Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "a company" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
WPŁYW PROGRAMÓW MOTYWACYJNYCH NA WYNIKI FINANSOWE BANKÓW
INFLUENCE OF EMPLOYEE STOCK OPTIONS ON BANKS PERFORMANCE
Autorzy:
Łukowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693932.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
employee stock options
motivating the employees
financial result of a company
opcje menedżerskie
programy motywacyjne
wyniki finansowe przedsiębiorstw
Opis:
The paper presents ‘employee stock option’ (ESO) plans in selected European countries and in the United States. The purpose of the paper is to show how those programs influence the company’s performance. To prove the outcome of the analysis presented in the paper, the author has analysed the data from a group of six banks from 2009 to 2010. Half of the banks in the group implemented the ESOs. The analysis was divided into two parts, one dealing with the financial result of the company, while the other focused on the manner of implementation of such programs and their influence on the share price of such companies in order to show how the market reacts to the introduction of ESOs. The conclusions are that banks that used ESOs are more profitable and bring higher returns in stock markets.
W artykule przedstawiono programy opcji menedżerskich funkcjonujące w wybranych państwach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych. Artykuł ma na celu pokazanie wpływu wdrożonych programów na sytuację ekonomiczną przedsiębiorstw. Celem potwierdzenia wyników przytoczonych w artykule badań dotyczących osiąganych przez przedsiębiorstwa stosujące opcje menedżerskie korzyści ekonomicznych przeprowadzono analizę grupy sześciu banków w latach 2009-2010. Połowę grupy stanowiły banki, które wdrożyły programy opcyjne dla swoich pracowników. Analiza dotyczyła osiągniętych przez banki wyników finansowych oraz oceny banków przez rynek na podstawie kształtujących się w latach 2009-2010 cen akcji. Wnioski wynikające z przeprowadzonego badania pozwalają stwierdzić, że banki stosujące programy motywacyjne oparte na opcjach osiągają lepsze wyniki niż banki, które takich programów nie stosują.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 2; 177-190
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeniesienie siedziby polskiej spółki kapitałowej za granicę jako przyczyna jej rozwiązania w świetle Kodeksu spółek handlowych i swobody przedsiębiorczości
Cross-border transfer of the registered office of a Polish company abroad as a reason for the campany’s dissolution in light of the Code of Commercial Partnerships and Companies and freedom of entrepreneurship
Autorzy:
Napierała, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693820.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
transfer of a company’s registered office
a cross-border transformation
freedom of entrepreneurship
przeniesienia siedziby statutowej spółki
transgraniczne przekształcenie
swobody przedsiębiorczości
Opis:
In the absence of a EU (fourteenth) directive on the transfer of a company’s registered office, a number of questions arise including whether a Member State may prevent cross-border transfer of a company by enforcing a requirement that it be dissolved in a liquidation procedure. Article 270 point 2 and Article 459 point 2 of the Code of Commercial Partnerships and Companies provides for such a requirement stating that a shareholders’ resolution to move a company abroad shall constitute a reason for dissolving the company. Hence a decision of the Supreme Court to refer to the European Court of Justice regarding compliance of this regulation with the Treaty on the European Union (Article 49). It is generally expected that a fourteenth directive regulating the above matter will be issued. Sharing this expectation, the author attempted to provide rationale for the following de lege lata conclusions: (i) a situation in which the striking off a company’s name from the Polish register of entrepreneurs if its registered office is to be cross-border transferred to another Member State is contingent upon such company’s dissolution constitutes a limitation of the freedom of entrepreneurship and (ii) the interests of creditors and shareholders that are worthy of protectionwhen a Polish company is being transformed (also when per analogiam applied in the case of a cross-border transfer) are protected by relevant provisions of the Polish Code of Commercial Partnerships and Companies as well as, frequently, the EU regulations, and (iii) a cross-border transformation does not require a change (or transfer) of the company’s registered office. In light of the above, a de lege ferenda postulate must be made calling for adoption of a separate regulation or an explicit provision constituting grounds for relevant application of provisions on the transformation of Polish companies and provisions on mergers.
Brak unijnej (czternastej) dyrektywy w sprawie przeniesienia siedziby statutowej spółki prowokuje do postawiania pytania: Czy państwo członkowskie może uniemożliwić spółce transgraniczne przekształcenie przez wprowadzenie wymogu jej rozwiązania po przeprowadzeniu procedury likwidacyjnej? Na gruncie prawa polskiego taki wymóg przewidziany jest w art. 270 pkt 2 oraz art. 459 pkt 2 k.s.h., w myśl których uchwały wspólników (akcjonariuszy) o przeniesieniu spółki za granicę są przyczyną jej rozwiązania oraz prowadzą do otwarcia likwidacji (art. 274 § 1 oraz art. 461 § 1 k.s.h.). W sprawie dotyczącej przekształcenia spółki polskiej w spółkę prawa luksemburskiego wątpliwość co do zgodności wymienionych przepisów Kodeksu spółek handlowych z art. 49 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej powziął Sąd Najwyższy, zadając Trybunałowi Sprawiedliwości pytanie prejudycjalne. Powszechnie oczekuje się wydania czternastej dyrektywy w sprawie transgranicznego przeniesienia siedziby statutowej spółki. Podzielając to oczekiwanie, autor podjął próbę uzasadnienia następujących wniosków de lege lata: po pierwsze – uzależnienie wykreślenia z rejestru polskiej spółki kapitałowej przenoszącej swą siedzibę statutową do innego państwa członkowskiego od jej rozwiązania po przeprowadzeniu procedury likwidacyjnej stanowi ograniczenie swobody przedsiębiorczości; po drugie – godne ochrony interesy wierzycieli i wspólników krajowej spółki przekształcanej chronią (stosowane do transgranicznego przekształcenia per analogiam) przepisy k.s.h. o przekształceniu spółek krajowych oraz o transgranicznym łączeniu się spółek oraz, w wielu sytuacjach, przepisy prawa unijnego; po trzecie ‒ przeprowadzenie transgranicznego przekształcenia nie wymaga zmiany lokalizacji (przeniesienia) głównego przedsiębiorstwa spółki przekształcanej. Wobec braku czternastej dyrektywy uzasadniony jest postulat de lege ferenda unormowania przez polskiego ustawodawcę transgranicznego przekształcenia albo przez odrębną regulację, albo przez stworzenie wyraźnej podstawy do odpowiedniego stosowania przepisów o przekształceniu spółek krajowych oraz przepisów o transgranicznym łączeniu się spółek.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 59-72
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat kształtu planowanej dyrektywy w sprawie transgranicznego przeniesienia siedziby spółki
Some remarks on the shape of the planned company law directive on cross-border transfer of the registered office
Autorzy:
Napierała, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693175.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cross-border transfer
directive
registered office
premises
conducting business activity
internal market
freedom of establishment
incorporation of a company
transgraniczne przekształcenie
dyrektywa
siedziba statutowa
siedziba faktyczna
wykonywanie działalności gospodarczej
rynek wewnętrzny
swoboda przedsiębiorczości
inkorporacja spółki
Opis:
While the conviction of the need for a fourteenth company law directive is almost universal, the discussion is going on around the question whether this directive should enable cross-border transfer by way of a transfer of the registered office without the need of the actual transfer of its premises. Such scenario is being challenged because of two reasons: (i) a directive adoptedbased on Article 50 clause 2 letter g of the TEU is to serve making the freedom of establishment a reality, but pursuant to the EC J’s construction of Article 49 of the TEU, a mere transformation, without the actual, real element, does not amount to taking advantage of this freedom, and (ii) the subsidiarity principle provided for in the treaty (Article 5 clause 3 of the TEU) excludes the possibility of the EU law intervention in a conflict laws of Member states. The fourteenth directive enabling a cross-border transfer without the actual transfer of the registered office, provided the law of the host state permitted, would be a manifestation of a reasonable compromise underlying the directive on cross-border mergers of companies that has been achieved in the course of the EC J’s judgments delivered in matters concerning a cross-border transfer of a registered office.
Przekonanie o potrzebie wydania czternastej dyrektywy jest niemal powszechne. Dyskusja toczy się natomiast wokół pytania: Czy dyrektywa powinna umożliwiać transgraniczne przekształcenie w drodze przeniesienia (zmiany) siedziby statutowej spółki bez konieczności przenoszenia siedziby faktycznej spółki? Taki wariant kwestionowany jest głównie z dwóch powodów: po pierwsze – ponieważ uchwalenie dyrektywy na podstawie art. 50 ust. 2 lit. g TfUE ma służyć urzeczywistnieniu swobody przedsiębiorczości (art. 50 ust. 1 TfUE), a – zgodnie z przyjętą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wykładnią – art. 49 TfUE samo przekształcenie, bez elementu realnego, nie jest postacią korzystania z tej swobody. Po drugie – ponieważ traktatowa zasada subsydiarności (art. 5 ust. 3 TUE) wyklucza ingerencję ustawodawcy unijnego w prawo kolizyjne państw członkowskich. Czternasta dyrektywa umożliwiająca transgraniczne przekształcenie bez przeniesienia siedziby faktycznej – jeżeli prawo państwa przyjmującego na to pozwala – byłaby wyrazem rozsądnego kompromisu leżącego u podstaw zarówno dyrektywy w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych, jak i wypracowanego w orzecznictwie Trybunału w sprawach dotyczących transgranicznego przenoszenia siedziby spółki. Umożliwienie rozdzielenia siedziby statutowej i faktycznej powinno być połączone uregulowaniem środków skutecznej ochrony tych podmiotów, których interesy w związku z transgranicznym przekształceniem spółki mogą być narażone (wierzycieli, wspólników mniejszościowych, pracowników).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 105-121
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje interesu grupy spółek w pracach europejskich gremiów eksperckich (EMCA, FECG, ICLEG)
The concept of the ‘interests’ of a group of companies in the studies of European expert bodies (EMCA, FECG, ICLEG)
Autorzy:
Oplustil, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693818.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
corporate group law
group of companies
subsidiary
parent company
European company law
interests of a group of companies
prawo koncernowe
grupa spółek
spółka zależna
spółka dominująca
europejskie prawo spółek
interes grupy spółek
Opis:
Corporate group law has not been comprehensively regulated in EU law, but it is nevertheless the subject of numerous studies prepared by various expert bodies for legislative purposes. These studies are aimed at creating a legal framework for the concept of the common interests of a group of companies, and at enabling managers of companies belonging to the group to make business decisions in the interests of the group, on the basis of recommendations of parent companies motivated by the interests of the group. Modern corporate group law should take the form of an ‘enabling law,’ but should not disregard the requirement that the interests of stakeholders and minority shareholders of the companies belonging to a group be protected. The initiatives undertaken by the experts resulted in a proposal of the European Model Company Act (EMCA), a proposal of the EU regime for the management of cross-border company groups developed by the Forum  Europaeum on Company Groups (FECG), and a report of ICLEG (an advisory  group of the European Commission) regarding the need to recognize the interests of a group of companies in EU law. These documents, along with the assumptions of the French Rozenblum doctrine, may serve as an inspiration for EU legislation, which should primarily consist in recognizing the concept of the interests of the group of companies and legitimizing the actions taken by the managers of subsidiaries on the basis of these interests.
Prawo koncernowe nie zostało kompleksowo uregulowane na poziomie prawodawstwa unijnego, jest ono jednak przedmiotem licznych opracowań przygotowywanych na potrzeby legislacyjne przez różnorakie gremia eksperckie. Celem tych prac ma być stworzenie ram prawnych dla koncepcji wspólnego interesu grupy spółek oraz dopuszczalności podejmowania przez menedżerów spółek należących do grupy decyzji biznesowych w oparciu o polecenia spółek dominujących motywowane interesem grupy. Nowoczesne prawo koncernowe powinno kształtować się jako tzw. prawo organizacyjne, nie powinno jednak ono abstrahować od wymogów ochrony interesów interesariuszy oraz wspólników mniejszościowych spółek należących do grupy. Inicjatywy podejmowane przez ekspertów zaowocowały wydaniem propozycji Europejskiej Ustawy Modelowej o Spółkach (EMCA), propozycji ukształtowania unijnego reżimu zarządzania transgranicznymi grupami spółek stworzonej przez Forum Europaeum on Company Groups (FECG) oraz publikacją raportu ICLEG (gremium doradczego Komisji Europejskiej) dotyczącego potrzeby uznania interesu grupy spółek w prawie unijnym. Dokumenty te, wraz z założeniami francuskiej doktryny Rozenblum, mogą stanowić inspirację dla regulacji unijnej, która miałaby przede wszystkim polegać na uznaniu koncepcji interesu grupy spółek i legitymizacji działań uwzględniających ten interes, podejmowanych przez zarządców spółek zależnych.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 1; 5-25
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies