Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wiśniewska, Katarzyna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Cypriot Phoenicians and their cultural identity
    Cypryjscy Fenicjanie i ich tożsamość kulturowa
    Autorzy:
    Zeman-Wiśniewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407941.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Cypr
    Fenicjanie
    Cypryjscy Fenicjanie
    Kition
    Astarte
    tożsamość
    Cyprus
    Phoenicians
    Cypriot Phoenicians
    identity
    Opis:
    Phoenician identity is associated with a strong sense of belonging to the city-state; in the case of Cyprus, it is especially Kition, where the “Phoenician” ruling dynasty can be recognised. Another distinctive feature is the Phoenician language and alphabetic writing, with numerous examples of inscriptions found on the island. The third one is religion and cult, with deities bearing Phoenician names, but apparently syncretised with both their Hellenic counterparts and local traditions. For about a century after the death of the last king of Kition the community, which we identify as Cypriot Phoenicians can still be found within the archaeological material, and especially through inscriptions. However, as generations pass, and a new order grows without the ‘Phoenician city-state’ in Cyprus and the cult overseen by it, only some old family traditions are carried on, such as personal names, and regard towards ancestors.
    Tożsamość fenicka wiąże się z silnym poczuciem przynależności do miasta-państwa, w przypadku Cypru jest to zwłaszcza Kition, gdzie można rozpoznać „fenicką” dynastię panującą. Innym wyróżnikiem jest język fenicki i pismo alfabetyczne, z licznymi przykładami inskrypcji znalezionych na wyspie. Trzecim jest religia i kult, z bóstwami noszącymi imiona fenickie, ale wyraźnie zsynkretyzowanymi zarówno z ich helleńskimi odpowiednikami, jak i lokalnymi tradycjami. Przez około sto lat po śmierci ostatniego króla Kitionu ślady społeczności, którą identyfikuje się jako Cypryjscy Fenicjanie, wciąż można odnaleźć w materiale archeologicznym, a zwłaszcza w inskrypcjach. Jednak wraz z upływem pokoleń pozbawionych opieki „fenickiego państwa-miasta” na Cyprze i nadzorowanego przez nie kultu zachowane pozostaną tylko niektóre stare tradycje rodzinne, takie jak imiona i szacunek dla przodków.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 5-17
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i początki kultu Afrodyty
    Genesis and beginnings of the cult of the goddess Aphrodite
    Autorzy:
    Zeman-Wiśniewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195680.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Afrodyta
    Cypr
    kultura mykeńska
    późna epoka brązu
    wczesna epoka żelaza
    Aphrodite
    Cyprus
    Mycenaean culture
    the late Bronze Age
    the early Iron Age
    Opis:
    Afrodyta, grecka bogini miłości i piękna, już wg. autorów starożytnych wywodzić się miała z Cypru, gdzie znajdowała się jej najstarsza znana świątynia w Palaepaphos. Domniemany proces przekształcenia lokalnego bóstwa cypryjskiego w helleńską Afrodytę jest jednak trudny do prześledzenia. Nie podważając jej cypryjskich korzeni, niniejszy artykuł koncentruje się na kwestii genezy jej obecności w greckim panteonie bóstw, dowodząc, iż Afrodyta była od początku bóstwem sensu stricto greckim (greko-cypryjskim), a nie lewantyńskim, którego kult  jedynie wtórnie uległ wpływom kultu Astarte, nim ostatecznie bogini ta stała się częścią panteonu bóstw czczonych przez Greków.
    Aphrodite, the Greek goddess of love and beauty, according to ancient authors, was supposed to have come from Cyprus, where her oldest known temple was located in Palaepaphos. However, the alleged process of transforming the local Cypriot deity into the Hellenic Aphrodite is difficult to trace. Without questioning her Cypriot roots, this article focuses on the issue of the origins of her presence in the Greek pantheon of deities, proving that Aphrodite was from the beginning a strictly Greek (Greek-Cypriot) and not a Levantine deity, whose worship was only secondarily influenced by the cult of Astarte, before she eventually became part of the pantheon of deities revered by the Greeks.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 2; 5-18
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies