Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "posługa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Ordained and Baptized Ministries Through the Lens of Liturgical Singing
Posługa osób ochrzczonych i wyświęconych w kontekście śpiewu liturgicznego
Autorzy:
Haspelmath-Finatti, Dorothea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131682.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia liturgii
śpiew
neurobiologia
posługa
ekumenizm
liturgical theology
singing
neurobiology
ministries
ecumenism
Opis:
After decades of ecumenical dialogue, the understanding of the relationship between the ministries of the baptized and the ordained continues to be a dividing matter between churches and traditions. This paper suggests that liturgical singing, in which individual and communal song with specific roles become a single and unified liturgical action, offers a model aiming to contribute to the bridging of this persistent divide. Liturgical theologians have in recent times begun to analyse the fabric of liturgical artistic activities and the complex relationship between the different ministries involved. Here, the dialogue with neurobiological research has helped theology to better understand the roles and functions of the single voice and the group of voices woven into the liturgical texture. This paper proposes that a better understanding of the functioning and the aesthetic nature of liturgical singing puts a new hermeutical tool at the service of the ecumenical dialogue on ministry.
Po kilkudziesięciu latach dialogu ekumenicznego zrozumienie relacji między posługą osób ochrzczonych i wyświęconych nadal stanowi kwestię dzielącą kościoły i tradycje. W niniejszej pracy autorka stawia tezę, że śpiew liturgiczny, w którym pieśni o określonej funkcji wykonywane indywidualnie i wspólnie stają się jednoczącym elementem liturgii, stanowi model, którego zadaniem jest zniesienie tych podziałów. Od niedawna teologowie liturgii analizują oprawę artystyczną liturgii i złożoną relację pomiędzy różnymi rodzajami posługi. Odkrycia w dziedzinie neurobiologii pozwalają teologom lepiej rozumieć rolę pojedynczego głosu i grupy głosów przenikających liturgię. Autorka artykułu sugeruje, że lepsze zrozumienie funkcjonowania i estetycznego charakteru śpiewu liturgicznego daje nam nowe hermeneutyczne narzędzie, przydatne w prowadzeniu ekumenicznego dialogu o posłudze w Kościele.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 41-51
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Sustainable) development through deliverance (ministry) in West Africa?
(Zrównoważony) rozwój poprzez posługę wybawienia w Afryce Zachodniej?
Autorzy:
Grodz, Stanislaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034934.pdf
Data publikacji:
2021-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
African-Initiated Churches
neopentekostalizm
zrównoważony rozwój
posługa wybawienia
African Initiated Churches
Neopentecostalism
sustainable development
deliverance ministry
Opis:
One might wonder what both matters named in the title have in common because they belong to two rather different world perceptions. In the conclusion of his latest book (2015) Paul Gifford still insisted that development – conceived according to the Western secularised perception – was hardly possible there, where people continue operating within the “enchanted” worldview. It seems, however, that this “impossibility” may actually become possible, although through quite a surprising twist of mind called “decolonisation of development”.
Można by się zastanawiać, co obie wymienione w tytule zagadnienia mają ze sobą wspólnego, ponieważ należą do dwóch zgoła odmiennych percepcji świata. W zakończeniu swojej ostatniej książki (2015) Paul Gifford nadal upierał się, że rozwój – pojmowany w duchu zachodniego sekularyzmu – jest prawie niemożliwy tam, gdzie ludzie nadal funkcjonują w obrębie „zaczarowanego” światopoglądu. Wydaje się jednak, że ta „niemożność” może faktycznie stać się możnością, choć dzięki zastosowaniu dość zaskakującego zabiegu intelektualnego zwanego „dekolonizacją rozwoju”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 115-129
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kommunitätszentren in Prager Erzdiözese. Neue Orte der Gemeinwesenarbeit oder orte der Neuen Pastoral
Community centers in prague archdiocese. New places to work of communities or places of new pastoral
Autorzy:
Opatrný, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040544.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Archidiecezja w Pradze Czeskiej
nowa ewangelizacja
posługa społeczna
duszpasterstwo społeczne
Archdiocese of Prague
new evangelization
community work
community pastoral
Opis:
Artykuł prezentuje tzw. archidiecezjalne ośrodki komunikacji kulturowej w Pradze Czeskiej, które zostały ustanowione przez Kościół katolicki w dużych osiedlach mieszkaniowych, gdzie w czasie komunizmu nie wolno było budować kościołów i odpowiedniej infrastruktury duszpasterskiej. Konkretnie chodzi o Centrum św. Prokopa i Centrum Matki Teresy z Kalkuty. Studium zawiera refleksję nad programami, jakie te ośrodki oferują zlaicyzowanym mieszkańcom Pragi. Punktem odniesienia prowadzonej refleksji jest teologia praktyczna i katolicka nauka społeczna. Niektórzy sugerują, że różne formy pracy społecznej realizowane w praskich centrach kulturowych nie mają wiele wspólnego z duszpasterstwem. Jednak duszpasterstwo ma charakter dialogowy, dlatego każde spotkanie z człowiekiem stwarza okazję na zbliżenie go do Boga i do Kościoła. Ludzie obojętni religijnie korzystający z oferty socjalnej centrów kulturowych w Pradze poprzez dialog z wierzącymi mogą odkryć na nowo piękno wiary chrześcijańskiej. Sens tworzenia centrów kulturowych w zlaicyzowanych społecznościach wielkomiejskich polega właśnie na stwarzaniu jak najwięcej okazji do spotkania ludzi niewierzących, agnostyków i zdystansowanych od Kościoła z tymi, którzy są gotowi dać świadectwo swojej wiary w Boga i radości bycia we wspólnocie Kościoła.
The article deals with the so-called community centers in the Archdiocese of Prague, which was established by the Catholic Church in large housing estates, where during Communism it was not allowed to build churches and corresponding infrastructure. The study reflects the programs these centers offer in terms of practical theology and theological concept of community work. Some findings suggest that community work is not realized in the centers explicitly, however, pastoral work of the centers contains significant elements of theological concept of community work.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 5-20
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługi religijne udzielane ochrzczonym niekatolikom
Religious Services Given to Baptised Non-Catholics
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108778.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
Konferencja Episkopatu Polski
niekatolicy
opieka duszpasterska
posługa religijna
ecumenism
non-Catholics
pastoral care
Polish Bishops' Conference
religious service
Opis:
Artykuł jest komentarzem do dokumentu Rady Prawnej i Rady ds. Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski z 8 marca 2022 pt. Pro memoria dotyczące posług religijnych udzielanych wiernym z Kościołów i Wspólnot kościelnych niemających pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim, który przypomina istniejące w tym względzie zasady z dodaniem wyjaśnienia. Artykuł przedstawia cel, strukturę, źródła i wybrane przepisy Pro memoria oraz wyodrębnia ich teologiczne i duszpasterskie akcenty.
The article is a commentary to the document of the Law Council and of the Council for Ecumenism of the Polish Bishops' Conference of the 8 March 2022 entitled Pro memoria regarding religious services provided to the faithful from Churches and Ecclesial Communities that do not have full communion with the Catholic Church, which resembles the existing rules in this aspect, with an additional explanation. The article presents the purpose, structure, sources and selected provisions of the Pro memoria and distinguishes their theological and pastoral accents.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 159-175
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa akolity w ujęciu duchowościowo-liturgicznym
The Acolyte’s Ministry Seen from a Spiritual and Liturgic Perspective
Autorzy:
Olech, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035060.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
akolita
duchowość akolity
posługa akolity
kapłaństwo wspólne
kapłaństwo służebne
święcenia niższe
nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej
acolyte
acolyte spirituality
acolyte ministry
common priesthood
ministerial priesthood
minor ordination
extraordinary minister of the Holy Communion
Opis:
Potrydenckie obrzędy święceń akolitatu (święcenia niższe) wskazywały na to, że akolita ma być Bożym światłem dla innych (por. Mt 5,16; Flp 2,15-16). Akolici mają też być synami światłości (por. Ef 5,8; Łk 11,36), przyobleczonymi w zbroję światła (por. Rz 13,12), a będąc gorliwymi we wszelkiej sprawiedliwości, dobroci i prawdzie, mają oświecać siebie, innych i Kościół (por. Ef 5,9). Ponadto, przynosząc do ołtarza wino i wodę, sami mają składać w ofierze życie czyste i dobre uczynki (por. Rz 12,1). Duchowość akolity w ujęciu motu proprio Ministeria quaedam i obrzędów ustanowienia akolitów polega głównie na realizacji kapłaństwa wspólnego, tak przy stole Eucharystii, jak i w życiu. Duchowość akolity można też określić mianem eucharystycznej, która polega na składaniu duchowych ofiar w życiu i we Mszy Świętej oraz łączeniu ich z uobecnioną na sposób sakramentalny jedyną ofiarą Chrystusa w każdej Eucharystii. Duchowość eucharystyczna jest zarazem duchowością komunii, wyrasta bowiem z Boga jako komunii Osób, a od strony człowieka polega na budowaniu osobistych więzi z Osobami Trójcy Świętej. Prowadzi to do solidarności i służby, czyli odkrywania ludzi jako sióstr i braci w jednym Kościele i tworzenia z nimi więzów przyjaźni i współpracy w budowaniu mistycznego Ciała Chrystusowego. Duchowość komunii polega więc na konkretnym zaangażowaniu na rzecz innych ludzi, konkretnej pomocy im oraz konkretnych działaniach mających na celu budowanie wspólnoty między ludźmi, czego źródło i szczyt znajduje się w posłudze akolity siostrom i braciom podczas Eucharystii.
The post-Tridentine rites for the ordination to the acolytate (minor orders) indicated that an acolyte was to be God's light for others (cf. Mt 5:16; Phil 2:15-16). Acolytes are also to be the children of light (cf. Eph 5:8; Lk 11:36), clothed with the armor of light (cf. Rom 13:12), and being zealous in all righteousness, goodness and truth they are to enlighten themselves, others and Church (cf. Eph 5:9). In addition, bringing wine and water to the altar they should sacrifice their own pure life and good works (cf. Rom 12:1). The acolyte’s spirituality according to motu proprio Ministeria quaedam and the rites of institution of acolytes consists mainly in the fulfilling of the common priesthood, both at the Eucharist table and in life. The acolyte's spirituality can also be called eucharistic which consists in making spiritual sacrifices in life and at the Holy Mass and joining them with the only sacrifice of Christ in each Eucharist. The eucharistic spirituality is also a spirituality of communion because it grows out of God as the communion of Persons and consists, on the human side, in building personal relationships with the Persons of the Holy Trinity. This leads to solidarity and service which means discovering people as sisters and brothers in one Church and creating bonds of friendship and cooperation with them in building the mystical Body of Christ. Therefore, the spirituality of communion consists in a real commitment to other people, real help for them and real actions aimed at building community between people, the source and summit of which is in the acolyte's serving brothers and sisters in the Eucharist.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 25-37
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymat Papieża
Papal Primacy
Autorzy:
Klausnitzer, Wolfgang
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040459.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
urząd papieski
„posługa Piotra”
prymat biskupa Rzymu
rozwój dogmatów
szkoły teologiczne
perspektywa ekumeniczna odnośnie do prymatu
Papal Office
Peter's Ministry
Primate of the Bishop of Rome
Development of Dogmas
Ecclesiological Schools
Papal Office in Ecumenical Perspective
Opis:
Problematyka teologicznego uzasadnienia urzędu papieskiego obejmuje tradycyjnie trzy pytania: Czy Jezus w osobie Piotra założył urząd uniwersalnej jedności Kościoła (petrinitas)? Czy istnieje sukcesja tego urzędu począwszy od Piotra po dzień dzisiejszy (perpetuitas)? Wjaki sposób urząd Piotra wiąże się z Rzymem jako miejscem jego sprawowania (romanitas)? W artykule przedstawiono nowe koncepcje teologiczne dotyczące prymatu papieża, biorąc pod uwagę obraz Piotra w Nowym Testamencie oraz proces rozwoju urzędu papieskiego w postaci prymatu biskupa Rzymu. Wostatniej części przedłożenia nakreślono perspektywę ekumeniczną, rozpatrywaną na tle teologicznych i magisterialnych wypowiedzi na temat rozwoju dogmatu.
The problem of the theological legitimization of the papacy is traditionally structured in the questions of its possible institution by Jesus Christ (petrinitas), of an eventual succession beginning with Peter until now (perpetuitas) and of the connection of Rome with the “Petrine office” (Romanitas). The article discusses new theological arguments regarding the role of Peter in the NT and the development of the papacy in the form of the primacy of the bishop of Rome in history and sketches some ecumenical perspectives in the context of relevant texts of theological authors and the magisterium on the development of (Catholic) doctrine.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 9; 131-160
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ soborowej konstytucji Gaudium et spes na rozwój teologii pastoralnej i duszpasterstwo
Influence of the Second Vatican Council’s Apostolic Constitution Gaudium et Spes on Progress of the Pastoral Theology and Ministry
Autorzy:
Kamiński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038177.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
Sobór Watykański II
Gaudium et spes
świat współczesny
człowiek
posługa zbawienia
teologia pastoralna
duszpasterstwo
znaki czasu
dialog
Church
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
modern world
man
ministry of salvation
pastoral theology
pastoral ministry
induction
the signs of the times
dialogue
Opis:
Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes jest wydarzeniem przełomowym. Oryginalność tego dokumentu soborowego wyraża się w indukcyjnym i pastoralnym podejściu do problemu stosunku Kościoła i świata. Pastoralny charakter konstytucji Gaudium et spes wyraża się w tym, że nie tylko Bóg, ale także człowiek i świat są w horyzoncie zainteresowań, a także w sposobie zredagowania tegoż dokumentu. O pastoralnym charakterze konstytucji świadczy też indukcyjne podejście do przedstawiania jej treści. Obraz duszpasterstwa, jaki wyłania się z konstytucji Gaudium et spes, jest personalistyczny i uniwersalistyczny. W koncepcji tej duszpasterstwo jest zadaniem całego Kościoła i realizuje się dla ludzi i przez ludzi. Fundamentalne znaczenie ma nauczanie konstytucji Gaudium et spes na temat relacji Kościół–świat. Realizowana przez Kościół posługa zbawienia i posługa wobec świata nie wykluczają się, a Kościół troszcząc się o zbawienie wiernych, ma także dbać o uświęcenie świata.
The Apostolic constitution Gaudium et Spes is a groundbreaking moment. The novelty of this document lies in its inductive and pastoral approach to the relationship of the Church and the world. The pastoral nature of the Apostolic constitution Gaudium et Spes is based on the fact that not only God, but man as well as the world, are in the horizon of its preoccupation. Pastoral nature of the constitution is also seen in the way in which it is written as well as in the inductive presentation of its contents. The image of pastoral ministry which comes up from the constitution Gaudium et Spes is personalistic and universal. In this concept the pastoral ministry is the task of the entire Church and is realized for people and through people. The teaching of the constitution Gaudium et Spes has fundamental meaning for the relationship of the Church and the world. The Church’s ministry of salvation and its ministry toward the world are not excluded since the Church, while taking care for the salvation of the faithful, has to look to sanctification of the world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 5-15
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Safeguarding as Ministry. Promoting a Culture of Safeguarding Children, Young People and Adults at Risk within the Catholic Church of England and Wales
Ochrona i prewencja małoletnich jako posługa Kościoła. Promocja kultury ochrony i prewencji małoletnich oraz zagrożonej młodzieży i dorosłych w Kościele katolickim w Anglii i Walii
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035147.pdf
Data publikacji:
2020-02-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskryminacja
przemoc
zaniedbanie
wykorzystanie seksualne dzieci
edukacja
formacja
ochrona małoletnich i niepełnosprawnych
prewencja
pedagogika prewencji
promocja praw dzieci i młodzieży
ochrony młodzieży
zapobieganie przestępstwom
posługa i misja Kościoła
abuse
sexual abuse
discrimination
violence
child protection
education
formation
prevention
protection of minors
safeguarding
pedagogy of prevention
ministry and mission of the Church
theology of safeguarding
promoting culture of safeguarding
rights of the Child
Opis:
Artykuł przedstawia oddziaływania Kościoła katolickiego w Anglii i Walii w dziedzinie promowania kultury ochrony (safeguarding) przed przestępstwami wobec małoletnich, młodzieży i dorosłych znajdujących się w sytuacji zachowań ryzykownych. Promowanie kultury prewencji wyraża się w dojrzałej refleksji i działaniu zarówno instytucji i organizacji powołanych w Kościele do ochrony i zapobiegania przestępstwom wobec małoletnich, jak i formacji oraz edukacji podmiotów oddziaływania pastoralnego w Kościele: członków hierarchii Kościoła, księży i osób zakonnych, religijnych liderów i osób świeckich, a także całego Ludu Bożego. Artykuł prezentuje rozwój definicji oraz szerokie rozumienie kontekstu ochrony małoletnich na przestrzeni ostatnich lat. Przedstawia kontekst prawny i kanoniczny, elementy nauczania i praktykę Kościoła. Podejmuje elementy teologii i pedagogiki prewencji oraz ochrony małoletnich. Wskazuje na kluczowy wymiar pracy Kościoła w Anglii i Walii w dziedzinie ochrony i prewencji, zasadę One Church (Jeden Kościół – Kościół Razem), zasadę jedności oddziaływania Kościoła jako instytucji. W aspekcie badawczym pracy omawia formy i sposoby promowania kultury ochrony i prewencji w życiu oraz posłudze Kościoła, którego nadrzędnym celem jest miłość i troska pasterska o „najmniejszych”.
The article offers an insight into the work of the Catholic Church in England and Wales in promoting a culture of safeguarding children, young people and adults at risk. The promotion of the safeguarding culture depens on a balanced and careful assessment of the situation, the operation of institutions and organizations established within the Church to protect and prevent crimes against minors as well as fostering a pastoral sense of safeguarding in the Church, namely all members of the Church’s hierarchy, priests, religious leaders and laic people as well as all the People of God. This article presents the development of definition of safeguarding and a broad understanding of the context of protection of minors in recent years, especially in the Church’s practice and teachings. It also presents legal, civil and canonical documents as well as theological and pedagogical aspects of the safeguarding. In the research aspect of the thesis the article indicates key elements of actions taken by the Catholic Church in England and Wales in relation to the  One Church principle, the principle of unity of the Church as an institution. Also  presented are forms and ways of promoting a culture of safeguarding in the life and ministry of the Church, whose aim is to love and ensure pastoral care for every “Little Child.”
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 6; 19-39
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies