Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish penal code" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Walka z terroryzmem jako zadanie prawa karnego – uwagi na marginesie wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 259a
    Fighting terrorism as an objective of criminal law – remarks concerning the introduction of Article 259(a) to the Polish Penal Code
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694084.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    amendment of the criminal law
    terrorist offences
    unconstitutionality
    nowelizacja prawa karnego
    przestępstwa terrorystyczne
    niekonstytucyjność
    Opis:
    By virtue of the Anti-Terrorist Act of 10 June 2016, the provisions of the Additional Protocol to the Council of Europe Convention on the Prevention of terrorism have been incorporated into to the Polish legal system. As the result, a new Article 259a has been added to the Polish Penal Code. A short analysis of this new regulation conducted within this paper has revealed a number of profound doubts about its wording and its possible interpretations. The legislator appears to be clearly violating the basic principles of good criminal law by valuing twice the same the intent of a perpetrator: primarily as the very ratio legis of criminalization and secondly as the basis for theobligatorily increased severity of punishment. Consequently, the perpetrator is being punished for a normally legal act yet committed with a special intent and because of this special intent is being punished more severely (sic!). Those doubts constitute the starting point for more general considerations about the choice of a proper method of criminal reaction to prohibited acts committed by the perpetrators, whose the motifs are considered to have been especially noxious, like in the case of the terrorists. The analysis has led to a conclusion that the current shape of the regulations in Poland aimed at combating the growing phenomena of terrorism gives rise to seriousdoubts about their inner coherence and congruence with the constitutional norms. It is to be hoped that as soon as the full democratic procedures in Poland are restored they will be verified by a competent and independent constitutional court.
    Mocą ustawy z dnia ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych do polskiego porządku prawnego implementowane zostały postanowienia Protokołu dodatkowego Konwencji Rady Europy o Zapobieganiu Terroryzmowi, w wyniku czego do Kodeksu karnego dodano m.in. art. 259a. Analiza tej regulacji wywołuje szereg wątpliwości o charakterze dogmatycznym, chociażby z powodu dwukrotnego wartościowania szczególnego zamiaru sprawcy, po pierwsze - jako ratio legis kryminalizacji, po drugie - jako podstawa do obligatoryjnego zaostrzenia kary. Wątpliwości te stanowią punkt wyjścia rozważań o charakterze bardziej ogólnym, tj. wyboru właściwego sposobu prawnokarnej reakcji na czynu zabronione sprawców działających z pobudek zasługujących na szczególne potępienie. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że obecny kształt regulacji ukierunkowanych na zwalczanie coraz bardziej rozpowszechnionego w Europie niebezpiecznego zjawiska terroryzmu budzi poważne zastrzeżenia co do ich wewnętrznej spójności oraz zgodności z normami konstytucyjnymi.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 73-84
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza obowiązujących w polskim prawie karnym unormowań dotyczących procederu handlu dziećmi
    Analysis of the regulations on child trafficking under current Polish criminal law
    Autorzy:
    Liżyńska, Katarzyna
    Płońska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693002.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    189a article of the Penal Code
    child trafficking
    human trafficking
    offence
    child penal protection
    child definition
    art. 189a k.k.
    handel dziećmi
    handel ludźmi
    przestępstwo
    karnoprawna ochrona dziecka
    definicja dziecka
    Opis:
    The postulate proposed in this paper is that State authorities should consider criminal law protection of children as a priority. Protection of a child is also guaranteed by relevant provisions of the Constitution of the Republic of Poland. However, an analysis of the binding criminal law regulations, particularly in the scope of children trafficking, shows that the State fails to provide for their adequate protection, despite the fact that pursuant to the Law of 20 May 2010, article 189a providing for penalisation of human trafficking has been recently added to the Criminal Code (Journal of Laws No. 98, item 626) replacing former article 253. Pursuant to the same Law, a statutory definition of human trafficking has also been introduced. A question asked in the paper is to what extent these amendments to the Criminal Code contribute to the antitrafficking protection of children. It is proposed de lege ferenda that a statutory definition of a child should be formulated and adopted. This would eliminate the current interpretation difficulties. A recommendation to introduce another type of qualified offence under article 189a of the Criminal Code is also made with a view to toughen the criminal liability of perpetrators who commit the offence of child trafficking. The authoresses believe that these changes will ensure a much higher level of child protection.
    Niniejszy artykuł wskazuje na karnoprawną ochronę dziecka jako na problematykę, która winna być traktowana przez państwo w sposób priorytetowy. Już sama bowiem Konstytucja RP ochronę dziecka gwarantuje. Tymczasem dokonana analiza przepisów prawa karnego, w szczególności w zakresie handlu dziećmi, wskazuje na brak zapewnienia przez państwo należytej ochrony dziecku. Na mocy ustawy z 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 626) został dodany do Kodeksu karnego art. 189a k.k., penalizujący handel ludźmi (zastępił dotychczasowy art. 253 k.k.). Ustawą tą wprowadzono także do ustawowych definicji pojęcie handlu ludźmi. Autorki w niniejszym artykule zastanawiają się, w jakim stopniu wprowadzone do Kodeksu karnego zmiany przyczyniły się do zwiększenia ochrony dziecka przed procederem handlu dziećmi. De lege ferenda podnoszą konieczność wprowadzenia do ustawowych definicji pojęcia dziecka oraz handlu dziećmi, co wyeliminowałoby trudności interpretacyjne, oraz opowiadają się za koniecznością wprowadzenia kwalifikowanej postaci przestępstwa z art. 189a k.k. przez zaostrzenie odpowiedzialności wobec sprawców dopuszczających się handlu dziećmi. Powyższe zmiany, zdaniem autorek, zagwarantują ochronę dziecka na najwyższym poziomie, gdyż aktualna ochrona przewidziana w Kodeksie karnym zdaje się niewystarczająca.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 85-97
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym
    Directing the act of suicide and ordering its execution in Polish criminal law
    Autorzy:
    Burdziak, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692772.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    suicide
    directing the act of suicide
    ordering the act of suicide
    Article 151 Penal Code
    samobójstwo
    kierowanie wykonaniem samobójstwa
    polecenie wykonania samobójstwa
    art. 151 k.k.
    Opis:
    Under Article 151 of the Penal Code (PC), whoever using persuasion or offering assistance causes a person to take their own life, shall be punished. This extremely general depiction of said regulation leads many interpretative problems. One is proper legal classification of directing the act of suicide and ordering its execution. There are two interpretations that can be proposed. One qualifies the directing of the act of suicide as causing a person to take their own life by helping them, and by ordering them to commit suicide as causing a person to take their own life by persuasion. The other  interpretation suggests that directing the act of suicide and ordering it should be classified, just like most of doctrine does, as an act of homicide. Either of the two concepts may be challenged, while creating a new concept might be perceived as factitious. The author believes that, ultimately, it should be interpreted that directing an act of suicide and ordering its execution are acts that exceed the sanctioning standards of Article 151 PC. This belief results from a conviction that if one must choose one of bad solutions, he should opt for the ‘lesser evil.’
    Zgodnie z art. 151 k.k. podlega karze, kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie. Niezwykle syntetyczne ujęcie rzeczonego przepisu skutkuje występowaniem na jego gruncie wielu problemów interpretacyjnych. Jednym z nich jest zagadnienie właściwej kwalifikacji prawnej kierowania wykonaniem samobójstwa oraz polecenia jego wykonania. Wskazać można w tym zakresie dwie możliwe propozycje interpretacyjne. W myśl pierwszej z nich kierowanie wykonaniem samobójstwa należałoby zakwalifikować jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze udzielenia mu pomocy, polecenie wykonania samobójstwa zaś –jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze namowy. Druga z propozycji przewiduje z kolei, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania należałoby zakwalifikować tak, jak to czyni zdecydowana większość doktryny, a więc jako wykonanie zabójstwa człowieka. Każda z ww. koncepcji może budzić wątpliwości. Utworzenie koncepcji nowej natomiast najprawdopodobniej raziłoby sztucznością. W przekonaniu autora niniejszej publikacji ostatecznie należy się opowiedzieć za rozwiązaniem, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania są zachowaniami, którymi przekracza się normę sankcjonowaną zawartą w art. 151 k.k. Pogląd ten wynika z przeświadczenia, że jeżeli stoi się przed koniecznością wyboru jednego spośród złych rozwiązań, należy wybrać to z nich, które jawi się jako mniejsze zło.  
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 175-187
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WYŁĄCZENIE PRZEDAWNIENIA PRZESTĘPSTW FUNKCJONARIUSZY PRL
    EXCLUSION OF PRESCRIPTION OF OFFENCES COMMITTED BY THE FUNCTIONARIES OF THE POLISH PEOPLE’S REPUBLIC Autor: Zawłocki, Robert
    Autorzy:
    Zawłocki, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693255.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Penal Code
    criminal substantive law
    prescription of offences
    prescription of the enforcement of sentence
    communist crimes
    abuse of power
    kodeks karny
    prawo karne materialne
    przedawnienie karalności
    przedawnienie wykonania kary
    funkcjonariusz publiczny
    zbrodnia komunistyczna
    nadużycie władzy
    Opis:
    The paper features the issue of the prescription of offences and the enforcement of a sentence for homicide, grievous bodily harm, severe impairment to health or deprivation of liberty entailing particular suffering committed by a functionary in connection with the performance of his or her duties (art. 105 § 2 Penal Code). This institution of criminal law has been analysed in the context of intergenerational solidarity. It may be concluded that the ‘no prescription’ institution in respect of serious offences committed by functionaries under article 105 § 2 of the Penal Code is an unquestionable and obvious example of intergenerational solidarity understood as social solidarity and justice. In this very case, pursuant to tightly interrelated axiological and praxeological premises, the state’s right to punish clearly constitutes a particular element of implementation of the idea of intergenerational solidarity.
    Artykuł dotyczy problematyki wyłączenia przedawnienia karalności i wykonania kary kryminalnej za umyślne przestępstwo zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała i uszczerbku na zdrowi lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnione przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (art. 105 § 2 k.k.). Analiza tej instytucji karnoprawnej została przeprowadzona w kontekście zagadnienia solidarności międzypokoleniowej. Należy stwierdzić, że instytucja nieprzedawnienia się ciężkich przestępstw popełnionych przez funkcjonariuszy PRL z art. 105 § 2 k.k., choć wyjątkowo, to jednak bezspornie stanowi karnoprawny przejaw solidarności międzypokoleniowej, rozumianej jako przejaw solidarności i sprawiedliwości społecznej. W tym wypadku państwowe prawo karania, opierając się na ściśle powiązanych przesłankach aksjologicznych i prakseologicznych, bez wątpienia stanowi szczególny element realizacji idei solidarności międzypokoleniowej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 3; 111-121
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies