Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "miłosierdzie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
The Contemplation of God the Fathers Mercy in Jesus Christ
Kontemplacja miłosierdzia Boga Ojca w Jezusie Chrystusie
Autorzy:
Miczyński, Jan K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038242.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
oblicze
kontemplacja
modlitwa
mercy
face
contemplation
prayer
Opis:
Papieskie zaproszenie do kontemplowania oblicza miłosiernego Boga jest wezwaniem do tego, by nie zadowalać się modlitwą powierzchowną bądź taką, która odrywa od spraw życia codziennego. Szczególny sposób przyjmowania miłosierdzia Boga dokonuje się w sakramentach, np. w Chrzcie Świętym, w Eucharystii, w Sakramencie Pojednania. Bóg pragnie podnosić człowieka w każdej chwili jego życia. Kontemplacja jest przyjmowaniem miłosierdzia Boga i jednocześnie czerpaniem siły, by stać się człowiekiem miłosiernym. Angażowanie w kontemplacji całej osoby ludzkiej pozwala Duchowi Świętemu wlać w nią pragnienia bycia miłosiernym dla innych.
Papal invitation to contemplate the face of the merciful God is a call for not contenting oneself with a superficial prayer or a prayer which detaches one from everyday matters. A special way of accepting the mercy of God takes place in the sacraments, e.g., in Baptism, in the Eucharist, in the Sacrament of Reconciliation. God wants to raise man at every moment of his life. Contemplation is acceptance of the mercy of God and at the same time it means drawing strength which is necessary for a man to become merciful. Engaging the whole human person in the act of contemplation allows the Holy Spirit to pour into it a desire to be merciful to others.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 5; 53-69
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Social Dimension of Christian Mercy
Społeczny wymiar chrześcijańskiego miłosierdzia
Autorzy:
Święs, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038254.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
sprawiedliwość społeczna
miłość społeczna
mercy
social justice
social love
Opis:
W artykule pokazano, że miłosierdzie we współczesnym nauczaniu społecznym Kościoła podniesione zostało do rangi zasady etyczno-społecznej. Podobnie jak inne społeczne principia jest ono osadzone na gruncie chrześcijańskiej antropologii. Chodzi tutaj o horyzontalny wymiar miłosierdzia, które w relacjach międzyludzkich przyjmuje różne formy, wynikające z dobrze rozeznanych uwarunkowań miejsca i czasu. Tutaj pomocna jest metoda katolickiej nauki społecznej: widzieć—ocenić—działać. Nie wolno jednak zapominać, że miłosierdzie ma także wymiar wertykalny. Jezus Chrystus, który objawia tajemnicę Boga będącego Ojcem miłosierdzia, sam staje się wcieleniem nieskończonego Bożego miłosierdzia. W swoim nauczaniu i postępowaniu ukazuje darmowe Boże miłosierdzie, które zbawia i rodzi nowe życie. Jako jego uczniowie jesteśmy wezwani do tego, by żyć tak jak On, dzięki darowi Ducha Świętego Pocieszyciela, który zakorzenia w naszych sercach styl życia samego Chrystusa. Tylko w perspektywie Bożej miłości i miłosierdzia ludzkie wysiłki w dziedzinie społecznej, kulturowej, politycznej i gospodarczej mogą przyczynić się do budowania prawdziwej cywilizacji miłości.
The article shows that mercy in the contemporary social teaching of the Church has been raised to the rank of an ethical and social principle. Similarly to other social principles, it is set on the grounds of Christian anthropology. This refers to the horizontal dimension of mercy, which takes different forms in interpersonal relations, resulting from well-recognised conditionings of time and place. A method of Catholic social teaching 'see – evaluate – act' is of great assistance here. However, one must not forget that mercy also has a vertical dimension. Jesus Christ, who reveals the mystery of God as the Father of mercy, becomes the incarnation of God's infinite mercy himself. In his teaching and deeds, he demonstrated free God's mercy, which saves and gives birth to a new life. As his disciples, we are called to live as He did, thanks to the gift of the Holy Spirit, the Comforter, who engrains in our hearts the lifestyle of Jesus Christ himself. Only in the perspective of God's love and mercy can human efforts in the social, cultural, political and economic spheres contribute to the creation of a true civilisation of love.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 5; 169-184
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forgiveness as a Form of Christian Mercy
Przebaczenie jako forma miłosierdzia chrześcijańskiego
Autorzy:
Rybicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038247.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przebaczenie
miłosierdzie
Jubileuszowy Rok Miłosierdzia
forgiveness
mercy
Jubilee Year of Mercy
Opis:
Artykuł składa się z trzech części. Część pierwsza podejmuje temat przebaczenia jako formy miłosierdzia Bożego; jest więc teologalnym osadzeniem podjętego tematu. Przebaczenie jako forma miłosierdzia w relacjach międzyludzkich to część druga artykułu; ukazuje ona horyzontalny wymiar idei miłosierdzia. Część trzecia poświęcona jest współczesnym problemom związanym z przebaczeniem w kontekście miłosierdzia, a są to takie problemy, jak: przebaczenie samemu sobie, przebaczenie Bogu, przebaczenie w kontekście tzw. grzechów międzypokoleniowych, przebaczenie jako jeden z uczynków miłosierdzia co do duszy: nowe formy i wyzwania, przebaczenie jako forma miłosierdzia w kontekście posługi spowiednika i kierownika duchowego.
The article is composed of three parts. The first part raises the subject of forgiveness as a form of God's mercy and thus it places the raised subject in a theological context. Forgiveness as a form of mercy in interpersonal relationships is dealt with in the second part of the article which addresses the horizontal dimension of the idea of mercy. Part three is devoted to modern problems of forgiveness in the context of mercy, and the problems in question include the following: self-forgiveness, forgiveness of God, forgiveness in the context of the so-called intergenerational sins, forgiveness as one of the spiritual works of mercy: new forms and challenges, forgiveness as a form of mercy in the context of the ministry of a confessor and a spiritual leader.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 5; 91-108
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Love of Enemies: A Smart Strategy or Something More?
Miłość nieprzyjaciół: inteligenta strategia czy coś więcej
Autorzy:
Owczarek, Christopher
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040735.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłość nieprzyjaciół
miłować nieprzyjaciół
nieprzyjaciel
miłosierdzie
love of enemies
enemy
mercy
Opis:
Któż z nas, którzy prawdziwie chcemy dorastać do wyzwań Ewangelii, nic czuł się nieswojo w kontekście słów Jezusa dotyczących miłości nieprzyjaciół? Słowa te mają szczególnie silny emocjonalny wydźwięk, gdy jest nam łatwo wskazać konkretnego nieprzyjaciela, bezwzględnego i bezkarnego w swych poczynaniach, jak tego często doświadczamy. W takich wypadkach, akceptacja i praktyczne zastosowanie się do słów Jezusa staje się prawdziwym wyzwaniem: „Lecz powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w [jeden] policzek, nadstaw mu i drugi! Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty! Daj każdemu, kto cię prosi, a nic dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie! Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6:27-36).
Which one of us, who seriously wants to live up to the Gospel, was never haunted by Jesus' words on the love of enemy? These words are especially burning when the enemy is easily identifiable, ruthless and acting with a sense of impunity, as it is often the case. It is not so easy, in such circumstances, to accept and put into practice Jesus' challenge: “But I say to you that hear, Love your enemies, do good to those who hate you, bless those who curse you, pray for those who abuse you. To him who strikes you on the cheek, offer the other also; and from him who takes away you cloak do not withhold you tunic as well. Give to everyone who asks from you; and of him who takes what is yours do not ask it back As you wish that men would do to you, do so to them. If you love those who love you, what credit is that to you? For even sinners love those who love them. And if you do good to those who do good to you, what credit is that to you? For even sinners do the same. And if you lend to those from whom you hope to receive, what credit is that to you? Even sinners lend to sinners, to receive as much again. But love your enemies, and do good, and lend, expecting nothing in return; and your reward will be great, and you will be sons of the Most High; for he is kind to the ungrateful and the wicked. Be merciful, just as your Father is merciful” (Luke 6:27-36)
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 10; 179-207
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterz sługą miłosierdzia według nauczania papieża Franciszka
A Priest as a Servant of Mercy According to Pope Francis’ Teaching
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036737.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duszpasterstwo
kapłan
miłosierdzie
papież Franciszek
pastoral care
priest
mercy
Pope Francis
Opis:
Papież Franciszek często apeluje do kapłanów, by w ich życiu i posłudze duszpasterskiej był widoczny przede wszystkim prymat miłosierdzia. Jego zdaniem, począwszy od Soboru Jerozolimskiego, drogą Kościoła jest droga miłosierdzia. Temat miłosierdzia pojawiał się regularnie w nauczaniu papieskim w Roku Miłosierdzia i pojawia się nadal, chociaż może z nieco mniejszą częstotliwością. Z orędziem miłosierdzia Franciszek zwraca się m.in. do kapłanów. Analiza zawartości jego przemówień do księży wskazuje, że chodzi mu nie tyle o dowartościowanie akcji charytatywnych w duszpasterstwie, co raczej o pokazanie nowego stylu posługi duszpasterskiej w Kościele. Styl ten polega w istocie na uznaniu przez księży prymatu miłosierdzia w swoim życiu i posługiwaniu. Według Franciszka, bycie miłosiernym to nie tylko jeden ze sposobów bycia, ale jedyny sposób bycia. Nie ma innej możliwości bycia księdzem. Autor artykuł na podstawie analizy treści nauczania papieża Franciszka odpowiada na następujące pytania: czym w istocie jest ów przeniknięty miłosierdziem styl posługi duszpasterskiej, jakie są jego teologiczne podstawy oraz w jaki sposób kapłani – słudzy miłosierdzia powinni realizować duszpasterstwo w duchu miłosierdzia? Artykuł ma charakter przeglądowy, a jego podstawowym źródłem jest dotychczasowe nauczanie papieża Franciszka.
Pope Francis often appeals to priests to follow the primacy of mercy in their lives and ministry. Since the Council of Jerusalem, the Church has followed the path of mercy. This issue was regularly brought up by the Pope in the Year of Mercy and is still raised today, even though less frequently. Pope Francis addresses the message of mercy also to priests. An analysis of his speeches shows that they aim not only at showing appreciation of charity in ministry but also at pointing towards a new style of ministry. The style entails accepting the primacy of mercy in priests’ lives and service. According to Pope Francis, being merciful is not a way of life but the only way of life. There is no other way to be a priest. The author of this paper offers an analysis of Pope Francis’ teaching, addressing the following issues: what is a mercy-driven style of ministry, what are its theological foundations and in what way should priests, servants of mercy, fulfill their ministry mission? The article is a review of Pope Francis’ teaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 75-93
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pneumatologiczny aspekt miłosierdzia Bożego według ks. Michała Sopoćki
The Pneumatological Aspect of Divine Mercy According to Fr. Michael Sopoćko
Autorzy:
Kruszewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108541.pdf
Data publikacji:
2022-06-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Miłosierdzie Boże
Duch Święty
Michał Sopoćko
Divine Mercy
the Holy Spirit
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie teologicznej myśli ks. Sopoćki dotyczącej zagadnienia miłosierdzia Ducha Świętego. Sam temat miłosierdzia Trzeciej Osoby Boskiej nie jest wystarczająco obecny w literaturze teologicznej. Najczęściej przymiot ten łączony jest z Osobą Boga Ojca lub Syna Bożego. Profesor Sopoćko wnikliwie opracował przymiot miłosierdzia w odniesieniu do każdej z Osób Boskich, dając podstawy teologiczne tego kultu. W czasach, w których żył i pracował, jego postrzeganie istoty i działania Ducha Świętego jako Boga Miłosiernego wniosło wiele nowości w dziedzinie teologii. Po śmierci Błogosławionego jego opracowania wpłynęły na decyzję Kościoła o zniesieniu zakazu na kult miłosierdzia Bożego. Również rozwijając współczesną pneumatologię warto czerpać z tych rozważań, które wciąż pozostają oryginalne i pełne głębi.
The purpose of this article is to present Fr. Michael Sopoćko’s theological thought concerning the issue of the Holy Spirit’s mercy. Even contemporarily, this issue is not sufficiently present in theological literature. Mercy is, most often, attributed to the Father or to the Son. Professor Sopoćko has elaborated on this attribute concerning every divine person establishing in this way the theological basis of that cult. Sopoćko’s view on the Holy Spirit’s substance and action as merciful God opened new horizons in the field of theology. After Bl. Fr. Michael’s death, his works had an impact on the Church’s decision to unban the cult of Divine Mercy. Fr. Sopoćko’s thoughts, which remain still original and deep, are also worth applying while developing contemporary pneumatology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 5; 39-55
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Fifth Mark of the Church?
Czy piąte znamię kościoła?
Autorzy:
Lancton, Thaddaeus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706164.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
Kościół
znamię
Duch Święty
misja
mercy
Church
mark
Holy Spirit
mission
Opis:
In addition to the four marks of the Church, mercy has been emphasized since the pontificate of St. John Paul II as essential to the authentic fulfillment of the Church’s identity and mission. A Christological and pneumatological understanding of these marks of the Church leads to a proper grasp of the Church in relation to mercy. The Church is merciful not de facto because of her works of mercy on behalf of the poor or sinners. Rather, she is first the recipient of unprecedented Divine Mercy, poured forth in the gift of the Holy Spirit, and so shares that same Spirit of Mercy with others through her sacraments, preaching, and service. The Church’s mission of mercy thus extends beyond the myriad of manners to alleviate human misery. In union with Christ, her Bridegroom, the Church is to communicate the one gift of Divine Mercy, the Holy Spirit, to all.
Oprócz czterech znamion Kościoła, od pontyfikatu św. Jana Pawła II wskazuje się na miłosierdzie jako istotne znamię dla autentycznego wypełnienia się tożsamości i misji Kościoła. Chrystologiczne i pneumatologiczne rozumienie tych znamion prowadzi do właściwego zrozumienia Kościoła w odniesieniu do miłosierdzia. Kościół jest miłosierny nie de facto z powodu swoich dzieł miłosierdzia wobec ubogich lub grzeszników. Kościół jest raczej odbiorcą bezprecedensowego Bożego Miłosierdzia, wylanego w darze Ducha Świętego, i tym samym dzieli się Duchem Miłosierdzia z innymi poprzez swoje sakramenty, przepowiadanie i posługę. Misja miłosierdzia Kościoła wykracza zatem poza niezliczone sposoby łagodzenia ludzkiej nędzy. Kościół zjednoczony z Chrystusem, swoim Oblubieńcem, ma udzielać wszystkim jedynego daru Bożego Miłosierdzia – Ducha Świętego.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie w ewangelizacyjnym programie wyzwolenia ks. Franciszka Blachnickiego
Mercy in the Fr. Francis Blachnicki’s evangelization program of the liberation
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038217.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
wyzwolenie
prawda
ewangelizacja
Blachnicki
zaangażowanie społeczne
mercy
liberation
truth
evangelization
social commitment
Opis:
Opracowanie dotyczy recepcji przez ks. F. Blachnickiego myśli encykliki Jana Pawła II Dives in misericordia. Ks. Blachnicki formułując program wyzwolenia człowieka, ściśle wiązał go z ewangelizacją i formacją deuterokatechumenalną. Program ten bazuje na biblijnej koncepcji wyzwolenia czyli zbawienia, opartej na paradygmacie Exodusu oraz na antropologii chrześcijańskiej ukazywanej przez Jana Pawła II, szczególnie w encyklice Redemptor hominis. W opracowaniu autor wykazał, iż nauczanie Kościoła o Bożym miłosierdziu pozwoliło F. Blachnickiemu na sformułowanie fundamentalnej tezy o wyzwoleniu przez prawdę jako podstawowemu dziełu miłosierdzia. Tak rozumiana „teologia wyzwolenia” ks. Blachnickiego znalazła swe odzwierciedlenie w zaangażowaniu społecznym opartym na programie ewangelizacji Ad Christum Redemptorem i jego trzech fazach głoszenia Bożego miłosierdzia – modlitwa, kerygmat, wyzwolenie.
The article concerns the reception by Fr. Blachnicki thoughts of John Paul II’s encyclical Dives in misericordia. Formulating the program of human liberation Fr. Blachnicki closely tied it with evangelization and deuterocatechumenate formation. This program is founded on the biblical concept of liberation or salvation, based on the paradigm of the Exodus and on Christian anthropology, especially expressed in the encyclical John Paul II’s Redemptor hominis. The study proved that the Church’s teaching on God’s Mercy allowed F. Blachnicki to formulate the fundamental thesis of “liberation by truth” regarded as “the basic work of mercy”. Thus, “Polish liberation theology” understood in that way displayed its realization in the social commitment based on the evangelization program Ad Christum Redemptorem and in its three phases of proclaiming God’s Mercy – prayer, kerygma, liberation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 185-201
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Divine Mercy as a Sign of Gods Almightiness
Miłosierdzie Boże przejawem Wszechmocy Boga
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038238.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
wszechmoc Boga
odpusty
duchowość miłosierdzia
mercy
God's almightiness
indulgences
spirituality of mercy
Opis:
W doktrynie chrześcijańskiej szczególne miejsce i znaczenie ma miłosierdzie. Jest ono powiązane z wszechmocą Boga. Wobec tego miłosierdzie to nie wyraz słabości czy bezradności, ale przejaw czynnej, twórczej, aktywnej miłości Bożej. Bóg jest wszechmogący, czyni to, co zechce, zgodnie z prawdą i sprawiedliwością, wszystkim rządzi według swojej woli i nic nie jest niemożliwe dla Niego. Największym jednak przejawem tej wszechmocy jest przebaczenie, które dotyka głębi serca grzesznika. Dlatego wszechmoc Boga nie ogranicza więc w żaden sposób godności człowieka i jego wolności, ale zabezpiecza ona jego życie, stanowi podstawę dla powstania człowieka z grzechu poprzez dar łaski. Wyznacza to właściwie ustawioną duchowość chrześcijańską: osobiste doświadczenie miłosierdzia, przebaczenie grzechów i przebaczanie ludziom, przyjmowanie daru odpustów oraz lat jubileuszowych. Wielkie znaczenie ma też czynienie miłosierdzia na wzór Boga.
Mercy has a special place and meaning in the Christian doctrine. It is connected with God's almightiness. In view of that mercy is not a display of weakness or powerlessness, but a demonstration of God's active and creative love. God is almighty, he does as He pleases, according to the truth and justice, rules over everything according to His own will and nothing is to difficult for Him. However, the biggest display of this almightiness is forgiveness which touches the depths of sinner's heart. That is why God's almightiness does not limit human dignity nor freedom in any way, but protects human life and constitutes a foundation for man's rise from sin through gift of grace. It defines proper Christian spirituality: personal experience of mercy, forgiveness of sins and forgiveness towards men, acceptance of the gift of indulgences and jubilee years. Performing works of mercy in imitation of God is as well of big importance.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 5; 5-29
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sacrament of Penance and Reconciliation as an Encounter with God and Experience of His Mercy
Sakrament pokuty i pojednania jako spotkanie z Bogiem i doświadczenie Jego miłosierdzia
Autorzy:
Zalewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038243.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
spowiedź
relacja
miłosierdzie
Ojciec
pokuta
pojednanie
ufność
confession
relation
mercy
Father
penitence
reconciliation
trust
Opis:
Analizując praktykę sakramentu pokuty i pojednania, należy stwierdzić, że właściwe przeżycie tego sakramentu przez chrześcijanina zależy od spotkania prawdziwego Boga, który jest miłosiernym Ojcem. Bez tego fundamentalnego wymiaru sakrament ten będzie przyjmował postać mniej lub bardziej formalnego obowiązku. Penitent nigdy nie doświadczy niezasłużonego miłosierdzia i miłości, które otrzymuje darmowo od szukającego go nieustannie Ojca miłosierdzia. Aby osiągnąć ten cel, należy usunąć błędne obrazy Boga jako bezwzględnego sędziego albo nieubłaganego strażnika i buchaltera, które stanowią poważną przeszkodę do doświadczenia czułej miłości Ojca. Na nowo należy tłumaczyć problem wolnego wyboru człowieka i jego wolności, które błędnie rozumiane czynią z niego albo kreatora dobra i zła, albo narzędzie nieuświadomionych popędów, mechanizmów i zranień. Należy brać pod uwagę osiągnięcia nauk humanistycznych, lecz traktować z pewną ostrożnością wnioski, które wychodzą nieraz poza ramy ich kompetencji. Kościół winien bronić tego trudnego a zarazem budującego sakramentu i jego praktykowania, ukazując jego piękno i owoce zarówno indywidualne, jak i wspólnotowe.
In summary it should be stated that the right experience of sacrament of penance and reconciliation depends on meeting with God who is the merciful Father. Without this fundamental meaning this sacrament will be taking the form of less or more formal duty. The penitent will never experience undeserved mercy and love which obtains for free from the Father of mercy who is still looking him for. In order to reach an objective one should eliminated the wrong images of God as the ruthless or implacable guard and bookkeeper which is the obstacle in the sensitive experience of Father love. One should explain anew the problem of the free choice of the man and his freedom which in case of misunderstanding make him a tool of unconscious mechanism, impulses, and injured. The achievement of social sciences should be considered but the conclusions should be treated carefully, because they may exceed the scope their own competence. The Church should defend this difficult and at the same time constructive sacrament and its practice, showing its beauty and also both individual and community fruits.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 5; 71-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół sakramentem miłosierdzia
The Church, Sacrament of Mercy
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037173.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
miłosierdzie Boże
natura Kościoła
świadectwo
Church
God's Mercy
nature of the Church
witness
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie Kościoła jako sakramentu miłosierdzia. Według Soboru Watykańskiego II Kościół jest sakramentem zbawienia, jednak jest nim wyłącznie w Chrystusie i w związku z Nim. Misja Kościoła w świecie polega na przekazywaniu Chrystusa obecnego w nim przez łaskę i słowo, a tym samym na jednoczeniu całej ludzkości z Chrystusem. Kościół nie tylko przekazuje Chrystusowe objawienie o miłosiernej miłości Boga do człowieka, ale sam o tyle jest Kościołem Chrystusowym, o ile jest skutecznym znakiem tej miłości. Świadectwo miłości miłosiernej jest obowiązkiem zarówno Kościoła jako całości, jak i każdego poszczególnego wiernego.
The article deals with an issue of the Church being a sacrament of mercy. According to the Second Vatican Council, the Church, being a sacrament of salvation, is one only in Christ and in connection with Him. The Church's mission to the world is to communicate Christ already present in it through His grace and words; that is to unite the whole humanity with Christ. Not only does the Church show Christ's revelation of God’s charity, but also it is the Church of Christ himself as long as it remains the sign of that charity. Giving the testimony of the charity is the obligation of both the whole Church and its each and every member.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 59-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość miłosierdzia według papieża Franciszka
The Spirituality of Mercy According to Pope Francis
Autorzy:
Chmielewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706738.pdf
Data publikacji:
2021-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowość
miłosierdzie
postawa duchowa
liturgia
papież Franciszek
spirituality
mercy
spiritual attitude
liturgy
pope Francis
Opis:
Za sprawą ostatnich papieży, a szczególnie Franciszka, charakterystycznym rysem Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu jest kult miłosierdzia Bożego. Domaga się on kształtowania odpowiednich postaw duchowych, które we współczesnej teologii duchowości opisuje się przez wskazanie na ich aspekt poznawczy, aksjologiczno-afektywny i praktyczno-działaniowy. Tematyka miłosierdzia tak głęboko przenika życie Kościoła, że można mówić nie tylko o duchowości miłosierdzia, ale o miłosierdziowym wymiarze duchowości chrześcijańskiej. Kult Bożego miłosierdzia jest ściśle związany z liturgią, dlatego – zwłaszcza liturgia eucharystyczna – ma również miłosierdziowy wymiar. Kształtowanie postaw miłosierdzia znajduje więc w niej swe źródło.
Thanks to the last popes, especially Francis, a characteristic feature of the Catholic Church in the third millennium is the cult of God's mercy. It requires the formation of appropriate spiritual attitudes, which in contemporary theology of spirituality are described by pointing to their cognitive, axiological-affective, and practical-action aspects. The theme of mercy permeates the life of the Church so deeply that we can speak not only of the spirituality of mercy, but also of the merciful dimension of Christian spirituality. The cult of God's mercy is closely related to the liturgy, therefore − especially the Eucharistic liturgy – it also has a merciful dimension. Therefore, shaping the attitudes of mercy has its source in it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 5; 125-142
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia konstytucji Gaudium et spes w perspektywie miłosierdzia
Anthropology of the Constitution Gaudium et Spes in the perspective of mercy
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038185.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antropologia teologiczna
miłosierdzie
konstytucja Gaudium et spes
theological anthropology
mercy
constitution Gaudium et Spes
Opis:
Inspiracją do napisania tego artykułu była pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia przez Sobór Watykański II konstytucji Gaudium et spes. Ponowna jej lektura upoważnia do stwierdzenia, iż podstawy i główne tezy antropologii teologicznej w niej zaprezentowane zachowują swoją aktualność. Natomiast przedstawiony w konstytucji Gaudium et spes kontekst społeczno-kulturowy życia i działalności człowieka wymaga uzupełnienia o nowe zjawiska, które przed pięćdziesięciu laty w ogóle nie występowały lub nie występowały z taką intensywnością, jak to ma miejsce aktualnie w społeczeństwach cywilizacji zachodniej. Zmiany w zakresie filozofii i stylu życia, w sferze wiary i religijności, a zwłaszcza w postrzeganiu ludzkiej seksualności oraz rozumieniu istoty małżeństwa i rodziny skłaniają do spojrzenia na soborową teologię człowieka przez pryzmat miłosierdzia. Również nauczanie papieży św. Jana Pawła II i Franciszka skłania do refleksji nad tajemnicą człowieka w duchu miłosierdzia chrześcijańskiego. Należy podkreślić, iż współczesnemu człowiekowi ukształtowanemu w mentalności kultury zachodniej jest o wiele trudniej znaleźć swoją drogę do Boga, niż miało to miejsce we wcześniejszych epokach. Jedną z dróg prowadzących do Boga, którą niewątpliwie można zaproponować współczesnemu człowiekowi, jest droga miłosierdzia.
The inspiration of this article was 50 anniversary of the proclamation of the Constitution Gaudium et Spes by the Second Vatican Council. Re-reading of this document leads to the conclusion that the main message of theological anthropology is still important. On the other hand, social and cultural context of life and human activity, shown in the Constitution, needs be supplemented with new phenomena that fifty years ago did not exist or did not occur with such intensity, as it is currently in the societies of Western civilization. Changes concerning philosophy and lifestyle, faith and religiosity, especially changes in perception of human sexuality and the meaning of the essence of marriage and family leads to look at Vatican II’s theology of human beings from the perspective of mercy. The teaching of the popes St. John Paul II and Francis also invites us to reflect on the mystery of human being in the spirit of Christian mercy. It should be emphasized that for modern man, with the mentality of Western culture, it is much more difficult to find his way to God, than it was in previous times. One of the ways leading to God, can be proposed to modern man, is the way of mercy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 35-50
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego miłosierdzia
Christ as the Face of the Father's Mercy. A Top--down and Theophanic Conception of God's Mercy
Autorzy:
Guzowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040203.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Miłosierdzie Boże
Jezus Chrystus
krzyż
zmartwychwstanie
odkupienie
God's Mercy
Jesus Christ
cross
resurrection
redemption
Opis:
Autor artykułu Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego Miłosierdzia wydobywa z bogatej literatury polskiej na temat Bożego Miłosierdzia i analizuje najbardziej fundamentalne ujęcie misterium miłosierdzia jako formy objawienia wewnętrznego życia Boga Trójjedynego. Również praktykowanie miłosierdzia, według tej koncepcji, może być właściwie prowadzone, jeśli się rozpozna jego cechy w działaniu Jezusa Chrystusa, Syna Wcielonego. Autor nazywa tę perspektywę teologii miłosierdzia „koncepcją odgórną”, gdyż ludzkość nie jest w stanie pojąć istoty miłosierdzia bez pomocy światła nadprzyrodzonego, które z jednej strony pokazuje jaki jest Bóg co do swej istoty, z drugiej jak należy naśladować Boga, by się zbawić. Samoobjawienie Boga w wydarzeniach zbawczych staje się − według autora − najlepszym kluczem interpretacyjnym teologii miłosierdzia Bożego, oddającym jego trynitarny charakter.
The author of the article Christ as the face of the Father's mercy. A top-down and theophanic conception of God's Mercy draws the most fundamental approach to the mystery of mercy as a form of the inner revelation of the Triune God's life from the ample Polish literature devoted to the issue of God's Mercy, and analyzes it. Also practicing mercy, according to this conception, may be done in the right way if its features are recognized in Jesus Christ the Incarnated Son's deeds. The author calls this perspective of theology of mercy “a top-down conception”, as humanity is not able to comprehend the essence of mercy without the aid of the supernatural world that, on the one hand, shows what God is like in His essence, and on the other, how one should follow God to be saved. God's self-revelation in the salutary events becomes – according to the author – the best interpretation key of God's theology of mercy, showing His Trinitarian character.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 95-114
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy świętości prezbitera w świetle adhortacji apostolskiej Gaudete et exsultate papieża Franciszka
Characteristic Features of the Priestly Holiness in the Light of Apostolic Exhortation Gaudete et Exsultate of the Holy Father Francis
Autorzy:
Polak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035138.pdf
Data publikacji:
2020-02-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prezbiter
świętość
radość
miłosierdzie
nauczanie Kościoła
presbyter
holiness
joy
mercy
teaching of the Church
Opis:
Jednym z ważnych tematów, który został podjęty na II Soborze Watykańskim, była posługa i życie prezbitera. To nauczanie znalazło recepcję i rozwinięcie w wielu wypowiedziach posoborowych papieży. Ukazują one zarówno istotę bycia kapłanem, jak i uwarunkowania jego posługi we współczesnym świecie. Z tych dwóch przesłanek – ontologicznej i kairologicznej – można wyprowadzić wnioski, które dotyczą pastoralnej posługi kapłana. Jednym z nich jest stwierdzenie, że działalność kapłana powinna wypływać z określonej duchowości. Niniejszy artykuł podejmuje próbę przedstawienia charakterystycznych cech duchowości współczesnego prezbitera w świetle posoborowego nauczania Kościoła, ze szczególnym uwzględnieniem adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Gaudete et exsultate o powołaniu do świętości we współczesnym świecie. Te cechy to: pastoralny charakter świętości, radość oraz miłosierdzie.
One of the important themes that was taken up at the Second Vatican Council was the ministry and life of the presbyter. This teaching found a reception and development in many statements of the post-Conciliar Popes. They show both the essence of being a priest and the conditioning of his ministry in the modern world. From these two premises – ontological and kairological – can be drawn conclusions, that relate to the pastoral ministry of the priest. One of them is the statement that the priest’s activity should flow from a certain spirituality. This article attempts to present the characteristic features of the spirituality of the contemporary presbyter in the light of the teaching of post-Conciliar Church, with particular emphasis on the apostolic exhortation Gaudete et exsultate on the call to holiness in today’s world of the Holy Father Francis. These qualities are: the pastoral character of holiness, joy and mercy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 6; 115-128
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies