Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "of the Liturgy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    The Status of the Liturgy in the Christian East and Liturgical Differentiations
    Autorzy:
    Caban, Peter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/673651.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Ancient liturgy
    anaphora
    Eastern rites
    anafora
    ryty wschodnie
    starożytna liturgia
    Opis:
    These types of liturgies and liturgical rites show us the richness that is present in the Christian East and West. They are the liturgical traditions of the Church, which preserves the continuity of the Christian liturgical tradition from the perspective of historical context in the environment where Christians live. Despite the glory of Constantinople, the Eastern Churches have preserved their own liturgies and rites. Although they are in smaller number, they are nonetheless still preserved in the liturgy despite circumstances hostile to Christianity and the influence of Islam. Local traditions in the West were gradually vanishing and the Roman liturgy had to confront life in Gallia. The celebration of the liturgy in the West according to the Roman model in the city of Rome and in areas under the jurisdiction of the Bishop of Roman was preserved in the Latin Church until the beginning of the eighth century. Then there came a very important breaking point when the focus of the cultural-political and Church life was moved from the Mediterranean area into the German and especially Frankish areas north of Alps. This led to the enormous spread of the influence of Roman liturgy, but, on the other hand, the Roman liturgy was merged with non-Roman liturgical traditions. This was the period of Christian Middle Ages.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Archetyp liturgii słowa w liturgii synagogalnej
    The Archetype of the Liturgy of the Word in the Synagogal Liturgy
    Autorzy:
    Nowak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949485.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    aklamacja
    ambona
    liturgia słowa
    liturgia synagogalna
    acclamation
    ambo
    liturgy of the word
    synagogal liturgy
    Opis:
    One should look for the roots of the Christian liturgy of the word in the Bible, as this is where the synagogal liturgy comes from. This paper consists of three parts: (1) The Liturgy of the Word, (2) Acclamations, and (3) The Ambo.  It shows sets of readings for different holidays as well as the gestures and responses of lectors and the faithful. In the liturgy of the word, the Torah was the most important book; the prophets’ texts were of a lesser importance. The homily and the singing of psalms were also crucial elements of the liturgy. The gathered assembly ended with a blessing. Acclamations: Amen and Alleluia have also been adopted into the Christian liturgy. In a synagogue there is an ambo, whose Biblical roots can be found in Neh 8 : 4. These synagogal elements have been adopted into Christianity. Taking into consideration 2 Cor 13–18, some differences between the synagogal liturgy and the Christian liturgy can be noticed. The archetype of the liturgy of the word refers only to the external characteristics of the liturgy. In times of the Old Testament, people addressed only God, whereas in the liturgy of the Church, Christ is also present during the proclamation of the word of God (cf. Vatican Council II, Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Therefore, in the Christian liturgy of the Word, man finds the Spirit and life (cf. J 6 : 63).
    Genezy chrześcijańskiej liturgii słowa należy upatrywać w Biblii, ponieważ z niej wywodzi się liturgia synagogalna. Artykuł jest podzielony na trzy części: (1) Liturgia słowa, (2) Aklamacje, (3) Ambona. Pokazane są zestawy czytań w zależności od święta, a także zachowania lektorów i wiernych. Największe znaczenia miała Tora. Mniejsze znaczenie miało czytanie proroków. Do istotnych momentów liturgii słowa należy w synagodze także homilia i śpiew psalmów. Zgromadzenie kończyło się udzieleniem błogosławieństwa. Liturgia chrześcijańska przyjęła również aklamacje: Amen i Alleluja. W synagodze znajduje się także ambona, która bierze swoją podstawę biblijną z Ne 8, 4. Te synagogalne elementy przechodzą do chrześcijaństwa. Biorąc pod uwagę 2 Kor 13–18, widać różnicę pomiędzy liturgią synagogalną a liturgią chrześcijańską. O archetypie można mówić tylko w zewnętrznej formie. W czasach Starego Testamentu zwracano się tylko do Boga. W liturgii Kościoła podczas proklamacji słowa Bożego jest obecny Chrystus (por. Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Tak więc w chrześcijańskiej liturgii słowa człowiek odnajduje ducha i życie (por. J 6, 63).
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2018, 71, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Post-conciliar Changes in Liturgy
    Szeroki kontekst posoborowych zmian w liturgii
    Autorzy:
    Mieszczak, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671893.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    The Second Vatican Council
    Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
    the reform of the liturgy
    Christian archaeology
    liturgical music
    Cecilian Movement
    Guéranger Proper
    Liturgical Renewal Movement
    liturgical ministry
    Missals
    Sobór Watykański II
    Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
    reforma liturgii
    archeologia chrześcijańska
    muzyka liturgiczna
    ruch cecyliański
    Proper Guéranger
    ruch odnowy liturgicznej
    duszpasterstwo liturgiczne
    mszaliki
    Opis:
    Pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium rozbudziła wiele zainteresowania tym dokumentem i zmianami w liturgii Kościoła katolickiego. Dzieło reformy nie było jednak owocem jedynie tendencji soborowych. Było odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed Kościołem już od połowy XIX wieku. W dziedzinie liturgii miał miejsce rozwój nauk historycznych, odnowienie zainteresowania Biblią, ponowne odkrycie wpływu dobrze celebrowanej liturgii na życie społeczne, nowe duszpasterstwo liturgiczne, odnowa muzyki, zarówno w parafiach, jak i w celebracjach pontyfikalnych. Oprócz tego rozwijały się misje ad gentes i w konsekwencji dialog ekumeniczny, różne formy pobożności, co sprzyjało poszukiwaniom bardziej autentycznej religijności. Nie można zapomnieć także wydarzeń politycznych i prądów myślowych z tamtych lat. Reforma była palącą potrzebą, a Sacrosanctum Concilium nie tyle dała początek zmianom, ile raczej ukierunkowała je zgodnie z wymaganiami Kościoła.
    The fiftieth anniversary of the proclamation of the conciliar Constitution on the Sacred Liturgy has raised a lot of interest in this document and the changes in the liturgy of the Catholic Church. The work of reform, however, was not only the result of conciliar tendencies. It was a response to the challenges that the Church had been facing since the mid-nineteenth century. In the field of liturgy many changes took place. The development of historical science, the renewal of the interest in the Bible, the rediscovery of the impact of well-celebrated liturgies on social life, new liturgical ministry, the renewal of music – all these helped to change the face of the Catholic Church liturgy. In addition to that, the mission works ad gentes developed and this resulted in more open ecumenical dialogue and various forms of piety which, in turn, contributed to the search for a more authentic religiosity. The reform was a pressing need and Sacrosanctum Concilium did not, in fact, initiate the changes, but directed them in accordance with the requirements of the Church.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan liturgii chrześcijańskiej pod koniec starożytności w Europie – aspekt historyczny i liturgiczny
    Status of the Christian liturgy at the end of antiquity in Europe – historical and liturgical aspect
    Autorzy:
    Caban, Peter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949538.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Liturgia chrześcijańska
    antyk
    celebrowanie mszy świętej
    Historia ecclesiastica
    Liturgia sacra Antiqua
    Christian Liturgy
    antiquity
    celebration of Mass
    Historia Ecclesiastica
    Opis:
    The article presents the a brief overview of the liturgy at the end of antiquity (5th–7th centuries). The author introduces the reader to the political situation of the empire in the late fifth and sixth centuries. Then presents a celebration of the Mass at the end of the 6th century, and in the 7th century. The rest of this article lists the sources from this period: Sacramentarium Veronense, Gelasianum Vetus, books for lectors and books of chants. The article concludes with the celebration of the liturgy according to the Ordo Romanus Primus.
    Artykuł przedstawia zwięzłe omówienie liturgii pod koniec starożytności (V–VII wiek). Autor wprowadza czytelnika w sytuację polityczną cesarstwa na przełomie V i VI wieku. Następnie prezentuje odprawianie mszy pod koniec VI wieku i w wieku VII. W dalszej części artykułu wymienione są źródła z tego okresu: Sacramentarium Veronense, Gelasianum Vetus, lekcjonarze i psałterze. Artykuł kończy opis celebracji liturgii według Ordo Romanus primus.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 3
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezbiter jako podmiot odpowiedzialny za przepowiadanie słowa Bożego w świetle obowiązującego magisterium Kościoła
    Autorzy:
    Kantor, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950431.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Przepowiadanie słowa Bożego
    homilia
    katecheza
    liturgia godzin
    duszpasterstwo biblijne
    Proclaiming God’s Word
    homily
    cathechesis
    Liturgy of the Hours
    biblical ministry
    Opis:
    Proclaiming God’s Word is one of the most important tasks of the Church. God’s Word is the gift to the whole Church. It is first of all the presbyters who take part in the forwarding of this Word. Proclamation of God’s Word is the duty and the right stemming from accepted by them sacrament of ordination. Magisterium of the Church, especially Apostolic exhortation Verbum Domini dealing with God’s Word in the life and mission of the Church, talks in several passages about issues connected with proclamation of this Word by presbyters. The papal document gives tips for the priests, relating to preaching sermons, praying with Liturgy of Hours, conducting services based on God’s Word and relating to the value of silence, celebratory proclamation of God’s Word in the church, biblical ministry, the place of God’s Word in religious instructions and priest’s life.
    Przepowiadanie słowa Bożego jest jednym z najważniejszych zadań spoczywających na Kościele. Słowo Boże jest darem dla całego Kościoła. W jego przekazie uczestniczą przede wszystkim prezbiterzy. Głoszenie słowa Bożego jest obowiązkiem i uprawnieniem wynikającym z przyjętego przez nich sakramentu święceń. Magisterium Kościoła, a zwłaszcza adhort. apost. Verbum Domini w kilku miejscach podjęła zagadnienie związane z przepowiadaniem tego słowa przez prezbiterów. Papieski dokument przedstawia wskazówki dla kapłanów dotyczące głoszenia homilii, modlitwy Liturgią godzin, przeprowadzania nabożeństw słowa Bożego, odnoszące się do wartości milczenia, uroczystego głoszenia słowa Bożego w świątyni, duszpasterstwa biblijnego, miejsca słowa Bożego w katechezie oraz w życiu kapłana.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oficjum nosalistów
    Autorzy:
    Fedorowicz, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950789.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Liturgy of the hours
    office of the Holy Cross
    liturgical manuscripts
    the Wawel Cathedral
    Liturgia godzin
    oficjum o świętym krzyżu
    rękopisy liturgiczne
    katedra wawelska
    Opis:
    King Kazimierz Jagiellończyk and his wife Elizabeth founded a priest college in 1473. Its task was to spread the cult of Lord’s Passion. The college was attached to the Świętokrzyska Chapel at the Wawel Cathedral and his members were obliged to sing daily office of the Holy Cross, and to say a votive mass of the Holy Cross as well. The Chapter Archive of the Cathedral possesses the XVth century manuscript containing the Divine office prayer of the Holy Cross alone which then belonged to the college. In the text we quote the content of the office which was especially drew up for the college’s needs.
    Król Kazimierz Jagiellończyk i jego żona Elżbieta założyli w 1773 roku kolegium dla księży. Jego zadaniem było szerzenie kultu Męki Pańskiej. Kolegium przylegało do kaplicy świętokrzyskiej w katedrze wawelskiej i jego członkowie byli zobowiązani do codziennego śpiewania oficjum o świętym krzyżu, jak również do odprawiania wotywnej mszy o świętym krzyżu. Archiwum kapitulne przy katedrze posiada XV-wieczny rękopis zawierający jedynie oficjum o świętym krzyżu, które było specjalnie ułożone na potrzeby tego kolegium i należało do niego. Artykuł podaje tekst tego oficjum.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 2
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana: nowe święto dla Polski
    Autorzy:
    Ostrowski, Dominik
    Kopacz, Iwona
    Zięba, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950786.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Rok liturgiczny
    święta Pańskie
    kapłaństwo
    euchologia
    formularz mszalny
    liturgia godzin
    martyrologium
    Liturgical year
    feasts of the Lord
    priesthood
    euchology
    form of the Mass
    Liturgy of the Hours
    Martyrologium
    Opis:
    In 2013, the feast of Jesus Christ the Eternal High Priest was introduced into the liturgical calendar of the Church in Poland. In studying the history and liturgical texts for the new feast, the authors undertook the first attempt of a comprehensive liturgical analysis of its liturgy, presenting its historical background and theology. Starting from describing the circumstances of its introduction, and ending on the presentation of its summary in the „Martyrologium”, the authors paid a special attention to the form of the Mass and, also, tried to take the theological lecture of Mass readings. Then, also the theological conclusions of analytical reading of texts of the Liturgy of the Hours have been presented. The study is the first Polish comprehensive presentation of euchology for the new feast, sometimes it only opens threads for further discussion. However, it clearly shows the fundamental traces of the new feast’s theology. Its central theme is the priesthood of Christ as superior to the priesthood of the Old Testament. The only true priesthood of Christ involves especially, in sacramental way, the ordained ministers. The ministerial priesthood, in fact, becomes the second subject of the feast, as the prayer for priests was the main motivation for introduction of this feast into liturgical calendars of local Churches.
    W 2013 r. do kalendarza diecezji polskich zostało wprowadzone święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana. W omówieniu historii i tekstów liturgicznych na święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, autorzy podjęli się obszernej analizy liturgicznej, przedstawiając tło historyczne i kontekst teologiczny tekstów liturgicznych nowego święta. Wychodząc od ukazania zarysu historii i okoliczności wprowadzenia święta, a dochodząc do prezentacji Martyrologium, przedstawiają analizę tekstów formularza Mszy świętej, podejmują się pierwszej próby teologicznej lektury czytań mszalnych. Ukazują teologiczne wnioski analitycznej lektury tekstów Liturgii Godzin. Prowadzonym analizom towarzyszą krótkie próby syntezy teologicznej i liturgicznej. Opracowanie jest pierwszą kompletną prezentacją treści euchologicznych nowego święta, niekiedy zatem zaledwie otwiera wątki dyskusyjne, jednakże w sposób jednoznaczny ukazuje podstawowe prawdy teologiczne święta. Centralnym tematem jest kapłaństwo Chrystusa przewyższające kapłaństwo Starego Testamentu. Kapłaństwo Chrystusa jest jedynym prawdziwym kapłaństwem, w którym z kolei na sposób sakramentalny szczególnie uczestniczą szafarze wyświęceni. Kapłaństwo urzędowe się równorzędnym tematem święta, bo właśnie modlitwa za kapłanów stanowi główną motywację wprowadzenia święta do kalendarzy Kościołów lokalnych.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2014, 67, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psalmy jutrzni i nieszporów w liturgii godzin – dobór, układ i znaczenie teologiczne
    Autorzy:
    Bać, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950769.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Vatican II
    liturgical psalmody
    Liturgy of the Hours
    Divine Office
    Breviary
    psalms
    Morning prayer
    Evening prayer
    Liturgia godzin
    officium divinum
    liturgia horarum
    brewiarz
    psalmy
    jutrznia
    nieszpory
    Sobór Watykański II
    psalmodia liturgiczna
    Opis:
    The selection of psalms for the Morning and Evening prayer of the Roman Liturgy of the Hours has been profoundly reconsidered on the basis of their clear literary, anthropological and theological criteria. Although both the Morning and the Evening prayers are based on the fundamental cosmic-anthropological symbolism: light and darkness, day and night, their genuine meaning is of theological and paschal nature. The psalms of the Morning prayer express the joy of Church on the threshold of a new day and the veneration of God for his creation of the world and salvation of people. The psalms of the Evening prayer are the song of Church which recognizes the announcement of the rising Jesus Christ in the sign of the declining sun. Thus the basic reference to the selection of the psalms for the Liturgy of the Hours is their full significance – paschal and christological.
    Dobór psalmów do jutrzni i nieszporów odnowionej po Soborze Watykańskim II liturgii godzin został dogłębnie przemyślany w oparciu o bardzo jasne kryteria literackie, antropologiczne i teologiczne. Chociaż zarówno nieszpory, jak i jutrznia opierają się na podstawowej symbolice (napięciu) kosmiczno-antropologicznej: światło–ciemności i noc–dzień, to jednak prawdziwe ich znaczenie zawiera wymiar teologiczny i paschalny. Psalmy jutrzni wyrażają radość Kościoła u progu nowego dnia oraz uwielbienie Boga za Jego dzieło stworzenia świata i zbawienia człowieka. Psalmy nieszporów natomiast są pieśnią Kościoła rozpoznającego zapowiedź zmartwychwstania Jezusa Chrystusa w znaku zachodzącego słońca. Podstawowym więc odniesieniem w doborze psalmów do jutrzni i nieszporów jest ich sens pełny – paschalny i chrystologiczny.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 2
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Renewal of the Ambrosian and the Hispano-Mozarabic Liturgy after the Second Vatican Council
    Odnowa liturgii ambrozjańskiej i hiszpańsko-mozarabskiej po Soborze Watykańskim II
    Autorzy:
    Bać, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671952.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Liturgia ambrozjańska
    ryt ambrozjański
    liturgia mozarabska
    ryt mozarabski
    reforma liturgiczna
    odnowa liturgiczna
    Sobór Watykański II
    Ambrosian Liturgy
    Ambrosian Rite
    Mozarabic Liturgy
    Mozarabic Rite
    liturgical reform
    liturgical renewal
    Second Vatican Council
    Opis:
    Reforma liturgii katolickiej po Soborze Watykańskim II odnosiła się przede wszystkim do obrządku rzymskiego, ale odnowy wymagały także dwie pozostałe tradycje liturgiczne Kościoła zachodniego: obrządek ambrozjański w Mediolanie i obrządek mozarabski w Toledo. Odnowa rzymskich ksiąg liturgicznych stała się wzorem dla reformy ksiąg ambrozjańskich: mszału, lekcjonarza, liturgii godzin oraz rytuałów niektórych sakramentów. Odnowione mozarabskie księgi liturgiczne: mszał i lekcjonarz (Liber Commicus) zostały natomiast opublikowane między rokiem 1991 a 1995. Posoborowa reforma rytu ambrozjańskiego i mozarabskiego dokonana w ciągu ostatnich czterdziestu lat jest świadectwem tego, że liturgia należy do najważniejszych fundamentów tożsamości Kościoła lokalnego.
    The reform of the Catholic liturgy following the Second Vatican Council was primarily concerned with the Roman Rite, but two other liturgical traditions of the Western Church – the Ambrosian Rite in Milan and the Mozarabic Rite in Toledo –  also required renewal. The revision of the Roman liturgical books was followed by a similar revision of the Ambrosian Missal, Lectionary, Liturgy of the Hours and the rituals of some sacraments. The renewed Mozarabic missal and lectionary (Liber Commicus) were published between 1991 and 1995. The reform of the Ambrosian and Mozarabic Rites in the past forty years has shown the liturgy as one of the most important components of the identity of the local Church.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgy and Morality. Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium in the Context of Moral Theology
    Liturgia i moralność. Próba teologiczno-moralnej lektury Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
    Autorzy:
    Mielec, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671925.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Sobór Watykanski II
    Sacrosantum Concilium
    Gaudium et spes
    korelacja liturgii i moralności
    dramat
    przymierze
    profetyzm
    napięcie eschatologiczne
    czynne uczestnictwo
    ofiara
    naśladowanie
    nawrócenie
    uświęcenie
    cnoty teologalne i moralne
    katabasis
    Second Vatican Council
    co-relation between liturgy and morality
    drama
    covenant
    prophetism
    eschatological tension
    active participation
    sacrifice
    imitation
    conversion
    moral and theological virtues
    Opis:
    50. rocznica uchwalenia Konstytucji o liturgii świętej zachęca do teologiczno-moralnej interpretacji tego dokumentu Vaticanum II. Jej owocem jest stwierdzenie istniejącej w historii zbawienia korelacji pomiędzy liturgią i moralnością. Objawienie Starego Testamentu odsłania koniunkcję kultu i moralności, a próby jej rozerwania w historii Narodu Wybranego spotykają się z ostrym sprzeciwem proroków. Krytyka ta zawiera jednak zapowiedź nowej przyszłości, w której Bóg usunie podział między kultem a moralnością. Nowy Testament przedstawia realizację tej obietnicy w wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Jego zbawcze dzieło ustanawia chrześcijańską liturgię, w której człowiek uczestniczy jako istota duchowo-cielesna. Zbawienie aktualizowane w liturgii uświęca przez łaskę, która może być przyjęta jako miłość Boga respektująca wolne działanie człowieka. Zbawienie uobecniane w liturgii Kościoła jest bowiem relacją, współdziałaniem Boga i człowieka, łaski i wolności. Sacrosantum Concilium wyraża tę objawioną prawdę, podkreślając obiektywny i subiektywny wymiar liturgii jako dzieła Chrystusa, w którym chrześcijanin czynnie, świadomie i owocnie uczestniczy (participatio actuosa). Jest to przede wszystkim udział duchowy, zatem również moralny. Tylko wtedy możliwy jest zewnętrzny wymiar liturgii, w którym zawierają się szczegółowe formy, postawy, gesty i różnego rodzaju działania uczestnika świętej liturgii. Oznacza to, że liturgiczna participatio actuosa wymaga moralnego działania poprzez konkretne naśladowanie Chrystusa, prowadzące do nawrócenia. Wówczas „wiara działa przez miłość” (por. Ga 5, 6). W ten sposób dochodzimy do pojęcia ofiary, która w przypadku człowieka polega na jego całościowej przemianie. Grzeszny człowiek obdarowany miłością Trójjedynego Boga może na nią odpowiedzieć własną, stopniowo dojrzewającą miłością. Proces ten konstytuuje dramat Boga i człowieka, czyli napięcie pomiędzy łaską i wolnością, któremu odpowiada właśnie korelacja liturgii i moralności. Co więcej, zależność ta pozwala na autentyczne doświadczenie liturgii i moralności, chroniąc je przed redukcją do rytualizmu i moralizmu.
    The fiftieth anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy of Vaticanum II encourages attempts of its interpretation in the context of moral theology. It leads to the conclusion that there is a co-relation between liturgy and morality in the history of salvation. The Revelation of the Old Testament reveals the conjunction between worship and morality. Attempts to separate the two in the history of the Chosen People raise objections of prophets. Their criticism, however, comes together with the announcement of the future in which God will reveal the divisions between worship and morality. The New Testament shows the fulfilment of this promise in Jesus Christ. His salvific work establishes the Christian liturgy, in which man participates as a physical, as well as a spiritual being. The salvation, made present in the liturgy of the Church, is a relation, the co-operation of God and man, grace and freedom. Sacrosantum Concilium presents this revealed truth, emphasising the objective and subjective dimensions of liturgy as the work of Christ, in which a Christian participates actively, freely and consciously (participatio actuosa). The participation is mostly spiritual, therefore moral at the same time. Only than can the external elements of liturgy take place, including its detailed forms, gestures, attitudes and behaviours of the sacred liturgy participants. It means that the liturgical participatio actuosa requires moral works through imitation of Christ leading to conversion. That is when “faith works through love” (cf. Gal 5 : 6). It leads us to the notion of sacrifice, which, as far as man is concerned, requires a total change. Sinful man presented with the love of the Triune God may respond to it with his own, gradually maturing love. The process constitutes the drama of God and man, which is the tension between grace and freedom, which is then represented by the co-relation between liturgy and morality. What is more, this particular co-relation makes an authentic experience of liturgy possible, protecting it from being reduced to sheer moralism and ritualism.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrzędy chrztu świętego w liturgii hiszpańsko-mozarabskiej
    Baptism in the Hispanic-Mozarabic Liturgy
    Autorzy:
    Roszak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949531.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Ryt hiszpańsko-mozarabski
    sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego
    katechumenat
    Izydor z Sewilli
    Ildefons z Toledo
    błogosławieństwa
    Hispanic-Mozarabic Rite
    sacrament of Christian initiation
    catechumenate
    Isidore of Seville
    Ildefonsus of Toledo
    blessings
    Opis:
    Celebration of the sacrament of baptism in the Hispanic-Mozarabic Rite, as in other liturgical families, was preceded by a period of the catechumenate to which the candidates were introduced by the special rite celebrated on Sunday in vicesima. This article analyzes the course of the celebration of the sacraments of initiation according to the norms from a revised rite and with reference to the earlier tradition reflected in the Liber Ordinum and Antiphonary of Leon. It explains the Visigoths’ practice of single immersion in water during the administration of the sacrament and various other rites, post-baptismal Triduum and acclamations typical for the Hispanic liturgy. Extensive euchology of this rite provides valuable information on sacramental theology, which betrays the African influences (in particular the reference to St. Augustine) and has been transmitted by St. Gregory of Elvira, St. Ildefonsus of Toledo and St. Isidore of Seville. It is worth emphasizing the pastoral dimension of the process of initiation visible in complex formulas and the variety of blessings received by catechumens and rituals celebrated in post-baptismal mystagogy.
    Celebracja sakramentu chrztu w rycie hiszpańsko-mozarabskim, podobnie jak w pozostałych rodzinach liturgicznych, poprzedzona jest katechumenatem, do którego kandydaci byli włączani poprzez specjalny ryt w niedzielę in vicesima. Artykuł analizuje przebieg celebracji sakramentów wtajemniczenia wedle norm obecnych w odnowionym rycie i z odniesieniem do wcześniejszych tradycji zapisanych w hiszpańskim Liber Ordinum i Antyfonarzu z Leon. Podkreśla się korzenie wizygockiej praktyki pojedynczego zanurzenia w wodzie podczas udzielania sakramentów, a także sens poszczególnych obrzędów wyjaśniających, Triduum pochrzcielnego i aklamacji typowo hiszpańskich. Rozbudowana euchologia dostarcza cennych informacji na temat teologii sakramentalnej, która zdradza wpływy afrykańskie i została przekazana przez św. Grzegorza z Elwiry, św. Ildefonsa z Toledo czy św. Izydora z Sewilli. Na podkreślenie zasługuje duszpasterski wymiar procesu wtajemniczenia widoczny w rozbudowanych formułach, licznych błogosławieństwach otrzymywanych przez katechumenów oraz obrzędach sprawowanych w czasie mistagogii pochrzcielnej.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scientific approach to the specific liturgical features in the pontificate of Pope Benedict XVI
    Naukowe spojrzenie na wybrane zagadnienia liturgiczne w pontyfikacie papieża Benedykta XVI
    Autorzy:
    Caban, Peter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/673070.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Benedykt XVI
    ryt trydencki
    ryt łaciński
    odnowa liturgii
    język łaciński
    mszał Jana XXIII
    Benedict XVI
    Tridentine rite
    Latin rite
    renewal of liturgy
    Latin language
    Missal of Pope John XXIII
    Opis:
    Artykuł dotyczy pontyfikatu papieża Benedykta XVI i jego wkładu w dziedzinie liturgii. Zwraca uwagę na różne fakty rozwijające się w duchu autentyczności i wierności względem liturgii rzymskokatolickiej, na możliwości liturgicznej formy rytów, na nowe motu proprio i na użycie języka łacińskiego w liturgii zachodniej. Artykuł pragnie dać obraz pontyfikatu obecnego papieża w relacji do duszpasterskiej posługi w parafiach. Chce ukazać, że liturgia w jej różnorodności nie jest nigdy krokiem wstecz, ale przejawem autentyczności i wierności względem orędzia Chrystusa.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2010, 63, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies