Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Theology of Religion" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Jeden Pośrednik i wiele pośrednictw. Teologia religii wobec zbawczych roszczeń religii pozachrześcijańskich
    Autorzy:
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143836.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia religii
    religia
    Jezus Chrystus
    zbawienie
    objawienie
    doświadczenie religijne
    Theology of Religion
    religion
    Jesus Christ
    salvation
    revelation
    religious experience
    Opis:
    [Abstrakt tylko w j. niemieckim / Abstract only in German] Ein Mittler und viele Vermittlungen. Religionstheologie angesichts der Heilsansprüche der auserchristlichen Religionen Der Artikel befasst sich mit der Relevanz des Religionsbegriffs für eine christliche Theologie der Religionen. Im ersten Teil wird der Begriff der Theologie der Religionen geklärt. Sie wird bezeichnet als eine theologische Disziplin, deren Aufgabe darin besteht, auf der Basis einer bestimmten religiösen Tradition und mittels der von dort gewonnenen und zu rechtfertigenden Denkprinzipien und Begriffen die Tatsache religiöser Vielfalt zu thematisieren und theologisch zu bewerten. Im weiteren Teil des Artikels wird der Religionsbegriff diskutiert. Unterschieden wird dabei zwischen einem Verhaltens- und einem Systembegriff von Religion. Dies erlaubt dem Verfasser einen genuin theologischen Religionsbegriff zu gewinnen, dem er zugleich eine kriteriologische Funktion zuerkennt. Anhand des Konzeptes „disclosure” von I. T. Ramsey wird dann im weiteren Schritt gezeigt, dass die Bestandteile der religiösen Systeme (religiöse Sprache, Kultus usw.) zum Wesen der Religion gehören und ihren Grund (Ursprung) im Dialog des Menschen mit Gott (Offenbarung, religiöse Erfahrung) haben. Die Einheit von Offenbarung und Heil entscheidet über die mögliche Heilsrelevanz der außerchristlichen Religionen. Im letzten Teil wird die konstitutive und universale Heilsbedeutung Jesu Christi hervorgehoben und für die Religionen relevant gemacht. Zugleich wird den Religionen eine teilhabende Heilsmittlerschaft an der einzigen Heilsmittlerschaft Jesu Christi zuerkannt. Die Religionen, sofern sie soziale Äußerungen der Beziehung des Menschen zu Gott sind, helfen ihren Anhängern zur Annahme der heilsnotwendigen Gnade Christi. Aus diesem Grund können sie als „Heilswege” und „Kanäle der Gnade” für ihre Anhänger bezeichnet werden.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 117-149
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Bóg bez granic”. Perry’ego Schmidta-Leukela koncepcja teologii religii
    „God Without Borders”. Perry Schmidt-Leukel Concept of Theology of Religions
    Autorzy:
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144003.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia religii
    religia
    Jezus Chrystus
    chrystologia
    zbawienie
    Objawienie
    doświadczenie mistyczne
    Theology of Religion
    Religion
    Jesus Christ
    Christology
    Salvation
    Revelation
    Mystical Experience
    Opis:
    This paper presents Perry Schmidt-Leukel concept of theology of religions. Schmidt-Leukel is the most well-known representative of pluralistic theology of religions in German speaking countries. This paper consists of following parts: short biography of Perry Schmidt-Leukel and his large international scholar activity, main idea and tasks of theology of religions according to him, typologization of positions in theology of religions, his concept of religion, his understanding of the Transcendental Reality, backgrounds of pluralism in theology of religions and interpretational models of christological dogma. In the end of the paper there is some criticism of Perry Schmidt-Leukel ideas.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 85-120
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das multireligiöse Gebet als Wegweiser für den Dialog der Religionen
    Multireligious Prayer as a Signpost for Dialogue between Religions
    Autorzy:
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144021.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Bóg
    osoba
    modlitwa
    modlitwa międzyreligijna
    modlitwa multireligijna
    dialog międzyreligijny
    teologia religii
    synkretyzm
    God
    person
    prayer
    interreligious prayer
    multireligious prayer
    interreligious dialogue
    theology of religion
    syncretism
    Opis:
    Zapoczątkowane w 1986 r. przez papieża Jana Pawła II spotkania modlitewne w Asyżu w intencji pokoju i sprawiedliwości spotkały sie zarówno z entuzjazmem, jak i z fala. krytyki. Jedni mówili o początku nowej ery dialogu międzyreligijnego, inni oskarżali papieża o synkretyzm i wyprzedaż tożsamości chrześcijańskiej. W artykule podjęto próbę teologicznej oceny spotkań modlitewnych w Asyżu w świetle wypowiedzi Magisterium Ecclesiae na temat dialogu międzyreligijnego oraz najnowszych osiągnięć teologii religii. Pod uwagę wzięto zwłaszcza nauczanie Jana Pawła II, który po pierwszym spotkaniu modlitewnym w Asyżu wielokrotnie zabierał głos w tej sprawie. Papież zwrócił szczególna uwagę na działanie Ducha Świętego, który jest obecny w każdej autentycznej modlitwie. Właśnie owa komunia w Duchu Świętym, poprzedzająca komunię kościelną, do której zmierza misyjna działalność Kościoła, jest najpoważniejszym argumentem teologicznym na rzecz spotkań modlitewnych chrześcijan i niechrześcijan. Różnice miedzy religiami nie pozwalają jednak na wspólna modlitwę. Dlatego papież zwrócił uwagę, iż w Asyżu nie chodziło o to, by sie razem modlić, lecz by „być razem, aby się modlić”. Dlatego należy rozróżnić między modlitwa międzyreligijną a multireligijną (Asyż). Niektórzy teologowie, jak np. J. Dupuis, sugerują, by uczynić krok w kierunku modlitwy międzyreligijnej. Takie postępowanie mogłoby jednak otworzyć drogę do synkretyzmu i rozmycia chrześcijańskiej tożsamości.
    The interreligious prayer for peace and justice which Pope John Paul II initiated in Assisi in 1986 filled many with enthusiasm and caused storm of criticism. Some talked about the beginning of a new era in interreligious dialogue, others accused the Pope of syncretism and weakening of the Christian identity. In this article an attempt is made to assess theologically the prayer meetings in Assisi from the perspective of the official statements of the Magisterium Ecclesiae on interreligious dialogue and of recent developments in the theology of religions. The author focuses primarily on the teaching of John Paul II, who repeatedly referred to this issue after the first prayer meeting in Assisi. The Pope drew particular attention to the Holy Spirit present in every authentic prayer. Precisely this communion in the Holy Spirit - that precedes the ecclesial communion aimed at by the missionary activities of the Church - is the most serious theological argument in favor of the prayer meetings of Christians and non-Christians. Differences between religions, however, do not allow to make a common prayer. Therefore the Pope pointed out that the main reason for being in Assisi was not to pray together but „to be together in order to pray“. Thus one should distinguish between interreligious and multireligious prayer (Assisi). Some theologians, such as J. Dupuis, suggest taking a step towards interreligious prayer. This practice, however, could open a way to syncretism and blurring of Christian identity.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 117-138
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Der Glaube der Lebuser und Pommerschen Stämme im 12. Jahrhundert
    Autorzy:
    Gręś, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143820.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wierzenia
    wiara
    bóg (bogowie)
    kult
    obrzędy religijne
    plemiona lubuskie i pomorskie
    ziemia lubuska (Terra Lebusana)
    słowianie
    religia
    teologia religii
    beliefs
    faith
    god (gods)
    cult
    religious rituals
    slavs
    the Le(u)buzzi or „Łebuser” (Terra Lebusana)
    religion
    theology of religion
    Opis:
    [Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Wierzenia plemion lubuskich i pomorskich w XII wieku Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
    Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 165-182
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pluralistyczno-relatywistyczny model chrystologii Paula Knittera
    Paul Knitters Pluralistic-Relativistic Model of Christology
    Autorzy:
    Romaszko-Banaś, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144018.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Pluralistyczna teologia religii
    pluralizm
    relatywizm
    teologia
    eklezjologia
    chrześcijaństwo
    Królestwo Boże
    regnocentryzm
    chrześcijanie
    niechrześcijanie
    Zbawiciel
    zbawienie
    objawienie
    Kościół
    dialog religijny
    pluralistic theology of religion
    pluralism
    relativism
    theology
    ecclesiology
    Christianity
    kingdom
    regnocentric
    Jesus
    Christian
    non-Christians
    saviors
    salvation
    revelation
    church
    dialogue of religions
    Opis:
    Pluralistic theology of religion is getting more and more popular in Poland. This kind of theology deals with such questions as: Are all religions equal? Does Christianity surpass all these religions? Is there any way to state clearly how one should relate to Jesus Christ today' word that strikes a balance between these two extremes? No set of questions concerns Christian theologians more today. No questions have more practical relevance in the religiously most pluralistic country in the world. No American theologian has kept these questions on the theological agenda over the past three decades with more consistency than Paul Knitter. And none is more expert in his or her knowledge of the field. He is the chief disseminator of these views. Paul F. Knitter is Paul Tillich Professor of Theology, World Religions and Culture at Union Theological Seminary in the City of New York He was formerly Emeritus Professor of Theology at Xavier University in Cincinnati, Ohio. He is a leading theologian of religious pluralism. He holds a licentiate in theology from the Pontifical Gregorian University in Rome (1966) and a doctorate from the University of Marburg, Germany (1972). Knitter's journey into interreligious dialogue began in 1964 when he was a seminarian in Rome and experienced the Second Vatican Council firsthand, at a time when the Roman Catholic Church declared its new attitude towards other religions. Since publishing his acclaimed book, No Other Name? (1985), Knitter has been widely known for his religious pluralism. Along with his friend and colleague, the Protestant philosopher of religion John Hick, Knitter has come under harsh criticism from Cardinal Ratzinger (presently the Pope of the Roman Catholic Church). Knitter is against using absolutist language to depict the Saviour in interreligious dialogue, and writes about the relational understanding of the uniqueness of Jesus: the Saviour is to be understood in relation to other saviours. Although Jesus is truly the Word of God, Knitter states that he is not the only word: he is God's universal, decisive and indispensable manifestation of saving truth and grace. According to Knitter, the creed and other Christian dogmas concerning Jesus are to be interpreted symbolically as expressions of the church's experience of Christ. Here Knitter's insight is contrary to the traditional church's teaching on Jesus as far as it has an ontological foundation. Knitter's teaching about the relational uniqueness of Jesus is naturally unacceptable to bishops, because it alters the way the faith is proclaimed and it also deviates from what is central to Christianity.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 157-177
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pluralistyczny model prawdy
    The pluralistic model of truth
    Autorzy:
    Skakuj, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144017.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawda
    pluralistyczna teologia religii
    filozofia oświecenia
    pragmatyzm
    fenomenologia religii
    relatywizm
    absolutność
    obiektywizm
    ortodoksja
    ortopraksja
    J. Hick
    P. F. Knitter
    truth
    the pluralistic theology of religions
    the Philosophy of the Enlightenment
    pragmatism
    the phenomenology of religion
    relativism
    absoluteness
    objectivism
    orthodoxy
    orthopraxis
    Opis:
    On the grounds of the analysis made by the author of the elaboration one can notice a strong tendency to the relativisation of truth performing in the context of the pluralist theology of religion. Representatives of the aforementioned trend want to question the objective character of truth. Such actions are aimed at leading to the statement that all religions are equally exceptional. To clearly understand the theses of pluralists, philosophical foundations of the pluralist theology of religion have been depicted. It must be stated that pluralists use philosophical notions selectively and instrumentally, which makes it possible to reach desirable conclusions. The contestation of the absolute and objective character of truth has serious consequences and exerts an influence upon the understanding of interreligious dialogue. The problem of resignation from one's own religious identity appears. Defending themselves against such an accusation, pluralists introduce the concept of orthopraxis as the criterion of truth. Consequently, the determinant of truth is its ability to realize itself in the proper demeanour. Views presented in the pluralist theology of religion constitute a serious reproach to Christian truth as well as biblical truth.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 177-200
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies