Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawo karne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Podżeganie i pomocnictwo do czynu popełnianego za granicą
    Aiding and abetting an act committed abroad
    Autorzy:
    Demenko, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037327.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal law
    abetting
    aiding
    transnational criminal law
    jurisdiction
    prawo karne
    podżeganie
    pomocnictwo
    prawo karne międzynarodowe
    jurysdykcja
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest problematyce odpowiedzialności karnej podżegacza i pomocnika za podżeganie lub pomocnictwo do czynów, które mają zostać popełnione poza terytorium Polski. Zgodnie z art. 18 § 2 i § 3 polskiego Kodeksu karnego nakłanianie do oraz ułatwianie popełnienia czynu zabronionego jest zabronione pod groźbą kary. Wątpliwe jest przy tym to, czy owe regulacje mają zastosowanie do sytuacji, gdy czyn, do którego popełnienia sprawca nakłania lub popełnienie którego ułatwia, ma być realizowany za granicą. Co do zasady możliwości takiej wyłączyć nie można. Istnieją jednak pewne kategorie czynów, w odniesieniu do których karalność podżegania czy pomocnictwa do ich zagranicznego popełnienia jest wyłączona. Po pierwsze, z uwagi na to, że znamię danej czynność wykonawczej może wypełnić jedynie zachowanie na terenie Polski, po drugie, dlatego że dane dobro może zostać zaatakowane tylko w kraju oraz, po trzecie, ponieważ wykonanie czynu za granicą nie będzie miało charakteru nieostrożnego, przekraczającego dozwolone ryzyko.
    The paper discusses the problem of criminal responsibility of secondary parties for inciting and aiding an act that is committed outside of Polish territory. According to Article 18 § 2 and § 3 of the Polish Criminal Code, encouraging and supporting a prohibited act are under penalty. It is debatable whether those regulations apply if the advocated or assisted act is to be performed abroad. In principle, such a possibility cannot be excluded, but there are certain categories of acts in case of which aiding or abetting an out-of-country commitment shall not be penalized. Firstly because the prohibited act can be performed only on Polish territory, secondly because the protected good can be attacked only domestically, and thirdly, because the performance of the act abroad will not be of a reckless nature, exceeding the permitted risk.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 3; 139-151
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ROLA CULTURAL DEFENCE W WYMIARZE SPRAWIEDLIWOŚCI KARNEJ
    THE ROLE OF ‘CULTURAL DEFENCE’ IN CRIMINAL JURISDICTION
    Autorzy:
    Kleczkowska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692940.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cultural defence
    penal law
    culture
    multiculturalism
    prawo karne
    kultura
    wielokulturowość
    Opis:
    The phenomenon of multiculturalism has its reflection in the growing importance of the concept of ‘cultural defence’ which is present in criminal jurisdiction. It means that a court will take into account the defendant’s cultural roots that might have influenced his behaviour. The debate in a courtroom regarding such cultural arguments touches upon the dogmatic as well as practical issues. While deliberating matters in which the ‘cultural defence’ appears, courts should first and foremost rule if the defendant can refer to such motivation of his actions at all. Next, the court must decide how to account for the cultural factor: whether as the cause for insanity, error facti, or error concerning the ignorance of law, etc. Agreeing upon both the facts of the case and fair assessment of the action may be a difficult task under the present legal system. It is also important not to allow to use ‘cultural defence’ against women’s rights. Codifying crimes with cultural basis may turn out impossible to achieve. Therefore, when carrying out proceedings, organs of the administration of justice should remember about the cultural background of certain crimes.
    W związku ze zjawiskiem wielokulturowości coraz większe znaczenie zyskuje koncepcja cultural defence, czyli uwzględniania przez sąd kulturowych korzeni oskarżonego, które miały wpływ na popełnione przestępstwo. Debata, która toczy się nad takimi „kulturowymi argumentami” na sali sądowej, dotyka problemów zarówno dogmatycznych, jak i praktycznych. Sądy, rozpatrując sprawy, w których pojawia się cultural defence, muszą przede wszystkim rozstrzygnąć, czy oskarżony może w ogóle powołać się na taką motywację swoich czynów. W dalszej kolejności sąd powinien zdecydować, jak uwzględnić czynnik kulturowy: czy jako przyczynę niepoczytalności, błędu w zakresie nieświadomości czynu, błędu co do faktów i tak dalej. Pogodzenie stanu faktycznego sprawy i sprawiedliwej oceny czynu może w świetle obowiązującego prawa okazać się bardzo trudne. Ważne jest też, żeby nie pozwolić na korzystanie z cultural defence wbrew prawom kobiet. Skodyfikowanie przestępstw o podłożu kulturowym może okazać się niemożliwe do zrealizowania, dlatego to organy wymiaru sprawiedliwości powinny w toku stosowania prawa pamiętać o kulturowym tle przestępstw.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 2; 71-84
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karnoprawna ochrona podejmowania działalności finansowej
    Regulation of economic activity on the financial market in criminal law
    Autorzy:
    Ochman, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693299.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal economic law
    economic crimes
    collective entities liability
    financial market
    prawo karne gospodarcze
    przestępstwa gospodarcze
    pozakodeksowe prawo karne gospodarcze
    odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
    rynek finansowy
    Opis:
    The article is an attempt to reconstruct the current model of criminalisation of a breach of the regulation of economic activity in the financial market in Poland. The analysis will concern a model constructed in the descriptive perspective, contrasted in the theory of law to models constructed in the normative perspective. The subject of the analysis will be the description of  criminal behaviours with regard business activities undertaken in the financial market. The analysis seeks to answer questions about the limits and scope of criminalisation of unlawful establishment in the financial market, the legislative techniques typically used in criminal legislation and relevant punishment models.
    Przedmiotem artykułu jest próba rekonstrukcji aktualnego ustawowego modelu kryminalizacji naruszenia reglamentacji w zakresie podejmowania działalności w ramach polskiego rynku finansowego. Chodzi o model konstruowany w perspektywie deskryptywnej jako model „odwzorowanie”, przeciwstawiany w teorii prawa kategorii modelu „wzoru”, właściwego dla modeli konstruowanych w perspektywie normatywnej. Analizie poddane zostaną wyłącznie te regulacje karne rynku finansowego, które dotyczą reglamentacji podejmowania działalności w tym obszarze. W konsekwencji bezpośredni przedmiot rozważań stanowić będą przepisy zawarte w ustawach regulujących funkcjonowanie sektorów bankowego, kapitałowego, ubezpieczeniowego i emerytalnego. Przeprowadzona analiza ma na celu udzielenie odpowiedzi na pytania o granice i zakres kryminalizacji bezprawnego podejmowania działalności na rynku finansowym, typowość stosowanych technik ustawodawstwa karnego oraz modelu karania w tym zakresie.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 161-173
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istota przestępstw indywidualnych
    The essence of individual crimes
    Autorzy:
    Pilarczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692774.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal penal law
    individual crimes
    common crimes
    abetment in crime
    prawo karne
    przestępstwa indywidualne
    przestępstwa powszechne
    współsprawstwo
    Opis:
    The purpose of this article is presentation of the exiting studies on the nature of individual crimes and identification of the main attributes of these acts. In the author’s opinion this subject matter has been neglected by scholars and therefore needs a more thorough analysis. First, the author points to the inaccuracies concerning the very name this category of prohibited acts has been given, and the abuse of the term ‘crime’ when referring to those acts. After that, he specifies which types of norms apply to these types of acts. He also describes the differences between individual and common crimes, and draws attention to the considerable heterogeneity of individual crimes, as can be seen from the quantity of various attributes describing the perpetrators of these crimes. The number of classes of prohibited acts that are similar to individual crimes is an additional proof of that variety. The next step is to show the essential differences between prohibited acts and individual crimes, asking a question, though, whether making such distinction makes any sense. Finally, the key issue, which is the specification of the distinctive features differentiating individual crimes, is addressed. These are the features that are primarily responsible for the possibility of committing or not committing of a crime by anyone, which possibility is of a nature independent of the perpetrator, but relative to his relationship with the external world.
    Celem artykułu jest przedstawienie dotychczasowych opracowań na temat istoty przestępstw indywidualnych oraz wskazanie najważniejszych cech tej grupy czynów zabronionych. Zdaniem autora bowiem brakuje opracowań dogłębnie zajmujących się tą tematyką. W pierwszej kolejności autor wskazuje na nieścisłości związane z samą nazwą tej kategorii czynów zabronionych i niepotrzebnym użyciem w ich nazwie słowa „przestępstwo” oraz określa, jakiego rodzaju normy występują przy tego rodzaju czynach zabronionych. Charakteryzuje także różnice pomiędzy przestępstwami indywidualnymi a powszechnymi. Ponadto autor wskazuje na to, jak niejednorodna jest kategoria przestępstw indywidualnych, o czym świadczy ilość różnego rodzaju cech charakteryzujących podmioty tych przestępstw. Dowodem tej niejednorodności jest także liczba grup czynów zabronionych, które są podobne do przestępstw indywidualnych. Autor stara się wskazać na zasadnicze różnice i podobieństwa między nimi a przestępstwami indywidualnymi, zastanawiając się, czy ich odróżnianie od siebie ma sens. Na końcu przechodzi do kluczowego zagadnienia, jakim jest określenie cech, które wyróżniają przestępstwa indywidualne. Tą cechą przede wszystkim jest możliwość lub nie popełnienia danego przestępstwa przez wszystkich ludzi, która to możliwość ma charakter niezależny od sprawcy, ale uzależniony od jego relacji ze światem zewnętrznym.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 189-201
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kara ograniczenia wolności z zastosowaniem dozoru elektronicznego – utracona szansa naprawy tej kary w polskim prawie karnym
    A restriction of liberty order monitored electronically – a lost chance in Polish criminal law
    Autorzy:
    Grudecki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693914.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal law
    system of punishment
    restriction of liability
    electronic surveillance
    prawo karne
    system kar
    kara ograniczenia wolności
    dozór elektroniczny
    Opis:
    The Act on the Amendments to the Penal Code and some other Acts of 20 February 2015 modified many regulations concerning the structure and the way of executing penalties, including the restriction of liberty. In this paper, the reasons for the implementation of an order requiring a person to remain within their home or stay at the restriction place, being electronically monitored, are presented and assessed. This is followed by the assessment of the provisions of the Executive Penal Code governing this form of punishment, which was briefly available under Polish criminal law. The author presents the reasons why a restriction of liberty order had been introduced in the first place and then abolished by the Act Amending the Executive Penal Code of 11 March 2016 and offers his own explanation of this. He also examines whether the amendment of February 2015 was a right decision and presents his own views, concluding with some de lege ferenda points regarding the possibility of re-introducing the order of the restriction of liability, but with certain amendments pertaining to the detailed execution of this order.
    Ustawa z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 396) wprowadziła liczne zmiany w przepisach dotyczących struktury oraz wykonywania kar, m.in. reformując sposób wykonywania kary ograniczenia wolności. W publikacji autor przedstawił powody wprowadzenia obowiązku pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego jako jednej z form kary ograniczenia wolności, dokonał oceny tej, niestety krótko obowiązującej, zmiany w polskim prawie karnym. Autor omówił również pokrótce przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, które regulowały dokładnie sposób wykonywania kary ograniczenia wolności w formie stanowiącej przedmiot publikacji, a także zaprezentował przyczyny cofnięcia tej części reformy ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i ustawy – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. poz. 428). Podjął też próbę odpowiedzi na pytanie, czy przywrócenie dozoru elektronicznego jako systemu wykonywania kary pozbawienia wolności było słuszne. Autor zaproponował też uwagi de lege ferenda odnośnie do przywrócenia usuniętej ustawą z 11 marca 2016 r. omawianej formy kary ograniczenia wolności z pewnymi zmianami co do szczegółów dotyczących sposobu jej wykonywania, które powinny znaleźć się w Kodeksie karnym wykonawczym.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 121-133
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wypowiedź jako czynność sprawcza – na przykładzie znieważenia przedmiotu czci religijnej
    An expression as a criminal act – on the example of ‘insulting’ an object of religious worship
    Autorzy:
    Demenko, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693010.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    an act of expression
    criminal law
    insulting religious feelings
    communication
    prawo karne
    wypowiedź
    znieważenie
    obraza uczuć religijnych
    komunikacja
    Opis:
    The purpose of this paper is to analyse the act of ‘insulting’ an object of religious worship, within the meaning of Article 196 of the Penal Code, in the wider context of ‘speech crime’ (crime whose essence is an act of expression, understood as an intentional transmission, manifestation of certain information or content by the perpetrator to specific or unspecified recipients). In the event of this type of crime, it is necessary to determine the meaning and the content of this conduct, perceived not only as a psychophysical act, and to assess the conduct in terms of the statutory features of a prohibited act. The crime of blasphemy set out in Article 196 of the Penal Code provides grounds for further considerations on the principles to be applied while determining the meaning of an act of expression. Presuming that every such act is a symbolic act, it is necessary to rely on conventions adopted by the recipients of this expression and on culturally determined meanings. The scope of criminalisation of the offence of blasphemy, as a speech crime, is determined not only by the provisions of criminal law in force but primarily by exceptionally variable, unstable and diverse cultural conventions and assumptions. Under the current social conditions, the formulation of the principles of selecting these conventions is necessary to be re-examined and the generally accepted model of ‘average social sensitivity’ ought to be abandoned.
    Przedmiotem opracowania jest analiza czynności sprawczej znieważenia przedmiotu czci religijnej w rozumieniu art. 196 k.k., w szerszym kontekście tzw. przestępstw z wypowiedzi, tj. takich, których istotą czynności sprawczej jest wypowiedź rozumiana jako pewien intencjonalny przekaz, uzewnętrznienie przez sprawcę wobec określonych bądź nieokreślonych odbiorców pewnych informacji/treści. W przypadku tego typu przestępstw ‒ przy dokonywaniu oceny danego zachowania pod kątem wypełnienia przedmiotowych znamion czynu zabronionego ‒ konieczne jest ustalenie sensu i treści czynności postrzeganej nie tylko jako akt psychofizyczny. Uregulowane w art. 196 k.k. przestępstwo obrazy uczuć religijnych stanowi podstawę do rozważań na temat zasad, według jakich należałoby ustalać owo „znaczenie” danej czynności. Przyjmując, że każda wypowiedź stanowi czynności symboliczną, konieczne jest odwołanie się do konwencji przyjętych w kręgu obiorców danej wypowiedzi i do kulturowo determinowanych znaczeń. Zakres kryminalizacji przestępstwa obrazy uczuć religijnych jako przestępstwa z wypowiedzi wyznaczają więc nie tylko obowiązujące przepisy prawa karnego, lecz przede wszystkim wyjątkowo zmienne, płynne i różnorodne konwencje kulturowe i założenia. Sformułowanie w obecnych warunkach społecznych zasad dokonywania wyboru tych konwencji wymaga ponownej analizy i odejścia od modelu powszechnie przyjętej, przeciętnej wrażliwości społecznej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 4; 137-149
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O możliwym wykorzystaniu modeli argumentacyjnych w obszarze doktryny i praktyki prawa karnego materialnego – przyczynek do dyskusji
    On the possible use of argumentative models in the doctrine and practice of substantive criminal law – a contribution to the discussion
    Autorzy:
    Fila, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120247.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal law
    argumentative models
    act in criminal law
    criminal law facts
    prawo karne
    modele argumentacyjne
    czyn w prawie karnym
    prawnokarne fakty
    Opis:
    Artykuł przedstawia propozycję aplikacji stosowanych w teorii argumentacji modeli argumentacyjnych na potrzeby identyfikacji twierdzeń formułowanych w obszarze nauki i praktyki prawa karnego materialnego. Hipotezą badawczą uczyniono założenie, że wbrew pozorom, doktryna i praktyka prawa karnego nie powinny zamykać się tylko wewnątrz tradycyjnej argumentacji retoryczno-topicznej, albowiem mnogość wątków, przewijających się zarówno w obszarze nauki o przestępstwie, jak i innych działach prawa karnego materialnego, niejako wymusza sięgnięcie także po te argumentacje, które są właściwe dla innych modeli, a więc przykładowo dla modeli epistemiczno-technologicznego oraz komunikacyjnego. Tym sposobem wzajemne przenikanie się określonych typów twierdzeń, co uwypuklone zostaje w szczególności w odniesieniu do twierdzeń deontycznych, pozwala na różnicowania znaczenia prawdy w obszarze prawa karnego materialnego i skutkuje zachowaniem spójności metodologicznej pojawiających się na tym gruncie różnorakich w swej istocie argumentów.
    The text proposes applications of argumentation models used in argumentation theory for the purposes of identifying statements formulated in the field of substantive criminal law science and practice. The research hypothesis is based on the assumption that, contrary to appearances, the doctrine and practice of criminal law should not confine themselves only to the traditional rhetorical and topical argumentation, because the multitude of threads, appearing both in the field of criminal law science and other areas of substantive criminal law, somehow necessitates also reaching for arguments that are appropriate for other models, for example epistemic-technological and communicative models. In this way, the interpenetration of certain types of statements, which is emphasized in particular in relation to deontic statements, allows for the differentiation of the meaning of truth in the area of substantive criminal law, resulting in the methodological consistency of the various essentially heterogeneous arguments appearing on this ground.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 1; 23-36
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy wykładnicze wybranych znamion zbrodni przeciwko ludzkości
    Problems of meaning and interpretation related to selected elements of crimes against humanity in Polish criminal law
    Autorzy:
    Paszko, Marlena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120217.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    crime against humanity
    prohibition of the homonymous interpretation of legal terms
    attack
    international criminal law
    zbrodnia przeciwko ludzkości
    zakaz wykładni homonimicznej
    zamach
    międzynarodowe prawo karne
    Opis:
    Częstokroć na gruncie regulacji zbrodni przeciwko ludzkości pojawiają się uzasadnione wątpliwości interpretacyjne co do znaczenia wyrażeń, którymi posługuje się ustawodawca. Pierwsza z tych wątpliwości wiąże się ze stosowaniem aktów prawa międzynarodowego. Z kolei druga sprowadza się do nieprzestrzegania przez ustawodawcę zasad poprawnej legislacji, przyczyniającej się do powstania lub zwiększenia zamętu interpretacyjnego. W tym stanie rzeczy przedmiotem badań należy uczynić to, co stanowi istotny problem w właściwym zdekodowaniu znamion zbrodni przeciwko ludzkości.
    Frequently, on the basis of regulating crimes against humanity, justified interpretational doubts arise as to the meaning of the expressions used by the legislator. The first of these involves parallel application of acts of international law. The second one can be reduced to numerous allegations concerning the legislator’s failure to comply with the principles of correct legislative technique. This creates or increases interpretational confusion of the law. This article presents the most important problems related to the structure of the elements of the crimes against humanity.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 1; 37-49
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reguła wyłączności polskiego ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako ,,przestępstwa skarbowego’’ lub ,,wykroczenia skarbowego’’
    The rule of exclusivity of the Polish fiscal criminal code in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or a ‘fiscal petty crime’
    Autorzy:
    Włodkowski, Olaf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693574.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    fiscal criminal law
    fiscal criminal code
    fiscal offence
    fiscal petty crime
    codification
    polskie prawo karne skarbowe
    Kodeks karny skarbowy
    przestępstwo skarbowe
    wykroczenie skarbowe
    odyfikacja
    ekodyfikacja
    przestępstwa i wykroczenia skarbowe
    Opis:
    The rule of exclusivity of fiscal criminal legislation in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or ‘fiscal petty crime’ has been a traditional normative regulation of fiscal criminal law since 1926. It is one of the specifics of that law. Despite the fact that the above rule is in force and binding, there occur problems related to the location of this category of prohibited acts in legislative practice. Whether a certain prohibited act is classified as a fiscal offence or a fiscal petty crime is decided by the legislator who locates a given act in the Detailed Part of the Fiscal Penal Code. Acts that have been included in that part of the Fiscal Penal Code are either fiscal offences or fiscal petty crimes while all other acts, not included in that part, are either common offences or common petty crimes. In practice this means that Articles 1-53 of the Fiscal Penal Code apply only to fiscal offences and fiscal petty crimes referred to in the Detailed Part of the Fiscal Penal Code. A further analysis leads to a conclusion that the provisions of the Fiscal Penal Code cannot be divided and transferred to the Criminal Code regulations and the Code of Petty Crimes. The rule of exclusivity of fiscal criminal legislation in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or ‘fiscal petty crime’ is a well-founded and indispensable regulation of fiscal criminal law.
    Reguła wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego” jest tradycyjnym rozwiązaniem normatywnym prawa karnego skarbowego od 1926 r. Jest to jedna z swoistości prawa karnego skarbowego na tle prawa karnego powszechnego (pospolitego). Pomimo obowiązywania reguły wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego”, w praktyce legislacyjnej pojawiają się problemy związane z lokalizacją tej kategorii czynu zabronionego. O zaliczeniu danego typu czynu zabronionego do kategorii przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego decyduje normodawca, lokalizując ten typ czyn zabronionego w części szczególnej Kodeksu karnego skarbowego. To, co jest w części szczególnej Kodeksu karnego skarbowego, jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym, a to, co jest poza Kodeksem karnym skarbowym, jest przestępstwem powszechnym lub wykroczeniem powszechnym. W praktyce oznacza to, że przepisy art. 1-53 k.k.s stosuje się tylko do przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych z części szczególnej k.k.s. Analiza przeprowadzona przez autora prowadzi także do wniosku, że rozparcelowanie przepisów Kodeksu karnego skarbowe (do Kodeksu karnego i Kodeksu wykroczeń) nie jest możliwe do przeprowadzenia. Reguła wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego” jest rozwiązaniem normatywnym zasadnym i niezbędnym na gruncie ustawodawstwa karnego skarbowego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 123-138
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunikatywność tekstu prawnego a derywacyjna koncepcja wykładni prawa (aspekt rozumienia normy sankcjonowanej)
    Communicativity of legal texts vs. the derivate concept of the interpretation of law (the aspect of understanding the norms sanctioned)
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693590.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    comprehensibility of legal text
    legal clarity
    legal certainty
    interpretation of the law
    knowledge of the law
    criminal law
    komunikatywność tekstu prawnego
    jasność prawa
    pewność prawa
    wykładnia prawa
    znajomość prawa
    prawo karne
    Opis:
    The aim of the article is to confront the postulate of the comprehensibility of legal texts with the derivative concept of the interpretation of law by Maciej Zieliński. The point of reference are provisions of penal legislation (norms or criminal law and their understanding) and how they are understood by persons with vocational, secondary and post-secondary education, who constitute the majority of the Polish population. Using the protective function of the penal law, an attempt has been made to question the thesis that provisions of criminal law are comprehensible and understood by their interpreters who are the above individuals. The assumptions of the derivative concept of interpretation require that the interpreter has an extraordinary legal knowledge. Therefore the area where the traditional formula of ignorantia legis non excusat is used should be considerably limited.
    Przedmiotem artykułu jest konfrontacja postulatu komunikatywności tekstu prawnego z derywacyjną koncepcją wykładni prawa Macieja Zielińskiego. Przedmiotem odniesienia uczyniono normę sankcjonowaną z perspektywy osoby o wykształceniu zawodowym, średnim i policealnym, a więc dominującym wśród polskiej populacji. Wykorzystując ochronną funkcję prawa karnego, autor podjął próbę zakwestionowania tezy, że przepisy karnoprawne są komunikatywne dla tak określonego interpretatora. Zastosowanie założeń derywacyjnej koncepcji wykładni uświadamia, że zarówno zjawisko rozczłonkowania (na poziomie syntaktycznym oraz treściowym) oraz wykorzystanie dyrektywy języka prawniczego (literatury i orzecznictwa), które – ponieważ stanowią powszechnie obowiązujący materiał interpretacyjny na równi z wykładnią autentyczną i mają w działaniu interpretacyjnym pierwszeństwo przed językiem ogólnym – wymagają od interpretatora nieprzeciętnej wiedzy prawniczej oraz prowadzenia żmudnych poszukiwań, co czyni prawo karne niezrozumiałym. W konsekwencji istotnemu praktycznemu ograniczeniu powinna podlegać sfera stosowania tradycyjnej formuły ignorantia legis non excusat.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 4; 69-79
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
    DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    penal law
    criminal law
    criminal procedure
    accused
    the right to lie
    justification
    German law
    law comparatistics
    history of law
    penal process
    exception to the prohibition of committing offences
    criminal procedure and the constitution
    prawo karne
    postępowanie karne
    oskarżony
    prawo do kłamstwa
    kontratyp
    prawo niemieckie
    komparystyka prawna
    historia prawa
    proces karny
    kontratypy pozaustawowe
    gwarancje procesowe
    Opis:
    An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
    Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WYŁĄCZENIE PRZEDAWNIENIA PRZESTĘPSTW FUNKCJONARIUSZY PRL
    EXCLUSION OF PRESCRIPTION OF OFFENCES COMMITTED BY THE FUNCTIONARIES OF THE POLISH PEOPLE’S REPUBLIC Autor: Zawłocki, Robert
    Autorzy:
    Zawłocki, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693255.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Penal Code
    criminal substantive law
    prescription of offences
    prescription of the enforcement of sentence
    communist crimes
    abuse of power
    kodeks karny
    prawo karne materialne
    przedawnienie karalności
    przedawnienie wykonania kary
    funkcjonariusz publiczny
    zbrodnia komunistyczna
    nadużycie władzy
    Opis:
    The paper features the issue of the prescription of offences and the enforcement of a sentence for homicide, grievous bodily harm, severe impairment to health or deprivation of liberty entailing particular suffering committed by a functionary in connection with the performance of his or her duties (art. 105 § 2 Penal Code). This institution of criminal law has been analysed in the context of intergenerational solidarity. It may be concluded that the ‘no prescription’ institution in respect of serious offences committed by functionaries under article 105 § 2 of the Penal Code is an unquestionable and obvious example of intergenerational solidarity understood as social solidarity and justice. In this very case, pursuant to tightly interrelated axiological and praxeological premises, the state’s right to punish clearly constitutes a particular element of implementation of the idea of intergenerational solidarity.
    Artykuł dotyczy problematyki wyłączenia przedawnienia karalności i wykonania kary kryminalnej za umyślne przestępstwo zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała i uszczerbku na zdrowi lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnione przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (art. 105 § 2 k.k.). Analiza tej instytucji karnoprawnej została przeprowadzona w kontekście zagadnienia solidarności międzypokoleniowej. Należy stwierdzić, że instytucja nieprzedawnienia się ciężkich przestępstw popełnionych przez funkcjonariuszy PRL z art. 105 § 2 k.k., choć wyjątkowo, to jednak bezspornie stanowi karnoprawny przejaw solidarności międzypokoleniowej, rozumianej jako przejaw solidarności i sprawiedliwości społecznej. W tym wypadku państwowe prawo karania, opierając się na ściśle powiązanych przesłankach aksjologicznych i prakseologicznych, bez wątpienia stanowi szczególny element realizacji idei solidarności międzypokoleniowej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 3; 111-121
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pekińska reforma lotniczego prawa karnego – geneza, istota, rekomendacje
    Beijing Convention on criminal air law – genesis, substance and recommendations
    Autorzy:
    Walulik, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693012.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    air law
    criminal air law
    Beijing Convention 2010 the Hague Convention 1970 Montreal Convention 1971
    aviation terrorism
    aviation safety
    aviation security
    highjacking
    prawo lotnicze
    lotnicze prawo karne
    konwencja pekińska z 2010
    konwencja haska z 1970
    konwencja montrealska z 1971
    terroryzm lotniczy
    bezpieczeństwo lotnicze
    ochrona lotnictwa
    Opis:
    The paper deals with criminal air law and its current reform. First, the author summarises the present state of international criminal air law. This includes a review of its general characteristics and of the key provisions of relevant conventions, and their incorporation in national laws. Next, certain drawbacks of regulations regarded to be the prerequisites for the reform are presented. This is followed by a description of the innovative solutions of the acts adopted at the international conference in Beijing in 2010 (i.e. the Beijing Convention and the Beijing Protocol), currently awaiting their entry into force and ratification in Poland. In conclusion, the author makes his own recommendations and remarks regarding the implementation of these acts in Poland and indicates some optional solutions and possible amendments the national criminal law.
    Artykuł poświęcony jest problematyce lotniczego prawa karnego i aktualnym przemianom w tym zakresie. Autor podsumowuje bieżący kształt systemu międzynarodowego karnego prawa lotniczego i omawia jego ogólną charakterystykę, najważniejsze postanowienia obowiązujących konwencji oraz wdrażające je przepisy krajowe. Ponadto wskazuje wady obowiązujących regulacji, które wymienia się jako przesłanki reformy. W drugiej części opracowania autor opisuje nowatorskie rozwiązania aktów przyjętych podczas międzynarodowej konferencji w Pekinie w 2010 r., tj. konwencji pekińskiej oraz protokołu pekińskiego, obecnie oczekujących na wejście w życie oraz ratyfikację w kraju. Podsumowanie artykułu stanowią rekomendacje i uwagi dotyczące implementacji tych aktów w Polsce. Obejmują one wskazania co do przyjęcia pewnych rozwiązań fakultatywnych oraz ewentualnych zmian w prawie karnym.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 35-47
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola filozofii ubuntu w rozliczeniach z przeszłością w Republice Południowej Afryki i wybranych obszarach południowoafrykańskiego prawa
    The role of the ubuntu philosophy in the South African transitional justice process and in selected areas of South African law
    Autorzy:
    Krotoszyński, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692655.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ubuntu; Republic of South Africa; transitional justice; restorative justice; Truth and Reconciliation Commission (South Africa); amnesty; truth; reconciliation; death penalty; criminal law; eviction; defamation
    ubuntu; Republika Południowej Afryki; sprawiedliwość tranzycyjna; sprawiedliwość naprawcza; Komisja Prawdy i Pojednania RPA; amnestia; prawda; pojednanie; kara śmierci; prawo karne; eksmisja; zniesławienie
    Opis:
    The inauguration of Nelson Mandela as South Africa’s first democratic president on 10 May 1994 became a symbol of the end of apartheid and the beginning of a new chapter in the country’s history. As South African society was deeply divided, the 1993 Interim Constitution expressed the need for reconciliation between the people of South Africa and the reconstruction of its society. The legacy of apartheid was to be addressed based on ‘a need for understanding but not for vengeance, a need for reparation but not for retaliation, a need for ubuntu but not for victimization’. Due to its introduction into the Constitution, ubuntu – a philosophy of unity, cooperation, compassion and respect for human dignity, which originated in small African communities – became a source of values for the whole legal system. The goal of the text is to present the ubuntu philosophy and to describe its role in the South African transitional justice process and in selected areas of South African law (criminal law, evictions and defamation). On the whole, South Africapresents a unique case in which both the political transformation and the legal system were strongly shaped by the said philosophical and ethical concepts, which bear close resemblance to the idea of restorative justice.
    Zaprzysiężenie 10 maja 1994 r. Nelsona Mandeli na pierwszego demokratycznie wybranego prezydenta Republiki Południowej Afryki stało się symbolem końca apartheidu i otwarcia nowego etapu w historii tego państwa. Wobec istniejących w społeczeństwie głębokich podziałów przejściowa Konstytucja RPA z 1993 r. wyrażała potrzebę pojednania pomiędzy obywatelami RPA, a także rekonstrukcji wspólnoty. Przezwyciężenie spuścizny apartheidu miało być oparte na potrzebie „zrozumienia, a nie zemsty”, „rekompensaty, a nie odwetu” oraz „ubuntu, a nie wiktymizacji”. Filozofia ubuntu (wywodząca się z małych afrykańskich wspólnot filozofia jedności, kooperacji, współczucia i respektu dla ludzkiej godności), do której odwołanie zamieszczono w Konstytucji – stała się rezerwuarem wartości dla całego systemu prawa. Celem artykułu jest przedstawienie filozofii ubuntu oraz omówienie jej roli w rozliczeniach z przeszłością w Republice Południowej Afryki i w wybranych obszarach południowoafrykańskiego prawa: w prawie karnym, regulacjach dotyczących eksmisji z nielegalnie zajmowanego gruntu oraz w regulacjach przewidujących odpowiedzialność deliktową za zniesławienie. RPA jawi się przy tym jako wyjątkowy kazus, w którym zarówno polityczna transformacja, jak i system prawny kształtowały się pod istotnym wpływem omawianych koncepcji filozoficznych i etycznych, silnie nawiązujących do idei sprawiedliwości naprawczej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 27-42
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recenzowanie opracowania karnoprawnego w czasopiśmie naukowym
    How to peer-review a study from the field of criminal law
    Autorzy:
    Zawłocki, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368752.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    criminal law
    penal sciences
    methodology and methodics of a scientific study
    review of a scientific article
    methodology and methodics of a scientific article
    structure of a scientific research
    prawo karne
    nauki penalne
    metodologia i metodyka opracowania naukowego
    recenzja artykułu naukowego
    metodologia i metodyka artykułu naukowego
    struktura badania naukowego
    Opis:
    Artykuł podejmuje problematykę właściwego sposobu recenzowania prac naukowych z zakresu nauk penalnych. Zawiera ona wskazanie i omówienie wszystkich koniecznych elementów recenzji naukowej w tym zakresie. Jednocześnie przedstawiono tutaj na właściwą metodologię opracowania naukowego o charakterze karnoprawnym. Na końcu zaproponowano optymalny formularz recenzji naukowej.
    The article describes the proper way to review scientific work from the field of the penal sciences. It includes an outline and discussion of all the necessary elements of a scientific review. The appropriate methodology of a criminal-law scientific study is also presented. Finally, a model for anoptimal scientific review is proposed.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 2; 317-327
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies