Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "metodológia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Wybrane aspekty relacji nauk przyrodniczych do teologii
    Selected Aspects of the Relation Between Theology and Science
    Autorzy:
    Tambor, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036351.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia
    nauki przyrodnicze
    metodologia
    kosmologia
    theology
    science
    methodology
    cosmology
    Opis:
    Artykuł jest pewną krytyką współczesnej metodologicznej refleksji nad stanem dyskusji między teologią (w szczególności teologią fundamentalną) a naukami przyrodniczymi. Autor ukazuje w pracy, że w świecie nauk w sensie science dokonuje się wciąż specyficzny rozwój metodologii, która wraca do posługiwania się takimi pojęciami, jak wyjaśnianie, natura zjawisk, prawda teorii naukowych i in. Wskazuje na te zjawiska we współczesnej nauce, które są istotne dla refleksji teologicznej zarówno na poziomie metodologicznym, jak i przedmiotowym. Nakreśla wreszcie pewien zarys problemów, z którymi boryka się zwłaszcza współczesna kosmologia, a które mogą się okazać szczególnie istotne dla teologii fundamentalnej.
    The article is an elaboration and a critic of certain aspects of the discussion between theology and science with a special respect to its methodological level. I show in the paper that in the domain of natural sciences there is a crucial and substantial evolution of methodology in the terms of scientific explanation, theories of truth, methods of justification of scientific hypotheses, etc. I point on the specific loci where theology can effectively meet science, conserving, however its autonomy and specificity. Modern cosmology is presented as a special case study field for that discussion.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9; 149-166
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Via Ascendens Method and its Significance for Ecclesiological Studies. A Latin American Case Study
    Metoda via ascendens i jej znaczenie w badaniach eklezjologicznych na przykładzie Ameryki Łacińskiej
    Autorzy:
    Pietrzak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038082.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia fundamentalna
    eklezjologia
    metodologia
    Ameryka Łacińska
    fundamental theology
    ecclesiology
    methodology
    Latin America
    Opis:
    Artykuł porusza zagadnienie metodologii badań eklezjologii fundamentalnej. Autor zwraca uwagę na wartość i potrzebę uaktualnienia metody via ascendens, zwłaszcza jej odmiany, która bada przejawy życia Kościoła. Na przykładzie Ameryki Łacińskiej opisuje pięć wybranych aspektów życia Kościoła od wewnątrz: ekumenizm, stosunek do religii niechrześcijańskich, obojętnych religijnie i do ateizmu oraz do życia społecznego i kultur. Za pomocą narzędzia heurystyczne SWOT omawia ich przykładowe mocne i słabe strony, możliwości i zagrożenia. W ostatniej części, uwzględniając doświadczenie Kościoła w Ameryce Łacińskiej, sygnalizuje potrzebę poszerzenia przedmiotu teologii fundamentalnej o niespełnione oczekiwania tych, którzy pozostawiają Kościół; podkreśla znaczenie wykonywania misji jako źródło i cel badań teologicznych; zwraca uwagę na rangę w teologii kwestii nurtujących różne grupy społeczne.
    The article discusses the issue of research methodology in the field of fundamental ecclesiology. The author draws attention to the importance and need to update the via ascendens method, especially its variants, which examine aspects of the life of the Church. Taking Latin America as an example, he analyses five selected aspect of the Church’s life from within in relation to ecumenism and non-Christian religions, to religiously indifferent and atheism, and in relation to issues concerning social life and culture. By using SWOT heuristic tools, he discusses their exemplary strong and weak aspects, including opportunities and threats. In the last part, taking into account the Latin American ecclesial experience, the author, first, indicates the need to broaden the subject of fundamental theology concerning the problem of the unfulfilled expectations of those who leave the Church. Next, he stresses the importance of carrying out the mission as the source and purpose of theological research. Finally, he draws attention to the fact, that there are important questions in theology, which concern different social groups.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 95-110
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowość chrześcijańska na tle współczesnych koncepcji duchowości. Zarys problematyki
    Christian Spirituality in the Background of Modern Conceptions of Spirituality Outline of Issues
    Autorzy:
    Chmielewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037638.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duchowość
    transcendencja
    psychologia duchowości
    metodologia
    antropologia
    spirituality
    transcedency
    psychology of spirituality
    methodology
    anthropology
    Opis:
    Współcześnie pojęcie „duchowość” jest bardzo popularne i przez to wieloznaczne. Obfita literatura przedmiotu prezentuje różne koncepcje duchowości, które można określić jako „nowa duchowość”. Wśród nich najbardziej wyróżnia się duchowość ateistyczna (duchowość bez Boga) i psychologia duchowości. Ich wspólną cechą jest opieranie się na wpisanej w ludzką naturę zdolności do transcendowania. Także kard. Karol Wojtyła w zdolności do autotranscendencji upatruje istoty duchowości, która przejawia się w szeroko rozumianej kulturze i cywilizacji. Autor artykułu proponuje, aby tę podstawową formę duchowości, która ma źródło w ludzkiej naturze, nazwać duchowością antropogeniczną. Jeżeli zdolność do autotranscendencji ma ukierunkowanie soteryjne, wówczas staje się ona duchowością religijną. Jej szczególną formą, ze względu na czynnik nadprzyrodzony, jest duchowość chrześcijańska. Ponieważ ma charakter „odgórny”, jest nieredukowalna do żadnej innej formy duchowości. Zawarta w ostatniej części artykułu propozycja metodologiczna zdaje się rozwiązywać − z jednej strony − możliwe napięcie między różnymi przejawami „nowej duchowości”, zwłaszcza duchowości bez Boga, a duchowością chrześcijańską. Z drugiej zaś strony − nie pozwala na stawianie znaku równości między nimi. Na tle różnych przejawów „nowej duchowości” i psychologii duchowości, duchowość chrześcijańska jawi się jako szczególnie godna uwagi propozycja transcendowania i spełniania się ducha ludzkiego.
    The notion of “spirituality” is very popular in the contemporary times and therethrough is an ambiguous. The abundant literature of the object presents different conceptions of the spirituality, so we can qualify them as a “new spirituality”. The atheistic spirituality (or the spirituality without God) and the psychology of spirituality are the most distinguishes among them. The common feature of them is to base on written in human nature the ability to a transcendency. Also Karol Wojtyła in that ability to the autotranscendency sees the essence of spirituality, which manifests oneself in wide understanding of the culture and of the civilization. The author of the article proposes to name this basic form of spirituality which has its source in human nature the anthropogenical spirituality. If the ability to autotranscendency has a soteriological direction, it becomes then the religious spirituality. The Christian spirituality is her special form by virtue of the supernatural factor. Because its character is “from above”, it is not reducible to other form of spirituality. Contained in the last part of the article the methodological proposal admits to solve, from one side, the possible tension between different symptoms of the “new spirituality”, especially the spirituality without God, and the Christian spirituality. From the second side, it forbids to put an equals sign between them. On the background of different symptoms of “the new spirituality” and the psychology of spirituality, the Christian spirituality appears as a particularly remarkable the proposal of the transcendency and of the fulfilling of the human spirit.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 5; 159-179
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neverending History of the Use of Vaccines Derived from Aborted Infants. Part I: Critique of Teleological Proportionalism and Consequentialism from the Perspective of Moral Theology
    Niekończąca się historia o użyciu szczepionek pochodzących z abortowanych płodów ludzkich. Cz. I: Krytyka teleologicznego proporcjonalizmu i konsekwencjonalizmu z perspektywy teologicznomoralnej
    Autorzy:
    Balák, René
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037736.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nauczanie papieskie
    szczepionki
    proporcjonalizm
    konsekwencjalizm
    metodologia teleologiczna
    papal teaching
    vaccines
    proportionalism
    consequentialism
    teleological methodology
    Opis:
    Standardowe i obowiązkowe stosowanie szczepionek pochodzących z abortowanych płodów ludzkich stanowi obecnie istotny problem teologicznomoralny. Rodzi ono poważne dylematy sumienia, gdy osoby uświadamiają sobie istnienie związku pomiędzy jej własnym działaniem i czynem moralnie złym popełnionym przez inną osobę. Warto do tej kwestii powracać tym bardziej, że ma się wrażenie, iż bardzo szybko zapomniano o wskazaniach na ten temat zawartych w dokumencie Papieskiej Akademii Życia pt. Rozważania moralne o szczepionkach przygotowanych z komórek pochodzących z abortowanych płodów ludzkich (05.06.2005). W ocenie moralnej nadal można obserwować przewagę konsekwencjonalizmu i proporcjonalizmu, który odrzuca papieskie Magisterium ordinarium.
    The standard and obligatory use of unethical vaccines derived from aborted human foetuses, is currently a significant moral theological problem. It is a serious dilemma of conscience the situation when people become aware of the connection between their own actions and the morally wrong act committed by other person form a serious conscience dilemma. However, a few years after the release of declaration Pontifical Academy for Life Moral Reflections on Vaccines Prepared from Cells Derived from Aborted Human Foetuses (05.06.2005), this serious problem was pushed into oblivion. The moral assessment is still dominated by the consequentionalism and the proportionalism which reject papal Magisterium ordinarium.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 3; 93-110
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charyzmatyczny wymiar powołania teologa
    A Charismatic Dimension of the Vocation of a Theologian
    Autorzy:
    Walczak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040217.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia
    metodologia teologii
    Duch Święty
    charyzmat
    powołanie
    theology
    methodology of theology
    Holy Spirit
    charisma
    vocation
    Opis:
    Teologia bez wątpienia stawia przede wszystkim pytania o Boga i człowieka. Jednak od wieków teologowie pytali także o znaczenie swojej własnej pracy. Można mówić o swoistej meta-teologii, która próbuje pokazać rolę i znaczenie teologii w życiu Kościoła. Najczęstsze odpowiedzi na pytania o sens i charakter teologii oscylują wokół pojęcia racjonalności. W takim spojrzeniu teologia jest zwykłym ludzkim procesem czynienia prawd objawionych zrozumiałymi dla ludzi danej epoki. Wydaje się jednak, że taka wizja teologii jest skrajnym uproszczeniem i spłyceniem sprawy. Na pytanie o znaczenie teologii można dobrze odpowiedzieć tylko w świetle wiary. To światło pozwala ujrzeć w teologii Boży dar, charyzmat, który pomaga Kościołowi odczytywać znaki czasu i proroczo interpretować Objawienie biblijne dla danej epoki i kultury. Teolog ma udział w specjalnym charyzmacie, a więc należałoby go postrzegać najpierw jako pełniącego specjalną posługę słowa w Kościele, a dopiero po wtóre jako naukowca. Takie charyzmatyczne ustawienie teologii pozwala przypomnieć sobie z całą mocą, że pierwszym i podstawowym teologiem jest Duch Święty.
    It is doubtless that theology first of all puts questions about God and man. However, for ages theologians have been also asking questions about the meaning of their own work. One may speak about a peculiar meta-theology that tries to show the role and significance of theology in the life of the Church. The most frequently given answers to the questions about the meaning and character of theology oscillate around the concept of rationality. In such a view theology is a normal human process of making revealed truths understandable for people of a given epoch. However, it seems that such a vision of theology is tantamount to extremely simplifying it and to making it superficial. The question about the significance of theology may only be answered in the light of faith. This light allows seeing theology as a God's gift, a charisma that helps the Church read the signs of the times and prophetically interpret the Biblical Revelation for a given epoch and culture. A theologian participates in a special charisma, so he should be perceived first of all as one who performs a special service of the word in the Church, and only then as a scholar. Such a charismatic position of theology allows reminding with full strength that the first and fundamental theologian is the Holy Spirit.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 299-310
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Relationship between Theology and Law on the Basis of the Encyclical Pacem in terris of John XXIII
    Relacja między teologią a prawem na podstawie encykliki Pacem in terris Jana XXIII
    Autorzy:
    Grzenkowitz, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1706313.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawo
    teologia
    pokój
    Jan XXIII
    Pacem in terris
    metodologia
    law
    theology
    peace
    John XXIII
    methodology
    Opis:
    The above research permits one to draw legal and theological conclusions. The first sub-point, presenting the legal value and social-political context of the papal teaching, permits the creation of a foundation for the following theological considerations. The second subpoint permits for the separation of the theology of the encyclical and its meaning for the whole document. The last sub-point reveals in what way the legal and theological elements intersect in the encyclical’s text and what consequences this has for ecclesiology and the methodology of research at the intersection of theology and law. This article presented many mutual points of reference for theology and law and emphasized their methodological and substantive autonomy. The encyclical Pacem in terris of John XXIII is a creative proposal for the cooperation between theology and law, in which the Pope follows the principle of efficacy, which is the desire that the catalogue created by him is not only theoretical but also actually used. His teaching focuses on the theme of peace, which seems to assume the meaning that has already placed on justice, and the Pope seems to make it the centre of all international relations. That, in turn, allows to distinguish peace as a clearly legal category and so decisive for the just character of law itself. Because of the connection between peace, God’s order and Christ’s mission, there is a perfect intersection between temporal matters regulated by law and supernatural ones, which are the subject of theology. There exist two alternative models of the unity of humankind: the natural and the ecclesial. They have a complementary character as the two paths leading to a common goal and take the form of attaining the commonly desired peace on earth and the unification of humanity in Christ, who is peace himself. The Pope uses legal language, which has characteristics manifesting the openness of theology to law and vice-versa. Among them are cognitive realism, universal concepts, universal themes, social efficacy, legal naturalism, and mutual inspiration.
    Celem niniejszego artykułu jest wyciągnięcie wniosków o charakterze prawnym i teologicznym. Pierwszy podpunkt, który przedstawia prawną wartość i społeczno-polityczny kontekst nauczania papieskiego, pozwala na stworzenie podstaw dla dalszych teologicznych refleksji. Drugi podpunkt pozwala na wyodrębnienie teologii encykliki oraz jej znaczenia dla całości dokumentu. Ostatni podpunkt ujawnia, w jaki sposób prawne i teologiczne elementy przenikają się w tekście encykliki i jakie ma to konsekwencje dla eklezjologii i metodologii badań na styku teologii i prawa. Niniejszy artykuł przedstawia również wiele wspólnych punktów odniesienia dla teologii i prawa oraz podkreśla ich metodologiczną i wewnętrzną autonomię. Encyklika Pacem in terris Jana XXIII jest twórczą propozycją dla współpracy między teologią a prawem, w ramach której papież kieruje się zasadą skuteczności w postaci pragnienia, żeby stworzony przez niego katalog był nie tylko teoretyczny, ale faktycznie przestrzegany. Jego nauczanie koncentruje się na tematyce pokoju jako przede wszystkim prawnej kategorii, a zatem decydującej dla sprawiedliwego charakteru prawa jako takiego. Ze względu na związek między pokojem, Bożym porządkiem i misją Chrystusa istnieje przestrzeń wspólna dla spraw doczesnych regulowanych przez prawo oraz nadprzyrodzonych, które są przedmiotem teologii. Istnieją dwa alternatywne modele jedności ogólnoludzkiej: naturalny i kościelny. Mają one komplementarny charakter jako dwie drogi prowadzące do wspólnego celu i przyjmują postać dążenia do powszechnie upragnionego pokoju na ziemi i zjednoczenia ludzkości w Chrystusie, który jest samym pokojem. Papież używa języka prawnego, który charakteryzuje się otwartością teologii na prawo i odwrotnie. Do jego cech należą: realizm poznawczy, uniwersalne terminy, uniwersalne tematy, skuteczność społeczna, naturalizm prawny oraz wzajemna inspiracja.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 83-99
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia duchowości jako dyscyplina naukowa. Zarys problematyki
    Spiritual Theology as a Scientific Discipline. An Outline of Issues
    Autorzy:
    Chmielewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035120.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duchowość
    teologia
    metodologia
    nauka
    metoda teologiczna
    polskie środowisko teologiczne
    spirituality
    theology
    methodology
    science
    theological method
    polish theological environment
    Opis:
    Wśród specjalności oferowanych przez wydziały teologiczne na uniwersytetach i uczelniach często znajduje się teologia duchowości. Oznacza to, że jest to pełnoprawna dyscyplina naukowa. Ma ona swoją historię, własną nazwę, która ją identyfikuje, przedmiot badań, konkretne źródła i odpowiednią metodę badawczą. Na poziomie uniwersyteckim teologią duchowości zajmuje się wielu naukowców, których osiągnięcia są uznawane i doceniane w świecie nauki. Oprócz struktur uniwersyteckich, w których prowadzone są badania i dydaktyka oraz zwoływane konferencje, teologowie duchowości tworzą organizacje i stowarzyszenia posiadające osobowość prawną. Artykuł ma na celu pogłębienie wyżej wymienionych zagadnień, biorąc pod uwagę polskie środowisko teologiczne i kościelne. Znajomość głównych kwestii metodologicznych jest bardzo ważna dla każdego zaangażowanego teologa, rzetelnej pracy naukowej, a także jego powołania w Kościele.
    Among the specialties offered by theological faculties at universities and colleges, there is often theology of spirituality. This means that it is a full-fledged scientific discipline. Therefore, it has its own history, own name that identifies it, the subject of research, specific sources and an adequate research method. At the university level, it is practiced by a large number of scientists whose achievements are recognized and appreciated in the world of science. In addition to university structures in which research and teaching are conducted, and conferences are convened, spiritual theologians form organizations and associations that have legal personality. The article aims at to deeping aforementioned issues, taking polish theological and ecclesiastical background on board. The awareness of the main methodological matters is very important for every committed theologian and his reliable scientific work, as well his spiritually-ecclesiastical vocation.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 115-132
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia komparatywna. Geneza, opcje, szanse i problemy
    Comparative Theology. Origins, Options, Opportunities and Problems
    Autorzy:
    Kałuża, Krystian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040747.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia komparatywna
    teologia religii
    religioznawstwo
    metoda
    metodologia
    prawda
    religia
    comparative theology
    theology of religions
    religious studies
    method
    methodology
    truth
    religion
    Opis:
    Niniejszy artykuł stawia sobie za cel prezentację i krytyczną ocenę teologii komparatywnej (comparative theology). Dyscyplina ta uprawiana jest głównie w środowiskach anglosaskich, a ostatnio w Niemczech. W części pierwszej ukazano genezę oraz pojęcie teologii komparatywnej. Widzi się w niej dyscyplinę teologiczną, która w dialogu z innymi naukami religiologicznymi, zwłaszcza z empirycznym religioznawstwem (comparative religion), dokonuje refleksji nad innymi religiami. Tym, co odróżnia ją od teologii religii, jest jej mikrologiczny charakter (tj. koncentracja na zagadnieniach szczegółowych) oraz konsekwentnie stosowana metoda porównawcza. Nie jest ona jednak religioznawstwem, gdyż nie poprzestaje na zwykłym opisie zjawisk religijnych, ale stawia pytanie o ich prawdziwość. Teolog komparatywny nie dystansuje się też od własnej tradycji religijnej, ale stara się na nią spojrzeć z perspektywy innych tradycji, z którymi prowadzi uczciwy dialog. Teologia komparatywna jest zjawiskiem wysoce zróżnicowanym (nie ma jednej koncepcji tej dyscypliny). Różnorodność tę ukazano na przykładzie komparatystyki F.X. Clooney'a oraz R.C. Neville’a. Kolejna część artykułu poświęcona jest kwestiom metodologicznym. Status metodologiczny teologii komparatywnej nie jest jeszcze do końca ustalony. Dwa zagadnienia są tutaj szczególnie ważne: relacja teologii komparatywnej do empirycznych nauk o religii oraz jej stosunek do teologii religii. Autor nie zgadza się ztezą, że teologia komparatywna powinna zastąpić teologię religii. Niejasny jest przede wszystkim teologiczny charakter teologii komparatywnej. Samo podjęcie kwestii prawdziwości przekonań religijnych nie czyni z niej jeszcze teologii. Także filozofia religii podnosi tę kwestię. Z drugiej strony zarzuty teologów komparatywnych pod adresem teologii religii są po części słuszne (ogólnikowość, aprioryczność wydawanych sądów, niedocenianie inności/odmienności itd.). W takiej sytuacji można by sobie życzyć twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być „komparatywna teologia religii”.
    This article describes the comparative theology and focuses on its critical assessment. As a scientific discipline, it has been developed mainly in Anglo-Saxon circles and recently in Germany, as well. In the first part the author presents origins and the concept of comparative theology. It is generally understood as a theological discipline which reflects on other religions within the frame of dialogue with religiological sciences, especially with the empirical comparative religion. The micro-logical nature (i.e. specific issues) and the consistently applied comparative method distinguish it from the theology of religions. It is not, however, a part of religious studies in general because it does not confine itself to mere description of religious phenomena, but it raises the question of its veracity. Comparative theologians do not distance themselves from their own religion, but they attempt to look at it from the perspective of other traditions in the context of genuine interreligious dialogue. The comparative theology is highly diverse (there is no just one conception of it). The author illustrates this diversity with the views of two comparative theologians: F.X. Clooney and R.C. Neville. The second part of the article deals with methodological issues. The methodological status of comparative theology has not been fully established yet. Two issues are particularly important here; the relation of the comparative theology with empirical religious studies and its relationship to the theology of religions. The author does not agree with the thesis that the comparative theology should replace the theology of religions. Decisive in this respect is the unclear theological nature of comparative theology. Mere focusing on the veracity of religious beliefs does not make theology out of it. The philosophy of religion raises this issue as well. On the other hand allegations of comparative theologians against the theology of religions are partly true (i.e. vagueness, apriority of judgments, underestimation of otherness/difference, etc.). In such asituation a creative cooperation of both disciplines could be the solution, with a “comparative theology of religions” as a final consequence.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 43-91
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoralne aspekty „czterech zasad” papieża Franciszka
    Pastoral Aspects of Pope Francis’ Four Rules
    Autorzy:
    Drożdż, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036734.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zasady rozwoju społecznego
    ewangeliczne kryteria
    ewangelizacja
    nauczanie papieża Franciszka
    metodologia teologii pastoralnej
    teologia praktyczna
    rules of social development
    evangelical criteria
    evangelization
    pope Francis’ teaching
    methodology of pastoral theology
    practical theology
    Opis:
    Papież Franciszek w adhortacji Evangelii gaudium wymienia cztery zasady kierujące rozwojem współżycia społecznego oraz budowaniem pokoju. Określa je także mianem ewangelicznych kryteriów. Formułuje je w następujący sposób: pierwsza zasada – czas przewyższa przestrzeń; druga – jedność przeważa nad konfliktem; trzecia – rzeczywistość jest ważniejsza od idei; czwarta – całość przewyższa część. Spojrzenie pastoralne na te zasady rysuje nowe horyzonty dla analiz teologicznych, które mogą przełożyć się na praktyczne rozwiązania, tak istotne dla współczesnej ewangelizacji świata.
    Pope Francis in exhortation Evangelii gaudium names four rules managing the development of community life and peacebuilding. He names them as evangelical criteria as well. He formulates them in the following way: the first rule – time exceeds space; the second one – unity predominates over conflict; the third one – reality is more important than idea; the fourth one – whole exceeds part. Pastoral look at these rules opens new horizons for theological analyses which may be translated into practical solutions, so essential for modern evangelization of the world.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 63-73
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z metaeklezjologii
    Out of Meta-Ecclesiology
    Autorzy:
    Kaucha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038067.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    eklezjologia
    kryteria waloryzacji modeli teologicznych
    metaeklezjologia
    metateologia
    metodologia
    modele Kościoła
    nurty eklezjologiczne
    problematyka eklezjologii
    rodzaje eklezjologii
    teologia
    Ecclesiology
    Meta-Ecclesiology
    models of the Church
    ecclesiological trends
    theology
    types of Ecclesiology
    Meta-Theology
    criteria of theological evaluation models
    Ecclesiology issues
    methodology
    Opis:
    Metaeklezjologia to pojęcie analogiczne do terminu „metateologia” oznaczające metateoretyczną charakterystykę eklezjologii. Metaeklezjologia – tak jak metateologia – może być zewnętrzna lub wewnętrzna. Niniejszy artykuł jest próbą budowania wewnętrznej metaeklezjologii katolickiej odwołującej się do dorobku lubelskich metodologów nauki (A. Bronk, S. Majdański, S. Kamiński), lubelskich metodologów teologii (Cz.S. Bartnik, M. Rusecki) i innych metodologów teologii (A. Dulles, B. Mondin, A. Kolping, H. Seweryniak, A.A. Napiórkowski). Niniejszy artykuł obejmuje następujące zagadnienia: nowe elementy w problematyce eklezjologicznej, rodzaje eklezjologii i nurty eklezjologiczne, modele Kościoła (instytucjonalny, mistycznej komunii, sakramentalny, kerygmatyczny, sługi, wspólnoty uczniów, znaku sprzeciwu). W zakończeniu znajduje się kilka ogólnych wniosków o stanie współczesnej eklezjologii katolickiej.
    Meta-Theology denotes a meta-theoretical description of Theology. Similarly, meta-Ecclesiology means a meta-theoretical description of Ecclesiology, and it encompasses all problems of meta-theological nature. Meta-Ecclesiology – like Meta-Theology – might be external or internal. This paper represents an internal Meta-(Catholic) Ecclesiology. It touches on some new issues in the area of Ecclesiology, types of Ecclesiology, trends in Ecclesiology, and models of the Church according to Cardinal Avery Dulles (the Church as Institution, Mystical Communion, Sacrament, Herald, Servant, Community of Disciples, and Sign of Opposition). Multiplicity and diversity of ecclesiological types and trends show a richness and complexity of Ecclesiology. Consequently, one holistic (total) Ecclesiology is impossible at present. Hence, a project of an integral Ecclesiology is feasible but only as (a very useful) way of uniting the results of Ecclesiology – uniting them on a base of main ecclesiological issues or problems faced by Ecclesiology. According to Rev. M. Rusecki (1942-2012) theology today is very much fragmented and it is quite impossible to make it integrated (see: M. Rusecki, Problematyka metody w teologii, in: Tożsamość teologii, ed. A. Anderwald, T. Dola, M. Rusecki, Opole: Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego 2010, pp. 44-47, 54-64. Rusecki presents Adolf Kolping’s idea of integrated theology – pp. 55-56). New theological disciplines and sub-disciplines arise and theologians’ specializations are becoming increasingly fragmented. They are to a lesser extent familiar with the work of their colleagues (native or foreign) and likewise with the history of Theology. The same holds true for Ecclesiology and ecclesiologists. Today in Theology (and in Ecclesiology) there are processes typical of contemporary sciences which are unstoppable. Despite negative consequences, there are some positive, too. Being so, Theology and Ecclesiology show their vitality and necessity. Theologians in their academic work explore new ways of research (including interdisciplinary ones) and have more scholar freedom than they used to, which develops their creativity.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 65-80
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies