Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "decisions," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa jako symboliczna instytucja prawna
    A referendum on matters of particular importance to the state as a symbolic legal institution
    Autorzy:
    Suska, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28784049.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    referendum
    symbolic
    symbolic law
    political decisions
    symboliczność
    prawo symboliczne
    decyzje polityczne
    Opis:
    Instytucja referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa budzi rozczarowanie piśmiennictwa, ponieważ nie spełnia ona swojego celu prima facie. Tym celem zaś jest umożliwienie obywatelom podejmowania wiążących decyzji politycznych w najważniejszych kwestiach. Mogłoby to skłaniać do uznania referendum za pustą obietnicę ustrojową oraz instytucję nieużyteczną, co jednak byłoby nietrafne i przedwczesne. Referendum może bowiem potencjalnie wypełniać istotne politycznie funkcje dodatkowe, takie jak szczególne legitymizowanie pewnych decyzji politycznych czy stymulowanie debaty publicznej. Celem artykułu jest przeanalizowanie referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa jako symbolicznej instytucji prawnej. Przeprowadzone badanie oparto na spostrzeżeniach prezentowanych w literaturze wobec zjawiska prawodawstwa symbolicznego (symbolic legislation), zastosowanych odpowiednio do wybranego fragmentu systemu prawnego, jakim jest pojedyncza instytucja. Referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa można więc postrzegać jako instytucję, której funkcje dodatkowe zasadniczo dominują nad jej celem prima facie. Jednocześnie publiczne deklarowanie tego celu prima facie wydaje się wpływać na potencjalny stopień realizacji funkcji dodatkowych. Przykładowo, wpływ na debatę publiczną, jaki osiąga się dzięki podjęciu czynności zmierzających do przeprowadzenia referendum, może być silniejszy, o ile uda się przekonać opinię publiczną, że w rzeczywistości chodzi o przekazanie pewnej decyzji  obywatelom. W konkluzji zasygnalizowano, że realizacja dodatkowych funkcji referendum w systemie prawnym nie byłaby prawdopodobnie możliwa w inny sposób niż właśnie poprzez uczynienie referendum instytucją symboliczną. Nie oznacza to jednak, że doktryna powinna akceptować każdy przypadek wykorzystania referendum w celu realizacji którejś z jego funkcji dodatkowych, a w stosownej ewaluacji może dopomóc scharakteryzowany w artykule „test wstydliwości”.
    The institution of a referendum on matters of particular importance to the state is disappointing for scholars because it does not fulfil its prima facie purpose – to enable citizens to make binding political decisions on the most important issues. This could lead to considering the referendum as an empty political promise and a useless institution. However, this would be inaccurate and premature. A referendum may potentially fulfil politically significant additional functions, such as giving special legitimization to certain political decisions or stimulating public debate. The aim of the article is to analyse the referendum on matters of particular importance to the state as a symbolic legal institution. The study was based on the observations presented in the literature on the phenomenon of symbolic legislation, applied appropriately to a selected fragment of the legal system, namely a single institution. A referendum on matters of particular importance to the state can therefore be perceived as an institution whose additional functions generally overshadow its prima facie purpose. At the same time, publicly declaring this prima facie purpose seems to affect the potential degree to which additional functions are implemented. For example, the impact on the public debate achieved by taking action to hold a referendum may be stronger if the public can be convinced that it is really about transferring a decision to the people. In conclusion, it is noticed that the implementation of the additional functions of the referendum in the legal system would probably not be possible in any other way than by making the referendum a symbolic institution. This does not mean, however, that the doctrine should accept every instance of using a referendum in order to perform one of its additional functions, and the ‘shame test’ described in the article may help in making an appropriate evaluation.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 21-35
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompetencje orzecznicze sądów administracyjnych a realizacja funkcji ochronnej praw jednostki w postępowaniu
    Comptences of administrative courts to adjudicate and the implementation of the protective function of individual’s rights in court proceedings
    Autorzy:
    Wysocka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692862.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    administrative court
    judicial decisions
    individual rights
    sąd administracyjny
    orzecznictwo
    prawa jednostki
    Opis:
    The article discusses the changes occurring in the annulment model in administrative courts jurisdiction in connection with the concepts of the effective judicial protection that have been recently developed in European ‘case law’ and ‘soft law’. The comparison of the legal solutions adopted in Germany, Austria and Poland confirms that in each of the abovementioned countries courts have acquired competences and legal instruments appropriate for the full appeal model. One of the reasons that leads to the adoption of such changes is, among others things, low effectiveness of legal procedures, especially at the stage of judicial decisions being enforced by the public authorities. These changes, however, should be considered in a wider perspective related to the new role of administrative courts since these courts are seen as guarantors of effective protection of individual rights and as such ought to be equipped with appropriate legal instruments necessary for its implementation.
    Artykuł poświęcony jest zmianom, jakie następują w kasacyjnym modelu jurysdykcji sądów administracyjnych w związku z rozwijaną w europejskim case law i soft law koncepcją efektywnej ochrony sądowej. Porównanie rozwiązań prawnych przyjętych w Niemczech, Austrii oraz w Polsce stanowi potwierdzenie, że w każdym z tych krajów doszło do wzbogacenie kompetencji sądów o środki prawne właściwe modelowi pełnego orzekania. Wśród przyczyn podnosi się niską efektywność procedur, zwłaszcza na etapie wykonania wyroku przez organy administracji publicznej. Zmiany te należy jednak postrzegać w szerszej perspektywie związanej z nową rolą sądów administracyjnych, które są gwarantem skutecznej ochrony praw jednostki i które powinny posiadać właściwe instrumenty prawne dla jej realizacji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 145-158
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Środki nadzoru eliminujące wadliwe rozstrzygnięcia organów gminy – próba oceny przyjętych rozwiązań w świetle Europejskiej karty samorządu lokalnego
    Supervision measures for eliminating the defective decisions of municipal authorities – an evaluation of the adopted solutions in the light of the European Charter of Local Government
    Autorzy:
    Ziemski, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036886.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    local self-government
    control
    upervision
    elimination of faulty decisions
    samorząd terytorialny
    kontrola
    nadzór
    eliminacja rozstrzygnięć wadliwych
    Opis:
    Demokratyczne państwo prawa cechuje samorząd terytorialny, odpowiadający założeniom zdefiniowanym w Europejskiej karcie samorządu lokalnego (dalej: Karta). Powierzenie mu realizacji zadań publicznych, wymaga sprawowania nad nimi nadzoru zapewniającego zgodność jego działań z prawem. Zgodnie z zasadą proporcjonalności ingerowanie w działania samorządu wymaga poszanowania zasady swobody realizacji jego działań, co przemawia za ograniczeniem nadzoru do niezbędnych rozmiarów. W opracowaniu analizie poddano zgodność polskich regulacji dotyczących samorządu z Kartą. Przyjęte w Konstytucji RP regulacje zasadniczo odpowiadają wymogom sformułowanym w Karcie. Szczegółowe rozwiązania ustawowe jednak nie w pełni realizują zasady sformułowane w art. 8 Karty. Środkiem zapewnić mającym legalność działań samorządu jest eliminowanie z obrotu jego wadliwych rozstrzygnięć. W polskich regulacjach stosowanie tych środków ograniczono do naruszeń prawa skutkujących nieważnością wadliwych aktów. Z wyjątkiem uchwał budżetowych wykluczono możliwość podejmowania przez organy gminy znanych np. w prawie niemieckim, działań autokontrolnych na wypadek naruszeń prawa wymagających korekty. Nie zapewniono możliwości stosowania środków nadzorczych adekwatnych do stwierdzonych naruszeń prawa. Nie zapewniono także realizacji wszystkich celów nadzoru, a zwłaszcza pełnej ochrony jednostki, a także samej gminy przed konsekwencjami istotnych, nieskutkujących nieważnością naruszeń prawa przez jej organy.
    The democratic rule of law is a feature of local self-government corresponding to the presumptions defined in the European Charter of Local Self-Government (hereinafter: the Charter) Entrusting local self-governments with the performance of public tasks requires that they be subject to supervision to ensure the compliance of its activities with the law. According to the principle of proportionality, any interference with the activities of a self-government requires that the principle of freedom of execution be respected, which calls for the supervision to be restricted to the necessary extent. This paper analyses the compliance of Polish regulations on self-government with the Charter. Generally, the regulations stipulated in the Constitution of the Republic of Poland correspond to the requirements contained in the Charter. However, specific statutory solutions are not in full compliance with the rules specified in Article 8 of the Charter. The elimination of faulty decision from circulation is a measure aimed at ensuring the legality of the actions of a self-government. In the Polish regulations, the application of such measures is limited to infringements resulting in the invalidity of faulty acts. With the exception of budgetary resolutions, the possibility of commune or municipality bodies being able to take self-control measures in the event of infringements that required correction was eliminated, although this exists, for example, in German law. The possibility of applying supervisory measures adequate to the confirmed infringements was not provided. Similarly, the execution of all the aims of supervision was not ensured, in particular the full protection of an individual, or the commune or municipality itself, against the consequences of essential infringements of law by its respective bodies that do not result in invalidity.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 4; 113-127
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy jesteśmy „społeczeństwem honoru”? Rekonstrukcja pojęcia honoru w wybranych orzeczeniach polskich sądów
    Are we a ‘society of honour’? Reconstruction of the term ‘honour’ in selected judicial decisions of Polish courts
    Autorzy:
    Ptak-Chmiel, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693095.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    honour
    honour societies
    judicial decisions
    judicature
    regulation of social relationships
    honor
    społeczeństwa honoru
    uzasadnienia sądowe
    orzecznictwo
    regulacja stosunków społecznych
    Opis:
    The existence of honour as a particular value is not unique, restricted to the boundaries of certain states, nationalities or ethnicities only. Yet, a distinction can be found in the literature between so-called ‘societies of honour’ and ‘modernised societies’. It is believed that in ‘societies of honour’ honour plays a central role in regulating social relations, and in ‘modernised societies’ based on the rule of law its importance is marginalised. This article is a contribution to the discussion on the adequacy of the discussed division based on the example of Polish society. Due to the fact that an important feature of this distinction is the juxtaposition of law and honour as tools for regulating social relations, the starting point of the analysis of this issue is to answer the question whether the concept of ‘honour’ exists in Polish law, and if so, how it is defined and in what contexts it appears. Due to the complexity of this issue, the subject of the article was limited to a specific problem – the analysis of selected judgments of Polish courts and the reasons underlying these judgments. The research allowed to identify the provisions of Polish law which refer (or could refer) to honour. Based on the analysis made, it may be stated that both, judges as well as parties to court proceedings, consider honour as a protected, legally accepted value.
    Występowanie honoru jako pewnej szczególnej wartości nie jest czymś wyjątkowym, ograniczonym do granic określonych państw, narodowości czy etniczności. Mimo to w literaturze można odnaleźć rozróżnienie między tzw. społeczeństwami honoru i społeczeństwami zmodernizowanymi. Uważa się, że w „społeczeństwach honoru” honor pełni rolę głównego narzędzia regulacji stosunków społecznych, a w „społeczeństwach zmodernizowanych”, opartych na prawie, jego znaczenie jest zmarginalizowane. Niniejszy artykuł stanowi przyczynek do dyskusji nad adekwatnością omówionego podziału na przykładzie polskiego społeczeństwa. Z racji tego, że istotną cechą wskazanego rozróżnienia jest przeciwstawianie prawa i honoru jako narzędzi regulacji stosunków społecznych, punktem wyjścia analizy problemu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w polskim prawie występuje pojęcie „honoru”, a jeżeli tak, jak jest definiowane i w jakim kontekście się pojawia. Ze względu na złożoność tej problematyki, temat artykułu został ograniczony do konkretnego problemu – analizy wybranych wyroków polskich sądów wraz z uzasadnieniami. Przeprowadzone badania pozwoliły na wskazanie przepisów polskiego prawa, które odnoszą się (albo mogą się odnosić) do honoru, a także na stwierdzenie, że zarówno przez sędziów, jak i przez strony postępowań sądowych honor jest uznawany za chronioną prawnie, powszechnie akceptowaną wartość.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 3; 217-230
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przejrzystość finansów publicznych a kształtowanie aktywnych postaw obywatelskich
    Transparency of public finance and the shaping of active citizenship
    Autorzy:
    Salachna, Joanna M.
    Tyniewicki, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692684.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transparency
    public finance
    public funds
    financial decisions
    democracy
    education
    active citizenship
    civil society
    przejrzystość
    finanse publiczne
    decyzje finansowe
    demokracja
    kształcenie
    postawy obywatelskie
    społeczeństwo obywatelskie
    Opis:
    The discussion presented in this article aims to analyse the impact that the transparency of public finance (i.e. reliable means of providing information) has on the shaping of an active citizenship in society. The analysis was based on the critical question of how the public authority should inform citizens on the processes of collecting and spending public funds. Two aspects have been taken into account: (i) the complicated nature of public finances and (ii) the varying educational backgrounds of recipients of whom society is made of. The authors claim that the principle of transparency of public finance (i.e. informing citizens on public funding) has been inadequately implemented and may not be comprehensible from the point of view of its social addressees. In Poland, the principle of financial transparency is currently primarily focused on a relatively welleducated, well-informed citizen, although its social aspect is not entirely ignored by the doctrine. The authors believe that the manner of reporting on public funds or the State finances should be adjusted to the educational level of the widely understood public who constitute the electorate of the public authority in power. This paper is a part of an extensive research initiated by the authors, which examines the role of moral values in distributing public resources by the authorities. Non-reactive (non-empirical) research methods have been applied with a focus on the literature review, including legislative acts currently in force in Poland.
    Celem niniejszego artykułu jest analiza oddziaływania zasady przejrzystości finansów publicznych, tj. rzetelnego informowania o tych finansach, na kształtowanie i zmianę postaw obywatelskich. Wynika on z niezwykle istotnego, naszym zdaniem, problemu: w jaki sposób władza publiczna powinna informować o procesach gromadzenia i wydatkowania środków publicznych, mając na uwadze z jednej strony skomplikowaną materię finansów publicznych, z drugiej zaś – różnorodnych, pod względem wykształcenia, odbiorców tworzących ogół społeczeństwa? Autorzy stawiają hipotezę, że dotychczasowy sposób realizacji zasady przejrzystości finansów publicznych, a więc sposób przekazywania informacji o tych finansach jest niewłaściwy (niezrozumiały) z punktu widzenia społecznego (adresata). Obecnie w Polsce zasada ta jest głównie skoncentrowana na mniej lub bardziej profesjonalnym odbiorcy, choć jej aspekt społeczny jest dostrzegany przez doktrynę. Zdaniem autorów informowanie o sprawach finansowych państwa powinno odbywać się stosownie do wykształcenia adresatów, będących przecież mocodawcą władzy publicznej. Niniejsza publikacja jest częścią zainicjowanych przez autorów szerokich badań nad rolą wartości moralnych w dystrybucji środków publicznych przez rządzących. W artykule zostały wykorzystane niereaktywne (nieempiryczne) metody badawcze skupiające się na analizie literatury i regulacji prawnych obowiązujących w Polsce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 2; 35-47
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwzględnienie skargi kasacyjnej przez Sąd Najwyższy jako podstawa żądania naprawienia szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem
    Successful cassation to the Supreme Court as a basis for claiming damages for erroneous court decisions
    Autorzy:
    Lemkowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692806.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    erroneous decisions of courts
    State Treasury
    liability
    damages
    gross breach of the law
    niezgodność orzeczenia z prawem
    Skarb Państwa
    odpowiedzialność
    szkoda
    rażące naruszenie prawa
    Opis:
    This article refers to the liability of the State Treasury for damages for erroneous court decisions in civil cases. To be able to sue the State Treasury for damages, the claimant must first obtain a Supreme Court decision. The Polish Code of Civil Procedure provides for a separate claim to determine that the court decision is in breach of the law, but there is also a regulation by which a successful cassation to the Supreme Court is to be an equivalent of that procedure and allows the claimant to sue for damages. This equivalent regulation, albeit with regard to legal provisions, is not accepted in the reported cases, and this provides grounds for the criticism in the article.
    Artykuł odnosi się do problematyki odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez wydanie wyroku niezgodnego z prawem w sprawach cywilnych. Kodeks postępowania cywilnego przewiduje odrębną skargę w celu stwierdzenia, że wyrok sądu narusza prawo, ale istnieje również regulacja, zgodnie z którą uwzględnienie skargi kasacyjnej przez Sąd Najwyższy zrównuje się z tą odrębną procedurą, co umożliwia wniesienie pozwu o naprawienie szkody. To równoprawne rozwiązanie, jakkolwiek jasne, gdy chodzi o brzmienie przepisów prawa, nie jest jednak prawidłowo stosowane w orzecznictwie, co wywołuje krytykę przedstawioną w artykule.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 97-100
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice interpretacji zasady demokratycznego państwa prawnego
    Limits of the interpretation of the democratic rule of law principle
    Autorzy:
    Bałaban, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692914.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Constitutional Tribunal
    democratic rule of law
    principle of budgetary equilibrium
    postponement of decisions of the Constitutional Tribunal
    Trybunał Konstytucyjny
    zasada demokratycznego państwa prawnego
    zasada równowagi budżetowej
    odraczanie wyroków Trybunału Konstytucyjnego
    Opis:
    Article 2 of the Constitution of the Republic of Poland contains a provision with an overwhelming normative potential, which was already known at the time of its introduction (29 December 1989) into the Constitution of the Polish People’s Republic and its continuation in an unchanged form in a newly adopted constitutional act on 2 April 1997. In 1989 it was supposed to become an ‘antidote’ to the doctrine of the ideologisation of the Constitution, replacing the rule that ‘The People’s Republic of Poland is a socialist state’ contained in Article 1 of the Constitution. In 1997, its revolutionary role was replaced by the role of the legal value, understood in two ways. Firstly, it was supposed to be the basis for a system of detailed principles, tools and guarantees necessary to build an efficient democratic and just state. Secondly, it was supposed to create a presumption of the dominance of such an idea and be a source of exponential interpretations that would supplement and improve the functioning of a new, classical formula of the state. The three-component constitutional formula of the rule of law, democracy and justice means the coupling of legal and axiological tools in defence of the state, nation and citizens (individuals). Its division into threeseparate elements (the rule of law, a democratic state, a just state), encountered in constitutional law textbooks, weakens this formula and also diminishes the importance of its three derivatives. The democratic and ‘justice’ element of this principle, if we are to seek its own separate, independent meanings, is developed in further principles and norms of the Constitution. An important question as to the scope of the effect of broad interpretations of the principle of a democratic rule of law is the search for interpretations that are erroneous and burdened with consequences. Thisgroup, I believe, includes the problem of the Constitutional Tribunal postponing the entry into force of decisions declaring the loss of validity of a binding normative act contrary to an act of higher legal force and the problem of the significance of the principle of budgetary equilibrium for the case-law of the Constitutional Tribunal.
    Artykuł 2 Konstytucji RP zawiera przepis o nader znacznym potencjale normatywnym, co było wiadome w chwili jego wprowadzania (29 grudnia 1989) do Konstytucji PRL i utrzymania go w niezmienionej formie w nowo uchwalonym 2 kwietnia 1997 r. akcie konstytucyjnym. W 1989 r. miał się stać „odtrutką” na doktrynę ideologizacji konstytucji, zastępując zawartą w art. 1 dotychczasową zasadę „PRL jest państwem socjalistycznym”. W 1997 r. jego dotychczasową rewolucyjną rolę zastąpiła rola wartości prawnej dwojako rozumianej. Po pierwsze, miał być podstawą systemu szczegółowych zasad, narzędzi i gwarancji niezbędnych do budowy sprawnego demokratycznego i sprawiedliwego państwa. Po drugie, miał stwarzać domniemanie dominowania takiej idei i być źródłem interpretacji wykładniczych uzupełniających i usprawniających funkcjonowanie nowej, klasycznej formuły państwa. Trójskładnikowa konstytucyjna formuła państwa prawnego, demokratycznego i sprawiedliwego oznacza sprzężenie narzędzi prawnych i aksjologicznych w obronie państwa, Narodu i obywateli (jednostek). Jej rozbicie na trzy oddzielne elementy (państwo prawne, państwo demokratyczne, państwo sprawiedliwe), spotykane w podręcznikach prawa konstytucyjnego, osłabia tę formułę, a także umniejsza znaczenie trzech jej pochodnych. Element demokratyczny i „sprawiedliwościowy” omawianej zasady, jeśli mielibyśmy poszukiwać jego odrębnych, samoistnych znaczeń, rozwinięty jest w dalszych zasadach i normach Konstytucji. Istotnym pytaniem co do zakresu konsekwencji szerokich zabiegów interpretacyjnych zasady demokratycznego państwa prawnego jest poszukiwanie interpretacji błędnych i zarazem brzemiennych w konsekwencje. Do tej grupy należy, jak sądzę, problem odraczania przez Trybunał Konstytucyjny wejścia w życie wyroków o utracie mocy obowiązującej aktu normatywnego sprzecznego z aktem o wyższej mocy prawnej oraz znaczenia dla orzecznictwa Trybunału zasady równowagi budżetowej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 1; 53-59
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrona konieczna a przestępstwo bójki
    The defence of necessity and the crime of fighting
    Autorzy:
    Banaszak, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693307.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the defence of necessity
    the crime of fighting
    the participant of the fighting
    Polish criminal law doctrine
    decisions of courts
    controversies
    problems
    obrona konieczna
    przestępstwo bójki
    uczestnik bójki
    doktryna polskiego prawa karnego
    rozstrzygnięcia sądów
    kontrowersje
    problemy
    Opis:
    One of the most controversial issues regarding a defence of necessity is the question whether the participant in the fight may to invoke this circumstance. Before analysing this issue, the author first characterised the defence of necessity and the crime of fighting. These aspects have not been fully explained so far due to many controversies, and the aim of this article was to identify the fundamental problems concerning this issue and to present the opinions of Polish criminal law doctrine as well as selected decisions delivered by common courts. An attempt was also made to decide whether a participant in the fight may invoke the action in the defence of necessity. The main conclusion of the article is that in some situations the person who takes part in the fight acts in a defence of necessity.
    Jedną z najbardziej kontrowersyjnych kwestii na gruncie instytucji obrony koniecznej jest to, czy uczestnik bójki może powołać się na ten kontratyp. Przed przystąpieniem do szczegółowej analizy tego zagadnienia autorka scharakteryzowała zarówno instytucję obrony koniecznej, jak i przestępstwo bójki. Z uwagi na to, że problematyka ta nie jest w pełni wyjaśniona, co pociąga za sobą liczne spory i kontrowersje, celem niniejszego artykułu było wskazanie podstawowych problemów, które dotyczą tej kwestii, zaprezentowanie poglądów doktryny polskiego prawa karnego, wybranych rozstrzygnięć sądów i próba wyrażenia opinii, czy uczestnik bójki może powoływać się na działanie w obronie koniecznej. Konstatacją wynikającą z podjętych rozważań pozostaje twierdzenie, że możliwe jest wskazanie pewnych sytuacji, w których można będzie uznać, że osoba biorąca udział w bójce działa w obronie koniecznej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 189-201
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawomocność decyzji prokuratorskich kończących postępowanie przygotowawcze w świetle dyrektywy ne bis in idem
    The legal force of a prosecutors decisions closing the preparatory proceedings in the light of the ne bis in idem principle
    Autorzy:
    Gerecka-Żołyńska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692812.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    negative procedural premise
    res iudicata
    ne bis in idem
    prosecutor’s decision closing the preparatory proceedings
    the principle of mutual recognition of judgments and judicial decisions
    CJEU
    identity of the act
    ujemna przesłanka procesowa
    prawomocne decyzje prokuratorskie kończące postępowanie przygotowawcze
    zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych
    TSUE
    tożsamość czynu
    Opis:
    The article deals with the procedural consequences of a prosecutor’s decision closing criminal proceedings in the light of the application of the ne bis in idem prohibition. The analysis of the problem is carried out within two thematic areas designated by the scope of the ne bis in idem prohibition, namely in national conditions and within the framework of cooperation with the Member States of the EU. It is assumed that final prosecutor’s decisions on the termination of criminal proceedings create conditions for the ne bis in idem prohibition, when there is an attempt to re-initiate criminal proceedings against the same person for the same act. This tendency is not only characteristic of the Polish system, but is also visible in the criminal-law legislation of other EU Member States, and meets with cautious approval in the case law of the Court of Justice of the European Union (CJEU). As part of the penal cooperation of EU Member States for the interpretation of Article 54 of the Convention implementing the Schengen Agreement, the CJEU’s case law, in which the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions is primarily used, is of the utmost importance. The connection between the application of the rule ne bis in idem and the principle of the mutual recognition of judgments and judicial decisions in the framework of criminal cooperation between EU Member States results from the fundamental role that this principle fulfills with regulations adopted in the Treaty on the functioning of the EU (Section: Area of Freedom, Security and Justice). The article shows that the concept of classifying the principle ne bis in idem in the Polish criminal procedural system as a negative procedural condition defined in Article 17 para. 1 item 7 of the Code of Criminal Procedure is the optimal solution, assuming that the res iudicata effect is reserved exclusively for the assessment of court judgments. The importance of the issue of the identity of the act as one of the criteria for the application of the ne bis in idem prohibition is also duly emphasized, given the thesis, which is referred to especially in the jurisprudence of the CJEU, that in such situations it is necessary to determine whether the act to which the final judgment relates is the same as the factual basis for the investigation or inquiry in which the decision to discontinue the proceedings is to be issued without assessing the adopted legal classification of the act or the legal interest of the State.
    Artykuł dotyczy procesowych skutków prawomocnych decyzji prokuratora o zakończeniu postępowania karnego w konfrontacji z stosowaniem zakazu ne bis in idem. Analiza problemu przeprowadzona została w obrębie dwóch płaszczyzn tematycznych wyznaczonych zakresem obowiązywania zakazu ne bis in idem, tzn. w warunkach krajowych i w ramach współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej. W rozważaniach przyjęto, że prawomocne decyzje prokuratorskie o zakończeniu postępowania karnego stwarzają warunki do stosowania zakazu ne bis in idem, gdy pojawia się próba ponownego wszczęcia postępowania karnego wobec tej samej osoby o ten sam czyn. Tendencja ta nie jest charakterystyczna wyłącznie dla systemu polskiego, ale widoczna jest także w ustawodawstwie karnoprocesowym innych państw członkowskich UE, budzi aprobatę w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, ale ostrożną. W ramach współpracy karnej państw członkowskich UE dla wykładni art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen pierwszoplanowe znaczenie ma orzecznictwo TSUE, w którym przede wszystkim wykorzystywana jest zasada wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych. Związek stosowania zakazu ne bis in idem z zasadą wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych w ramach współpracy karnej państw członkowskich UE wynika z fundamentalnej roli, jaką zasada ta pełni wobec regulacji przyjętych w Traktacie o funkcjonowaniu UE (Dział: Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości). W artykule wykazano, że w przyjęta w polskim systemie karnoprocesowym koncepcja klasyfikowania zakazu ne bis in idem jako ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 Kodeksu postępowania karnego jest rozwiązaniem optymalnym przy założeniu, że skutek res iuducata systemowo zastrzeżony jest wyłącznie dla oceny orzeczeń sądowych. Zwrócono też w odpowiednim zakresie uwagę na znaczenie kwestii tożsamości czynu jako jednego z kryteriów stosowania zakazu ne bis in idem, aprobując powielaną, zwłaszcza w orzecznictwie TSUE, tezę, że w zaistniałej sytuacji niezbędne jest ustalenie, czy czyn, którego dotyczy prawomocne orzeczenie, jest tożsamy z podstawą faktyczną śledztwa lub dochodzenia, w którym postanowienie o umorzeniu postępowania ma zostać wydane z pominięciem oceny przyjętej kwalifikacji prawnej czynu lub interesu prawnego państwa.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 83-96
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies