Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "gods" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Monotrynitarne powitanie w Apokalipsie
Monotrinitarian Greeting in the Book of Revelation
Autorzy:
Rucki, Mirosław
Szymański, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578794.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Apokalipsa
objawienie
Trójca
sąd ostateczny
Book of Revelation
God’s revelation
Trinity
the last judgement
Opis:
In the paper, the attention is paid to the greeting directed to the readers of the Revelation in the passage 1:4-7. Its structure suggests that its source is not John who wrote the Book, but the Gog who presents Himself as a unity of three persons: Father, Son and the Holy Spirit. The greeting focused most on Jesus Christ, his exceptional love towards humans and his mssion. Along with his appearance on the Earth, the process of bringing people back to God started. Monotrinitarian greeting introduces the reader to the reality of the eschatological future which would have been horrible if not the fact of limitless love and care expressed in the greeting.
W artykule zwrócono uwagę na pozdrowienie skierowane do czytelników Apokalipsy św. Jana w wersetach 1,4-7. Struktura pozdrowienia sugeruje, że nie jest do pozdrowienie wyartykułowane przez Jana, tylko pochodzące od Boga jawiącego się jako jedność trzech Osób: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Najwięcej uwagi pozdrowienie poświęca osobie Jezusa Chrystusa, Jego wyjątkowej miłości do człowieka oraz Jego misji, albowiem wraz z Jego pojawieniem się na ziemi rozpoczęło się dzieło odzyskiwania człowieka dla Boga. Monotrynitarne pozdrowienie wprowadza czytelnika w rzeczywistość rzeczy ostatecznych, która byłaby przerażająca, gdyby nie fakt bezgranicznej miłości i życzliwości wyrażonej w tymże pozdrowieniu.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 183-197
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesjasz Dawidowy w tradycji starotestamentalnej
Davidic Messiah in the Old Testament’s tradition
Autorzy:
Szymończyk, Marcel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19987040.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Mesjasz Dawidowy
Jezus
obietnica Boża
Jerozolima
Stary Testament
Davidic Messiah
Jesus
God’s promise
Jerusalem
Old Testament
Opis:
Dawid pokonał różnych nieprzyjaciół Izraela i zdobył Jerozolimę. Uroczyście przeniósł do niej Arkę Przymierza i zbudował sobie tam wspaniały pałac. Przyszła mu wtedy myśl, aby swoją wdzięczność okazać Bogu przez wybudowanie świątyni. O tym zamiarze powiadomił proroka Natana. Ten sądził, że plany króla są jak najbardziej właściwe. Jednak w najbliższą noc Bóg pouczył go, by odradził Dawidowi budowanie świątyni, bo to będzie dziełem jego syna, Salomona. Przy innej okazji wyjaśniono, że Dawid nie mógł spełnić swego zamiaru, bo za jego panowania, w czasie licznych wojen, przelano zbyt wiele krwi. Jednak za to, że Dawid chciał wybudować świątynię, Bóg dał mu wielką obietnicę, że zbuduje mu dom (w znaczeniu dynastii) niezniszczalny, trwający na wieki. Była to zapowiedź, że Mesjasz narodzi się z królewskiego rodu Dawida. Zapowiedź Boża spełniła się w Jezusie, który jest nie tylko potomkiem Dawida, ale i prawdziwym Synem Bożym.
David defeated Israel’s various enemies and captured Jerusalem. He solemny brought the Ark of the Covenant there and built a wonderful palace. Then he got an idea to show his gratitude to God by building a temple. He notified this intention to the prophet Nathan who thought the king’s plans were absolutely right. The following night, however, Nathan was told by God to advise David against building the temple because this would be the task of his son Salomon. It was explained on another occasion that the reason for not realizing David’s intention were the numerous wars during his reign and the fact that too much blood was shed in them. However, God gave David a great promise in return for his wish to build the temple. God promised David, namely, that He would build a house for him (meaning dynasty), an indestructible and everlasting one. It was a prophecy that the Messiah would be born of the royal house of David. God’s prophecy came true in Jesus who is not only a descendant of King David but also the true Son of God.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2022, 26; 187-230
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egipt za czasów Izajasza
Egypt in the time of Isaiah
Autorzy:
Adamski OFM, Michał Ezechiel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578778.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Izajasz
proroctwa Izajasza
historia Egiptu
naród wybrany
karanie Boże
Isaiah
Isaiah’s prophecy
the history of Egypt
God’s sermon
Opis:
Isaiah shows how deceptive the trust of Israel to Egypt can be, which once was treated as the most important ally. However, God did not let to forget about himself. The nation, who went away so far from the Alliance and started to believe only in their own strength instead of Yahweh, will have to pay the price of their next leaving from the only God.In the meantime, as the prophet says, Egypt has to face Assyrian invasion and cruel deportations from the Assyria side. Isaiah realises, that Egypt, although in VIII century led lively diplomacy, now is not military involved. It is just a game leading to the weakening of the Assyria Monarchy, not to common, fair action. The next context presents Egypt as the one of the countries, where Jews live. God is going to gather the scattered nation with its raised right hand. Yahweh also makes, that there will be a peace and an internal Israel unity. Isaiah explains that God will never stop taking care of the chosen , when they will be coming back scattered.. The God will lower the rivers level for them to be able to cross them safely as it was in Mazes times. Yahweh is a special defender and carer of his nation, he is their only right superior. Israel will also be His servant, if it only turns to God. This moment is also mentioned by the prophet. By the scattering of Israel, pagan nations had the possibility to know the God truth, so they also have the chance for a salvation and getting the Yahweh blessing.In the history of Chosen Nation, Egypt always has its unchallengeable place. It was a salvation for Israel and a great joy, but it also was the reason of the fall and leaving from the only God. It was a fertile country, where hungry patriarch look for a shelter, as well as exiles and fugitives. Egypt was also the centre of culture and wisdom. It always was the model for Hebraist longing for a powerful country. On the other side it was a country of magic and idolatrous beliefs, which receded a lot of Israelis from the true faith.
Izajasz ukazał, jak zwodnicze może być zbytnie zaufanie Izraela do Egiptu, który był wówczas traktowany jak najważniejszy, strategiczny sojusznik. Bóg jednak nie pozwolił o Sobie zapomnieć. Naród, który tak daleko odszedł od Przymierza i zaczął ufać jedynie we własne siły zamiast Jahwe, musiał ponieść konsekwencję swojego kolejnego odejścia od jedynego Boga.Tymczasem, jak przepowiadał prorok, Egipt czeka najazd asyryjski i okrutne deportacje ze strony Asyrii. Izajasz jasno zdawał sobie sprawę z tego, że Egipt, choć prowadził w VIII w. ożywioną dyplomację, to nie angażował się militarnie, więc chodziło mu tylko o rodzaj gry pozorów mającej na celu osłabienie mocarstwowości Asyrii, nie natomiast rzetelną wspólną akcję.Kolejny kontekst ukazuje Egipt jako jeden z krajów, gdzie żyła diaspora żydowska. Bóg miał zamiar zgromadzić rozproszony naród swoją podniesioną prawicą. Jahwe również w kolejnych wiekach sprawi, że zapanuje pokój i wewnętrzna jedność Izraela. Izajasz dawał do zrozumienia, że Bóg nigdy nie przestaje opiekować się swoimi wybranymi – gdy będą wracać z rozproszenia, Bóg obniży przed nimi nawet wody rzek, aby mogli bezpiecznie przechodzić przez ich nurty jak za czasów Mojżesza. Jahwe jest szczególnym obrońcą i opiekunem swojego narodu, jest jego jedynym właściwym zwierzchnikiem, natomiast Egipt również będzie Jego sługą, jeśli tylko się nawróci do Boga. Również taki moment zapowiada prorok; poprzez rozproszenie Izraela pogańskie narody miały możliwość poznania prawdy Bożej, wiec również i oni mają szansę na zbawienie i otrzymanie błogosławieństwa Jahwe.W historii narodu wybranego Egipt miał zawsze swoje niepodważalne miejsce. Był dla Izraela wybawieniem i wielką radością, ale też bywał powodem upadku i odejścia od jedynego Boga. Z jednej strony był to kraj urodzajny, w którym chronili się cierpiący głód patriarchowie, wygnańcy bądź uciekinierzy. Egipt był też ośrodkiem kultury i mądrości, zawsze pozostawał swoistym wzorem dla Hebrajczyków pragnących potężnego państwa. Jednak Egipt był też krajem czarów i wierzeń bałwochwalczych, które oddalały wielu Izraelitów od prawdziwej wiary.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 53-63
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egipt w czasach Abrahama i patriarchów
Autorzy:
Jurczak, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578727.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Egipt
patriarchowie
Abraham
Księga Rodzaju
Stare Państwo
Średnie Państwo
bogowie egipscy
Egypt
the patriarchs
Genesis
Old Kingdom
Middle Kingdom
Egyptian gods
Opis:
The aim of the article is to bring up the picture of Egypt back in the days of Abraham, Isaac and Jacob. The first part of the article is discussing non-biblical sources, as well as archaeological discoveries. In this way we’ll be able to have a quick glance at the ancienthistory of Egypt – the Old and Middle Kingdom to outline the epoch in which it is likely that Abraham, the biblical patriarch, appeared. The second part of the article will present you an image of the old, patriarch-driven Egypt. We want to look at the details provided by the Book of Genesis.
Celem artykułu jest przybliżenie sytuacji Egiptu w czasach Abrahama, Izaaka i Jakuba. Pierwsza część artykułu poświęcona jest omówieniu źródeł ozabiblijnych, a także odkryć archeologicznych. W ten sposób krótko spojrzymy na historię Egiptu – Starego i Średniego Państwa, żeby zarysować tło epoki, w której prawdopodobnie w Egipcie pojawił się biblijny Patriarcha – Abraham. Natomiast w drugiej części tego artykułu przybliżymy biblijny obraz Egiptu z czasów patriarchów. Przyjrzeć się chcemy, co na temat Egiptu znajdziemy w Księdze Rodzaju.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 9-29
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyjście z Egiptu jako przejaw Bożego miłosierdzia na podstawie Wj 15,1-21 – w reinterpretacji Psalmu 136
Exodus from Egypt as a manifestation of God’s mercy in Ex 15:1-21 – in the reinterpretation of Psalm 136
Autorzy:
Kurzeja, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944725.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Exodus from Egypt
God’s mercy
Song of Victory
Great Hallel
redemption
wyjście z Egiptu
Boże miłosierdzie
Pieśń zwycięstwa
Wielki hallel
wyzwolenie
Opis:
Kontekstem badań było to, że 8 grudnia 2015 r. papież Franciszek ogłosił Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, nazywanym także Rokiem Miłosierdzia, aby chrześcijanie stawali się „miłosiernymi jak Ojciec”. Celem badań stało się wykazanie, że Bóg w Starym Testamencie jest pełen miłosierdzia, współczucia i litości. Zastosowano metody historyczno-krytyczną oraz analizy retorycznej (retoryki hebrajskiej). Osiągnięto wyniki: udało się dokonać naukowej refleksji nad Księgą Wyjścia, jej strukturą, autorstwem i czasem powstania; przeprowadzona została analiza „Pieśni zwycięstwa” (Wj 15,1-21); przebadany został Psalm 136 oraz dokonano porównania go z „Pieśnią zwycięstwa”. Wyciągnięto wniosek: wyjście z Egiptu było dziełem Bożego miłosierdzia.
The context of the research was that on December 8, 2015, Pope Francis declared the Extraordinary Jubilee of Mercy, also known as the Year of Mercy, in order for Christians to become "merciful like the Father." The purpose of the study became to show that God in the Old Testament is full of mercy, compassion and pity. Historical-critical methods and rhetorical analysis (Hebrew rhetoric) were applied. The results have been achieved: a scientific reflection on the Book of Exodus, its structure, authorship and the time of its composition has been made; an analysis of the "Song of Victory" (Exodus 15:1-21); Psalm 136 was examined and compared with the "Song of Victory". A conclusion was drawn: the exodus from Egypt was a work of God's mercy.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2021, 25; 15-68
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek i jego powołanie w ujęciu Księgi Proroka Jeremiasza
A man and his vocation according to the book of Jeremiah
Autorzy:
Niestrój, Julia Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19985241.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Jeremiasz
walka duchowa
prorok
powołanie
misja
nawrócenie
zbawienie
słabość
Boża wszechmoc
Jeremiah
spiritual warfare
prophet
vocation
mission
repentance
salvation
weakness
God’s omnipotence
Opis:
Kontekstem przeprowadzonych badań było doświadczenie, że we współczesnym świecie coraz mniej dostrzega się potrzebę spełniania życiowego powołania, do którego wzywa Bóg. Człowiek przełomu XX i XXI w. często próbuje zagłuszyć głos, który słyszy we wnętrzu swojego serca, na rzecz płytkich i imitujących szczęście dóbr tego świata. Podejmowane są próby życia z dnia na dzień, bez głębszej refleksji nad wykorzystaniem wszystkich darów i talentów według planu Boga. Często spowodowane jest to strachem przed przyszłością oraz cierpieniem, które można spotkać na drodze, jaką wybrał dla człowieka Stwórca. Celem stało się zbadanie, jak w starożytności ludzie odpowiadali na powołanie przez Boga. Ograniczono się do Księgi Jeremiasza. W badaniu wykorzystano wybrane teksty z tej Księgi. Prorok z Anatot należy do proroków wielkich. Został wybrany już w łonie swojej matki. Bóg powołał go i „konsekrował” do bardzo trudnej misji, która miała na celu zbawienie Izraela. Prorok miał odwagę głosić Boże Słowo, nie zważając na grożące mu niebezpieczeństwo. Starał się wykorzenić każdą formę bałwochwalstwa, ucisku i nierządu, które miały miejsce w jego ojczystym kraju. Nieodłącznymi elementami jego powołania były trudności i cierpienia. Życie Jeremiasza było znakiem dla jego narodu, by w jego egzystencji mógł objawić się zbawczy plan Boga. Dlatego też prorok nie wszedł w żaden związek małżeński. Jego codzienność była podporządkowana głoszeniu proroctw danych mu przez Stwórcę. Jeremiasz potrafił zawierzyć Bogu w każdej trudnej sytuacji tylko dzięki rozmowie z Bogiem, która była szczera i głęboka oraz wypływała z miłości do Stwórcy. W tym zakresie Jeremiasz może być wzorem tego, który bezgranicznie zaufał Bogu mimo nieustannie pojawiających się zagrożeń i niebezpieczeństw. Stał się w ten sposób człowiekiem, który doskonale wypełnił swoje powołanie, zdając się jedynie na łaskę Boga. Zatem należy postawić pytania badawcze: Jak w dzisiejszych czasach można bezgranicznie zaufać Bogu? Jak poradzić sobie z przeszkodami, które są nieodłącznym elementem na drodze powołania? Co zrobić, aby w pełni wykonać to, co zaplanował dla człowieka Bóg? Przedmiotem badań będzie próba znalezienia odpowiedzi na powyższe pytania. W badaniach została wykorzystana metoda egzegezy teologicznej, postulowana poprzez Benedykta XVI, z elementami analizy filologicznej, a także metoda historyczno-krytyczna oparta na analizie literackiej i historycznej tekstu.
The context of the study was the experience that in the modern world there is less and less recognition of the need to fulfill life’s vocation, to which God calls. Man at the turn of the 20th and 21st centuries often tries to drown out the voice he hears inside his heart in favor of the shallow and imitative happiness of this world’s goods. Attempts are made to live from day to day, without deeper reflection on the use of all gifts and talents according to God’s plan. This is often due to fear of the future and the suffering that can be encountered on the path the Creator has chosen for man. The aim became to study how people in ancient times responded to being called by God. It was limited to the Book of Jeremiah. The study used selected texts from this Book. The prophet from Anatot is among the great prophets. He was chosen already in his mother’s womb. God called and “consecrated” him to a very difficult mission to save Israel. The prophet had the courage to proclaim God’s Word, disregarding the danger that threatened him. He sought to eradicate every form of idolatry, oppression and harlotry that took place in his native land. Inherent in his vocation were hardships and suffering. Jeremiah’s life was a sign to his people so that God’s saving plan could be revealed in their existence. For this reason, the prophet did not enter into any marital relationship. His daily life was subordinated to the proclamation of the prophecies given to him by the Creator. Jeremiah was able to trust God in any difficult situation only because of his conversation with God, which was sincere and deep and flowed from love for the Creator. In this regard, Jeremiah can be a model of one who trusted God unreservedly despite the constant threats and dangers. He thus became a man who perfectly fulfilled his vocation, relying only on the grace of God. So research questions should be asked: How can one trust God unreservedly in this day and age? How to deal with the obstacles inherent in the path of vocation? What can be done to fully carry out what God has planned for man? The subject of the study will be an attempt to find answers to the above questions. The research used the method of theological exegesis, advocated by Pope Benedict XVI, with elements of philological analysis, as well as the historical-critical method based on literary and historical analysis of the text.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2022, 26; 363-408
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies