Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "criminal proceedings" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Niesprawcza odpowiedzialność karna o charakterze represyjnym (karnym) w świetle Konstytucji RP (art. 42 ust. 1)
Noncausative criminal liability as subject to penalty in light of the Constitution of the Republic of Poland (Article 42, item 1)
Autorzy:
Tarnowska, Danuta
Kaczorkiewicz, Dorota
Brzezińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692934.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Constitution
crime
criminal proceedings
Konstytucja
przestępstwo
postępowanie karne
Opis:
The analysis focuses on three types of liability, that is ancillary liability (Article 24 and 25 of the Penal and Fiscal Code), pledge to return a financial gain (Article 53 of the Criminal Code and Article 24 § 5 of the Penal and Fiscal Code) and criminal liability of collective entities provided in Article 42 item 1 of the Constitution of the Republic of Poland, which refers to direct criminal liability of a perpetrator. The approach to liability reflected in the Constitution has prompted to seek to determine whether or not Article 42, item 1 refers also to indirect criminal liability, provided for in the abovementioned legal provisions. The regulations incorporated in the analysed articles lead to a conclusion that convicting the perpetrator of a crime sets the grounds for prosecution under ancillary liability, for obligation to return a financial gain, or for prosecution of collective entities. Therefore, the imperative condition for the application of such measures, subject to the abovementioned types of liability, is to find a natural person associated with the entity guilty of a crime whose consequences affect this entity. In view of the above, prosecution under noncausative criminal liability remains closely related to causative liability, as provided for in Article 42, item 1 of Poland’s Constitution. Causative liability constitutes, as a matter of fact, the fundamental condition for prosecuting under noncausative liability, while noncausative liability constitutes, in a way, a consequence of prosecuting under causative criminal liability.
Analizie poddano trzy rodzaje odpowiedzialności, tj. odpowiedzialność posiłkową (art. 24 i 25 k.k.s.), zobowiązanie do zwrotu korzyści majątkowej (art. 52 k.k. i art. 24 § 5 k.k.s.) oraz odpowiedzialność podmiotów zbiorowych w odniesieniu do art. 42 ust. 1 Konstytucji RP, w którym mowa o odpowiedzialności sprawczej osoby dopuszczającej się czynu zabronionego. Z uwagi na takie ujęcie odpowiedzialności w Konstytucji w opracowaniu podjęto próbę określenia, czy art. 42 ust. 1 odnosi się także do odpowiedzialności niesprawczej, wprowadzonej wymienionymi aktami prawnymi. Unormowanie zawarte w wyżej wymienionych aktach prawnych prowadzi do wniosku, że skazanie sprawcy przestępstwa daje podstawę do pociągnięcia do odpowiedzialności posiłkowej, do zobowiązania do zwrotu korzyści majątkowej czy też do pociągnięcia do odpowiedzialności podmiotów zbiorowych. Warunkiem koniecznym stosowania tych instytucji jest więc uznanie osoby fizycznej powiązanej z określonym podmiotem wymienionych przejawów odpowiedzialności za winną popełnienia przestępstwa, którego skutki dotyczą tego podmiotu. Pociągnięcie do odpowiedzialności niesprawczej pozostaje zatem w ścisłym związku z odpowiedzialnością sprawczą, o której stanowi art. 42 ust. 1 Konstytucji RP. Odpowiedzialność sprawcza jest bowiem podstawowym warunkiem pociągnięcia do odpowiedzialności niesprawczej. Ta ostatnia stanowi niejako reperkusję pociągnięcia do sprawczej odpowiedzialności karnej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 4; 91-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GRANICE OCHRONY TAJEMNICY DZIENNIKARSKIEJ W PROCESIE KARNYM
LIMITS OF PROTECTION OF JOURNALIST SECRECY IN CRIMINAL PROCEEDINGS
Autorzy:
Koper, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692942.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
jurnalist
secrecy
protection
criminal proceedings
dziennikarz
tajemnica
ochrona
proces karny
Opis:
The paper is an attempt to delineate model boundaries of protection of journalist secrecy when it comes to criminal proceedings. Despite the existing protection available under media law which also affects the criminal trial, certain modifications are still necessary. The paper discuses events when a journalist must be released from the duty of secrecy in the course of criminal proceedings. The existing normative regulations have been analysed, their defects identified, and certain improvements and amendments proposed. The controversial issue of the actual waiver of journalist secrecy has also been examined. The general goal of the paper is to postulate creation of solutions that will result from proper decisions made when the concurrent interests and values clash.
Artykuł stanowi próbę zakreślenia modelowych granic ochrony tajemnicy dziennikarskiej w relacji do postępowania karnego. Wprawdzie ogólny zakres tej ochrony, wyznaczony przepisami Prawa prasowego, oddziałuje także na proces karny, niemniej jednak musi w ramach tej procedury doznać pewnej modyfikacji, co jest konsekwencją rangi i znaczenia postępowania prowadzonego na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego. W opracowaniu omówiono zatem wypadki, w których zachodzi potrzeba zwolnienia dziennikarza z obowiązku przestrzegania tajemnicy dziennikarskiej w związku z prowadzonym postępowaniem karnym. Dokonano oceny istniejących regulacji normatywnych, wskazano ich mankamenty, a w rezultacie zaproponowano uzupełnienie lub zmianę obowiązujących przepisów. Analizie poddano także bardzo niejednoznaczny i kontrowersyjny problem dotyczący faktycznego uchylenia tajemnicy dziennikarskiej. Całość rozważań ujętych w opracowaniu jest podporządkowana postulatowi kreowania takich rozwiązań, które są wynikiem właściwego rozstrzygnięcia kolizji zbiegających się dóbr i wartości.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 2; 85-96
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O ZASADZIE BEZPOŚREDNIOŚCI W PERSPEKTYWIE ZMIAN KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO
THE PRINCIPLE OF DIRECTNESS IN THE VIEW OF THE DRAFT AMENDMENTS TO THE CODE OF CRIMINAL PROCEDURE
Autorzy:
Paluszkiewicz, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692954.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
criminal proceedings
principle of directness
proces karny
postępowanie dowodowe przed sądem
zasady procesowe
zasada bezpośredniości
ograniczenia zasady bezpośredniości
projekt nowelizacji KPK z 2011 r.
Opis:
This paper, in memory of professor Tadeusz Nowak, is a return to his deliberations on the influence of the principle of directness on the Polish model of criminal proceedings. The dynamics in the manner of a normative approach to this directive is shown based on the analysis of the changes in the manner of incorporation of the principle of directness in the system of the criminal procedural law, and is further confirmed by a reference to the de lege ferenda proposals of the Criminal Law Codification Committee intended to restrict the scope of application of that principle. The already implemented amendments as well as these just recommended have nevertheless the same limiting goal and explicitely express postulates that have been so far discussed in an abstract way.
Niniejszy artykuł, poświęcony pamięci Prof. dr hab. Tadeusza Nowaka, stanowi powrót do Jego rozważań o wpływie zasady bezpośredniości na model polskiego procesu karnego. Analiza zmian, jakie nastąpiły w czasie obowiązywania Kodeksu postępowania karnego w sposobie inkorporacji tej zasady do systemu prawa karnego procesowego, a także wskazanie na propozycje de lege ferenda zmierzające do ograniczenia zasady bezpośredniości zgłoszone przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Karnego są podstawą ukazania dynamiki w sposobie normatywnego ujęcia tej dyrektywy postępowania. Zmiany, te już dokonane i te dopiero proponowane, wyrażające się w odmiennym ukształtowaniu postępowania dowodowego przed sądem prowadzą do ograniczenia zasady bezpośredniości w procesie karnym i stawiają pytanie o aktualność dotąd formułowanych postulatów wyrażających tę zasadę w jej ujęciu abstrakcyjnym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 2; 47-58
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O intencjonalności czynności karnoprocesowych w świetle najnowszych badań nad koncepcją czynności konwencjonalnych w prawie
On the intentionality of procedural acts in criminal proceedings in the light of the latest research on the concept of conventional act in law
Autorzy:
Wawrzyńczak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28783699.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conventional acts
criminal procedure
procedural acts in criminal proceedings
intentional explanation
theory of law
communicative acts in a criminal trial
czynności konwencjonalne
procedura karna
czynności karnoprocesowe
intencjonalne wyjaśnianie
teoria prawa
akty komunikacyjne w procesie karnym
Opis:
W literaturze za sprawą Olgierda Boguckiego pojawiła się propozycja uznania intencji za element konstytutywny czynności konwencjonalnych oraz stosowania intencjonalnego wyjaśniania czynności konwencjonalnych w prawie. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja, czy nowe propozycje mogą zostać wykorzystane w badaniach nad koncepcją karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Autor zbadał relację pomiędzy dotychczas przyjętą na gruncie nauki prawa karnego procesowego koncepcją czynności konwencjonalnych a jej nowymi ujęciami, zestawiając je z przepisami Kodeksu postępowania karnego. W tym celu wykorzystał metodę teoretycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Autor wykazał, że zaproponowane przez Boguckiego pojęcie aspektu konstytutywnego oraz intencjonalne wyjaśnianie czynności konwencjonalnych nie sprawdza się w ocenie i interpretacji karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Należy jednak zauważyć, że opisywane przez Boguckiego aspekty pierwotne oraz epistemiczne mogą pod pewnymi warunkami zostać poddane recepcji na grunt prawa karnego procesowego. Ponadto reguły falsyfikacji w jego ujęciu również nie są przydatne w procesualistyce karnej. Przedmiotowe rozważania stanowią novum w badaniach nad koncepcją czynności konwencjonalnych w procesualistyce karnej, ponieważ tak zaproponowane ujęcie elementów czynności konwencjonalnych w prawie nie zostało w niej dotychczas poddane analizie.
In the literature, owing to Olgierd Bogucki, it has been proposed that intention be recognized as a constitutive element of conventional acts and to use an intentional explanation of conventional acts in law. In this article, the author aims to verify whether the new proposals contribute to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings. The author examines the relationship between the concept of conventional acts adopted in the procedural criminal law doctrine and the new approaches, juxtaposing them with the provisions of the Code of Criminal Procedure. For this purpose, the author uses the theoretical-legal method as well as the legal-dogmatic method. The author shows that neither the concept of the constitutive aspect proposed by Bogucki nor the intentional explanation of conventional acts are suitable for conducting assessments and interpretations of conventional acts in criminal proceedings. However, the primary and epistemic aspects described by Bogucki may, under certain conditions, be subject to reception in the field of criminal procedural law. Neither are the rules of falsification per his approach applicable in criminal proceedings. The considerations in question constitute a novel contribution to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings because the proposed approach has not been analysed in the doctrine so far.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 55-72
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O odwołalności postulatywnego oświadczenia woli w procesie karnym
Statement of will and its revocation in Polish criminal proceedings
Autorzy:
Janusz-Pohl, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693638.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
revocation of a declaration to compound a legal action
postulative statement of will
acts undertaken in criminal proceedings
odwołalność czynności procesowej strony
postulatywne oświadczenie woli
czynności karnoprocesowe
czynność konwencjonalna doniosła prawnie
Opis:
This paper focuses on the revocation of a statement of will made in legal proceedings, on the example of revocation of a declaration to compound a legal action (private charge) made by a private prosecutor before the commencement of judicial proceedings at the first main trial (Article 496 § 2 of the Code of Criminal Procedure). The basis for the deliberation presented in this paper is an assumption that there exists a binding dispository clause between the parties to a criminal trial regarding their acts in the proceeding, postulating the making of a statement of will. The departure from that statement must result from a certain modifying legal norm binding in a given criminal procedural law. Thus, in the absence of a norm in the legal regulation, which would limit the private prosecutor regarding free disposal (use) of a statement declaring withdrawal of the charges as of the moment from the commencement of judicial proceedings at the first trial, it should be deemed that such a statement is revocable. The temporal limits to freely use such a statement have been determined on the basis of a sequence scheme of the acts undertaken in criminal proceedings, assuming that a statement made by a private prosecutor belongs to the scope of application of a legal norm underlying another legal norm that updates the making of another sequence of acts in the criminal proceedings, being the making of an imperative statement of will. This approach clearly outlines the temporal limits of the act-in-law that then takes a form of a postulative statement of will. In other words, the making of an imperative statement of will (issuing of a decision) excludes any modification within the initiating postulative statement of will as the latter has become ‘consumated’ by the updating of a legal norm lying (as an imperative statement of will) at the basis of a given act-in-law. An attempt to cancel a statement of will made at an earlier date to drop the charges (withdraw the accusation) by a private prosecutor, following the decision of a discontinuance of a proceeding filed by private prosecution may only be recognised as filing a stage complaint and may constitute the ground for a complaint filed as a result of a decision to discontinue the proceedings.
Niniejszy szkic prezentuje problematykę odwołalności czynności procesowej strony w postaci postulującego (postulatywnego) oświadczenia woli na przykładzie czynności oskarżyciela prywatnego polegającej na cofnięciu oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego na rozprawie głównej (art. 496 § 2 Kodeksu postępowania karnego). Podstawą rozważań jest przyjęcie założenia obowiązywaniu względem stron procesu karnego dyrektywy dyspozytywności, co do ich czynności procesowych w postaci postulujących oświadczeń woli, której przełamanie musi być wynikiem obowiązywania w systemie prawa karnego procesowego stosownej normy prawnej o charakterze modyfikującym. Zatem wobec braku w ramach regulacji prawnej kształtującej tryb prywatnoskargowy normy ograniczającej oskarżyciela prywatnego w kwestii dysponowania oświadczeniem w przedmiocie odstąpienia od oskarżenia do momentu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, uznać należy, że oświadczenie to jest odwołalne. Granice temporalne dysponowania nim zostały ustalone na podstawie schematu sekwencji czynności karnoprocesowych, którego ujęciu towarzyszy założenie, że oświadczenie oskarżyciela prywatnego (czynność karnoprocesowa w postaci postulującego oświadczenia woli, jako czynność konwencjonalna doniosła prawnie) należy do zakresu zastosowania normy prawnej leżącej u podstaw normy prawnej aktualizującej dokonanie kolejnej w sekwencji czynności procesowej organu, która to czynność polega na złożeniu imperatywnego oświadczenia woli. Takie ujęcie wyraźnie zakreśliło granice temporalne czynności w postaci postulatywnego oświadczenia woli. Słowem, dokonanie złożenie imperatywnego oświadczenia woli (wydanie decyzji procesowej) wyklucza modyfikacje w obrębie inicjującego oświadczenia postulatywnego, to ostatnie bowiem uległo „skonsumowaniu” przez zaktualizowanie normy prawnej leżącej u podstaw czynności prawnej w postaci imperatywnego oświadczenia woli. Próba unicestwienia złożonego uprzednio oświadczenia o odstąpieniu od oskarżenia przez oskarżyciela prywatnego po wydaniu postanowienia o umorzeniu postępowania prywatnoskargowego może być uznana jedynie za wniesienie skargi etapowej i stanowić podstawę kontroli zażaleniowej postanowienia o umorzeniu postępowania.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 43-54
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywność warunkowego umorzenia postępowania karnego w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym
Effectiveness of the institution of conditional discontinuation of criminal proceedings in preparatory and jurisdiction proceedings
Autorzy:
Juszka, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693602.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conditional discontinuance of criminal proceedings
research into court records
preparatory proceedings
jurisdiction proceedings
effectiveness
amendments to Polish criminal procedure of 27 September 2013
warunkowe umorzenie postępowania karnego
badania spraw sądowych
postępowanie przygotowawcze
postępowanie jurysdykcyjne
efektywność
ustawa o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw z 27 września 2013 r.
Dz.U. 2013.1247
Opis:
The aim of this article is to present the effectiveness of preparatory and jurisdiction proceedings in the application of conditional discontinuation of the criminal proceedings institution. The analysis has been based on factors that increase and reduce effectiveness of its application, results reported in literature, also in light of the amendments to the Polish criminal procedure of 27 September 2013 and results of own research. The proceedings that were the subject of the analysis were randomly selected from those carried out in court units within the jurisdiction of the Regional Court in Kraków between 1 July 2003 and 1 July 2009, and consisted of 405 cases. The issue in question will be analysed in this paper throughout all stages of criminal proceedings.
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań własnych i innych autorów dotyczących warunkowego umorzenia postępownia karnego i jego efektywności w postępowaniu przygotowawczym i jurysdykcyjnym w przedmiocie zastosowania niniejszej instytucji. Prezentację wyników badań własnych przeprowadzono za pomocą czynników zwiększających i zmniejszających badaną efektywność, opisujących tytułową badawczą problematykę w ujęciu prawa materialnego i prawa procesowego z uwzględnieniem ustawy z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2013, poz. 1247). Wybór niniejszych czynników został dokonany przez analizę obowiązujących przepisów prawnych, krytyczny przegląd literatury przedmiotu oraz wyniki analizy badań własnych 405 spraw wylosowanych metodą losowania zespołowego wieloetapowego, dotyczących efektywności instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, opatrzonych sygnaturą postępowań prowadzonych w 6 powszechnych jednostkach organizacyjnych sądownictwa należących do obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie i wszczętych w okresie od 1 lipca 2003 r. do 1 lipca 2009 r., z punktu widzenia 5 sytuacji procesowych związanych ze sposobem zakończenia okresu próby. Tytułowa problematyka została przedstawiona poprzez kolejne etapy postępowania karnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 187-196
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej
On the structure of inadmissibility of an action in criminal proceedings
Autorzy:
Janusz-Pohl, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692744.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
an action in criminal proceedings
a conventional action
inadmissibility of action
invalidity of action
convalidation
inadmissibility of evidence
sequence of actions
formalisation
inadmissibility of a criminal trial
czynność procesowa
czynność konwencjonalna
niedopuszczalność czynności
nieważność czynności
konwalidacja
niedopuszczalność dowodów
sekwencja czynności
formalizacja
konwencjonalizacja
niedopuszczalność procesu karnego
Opis:
The paper deals with inadmissibility of actions in criminal proceedings analysed in the context of a theoretical concept of conventional actions in law. Attention has been drawn to the doctrinal (sensu largo) and legal (sensu stricto) approach to the inadmissibility of an action in criminal proceedings. Based on the above concept, an attempt has been made to establish whether inadmissibility sensu stricto is related to the infringement of the constitutive rules isolated for individual actions in criminal proceedings. Two basic definitions of the term inadmissibility of an action in criminal proceeding sensu stricto have been proposed. The analysis presented in the paper has been verified against inter alia, the institutions introduced by virtue of amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September as provided in its Articles14 § 2 and 168a.
Artykuł poświęcony jest problematyce niedopuszczalności czynności karnoprocesowych ujmowanych w kontekście teoretycznoprawnej koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie. Zwrócono uwagę na doktrynalne (sensu largo) oraz kodeksowe (sensu stricto) ujęcie konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowych. W oparciu o wskazaną koncepcję podjęto próbę ustalenia, czy niedopuszczalność sensu stricto łączy się z naruszeniem tzw. reguł konstytutywnych wyodrębnianych dla poszczególnych czynności karnoprocesowych. Konsekwencją przeprowadzonych rozważań jest propozycja wyróżnienie dwóch zasadniczych znaczeń niedopuszczalności czynności karnoprocesowej sensu stricto. Przeprowadzona analiza zweryfikowana została w odniesieniu m.in. do instytucji wprowadzonych przez ustawodawcę na mocy noweli do Kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 r. określonych w art. 14 § 2 oraz 168a k.p.k.  
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 161-173
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie postępowania karnego według art. 62a ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
Discontinuance of criminal proceedings under Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction 2005
Autorzy:
Muszyńska, Anna
Łucarz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the offense of possession of a drug
intoxicant
psychotropic substance
discontinuance of criminal proceedings against offenders
so called possession of minor amounts
przestępstwo posiadania środka odurzającego
środek odurzający
substancja psychotropowa
umorzenie postępowania karnego wobec sprawców tzw. drobnego posiadania
Opis:
So called possession of minor amounts of illegal substances, a new institution referred to in Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction has been analysed. This regulation provides for a possibility of discontinuing the proceedings against offenders charged with possession of drugs in small amounts. Discussing the normative structure of the offence, the authors indicated areas that are defective and require urgent intervention of the legislature.
Autorki, na tle rozwoju rozwiązań prawnych stosowanych wobec sprawców przestępstw "drobnego posiadania" substancji zabronionych, dokonały obszernej analizy nowej instytucji z art. 62a u.p.n. Regulacja ta zakłada możliwość umorzenia postępowania wobec wspomnianej kategorii sprawców. Omawiając tę konstrukcję normatywną, autorki wskazały jednocześnie obszary, które są wadliwe i stąd wymagają pilnej interwencji ustawodawcy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 137-149
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies