Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Imperialism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
„A co to jest Rosja – teraz już nie wiem". Ewolucja światoodczucia w „Crime" Asi Wołoszyny wobec innych jej sztuk
„As for Russia, I dont know what it is anymore" — evolution of world-feeling in the „Crime" by Asia Voloshina in relation to selected her plays
„А что такое Россия я больше не знаю” — эволюция мироощущения в „Crime" Аси Волошиной в сопоставлении с избранными её пьесами
Autorzy:
Tyczko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50368022.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
драма
театр
вина
война
некроимпериализм
dramat
teatr
wina
wojna
nekroimperium
drama
theatre
guilt
war
necro-imperialism
Opis:
Najnowszy tekst Asi Wołoszyny – The Crime – został napisany podczas aktualnie trwającej wojny Rosji przeciwko Ukrainie. Autorka umieszcza swoją tragiczną bohaterkę i inne postaci w przestrzeni wiadomości tekstowych do rodziny, znajomych, ukochanego oraz wśród autentycznych doniesień medialnych na temat wojny. Akcja sztuki ma miejsce na ekranie smartfonu. Sztuka The Crime jest w niniejszym artykule przedstawiona w kontekście ewolucji poglądu na Rosję i Rosjan oraz wobec wcześniejszych utworów Wołoszyny jak Гибнет хор, Дания тюрьма, Człowiek z rybyoraz Подтвердите, что вы человек. Interpretacja została rozszerzona również o pojęcie nekroimperializmu w rozumieniu Nikołaja Karpickiego.  
Последний текст Асии Волошиной The Crime был написан во время продолжающейся в настоящее время войны России против Украины. Автор помещает свою трагическую героиню и других персонажей в пространство текстовых сообщений семье, друзьям, любимому человеку и среди настоящих сообщений СМИ о войне. Действие пьесы происходит на экране смартфона. Пьеса The Crime представлена в данной статье в контексте меняющегося взгляда на Россию и русских и в связи с более ранними произведениями Волошиной, такими как Гибнет хор, Дания тюрьма, Человек из рыбы и Подтвердите, что вы человек. В интерпретации применено также понятие некроимпериализма в понимании Николая Карпицкого.  
Asia Voloshina’s latest play, Crime, has been written during Russia’s current and ongoing war against Ukraine. Voloshina places her tragic heroine and other characters in the space of text messages to family, friends, a loved one and amidst authentic media reports about the war. Thus, the action of the play takes place on a smartphone screen. In this article, Crime is addressed in the context of the evolving view of Russia and Russians and in relation to earlier works by Voloshina, Гибнет хор, Дания тюрьма, Человек из рыбы and Подтвердите, что вы еловек. The interpretation has been extended to include the notion of necro-imperialism as defined by Nikolai Karpicki.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2023, 33; 1-39
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Cały ten egzotyczny świat…” Antykolonialna wymowa powieści „Choucas" Zofii Nałkowskiej
„All this Exotic World..." The Anti-Colonial Signifacance of Zofia Nałkowskas Novel „Choucas"
«Весь этот экзотический мир…». Антиколониальный смысл романа Choucas Зофьи Налковской
Autorzy:
Poręba, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50374099.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Зофья Налковская
интернационализм
империализм
Choucas
антиколониализм
экзотичность
Zofia Nałkowska
antykolonializm
imperializm
internacjonalizm
egzotyczność
internationalism
imperialism
anti-colonialism
exoticism
Opis:
Choucas, mniej znana powieść autorstwa Zofii Nałkowskiej wydana w 1927 roku, ostrze krytyki i ironii kieruje w stronę imperialnej polityki Francji i Hiszpanii początku XX wieku. Przedmiotem artykułu jest sposób formułowania owej krytyki. Istotne jest bowiem nie tylko rozszyfrowanie historycznych kontekstów, które w swoim utworze wykorzystuje Nałkowska, czy prywatnych poglądów autorki na kwestie wojny i kolonizacji (zbadania tych kwestii podjął się Włodzimierz Wójcik), lecz także analiza języka używanego przez bohaterów powieści – panią de Carfort i pana Carrizales – do obrony, uzasadnienia czy pochwały kolonialnej polityki. Szczegółowej analizie poddane zostało zwłaszcza znaczenie dwóch przymiotników używanych w narracji bardzo często, zazwyczaj do charakterystyki wyglądu postaci, „egzotyczny” i „rasowy”. Przyjmuję hipotezę, że nadużywanie tych określeń nie jest po prostu formą kapitulacji Nałkowskiej wobec obfitości słownika czy też rodzajem nieuświadomionego manieryzmu, a sposobem krytyki pojęć, które pisarka rozpoznaje jako puste znaczące. Określenia te, wchłaniając w toku narracji różnorakie znaczenia i pojawiając się w coraz to nowych kontekstach, odsłaniają swoją arbitralność i niereprezentacyjność.
Choucas, малоизвестный роман Зофьи Налковской, опубликованный в 1927 году, всю остроту критики и иронии направляет в сторону имперской политики Франции и Испании начала XX века. Статья посвящена способам формирования этой критики. Поскольку важно не только расшифровать исторические контексты, использованные Налковской в произведении, или ее личное мнение по вопросам войны и колонизации (исследованием этих вопросов занимался Влодзимеж Вуйцик), но еще проанализировать язык, который герои романа — госпожа de Carfort и господин Carrizales — использовали для защиты, обоснования или одобрения колониальной политики. Подробному анализу особенно подверглось значение двух прилагательных, очень часто используемых в повествовании, обычно при характеристике внешнего вида героев: «экзотический» и «расовый». В статье принимается гипотеза, что злоупотребление этими определениями — это не только форма капитуляции Налковской перед изобилием словаря или некая неосведомленная манерность, но также способ критики понятий, которые писательница признает пустыми обозначениями. Эти термины, вбирая в себя по ходу повествования разные значения и выступая во все более новых контекстах, демонстрируют свою произвольность и непредставимость.
Choucas, a lesser-known novel by Zofia Nałkowska published in 1927, directs the criticism and irony against the imperial politics of France and Spain of the early 20th century. The article addresses the way in which this criticism is formulated, the working assumption being that it is important not only to decipher the historical contexts that Nałkowska uses in her work, or her private views on the issues of war and colonization (an examination of these issues was undertaken by Włodzimierz Wójcik), but also to analyze the language used by the novel’s protagonists, Mrs. de Carfort and Mr. Carrizales, to defend, justify or praise colonial policies. In particular, the meaning of two adjectives, “exotic” and “racial,” is analyzed in detail; they are used very frequently in the narrative, usually to characterize the appearance of the characters. The author puts forth the hypothesis that this abundant use of these two words does not simply manifest stylistic deficiencies of the novel or a kind of unconscious mannerism of Nałkowska, but a way of criticizing concepts which she, Nałkowska, identifies and regards as empty signifiers. Absorbing various meanings in the course of the narrative and occurring in ever-changing contexts, these words reveal their arbitrariness and unrepresentability.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2023, 33; 1-18
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs postkolonialny w powieści „Dzieci Wołgi" Guzel Jachiny
Postcolonial discourse in Guzel Yakhinas novel "A Volga Tale"
Постколониальный дискурс в романе Дети мои Гузель Яхиной
Autorzy:
Wójcikowska-Wantuch, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50375320.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
постколониальная литература
постпамять
немецкое меньшиство в СССР
империализм
советское прошлое
literatura postkolonialna
postpamięć
mniejszość niemiecka w ZSRR
imperializm
historia ZSRR
post-colonial literature
post-memory
German minority in USSR
imperialism
Soviet past
Opis:
В статье предпринята попытка анализа постколониального дискурса в романе Гузель Яхиной Дети мои. В своих произведениях русская писательница татарского происхождения обращается к темам истории и идентиности, представляя трагические события советских времен с точки зрения индивидуальной личности. В романе Дети мои подчеркивается культурно-языковая самобытность немецкого меньшинства, ставшего в конечном итоге жертвой сталинской, империальной политики. Автор разоблачает деструктивные механизмы власти, но воздерживается от однозначной оценки исторической действительности. Яхина акцентирует внимание на проблеме ответственности за ближнего, подчеркивая важность индивидуального выбора героев. В свете поднятых в романе этических проблем тема национальной идентичности приобретает второстепенное значение. В связи с вышеизложенным, как роман Дети мои, так и другие романы Гузель Яхиной, нельзя однозначно отнести к постколониальной литературе.
In this article, Paulina Wójcikowska-Wantuch analyzes the presence of postcolonial discourse in A Volga Tale, a novel by Guzel Yakhina, a Russian author of Tatar origin, whose fiction is concerned with themes of history and identity. Yakhina focuses on the tragic events of the Soviet period shown from the perspective of a single person and her fictions represent the post-memory trend in literature. She stresses the cultural and linguistic distinctness of the German minority, which ultimately fell victim to Stalin’s imperialistic policy. Yakhina exposes the destructive mechanisms of the imperial power, but refrains from unambiguous assessments of historical reality. She focuses on the problem of responsibility for one’s neighbors, emphasizing the importance of the characters’ individual choices. In the light of the ethical issues raised in the novel, the problem of national identity is of secondary importance. In connection with the above, A Volga Tale and also other novels by Yakhina elude any unambiguous assignment to postcolonial literature.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2023, 33; 1-25
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepracować imperium. Artur Klinau, „Mińsk. Przewodnik po Mieście Słońca"
To process the empire. Artur Klinov’s Minsk: A guide to the City of the Sun
Проработать империю. Артур Клинов, Минск: Путеводитель по Городу Солнца
Autorzy:
Zywert, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50375092.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Артур Клинов
Минск: путеводитель по Городу Солнца
постимпериализм
утопия
белорусская тождественность
Artur Klinau
Mińsk: przewodnik po Mieście Słońca
postimperializm
utopia
tożsamość białoruska
Artur Klinov
Minsk: A Guide to the City of the Sun
post-imperialism
Belarusian identity
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszej pracy jest utwór współczesnego białoruskiego pisarza Artura Klinaua, Mińsk. Przewodnik po Mieście Słońca. Płynnie wpisując się w postimperialną tematykę, jest zarówno anatomią imperializmu, jak i próbą jego "przepracowania" poprzez opowieść o historii stolicy Białorusi - przestrzeni specyficznej w swojej niepodważalnej emblematyczności. Wykorzystana przez autora koncepcja wewnętrznej autobiografii pozwala nie tylko uświadomić sobie ogrom postradzieckiej traumy, spróbować pogodzić się z nią, ale i w ten sposób odzyskać swoją tożsamość jako Białorusina.
бъектом анализа в настоящей статье является произведение современного белорусского писателя, Артура Клинова, Минск: путеводитель по Городу Солнца. Плавно вписываясь в постимпериальную проблематику, Минск является и анатомией империализма, и попыткой «проработать» его, рассказывая историю столицы Белоруси — пространства специфического в своей неоспоримой эмблематичности. Употребляемая автором конвенция внутренней автобиографии позволяет не только осознать размер постсоветской травмы, попытаться смириться с нее, но и таким путем отыскать собственную тождественность белоруса.
Aleksandra Zywert’s analysis in this article is concerned with modern Belarusian writer Artur Klinov’s Minsk: A Guide to the City of the Sun. With its skillful handling of the post-imperial themes, Minsk is both an anatomy of imperialism and an attempt to process it by telling the story of the capital of Belarus, a space specific in its undeniable symbolism. The convention of internal autobiography has allowed Klinov not only to convey the scope of the post-Soviet trauma and suggest a way to come to terms with it, but also to recover his own identity as a Belarusian.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2023, 33; 1-21
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies