykacji tych pierwiastków: oczyszczenie pamięci – w przeszłości, fundacja pamięci – w teraźniejszości, i wyzwolenie pamięci – w przyszłości. Ich obraz uzupełnia krótkie przedstawienie schematów kanonizacji dziedzictwa i etnocentrycznego przewartościowania metodologii humanistycznych w macedońskiej nauce po 1991 roku.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeobrażenia kategorii konfesji w macedońskiej świadomości zbiorowej XIX i XX wieku
Autorzy:
Miodyński, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677851.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
confessional and national identification
multiconfessional society
Macedonian culture
Opis:
Transformations of the category of confession in Macedonian collective consciousness in nineteenth and twentieth centuriesA discussion is given in this article – in the chronological order – of the various textual proofs of the existence on the Macedonian territory (from the beginning of the nineteenth century) of the confessional consciousness, in its religious-theoretical, political-historical and ideological-identifying form. The mentioned examples are presented against the background of the slow development of the national community spirit of Macedonians, as well as the religious and political conflicts in the area of the Central Balkans during the reign of the Ottomans and after its ending. In this case, relativity and indefinite patterns of confessional identification resulted from: the multiethnic structure of the society, a rivalry between several Orthodox Churches, a long period of paganisation of the Christian life and of atheisation, also from the peculiar understanding of such categories as authority (sacred and secular), freedom of conscience, tolerance, orthodoxy or apostasy. In this connection the author also refers to the main sources of contemporary Macedonian consciousness: the biblical connotations of the Macedonian lands, the continuity – independent from ethnic relations – of “Macedonian Orthodoxy” in the institution of Ohrid Archbishopric, the Turkish ethnoconfessional system of the millets (with the evolution of local Islamic tradition), struggle for the autonomous local Church, practices of conversion, the “interconfessional” nature of certain national programmes, a dependency from the pressures of international politics. Most of the presented detailed phenomena prove that the unnaturally long identifying of the main confessions with particular ethnic groups contributes in Macedonia to a delay of the evolution of confessional categories towards the contemporary shape, connected with a free choice and the private sphere. Przeobrażenia kategorii konfesji w macedońskiej świadomości zbiorowej XIX i XX wieku W artykule prezentowane są – w układzie chronologicznym – różne tekstowe dowody istnienia na terytorium macedońskim (od początku XIX wieku) świadomości konfesyjnej w jej formie teoretyczno-religioznawczej, polityczno-historycznej oraz ideologiczno-identyfikacyjnej. Wymienione przykłady umieszczone są na tle powolnego rozwoju poczucia narodowego Macedończyków i konfliktów religijnych oraz politycznych na obszarze centralnych Bałkanów podczas panowania osmańskiego i po jego zakończeniu. Relatywizm i nieokreśloność form identyfikacji wyznaniowej w omawianym przypadku wynikały między innymi z wielonarodowej struktury społeczeństwa, rywalizacji między kilkoma Cerkwiami prawosławnymi, długiego okresu poganizacji życia chrześcijańskiego i ateizacji, a także rozumienia takich kategorii jak władza (duchowna i świecka), wolność sumienia, tolerancja, ortodoksja czy apostazja. Przywoływane są w związku z tym takie źródła obecnej świadomości, jak: biblijne konotacje ziem macedońskich, niezależna od stosunków narodowościowych ciągłość „macedońskiego prawosławia” w instytucji Arcybiskupstwa Ochrydzkiego, turecki etnokonfesyjny system milletów i rozwój miejscowej tradycji islamskiej, walka o autonomiczną Cerkiew lokalną, praktyki konwersji, „interkonfesyjny” charakter niektórych programów narodowych, uzależnienie od nacisków polityki międzynarodowej. Większość ukazanych zjawisk szczegółowych udowadnia, iż nienaturalnie długie utożsamienie głównych wyznań z określonymi grupami etnicznymi przyczyniło się w Macedonii do opóźnienia ewolucji kategorii konfesyjnych ku nowoczesnym formom ich rozumienia – związanym z wolnym wyborem i sferą prywatną.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies