Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Succession law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    „Dziedziczenie” rodzinnych ogrodów działkowych. Uwagi de lege lata i de lege ferenda
    The ‘succession’ of family allotment gardens: remarks de lege lata and de lege ferenda
    Autorzy:
    Justyński, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037370.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    succession law
    inheritance
    family allotment gardens
    inheritance of allotment gardens
    prawo spadkowe
    dziedziczenie
    ogrody działkowe
    dziedziczenie ogrodu działkowego
    Opis:
    W ostatnim czasie sądy w Polsce konfrontowane są coraz częściej z niezwykle ciekawym, a przy tym bardzo złożonym jurydycznie problemem "dziedziczenia" rodzinnych ogródków działkowych. Okazuje się, że na tle tego składnika majątku powstaje istotny problem spadkowy, zarówno teoretycznej natury, jak i w szczególności dużej praktycznej doniosłości. Chodzi mianowicie o odpowiedź na dwa fundamentalne, a w dalszej konieczności przynajmniej kilka bardziej szczegółowych, pytań. Po pierwsze, czy działka (wraz z nasadzeniami, urządzeniami i obiektami) wchodzi do masy spadku? A więc czy jest dziedziczona na zasadach ogólnych, tak jak każdy inny skłądnik majątku? Po drugie zaś, czy rodzinny ogródek działkowy powiększa podstawę naliczenia zachowku (czyli tzw. substrat zachowku) dla osób pominiętych w testamencie i dlatego niedochodzących do dziedziczenia? Okazuje się, że odpowiedź na te pytania sprawia w praktyce sądowej istotne problemy. O ile jeszcze pierwsze z pytań na ogół jednak nie stwarza nieprzezywciężalnych kłopotów interpretacyjnych (zagadnienie zostało stosunkowo jasno, nawet jeśli nie wprost, przesądzone w ustawie o rodzinnych ogrodach działkowych z 2005, a następnie z 2013 r.), o tyle drugie pytanie stanowi już prawdziwe wyzwanie nawet dla prawnika zajmującego się prawem sukcesyjnym. W artykule zostały szczegółowo rozważone oba pytania, a także wiele innych bęących ich konsekwencją. A zatem przybliżone zostały nie tylko odrębne zasady "dziedziczenia" ogródków działkowych, które jest wprawdzie następstwem prawnym po zmarłym działkowcu, jednak nie jest dziedziczeniem prawnospadkowym (czyli opartym na zasadach prawa spadkowego), lecz także roszczenia spadkobierców zmarłego wobec wygaśnięcia prawa do działki oraz w szczególności ich adresat. Ten ostatni nie jest bowiem w świetle obowiązujaćych regulacji oczywisty. Autor formułuje także wnioski de lege ferenda. Proponuje m.in. przesądzenie dziedziczności oraz zbywalności rodzinnych ogrodów działkowych. 
    Recently courts in Poland have been increasingly often confronted with the very interesting and legally equally complex problem of the “succession” of family allotment gardens (RODs). It appears that in relation to this asset important succession problems arise, having both a theoretical nature and great practical significance – namely an answer to two fundamental questions, as well as a few more precise ones: firstly, whether an allotment (including varieties and facilities) is a part of an estate, and, therefore, whether it is inherited in accordance with general principles, like any other asset; and secondly, whether a family allotment garden increases the basis for the calculation of legitim (i.e. legitim fund) for persons not mentioned in the last will and for that reason not inheriting. It appears that the answer to these questions causes great difficulties for the judiciary. Although the first question generally does not cause insurmountable interpretative problems (the issue was relatively clearly, although not directly, prejudged in the Act on family allotment gardens of 2005, and subsequently of 2013), the second question poses a real challenge even for a lawyer specialising in succession. The article deals with both questions as well as manyothers which are their consequences. Not only are separate rules of the “succession” of family allotmentgardens presented (which should not be understood as a succession based on inheritance law), but also the claims of the heirs of the deceased person regarding the revocation of the right to the allotment and particularly the addressee of these claims. This latter problem is not obvious in the light of the current legal rules. The author also draws conclusions de lege ferenda. He proposes – among other things – prescribing the inheritance and transferability of family allotment gardens.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 3; 77-91
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja stanowiska ustawodawcy w zakresie następstwa prawnego w prawie publicznym
    Evolution of the legislator’s views on the laws governing succession in public law
    Autorzy:
    Jakubowicz, Jędrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693171.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    legal succession
    universal succession
    public law rights and duties
    następstwo prawne
    sukcesja uniwersalna
    prawa i obowiązki publicznoprawne
    Opis:
    Articles 285 § 3 and 465 § 3 relating to mergers of the former Commercial Code provided that once the acquired company had been struck off from the register of companies, the acquiring company acquired all the rights and obligations of the acquired company. These were the only provisions of the Code that constituted the statutory basis for universal succession. However, it was not clear whether this succession included only civil rights and obligations, or the public ones as well. Article 494 § 2 of the Code of Commercial Companies and Partnerships which replaced the Commercial Code expressly provides that in the event of a merger, a universal succession that follows extends on public rights and obligations as well. However, in the period when the Commercial Code was in force, two other acts were also enforced, namely the law on privatisation of state enterprises of 13 July 1990, and the law on commercialisation and privatisation of 30 August 1996. The provisions of both suggested the inclusion of a statutory basis for universal succession also for public law matters. The legislative solutions adopted in those acts constitute reference material for the analysis of the regulation of succession under the current Code of Commercial Companies and Partnerships. This article primarily presents the evolution of law as a result of the evolving legislator’s views, which resulted in moving from a state of affairs in which the public law legal succession was not provided to the current situation in which public law universal succession applies to mergers of companies as well. In the event of a transformation ofa company or a state-owned enterprise, the public rights and duties are continued.
    Kodeks handlowy w art. 285 § 3 i art. 465 § 3, czyli przepisach dotyczących łączenia spółek, stanowił, że z chwilą wykreślenia spółki przejętej spółka przejmująca wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejętej. Wyłącznie w tych przepisach akt ten stanowił o obowiązywaniu sukcesji uniwersalnej, jednakże z przepisów nie wynika wprost, czy sukcesja ta obejmowała swym zakresem przedmiotowym tylko prawa i obowiązki cywilnoprawne, czy również publicznoprawne. Kodeks spółek handlowych, który zastąpił Kodeks handlowy, w odniesieniu do łączenia spółek w art. 494 § 2 przewiduje wprost sukcesję uniwersalną w odniesieniu do praw i obowiązków publicznoprawnych. W czasie obowiązywania Kodeksu handlowego obowiązywały dwie ustawy, których przepisy sugerowały, że stanowią podstawę do sukcesji uniwersalnej publicznoprawnej: ustawa z 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz ustawa z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji – rozwiązania legislacyjne w zakresie następstwa prawnego przyjęte w przywołanych ustawach stanowią materiał porównawczy analizy regulacji sukcesji zawartej w Kodeksie handlowym. Niniejszy artykuł ma przede wszystkim przedstawić ewolucję stanowiska ustawodawcy, w wyniku której od stanu prawnego nieprzewidującego następstwa prawnego w prawie publicznym doprowadzono do stanu prawnego dopuszczającego w przypadku łączeń i podziałów spółek sukcesję odnoszącą się do wszystkich praw i obowiązków publicznoprawnych. W przypadkach przekształcenia spółek i przedsiębiorstw państwowych przyjmowana jest zasada kontynuacji praw i obowiązków publicznoprawnych.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 123-136
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu środków ochrony prawnej małoletniego spadkobiercy przed mimowolnym przyjęciem spadku
    In search of legal measures protecting a minor heir from the involuntary acceptance of succession
    Autorzy:
    Jasiakiewicz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693860.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    succession law; acts exceeding the scope of ordinary management of the child’s property; time limit to reject succession; rejection of succession by a minor heir; permission to reject succession on a minor’s behalf; motion for the court to accept the declaration to reject succession; avoiding the legal consequences of a lack of declaration to reject succession in the time limit due to the error of law; analogia legis
    prawo spadkowe; czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka; termin na odrzucenie spadku; odrzucenie spadku przez małoletniego; zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego; wniosek o odebranie przez sąd oświadczenia o odrzuceniu spadku; uchylenie się od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku w terminie z uwagi na błąd co do prawa; analogia legis
    Opis:
    According to the prevailing opinion, the period of time allowed for the acceptance or rejection of succession (Article 1015 para. 1 of the Civil Code) requires modification when the parents submit to the court a motion to be granted the permission to reject succession on a minor’s behalf (Article 101 para. 3 of the Family and Guardianship Code). There is a risk the Court may grant its permission after the lapse of the strict time limit and the minor would lose his or her right to reject the succession. To avoid such a situation, in the way of analogia legis, the provisions on limitation of claims or the provisions on transmission are applied to the period of the time allowed for acceptance or rejection of succession. The paper proves that Article 1015 para. 1 of the Civil Code is not burdened with the constructional loophole, therefore there are no reasons for applying analogia legis. The time limit may be preserved if the parents submit a motion to make the declaration to reject succession to the court. If they fail to do so and the time limit has lapsed, it is possible to avoid the legal consequences of a lack of declaration to reject succession in the time limit due to an error of law (Article 1019 of the Civil Code).
    Według dominującego poglądu bieg terminu na przyjęcie lub odrzucenie spadku (art. 1015 § 1 k.c.) wymaga modyfikacji w przypadku złożenia przez rodziców wniosku o udzielenie zezwolenia na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego (art. 101 § 3 k.r.o.). Istnieje ryzyko, że sąd udzieli zezwolenia już po upływie terminu zawitego i małoletni utraci prawo do odrzucenia spadku. Aby tego uniknąć, do biegu terminu na przyjęcie lub odrzucenie spadku w drodze analogia legis stosuje się przepisy o przedawnieniu względnie przepisy o transmisji. W artykule wykazano, że art. 1015 § 1 k.c. nie jest dotknięty luką konstrukcyjną, a więc brak jest przesłanek dla stosowania analogia legis. Termin bowiem może zostać zachowany, jeżeli rodzice w czasie jego biegu złożą w sądzie wniosek o odebranie oświadczenia o odrzuceniu spadku. Jeżeli tego nie uczynili i termin upłynął, istnieje możliwość uchylenia się od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku w terminie z uwagi na błąd co do prawa (art. 1019 k.c.).
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 125-137
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies