Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theology of" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii małżeństwa i rodziny
Contribution of Father Professor Ludwik Adam Szafrański to the Development of the Theology of Marriage and Family
Autorzy:
Murawski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040558.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Adam Ludwik Szafrański
partycypacja
teologia małżeństwa
teologia rodziny
duszpasterstwo rodzin
teologia pastoralna
participation
theology of marriage
theology of family
family pastoral care
pastoral theology
Opis:
Ks. Adam L. Szafrański wniósł oryginalny wkład w rozwój teologii małżeństwa i rodziny. W swojej refleksji na temat małżeństwa i rodziny zastosował zaczerpnięte od św. Tomasza z Akwinu pojęcie partycypacji (uczestnictwa). Dzięki temu w uprawianym przez siebie nurcie teologii małżeństwa i rodziny wyeksponował relacje zachodzące między osobami Trójcy Świętej a osobami tworzącymi wspólnotę małżeńsko-rodzinną. Według ks. Szafrańskiego, w sakramencie małżeństwa mężczyzna i kobieta wchodzą w głębokie relacje z poszczególnymi osobami Boga Trójjedynego. Z kolei w sakramencie Eucharystii małżonkowie zyskują moc do przezwyciężania wszelkich trudności oraz wsparcie Chrystusa w budowaniu szczęśliwej rodziny. Rodzina regularnie przyjmująca Komunię św. nie zamyka się w sobie, lecz jako żywa komórka Kościoła otwiera się na potrzeby innych osób i wspólnot. Ks. Szafrański podejmował również problematykę praw i przywilejów rodziny, wychowania dzieci i młodzieży. W zakresie jego badań naukowych znalazły się tematy związane z ekologią rodziny, a więc naturalnego planowania rodziny i regulacji poczęć. Ponadto pokazywał on współczesnym ludziom, że dobra, religijna, zdrowa moralnie, duchowo, fizycznie i psychicznie rodzina jest najlepszym środowiskiem rozwoju młodego pokolenia oraz pomyślnej przyszłości narodu i ludzkości.
Father A.L. Szafrański made an original contribution to the development of the theology of marriage and family. In his reflections on marriage and family he applied, taken from St. Thomas Aquinas, the notion of mutual participation. Therefore, he exposed, within the endorsed by himself trend of the theology of marriage and family, the links between the persons of the Holy Trinity and the spouses who create the community of marriage and family. According to Fr. Szafrański, in the sacrament of marriage a man and a woman enter into a deep relation with the individual persons of the Triune God. Furthermore, through the sacrament of the Eucharist the spouses gain the power to overcome all difficulties and support of Christ in building a happy family. A family regularly receiving Holy Communion is not closed in itself, but as a living cell of the Church it is opened to the needs of other people and communities. Fr. Szafrański also undertook the issues of rights and privileges of the family, the education of children and youth. In his research he included the topics related to the ecology of the family, which implies the natural family planning and birth control. In addition, he showed the people of today that a good, religious, and morally, spiritually, physically and mentally healthy family is the best environment for the development of the young generation and for the future of the nation and the whole humanity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 189-203
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Lublin School of Fundamental Theology and Its Achievements
Autorzy:
Kaucha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036319.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Apologetics
Ethnology of Religion
Fundamental Christology
Fundamental Ecclesiology
Fundamental Theology
History of Religions
Lexicon of Fundamental Theology (in Polish)
Lublin School of Fundamental Theology
Religiology
Second International Congress of Fundamental Theology “Christianity of Tomorrow”
Theology of Religion
Opis:
Fundamental theology as a discipline and academic center conducting research as well as didactic and organizational activity has existed at the John Paul II Catholic University of Lublin since its beginning, first as the Department of Fundamental Theology (1918–20), then the Section of Fundamental Theology (1920–99), and since 1999 as the Institute of Fundamental Theology. As it developed, the center began to take the form of a scientific school, the Lublin School of Fundamental Theology. Its foundations were laid by Rev. Edward Kopeć. Subsequently, it was developed by, among others, Rev. Stanisław Nagy, Rev. Romuald Łukaszyk, Rev. Henryk Zimoń (religious scholar), and especially by Rev. Marian Rusecki (a student of Rev. E. Kopeć), the main co-founder of the school and its most prolific author, whose scientific achievements are the department’s showcase and have influenced contemporary Polish fundamental theology. During his time, especially at the beginning of the 21st century, the school reported its greatest scientific and organizational achievements. Currently, it is continually being developed by Rev. M. Rusecki’s students who work at the Institute of Fundamental Theology and its graduates working in other centers. This article presents the scientific characteristics (historical outline, features and main trends) of the Lublin School of Fundamental Theology (Section 1) and its most important achievements (Section 2): the main publications, organizational achievements as well as national and international cooperation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 11-25
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowa wartość pracy nauczyciela akademickiego
The Spiritual Value of Work of an Academic Teacher
Autorzy:
Rybicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035124.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia pracy
duchowość
nauczanie
theology of work
spirituality
tuition
Opis:
Artykuł podejmuje temat duchowej wartości pracy na uczelni, przy czym określenie „duchowy” zostało podzielone na dwie kategorie: szerszą i węższą. W odniesieniu do tej pierwszej artykuł zaznacza kilka aspektów: moralny, osobowościowy, edukacyjny itd., natomiast w znaczeniu węższym, odnoszącym się do duchowości chrześcijańskiej, artykuł podejmuje temat pracy na uczelni jako realizację chrześcijańskiej cnoty miłości, powołania i drogi do świętości. Ostatnia część poświęcona jest zagrożeniom duchowym płynącym z pracy naukowej i dydaktycznej na uczelni.  Jest to zatem nie tyle próba odpowiedzi na pytanie, jakim wykładowcą należy być, aby studenci odnieśli jak największy pożytek, lecz jaki pożytek duchowy dla samego wykładowcy niesie ten rodzaj ścieżki zawodowej i w jakim stopniu jest dla niego również drogą osobistego rozwoju duchowego.
The article focusses on the spiritual value of an academic work, with the term “spiritual” being understood twofold: in a wider and a narrower sense. In the reference to the former meaning, several aspects have been highlighted: moral, personality-related, educational, etc. In a narrower sense, however, references to Christian spirituality have been made, specifically, it discusses academic work as an implementation of the Christian virtue of love, a vocation and a path to holiness. The final part of the article has been devoted to spiritual threats stemming from both, scientific and didactic work at the university. Therefore, it is not so much an attempt to answer the question as to what kind of a lecturer should one be in order to allow the students to benefit as much as possible, but what kind of a spiritual benefit that professional path allows for an academic themselves and to what extent it helps them to develop personally and spiritually.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 51-68
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papieża Benedykta XVI teologia piękna a nowa ewangelizacja
Pope Benedict XVI’s Theology of Beauty and the New Evangelization
Autorzy:
Ramage, Matthew J.
Baron, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040405.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Joseph Ratzinger
beauty
false beauty
theology of beauty
new evangelization
liturgy
Opis:
Niniejszy tekst jest tłumaczeniem artykułu autorstwa dr. Matthewa J. Ramage’a, który analizuje refleksję Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat Teologii Piękna oraz jej znaczenia dla dzieła Nowej Ewangelizacji. Autor artykułu odczytuje dorobek Ratzingera, koncentrując się na fragmentach dotyczących definicji i znaczenia piękna, ukazując tym samym rozwój jego myśli teologicznej. Wydaje się to ważne, z racji zapoznania albo złego rozumienia prawdziwego znaczenia piękna we współczesnym świecie, co wiąże się z różnymi jego wypaczeniami i nadużyciami. Konieczne jest ujawnianie prawdziwej natury oraz siły piękna, i jest to istotne zadanie dla wszystkich, którzy w pięknie rozpoznają ważny element chrześcijańskiej tożsamości i świadectwa. Dr Ramage przypomina, że zgodnie z myślą Ratzingera autentyczne piękno ma moc wyzwalania i zwracania ludzkiej duszy ku Prawdzie. Jest także uniwersalnym językiem, zrozumiałym dla każdego człowieka. Ta umiejętność, komunikowania i zrozumienia języka piękna nie przychodzi jednak automatycznie, istnieje głęboka potrzeba edukowania w kierunku zrozumienia piękna. Jest to jedno z zadań wspólnoty Kościoła. Idąc śladem Ratzingera, autor wskazuje, że ostateczne spotkanie z Pięknem ma miejsce w osobie Jezusa Chrystusa. Kościół, będąc Jego Mistycznym Ciałem, jest przestrzenią doświadczania Piękna dla współczesnego człowieka. Liturgia Kościoła jest swoistym językiem komunikacji piękna Chrystusa wobec świata – i jako taka angażuje wszystkich wierzących w dzieło głoszenia orędzia Ewangelii. Jedna z tez teologii piękna Ratzingera głosi, że prawdziwe piękno, w odróżnieniu od fałszywego, zawsze pobudza do odpowiedzi, porywając człowieka ku górze, przełamując ciasne i egoistyczne horyzonty – i takie jest także pragnienie wszystkich, którzy podążają ścieżką piękna na drodze ewangelizacji.
Hereby text is a translation of an article by Ph. D. Matthew J. Ramage, covering Joseph Ratzinger’s/Pope Benedict XVIth approach towards Theology of Beauty and it’s consequences for the New Evangelization efforts. The Author reads Ratzinger’s work on the meaning of beauty and shows the development of his theological thought. The true meaning of beauty nowadays seems to be forgotten or misunderstood and beauty itself is misused. The urge to reveal the true nature and power of beauty is an important task for all those wanting to make it an important part of christian witness and identity. The Author reminds, that the true beauty has the power to convert human soul and turn it towards Truth. It is also a truly universal language, that everyone can understand. But it does not come automatiucally, there is a deep need of education in understanding the beauty, and this is another task for the community of Church. Following the path of Ratzinger, the Author point, that the ultimate encounter with the beauty takes places, when we meet Jesus Christ. And Church, being His Body, is a space of experiencing the beauty of Christ for contemporary world. Liturgy of the Church is the ultimate language of communicating Christ’s beauty to the world, becoming a universal mission for all believers. One of Ratzinger’s thesis claims, that true beauty, in contrary to the false one, always evokes an answer – and that is the desired reaction for those following the path of beauty as the way of evangelization.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 175-189
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej XXI wieku (cz. 2)
Research Directions in German-Speaking Homiletics in the 21st Century (Part 2)
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686052.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homiletyka
teologia przepowiadania
bibliografia homiletyczna
homiletics
theology of preaching
homiletic bibliography
Opis:
W pierwszej części opracowania omówiono działalność Zrzeszenia Homiletów Niemieckich (AGH), serię wydawniczą Ökumenische Studien zur Predigt oraz podręczniki do teologii homiletycznej. W drugiej natomiast części zostały zaprezentowane, na podstawie kilkudziesięciu opublikowanych w latach 2000-2018 monografii, kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej. Tradycyjny, wewnętrzny podział homiletyki na fundamentalną, materialną, formalną i szczegółową, chociaż ma posmak dysputy akademickiej, nie jest pozbawiony racji. Pozwala na ukazanie faktu, że homiletyka jest nauką teologiczną we wszystkich swoich działach. Omówienie poszczególnych opracowań jest przeprowadzone właśnie w takim, odwołującym się do tradycyjnego podziału homiletyki, „kluczu”.
The first part of the study presented activities of the German Homiletics Association (AGH), a publishing series Okumenische Studien zur Predigt, and homiletic theology handbooks. The second part, based on several dozens monographs published between 2000-2018,  presents directions of research in German-speaking homiletics. A traditional, internal classification of homiletics into fundamental, material, formal and detailed one may seem purely academic, but remains justifiable. It allows us to prove that homiletics truly is a theological science in all its sections. Analysis of specific studies is done in a way that refers to this traditional division.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 165-182
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej XXI wieku (cz. 1)
Esearch Directions in German-Speaking Homiletics of 21st Century (Part 1)
Autorzy:
Szewczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035211.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homiletyka
teologia przepowiadania
dydaktyka homiletyki
homiletics
theology of preaching
didactics of homiletics
Opis:
Celem niniejszej publikacji jest przybliżenie najnowszych kierunków badań w homiletyce niemieckiego obszaru językowego. Ze względu na mnogość publikacji opracowanie podzielono na dwie części. W pierwszej omówiona została działalność Zrzeszenia Homiletów Niemieckich (AGH), seria wydawnicza Ökumenische Studien zur Predigt oraz podręczniki do teologii homiletycznej. W drugiej części zaprezentowano – na podstawie kilkudziesięciu opublikowanych w latach 2000-2018 monografii – kierunki badań w homiletyce niemieckojęzycznej.
The purpose of this publication is to provide some insight into the latest directions of research in homiletics in German-speaking regions. Due to multitude of publications the study has been divided into two parts. The first part describes activities of the German Homiletics Association (AGH), a publishing series “Okumenische Studien zur Predigt” and homiletic theology handbooks. The second part will present, based on several dozens monographs published between 2000-2018, directions of research in German-speaking homiletics.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 107-122
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczny wymiar dzieła stworzenia w perspektywie harmonia mundi
Musical Aspect of Creation in the Perspective of Harmonia Mundi
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037935.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia muzyki
harmonia mundi
stworzenie
muzyka stworzenia
theology of music
creation
Opis:
Według filozofii greckiej muzyka, która jest wyrazem porządku i harmonii, odzwierciedla harmonię natury, dla chrześcijan zaś harmonia stworzenia jest obrazem Stwórcy. Według myśli zachodniej wewnętrzne uporządkowanie muzyki uczyniło ją częścią harmonii świata, a co za tym idzie – także odzwierciedleniem Bożej mądrości. Koncepcja harmonia mundi stała się podstawowym wyznacznikiem pojmowania muzyki, w której piękno ujmowane było matematycznie i obiektywnie jako miara, proporcja i ład. Kard. Joseph Ratzinger wielokrotnie podkreślał, że ten „wymiar kosmiczny” jest zasadniczą cechą liturgii chrześcijańskiej i wskazywał na sięgającą szkoły pitagorejskiej koncepcję muzyki jako objawienia boskiego porządku stworzenia. Ta fundamentalna intuicja, chociaż różnie w późniejszych wiekach interpretowana, wywarła znaczący wpływ na całą historię myślenia zachodniego, nie tylko w aspekcie teorii muzyki, ale także filozofii i teologii.
Harmonia mundi is an ancient philosophical concept that regards proportions in the movements of celestial bodies as a form of music. In Greek philosophy, since music is an expression of order and harmony, it is analogous with the harmony of nature, and is sympathetic with it. For Christians, the harmony of creation mirrors the Creator. For St. Augustine concordance and harmony, both in music and in creation, are icons of the perfect concord realized in divine life. In the Middle Ages a special mention is reserved for St. Hildegard von Bingen, for whom the creation’s accomplishment is the resonance of the harmony of human praise in God. The connection between the order of creation, the order of numbers and that of musical composition, which is to be found throughout Western thought for centuries, was developed in the Baroque era by important theorists, among whom was Johannes Kepler. It was the form of music itself, with its internal order, which made it part of the cosmic harmony, and, therefore, a mirror of divine wisdom. Western music traditions has indeed displayed that “cosmic character” which Cardinal Joseph Ratzinger considers appropriate for celebration of the Liturgy. He expounded a cosmological vision of worship. The music of the Church is the divine praise of the Logos in the cosmos. As a recent historian of the relation between music, theology and cosmology he has shown the Pythagorean account of music, as a revelation of divine order of creation. Thus the Classical merge into the Christian world is not dismantled.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 13; 55-72
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Charismatic Dimension of the Vocation of a Theologian
Autorzy:
Walczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040182.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
theology
methodology of theology
Holy Spirit
charisma
vocation
Opis:
It is doubtless that theology first of all puts questions about God and man. However, for ages theologians have been also asking questions about the meaning of their own work. One may speak about a peculiar meta-theology that tries to show the role and significance of theology in the life of the Church. The most frequently given answers to the questions about the meaning and character of theology oscillate around the concept of rationality. In such a view theology is a normal human process of making revealed truths understandable for people of a given epoch. However, it seems that such a vision of theology is tantamount to extremely simplifying it and to making it superficial. The question about the significance of theology may only be answered in the light of faith. This light allows seeing theology as a God’s gift, a charisma that helps the Church read the signs of the times and prophetically interpret the Biblical Revelation for a given epoch and culture. A theologian participates in a special charisma, so he should be perceived first of all as one who performs a special service of the word in the Church, and only then as a scholar. Such a charismatic position of theology allows reminding with full strength that the first and fundamental theologian is the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 253-263
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Religionstheologische Interiorismus und Das Jüdisch-Christliche Verhältnis
Interiorism in Theology of Religions and the Jewish-Christian Relationship
Autorzy:
Gäde, Gerhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040739.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia religii
interioryzm
dialog chrześcijańsko-judaistyczny
Theology of Religions
Interiorism
Jewish-Christian Dialogue
Opis:
Als Interiorismus bezeichnet man eine Weise, das theologische Verhältnis der christlichen Botschaft zu den nichtchristlichen Religionen zu bestimmen, die jenseits der gewöhnlichen Klassifikationsmodelle des Exklusivismus, des Inklusivismus und des Pluralismus liegt. Der Verfasser dieses Artikels sieht im kanonischen Verhältnis der beiden biblischen Testamente das theologische Paradigma, um das Verhältnis auch zu anderen Religionen zu bestimmen. Der Interiorismus möchte sowohl eine Haltung der Superiorität anderen Religionen gegenüber vermeiden, als auch eine Relativierung des eigenen religiösen Wahrheitsanspruchs. Der christliche Interiorismus erkennt damit auch anderen Religionen nicht nur partielle, sondern ebenso unüberbietbare Wahrheit zu. Sein methodischer Ausgangspunkt ist die radikale Problematisierung des Offenbarungsbegriffs aufgrund der philosophischen Einsicht in die Einseitigkeit der realen Relation alles Geschaffenen auf Gott (Thomas von Aquin, Peter Knauer). Auf dieses Problem antwortet die christliche Botschaft mit ihrem trinitarischen Gottesverständnis. Allein unter Voraussetzung dieses Gottesverständnisses lässt sich eine reale Relation Gottes auf das Geschaffene aussagen ohne in einen Widerspruch zu vernünftiger Einsicht zu geraten. Und erst so bekomme der Begriff „Wort Gottes” einen verstehbaren Sinn und die Botschaft der Schrift Israels eine universale Verstehbarkeit als Altes Testament. Dieses hermeneutische Verhältnis der christlichen Botschaft zur Schrift Israels lässt sich mutatis mutandis auch auf das Verhältnis zu anderen Religionen anwenden. Der Beitrag stellt diese und andere Voraussetzungen dieser religionstheologischen Position heraus und geht dann auf kritische Einwände ein, die das jüdisch-christliche Verhältnis berühren und im Interiorismus die Gefahr sehen, die Einzigartigkeit dieses Verhältnisses zu untergraben. Der Beitrag will im Gegenteil zeigen, dass die Einzigartigkeit des jüdisch-christlichen Verhältnisses auch darin besteht, uns den Weg zu weisen, wie wir uns angemessen zu anderen Religionen verhalten können.
Teologicznoreligijny interioryzm i relacja żydowsko-chrześcijańska Celem artykułu jest interpretacja relacji chrześcijaństwa do judaizmu w ramach zaproponowanego przez Autora teologicznoreligijnego interioryzmu. Nie kwestionując wyjątkowego charakteru relacji chrześcijaństwo−judaizm, stawia on tezę, iż stosunek między Starym i Nowym Testamentem posiada znaczenie dla całej historii objawienia i zbawienia, w związku z czym można widzieć w nim wskazany przez samą Biblię model odniesienia chrześcijaństwa do wszystkich religii, a nie tylko do judaizmu. Tezę tę Autor uzasadnia w trzech następujących etapach. Na początku objaśniona została specyfika teologicznoreligijnego interioryzmu. Chodzi w nim o takie określenie relacji chrześcijaństwa do religii niechrześcijańskich, które będzie wykraczało poza klasyczny schemat ekskluzywizm – inkluzywizm – pluralizm, uważany przez Autora za niewystarczający. Żadne bowiem z wymienionych w nim stanowisk nie daje zadowalającej interpretacji istnienia pluralizmu religii w świecie. Ekskluzywizm i inkluzywizm podkreślają wprawdzie wyjątkowy charakter chrześcijaństwa, jednak deprecjonują prawdę innych religii. W ramach tych ujęć religie niechrześcijańskie są albo nieprawdziwe, albo tylko częściowo prawdziwe (zawierają „elementy” prawdy). Pluralizm przeciwnie: dowartościowuje inne religie, uznając ich pryncypialną równorzędność, jednak za cenę relatywizacji prawdy chrześcijaństwa. Wyjściem z tej sytuacji jest − zdaniem Autora − teologicznoreligijny interioryzm, który rezygnuje z postawy superiorystycznej względem innych religii (przez co różni się od inkluzywizmu), jednak bez relatywizowania prawdy własnej tradycji religijnej (czym różni się od pluralizmu). W ten sposób chrześcijański interioryzm przyznaje religiom niechrześcijańskim nie tylko „elementy” prawdy, ale „całą” i nieprzekraczalną prawdę (nie ma religii „mniej” i„bardziej” prawdziwych), jednak przy zachowaniu wiary w jedyność i nieprzekraczalność objawienia i zbawienia dokonanego w Osobie i dziele Jezusa Chrystusa. Od strony metodologicznej (filozoficznej) interioryzm wychodzi od radykalnego sproblematyzowania pojęcia objawienia Bożego (św. Tomasz z Akwinu, Peter Knauer). Pojęcie to zakłada, że Bóg może wchodzić w relację ze światem. O ile jednak relacja stworzenia do Boga, jako swego principium et finis, jest dla rozumu oczywista, to relacja Boga do stworzenia wymaga osobnego uzasadnienia. Świat nie może bowiem być konstytutywnym terminem realnej relacji Boga do niego. Gdyby tak było, Bóg byłby w jakiś sposób zależny od świata, gdyż każda realna relacja jest ontologicznie współkonstytuowana przez jej punkt referencyjny, jej „dokąd”. Zrozumienie jednostronności relacji Bóg–świat ma poważne konsekwencje dla teologii religii. Wszystkie religie odwołują się bowiem do objawienia Bożego, tzn. rozumieją siebie jako konsekwencję interwencji Boga (Transcendencji) w świat. Roszczenie to domaga się jednak uzasadnienia. Zdaniem Autora, jedynie chrześcijaństwo może uzasadnić relację Boga do świata, a w konsekwencji usprawiedliwić kategorię objawienia Bożego. Usprawiedliwienie to ma swoją podstawę w dogmacie trynitarnym: Ponieważ Bóg sam jest relacyjny, może wchodzić w relację z innymi (ze światem, z człowiekiem). Zatem to nie świat konstytuuje relację Boga do świata, lecz relacja Boga-Syna do Boga-Ojca w ich wzajemnym odniesieniu (w Bogu-Duchu Świętym). W takiej perspektywie również kategoria „słowa Bożego” zyskuje właściwy sobie sens, a przesłanie pism Izraela może być rozumiane jako Stary Testament. W ten sposób chrześcijaństwo nie tylko nie deprecjonuje innych religii, ale nadto dostarcza im możliwości uzasadnienia ich własnych roszczeń prawdziwościowych (stąd nazwa „interioryzm”). W drugim punkcie swoich rozważań Autor podejmuje problematykę prawdziwości religii. Wychodzi on z założenia, że prawda wiary jest niepodzielna i niepodlegająca relatywizacji. Religie zatem, będące świadectwem wiary w Boga objawienia, nie mogą być „mniej” lub „bardziej” prawdziwe. Widać to przede wszystkim w odniesieniu do religii Izraela. Z chrześcijańskiego punktu widzenia judaizm nie jest ani fałszywy (ekskluzywizm), ani częściowo tylko prawdziwy (inkluzywizm). Przeciwnie, w jego centrum znajduje się nieprzekraczalna prawda o przymierzu Boga ze swoim Ludem. Jednak dopiero przez Chrystusa i w Chrystusie starotestamentalna idea przymierza staje się zrozumiała i możliwa do zaakceptowania przez rozum (jednostronność relacji Bóg–stworzenie). Przymierze musi bowiem – podobnie jak „słowo Boże” – być identyczne z Bogiem, musi być wyrazem przymierza wewnątrzboskiego – przymierza Ojca z Synem w Duchu Świętym – w którym zarówno Żydzi jak i poganie mają uczestnictwo. W takiej perspektywie staje się również jasne, dlaczego przymierze to może być nazywane niezłomnym i nieodwołalnym. Orędzie chrześcijańskie spełnia zatem swoistą służbę wobec religii Izraela. Dzięki trynitarnej (relacyjnej) wizji Boga pozwala ono w sposób zasadny i prawomocny mówić o przymierzu (relacji) Boga z ludźmi, zaś dzięki chrystologii daje możliwość posługiwania się kategorią „słowa Bożego”. Pojęcie to ma bowiem sens jedynie wtedy, gdy Bóg spotyka nas w historii jako człowiek, jako „Słowo wcielone”. To samo należy odnieść do Koranu. W ostatniej części artykułu Autor stawia tezę, że relacja Nowego Testamentu do Starego (chrześcijaństwa do judaizmu) może być rozumiana jako paradygmat relacji chrześcijaństwa do religii w ogóle. Nie znaczy to, że relacji chrześcijaństwa do religii Izraela odmawia się szczególnego charakteru. Należy jednak podkreślić, iż dotyczy ona całej historii zbawienia i objawienia, obejmując sobą wszystkie narody i ich religie. Na tym też polega uniwersalizm zbawczy zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu. Zwłaszcza teksty nowotestamentalne zgodnie świadczą o tym, że chrześcijaństwo od początku usiłowało godzić relację do Izraela z misją ad gentes. Chrześcijańsko-judaistyczny ekskluzywizm nie znajduje zatem żadnego uzasadnienia. Przeciwnie, to właśnie relacja chrześcijaństwa do judaizmu pozwala zrozumieć, że nie chodzi w niej ani o sam judaizm, ani tylko o Kościół, lecz o całą ludzkość, która w Chrystusie od samego początku (por. Kol 1, 16) włączona jest w odwieczne przymierze Ojca i Syna w Duchu Świętym.
Interiorism in theology of religions, a term coined to describe an alternative to exclusivism, inclusivism and pluralism, is a way of establishing the theological relationship of the Christian message with non-Christian religions, which goes beyond these usual models. The author of this article grasps the canonical relationship between the two biblical Testaments as a theological paradigm to define the relationship of Christian religion with the other religions. Interiorism can avoid an attitude of superiority of Christian religion towards the other religions (e.g. exclusivism, inclusivism), as well as a relativization of the Christian truth-claims (pluralism). Christian interiorism thus recognizes other religions to be not only depositaries of a partial or relative truth, but also of an insuperable truth. His methodological starting point is a radical problematization of the concept of divine revelation due to the philosophical understanding according to which the ontological relation between the creation and God is merely unilateral (St. Thomas Aquinas, Peter Knauer). Christian religion provides an answer for this fundamental problem through its Trinitarian concept of God. Only through the latter a real relationship between God and the world can be thought about without running into a contradiction. In this way the concept of “Word of God” reveals its understandable sense turning the message of Israel's Holy Scriptures universally understandable as Old Testament. This hermeneutical relation between the biblical Testaments can be – mutatis mutandis – extended to other religions. The present work highlights this and other assumptions of theological interiorism. It eventually enters into the debate about critical objections concerning the Jewish-Christian relationship, which accuse interiorism of not respecting the uniqueness of this relationship. This article indeed aims to emphasize that the uniqueness of the Jewish-Christian relationship consists precisely in indicating the right way to relate ourselves to the other religions.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 5-32
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cues of Christian Spirituality in Contemporary Polish Literature
Autorzy:
Seul, Anastazja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037572.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
spirituality
Christian spirituality
post-1989 literature
sacrum
relationship with God
Theology of the Spirituality
Opis:
The article seeks answers to following questions: Can literature get by without spirituality? Does the spirituality in our literature have Christian form? Having this as its aim, the article portrays understanding of the term “spirituality” in Theology as well as the need to work out an understanding of this particular term in Humanities. The article states that this has to be done in a form of a dialog with the Theology of the Spirituality. Presented literal analyses of particular texts are an attempt to characterize some references to Christian spirituality that exist in Polish literature.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 5 English Online Version; 43-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaki duchowości chrześcijańskiej we współczesnej literaturze polskiej
Cues of Christian Spirituality in Contemporary Polish Literature
Autorzy:
Seul, Anastazja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037620.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
spirituality
Christian spirituality
post-1989 literature
sacrum
relationship with God
Theology of the Spirituality
Opis:
Artykuł pt. Znaki duchowości chrześcijańskiej we współczesnej literaturze polskiej poszukuje odpowiedzi na pytania: Czy literatura może obejść się bez duchowości? czy duchowość ma w naszej literaturze kształt chrześcijański? W tym celu artykuł przedstawia rozumienie terminu „duchowość” w naukach teologicznych oraz zwraca uwagę na potrzebę wypracowania znaczenia tego terminu w naukach humanistycznych. Przekonuje, że może się ono dokonać w dialogu z teologią duchowości. Przedstawione analizy tekstów literackich są próbą scharakteryzowania niektórych odwołań do duchowości chrześcijańskiej, jakie istnieją w literaturze polskiej.
The article Cues of Christian spirituality in contemporary Polish literature seeks answers to following questions: Can literature get by without spirituality? Does the spirituality in our literature have Christian form? Having this as its aim, the article portrays understanding of the term “spirituality” in Theology as well as the need to work out an understanding of this particular term in Humanities. The article states that this has to be done in a form of a dialog with the Theology of the Spirituality. Presented literal analyses of particular texts are an attempt to characterize some references to Christian spirituality that exist in Polish literature.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 5; 45-59
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia komparatywna. Geneza, opcje, szanse i problemy
Comparative Theology. Origins, Options, Opportunities and Problems
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040747.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia komparatywna
teologia religii
religioznawstwo
metoda
metodologia
prawda
religia
comparative theology
theology of religions
religious studies
method
methodology
truth
religion
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel prezentację i krytyczną ocenę teologii komparatywnej (comparative theology). Dyscyplina ta uprawiana jest głównie w środowiskach anglosaskich, a ostatnio w Niemczech. W części pierwszej ukazano genezę oraz pojęcie teologii komparatywnej. Widzi się w niej dyscyplinę teologiczną, która w dialogu z innymi naukami religiologicznymi, zwłaszcza z empirycznym religioznawstwem (comparative religion), dokonuje refleksji nad innymi religiami. Tym, co odróżnia ją od teologii religii, jest jej mikrologiczny charakter (tj. koncentracja na zagadnieniach szczegółowych) oraz konsekwentnie stosowana metoda porównawcza. Nie jest ona jednak religioznawstwem, gdyż nie poprzestaje na zwykłym opisie zjawisk religijnych, ale stawia pytanie o ich prawdziwość. Teolog komparatywny nie dystansuje się też od własnej tradycji religijnej, ale stara się na nią spojrzeć z perspektywy innych tradycji, z którymi prowadzi uczciwy dialog. Teologia komparatywna jest zjawiskiem wysoce zróżnicowanym (nie ma jednej koncepcji tej dyscypliny). Różnorodność tę ukazano na przykładzie komparatystyki F.X. Clooney'a oraz R.C. Neville’a. Kolejna część artykułu poświęcona jest kwestiom metodologicznym. Status metodologiczny teologii komparatywnej nie jest jeszcze do końca ustalony. Dwa zagadnienia są tutaj szczególnie ważne: relacja teologii komparatywnej do empirycznych nauk o religii oraz jej stosunek do teologii religii. Autor nie zgadza się ztezą, że teologia komparatywna powinna zastąpić teologię religii. Niejasny jest przede wszystkim teologiczny charakter teologii komparatywnej. Samo podjęcie kwestii prawdziwości przekonań religijnych nie czyni z niej jeszcze teologii. Także filozofia religii podnosi tę kwestię. Z drugiej strony zarzuty teologów komparatywnych pod adresem teologii religii są po części słuszne (ogólnikowość, aprioryczność wydawanych sądów, niedocenianie inności/odmienności itd.). W takiej sytuacji można by sobie życzyć twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być „komparatywna teologia religii”.
This article describes the comparative theology and focuses on its critical assessment. As a scientific discipline, it has been developed mainly in Anglo-Saxon circles and recently in Germany, as well. In the first part the author presents origins and the concept of comparative theology. It is generally understood as a theological discipline which reflects on other religions within the frame of dialogue with religiological sciences, especially with the empirical comparative religion. The micro-logical nature (i.e. specific issues) and the consistently applied comparative method distinguish it from the theology of religions. It is not, however, a part of religious studies in general because it does not confine itself to mere description of religious phenomena, but it raises the question of its veracity. Comparative theologians do not distance themselves from their own religion, but they attempt to look at it from the perspective of other traditions in the context of genuine interreligious dialogue. The comparative theology is highly diverse (there is no just one conception of it). The author illustrates this diversity with the views of two comparative theologians: F.X. Clooney and R.C. Neville. The second part of the article deals with methodological issues. The methodological status of comparative theology has not been fully established yet. Two issues are particularly important here; the relation of the comparative theology with empirical religious studies and its relationship to the theology of religions. The author does not agree with the thesis that the comparative theology should replace the theology of religions. Decisive in this respect is the unclear theological nature of comparative theology. Mere focusing on the veracity of religious beliefs does not make theology out of it. The philosophy of religion raises this issue as well. On the other hand allegations of comparative theologians against the theology of religions are partly true (i.e. vagueness, apriority of judgments, underestimation of otherness/difference, etc.). In such asituation a creative cooperation of both disciplines could be the solution, with a “comparative theology of religions” as a final consequence.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 43-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Rahnersche Postulat der Entklerikalisierung der Kirche und seine Theologie der Laien
Rahners Postulate of Cleaning of the Church of Clericalism and his Theology of Seculars
Ranerowski postulat odklerykalizowania Kościoła i jego teologia laikatu
Autorzy:
Biel, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040545.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karl Rahner
Kościół
świeccy
odklerykalizowanie Kościoła
teologia świeckich
Church
seculars
cleaning of clericalism
theology of seculars
Opis:
Karl Rahner jako teolog soborowy przyczynił się do nowego spojrzenia na świeckich i ich rolę w życiu posoborowego Kościoła. Opowiadał się on nie tylko za dowartościowaniem ich miejsca w Kościele, ale postulował też konieczną zmianę struktur Kościoła i jego odklerykalizowanie. W duchu teologicznej roztropności i odpowiedzialności za Kościół dostrzegał on jednak granice tego procesu. Kierowanie wspólnotą parafialną było w jego przekonaniu zastrzeżone wyłącznie dla tego, kto ma prawo przewodniczyć Eucharystii. Dla Rahnera nie ulegało jednak wątpliwości, że udana przyszłość Kościoła zależy od tego, czy wybije w nim godzina świeckich.
Karl Rahner as theologian of Council has contributed to a new look on seculars and their role in the after – council life of the Church. He expressed a conviction not only of a high value place they have in the Church but has postulated a necessity of changes in Church's structures and of cleaning this structures of clericalism. In the spirit of theological prudence and responsibility he has perceived limits of this process. Direction of parish's community according to his conviction is reserved exclusively to one who have a right to preside an Eucharist. For Rahner the success of future of the Church undoubtedly depend on the fact whether will strict in it the hour of seculars.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 21-32
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Lublin School of Fundamental Theology’s Understanding of Divine Revelation
Autorzy:
Borto, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036328.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fundamental theology
the Lublin School of Fundamental Theology
Revelation
Opis:
This article discusses how Divine Revelation is understood at the Lublin School of Fundamental Theology. After presenting the significance of the reflection on the subject of Revelation, the article presents the most important characteristics of our reflection on this subject typical of the group of theologians associated with John Paul II Catholic University of Lublin. This includes their personalistic understanding of Divine Revelation, the meaning of Divine Revelation in the theological interpretation of religion and their comprehension of Revelation’s credibility.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 43-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological and Religious Research Studies at John Paul II Catholic University of Lublin
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036345.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the theology of religion
the concept of religion
the revelatory genesis of religion
the pluralism of religion
Christianity vs. non-Christian religions
Opis:
The article presents the history of theological and religious research conducted by the Institute of Fundamental Theology, Faculty of Theology at the John Paul II Catholic University of Lublin. In particular, it highlights the contribution of the Institute’s employees to contemporary theological and religious research questions as well as presents their publication output. Their main research achievements include: the innovative association of the concept of religion and its theologically understood truthfulness with its genesis (the theory of the revelatory origin of religion); the original concept of theology of religion as an interdiscipline; the possibility to justify the plurality of religion de iure while maintaining the unique status of Christianity among the world religions; the close relationship between the theology of religion and fundamental theology in justifying this uniqueness, especially in discussions with representatives of the pluralist-relativistic theology of religion.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 117-132
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies