Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "odpowiedzialność." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Indeksy społecznej odpowiedzialności jako metoda pomiaru działań CSR w przedsiębiorstwach
Social responsibility indices as a method of measuring corporate CSR activities
Autorzy:
Czopik, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693946.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
CSR
index
social responsibility
sustainable development
indeks
społeczna odpowiedzialność
zrównoważony rozwój
Opis:
The recent years have seen a noticeable increase in the importance of corporate social responsibility (CSR) concepts in the business environment. As a result, the demand for tools measuring corporate social responsibility has been growing. Investors, too started to realise the particular importance of reporting which became apparent after the recent financial crisis that had significantly diminished the trust in the global market. In response to investors’ expectations, financial institutions today publish indices of social responsibility. Currently, there are dozens of stock indexes based on CSR criteria, including the most popular Dow Jones Sustainability Index and the FTSE4GOOD Index, as well as RESPECT Index, the first CSR index in Central and Eastern Europe. Companies are increasingly frequently willing to implement CSR solutions and they also apply for inclusion in social responsibility indices. However, despite the high awareness of the existence of such indexes, they are not recognised by market participants as a key criterion to be used when making investment decisions.
W ostatnich latach zauważalny jest wzrost znaczenia koncepcji społecznej odpowiedzialności biznesu (corporate social responsibility – CSR) w przestrzeni gospodarczej. W związku z tym coraz większym powodzeniem wśród inwestorów cieszą się narzędzia pozwalające ocenić działalność spółek pod kątem ich społecznej odpowiedzialności. Szczególne znaczenie sprawozdawczości w tym zakresie jest zauważalne po ostatnim kryzysie finansowym, który nadszarpnął zaufanie na rynku globalnym. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom inwestorów, instytucje finansowe publikują indeksy społecznej odpowiedzialności. Obecnie funkcjonuje kilkadziesiąt indeksów giełdowych tworzonych zgodnie z kryteriami CSR, a wśród nich najpopularniejsze to Dow Jones Sustainability Index oraz FTSE4GOOD Index, a także pierwszy w Europie Środkowo-Wschodniej – RESPECT Index. Przedsiębiorstwa coraz chętniej wdrażają rozwiązania z zakresu CSR i chętnie zgłaszają się do indeksów społecznej odpowiedzialności. Niestety mimo dużej świadomości istnienia indeksów nie są one kluczowym kryterium branym pod uwagę przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych przez uczestników rynku.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 237-252
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczytalność i wina psychopaty w świetle ewolucyjnych koncepcji genezy psychopatii
Sanity and psychopath’s guilt in light of the evolutionary concepts of the origin of psychopathy
Autorzy:
Małecki, Mikołaj
Zyzik, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692890.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
criminal responsibility
culpability
psychopathy
sanity
evolution
odpowiedzialność karna
poczytalność
psychopatia
wina
ewolucja
Opis:
In the paper a thesis that psychopathy can be understood as a stable evolutionary strategy has been presented. We believe that this view may generate implications for criminal law, especially in the sphere of criminal responsibility. We propose a thesis that traditional understanding of legal insanity is not an adequate tool to assess the criminal actions of psychopaths. Moreover, the application of security measures may be de lege lata impossible. However, natural-born psychopaths can be isolated according to the provisions of the statue on proceedings against persons with mental disorders.
W artykule zostały zaprezentowane wyniki badań nauk ewolucyjnych; na ich gruncie psychopatia może być ujmowana jako stabilna strategia ewolucyjna. Takie rozumienie psychopatii prowadzi do kilku implikacji w sferze odpowiedzialności karnej psychopatów. W artykule wskazano na nieadekwatność kategorii niepoczytalności do oceny prawnej czynów psychopatów, de lege lata niemożliwość stosowania wobec psychopatów środków zabezpieczających, określonych w Kodeksie karnym, oraz generalną dopuszczalność izolacji psychopatów na podstawie ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 161-174
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicja CSR według normy ISO 26000 a praktyka gospodarcza
The CSR definition according to ISO 26000 versus economic practice
Autorzy:
Rojek-Nowosielska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694094.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
CSR
corporate social responsibility
the ISO 26000 standard
społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw
ISO 26000
Opis:
The research problem discussed in the article is an attempt to answer the question of how much the CSR (Corporate Social Responsibility) definition proposed in ISO 26000 standard is implemented by companies in Poland. The considerations carried out in this paper correspond to the approach specific to the framework of the applied research. The undertaken work was of an explanatory nature, under which the diagnostic survey method and the questionnaire with closed-ended questions as a research tool was used. Referring to the four criteria of CSR definition identified in the ISO 26000 standard, an empirical study on a sample of 385 subjects was conducted and the results of the study were used to answer the research problem.
Problemem badawczym omówionym w artykule jest próba odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu zaproponowana w normie ISO 26000 definicja CSR (ang. corporate social responsibility) jest realizowana przez przedsiębiorstwa w Polsce. Prowadzone w niniejszym artykule rozważania odpowiadają podejściu charakterystycznemu dla ram naukowych badań stosowanych. Podjęte prace mają charakter eksplanacyjny, w ramach których zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety jako narzędzia badawczego. W odniesieniu do czterech kryteriów definicyjnych CSR wskazanych w normie ISO 26000 przeprowadzono badanie empiryczne na próbie 385 podmiotów. Z uwagi na niejednorodne wyniki wskazujące różny poziom realizacji kryteriów definicyjnych CSR zawartych w normie nie można jednoznacznie określić stopnia ich realizacji. Wskazano natomiast obszary, które są w większym bądź mniejszym stopniu realizowane w praktyce gospodarczej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 3; 213-224
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność odszkodowawcza prowadzących na własny rachunek przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzające środki wybuchowe albo posługujące się takimi środkami (art. 435 § 2 k.c.)
Liability of entities operating on their own account an enterprise or establishment producing or using explosive materials (Article 435 § 2 of the Civil Code)
Autorzy:
Moska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28808808.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strict liability
explosive materials
particular danger
odpowiedzialność na zasadzie ryzyka
środki wybuchowe
szczególne niebezpieczeństwo
Opis:
Tytułowa tematyka nie doczekała się w polskiej literaturze szerszego opracowania, co stanowiło przesłankę podjęcia badań w tej materii. Celem artykułu jest dokonanie pogłębionej wykładni art. 435 § 2 k.c., regulującego odpowiedzialność prowadzących na własny rachunek przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzające środki wybuchowe albo posługujące się takimi środkami. Analizie poddano zwłaszcza zagadnienia podmiotu odpowiedzialnego za szkodę oraz zdarzenia szkodzącego, jak również pojęcie środków wybuchowych. W badaniach wykorzystano metodę dogmatycznoprawną. Interpretacja tekstu prawnego została dokonana przede wszystkim przy odwołaniu się do derywacyjnej koncepcji wykładni. Z podjętych rozważań wynikają w szczególności następujące wnioski: podmiotem odpowiedzialnym za szkodę na gruncie art. 435 § 2 k.c. jest prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wytwarzający środki wybuchowe lub posługujący się nimi, przy czym przez „środki wybuchowe” należy rozumieć substancje chemiczne, które samorzutnie lub pod wpływem określonego oddziaływania zewnętrznego zdolne są do gwałtownej przemiany chemicznej o charakterze egzotermicznym, której towarzyszy wydzielanie produktów gazowych w postaci wybuchu, przez co mogą one powodować zniszczenia w otaczającym środowisku. Wątpliwości w zakresie tego, czy dany podmiot jest adresatem normy wynikającej z interpretowanego przepisu powinny być rozstrzygane z uwzględnieniem stopnia niebezpieczeństwa przez niego generowanego. Omawiana odpowiedzialność powstaje tylko wówczas, gdy szkoda pozostaje w związku z wytwarzaniem środków wybuchowych lub posługiwaniem się nimi.
The subject matter in question had not been elaborated on in greater depth before, which was the reason for undertaking research on it. The aim of the article is to provide an in-depth interpretation of Article 435 § 2 of the Civil Code regulating the liability of entities operating on their own account an enterprise or establishment producing or using explosive materials. In particular, the issues of the entity responsible for the damage and the damaging event as well as the concept of explosives are analysed. The study uses the dogmatic and  legal method. The legal text is interpreted mainly with reference to the derivational concept of interpretation. The considerations led to the following conclusions (among others): the entity responsible for the damage under Article435 § 2 of the Civil Code is an entity operating on its own account an enterprise or establishment producing or using explosive materials, whereby ‘explosive materials’ shall be understood as chemical substances which, spontaneously or under the influence of a specific external influence, are capable of a violent chemical change of an exothermic nature, accompanied by the release of products in the form of an explosion, which can cause damage to the surrounding environment. Doubts as to whether a given entity is the addressee of the standard resulting from the interpreted provision should be resolved taking into account the degree of danger generated by it. This liability arises only if the damage is related to the producing or using explosive materials.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 173-186
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół sporu o kryteria odpowiedzialności uniwersytetu
On the criteria of a university’s social responsibility
Autorzy:
Rotengruber, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693129.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish university
social responsibility
stakeholder
whistle-blower
PRME
polski uniwersytet
społeczna odpowiedzialność
interesariusz
demaskator
Opis:
The purpose of the essay is twofold. Firstly, to formulate a definition of a university’s social responsibility (which takes into account social expectations of this institution and its internal determinants). The final result of this research is the definition built on two concepts. On the one hand, it is the stakeholder policy, on the other hand, the whistle-blower policy. These criteria make a university transparent and open to social criticism. Secondly, the essay tends to establish whether Polish universities – treated as dominant institutions of knowledge – can be seen as responsible partner(s) of civil society. From the perspective of the Principles for Responsible Management Education (PRME), the more responsible university, the better the dialogical relationships with its social environment. This leads to the question whether the relationships of Polish universities with stakeholders and whistle-blowers – taken as the eyes and ears of civil society – are intensive enough.
Badania podjęte w niniejszym artykule podzielone zostały na dwie części. Ich pierwszym celem jest ustalenie, czym jest społeczna odpowiedzialność uniwersytetu. Wynikiem tego postępowania jest definicja obejmująca zobowiązania uniwersytetu wobec interesariuszy i demaskatorów (sygnalistów). Wybór wymienionych aktorów nie jest przypadkowy. Tak skonstruowana definicja uwzględnia wymóg transparentności uniwersytetu oraz jego otwartości na społeczną krytykę. Po drugie, artykuł zmierza do ustalenia, czy polski uniwersytet – jako dominująca instytucja wiedzy – jest zarządzany w sposób społecznie odpowiedzialny. Posiłkując się zasadami odpowiedzialnej edukacji menedżerskiej (PRME), przyjąć należy, że miarą jego poprawności jest jego stosunek do społecznego otoczenia. To stwierdzenie wiedzie do pytania o jakość relacji polskiego uniwersytetu z interesariuszami i demaskatorami postrzeganymi jako oczy i uszy społeczeństwa obywatelskiego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 1; 311-323
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea społecznej odpowiedzialności biznesu w kontekście racjonalności instrumentalnej i koherencyjnej
The idea of corporate social responsibility regarding instrumental and coherent models of rationality
Autorzy:
Litwiński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694076.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
corporate social responsibility
instrumental rationality
coherent rationality
społeczna odpowiedzialność biznesu
racjonalność instrumentalna
racjonalność koherencyjna
Opis:
The growing competition among enterprises makes them realise two basic values: economic (profit maximisation) and social (satisfying of stakeholders’ needs). The idea of Corporate Social Responsibility (CSR) is also spreading. However, not all organisations that engage in such activities do this selflessly. The aim of the article is to verify the assumption that the activity in CSR is often instrumental. To achieve this goal the author carried out a complex analysis of the literature and in the activity of companies that engage in the social sphere. The deliberations were based on two models of rationality: instrumental and coherent. The results indicate that CSR instrumentalisation is an expression of tendency, observed in western culture, that regards the increase in instrumental rationality at the expense of a coherent model. The consequence is a gradual termination of development opportunities in the western civilisation.
Idea społecznej odpowiedzialności biznesu zyskuje współcześnie coraz większą popularność. Wskazuje się jednak, że nie wszystkie organizacje, których działania wpisują się w ten nurt, kierują się chęcią realizacji wartości społecznej w sposób bezinteresowny. Dlatego też autor opracowania podejmuje problem prawdziwych motywacji przedsiębiorstw, które promują się jako społecznie odpowiedzialne. Celem artykułu jest uzasadnienie tezy, że działania w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu są w coraz większym stopniu instrumentalizowane. Osiągnięciu celu opracowania służy analiza literatury przedmiotu oraz przegląd badań odnoszących się do działań społecznie zaangażowanych współczesnych przedsiębiorstw. Rozważania zostały przy tym osadzone w kontekście dwóch modeli racjonalności: instrumentalnego i koherencyjnego. Wyniki przeprowadzonej analizy wskazują, że instrumentalizacja idei CSR (ang. corporate social responsiblity) stanowi coraz częstsze zjawisko. W kontekście stosowania idei CSR jest to równoznaczne z jej porzuceniem ze względu na zmniejszenie jej skuteczności jako narzędzia budowy przewagi konkurencyjnej (z uwagi na coraz częstsze wykorzystanie).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 3; 205-212
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy standaryzacja CSR sprzyja odpowiedzialności biznesu?
Does the standardisation of CSR conduce to responsible business?
Autorzy:
Lewicka-Strzałecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693942.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
corporate social responsibility
standardisation
efficiency of CSR standards
społeczna odpowiedzialność biznesu
standaryzacja
efektywność standardów CSR
Opis:
The aim of the paper is to disclose the limitations of Corporate Social Responsibility (CSR) standards. First, the aims and forms of CSR standardisation and the spectrum of CSR standards including their possible classifications are presented. The next part of the paper deals with the empirical data verifying the efficiency of CSR standards which often prove to be dysfunctional or even enhancing irresponsibility. The last part is devoted to the analysis of the causes of the unreliability of CSR standards.
Celem artykułu jest ujawnienie ograniczeń związanych ze standaryzacją CSR. W pierwszej części dokonano rekonstrukcji celów i form standaryzacji CSR, następnie przedstawiono spektrum standardów CSR, pokazując możliwe ich uporządkowania. Kolejna część artykułu sięga do danych empirycznych weryfikujących efektywność standardów CSR. Okazuje się że często nie spełniają one swojej roli, a nawet zwiększają poziom nieodpowiedzialności. W ostatniej części artykułu podjęto analizę przyczyn zawodności tych standardów.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 225-236
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uiszczenie grzywny za pracownika – poplecznictwo, niegospodarność czy jedynie wykroczenie?
Paying an employee’s fines − support, mismanagement, or just a misdemeanour?
Autorzy:
Długosz-Jóźwiak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037206.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
employee
ompanies
criminal liability
fine
embezzlement
economic risk
pracownik
przedsiębiorca
odpowiedzialność karna
grzywna
niegospodarność
ryzyko gospodarcze
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę karnoprawnego wartościowania zachowania profesjonalnego menedżera przedsiębiorcy, polegającego na uiszczeniu za pracownika grzywny wymierzonej mu za popełnienie przestępstwa lub wykroczenia powszechnego, w wyniku czego dochodzi do udaremnienia efektu oddziaływania kary jako osobistej dolegliwości wymierzanej sprawcy czynu karalnego oraz do utraty aktywów przedsiębiorcy. Celem rozważań jest rozstrzygnięcie, czy przedsiębiorca może udzielić ochrony prawnej pracownikowi, który, podejmując czynności służbowe na rzecz przedsiębiorcy, dopuszcza się czynu karalnego, a w szczególności, czy menedżer, podejmując decyzję o poniesieniu grzywny za pracownika, nie naraża się na odpowiedzialność karną za niegospodarne zarządzanie majątkiem przedsiębiorcy (art. 296 k.k.). W opracowaniu wykorzystano formalno-dogmatyczną metodę badań, co jest determinowane ich przedmiotem. We wnioskach końcowych wskazano, że uiszczenie grzywny przez menedżera nie wyczerpuje ustawowych znamion przestępstwa poplecznictwa (art. 239 § 1 k.k.); w niektórych przypadkach może jednak zostać zakwalifikowane jako przestępstwo niegospodarności z art. 296 k.k.
The article deals with the issue of criminal law valuation of the behaviour of a professional manager of an entrepreneur consisting in paying for an employee a fine imposed on him for committing a crime or a common misdemeanour, as a result of which the effect of the penalty as a personal nuisance imposed on the perpetrator of a criminal offence is thwarted and the entrepreneur loses his assets. The aim of the reflection is to decide whether an entrepreneur may grant legal protection to an employee who, while undertaking business activities for the entrepreneur, commits a punishable act and, in particular, whether a manager, by deciding to incur a fine for an employee, does not expose himself to criminal liability for embezzlement of the entrepreneur's assets (Article 296 Criminal Code). The study uses a formal-dogmatic method of research, which is determined by its subject. In the final conclusions it was indicated that the payment of a fine by a manager does not exhaust the statutory elements of the offence of hustling (Article 239 § 1 CC); in some cases, however, it may be qualified as an offence of mismanagement under Article 296 CC.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 65-77
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność cywilna zarządzającego portfelem instrumentów finansowych
The civil liability of asset managers
Autorzy:
Sójka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694096.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil liability
brokerage services
asset management
MiFID
harmonisation
odpowiedzialność cywilna
usługi maklerskie
zarządzanie portfelem instrumentów finansowych
harmonizacja
Opis:
This paper focuses on the civil liability of asset managers under Polish law. Following the transformation of the economic system and the development of the capital market in Poland, the importance of asset management has been gradually increasing, though it remains disproportionally lower when compared to the role of collective asset management in the form of investment funds. The chief purpose of both MiFID directives is to harmonise the rules applicable to investment firms providing brokerage services in Europe, and to protect the interests of investors who use brokerage services. Although the civil liability of investment firms offering brokerage services is part of what is broadly construed as investor protection, the regulations on this matter have been left to the Member States’ discretion. There is no doubt that discrepancies between Member States in this respect diminish the harmonising effect of both directives. This paper aims to determine the basic rules of civil liability of asset managers in Polish law, and present suggestions for the most common problems in this field.
Przedmiotem niniejszej publikacji jest zagadnienie odpowiedzialności cywilnej zarządzającego portfelem instrumentów finansowych w prawie polskim. Wraz z transformacją ustroju gospodarczego i rozwojem rynku kapitałowego w Polsce znaczenie instytucji zarządzania portfelem instrumentów finansowych sukcesywnie rośnie, choć pozostaje ono niewspółmiernie niższe w porównaniu z rolą instytucji zbiorowego zarządzania inwestycjami w postaci funduszy inwestycyjnych. Celem obu dyrektyw MiFID jest harmonizacja zasad funkcjonowania firm inwestycyjnych świadczących usługi maklerskie w Europie oraz ochrona inwestorów korzystających z usług maklerskich. Jakkolwiek odpowiedzialność cywilna firm inwestycyjnych świadczących usługi maklerskie należy do szeroko rozumianej problematyki ochrony inwestorów korzystających z tych usług, to jednak zagadnienie to pozostawiono poszczególnym państwom członkowskim do unormowania. Rozbieżności w tym zakresie pomiędzy poszczególnymi państwami niewątpliwie zmniejszają harmonizacyjny skutek obu dyrektyw. Zadaniem niniejszego artykułu jest określenie podstawowych zasad odpowiedzialności cywilnej zarządzających portfelem instrumentów finansowych w prawie polskim oraz sformułowanie propozycji rozwiązania najczęściej pojawiających się problemów w tym zakresie.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 103-117
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek stosowania przez przedsiębiorców wewnętrznych procedur antykorupcyjnych w świetle projektu ustawy o jawności życia publicznego
The obligation for entrepreneurs to apply anti-corruption procedures in the light of the Draft Act on the Transparency of Public Life
Autorzy:
Kowalewska-Łukuć, Magdalena
Staniszewska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692904.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
liability of collective entities
administrative fines
anti-corruption procedure
procedura antykorupcyjna
odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
administracyjne kary pieniężne
Opis:
The article focuses on the issue of punishment in the draft bill of the Act on the Transparency of Public Life. The adoption of the concept of administrative sanctions for violation of the law is a matter of concern. Corruption, due to the fact it is culpable and blameworthy, has been penalized by criminal law for years. The new sanctioning procedure is related to the need to penalize collective entities more effectively and efficiently. However, there are undoubtedly already regulations in criminal law that allow such entities to be held accountable. The new amendment will create an additional regime of quasi-criminal liability, which will clearly not guarantee effective and quick punishment. Aside from the amount of the sanctions, which can reach a maximum of PLN10 million, the procedure for imposing penalties is also questionable. Firstly, the Head of the Central Anti-corruption Bureau (CBA) will impose a fine on the enterprise. If the entrepreneur does not pay this fine voluntarily, an application to hold the enterprise liable will be forwarded to the President of the Office of Competition and Consumer Protection (UOKiK). However, under the new regulations, the position of the President is reduced to the role of an enforcer. Furthermore, anti-corruption procedures clearly fall under the competence of the Head of CBA, not of the President of UOKiK, hence the structure adopted in the Act is incomprehensible. The conclusion of the article is that it is necessary for the authors of the Act to reflect on the model of punishment for violating anti-corruption procedures.
Artykuł koncentruje się na zagadnieniu karania w projekcie ustawy o jawności życia publicznego. Szczególne zastrzeżenia dotyczą przyjęcia koncepcji karania za naruszenia ustawy sankcją administracyjną. Zjawisko korupcji ze względu na swoją karygodność i moralną naganność od lat było penalizowane prawem karnym. Nowy tryb sankcjonowania związany jest z potrzebą karania podmiotów zbiorowych, i to w sposób sprawny i efektywny. Niewątpliwie jednak i w prawie karnym odnaleźć można regulacje pozwalające pociągnąć do odpowiedzialności takie podmioty. Projektowana procedura wymierzania administracyjnej kary pieniężnej nie jest gwarancją efektywnego i szybkiego karania, a wręcz przeciwnie – konieczność zapewnienia gwarancji zbliżonych do prawa karnego czyni to postępowanie quasi-karnym. Pomijając już samą wysokość kary, która w górnej swojej granicy może sięgać 10 mln zł, wątpliwości budzi także procedura jej wymierzania. Na pierwszym etapie szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) wymierza karę pieniężną, a jeżeli przedsiębiorca jej nie uiści dobrowolnie, to szef CBA kieruje wniosek o ukaranie do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Pozycja prezesa za sprawą przyjętych rozwiązań została jednak sprowadzona do roli egzekutora. Niewątpliwie kwestie przeciwdziałania procedurom korupcyjnym leżą w kompetencji CBA, a nie prezesa UOKiK, stąd niezrozumiała jest przyjęta w ustawie konstrukcja. Konkluzja artykułu sprowadza się do tezy o konieczności przemyślenia przez projektodawcę modelu karania za naruszenie procedur antykorupcyjnych.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 87-99
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status prawny oskarżyciela w postępowaniu przed Trybunałem Stanu
The legal status of the prosecutor in the proceedings before the State Tribunal
Autorzy:
Radajewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962703.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
State Tribunal; constitutional liability; prosecutor; Marshal of the Sejm; discontinuation
Trybunał Stanu; odpowiedzialność konstytucyjna; oskarżyciel; Marszałek Sejmu; dyskontynuacja
Opis:
This article attempts to reconstruct legal regulations concerning the legal status of the prosecutor in proceedings before the State Tribunal. The reconstruction enables the legal nature of this function to be defined, as well as the procedural competences and rules for the appointment and circumstance resulting in the termination of tenure thereof. The analyses carried out concerning the legal nature of the prosecutor’s function lead to the conclusion that in the proceedings before the State Tribunal the prosecutor acts in their own name and thus is not a legal representative of Parliament. However, simultaneously the prosecutor’s function is not independent, as it is supervised by the appointing body. The author states that all the norms included in the Criminal Procedures Code pertaining to the public prosecutor apply thereto. However, the prosecutor must not drop the charges as this remains under the control of Parliament. Analyses on the appointment of the prosecutor allowed for the conclusion that the decision is to be made independently from the charges, whereas the Constitution does not require adopting resolutions with the absolute or qualified majority of votes. In relation to the termination of the prosecutor’s tenure, the author puts forward the thesis that it is possible for the prosecutor to be dismissed by Parliament at any time. The article is rounded off with considerations regarding the evaluation of statutory regulations on the investigated issue.
Celem artykułu jest zrekonstruowanie norm prawnych regulujących status prawny oskarżyciela w postępowaniu przed Trybunałem Stanu, co ma pozwolić na określenie charakteru prawnego tej funkcji, a także jego kompetencji procesowych oraz zasad jego wyboru i okoliczności skutkujących wygaśnięciem jego mandatu. Przeprowadzone analizy dotyczące charakteru prawnego funkcji oskarżyciela prowadzą do sformułowania wniosku, że w postępowaniu przed Trybunałem Stanu działa on we własnym imieniu, a zatem nie jest przedstawicielem procesowym parlamentu. Jednocześnie jednak jego funkcja nie jest samoistna, a organ, który go powołał, sprawuje nad nim ogólną kontrolę. Autor stwierdza, że do oskarżyciela stosuje się co do zasady wszystkie normy Kodeksu postępowania karnego dotyczące oskarżyciela publicznego. Wykluczone jest jednak cofnięcie przez niego oskarżenia, co pozostaje w gestii parlamentu. Analizy dotyczące wyboru oskarżyciela pozwoliły na sformułowanie wniosku, że decyzja w tej sprawie podejmowana jest niezależnie od samego oskarżenia, a Konstytucja nie wymaga podjęcia uchwały w tym zakresie bezwzględną lub kwalifikowaną większością głosów. W odniesieniu do wygaśnięcia funkcji oskarżyciela autor stawia między innymi tezę o możliwości odwołania go w każdym czasie przez parlament. Artykuł wieńczą rozważania dotyczące oceny regulacji ustawowych odnoszących się do badanego zagadnienia.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 1; 71-84
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy przypisywania odpowiedzialności karnej podmiotowi zbiorowemu
Problems of attributing criminal liability to a collective entity
Autorzy:
Lipiński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28813436.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
corporate liability
attributing criminal liability
reasonable man standard
concept modelling
odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
przypisywanie odpowiedzialności karnej
wzorzec osobowy
modelowanie pojęć
Opis:
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy odpowiedzialność karną – w wąskim rozumieniu, jakie nadajemy temu pojęciu – dałoby się przypisać podmiotowi innemu niż osoba fizyczna (podmiotowi zbiorowemu). W toku rozważań autor posługuje się konstrukcją wzorca osobowego (zarówno w postaci normatywnej, jak i rekonstrukcyjnej). Artykuł obejmuje rozważania o charakterze teoretycznym (modelowym) nad problematyką odpowiedzialności karnej i odpowiedzialności podmiotów zbiorowych. Analizując poszczególne płaszczyzny prawnokarnego wartościowania, autor dochodzi do wniosku, że możliwe byłoby ich odpowiednie wymodelowanie – tak aby uszyte były na miarę nie tylko człowieka, lecz również związków osób. Dotyczy to nawet takich elementów wartościowania, jak wina czy strona podmiotowa czynu zabronionego.
The article is an attempt to answer the question of whether criminal liability – in the narrow meaning of this concept – can be attributed to an entity other than a natural person (collective entity). This applies even to such elements of evaluation as guilt or mens rea. In the course of the considerations, the author uses the reasonable man standard (both in a normative and reconstructive form). The article consists of theoretical (model) considerations on the issuesof criminal liability and liability of collective entities. Analysing various levels of criminal law evaluation, the author comes to the conclusion that it would be possible to model them appropriately – so that they are tailored not only to a human being, but also to a collective entity. This applies even to aspects of evaluation such as guilt or the subjective component of the prohibited act.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 187-200
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Członek czy sędzia Trybunału Stanu? Uwagi na temat statusu prawnego osób zasiadających w Trybunale Stanu
A member or judge of the State Tribunal? Comments on the legal status of persons sitting on the State Tribunal
Autorzy:
Kuczma, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037214.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
State Tribunal
constitutional liability
guarantees of judicial independence
apoliticality
imcompatibilitas
impeachment
Trybunał Stanu
odpowiedzialność konstytucyjna
sędzia
gwarancje niezawisłości sędziowskiej
apolityczność
Opis:
W artykule dokonano analizy statusu prawnego osób zasiadających w Trybunale Stanu celem ustalenia charakteru prawnego funkcji członka tej instytucji. Trybunał Stanu jest w Polsce w zasadzie instytucją martwą i zasadne było zbadanie przyczyn tego zjawiska. W związku z tym przeprowadzono badania dotyczące sposobu kreacji składu personalnego tego organu, niezawisłości zasiadającym w nim członków i ich apolityczności. Okazało się, że formuła prawna, na której opiera swe istnienie w Polsce Trybunał Stanu, jest mocno wadliwa; jego członkom nie zagwarantowano wszystkich gwarancji niezawisłości sędziowskiej. W konsekwencji osoby nim zasiadające – z wyjątkiem przewodniczącego tego organu – nie są sędziami i należy ich określać jako członków Trybunału Stanu. W pracy sformułowano również uwagi de lege ferenda.
The article analyses the legal status of persons sitting on the State Tribunal in order to determine the legal nature of the function of a member of the State Tribunal. The State Tribunal in Poland is basically a dead institution and it is reasonable to examine the reasons for this phenomenon. In connection with this, research was conducted on how to create the personal composition of this body, and on the independence of its members and their apoliticality. It turns out that the legal formula on which the State Tribunal bases its existence in Poland is seriously flawed. Members of the State Tribunal were not assured all guarantees of judicial independence. Consequently, those sitting on the State Tribunal – with the exception of the chairman of this body – are not judges and should be identified as members of the State Tribunal. The work also formulates de lege ferenda comments.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 3; 51-60
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AKTY ULTRA VIRES W ŚWIETLE ODPOWIEDZIALNOŚCI ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH
ULTRA VIRES ACTS IN THE LIGHT OF INTERNATIONAL ORGANISATIONS LIABILITY
Autorzy:
Rzeszutko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692952.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
violation of the provisions of the constitution of an organisation
responsibility of international organisations
nieważność uchwał organizacji międzynarodowych
odpowiedzialność organizacji międzynarodowych
Opis:
The results of the analyses presented in this paper allow formulation of the following conclusions: of the key importance seems to be the answer to the question of what happens when a resolution is taken in violation of the provisions of the constitution of an organisation regarding the competence of making laws. It is worth noting that the possibility of bearing responsibility by international organisations for their acts contrary to international law is accepted without reservation. Therefore, the ultra vires acts, if contrary to international law, may be attributed to the organisation, and may subsequently give rise to liability.
Niniejszy artykuł stanowi przegląd wybranych zagadnień analitycznych powiązanych z problematyką nieważności uchwał organizacji międzynarodowych. Kluczowa wydaje się w kontekście prowadzonych rozważań odpowiedź na pytanie, co się dzieje, gdy uchwała zostaje podjęta z naruszeniem postanowień statutu organizacji dotyczących kompetencji do podejmowania aktów prawnych. Warto dodać, że bez zastrzeżeń akceptuje się możliwość ponoszenia odpowiedzialności przez organizacje międzynarodowe za swoje akty sprzeczne z prawem międzynarodowym. W związku z tym także akty ultra vires, jeżeli są sprzeczne z prawem międzynarodowym i można przypisać je organizacji, mogą stanowić podstawę odpowiedzialności.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 2; 33-46
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sankcje za niedozwoloną współpracę konkurentów: aspekty psychologiczne
Penalties for anti-competitive agreements: psychological aspects
Autorzy:
Koczetkow, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692621.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cognitive error
hindsight bias
cooperation
competitors
competition
liability
błąd poznawczy
błąd oceny z perspektywy czasu
kooperacja
konkurenci
konkurencja
odpowiedzialność
art. 101 TFUE
Opis:
The article looks at the importance of hindsight bias in the process of the application of law, in particular with regard to provisions on competition in European Union law. The focus is on how such a bias can creep into the way the effects of cooperation between (potential) competitors are assessed. The issue is particularly important in the case of cooperation considered to have as its effect the prevention, restriction or distortion of competition within the internal market (which is prohibited under Article 101(1) of the Treaty on the Functioning of the European Union). Reference is made to the way of preventing the negative effects of the hindsight bias on the judicial process that is advocated in the US scholarly literature. Furthermore, a competitive method to restrain liability for consequences of poor commercial decisions, without direct connection to the concept of cognitive errors, is presented. The author calls into question the application of this method to cases involving cooperation that is harmful to competition.
Przedmiotem artykułu jest znaczenie, jakie błąd oceny z perspektywy czasu ma w procesie stosowania prawa, a zwłaszcza przepisów z zakresu konkurencji w Unii Europejskiej. Uwaga skupia się na tym, jak błąd ten może zaważyć na ocenie skutków kooperacji pomiędzy (potencjalnymi) konkurentami. Sprawa ma szczególne znaczenie tam, gdzie przyjmuje się, że kooperacja wywiera skutki w postaci zapobieżenia, ograniczenia lub zakłócenia na rynku wewnętrznym (co jest zabronione na podstawie art. 101(1) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej). W tekście nawiązuje się do sposobu, który w literaturze amerykańskiej przedstawiany jest jako metoda zapobiegania negatywnym wpływom błędu oceny z perspektywy czasu na proces stosowania prawa. W artykule przedstawiona również inną koncepcję uwalniania od odpowiedzialności za nieprawidłowe decyzje gospodarcze, niezwiązaną ze sprawą błędów poznawczych. Autor podaje w wątpliwość zastosowanie tej koncepcji w sprawach szkodliwej dla konkurencji kooperacji.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 1; 221-233
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies