Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "SINE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Ocenny charakter znamion przestępstw narkotykowych
    Evaluative characteristics of elements of drug offences
    Autorzy:
    Kowalewska-Łukuć, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693297.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    evaluative characteristics
    nullum crimen sine lege certa principle
    Act on Preventing Drug Addiction
    znamiona ocenne
    zasada nullum crimen sine lege certa
    ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii
    Opis:
    The article discusses the evaluative and vague characteristics used in the descriptions of the various types of offences in the context of the nullum crimen sine lege certa principle. The analysis of these characteristics was conducted on the grounds of the provisions of the Act on Preventing Drug Addiction in terms of the so-called allowable span and freedom of decision left for the authorities applying the law. The results of this analysis indicate that often enough the use by the legislature of the evaluative characteristics strains the principle of nullum crimen sine lege certa. The article also raises the issue of the possibility of proving in a criminal trial that the offender’s conduct has fulfilled some specific characteristics of an offence. The subjectivity principle in criminal law in the context of evaluative characteristics has also been discussed. In conclusions, a possible solution to the problem of evaluative characteristics used in the provisions of the Act on Preventing Drug Addiction is proposed.
    Artykuł porusza problematykę ocennych i nieostrych znamion używanych w opisach różnych typów czynów zabronionych w kontekście gwarancyjnej funkcji prawa karnego i zasady nullum crimen sine lege certa. Analiza charakteru tych znamion została przeprowadzona w oparciu o przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii pod kątem dopuszczalnej rozpiętości tzw. pasa nieostrości i luzu decyzyjnego pozostawionego organom stosującym prawo. Wyniki tej analizy wskazują, że niejednokrotnie posłużenie się przez ustawodawcę znamionami ocennymi nadwyręża zasadę nullum crimen sine lege certa. W artykule poruszona została również kwestia możliwości udowodnienia w procesie karnym realizacji przez sprawcę poszczególnych znamion czynu zabronionego oraz problematyka zasady subiektywizmu prawa karnego na tle znamion ocennych. W konkluzji autorka proponuje możliwe rozwiązania problemu znamion ocennych użytych w przepisach ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 151-160
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada nullum crimen sine lege certa i jej ograniczenia na tle języka etnicznego
    The principle nullum crimen sine lege certa and its limitations on the grounds of an ethnic language
    Autorzy:
    Tomczyk, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692676.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    nullum crimen sine lege certa
    criminal provision
    punishable act
    przepis karny
    czyn zabroniony
    Opis:
    This paper is an attempt to answer the question if it is possible to achieve full unambiguity and precision of an abstract and general description of features of a prohibited act within the substantive criminal law while maintaining communicativeness and conciseness of a legal text so that it is comprehensible for all the addressees of a criminal norm. In other words, the author seeks to resolve the issue of whether it is possible to implement the nullum crimen sine lege certa principle, which requires full characterisation of the prohibited act, to an extent that is even ‘idealised.’ In this respect, the author seeks to highlight the thesis that norms of criminal law describing punishable acts are addressed to the general society and as such should be read directly and understood without the need to apply complicated rules of interpretation of a criminal norm from a criminal provision at each time, which, according to the author, constitutes an element of the nullum crimen sine lege principle referred to in Article 42(1) of the Polish Constitution. However, it turns out that achieving full unambiguity and precision, without going into too much detail in a legal provision, and at the same time maintaining communicativeness and conciseness of a legal text is not possible. The reason is that criminal provisions containing a description of features of the type of a prohibited act are the result of a compromise between unambiguity, precision, communicativeness and imperfections of the ethnic language in which they were formulated. The wording of a criminal provision is asymptotic, but the legislator should be guided by the fact that it should, as far as possible, be comprehensible to every addressee, especially the one without adequate legal training.
    Artykuł stanowi próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy w ramach prawa karnego materialnego możliwe jest osiągnięcie pełnej jednoznaczności i precyzji abstrakcyjnego i generalnego opisu znamion typu czynu zabronionego, przy jednoczesnym zachowaniu komunikatywności i zwięzłości tekstu prawnego, w sposób prowadzący do zrozumienia go przez wszystkich adresatów normy karnej. Innymi słowy, w ramach prezentowanego opracowania autor stara się rozstrzygnąć problem, czy możliwe jest pełne, a wręcz „wyidealizowane” urzeczywistnianie postulatu nullum crimen sine lege certa, nakazującego zachowanie pełnej określoności znamion czynu zabronionego. W powyższym zakresie autor dąży do podkreślenia tezy, że normy prawa karnego określające karalne typy zachowań są zaadresowane do powszechnego i przeciętnego społeczeństwa, a zatem winny być one bezpośrednio odczytywane i rozumiane, bez konieczności każdorazowego uruchamiania skomplikowanych procedur wykładni normy karnej z przepisu karnego, co też – zdaniem autora – wpisuję się w treść zasady nullum crimen sine lege z art. 42 ust. 1 Konstytucji RP. Jak się jednak okazuje, osiągnięcie pełni jednoznaczności, precyzji, tak aby nie doprowadzić do nadmiernej kazuistyczności przepisu, a zarazem zachowanie komunikatywności i zwięzłości tekstu prawnego nie jest możliwe, albowiem przepis karny zawierający opis znamion typu czynu zabronionego jest rezultatem kompromisu między właśnie jednoznacznością, precyzją, komunikatywnością, a także niedoskonałościami języka etnicznego, w którym został sformułowany. Tekst przepisu karnego jest tekstem asymptotycznym, niemniej ustawodawca winien kierować się przede wszystkim tym, aby był zrozumiały w miarę możliwości dla każdego adresata, zwłaszcza niedysponującego odpowiednim przygotowaniem prawniczym.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 2; 101-114
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różnorodzajowe ustalenie alternatywne w niemieckim prawie karnym
    Heterogeneous alternative conviction in German criminal law
    Autorzy:
    Głuchowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28790620.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    alternative conviction
    Wahlfeststellung
    German law
    nullum crimen sine lege
    nulla poena sine lege
    presumption of innocence
    principle of legal certainty
    receiving stolen goods
    ustalenie alternatywne
    prawo niemieckie
    domniemanie niewinności
    zasada określoności
    prawo konstytucyjne
    paserstwo
    Opis:
    W niemieckim orzecznictwie i w doktrynie dominuje pogląd, że pod pewnymi warunkami możliwe jest skazanie oskarżonego, nawet jeśli sąd nie ustalił, jakiego typu przestępstwa się on dopuścił. Przykładem jest skazanie za „kradzież albo paserstwo”, jeśli u oskarżonego znaleziono skradzione rzeczy, ale nie wykazano, w jaki sposób je uzyskał. Tej nieuregulowanej przez ustawę praktyce zarzucano niekonstytucyjność ze względu na naruszenie gwarancji nullum crimen, nulla poena sine lege, zasady domniemania niewinności i zasady określoności. Do krytyków różnorodzajowego ustalenia alternatywnego (echte Wahlfeststellung) dołączył w 2014 r. jeden z senatów Trybunału Federalnego. Niniejszy artykuł systematyzuje rodzaje ustaleń alternatywnych w niemieckim procesie karnym, a następnie skupia się na ich najbardziej kontrowersyjnej odmianie. Przedstawiono historię kształtowania instytucji prawnej różnorodzajowego ustalenia alternatywnego oraz przesłanki jej stosowania. Omówiono też wszystkie wątpliwości natury konstytucyjnej. Autor zgodził się z Wielkim Senatem do Spraw Karnych Trybunału Federalnego i z Federalnym Sądem Konstytucyjnym, że obecna praktyka nie stanowi naruszenia Ustawy zasadniczej. Niemniej wyrażono postulat uregulowania ustaleń alternatywnych w ustawie.
    There is a view prevalent in both German judicature and German legal literature that, under certain circumstances, the court can convict a person without having determined the type of crime they have committed. Examples include a conviction on the grounds of ‘theft or receiving stolen goods’ in cases when stolen goods have been found in possession of the accused but how they had been obtained was not determined. This practice is not regulated by the statutes and has been considered unconstitutional by some scholars for breaching the principle of nullum crimen, nulla poena sine lege, the principle of the presumption of innocence, and the principle of legal certainty. Furthermore, one of the panels of the Federal Court of Justice voiced criticism of heterogeneous alternative convictions in 2014. This article systematizes the practice of alternative conviction in the German criminal procedure, further focusing on the type of the practice that causes most controversy. This is followed by a historical account showing how the legal institution of heterogeneous alternative conviction has developed, as well as covering the conditions for applications and all the doubts of a constitutional nature. The author shares the view of the Grand Panel for Criminal Matters at the Federal Court of Justice and the Federal Constitutional Court, which recognized that the current practice is in no breach of the Basic Law. However, a call is also expressed that alternative convictions be regulated by law.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 1; 211-224
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies