Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teología" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 96
Tytuł:
Political Staurologies. The Ideological Context and Theological Consequences of Reinterpretation of Jesuss Cross in Liberation and Feminist Theologies
Staurologie polityczne. Kontekst ideologiczny i konsekwencje teologiczne reinterpretacji Krzyża Jezusa w teologii wyzwolenia i teologii feministycznej
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037796.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
staurologia
Krzyż
teologia wyzwolenia
teologia feministyczna
staurology
Cross
liberation theology
feminist theology
Opis:
Artykuł koncentruje się na reinterpretacjach Krzyża Jezusa w teologiach politycznych, których rozwiniętymi formami są: teologia wyzwolenia i teologia feministyczna. W artykule rozważa się przyczyny, które skłoniły przedstawicieli tych nurtów myśli teologicznej do zakwestionowania tradycyjnych ujęć staurologicznych oraz do zaproponowania nowego podejścia w refleksji nad Krzyżem. Następnie artykuł przedstawia typowe dla tych nurtów próby ahistorycznej i ideologicznej teologii Krzyża wraz z ich konsekwencjami dla wiary chrześcijańskiej. Na zakończenie w tekście podejmuje się próbę odpowiedzi na pytanie o to, czy zaprezentowane ujęcia politycznej reinterpretacji Krzyża mogą być nazwane „staurologiami”, czyli wyczerpującym i systematycznym teologicznym podejściem do tego, co dla chrześcijan zawiera się w śmierci Chrystusa.
In the article the emphasis will be put on the reinterpretations of Jesus's Cross in political theologies whose developed forms are liberation theology and feminist theology. The article will consider the reasons which compelled the representatives of these lines of theological thinking to question traditional staurologies and to suggest new attempts of reflection on the Cross. Further, I will present typical for these movements attempts of ahistorical and ideological theology of the Cross along with their consequences for the Christian faith. Finally, an attempt will be made to answer the question whether all the presented attempts of political reinterpretation of the Cross could be called `staurologies', that is an exhaustive and systematic theological approach to all that is contained in Jesus's death for Christians, or whether they are of a different nature.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 111-122
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii małżeństwa i rodziny
Contribution of Father Professor Ludwik Adam Szafrański to the Development of the Theology of Marriage and Family
Autorzy:
Murawski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040558.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Adam Ludwik Szafrański
partycypacja
teologia małżeństwa
teologia rodziny
duszpasterstwo rodzin
teologia pastoralna
participation
theology of marriage
theology of family
family pastoral care
pastoral theology
Opis:
Ks. Adam L. Szafrański wniósł oryginalny wkład w rozwój teologii małżeństwa i rodziny. W swojej refleksji na temat małżeństwa i rodziny zastosował zaczerpnięte od św. Tomasza z Akwinu pojęcie partycypacji (uczestnictwa). Dzięki temu w uprawianym przez siebie nurcie teologii małżeństwa i rodziny wyeksponował relacje zachodzące między osobami Trójcy Świętej a osobami tworzącymi wspólnotę małżeńsko-rodzinną. Według ks. Szafrańskiego, w sakramencie małżeństwa mężczyzna i kobieta wchodzą w głębokie relacje z poszczególnymi osobami Boga Trójjedynego. Z kolei w sakramencie Eucharystii małżonkowie zyskują moc do przezwyciężania wszelkich trudności oraz wsparcie Chrystusa w budowaniu szczęśliwej rodziny. Rodzina regularnie przyjmująca Komunię św. nie zamyka się w sobie, lecz jako żywa komórka Kościoła otwiera się na potrzeby innych osób i wspólnot. Ks. Szafrański podejmował również problematykę praw i przywilejów rodziny, wychowania dzieci i młodzieży. W zakresie jego badań naukowych znalazły się tematy związane z ekologią rodziny, a więc naturalnego planowania rodziny i regulacji poczęć. Ponadto pokazywał on współczesnym ludziom, że dobra, religijna, zdrowa moralnie, duchowo, fizycznie i psychicznie rodzina jest najlepszym środowiskiem rozwoju młodego pokolenia oraz pomyślnej przyszłości narodu i ludzkości.
Father A.L. Szafrański made an original contribution to the development of the theology of marriage and family. In his reflections on marriage and family he applied, taken from St. Thomas Aquinas, the notion of mutual participation. Therefore, he exposed, within the endorsed by himself trend of the theology of marriage and family, the links between the persons of the Holy Trinity and the spouses who create the community of marriage and family. According to Fr. Szafrański, in the sacrament of marriage a man and a woman enter into a deep relation with the individual persons of the Triune God. Furthermore, through the sacrament of the Eucharist the spouses gain the power to overcome all difficulties and support of Christ in building a happy family. A family regularly receiving Holy Communion is not closed in itself, but as a living cell of the Church it is opened to the needs of other people and communities. Fr. Szafrański also undertook the issues of rights and privileges of the family, the education of children and youth. In his research he included the topics related to the ecology of the family, which implies the natural family planning and birth control. In addition, he showed the people of today that a good, religious, and morally, spiritually, physically and mentally healthy family is the best environment for the development of the young generation and for the future of the nation and the whole humanity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 189-203
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia dziecięca jako teologia dla dzieci
Children’s Theology as a Theology for Children
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034977.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia dziecięca
teologia dla dzieci
treści kształcenia
children’s theology
theology for children
learning contents
Opis:
Teologia dla dzieci jest jednym z trzech wzajemnie uzupełniających się aspektów teologii dziecięcej. Jest ona zbudowana na fundamencie chrześcijańskiego credo, a jej zadaniem jest – przy zachowaniu wymogów teologicznych wypływających z Objawienia – eksplikacja, przybliżanie i przekaz dzieciom centralnych tematów chrześcijaństwa. Dokonuje się to nie drogą dedukcji czy instruowania, lecz na drodze wspólnego poszukiwania „wartości dodanej” w tradycji chrześcijańskiej. Poszukiwanie to – kierowane przez osoby dorosłe z ugruntowaną wiarą, zafascynowane teologią i teologicznie kompetentne – ma charakter dialogiczny, a jego celem jest przyswojenie sobie doktryny chrześcijańskiej w duchu wolności. Dzieci jednak nie będą odkrywały, poznawały, uczyły się teologii czy zdobywały kompetencji teologicznych, jeśli nie otrzymają od dorosłych konkretnych treści. Podstawowym kryterium doboru tych treści powinno być ich znaczenie dla życia i wiary dzieci. Naturalną przestrzenią uprawiania teologii dla dzieci jest katecheza i kaznodziejstwo. Jej treści i sposób ich przekazu wyznacza wówczas Magisterium Ecclesiae i liturgia.
The contemporary concept of religious education features a postulate which says that when talking with children about God, children should be treated as the subject of theological reflection. It is because children can “go on” about God, theologize, create their own theodicy and interpret the world around them in their own way. On the basis of such experiences and postulates, a new theological discipline called children’s theology – practised for many years at universities in western Europe – was created. One can distinguish its three interrelated aspects: theology of children, i.e. their own theological reflection, children’s independent theologizing; theology with children, i.e. joint theologizing involving adults and children, asking theological questions and answering them; theology for children, i.e. deduction-free introduction of children to academic theology. The third dimension is not well developed theoretically. The present article outlines a discourse on its essence, criteria for the selection of contents and the way of their conveyance, as well as its significance for such areas of practical theology as catechetics or homiletics.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 49-61
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concepts of Spirituality at Universities of Today
Koncepcje duchowości na uniwersytetach dzisiaj
Autorzy:
Jastrzębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035121.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowość
teologia
uniwersytet
spirituality
theology
university
Opis:
W naszych czasach koncepcja, pojęcie lub rozumienie duchowości weszło w niezwykle dynamiczną fazę. Proces ten można również zaobserwować w sposobie nauczania duchowości na różnych uniwersytetach. Ogólnie mówiąc, w podejściu do studiowania duchowości można wyodrębnić cztery czynniki lub wymiary: ontologiczne albo fenomenologiczne oraz fundamentalne albo pragmatyczne. Celem tego artykułu jest zilustrowanie rozróżnienia naszkicowanego podziału w oparciu o wybrane przykłady programów uniwersyteckich, analiza porównawcza rozumienia duchowości i jej konsekwencji dla programów akademickich. Jeden z możliwych przyszłych kierunków rozwoju duchowości można przedstawić jako proces stopniowego poszerzania jej rozumienia. Duchowość katolicka stanie się bardziej ekumeniczna (chrześcijańska), a następnie międzyreligijna – obecnie jesteśmy świadkami znaczącego zainteresowania buddyzmem, w końcu nawet niereligijna, tj. obejmująca wszystkie możliwe duchowe doświadczenia człowieka.
In today’s world, the concept of spirituality has entered into an extremely dynamic phase. This evolution is especially noticeable in the way spirituality is being taught at various universities. This paper will discuss studying spirituality from a Roman Catholic perspective viewed in a combination of four dimensions: ontological or phenomenological and foundational or pragmatic. It will take into account future directions in the approach to spirituality, including the ecumenical (Christian), the interreligious, and the non-religious. The aim of this paper is to develop the above-stated characteristics based on some chosen examples of university curricula, then having done so, to elaborate a comparative analysis of the understanding of spirituality and its implications for academic programs.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 99-113
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgiczna perspektywa teologii
Liturgical Perspective of Theology
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036490.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
teologia
Ratio fundamentalis 2016
Biblia
theologia prima
theologia secunda
Objawienie Boże
przekaz Objawienia Bożego
teologia liturgiczna
teologia systematyczna
teologia pastoralna
liturgy
theology
Bible
Divine Revelation
transmission of Divine Revelation
liturgical theology
systematic theology
pastoral theology
Opis:
Ważną pomocą w znalezieniu właściwego miejsca liturgii w teologii i sposobu uprawiania teologii jest nowy dokument Kongregacji ds. Duchowieństwa Stolicy Apostolskiej z 16 grudnia 2016 r., zatytułowany Dar powołania do kapłaństwa. Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis. Dokument ten podaje nową kolejność przedmiotów wykładanych w seminariach duchownych. Na pierwszym miejscu znajduje się Pismo Święte, będące duszą teologii (por. DV 24), a zaraz po nim studium świętej liturgii, która „winna być uznana za dyscyplinę podstawową”. Stało się tak dlatego, że Biblia wraz z liturgią są teologią żywą, teologią pierwszą i podstawowym locus dla całej teologii. Wpływ na to ma też nowe, pogłębione rozumienie liturgii w Katechizmie Kościoła Katolickiego i u współczesnych teologów (J. Corbon, A.M. Triacca, A. Schmemann, J. Ratzinger) oraz głębsze powiązanie liturgii z Objawieniem Bożym i jego przekazem. Autor dostrzega szczególne znaczenie teologii liturgicznej, skoncentrowanej na łącznym ukazywaniu trzech składowych elementów liturgii, czyli zbawczego misterium Boga, celebracji liturgicznej i życia chrześcijańskiego. Może być ona sprawowana z perspektywy każdego z elementów liturgii. Teologia liturgiczna jest najdoskonalszym spełnieniem liturgicznej perspektywy teologii.
An important help in finding the right place for the liturgy in theology and the manner of doing theology is the new document of the Congregation for the Clergy The Gift of Priestly Vocation. Ratio Fundamentalis Institutionis Sacerdotalis issued on 16 December 2016. This document provides a new order of subjects taught in the seminaries. Sacred Scripture is put first being the soul of theology (Dei Verbum 24). It is followed immediately by the study of the sacred liturgy, which “must be considered a fundamental discipline”. This is because Scripture and the liturgy constitute a living theology, they are the first and primary locus for entire theology. The fact that liturgy immediately followed Sacred Scripture is also influenced by a new, in-depth understanding of the liturgy found in the Catechism of the Catholic Church and in contemporary theologians (J. Corbon, A.M. Triacca, A. Schmemann, J. Ratzinger and a deeper connection of the liturgy with Divine Revelation and its transmission. The author of the article recognizes the particular significance of liturgical theology, focused on the joint presentation of the three components of the liturgy, that is, the salvific mystery of God, the liturgical celebration and Christian life. Liturgical theology can be done from the perspective of each of the elements of the liturgy (Mysterium-Actio-Vita). Liturgical theology is the most perfect fulfilment of the liturgical perspective of theology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8; 91-105
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atribúty kresťanskej antropológie
Attributes of Christian Anthropology
Atrybuty chrześcijańskiej antropologii
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036836.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia
teologia
osoba
godność
anthropology
theology
person
dignity
Opis:
Teologia rozwija i formułuje swoje refleksje w kontekście obecności człowieka w świecie. Antropologia chrześcijańska jest szczególnie zaangażowana w tę misję. Protologia wskazuje na pierwotny zamysł Boga wobec człowieka, który jest ukierunkowany ku eschatologicznemu spełnieniu. Antropologia w wykładzie Kościoła katolickiego wyrasta na solidnym fundamencie misterium Chrystusa. Chociaż jest wiele rzeczy, które ulegają zmianie w czasie, to są wartości, które się nie zmieniają, gdyż mają fundament w Chrystusie. Kościół katolicki wskazuje na ostateczny cel życia człowieka. Antropologia stoi w służbie teologii w jej wielu wymiarach. Ważne jest, aby uznać personalistyczny wymiar teologii.  
Theology develops and formulates its reflections in the context of human presence in the world. Christian anthropology is particularly committed to this mission. Protology points to God’s original plan for the man, who is oriented towards eschatological fulfilment. Anthropology in the teachings of the Catholic Church is based on a solid foundation of the mystery of Christ. Although many things change over time, there are certain values that are not subject to such change, because they have a foundation in Christ. The Catholic Church indicates the ultimate goal of human life. Anthropology stands in the service of theology in its many dimensions. It is important to recognize the personalist dimension of theology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 2; 5-16
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia komparatywna. Geneza, opcje, szanse i problemy
Comparative Theology. Origins, Options, Opportunities and Problems
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040747.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia komparatywna
teologia religii
religioznawstwo
metoda
metodologia
prawda
religia
comparative theology
theology of religions
religious studies
method
methodology
truth
religion
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel prezentację i krytyczną ocenę teologii komparatywnej (comparative theology). Dyscyplina ta uprawiana jest głównie w środowiskach anglosaskich, a ostatnio w Niemczech. W części pierwszej ukazano genezę oraz pojęcie teologii komparatywnej. Widzi się w niej dyscyplinę teologiczną, która w dialogu z innymi naukami religiologicznymi, zwłaszcza z empirycznym religioznawstwem (comparative religion), dokonuje refleksji nad innymi religiami. Tym, co odróżnia ją od teologii religii, jest jej mikrologiczny charakter (tj. koncentracja na zagadnieniach szczegółowych) oraz konsekwentnie stosowana metoda porównawcza. Nie jest ona jednak religioznawstwem, gdyż nie poprzestaje na zwykłym opisie zjawisk religijnych, ale stawia pytanie o ich prawdziwość. Teolog komparatywny nie dystansuje się też od własnej tradycji religijnej, ale stara się na nią spojrzeć z perspektywy innych tradycji, z którymi prowadzi uczciwy dialog. Teologia komparatywna jest zjawiskiem wysoce zróżnicowanym (nie ma jednej koncepcji tej dyscypliny). Różnorodność tę ukazano na przykładzie komparatystyki F.X. Clooney'a oraz R.C. Neville’a. Kolejna część artykułu poświęcona jest kwestiom metodologicznym. Status metodologiczny teologii komparatywnej nie jest jeszcze do końca ustalony. Dwa zagadnienia są tutaj szczególnie ważne: relacja teologii komparatywnej do empirycznych nauk o religii oraz jej stosunek do teologii religii. Autor nie zgadza się ztezą, że teologia komparatywna powinna zastąpić teologię religii. Niejasny jest przede wszystkim teologiczny charakter teologii komparatywnej. Samo podjęcie kwestii prawdziwości przekonań religijnych nie czyni z niej jeszcze teologii. Także filozofia religii podnosi tę kwestię. Z drugiej strony zarzuty teologów komparatywnych pod adresem teologii religii są po części słuszne (ogólnikowość, aprioryczność wydawanych sądów, niedocenianie inności/odmienności itd.). W takiej sytuacji można by sobie życzyć twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być „komparatywna teologia religii”.
This article describes the comparative theology and focuses on its critical assessment. As a scientific discipline, it has been developed mainly in Anglo-Saxon circles and recently in Germany, as well. In the first part the author presents origins and the concept of comparative theology. It is generally understood as a theological discipline which reflects on other religions within the frame of dialogue with religiological sciences, especially with the empirical comparative religion. The micro-logical nature (i.e. specific issues) and the consistently applied comparative method distinguish it from the theology of religions. It is not, however, a part of religious studies in general because it does not confine itself to mere description of religious phenomena, but it raises the question of its veracity. Comparative theologians do not distance themselves from their own religion, but they attempt to look at it from the perspective of other traditions in the context of genuine interreligious dialogue. The comparative theology is highly diverse (there is no just one conception of it). The author illustrates this diversity with the views of two comparative theologians: F.X. Clooney and R.C. Neville. The second part of the article deals with methodological issues. The methodological status of comparative theology has not been fully established yet. Two issues are particularly important here; the relation of the comparative theology with empirical religious studies and its relationship to the theology of religions. The author does not agree with the thesis that the comparative theology should replace the theology of religions. Decisive in this respect is the unclear theological nature of comparative theology. Mere focusing on the veracity of religious beliefs does not make theology out of it. The philosophy of religion raises this issue as well. On the other hand allegations of comparative theologians against the theology of religions are partly true (i.e. vagueness, apriority of judgments, underestimation of otherness/difference, etc.). In such asituation a creative cooperation of both disciplines could be the solution, with a “comparative theology of religions” as a final consequence.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 43-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobre el discernimiento eclesial
On Ecclesial Discernment
O rozeznawaniu kościelnym
Autorzy:
Iglesias, Ramiro Pellitero
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034955.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rozeznawanie kościelne
synodalność
teologia praktyczna
teologia pastoralna
rozeznanie i ewangelizacja
ecclesial discernment
synodality
Practical theology
Pastoral theology
discernment and evangelisation
Opis:
La cuestión del discernimiento, de antigua raíz tanto clásica como cristiana, es de particular actualidad por varias razones, sobre todo en su vertiente eclesial: entre ellas, el camino de la sinodalidad, la renovación de la teología práctica (teología moral, espiritual y pastoral), continuas referencias de los textos magisteriales e impulso que se desea dar a la participación de todos los fieles en la misión de la Iglesia. Por ello se ve conveniente, en primer lugar, explicar las características del discernimiento en la perspectiva cristiana y teológica. En segundo lugar conviene explorar las características específicas del discernimiento eclesial y detenerse particularmente en ciertos detalles o aspectos de su dinamismo, para distinguirlo de otros procesos similares o que pretenden, con algunos defectos, llevarlo adelante al servicio de la evangelización. Asimismo, conviene subrayar las actitudes fundamentales esperables por parte de las personas que lo ejercen. Finalmente, el texto hace una llamada de atención a la necesidad de la interdisciplinariedad, es decir, la necesidad de contar con las ciencias, especialmente las ciencias humanas, en el discernimiento eclesial.
Kwestia rozeznania, wywodzącego się z okresu starożytności, zarówno epoki klasycznej, jak i chrześcijańskiej, jest dziś szczególnie aktualna z wielu powodów, zwłaszcza w aspekcie eklezjalnym: wśród nich należy wymienić drogę synodalności, odnowę teologii praktycznej (teologii moralnej, duchowej i pastoralnej), ciągłe odniesienia do dokumentów Magisterium Kościoła oraz nacisk na uczestnictwo wszystkich wiernych w misji Kościoła. Z tego powodu wydaje się zasadnym, aby, po pierwsze, omówić cechy rozeznawania w perspektywie chrześcijańskiej i teologicznej. Po drugie, konieczne jest zbadanie specyficznych cech rozeznania kościelnego, a zwłaszcza zwrócenie uwagi na pewne szczegóły lub aspekty jego dynamiki, aby odróżnić je od innych podobnych procesów lub tych, które, choć obarczone pewnymi wadami, wykorzystują je na potrzeby ewangelizacji. Należy również uwypuklić zasadnicze postawy osób, które ją sprawują. Wreszcie, autor zwraca uwagę na potrzebę interdyscyplinarności, tzn. potrzebę włączenia nauki (zwłaszcza nauk o człowieku) w rozeznawanie eklezjalne.
The question of discernment, which has ancient roots both classical and Christian, is today particularly relevant for several reasons, especially in its ecclesial aspect: among them, the path of synodality, the renewal of Practical theology (Moral, Spiritual and Pastoral theology), the continuous references of the magisterial texts and the impetus to be given to the participation of all the faithful in the mission of the Church. For this reason, it seems appropriate, first of all, to explain the characteristics of discernment in a Christian and theological perspective. Secondly, it is necessary to explore the specific characteristics of ecclesial discernment and to dwell in particular on certain details or aspects of its dynamism, in order to distinguish it from other similar processes or those which claim, although with certian defects, to carry it forward in the service of evangelisation. It is also important to underline fundamental attitudes on the part of the people who exercise it. Finally, the text calls attention to the need for interdisciplinarity, i.e. the need to include the sciences, especially the human sciences, in ecclesial discernment.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 11; 87-104
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czasy przykładać do miary Chrystusa. Postęp(owanie) ku Bogu a ubóstwienie postępu – kryteria J. Ratzingera/Benedykta XVI
To Measure the Times by the Yardstick of Christ Progress(ing) Towards God and Divinization of Progress – J. Ratzinger/ Benedict XVIs Criteria
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040612.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postęp
bałwochwalstwo
prawda
zbawienie
historia
Bóg
człowiek
teologia
Opis:
Nowoczesne rozumienie postępu, wynikające z naczelnego i niczym nieuwarunkowanego miejsca i rangi, jakie obecnie w antropologii zyskały wolność i rozum, okazuje się w istocie ograniczać kierunek rozwoju człowieka do poszerzania możliwości technologicznych i kultywowania nowości oraz zmiany jako wartości samych w sobie. W ten sposób zapoznany zostaje właściwy sens rozwoju (historii) ludzkości zmierzającej wszak od swojego początku w Bogu ku spełnieniu w Nim – zjednoczeniu z Chrystusem. Zamienianie docześnie użytecznych technik, umiejętności i narzędzi na inne, jeśli pozbawione jest moralnej miary, celu i duchowego odniesienia, nie można uznać za rzeczywiste doskonalenie. Ta niebezpieczna redukcja, uwodząca pozorną skutecznością działań i szybkimi doczesnymi profitami (materialnymi, psychologicznymi itp.) – przestrzega J. Ratzinger/Benedykt XVI – staje się niekiedy również udziałem Kościoła i teologii. Tymczasem ich zadaniem nie jest koniecznie „pozostawanie na czasie”, lecz ochrona świata i człowieka przed ideologiami i tendencjami niszczącymi, grzesznymi, śmiercionośnymi, a do takich należą technokracja i bałwochwalcza dyktatura postępu.
Modern understanding of progress, resulting from freedom and mind that have been given such principal and unconditioned place and importance by current anthropology, turns out to restrict, in fact, the direction of human development toward extending technological capabilities and cultivating innovations or changes as values in themselves. This way the proper sense of the mankind (and its history) is perceived; of the mankind that, after all, makes its way from its origin in God towards its fulfillment in Him – toward the unification with Christ. Replacement of earthly useful techniques, skills or tools with others cannot be considered as a real improvement, if it is deprived of the moral yardstick, purpose and spiritual reference. J. Ratzinger/Benedict XVI warns that this dangerous reduction, deluding with ostensible effectiveness of operations and worldly profits (material, psychological etc.), sometimes involves also the Church and theology. Meanwhile, their task is not to necessarily `keep up with times', but to protect the world and men against destructive, sinful or deadly ideologies and tendencies, such as technocracy and idolatrous dictatorship of progress.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 21-45
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cnota jako kapitał społeczny
Virtue as a Social Capital
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040595.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia moralna
cnota
życie społeczne
moral theology
virtue
social life
Opis:
Niniejszy artykuł, opisując pojęcie cnoty i jej miejsce w formowaniu dojrzałości osoby, wskazuje na społeczny wymiar sprawności moralnych, które znajdują swe reperkusje w relacjach międzyludzkich. Cnota stanowi kapitał społeczny przez to, że wyzwala w człowieku określone mechanizmy uzdalniające go do zaangażowania się w realizację dobra wspólnego. Staje się ona szczególnym spoiwem ludzkich relacji, gdy zapewnia człowiekowi warunki do nawiązywania egzystencjalnych więzi z innymi oraz kształtuje osobowy sposób przeżywania i reagowania na pojawiające się wyzwania. Cztery cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, męstwo i umiarkowanie tworzą spójną kwadrygę postaw, które warunkują zdolność panowania nad sobą i możność odpowiedzialnego udzielania się na rzecz innych. Najwyższym przejawem kapitału społecznego jest miłość, dzięki której człowiek jest gotowy oddać życie w służbie bliźniego.
The present article, describing the concept of virtue and its place in the formation of a person’s maturity, points to the social dimension of moral competences that have their repercussions in interpersonal relations. Virtue is a social capital thanks to the fact that it triggers definite mechanisms in a man, enabling him to get involved in the realization of the common good. It becomes a special cement of human relations when it ensures proper conditions for forming existential bonds with others and it shapes a personal way of experiencing the challenges that one encounters and of responding to them. The four cardinal virtues: prudence, justice, courage and temperance make up a cohesive quartet of attitudes that determine one’s ability to control himself and the possibility to help others in a responsible way. The supreme manifestation of the social capital is love, owing to which a man is prepared to give his life in the service of his neighbor.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 3; 59-75
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Which Philosophy for which Theology?
Jaka filozofia dla jakiej teologii?
Autorzy:
Duque, João Manuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034982.pdf
Data publikacji:
2022-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia
teologia
hermeneutyka
fenomenologia
metafizyka
philosophy
theology
hermeneutics
phenomenology
metaphysics
Opis:
The ancestral relationship between philosophy and theology will be worked here not abstractly but based on some of its historic achievements. From the diversity of theological areas and theological discourse trends—especially in the last century—the article proposes to establish a relationship between this diversity and the diversity of some contemporary philosophical proposals. Among the huge variety, we chose to refer to hermeneutical philosophy, philosophy of language, phenomenology and some “unique” cases. The article ends with a reflection on the relationship between theology and metaphysics.
Relacje niejako rodowe między filozofią a teologią są tu omawiane nie abstrakcyjnie, ale na kanwie niektórych historycznych dokonań. Wobec różnorodności dziedzin teologicznych i nurtów teologicznych dyskursów — zwłaszcza w ostatnim stuleciu — proponuje się ustalenie związku między ową teologiczną różnorodnością a różnorodnością niektórych współczesnych propozycji filozoficznych. Spośród wielu różnorodnych obszarów autor postanowił odwołać się do filozofii hermeneutycznej, filozofii języka, fenomenologii i niektórych „unikatowych” przypadków. Artykuł kończy refleksja na temat relacji między teologią a metafizyką.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 5-20
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiarygodność Kościoła według Josepha Ratzingera
The Credibility of the Church according to Joseph Ratzinger
Autorzy:
Borto, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037175.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J. Ratzinger
wiarygodność
Kościół
teologia fundamentalna
credibility
Church
fundamental theology
Opis:
Myśl teologiczna Josepha Ratzingera jest dla współczesnej teologii jednym z ważnych punktów odniesienia. Jednocześnie można dziś już stwierdzić, że myśl niemieckiego Teologa jest na tyle dostępna, iż możliwe staje się całościowe i krytyczne opracowanie poszczególnych zagadnień z jego spuścizny teologicznej. Autor niniejszego artykułu podjął się opracowania jednego z kluczowych tematów dla refleksji teologicznofundamentalnej – rozumienia wiarygodności Kościoła. Temat ten nie znalazł całościowego i systematycznego opracowania w twórczości J. Ratzingera. Jednocześnie analiza jego twórczości wskazuje, że za poszczególnymi opracowaniami o charakterze cząstkowym kryje się określona koncepcja wiarygodności Kościoła. Autor niniejszego artykułu postanowił ukazać tę koncepcję omawiając następujące zagadnienia: warunki określające możliwość refleksji nad zagadnieniem wiarygodności Kościoła, więź Kościoła z Osobą Chrystusa (historyczny wymiar wiarygodności Kościoła), cechy decydujące o wiarygodności wspólnoty kościelnej w jej aktualnym istnieniu.
The Joseph's Ratzinger's theological thought is for the contemporary theology one of important datum points. Simultaneously we can today declare that the thought of the German Theologian is enough accessible, that it is possible to elaborate generally and critically single themes presented in his theological heritage. The author of the present article undertook one elaboration of key-problems for the fundamental theological reflection: how the German theologian seized the problem of the credibility of the Church. This theme did not find the general and systematic elaboration in the J. Ratzinger's publications, and simultaneously the analysis of his thought indicates that behind the singular elaborations about the partial character hides the certain determined conception of the credibility of the Church. The author of the present article decided to show this conception talking over following problems: conditions defining the possibility of the reflection over the problem of the reliability of the Church, the bond of the Church with the Person of Christ (the historic dimension of the reliability of the Church), features decisive about the reliability of Church community in her current existence.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 73-86
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giovanni Duns Scoto: Un Teologo Incompreso, un Santo da Riscoprire
John Duns Scotus: A Misunderstood Theologian, a Saint to Be Rediscovered
Jan Duns Szkot: niezrozumiany teolog, wciąż nieodkryty święty
Autorzy:
Panaro, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706308.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia
świętość
doktryna
rozum
wiara
theology
holiness
doctrine
reason
faith
Opis:
Nell’approccio al pensiero di Giovanni Duns Scoto, ci si imbatte in maniera inevitabile con la luminosa testimonianza di vita di un grande santo. Si ha a che fare con “un insieme inseparabile di filosofia, teologia e spiritualità”. Giovanni Duns Scoto, filosofo e teologo del XIII secolo è un autore controverso e originale. Le sue opere in passato hanno avuto più critici e oppositori che sostenitori e discepoli. È un pensatore più moderno di quanto ci si possa immaginare. Non è per niente uno fra i tanti teologi e filosofi del passato, né i suoi scritti servono solo ad impolverare le nostre biblioteche. „Non è un fossile da ammirare, ma è un Maestro vivo e palpitante, pieno di ardore e di preziose intuizioni” di grande attualità. Questo francescano di origine scozzese, nato tra il 1265/66 e morto a Colonia l’8 novembre del 1308 lontano dalla sua patria, è un teologo ed un santo di grande spessore che solo oggi forse possiamo iniziare ad apprezzare.
Badając myśl Jana Dunsa Szkota, nieuchronnie napotyka się na świetlane świadectwo życia tego wielkiego świętego. Mamy tu do czynienia z „nierozerwalną całością filozofii, teologii i duchowości”. Jan Duns Szkot, filozof i teolog żyjący w XIII wieku, jest autorem kontrowersyjnym i oryginalnym. Jego twórczość w przeszłości miała więcej krytyków i przeciwników niż zwolenników i uczniów. Nie jest on bynajmniej jednym z wielu teologów i filozofów przeszłości, a jego pisma nie służą jedynie do zbierania kurzu w naszych bibliotekach. „Nie jest on skamieliną, którą można podziwiać, ale jest żywym i zachwycającym Mistrzem, pełnym zapału i cennych spostrzeżeń” o wielkiej aktualności. Jego myśl jest bardziej nowoczesna, niż można by przypuszczać. Ten franciszkanin szkockiego pochodzenia, który urodził się w 1265 lub 1266 r., a zmarł 8 listopada 1308 r. w Kolonii, daleko od swojej ojczyzny, jest teologiem i świętym o wielkiej głębi, którą być może dopiero dzisiaj zaczynamy dostrzegać.
In approaching the thought of John Duns Scotus, one inevitably encounters the luminous life testimony of a great saint. One is dealing with “an inseparable whole of philosophy, theology and spirituality.” John Duns Scotus, 13th century philosopher and theologian, is a controversial and original author. His works in the past have had more critics and opponents than supporters and disciples. He is a more modern thinker than one might imagine. He is by no means one of the many theologians and philosophers of the past, nor are his writings just gathering dust in our libraries. “He is not a fossil to be admired, but a living and throbbing Master, full of ardour and valuable insights” of great relevance. This Scottish-born Franciscan, born between 1265/66 and died in Cologne on the 8th November 1308, far from his homeland, is a theologian and a saint of great depth that we can perhaps only begin to appreciate today.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 43-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii pastoralnej
Contribution of Rev. Prof. Adam Ludwik Szafrański in the Development of Pastoral Theology
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040555.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Adam Ludwik Szafrański
teologia pastoralna
kairologia
pastoral theology
kairology
Opis:
W 2014 roku przypadła 10 rocznica śmierci Profesora KUL, ks. A.L. Szafrańskiego. Stanowi to okazję do ponownego pochylenia się nad jego dorobkiem naukowo-pisarskim. Ten artykuł ma charakter przeglądowy i prezentuje osiągnięcia Szafrańskiego na temat: historii myśli teologicznej, koncepcji teologii pastoralnej, teologii parafii oraz teologii znaków czasu, czyli kairologii. Uprawiana przez Szafrańskiego teologia pastoralna jawi się jako teologia żywa, dynamiczna, egzystencjalna i stale poszukująca. Jest to teologia człowieka i jego kultury, a także teologia dialogu ze światem współczesnym, problemami współczesnego społeczeństwa i dokonującymi się w nim przemianami. Wracając stale do fundamentalnych źródeł teologii – do Pisma Świętego i Tradycji, ks. Szafrański pozostawał wrażliwy na znaki czasu, w których usiłował usłyszeć głos Boga przemawiającego w historii świata i człowieka, ale także we wspólnocie Kościoła. Wydaje się, że właśnie ten styl uprawiania teologii pastoralnej, jakiego wzór pozostawił swoim uczniom ks. prof. A.L. Szafrański, jest wciąż aktualny i adekwatny do wyzwań, przed jakimi stoi Kościół w Polsce na początku XXI wieku.
In 2014 we celebrated the 10th anniversary of the death of Fr. A.L. Szafrański, professor at the Catholic University of Lublin. This is an opportunity to re-examine his scientific output. This article presents the achievement of Szafrański on the history of theological thought, concept of pastoral theology, theology of the parish, and theology of signs of the times – called kairology. Szafrański's pastoral theology can be defined as alive, dynamic, existential and constantly seeking theology. It is a theology of human beings and human culture, and theology of dialogue with modern world, problems of modern society and its changes. Szafrański was returning permanently to the fundamental sources of theology – the Holy Scripture and the Tradition, but he always remained sensitive to the signs of the times in which he tried to hear the voice of God speaking in the history of the world and man, but also in the community of the Church. It seems this style of pastoral theology, Szafrański left to his disciples as a model, is still up to date and relevant to the challenges facing the Church in Poland at the beginning of the XXI century.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 143-157
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Noël-Antoine Pluche and the Spectacularity of Nature
Noël-Antoine Pluche i spektakularność przyrody
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035092.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Pluche
fizyka
teologia
teleologia
monoteizm
physics
theology
teleology
monotheism
Opis:
Artykuł przedstawia poglądy abbé Pluche’a, którego książki były bardzo popularne w osiemnastowiecznej Francji. W Spektaklu przyrody i w Historii niebios chciał wzbudzić w czytelnikach zainteresowanie otaczającym ich światem, bowiem według niego przyroda jest księgą napisaną przez Boga-Stwórcę, a czytając ją właściwie, ludzie mogą zobaczyć opatrznościową opiekę Boga. Aby walczyć z atomizmem i przypadkowością w przyrodzie, Pluche wprowadził do fizyki szereg podstawowych substancji jako fundamentalnych elementów przyrody, z których szczególnie ważne było światło. Pluche poświęcił wiele uwagi problemowi pochodzenia religii i obrzędów religijnych. Według niego monoteizm był pierwotną religią, a bałwochwalczy politeizm to jego późniejsze wypaczenie.
The article present views of abbé Pluche whose books were very popular in 18th century France. In his Spectacle of nature and The history of the heavens he wanted to stir in his readers an interest in the world around them. Nature is a book written by God, the creator of this nature, and by reading it properly, people can see the providential care of God. To combat atomism and randomness, Pluche introduced in his physics many elementary substances as foundational elements, of which particularly important was light. Pluche devoted considerable attention to the problem of the origin of religion and religious rites. For Pluche, monotheism was the original religious faith and idolatry was a later religious development which was basically a perversion of monotheism.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 4; 41-59
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 96

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies