Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "breach of the law" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Uwzględnienie skargi kasacyjnej przez Sąd Najwyższy jako podstawa żądania naprawienia szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem
Successful cassation to the Supreme Court as a basis for claiming damages for erroneous court decisions
Autorzy:
Lemkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692806.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
erroneous decisions of courts
State Treasury
liability
damages
gross breach of the law
niezgodność orzeczenia z prawem
Skarb Państwa
odpowiedzialność
szkoda
rażące naruszenie prawa
Opis:
This article refers to the liability of the State Treasury for damages for erroneous court decisions in civil cases. To be able to sue the State Treasury for damages, the claimant must first obtain a Supreme Court decision. The Polish Code of Civil Procedure provides for a separate claim to determine that the court decision is in breach of the law, but there is also a regulation by which a successful cassation to the Supreme Court is to be an equivalent of that procedure and allows the claimant to sue for damages. This equivalent regulation, albeit with regard to legal provisions, is not accepted in the reported cases, and this provides grounds for the criticism in the article.
Artykuł odnosi się do problematyki odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez wydanie wyroku niezgodnego z prawem w sprawach cywilnych. Kodeks postępowania cywilnego przewiduje odrębną skargę w celu stwierdzenia, że wyrok sądu narusza prawo, ale istnieje również regulacja, zgodnie z którą uwzględnienie skargi kasacyjnej przez Sąd Najwyższy zrównuje się z tą odrębną procedurą, co umożliwia wniesienie pozwu o naprawienie szkody. To równoprawne rozwiązanie, jakkolwiek jasne, gdy chodzi o brzmienie przepisów prawa, nie jest jednak prawidłowo stosowane w orzecznictwie, co wywołuje krytykę przedstawioną w artykule.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 97-100
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ponownie o artykule 25 § 2a Kodeksu karnego. Kilka uwag do artykułu Jana Kluzy „Nowe granice obrony koniecznej? Uwagi na tle nowelizacji Kodeksu karnego z 8 grudnia 2017 r.”
Once more on Article 25 § 2a of the Penal Code: a few remarks on Jan Kluza’s article ‘The new limitations on criminal liability for self-defence’
Autorzy:
Siwek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693959.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
legal justification
self-defence
breach of the inviolability of the home
interpretation of the law
legal language directive
kontratyp
obrona konieczna
przestępstwo naruszenia miru domowego
wykładnia prawa
dyrektywa języka prawniczego
Opis:
The polemic indicates that the interpretation of the criminal-law terms ‘dwelling’, ‘premises’ and ‘home’ in the context of Article 25 § 2a of the Penal Code should first of all be carried out not in the context of everyday (general) language, but in the context of legal language (the legal language directive): legal literature concerning the crime of the so-called breach of the inviolability of the home specified in Article 193 of the Penal Code. It is also pointed out that it is not justified to search for meanings for these terms in legal definitions found in non-penal branches of law (civil and administrative). The author’s assertion that the new Article 25 § 2a of the Penal Code may contribute to more frequent use of the legal justification of self-defence or other grounds for exclusion of criminal liability is also questioned.
W polemice wskazano, że wykładnia karnoprawnych określeń „mieszkanie”, „lokal” i „dom” na tle art. 25 § 2a k.k. w pierwszej kolejności powinna być realizowana nie w kontekście języka potocznego (ogólnego), lecz w kontekście języka prawniczego (dyrektywy języka prawniczego), to jest literatury prawniczej dotyczącej przestępstwa tzw. naruszenia miru domowego określonego w art. 193 k.k. Wskazano również, że nie jest zasadne poszukiwanie znaczeń dla tych określeń w definicjach legalnych pochodzących z pozakarnych gałęzi prawa, a wiec prawa cywilnego i administracyjnego. Podano w wątpliwość również twierdzenie autora, że nowy art. 25 § 2a k.k. może przyczynić się do częstszego sięgania do kontratypu obrony koniecznej tudzież pozostałych podstaw wyłączenia odpowiedzialności karnej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 207-215
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies