Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "codification" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Kodyfikacja i postępowy rozwój międzynarodowego prawa kosmicznego przez soft law
    Codification and progressive development of international space law through soft law
    Autorzy:
    Kułaga, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693938.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    soft law
    codification and progressive development of international law
    International Code of Conduct for Outer Space Activities
    Committee for the Peaceful Use of the Outer Space
    kodyfikacja i postępowy rozwój prawa międzynarodowego
    długoterminowe zrównoważone wykorzystanie przestrzeni kosmicznej
    Opis:
    The article suggests the reinterpretation of classical international law terms: the codification and progressive development, in order to carry out an in-depth analysis of the development processes in international space law. Since no new global treaties in this regard have been made since 1979, an instrument which seems to allow for substantial changes in international space law is soft law norms. In this context, codification in international space law can also be understood as enhancement of the normative importance of standards that are mainly contained in the resolutions adopted by the  General Assembly. Consequently, codification may be considered as a systematisation of guidelines which create no controversies in fields where there has already been extensive State practice in place. Similarly, progressive development of international space law can be understood as a preparation of drafts of standards on subjects not yet regulated by soft law documents. At the same time, the failure of the initiative of the International Code of Conduct for Outer Space Activities shows that the soft law method of regulation cannot be considered as a universal remedy to address the difficulties of international communities in the process of norm creation.
    Artykuł przedstawia możliwość reinterpretacji klasycznych pojęć prawa międzynarodowego – „kodyfikacja” oraz „postępowy rozwój” – w celu głębszego zrozumienia procesów rozwoju zachodzących w międzynarodowym prawie kosmicznym. Ponieważ po 1979 r. brak nowych globalnych regulacji traktatowych w tym zakresie, instrumentem, który pozwala w pełni dostrzec zmiany zachodzące w międzynarodowym prawie kosmicznym, są normy o charakterze soft law. W tym kontekście proces kodyfikacji w międzynarodowym prawie kosmicznym może być postrzegany również przez wzrost znaczenia normatywnego standardów funkcjonujących przede wszystkim na podstawie rezolucji Zgromadzenia Ogólnego NZ lub innych niewiążących uzgodnień o charakterze międzynarodowym. Kodyfikacja stanowiłaby zatem swoistą systematyzację wytycznych, niebędących przedmiotem zasadniczych kontrowersji, w obszarach, w których istnieje już gruntowna praktyka państw. Natomiast postępowy rozwój międzynarodowego prawa kosmicznego jest rozumiany jako przygotowanie projektów standardów w przedmiocie, który jeszcze nie był regulowany przez dokumenty soft law dotyczące tego działu prawa. Równocześnie przykład niepowodzenia inicjatywy międzynarodowego kodeksu postępowania dotyczącego działań w przestrzeni kosmicznej pokazuje, że metoda regulacji w drodze rozwijania soft law nie stanowi uniwersalnego panaceum na trudności normotwórcze społeczności międzynarodowej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 163-175
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy nowa kodyfikacja prawa cywilnego jest potrzebna w czasie kryzysu prawa?
    Is the new codification of civil law really necessary in the times of the crisis of law?
    Autorzy:
    Andrzejewski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693648.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    civil law
    codification of civil law
    the past of the civil law
    crisis of the civil code
    decodification
    pre-agreement liability
    culpa in contrahendo
    exploitation
    prawo cywilne
    kodyfikacja prawa cywilnego
    przyszłość prawa cywilnego
    kryzys kodeksu cywilnego
    dekodyfikacja
    odpowiedzialność przedkontraktowa
    wyzysk
    Opis:
    This paper reflects on the justified reasons that underlay the continuation of the works on a new version of the Polish Civil Code. The author proposes a departure from the current method of the regulation of the civil code, which seems to be now exhausted and offering no hope of improvement. He justifies his views by indicating the necessity to face and challenge the imminent crises that affect the legislature (de-codification, hasty and not well thought over decisions of amendments, or departure from the law-making model based on negotiations) but also the science of civil law (the crisis of universities – the teaching focused on the needs and expectations of a mass student group and the dogmatic-views of the researchers) and the judicature in which the judges are brought down to the position of ‘higher level clerks’ working in work overloaded courtrooms. The paper identifies the insufficiencies of the current reflection on private law, and to illustrate this, two examples are offered: the recent and doubtful amendments to the Civil Code (to which a new provision of Article 72 § 2 was added) and the insufficient doctrinal reflection given to exploitation (Article 388 of the Civil Code). In conclusion the author proposes a departure from the current system in favour of a system whose roots are based on legal principles defined and precised by legal science and judicial decisions.
    W artykule podjęto refleksję nad zasadnością kontynuacji prac nad nowym kodeksem cywilnym. W tym względzie autor wskazuje na konieczność porzucenia dotychczasowej metody regulacji, gdyż ta już się wyczerpała i nie daje nadziei na poprawę sytuacji. Swoje zapatrywania autor uzasadnia koniecznością zmierzenia się z zasygnalizowanymi w tekście kryzysami, dotykającymi zarówno legislatywę (zjawisko dekodyfikacji, nieprzemyślane nowelizacje, odejście przez ustawodawcę od negocjacyjnego modelu tworzenia prawa), jak i naukę prawa cywilnego (kryzys uniwersytetów – prowadzenie dydaktyki zorientowanej na masowego studenta oraz nadmierne hołdowanie metodzie formalno-dogmatycznej przez badaczy), a także judykaturę (sprowadzenie sędziów do roli „lepszych urzędników”, nadmierne obłożenie sądów). W artykule wskazano nadto na niedomagania obecnej refleksji nad prawem prywatnym, a by to zilustrować, wykorzystano dwa przykłady: niedawnej wątpliwej nowelizacji Kodeksu cywilnego (dodanie nowego przepisu art. 72 § 2 k.c.) oraz niedostatecznej refleksji doktrynalnej nad zjawiskiem wyzysku (art. 388 k.c.). W konkluzji autor proponuje odejście od obecnego modelu, w którym centralną pozycję zajmuje pandektystyczny kodeks cywilny, na rzecz systemu ruchomego, którego rdzeniem są zasady prawne, doprecyzowane przez naukę i orzecznictwo.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 77-90
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy w Polsce potrzebny jest nowy kodeks cywilny? Artykuł polemiczny
    Does Poland need a new civil code?
    Autorzy:
    Kępiński, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692964.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    civil law
    codification
    implementation of the European Union law
    adjudication on the basis of principles of law
    prawo cywilne
    kodyfikacja
    implementacja prawa Unii Europejskiej
    orzekanie na podstawie zasad prawa
    Opis:
    This article is a polemics with opinions expressed in legal literature and practice that argue that there is no need for drafting a new Polisch civil code. The author claims that the frequent the amendments to the civil code that have been made after the structural transformation in the 1990s have brought about such substantial changes that it no longer fulfils the requirements of a one and complete regulation of the entirety of civil law relations. The amendments implemented in response to the current needs have practically led to de-codification of the Civil Code matter. What is more, the current Code lacks necessary modifications needed to include in it new legal solutions and ideas. This is true, in particular, of consumer law and professional contracts. The practice of law cannot be merely based on precedents, or general principles of law as it would be contrary to the traditions of Polish civil law. A modern, up-to-date code would also facilitate implementation of the European Union law into the system of Polish private law.
    Artykuł stanowi polemikę z prezentowanymi w literaturze i praktyce poglądami, że obowiązujący Kodeks cywilny nie wymaga zmiany. Autor wykazuje, że zamiany, jakie nastąpiły w Kodeksie w latach dziewięćdziesiątych i w XXI w. spowodowały takie przekształcenia treści Kodeksu, że nie realizuje on postulatu wyczerpującej regulacji dziedziny prawa cywilnego. Występuje zjawisko dekodyfikacji materii kodeksowej oraz narastanie zmian w Kodeksie będących wynikiem reagowania na aktualne stany faktyczne. Brak zmian mających na celu systemowe włączanie nowych rozwiązań prawnych do Kodeksu cywilnego. Dotyczy to w szczególności zagadnienia prawa konsumenckiego oraz regulacji profesjonalnych stosunków prawnych. Nie można opierać orzecznictwa na precedensach oraz na ogólnych zasadach prawa cywilnego, gdyż byłoby to sprzeczne z tradycjami polskiego prawa cywilnego. Nowoczesny kodeks ułatwi także implementację przepisów prawa Unii Europejskiej w sferze prawa prywatnego.  
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 237-244
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojednanie pokrzywdzonego ze sprawcą jako podstawa do umorzenia postępowania w świetle projektu Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego
    Reconciliation of the victim and the perpetrator as a basis for discontinuance of criminal proceedings in light of the draft amendment of the Criminal Law Codification Committee
    Autorzy:
    Sepioło, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693472.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    reconciliation with the victim
    discontinuance of proceedings
    resignation from punishment
    oportunizm procesowy
    pojednanie z pokrzywdzonym
    umorzenie postępowania
    zaniechanie ukarania
    Opis:
    The paper discusses the proposal to add article 59a to the Criminal Code of the following wording: ‘At the victim’s request, criminal proceedings regarding an offence punishable with imprisonment not exceeding 5 years may be discontinued if, before the commencement of judicial proceedings in the first instance the perpetrator has reconciled with his victim in the course of, in particular, mediation, and redressed the damage or otherwise provided compensation.’ The proposed amendments give rise to a number of controversies. In particular, a question may be asked whether reconciliation of the perpetrator and the victim is sufficient to determine that the former need not be punished. The paper is an attempt to evaluate the proposal put forward by the Codification Committee.
    Artykuł omawia projekt wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 59a w brzmieniu następującym: „Na wniosek pokrzywdzonego umarza się postępowanie karne o występek zagrożony karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, jeżeli przed rozpoczęciem przewodu sądowego w pierwszej instancji sprawca pojednał się, w szczególności w wyniku mediacji, z pokrzywdzonym i naprawił szkodę wyrządzoną przestępstwem lub zadośćuczynił wyrządzonej krzywdzie”. Projektowane zmiany rodzą szereg wątpliwości. W szczególności nasuwa się pytanie, czy samo pojednanie sprawcy z pokrzywdzonym jest wystarczające do uznania, że zachodzi brak potrzeby ukarania sprawcy. Niniejsze opracowanie stanowi próbę oceny proponowanego przez Komisję Kodyfikacyjną nowego rozwiązania.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 113-122
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reguła wyłączności polskiego ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako ,,przestępstwa skarbowego’’ lub ,,wykroczenia skarbowego’’
    The rule of exclusivity of the Polish fiscal criminal code in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or a ‘fiscal petty crime’
    Autorzy:
    Włodkowski, Olaf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693574.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    fiscal criminal law
    fiscal criminal code
    fiscal offence
    fiscal petty crime
    codification
    polskie prawo karne skarbowe
    Kodeks karny skarbowy
    przestępstwo skarbowe
    wykroczenie skarbowe
    odyfikacja
    ekodyfikacja
    przestępstwa i wykroczenia skarbowe
    Opis:
    The rule of exclusivity of fiscal criminal legislation in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or ‘fiscal petty crime’ has been a traditional normative regulation of fiscal criminal law since 1926. It is one of the specifics of that law. Despite the fact that the above rule is in force and binding, there occur problems related to the location of this category of prohibited acts in legislative practice. Whether a certain prohibited act is classified as a fiscal offence or a fiscal petty crime is decided by the legislator who locates a given act in the Detailed Part of the Fiscal Penal Code. Acts that have been included in that part of the Fiscal Penal Code are either fiscal offences or fiscal petty crimes while all other acts, not included in that part, are either common offences or common petty crimes. In practice this means that Articles 1-53 of the Fiscal Penal Code apply only to fiscal offences and fiscal petty crimes referred to in the Detailed Part of the Fiscal Penal Code. A further analysis leads to a conclusion that the provisions of the Fiscal Penal Code cannot be divided and transferred to the Criminal Code regulations and the Code of Petty Crimes. The rule of exclusivity of fiscal criminal legislation in the area of standardisation of a prohibited act as a ‘fiscal offence’ or ‘fiscal petty crime’ is a well-founded and indispensable regulation of fiscal criminal law.
    Reguła wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego” jest tradycyjnym rozwiązaniem normatywnym prawa karnego skarbowego od 1926 r. Jest to jedna z swoistości prawa karnego skarbowego na tle prawa karnego powszechnego (pospolitego). Pomimo obowiązywania reguły wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego”, w praktyce legislacyjnej pojawiają się problemy związane z lokalizacją tej kategorii czynu zabronionego. O zaliczeniu danego typu czynu zabronionego do kategorii przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego decyduje normodawca, lokalizując ten typ czyn zabronionego w części szczególnej Kodeksu karnego skarbowego. To, co jest w części szczególnej Kodeksu karnego skarbowego, jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym, a to, co jest poza Kodeksem karnym skarbowym, jest przestępstwem powszechnym lub wykroczeniem powszechnym. W praktyce oznacza to, że przepisy art. 1-53 k.k.s stosuje się tylko do przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych z części szczególnej k.k.s. Analiza przeprowadzona przez autora prowadzi także do wniosku, że rozparcelowanie przepisów Kodeksu karnego skarbowe (do Kodeksu karnego i Kodeksu wykroczeń) nie jest możliwe do przeprowadzenia. Reguła wyłączności ustawodawstwa karnego skarbowego w zakresie typizacji czynu zabronionego jako „przestępstwa skarbowego” lub „wykroczenia skarbowego” jest rozwiązaniem normatywnym zasadnym i niezbędnym na gruncie ustawodawstwa karnego skarbowego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 123-138
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies