Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "mystery," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Linguaggio Teologico su Dio incomprensibile e ineffabile
Theological Language on the Incomprehensible and Ineffable God
Język teologiczny o Bogu niepojętym i niewysłowionym
Autorzy:
Siwecki, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034984.pdf
Data publikacji:
2022-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tajemnica
język teologiczny
analogia
mystery
theological language
analogy
Opis:
L’articolo sviluppa alcune riflessioni circa la conoscenza «teologica» di Dio, le sue condizioni di possibilità, la sua natura, i suoi strumenti e i suoi limiti. La conoscenza teologica di Dio è quella che scaturisce dalla sua libera autocomunicazione, ed è dunque distinta, senza esserne separata, dalla conoscenza «naturale». In primo luogo l’articolo presenta il concetto teologico di Mistero poi riflette i limiti e i modelli del linguaggio teologico su Dio; alla fine approfondisce l’idea dell’analogia, come regola cristiana del linguaggio su Dio. La conoscienza cristiana di Dio non è soltanto conoscenza dell’Essere assoluto, ma anche e propriamente dell’Essere personale e interpersonale in dialogo con noi. La conoscenza personale ha certo un momento concettuale, in quanto si tratta di conoscenza propriamente umana, ma anche e soprattutto una profondità a‑concettuale, in quanto si basa sulla simpatia o più profondamente sulla «connaturalità» (connaturalitas, per usare il termine di San Tommaso), che indica un momento di libera scelta (tendenzialmente reciproca), e sulla presenza del «Tu» come realtà della nostra vita. Ogni linguaggio teologico suppone un’esperienza religiosa come incontro personale col Dio della fede, incomprensibile e ineffabile.
Artykuł prezentuje refleksje na temat „teologicznego” poznania Boga, jego założeń i możliwości, jego natury, narzędzi i limitów. Teologiczne poznanie Boga jest tym, co wypływa z Jego swobodnego komunikowania się. Autor przedstawia w pierwszej kolejności teologiczną koncepcję Tajemnicy, a następnie odzwierciedla ograniczenia i modele języka teologicznego na temat Boga; na koniec pogłębia ideę analogii, jako chrześcijańskiej reguły językowej mówienia o Bogu. Chrześcijańskie poznanie Boga to nie tylko, na miarę ludzkich możliwości, poznanie Bytu absolutnego, ale także i przede wszystkim poznanie bytu osobowego i międzyosobowego w dialogu z nami. Wiedza osobista posiada moment pojęciowy, gdyż jest wiedzą ściśle ludzką, ale także i przede wszystkim głębię a-pojęciową, gdyż opiera się na relacji, na „współodczuwaniu” (connaturalitas, używając terminu św. Tomasza), które wskazują na moment wolnego wyboru i na obecność „Ty”, jako rzeczywistości naszego życia. Każdy język teologiczny zakłada przeżycie religijne, jako osobiste spotkanie z Bogiem wiary, niepojętym i niewysłowionym.
The article develops some reflections on the “theological” knowledge of God, conditions of its possibility, its nature, its tools, and its limits. The theological knowledge of God is that which springs from his free self-communication, and is therefore distinct, without being separated from it, from «natural» knowledge. In the first place, the article presents the theological concept of Mystery and then reflects the limits and models of the theological language on God; at the end he deepens the idea of analogy, as a Christian rule of language on God. The Christian conscience of God is not only knowledge of absolute Being, but also and properly of personal and interpersonal Being in dialogue with us. Personal knowledge certainly has a conceptual moment, as it is a strictly human knowledge, but also and above all an a-conceptual depth, as it is based on sympathy or more deeply on “connaturality” (Latin connaturalitas, to use the term of St. Thomas), which indicates a moment of free choice (basically reciprocal), and on the presence of the “You” as the reality of our life. Every theological language presupposes a religious experience as a personal encounter with the God of faith, incomprehensible and ineffable.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 37-55
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paschalne ukierunkowanie homilii
The Paschal Direction of the Homilly
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040389.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misterium Chrystusa
misterium paschalne
misteria Chrystusa
liturgia
homilia
rok liturgiczny
mystery of Christ
Paschal Mystery
mysteries of Christ
liturgy
homily
liturgical year
Opis:
Dyrektorium homiletyczne, przedstawiając dynamikę właściwą dla treści homilii, wskazuje na jej trzy elementy: wyjaśnienie tekstów świętych przez pryzmat śmierci i zmartwychwstania Chrystusa; uobecnienie misterium paschalnego w liturgii; przedłużenie owego misterium w życiu wiernych. Takie ujęcie homilii jest przejawem wyraźnego wpływu teologii liturgicznej, według której liturgia łączy w sobie trzy elementy: misterium (misterium Chrystusa), actio (celebrację liturgiczną) i vita (życie chrześcijańskie). Zgodnie z tym podejściem liturgia, a w niej i homilia, jest celebracją (aktualizacją) zbawczego misterium po to, aby ogarnęło ono życie chrześcijan, i zarazem celebracją życia chrześcijan w celu włączenia go w zbawcze misterium. Homilia, która pozostaje zawsze na służbie misterium Chrystusa, jawi się jako szczególne miejsce spotkania teologii, liturgii i chrześcijańskiego życia. W takiej perspektywie podstawowym zadaniem homilisty jest stopniowe odsłanianie i uobecnianie całego misterium Chrystusa z ciągłym odniesieniem do Paschy.
The Homiletic Directory presents the correct dynamics for the contents of a homily by pointing to its three elements: explaining the sacred texts through the prism of the death and resurrection of Christ; making present the Paschal mystery in the liturgy; and extending this mystery into the life of the faithful. Such an approach to preaching a homily reveals the clear impact of liturgical theology, according to which the liturgy combines three elements: the misterium (the mystery of Christ), the actio (the liturgical celebration) and the vita (the Christian life). In this vision, the liturgy and the homily preached during mass are a celebration (an actualization) of the salvific mystery in order that it encompass the lives of Christians and at the same time it is a celebration of the life of Christians, placing them into the saving mystery. In this way, the homily, which is always at the service of the mystery of Christ, becomes a special meeting place for theology, the liturgy and Christian life. In this perspective, the basic task of the homilist is gradually uncovering and making present the whole mystery of Christ by continually referring to the Passover.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 7-27
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homilia doprowadzaniem do spotkania z Chrystusem w Eucharystii
Homily as a Leading to the Encounter with Christ in the Eucharist
Autorzy:
Dąbrówka, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040390.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
liturgia
mistagogia
misterium Chrystusa
homily
liturgy
mistagogy
mystery of Christ
Opis:
Prezentowany artykuł ukazuje homilię jako przestrzeń doprowadzania do spotkania z Chrystusem w Eucharystii. Jednym z trzech podstawowych zdań, jakie autorzy najnowszego Dyrektorium homiletycznego wyznaczają homilii, jest bowiem przygotowanie wspólnoty do celebrowania Eucharystii i do rozpoznania, że dzięki niej zgromadzeni naprawdę biorą udział w tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Pana. Homilista powinien pamiętać, że Chrystus jest obecny w Eucharystii nie tylko po to, by Go adorować, ale przede wszystkim by zbawiać człowieka i uwielbiać Ojca. Głównym zadaniem homilii jest wprowadzenie w to zbawcze działanie Chrystusa poprzez ukazanie znaczenia celebrowanego misterium. Dokonuje się to poprzez odwołanie się do wspominanej w Eucharystii tajemnicy roku liturgicznego oraz proklamowanego w niej słowa Bożego. Przepowiadanie, które wskazuje na zbawczą obecność Chrystusa w liturgii, z pewnością zabezpieczy homilistę przed błędem moralizatorstwa.
This article presents homily as a space of leading to the encounter with Christ in the Eucharist. One of three primary tasks, which are appointed to the homily by the authors of the newest Homiletic Directory, is preparing community to celebrating the Eucharist and recognizing that they really take part in the mystery of Lord’s death and resurrection through it. Homilist should remember, that Christ is present in the Eucharist not only to be adored, but most of all to save human and worship the heavenly Father. The main task of the homily is to lead into this saving action of Christ, through showing the meaning of celebrated mystery. It is done by referring to the mystery of liturgical year which is recalled to in the Eucharist, as well as to the proclaimed word of God. Preaching which indicates the Christ’s saving presence in the liturgy will certainly preserve homily from moralizing fault.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 29-45
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La dimensione contemplativa della liturgia
The Contemplative Dimension of the Liturgy
Kontemplacyjny wymiar liturgii
Autorzy:
Bitar, Valery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706893.pdf
Data publikacji:
2021-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
kontemplacja
chrzest
tajemnica
celebracja
Kościół
liturgy
contemplation
baptism
mystery
celebration
Church
Opis:
Il rapporto tra liturgia e contemplazione è basilare per il vissuto cristiano. La contemplazione, per sua natura, è “misterica”, perché ha come oggetto i misteri salvifici, proclamati dalla Parola, compiuti pienamente nella persona di Cristo, celebrati dalla liturgia. Ogni contemplazione autentica deve nutrirsi della Parola proclamata e della celebrazione dei misteri della Salvezza. D'altronde, ogni liturgia è ordinata alla contemplazione come alla propria perfezione, non per cessare di essere liturgia, ma per diventare liturgia contemplativa. Il nostro articolo cerca di mettere in luce il rapporto inscindibile tra questi due aspetti che formano il “modo di essere cristiano”. Questo rapporto garantisce, allo stesso tempo, l'autenticità della contemplazione e la fruttuosità della partecipazione alla celebrazione liturgica.
Relacja między liturgią a kontemplacją jest fundamentalna dla życia chrześcijańskiego. Kontemplacja ze swej natury jest „tajemnicą”, ponieważ ma za przedmiot głoszone przez Słowo tajemnice zbawcze, które wypełniają się w pełni w Osobie Chrystusa, sprawowane w liturgii. Każda autentyczna kontemplacja powinna być karmiona głoszonym Słowem i celebracją tajemnic zbawienia. Z drugiej strony, każda liturgia jest skierowana na kontemplację własnej doskonałości tak, aby nie przestała być liturgią, ale stała się liturgią kontemplacyjną. Artykuł stara się podkreślić nierozerwalny związek między tymi dwoma aspektami, które składają się na „sposób bycia chrześcijaninem”. Relacja ta gwarantuje jednocześnie autentyczność kontemplacji i owocność uczestnictwa w celebracji liturgicznej. Il rapporto tra liturgia e contemplazione è basilare per il vissuto cristiano. La contemplazione, per sua natura, è “misterica”, perché ha come oggetto i misteri salvifici, proclamati dalla Parola, compiuti pienamente nella persona di Cristo, celebrati dalla liturgia. Ogni contemplazione autentica deve nutrirsi della Parola proclamata e della celebrazione dei misteri della Salvezza. D'altronde, ogni liturgia è ordinata alla contemplazione come alla propria perfezione, non per cessare di essere liturgia, ma per diventare liturgia contemplativa. Il nostro articolo cerca di mettere in luce il rapporto inscindibile tra questi due aspetti che formano il “modo di essere cristiano”. Questo rapporto garantisce, allo stesso tempo, l'autenticità della contemplazione e la fruttuosità della partecipazione alla celebrazione liturgica.
The relationship between liturgy and contemplation is fundamental to Christian living. Of its very nature, contemplation is concerns the mystery, because its object is the mysteries of salvation proclaimed in the Word of God, fulfilled in the person of Christ, and celebrated in the liturgy. Authentic contemplation has to be nourished by the Word proclaimed and by the celebration of the mysteries of salvation. Moreover, all liturgy is ordered towards contemplation as to its proper perfection − not so as to stop being liturgy, but to become contemplative liturgy. Our article seeks to highlight the inseparable bond between these two components of Christian existence, a bond guarantees both the authenticity of contemplation and the fruitfulness of participation in the liturgical celebration.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 5; 93-109
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paralelizm liturgii i katechezy
Parallelism of Liturgy and Catechesis
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040819.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katecheza
ewangelizacja
liturgia
teologia liturgiczna
Misterium Chrystusa
celebracja
catechesis
evangelization
liturgy
liturgical theology
Mystery of Christ
celebration
Opis:
Związek liturgii i katechezy zaznacza się od początków istnienia i działania Kościoła. Te dwie rzeczywistości związane są ze sobą poprzez ich wzajemny udział w dziele ewangelizacji. Analiza istoty katechezy oraz liturgii prowadzi do odkrycia ich podobieństwa, wyrażającego się w odniesieniu obu z nich do Misterium Chrystusa oraz do życia chrześcijańskiego. Łączność katechezy i liturgii można także widzieć w ich wspólnym celu, którym jest zjednoczenie z Chrystusem, skutkujące egzystencjalną przemianą życia wierzącego. Katecheza i liturgia mając za podstawę Misterium Chrystusa i prowadząc do pełni życia chrześcijańskiego są wobec siebie paralelne. Dopiero w ich wzajemnym powiązaniu ewangelizacja może osiągnąć swój cel – wiarę, która będzie określała całokształt życia człowieka. Mimo podkreślanego paralelizmu katecheza spełnia wobec liturgii rolę służebną, co jest uwarunkowane sakramentalną obecnością w niej Chrystusa i Jego dzieła zbawczego.
The connection between liturgy and catechesis has been marked since the beginning of the existence and work of the Church. These two realities are connected with each other by their mutual participation in the work of evangelization. Analysis of the essence of catechesis and liturgy leads to discovering their similarity that is expressed in relating both of them to the Mystery of Christ and to Christian life. The bond of catechesis and liturgy can also be seen in their common aim, which is unification with Christ that results in existential change of the believer’s life. Catechesis and liturgy that have Mystery of Christ as their basis and lead to complete Christian life are parallel to each other. It is only in their mutual bond that evangelization can achieve its aim—faith that will define the whole of a man’s life. Despite the emphasized parallelism catechesis plays an ancillary role to liturgy, which is conditioned by the sacramental presence of Christ and His salutary work in it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 19-31
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship of Pope John Paul II to the Father of the Redeemer
Stosunek Jana Pawła II do Ojca Odkupiciela
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034985.pdf
Data publikacji:
2022-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
św. Józef
ojciec
Maryja
opiekun
tajemnica
John Paul II
Joseph
father
Mary
foster
mystery
Opis:
The New Testament figure of St. Joseph comes to the fore in direct connection with his relationship with Mary, who is called to the service of motherhood, so that by divine action she may become the mother of the Redeemer. The title of St. John Paul II’s apostolic exhortation Redemptoris Custos indicates the mission of St. Joseph in the life of Jesus Christ as his protector. It is true that St. Joseph, Mary’s husband performs this role in certain situations. Joseph takes an attitude to a situation that affects him. For this reason, St. John Paul II does not focus only on the very service of the protector, but focuses on the relationship from which the protector’s service itself derives. This relationship is fatherhood, which corresponds to Joseph’s legitimate relationship with Mary. Mary herself defines Joseph’s relationship with Jesus as that of a father: „your father and I have been anxiously searching for you“ (Luke 2:48). It follows from the very marriage of Mary and Joseph, which unites them, that they both have the title of parent. John Paul II emphasizes this fact and formulates from it the relationship of fatherhood to Jesus. He revealed Joseph in the mystery of Christ with an emphasis on the biblical basis. The presented text reflects the new dimension of Joseph’s relationship with Christ, which is fulfilled by participating in the mystery of the Incarnation of the Eternal Word, together with Mary.
Nowotestamentalna postać św. Józefa wysuwa się na pierwszy plan w bezpośrednim związku, w relacji z Maryją, wezwaną do służby macierzyństwa, aby przez działanie Boże mogła stać się Matką Odkupiciela. Tytuł adhortacji apostolskiej św. Jana Pawła II Redemptoris custos wskazuje na misję św. Józefa w życiu Jezusa Chrystusa jako jego opiekuna. To prawda, że w pewnych sytuacjach św. Józef, mąż Maryi tę rolę spełnia. Józef przyjmuje postawę stosownie do sytuacji, która go dotyczy. Z tego powodu św. Jan Paweł II nie skupia się tylko na samej służbie opiekuna, ale na relacji, z której owa służba protektora się wywodzi. Owa relacja to ojcostwo, co odpowiada uzasadnionej relacji Józefa z Maryją. Sama Maryja określa relację Józefa z Jezusem jako relację ojca: „Twój ojciec i ja z bólem serca szukaliśmy ciebie” (Łk 2,48). Z samego małżeństwa Maryi i Józefa, łączącego ich, wynika, że oboje mają tytuł rodziców. Jan Paweł II podkreśla ten fakt i formułuje z niego stosunek ojcostwa do Jezusa. Ujawnił Józefa w tajemnicy Chrystusa z naciskiem na podstawy biblijne. Prezentowany tekst odzwierciedla nowy wymiar relacji Józefa z Chrystusem, który urzeczywistnia się poprzez uczestnictwo w tajemnicy Wcielenia Słowa Przedwiecznego wraz z Maryją.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 57-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryteria interpretacji czytań w lekcjonarzu mszalnym
Criteria for Interpretation of Readings in the Lectionary
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037229.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
lekcjonarz
liturgia słowa
harmonizacja
czytanie półciągłe
liturgia
misterium
Lectionary
Liturgy of the Word
harmonisation
semicontinuous reading
liturgy
mystery
Opis:
Opracowana po Soborze Watykańskim II księga liturgiczna, którą jest „Lekcjonarz mszalny”, przedstawia bogaty skarbiec tekstów Pisma Świętego, które zostały wybrane i uporządkowane zgodnie z określonymi kryteriami, z których pierwszym jest cel duszpasterski. Aby przyjąć i doświadczyć żywotności i skuteczności słowa Bożego aktualizującego się w czynnościach liturgicznych, należy wziąć pod uwagę zasady ogólne i szczegółowe interpretacji lekcjonarza. Jest to przede wszystkim zasada pozwalająca uchwycić związek między słowem Bożym a celebracją liturgiczną, a następnie zasada jedności misterium, chrystologiczna oraz szczegółowe, takie jak harmonizacji i czytania półciągłego.
Prepared after the Second Vatican Council, the Lectionary is a treasury of biblical readings, which were selected and organised in accordance with certain criteria, the main criterion being pastoral. To accept and experience the vitality and efficacy of the Divine Word, which is actualised in liturgical acts, we need to consider general and detailed rules for the interpretation of the lectionary. The main principle will be the one permitting us to capture the connection between the Word of God and liturgical celebration. Next, there is the principle of continuity of the Mystery, the Christological principle and more detailed ones, such as that of harmonisation and semicontinuous reading.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 67-82
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramentalność liturgii słowa Bożego we Mszy Świętej
Sacramentality of the Liturgy of the Divine Word in Holy Mass
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038097.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
słowo Boże
misterium
sakramentalność
liturgia słowa
lekcjonarz
Word of God
Divine Word
mystery
sacramentality
liturgy of the word
lectionary
Opis:
Źródłem zainteresowania w Kościele tematyką sakramentalności słowa Bożego jest ponowne jego dowartościowanie w liturgii. Papież Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini przedstawia ją w analogii do działania sakramentalnego. Artykuł ukazuje związek sakramentalności słowa z dzisiejszym, misteryjnym widzeniem liturgii. Traktowanie jej jako celebracji misterium Chrystusa ma bowiem swoje konsekwencje w postrzeganiu sakramentów, a w dalszej perspektywie – analogicznie – słowa Bożego w liturgii. Słowo i sakrament są więc tymi elementami liturgii, w których można dostrzec poszczególne wymiary jej misteryjności. Takie podejście do słowa Bożego przekłada się także na celebrację, w której konkretne zasady sprawowania liturgii słowa uwidoczniają sakramentalną moc słowa Bożego.
The Church’s interest in the subject of sacramentality is due to the affirmation of the Divine Word in liturgy. In his exhortation Verbum Domini, Pope Benedict XVI presents the sacramentality as analogous to sacramental action. The article demonstrates a relationship between the sacramentality of the Word and the contemporary, mystery-centred vision of liturgy. The treatment of liturgy as a celebration of the mystery of Christ has consequences for the perception of the Sacraments and, on a broader plane, for the perception of the Divine Word in liturgy. The Word and Sacrament are then those elements of liturgy in which individual dimensions of its mystery character can be seen. Such an approach to the Word of God has an impact on celebration, in which specific rules of conducting liturgy manifest the sacramental power of the Divine Word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 5-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja powszechnego zbawienia jako postać Bożego Miłosierdzia
Hope of Universal Salvation as a Form of Divine Mercy
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038137.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nadzieja
zbawienie
misterium paschalne
Miłosierdzie Boże
niebo
piekło
hope
salvation
the paschal mystery
the mercy of God
heaven
hell
Opis:
Artykuł podnosi kwestię nadziei powszechnego zbawienia. Zagadnienie to podejmował szwajcarski teolog katolicki Hars Uns von Balthasar (1905-1988). Lubelski ekumenista Wacław Hryniewicz (urodzony w 1936) zajmował się tym tematem przez wiele lat w Polsce. Artykuł syntetycznie omawia spojrzenia obu teologów, ujmując je we wzajemnej zależności. Obaj odnoszą się do Biblii ujmującej Boga jako miłość. Taki obraz Boga nie jest zbieżny z wizją kary wiecznego piekła. Argumentacja odnosi się do filozoficznej i teologicznej natury człowieka jako bytu wolności, jak też do świadectwa mistyków chrześcijańskich i świętych. Idea jest umiejscowiona w koncepcji i rzeczywistości Bożego Miłosierdzia i zbiega się z nią.
The article raises the issue of hope of universal salvation, which is not knowledge, certainty about the ultimate faith of man after death, but only hope based on God’s revelation contained in the Holy Bible. A Swiss Catholic theologian, Hans Urs von Balthasar (1905-1988), undertook in the twentieth century the matter of hope for salvation. A Lublin ecumenist Wacław Hryniewicz (born in 1936) has been dealing with this issue in Poland for many years. This article discusses synthetically the views of both theologians in a mutual relationship. Both of them refer to the Bible talking about God as love. Such an image of God is incompatible with the vision of eternal hell as a punishment without prospects for improvement and conversion of man. The argumentations concern the philosophical and theological nature of man as a being of freedom. It also refers to the testimonies of Christian mystics and saints in favour of hope of universal salvation. This idea is located in the concept and reality of God’s mercy and converges with it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 27-45
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posoborowa odnowa kalendarza liturgicznego i jej recepcja w diecezji kieleckiej
The Post-Conciliar Restoration of the Liturgical Calendar and Its Reception in the Kielce Diocese
Autorzy:
Kowalski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040481.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kalendarz Rzymski
kalendarz partykularny
rok liturgiczny
reforma
kult
święci
misterium
Roman Calendar
particularistic calendar
liturgical year
reform
worship
blesses
mystery
Opis:
Sobór Watykański II podkreśla w swoim nauczaniu, że liturgia Kościoła sprawowana w ciągu roku liturgicznego jest upamiętnieniem zbawczego działa dokonanego przez Chrystusa. Aby to zbawcze działanie Syna Bożego miało swój pełny obraz, Ojcowie Soborowi postulują między innymi reformę kalendarza liturgicznego. Ta z kolei jest ściśle związana z nowym wydaniem Mszału Rzymskiego oraz Liturgii Godzin. Układ nowych ksiąg liturgicznych i teksty w nich zawarte dają możliwość pełniejszego ukazania całego misterium paschalnego Chrystusa, w którym skupia się sens istnienia i działalności Kościoła. Kolejne etapy reformy kalendarza liturgicznego, dokonują się dzięki działalności powołanych do wypełnienia tego zadania komisji – zarówno na szczeblu Stolicy Apostolskiej, jak i diecezji. Artykuł zawiera uwagi ogólne dotyczące kształtowania się Kalendarza Rzymskiego oraz postulaty Vaticanum II dotyczące aktualizacji i reformy kalendarza. W kolejnej części ukazana została realizacja tychże postulatów w dokumentach posoborowych. Na bazie tekstów zachowanych w Archiwum Diecezji Kieleckiej ukazana została recepcja wskazań dotyczących zagadnienia kalendarza partykularnego w diecezji kieleckiej.
The Second Vatican Council in its teaching emphasises that Liturgy of the Church celebrated in the sequence of the liturgical year, is a commemoration of the saving work accomplished by Christ. To this saving work of the Son of God able to express themselves fully Council Fathers postulate, among other things, reform of liturgical calendar. This reform, in turn, is closely related to the new edition of “Roman Missal” and “Liturgy of the Hours.” The arrangement of new liturgical books and texts included in them, make it possible to clarify the specific whole Paschal Mystery of Christ which focuses on the meaning of existence and activity of the Church. Successive stages of the liturgical reform, taking place by the activities set up for the task committee – both at the Holy See and the diocese. The above text contains general remarks concerning developing of Roman Calendar, and the demands of Second Vatican Council concerning the update and the reform of the Calendar. In the next part has been displayed a realization of these demands in the post-conciliar documents. On the basis of the texts preserved in the Archives of the Diocese of Kielce has been shown reception of indications which concern the issue of the particularistic calendar in the Kielce diocese.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 19-39
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eschatologia chrześcijańska jako treść homilii
Christian Eschatology in a Homily’s Contents
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036149.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eschatologia
homilia
Paruzja
misterium Chrystusa
celebracja liturgiczna
życie chrześcijanina
Eschatology
homily
Parousia
mystery of Christ
liturgical celebration
a Christian’s life
Opis:
Eschatologia w homilii to nie tylko przekaz doktryny o ziemskim kresie człowieka i świata. Homilijne głoszenie treści eschatologicznych to także przepowiadanie misterium Chrystusa, w którym zostały zainaugurowane czasy ostateczne; to pokazywanie, jak owe ostateczne czasy stają się rzeczywistością w celebracji liturgicznej; to wezwanie do włączenia się w ową nowość królestwa Bożego poprzez partycypację chrześcijanina w etosie Trójcy Przenajświętszej i postępowanie według obyczajów Bożych. Eschatologia dotyczy zatem nie tylko przyszłości, lecz także teraźniejszości – dotyczy liturgii, życia i moralności. Dzięki takiemu powiązaniu tych dwóch rzeczywistości chrześcijanin odkrywa głębszy wymiar swej egzystencji – odkrywa jej sens i jest umocniony w nadziei na pełną realizację Królestwa. Nadzieja eschatologiczna nie pomniejsza bowiem znaczenia obowiązków ziemskich, ale raczej daje nowe motywy do podjęcia ich realizacji.
Eschatology in a homily is not simply a transfer of doctrine about the earth and mankind’s end. Preaching a homily containing eschatology is also proclaiming the mystery of Christ, who has inaugurated the end times. A homily must show how these final times have become a reality in the celebration of the liturgy, and a call to become part of this novel Kingdom of God by participating in the Christian ethos of the Holy Trinity and acting in accord to the ways of God. Therefore, eschatology not only concerns the future, but also the present – it concerns the liturgy, life and morality. Thanks to such a combination of these two realities, a Christian discovers the deeper dimension of his existence – he discovers its meaning and is strengthened in the hope of the full realization of the Kingdom. Eschatological hope does not diminish the significance of earthly responsibility, but rather gives us new motives for completing them.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 45-57
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misterium Wcielenia w przepowiadaniu homilijnym. Studium na podstawie lekcjonarza Uroczystości Narodzenia Pańskiego
The Mystery of the Incarnation and Preaching a Homily a Study Based on the Lectionary Nativity Celebrations
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037069.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Misterium Wcielenia
homilia
Lekcjonarz mszalny
uroczystość Narodzenia Pańskiego
Mystery of the Incarnation
the homily
Mass Lectionary
the Solemnity of the Nativity
Opis:
Uroczystość Narodzenia Pańskiego zawiera cztery formuły celebracji misterium Wcielenia. Poprzez swoiste teologiczne crescendo teksty Lekcjonarza prowadzą wspólnotę do wnętrza tego misterium, aby odkrywać jego znaczenie. Czytania Lekcjonarza uwzględniają kierunek interpretacji misterium Wcielenia właściwy zarówno dla chrystologii oddolnej, jak i odgórnej. W przepowiadaniu homilijnym dowartościować należy jednak bardziej ujęcie oddolne właściwe dla chrystologii dynamicznej, funkcjonalnej. Homilia tej celebracji winna prowadzić wiernych do kontemplacji Boga, który w Jezusie Chrystusie przybywa na spotkanie człowieka, wciela się w jego historię, solidaryzuje się z nim. W ten sposób przywraca ludzkiej egzystencji transcendentny wymiar. Poprzez aktualizację misterium Wcielenia w liturgii Ojciec, w mocy Ducha, umożliwia człowiekowi zjednoczenie z Jego Synem po to, aby mógł on odtworzyć w sobie pierwotne podobieństwo do Boga zniekształcone przez grzech pierworodny. Homilia ma także ukazać, jak misterium to znajduje swoje przedłużenie w życiu wierzących poprzez realizację stylu Jezusowej egzystencji objawionej w pokorze Wcielenia oraz w ubóstwie narodzin w betlejemskiej szopie.
The Solemnity of the Nativity includes four formulas for celebrating the mystery of the Incarnation. Thanks to the unique theological crescendo, the Lectionary texts lead the community to the depths of this mystery in order to discover its meaning. The Lectionary readings take into account the direction of the interpretation of the mystery of the Incarnation, appropriate for both bottom-up and top-down Christology. In preaching a homily, we ought to rather appreciate the bottom-up approach appropriate for Christology that is dynamic and functional. A homily for this celebration should lead the faithful to contemplate God, who in Jesus Christ comes to meet man and is incarnated in human history, living in solidarity with mankind. In this way, he restores the transcendent dimension of human existence. By renewing the mystery of the Incarnation in the liturgy, God the Father, in the power of the Holy Spirit, enables man to be united with His Son so that he could open man to his first image of God, which was distorted by original sin. The homily is also to show how this mystery continues on in the life of believers through the implementation of Jesus' existence that is revealed in the humility of the Incarnation and the poverty of the birth in a Bethlehem shed.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 31-46
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foundations of Personal Mystagogy in Catechesis
Podstawy mystagogii osobistej w katechezie
Autorzy:
Goliszek, Piotr T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035167.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
personalizm
relacja
komunikacja
wspólnota
katecheza
wiara
wychowanie
wtajemniczenie
mistagogia
tajemnica
person
personalism
relation
communication
community
catechesis
faith
education
initiation
mystagogy
mystery
Opis:
Mistagogia jest pogłębionym katechetycznym wprowadzeniem w misteria wiary oraz w niepojęte misterium Boga. Wtajemniczenie jest szczególną funkcją, którą realizuje Kościół za pośrednictwem katechezy. Wiąże się ona głównie z sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego, przy czym katecheza przybliża rozumienie i wychowuje do przyjęcia wszystkich sakramentów, wprowadza w rozumienie i życie Kościoła, wprowadza w liturgię oraz modlitwę, która wspiera proces wtajemniczenia. Wtajemniczenie chrześcijańskie jest wydarzeniem dynamicznym i osobowym, dlatego wymaga również wchodzenia w misterium osobowe, bowiem jest wprowadzeniem w misterium człowieczeństwa, formacją do prawdziwego i przeżywanego bycia człowiekiem. Wprowadzenie wychowanków w misterium osobowe chroni przed instytucjonalno--funkcjonalnym traktowaniem Kościoła, liturgii, sakramentów oraz modlitwy. Mistagogia jest więc wprowadzeniem w głębię kultu Bożego, a także w tajemnicę człowieczeństwa.
Mystagogy is a profound catechetical introduction into the mysteries of faith and into the incomprehensible mystery of God. Initiation is a special function that the Church performs through catechesis. It is mainly connected with the sacraments of Christian initiation; catechesis facilitates the understanding, and educates to the reception, of all the sacraments, introducing into the understanding and life of the Church, into the liturgy and prayer that supports the process of initiation. Christian initiation is a dynamic and personal event and as such it also requires introduction into the personal mystery. It is an introduction to the mystery of humanity; a formation to the true and profound human life. The introduction of the catechised into the personal mystery protects against the institutional and functional treatment of the Church, liturgy, the sacraments, and prayer. Mystagogy, therefore, is an introduction to the depths of God's worship and to the mystery of humanity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 19-33
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych i dobór czytań mszalnych
Commemoration of All the Faithful Departed and Choice of Mass Readings
Autorzy:
Lijka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037227.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych
lekcjonarz
czytania mszalne
misterium paschalne
rok liturgiczny
Commemoration of All the Faithful Departed
lectionary
Mass readings
Paschal mystery
liturgical year
Opis:
Modlitwy za zmarłych rozpowszechniły się w Kościele w okresie patrystycznym i łączyły się z Eucharystią sprawowaną w określone dni. Najstarsze formularze mszalne związane ze zmarłymi pochodzą z V wieku. Natomiast znacznie później, bo pod koniec X lub na początku XI wieku, zaczęto celebrować oficjum i Eucharystię za wszystkich wiernych zmarłych. Dniem celebracji stał się 2 listopada, i najpierw miało to miejsce w benedyktyńskim opactwie w Cluny. Przed Soborem Trydenckim we Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych można było wybierać perykopy spośród kilku proponowanych. W Mszale Piusa V z 1570 roku są już ustalone stałe czytania. Od 1915 roku każdy kapłan może w tym dniu sprawować trzy Msze Święte. Lekcjonarz łaciński wydany po Soborze Watykańskim II proponuje dobrać czytania spośród ponad czterdziestu perykop przeznaczonych dla Mszy za zmarłych. W Lekcjonarzu języka polskiego podano dziewięć stałych czytań dla trzech Mszy. W innych krajach istnieją duże różnice w doborze czytań. Tematem głównym czytań jest misterium paschalne, które obejmuje śmierć, zmartwychwstanie i życie wieczne Chrystusa i wszystkich wiernych.
Prayers for the dead were widespread in the Church in the patristic period and were united with the Eucharist celebrated on particular days. At the end of 10th century or at the beginning of the 11th century, they began to celebrate the Divine Office and the Eucharist for All the Faithful Departed. First, it was in the Benedictine Abbey of Cluny—the celebration was established on November 2. Before the Council of Trent they could choose the readings of Mass from several that were proposed. In the Missal of Pius V, there were established readings. Since 1915, every priest may celebrate three Masses on this day. The Latin Lectionary promulgated after Vatican II proposes the choice of readings from more than forty of the Masses for the dead. The Lectionary in the Polish language has a stable nine readings for three Masses. In other countries, there are large differences in the choice of readings. The principal theme of the biblical texts is the Paschal mystery surrounding the death, resurrection and eternal life of Christ and all the faithful.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 55-66
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jedność tematyczna” homilii w świetle adhortacji Evangelii gaudium
“Thematic Unity” of Homily in the Light of Apostolic Exhortation Evangelii Gaudium
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040655.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia syntetyczna
homilia tematyczna
synteza w homilii
Lekcjonarz mszalny
sprawowane misterium
rok liturgiczny
KEYWORDS
synthetic homily
thematic homily
synthesis in homily
Mass lectionary
exercised mystery
liturgical year
Opis:
Papież Franciszek sugeruje, aby współczesna homilia odznaczała się „jednością tematyczną” i zawierała „syntezę ewangelicznego orędzia”. Wydaje się, że jest to nawiązanie do znanej w historii kościelnego przepowiadania tzw. homilii syntetycznej bądź homilii tematycznej. Autor artykułu ukazuje zagadnienie „jedności tematycznej” homilii w szerokiej perspektywie. Najpierw przedstawia historyczny rozwój homilii syntetycznej oraz sposoby jej pojmowania na przestrzeni dziejów. Następnie, odwołując się do posoborowych dokumentów Kościoła, uzasadnia potrzebę nadania homilii „jedności tematycznej”. Ukazuje także zasady wyboru tematu homilii. Jako naczelne kryterium wskazuje tutaj układ Lekcjonarza mszalnego oraz sprawowane misterium zbawcze. Podkreśla także kulturowe, pedagogiczne oraz teologiczne racje przemawiające za „jednością tematyczną” homilii.
Pope Francis suggests that contemporary homily should have “thematic unity” and contain “a synthesis of the evangelical message.” It seems that there is a reference to so-called synthetic homily or thematic homily, well-known in the history of the Church preaching. The article presents, in wide perspective, the question of the “thematic unity” of homily. First, it shows the historical development of synthetic homily and ways of understanding it in history. Then, referring to the post-Conciliar Church documents, it justifies the need to give the homily “thematic unity,” and shows the principles of choice of topic of the homily. As the chief criterion is indicated here the system of the Mass Lectionary and the exercised mystery of salvation. The cultural, pedagogical and theological arguments in favor of “thematic unity” of homily are also indicated.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 35-51
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies