Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jerusalem" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Jerozolima: prehistoria, zdobycie miasta i panowanie Dawida
    Jerusalem: prehistory, conquest of the city and reign of David
    Autorzy:
    Szymończyk, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578802.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Jerozolima
    Dawid
    król
    Izrael
    świątynia
    Jerusalem
    David
    king
    Israel
    temple
    Opis:
    Jerusalem is located on the tops of Hills of Judah. The city is of key importance in the historical narrative of the texts, contained in the Old and New Testaments. Jerusalem was hidden in the mountains, far from the main roads. Residents of the city had access to water (spring: Gichon). This old Jebusite stronghold was captured by David (2 Sam 5:6-8). Jerusalem became the hereditary property of the ruler’s dynasty. The king placed the Ark of the Covenant in it and made the political and religious capital of all Israel. A royal palace was created in the town. Extensive administration facilitated management over the entire territory. In the future, a temple was established on Mount Moria (Salomon). The temple became a pilgrimage site for all of Israel. The nation was united due to the prudent politics and piety of David.
    Jerozolima położona jest na szczytach Wzgórz Judzkich i ma kluczowe znaczenie w narracji historycznej zawartej w tekstach Starego i Nowego Testamentu. Miasto było ukryte pośród gór, daleko od ówczesnych głównych dróg. Mieszkańcy mieli dostęp do wody (źródło Gichon). Ta dawna twierdza Jebusytów została zdobyta przez Dawida (2 Sm 5,6-8). Stała się dziedziczną własnością dynastii tego władcy. Król umieścił w niej Arkę Przymierza i uczynił stolicą polityczną i religijną całego Izraela. W mieście powstał pałac królewski, a rozbudowana administracja ułatwiała zarząd nad całym terytorium. W przyszłości na górze Moria powstała świątynia (Salomon), która stała się miejscem pielgrzymkowym całego Izraela. Naród został zjednoczony na skutek roztropnej polityki i pobożności Dawida.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2016, 20; 225-238
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odwołana żałoba
    Cancelled mourning
    Autorzy:
    Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902563.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Prorok Ezechiel
    odwołana żałoba
    Jerozolima
    Ez 24
    Prophet Ezekiel
    cancelled mourning
    Jerusalem
    Ezek 24
    Opis:
    Prorok Ezechiel jest jedną z postaci Starego Testamentu, która zrealizowała swoje powołanie w okresie epoki przełomu. Urodzony w Jerozolimie, przeniesiony do Babilonii (po pierwszym zdobyciu miasta w 597 r. p.n.e.), został mianowany prorokiem Jahwe, otoczony wygnańcami, którzy znaleźli się w nowych okolicznościach. Jak niegdyś potomkowie Jakuba pozostali w Egipcie i przyjęli Mojżesza za swego przywódcę, tak i Izrael w Babilonii otrzymał od Jahwe powiernika, który potrafił poprowadzić lud naznaczony najgłębszymi ciosami losu. Ezechiel nie był na czele wygnańców, którzy wrócili do Jerozolimy. Jego zadanie było jeszcze trudniejsze. Mianowicie miał zgromadzić wokół siebie wszystkich rozproszonych ludzi wraz z ich przywódcami, którzy pomimo tragicznych doświadczeń i wielkości nie byli świadomi popełnionych grzechów.W strukturze całej Księgi Ezechiela perykopa o śmierci żony proroka (Ez 24,15-27) została umieszczona po pierwszej części pisma, w której (po wstępie, Ez 1–3) znajdują się wyrocznie przeciwko Izraelowi (Ez 4–24). Perykopę „o kobiecie” należy traktować jako wprowadzenie do nowego tematu, mianowicie o wyroczniach przeciw narodom (Ez 25–32). Po zakończeniu starej epoki (karanie Izraela) rozpoczęła się nowa (karanie wrogów Izraela). Przełom nastąpił dopiero po upadku Jerozolimy (587/586 r. n.e.). Znaczącym tego wydarzeniem była śmierć żony proroka. Ezechiel, mimo osobistej tragedii, nie mógł podążać za popularnym zwyczajem żałoby. Był to jednak dla niego czas głębokiego smutku, który odczuwali także jego najbliżsi. To „nieokazywanie żałoby” było z jednej strony próbą odciągnięcia ludu od żałoby, a z drugiej – spojrzenia w przyszłość z optymizmem i pomocą Jahwe.
    Prophet Ezekiel belongs to the figures of the Old Testament who realized their vocation in the period of the breakthrough epoch. Born in Jerusalem, moved to Babylonia (after the first conquest of the city in 597 B.C.), he was appointed prophet of Yahweh, surrounded by exiles who found themselves under new circumstances. Just as once the descendants of Jacob stayed in Egypt and received Moses as their leader, so also Israel in Babylonia received from Yahweh a confidant who was able to lead the people marked with the deepest blows of fate. Ezekiel was not at the head of the exiles who returned to Jerusalem. His task was even more difficult. Namely, he had to gather around him all the scattered people together with their leaders who, despite tragic experiences and magnitude, were not aware of the sins they had committed.In the structure of the whole book of Ezekiel, the pericope about the death of the prophet’s wife (Ezek 24,15-27) was placed after the first part of the scripture in which (after the introduction, Ezek 1-3) the oracles against Israel are found (Ezek 4–24). The pericope “about woman” is to be seen as an introduction to a new theme, namely about oracles against the nations (Ezek 25–32). After the end of the old epoch (the punishment of Israel) a new one began (the punishment of the enemies of Israel). This breakthrough came only after the fall of Jerusalem (587/6 AD). As a sign of this event was the death of the wife of the prophet. Ezekiel despite the personal tragedy, could not follow the popular custom of mourning. However, it was a time of deep mourning for him, which was also felt by those around him. The “not showing the mourning” was on the one hand an attempt to bring the people away from wailing and on the other hand to look into the future with optimism and Yahweh’s help.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2017, 21; 131-155
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mesjasz Dawidowy w tradycji starotestamentalnej
    Davidic Messiah in the Old Testament’s tradition
    Autorzy:
    Szymończyk, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19987040.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Mesjasz Dawidowy
    Jezus
    obietnica Boża
    Jerozolima
    Stary Testament
    Davidic Messiah
    Jesus
    God’s promise
    Jerusalem
    Old Testament
    Opis:
    Dawid pokonał różnych nieprzyjaciół Izraela i zdobył Jerozolimę. Uroczyście przeniósł do niej Arkę Przymierza i zbudował sobie tam wspaniały pałac. Przyszła mu wtedy myśl, aby swoją wdzięczność okazać Bogu przez wybudowanie świątyni. O tym zamiarze powiadomił proroka Natana. Ten sądził, że plany króla są jak najbardziej właściwe. Jednak w najbliższą noc Bóg pouczył go, by odradził Dawidowi budowanie świątyni, bo to będzie dziełem jego syna, Salomona. Przy innej okazji wyjaśniono, że Dawid nie mógł spełnić swego zamiaru, bo za jego panowania, w czasie licznych wojen, przelano zbyt wiele krwi. Jednak za to, że Dawid chciał wybudować świątynię, Bóg dał mu wielką obietnicę, że zbuduje mu dom (w znaczeniu dynastii) niezniszczalny, trwający na wieki. Była to zapowiedź, że Mesjasz narodzi się z królewskiego rodu Dawida. Zapowiedź Boża spełniła się w Jezusie, który jest nie tylko potomkiem Dawida, ale i prawdziwym Synem Bożym.
    David defeated Israel’s various enemies and captured Jerusalem. He solemny brought the Ark of the Covenant there and built a wonderful palace. Then he got an idea to show his gratitude to God by building a temple. He notified this intention to the prophet Nathan who thought the king’s plans were absolutely right. The following night, however, Nathan was told by God to advise David against building the temple because this would be the task of his son Salomon. It was explained on another occasion that the reason for not realizing David’s intention were the numerous wars during his reign and the fact that too much blood was shed in them. However, God gave David a great promise in return for his wish to build the temple. God promised David, namely, that He would build a house for him (meaning dynasty), an indestructible and everlasting one. It was a prophecy that the Messiah would be born of the royal house of David. God’s prophecy came true in Jesus who is not only a descendant of King David but also the true Son of God.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2022, 26; 187-230
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Po co mieszkańcy Jerozolimy krzyczeli „Hosanna”? Studium Mt 21,9 z uwzględnieniem szerszego kontekstu
    Why the people of Jerusalem shouted “Hosanna”? Study of Matt 21:9 in a wider context
    Autorzy:
    Rucki, Miroslaw
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944789.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Jerusalem
    Hosanna
    Jesus's identity
    prophet
    king
    Bible translations
    Jewish liturgy
    Jerozolima
    tożsamość Jezusa
    prorok
    król
    tłumaczenia Biblii
    liturgia żydowska
    Opis:
    W artykule przedstawiono analizę perykopy zawierającej wołanie "Hosanna" w wersji Mt 21,9. Dla lepszego zrozumienia znaczenia tego słowa, które często wyjaśniane jest jako lityrgiczny okrzyk, omówiono szerszy kontekst niż ograniczający się zazwyczaj do Ps 118. W szczególności przeanalizowano kilka polskich wydań Biblii, a także starożytne tłumaczenia Septuaginta, Targum i Peszitta Starego i Nowego Testamentu. Przeanalizowano również liturgię żydowską nazywaną "Hoszanot" wykazując, że w modlitwach hebrajskie słowo "hosza na" jest używane w jego bezpośrednim znaczeniu. Ponadto, bazując na tym znaczeniu, odnotowano powiązanie wołania "Hosanna" z wersetami poprzedzającymi Ewangelii Mateusza, gdzie niewidomi wołali o zbawienie. Godnym odnotowania jest fakt, że niewidomi zostali uzdrowieni zarówno przed, jak i po analizowanym wydarzeniu. Ze względu na to, że kontekst wskazuje na misję prorocką Jezusa spełnioną w Świątyni, nieco uwagi poświęcono zagadnieniu proroctwa. Stwierdzono, że spełnienie wyroku Jesusa nad bezowocnym drzewem figowym zaznacza nieuniknione spełnienie proroctwa o zburzeniu Jerozolimy. Całościowy kontekst daje mocne podstawy do rozumienia tekstu w taki sposób, że Jezus podkreśla swoją tożsamość jako Boga zarówno słowami, jak i czynami, zaś spontaniczne wołanie tłumu "Hosanna" dostarcza kluczy do zrozumienia tego przesłania.
    The paper presents study of the Biblical passage containing shouting “Hosanna” as described in Math. 21:9. For better understanding of the meaning of this word, often treated as a liturgical emotional expression, a wider context was employed, not only the usually referred Ps. 118. In particular, several Polish translations of the Bible were analyzed, as well as Septuagint, Aramaic Targum, and Peshitta of Old and New Testament. Jewish liturgy called “Hoshanot” was analyzed to demonstrate the direct meaning of the Hebrew word hosha na used in the prayers. Moreover, based on its direct meaning, the word “Hosanna” was linked with previous passages where blind men shouted for salvation. Noteworthy, the blinds were healed both before and after analyzed event. Since the context indicates the prophetic mission performed by Jesus in the Temple, some attention was paid to the issue of prophecy. It was found that the fulfillment of Jesus’s verdict upon the fig tree indicated inevitable fulfillment of His prophecy upon destruction of Jerusalem. The entire context provided strong ground for understanding that Jesus emphasized His identity as God by words and actions, and the spontaneous shouting “Hosanna” provided a key for understanding of this point.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2021, 25; 209-225
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antagonizmy jerozolimsko-samarytańskie w Księgach Ezdrasza i Nehemiasza
    Jerusalem-Samaritan antagonisms in the Books of Ezra and Nehemiah
    Autorzy:
    Kandzia, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19984571.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Samarytanie
    Judejczycy (Żydzi)
    Jerozolima
    Księga Ezdrasza
    Księga Nehemiasza
    powrót z niewoli babilońskiej
    historia Izraela
    Biblia
    antagonizmy
    Samaritans
    Judeans (Jews)
    Jerusalem
    Book of Ezra
    Book of Nehemiah
    return from Babylonian exile
    history of Israel
    Bible
    antagonisms
    Opis:
    Kontekstem badań było to, by lepiej zrozumieć opisaną przez Kronikarza kwestię odbudowy przez Żydów świątyni i murów Jerozolimy i związane z tymi poczynaniami konflikty z Samarytanami. Pozwala na takie spojrzenie szerokie tło historyczno-kulturowe i religijne genezy społeczności samarytańskiej. Celem badań było ukazanie opisanych w Księgach Ezdrasza i Nehemiasza antagonizmów pomiędzy Żydami i Samarytanami. Jest to próba syntezy tego, co można znaleźć w literaturze przedmiotu na temat ukształtowania się społeczności samarytańskiej i relacji żydowsko-samarytańskich w okresie od osiedlenia się Izraelitów w Palestynie do czasów odbudowy Judy po powrocie z niewoli babilońskiej (539 r. przed Chr.). Posłużono się metodą analizy intertekstualnej i porównawczej wybranych tekstów biblijnych i pozabiblijnych. Wyniki podjętych wysiłków nie pozwalają na udzielenie odpowiedzi na pytanie, kiedy dokładnie dokonała się tzw. schizma samarytańska. Nie przynosi też rozstrzygnięcia innych spornych kwestii, dotyczących historii stosunków żydowsko-samarytańskich, ponieważ nie obejmuje dalszej historii stosunków pomiędzy Żydami i Samarytanami, szczególnie ważnego okresu wojen machabejskich, czy rządów dynastii Hasmoneuszy. Koncentrując się na pismach Kronikarza, można lepiej zrozumieć genezę późniejszych wydarzeń oraz ich wpływ na ukształtowanie się społeczności Samarytan.
    The context of the study was to better understand the issue described by the Chronicler of the Jews’ rebuilding of the Temple Mount and the walls of Jerusalem and the conflicts with the Samaritans related to these actions. The broad historical, cultural and religious background of the genesis of the Samaritan community allows such a view. The purpose of the study was to show the antagonisms between Jews and Samaritans described in the Books of Ezra and Nehemiah. It is an attempt to synthesize what can be found in the literature on the formation of the Samaritan community and Jewish-Samaritan relations in the period from the settlement of the Israelites in Palestine to the time of the restoration of Judah after the return from the Babylonian captivity (539 B.C.). The method of intertextual and comparative analysis of selected biblical and extra-biblical texts was used. The results of the effort do not allow answering the question of when exactly the so-called Samaritan schism took place. Nor does it bring resolution to other contentious issues concerning the history of Jewish–Samaritan relations, since it does not cover the further history of relations between Jews and Samaritans, especially the important period of the Machabaean wars or the reign of the Hasmonean dynasty. By focusing on the writings of the Chronicler, one can better understand the genesis of later events and their impact on the formation of the Samaritan community.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2022, 26; 231-293
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies