Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "gods" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Christ as the Face of the Father’s Mercy. A Top-Down and Theophanic Conception of God’s Mercy
    Autorzy:
    Guzowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038948.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    God’s Mercy
    Jesus Christ
    cross
    resurrection
    redemption
    Opis:
    The author of the article Christ as the face of the Father’s mercy. A top-down and theophanic conception of God’s Mercy draws the most fundamental approach to the mystery of mercy as a form of the inner revelation of the Triune God's life from the ample Polish literature devoted to the issue of God’s Mercy, and analyzes it. Also practicing mercy, according to this conception, may be done in the right way if its features are recognized in Jesus Christ the Incarnated Son’s deeds. The author calls this perspective of theology of mercy “a top-down conception”, as humanity is not able to comprehend the essence of mercy without the aid of the supernatural world that, on the one hand, shows what God is like in His essence, and on the other, how one should follow God to be saved. God's self-revelation in the salutary events becomes – according to the author – the best interpretation key of God's theology of mercy, showing His Trinitarian character.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 65-83
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzór katechezy, w której centrum jest wyjaśnianie pism
    A Model of Catechesis, in Whose Center There is the Explanation of Writings
    Autorzy:
    Bieliński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040707.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katecheza
    Słowo Boże
    performatywny i sakramentalny charakter Słowa Bożego
    Lectio Divina
    catechesis
    God’s Word
    performative and sacramental character of God’s Word
    Opis:
    Katecheza wciąż sięga do swego podstawowego źródła, jakim jest Słowo Boże. Aktualne jest wezwanie Kościoła do odnowienia podstawowej relacji z Osobą Jezusa w Słowie Bożym i przypomnienie, że wiara wymaga doświadczenia takiego spotkania. W tym kluczu artykuł zwraca uwagę na dwa aspekty chrystologii Słowa mało obecne we współczesnej interpretacji teologicznej: jego performatywny i sakramentalny charakter. Następnie analizuje pojęcie katechezy rozumianej jako eklezjalne pośrednictwo do wejścia w relację ze Słowem Bożym, do doświadczenia, które gwarantuje docieranie do głębi osoby. Sięga po argument z Pisma, streszczając jak o substancjalnej mocy Słowa Bożego mówią słudzy i świadkowie Słowa. Wskazuje na jeden z aspektów teologii Słowa u św. Łukasza Ewangelisty i w końcu ukazuje to, co może stanowić wzór katechezy. Ważne wnioski dla dzisiejszej katechezy i nauczania religii w szkole to świadomość, że dużo jest dzisiaj słów, które chciałyby zastąpić Słowo Boże. Są nimi wszystkie ludzkie słowa uznane za skuteczne, wydajne, płodne, lecz wcześniej czy później odsłaniają swoje ograniczenia. Nie możemy poddać się jednej z najbardziej zawoalowanych pokus naszych czasów, że inne słowa, inne technologie, inne metody, tak zwane psychopedagogiczne, mogą być bardziej skuteczne od Słowa Bożego.
    Catechesis keeps reaching for its fundamental source, that is God’s Word. The Church’s call for a renewal of the basic relation with the Person of Jesus in God’s Word is still topical, as well as the reminder that faith requires such an encounter. In this key the article draws the reader’s attention to two aspects of Christology of the Word that are rarely present in the modern theological interpretation: its performative and sacramental character. Next, it analyzes the concept of catechesis understood as ecclesial mediation in entering the relation with God’s Word, in the experience that guarantees reaching the depth of the person. It reaches for an argument coming from the Scripture, summarizing the words that are said by the Word’s servants and witnesses about the substantial power of God’s Word. It points to one of the aspects of theology of the Word in St Luke the Evangelist’s text, and finally it shows what can be the model of catechesis. An important conclusion for modern catechesis and religion teaching at school is that today there are a lot of words that would like to replace God’s Word. They are all the human words considered to be efficient, effective, fruitful - but sooner or later they have to acknowledge their limitations. We cannot surrender to one of the most veiled temptations of our times, that is that other words, other technologies, other methods, so-called psycho-pedagogical ones, can be more efficient than God’s Word.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 11; 213-230
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Was Arminius a Reformed Theologian? On Arminius’ Attitude to His Own Theological Tradition
    Autorzy:
    Dorocki, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036506.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jacob Arminius
    Reformed theology
    God’s sovereignty and glory
    covenant theology
    soteriology
    predestination
    Opis:
    Jacob Arminius is a figure historically associated with the Reformed tradition. His theology was in a large measure a reflection of this tradition. However, in some important points Arminius’ views were in open contradiction to post-Reformation Calvinism. This article is an attempt to find an answer to the question about the theological identity of the Dutch reformer. The author proposes to address this problem in reference to four theological themes characteristic of Reformed Protestantism, that is: God’s sovereignty and glory, covenant theology, monergistic soteriology, and predestination. The analysis indicates that Leiden’s professor strongly emphasized God’s sovereignty over creation and affirmed that the ultimate end of divine actions, including salvific acts, is His glory. But he never forgot to add that, by His external activity, the Creator communicates His goodness. Arminian covenant theology also fits into Reformed thought. Its shape does not differ from the widely accepted interpretation of this issue in the era of “early orthodoxy.” The most important differences occur in the context of soteriology. Arminius’ understanding of the relationship between grace and free will differed from the radical monergistic Calvinism. Due to the doctrine of prevenient grace, one can speak about limited synergism in his case. His perspective on the issue of predestination is the same. According to the Dutch reformer, God elects to salvation on the basis of His foreknowledge concerning the free acceptance of grace by man. He reprobates those who stubbornly remain in their sins and, in spite of the grace, refuse to convert. Therefore, ultimately, Arminius should be considered as a “critical” Reformed theologian.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7 English Online Version; 45-64
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oczyszczający sąd Boży. Ekumeniczna „bilingwalizacja” nauki o pośmiertnym oczyszczeniu w świetle badań biograficznych
    Purifying Judgment of God: Ecumenical “Bilingualisation” of the Teaching about Post-mortem Purification in the Light of Biographical Research
    Autorzy:
    Porada, Rajmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037263.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    eschatologia
    czyściec
    sąd Boży
    protestantyzm
    metoda biograficzna
    eschatology
    purgatory
    God’s Judgment
    Protestantism
    biographical method
    Opis:
    Celem artykułu jest próba wskazania, na podstawie implikacji płynących z rozwijanej w naukach społecznych badawczej perspektywy biograficznej, zbieżności w teologicznym opisie eschatologicznej rzeczywistości pośmiertnego oczyszczenia i sądu Bożego po stronie katolickiej i protestanckiej. Wspomniana perspektywa badawcza eksponuje m.in. trwałość każdej indywidualnej biografii, znaczenie samopoznania i niezbywalną odpowiedzialność za dojrzewanie do pełni własnej tożsamości. Tego typu kategorie znajdują recepcję zarówno w teologii katolickiej, jak i protestanckiej, które nie rezygnując ze swych doktrynalnych założeń, zdolne są do sformułowania komplementarnych i zbieżnych treściowo wypowiedzi. Posoborowa teologii katolicka interpretuje pośmiertne oczyszczenie jako proces osobowego dojrzewania do spotkania z Bogiem, a także jako przemieniające człowieka spotkanie z Bogiem jako Sędzią. Z kolei w nowszych ujęciach teologii protestanckiej można znaleźć takie interpretacje sądu Bożego, które wskazują na jego procesualność i dopełniająco-oczyszczający sens w perspektywie indywidualnej historii życia.
    The purpose of the article is an attempt to indicate, based on the implications of the in the social sciences developed biographical perspective, the convergence in the theological description of the eschatological purification and judgment of God on the Catholic and Protestant side. The abovementioned research perspective exposes, among others, durability of individual biography, the importance of self-discovery and inalienable responsibility for maturation to fully own identity. This type of categories have found reception, both in the Catholic and Protestant theology, without having abandoned their doctrinal assumptions and being able to formulate complementary and converging statements. The post-conciliar Catholic theology explains the eschatological purification as a process of personal maturation for meeting with God, as well as transforming man’s encounter with God as Judge. In the more recent Protestant theology one can find such interpretations of God’s judgment, which demonstrate its processual character and purifying sense in the perspective of individual life history.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 37-54
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie kierownictwa duchowego bł. Ks. Michała Sopoćki dla dynamicznego urzeczywistnienia woli Bożej przez św. s. Faustynę Kowalską
    The Significance of the Spiritual Direction of Bl. Fr. Michael Sopocko for the Dynamic Fulfillment of God’s will by St. Sr. Faustina Kowalska
    Autorzy:
    Jaworski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035078.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kierownictwo duchowe
    Michał Sopoćko
    Faustyna Kowalska
    wola Boża
    spiritual direction
    Michael Sopocko
    Faustina Kowalska
    God’s will
    Opis:
    Kierownictwo duchowe w relacji bł. ks. Michała Sopoćki i św. s. Faustyny jest klarownym przykładem skutecznej współpracy Boga, kierownika duszy i osoby korzystającej z tej formy posługi. Spowiednik Świętej ukazał trzy etapy rozwoju duchowego, odkrywania i wypełniania woli Bożej. Pierwszy to zachowywanie zewnętrznych nakazów i ustaw, w których wyraża się wola Boża. Drugi polega na odkrywaniu, rozeznawaniu i podążaniu za natchnieniami wewnętrznymi. Trzeci to oddanie się do całkowitej i bezwarunkowej dyspozycji Bogu. Na każdym etapie wzrasta gotowość do coraz pełniejszej ofiary z siebie na wzór Jezusa Chrystusa. Wzrasta też rola kierownika duchowego, który nie tylko wspiera w rozeznawaniu Bożej woli, pomaga rozpoznać zwodzenie nieprzyjaciela duszy, ułatwia unikania błędów, wspiera w trudnych doświadczeniach i chwilach prób, ale także pomaga w doborze najlepszego sposobu realizacji zamiarów Bożych. Artykuł ma na celu dostarczenie praktycznych wskazówek i sposobów ich zastosowania w kierownictwie duchowym dla posługującego i korzystającego z tej formy pomocy na drodze uświęcania.
    Spiritual direction in the relationship of Bl. Fr. Michael Sopocko and St. S. Faustina is a clear example of the effective cooperation of God, the spiritual director, and the person benefiting form the service. The Saint’s confessor has shown three stages of spiritual development, discovery, and fulfillment of God’s will. The first is to keep external precepts and laws in which God’s will is revealed. The second is to discover, discern, and follow inner inspirations. The third is to put ourself at God’s total and unconditional disposal. At each stage, the desire of self-offering as a sacrifice, like Jesus Christ, increases. The role of the spiritual director is also increasing, who not only supports the discernment of God's will, assists in recognizing the deception of the enemy of the soul, helps to avoid mistakes, supports in difficult experiences and times of trials, but also helps in choosing the best way to implement God’s plans.The purpose of this article is to provide practical guidance and ways to apply them in spiritual direction to the service-giver and the person taking benefits from this form of assistance on the way of sanctification.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 5; 89-108
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Santidad laical y carácter teológico de la secularidad
    Secularity Holiness and Theological Character of Secularity
    Świętość świeckich i charakter teologiczny świeckości
    Autorzy:
    Bosch, Vicente
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035119.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    laikat
    świeckość
    lud Boży
    praca
    świat
    misja
    uświęcenie
    społeczeństwo
    layman
    secularity
    God’s people
    work
    world
    mission
    sanctification
    society
    Opis:
    Jakiej duchowości potrzebują dzisiaj świeccy? Istnieje dzisiaj wielka potrzeba zrozumienia teologicznego znaczenia „charakteru świeckiego” – specyficznego kolorytu ludzi świeckich. Laik jest chrześcijaninem powołanym do zjednoczenia z Bogiem, do świętości; ktoś, kto żyje w świecie i jego strukturach, a stamtąd jest wezwany do znalezienia Boga w zwykłym życiu – rodziny, pracy, relacji społecznych. Jeśli misja Kościoła polega – wraz ze zbawieniem dusz – na uświęceniu świata, nie można nadal ignorować teologicznego i apostolskiego charakteru codziennej pracy ludzi świeckich pośrodku świata. Jest ona bowiem uświęcona przez Boga oraz uświęcająca. Niezbędne jest zatem docenienie świeckości – uznania powołania i misji świeckich w Kościele. Nauczanie Kościoła przypomina również, że niezbędne jest podniesienie świadomości pasterzy, aby umieli ukazywać wiernym świeckim ich wezwanie do odnowienia świata w Chrystusie.
    What spirituality do lay people need today? There is a great need today to understand the theological meaning of the “secular character” – the characteristic “color” of lay people. The layman is a Christian called to unite with God, to holiness; someone who lives in the world and its structures, and from there is called to find God in ordinary life – family, work, social relations. If the mission of the Church is – along with the salvation of souls – to sanctify the world, one cannot continue to ignore the theological and apostolic nature of the daily work of lay people in the middle of the world. It is sanctified by God and sanctifying. It is therefore necessary to appreciate secularity – recognition of lay vocation and mission in the Church. The teaching of the Church also reminds that it is necessary to raise the awareness of pastors so that they can show lay faithful their call to renew the world in Christ.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 133-146
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Arminiusz był reformowanym teologiem? O stosunku Arminiusza do własnej tradycji teologicznej
    Was Arminius a Reformed Theologian? On Attitude of Arminius to His Own Theological Tradition
    Autorzy:
    Dorocki, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036702.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jakub Arminiusz
    teologia reformowana
    Boża suwerenność i chwała
    teologia przymierza
    soteriologia
    predestynacja
    Jacob Arminius
    Reformed theology
    God’s sovereignty and glory
    covenant theology
    soteriology
    predestination
    Opis:
    Jakub Arminiusz to postać historycznie związana z tradycją reformowaną. W dużej mierze jego teologia była odbiciem tej tradycji. W pewnych jednak istotnych kwestiach poglądy Arminiusza stały w jawnej sprzeczności z postreformacyjnym kalwinizmem. Niniejszy artykuł stara się więc znaleźć odpowiedź na pytanie o teologiczną tożsamość holenderskiego reformatora. Autor proponuje, by zmierzyć się z tym problemem w nawiązaniu do czterech motywów teologicznych, charakterystycznych dla reformowanego protestantyzmu. Chodzi o Bożą suwerenność i chwałę, teologię przymierza, monergistyczną soteriologię oraz predestynację. Poczyniona analiza wykazała, żc lejdejski profesor mocno podkreślał Bożą suwerenność nad stworzeniem oraz zgadzał się z opinią, żc ostatecznym celem Bożych działań, w których mieszczą się akty zbawcze, jest Jego chwała. Nic zapominał jednak dodać, żc Stwórca poprzez zewnętrzną aktywność udziela swej dobroci. W nurt myśli reformowanej wpisywała się także arminiańska teologia przymierza, która swym kształtem nic odbiegała od powszechnie przyjętej interpretacji tego zagadnienia w dobie tzw. wczesnej ortodoksji. Najpoważniejsze różnice pojawiają się w kontekście soteriologii. Anniniuszowe rozumienie relacji łaska-wolna wola odbiegało od skrajnie monergistyczncgo kalwinizmu. Z uwagi na naukę o uprzedzającej łasce można mówić w jego przypadku o ograniczonym synergizmie. Nic inaczej ma się u lejdejczyka kwestia predestynacji. Według holenderskiego reformatora Bóg wybiera do zbawienia zgodnie ze swą odwieczną wiedzą o akceptacji łaski przez człowieka. Potępia tych, którzy uparcie trwają w swoich grzechach i mimo łaski nic chcą się nawrócić. Ostatecznie więc należy uznać Arminiusza za „krytycznego” teologa reformowanego.
    Jacob Arminius is a figure historically associated with the Reformed tradition. His theology was in a large measure reflection of this tradition. However in some important points Arminius’ views were in open contradiction to the post-reformation Calvinism. This article attempts to find an answer for the question about theological identity of the Dutch reformer. The author proposes to struggle with this problem in reference to four theological themes, characteristic for Reformed Protestantism, that is: God’s sovereignty and glory, covenant theology, monergistic soteriology and predestination. The analysis, which has been made, indicates that Leiden’s professor strongly emphasized God’s sovereignty over the creation and affirmed the opinion that an ultimate end of divine actions, including salvific acts, is His glory. But lie never forget to add that the Creator by His external activity communicate His goodness. The Arminian covenant theology also fits into the stream of Reformed thought. Its shape docs not differ from the widely accepted interpretation of this issue in the era of “early orthodoxy.” The most important differences occur in the context of soteriology. Arminius’ understanding of the relation grace-free will differed from the radical monergistic Calvinism. Due to the doctrine of prevenient grace one can speak about limited synergism in his ease. So it is in the matter of predestination. God, according to the Dutch reformer, elects to salvation according to His foreknowledge concerning the free acceptance of the grace by man. He reprobates those who stubbornly remain in their sins and, in spite of the grace, do not want to convert. Ultimately, Arminius should be considered as a “critical” Reformed theologian.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 85-104
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019
    Theological and Ecclesial Aspects of Confirmation in Light of the Church’ s Pastoral Program for 2017-2019 in Poland
    Autorzy:
    Kowalczyk, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035026.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wtajemniczenie chrześcijańskie
    Chrystus
    Kościół
    Duch Święty
    bierzmowanie
    apostolstwo
    odnowa świata
    Królestwo Boże
    Christian initiation
    Christ
    Church
    Holy Spirit
    confirmation
    apostolate
    renewal of the world
    God’s kingdom
    Opis:
    Biorąc pod uwagę posoborowe podejście do sakramentologii, oparte na idei Kościoła Chrystusowego jako żywej historii zbawienia, treść artykułu odnosi się do eklezjalnych aspektów programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce. Dlatego sakrament bierzmowania jest ujęty w perspektywie eklezjologicznej, bez zbytniego zgłębiania problematyki katechetycznej czy liturgicznej. Najpierw zwraca uwagę na sakrament dojrzałości chrześcijańskiej w aspekcie trwałości Kościoła jako ludu Bożego. W kolejnym paragrafie koncentruje się na uczestnictwie tych, którzy przyjęli sakrament bierzmowania w apostolskich zadaniach ludu Bożego, akcentując zwłaszcza przyjęcie przez nich pełnej odpowiedzialności za losy Kościoła. Zwieńczeniem artykułu jest zobrazowanie ewangelizacji współczesnego świata przez ubogacenie świata nowym obliczem świętości na miarę królestwa Bożego, które przez Chrystusa w mocy Ducha Świętego nieustannie wzrasta wśród ludzi, aż do ostatecznego spełnienia w Bogu, który będzie „wszystkim we wszystkich” (por. 1 Kor 15,24.28).
    Theological and ecclesial aspects of confirmation Summary Considering the post-conciliar approach to sacramentology based on the idea of the Church of Christ as a living history of salvation, the article presents the sacrament of confirmation in its ecclesiological aspect. First, it draws attention to the sacrament of Christian maturity in the aspect of the Church’s stability as the people of God. In the next paragraph it focuses on the participation of those who have accepted the sacrament of confirmation in the apostolic tasks of God’s people, emphasizing in particular their taking full responsibility for the fate of the Church. The climax of the article is the depiction of the modern world’s evangelization by enriching the world with a new ideal of holiness according to the Kingdom of God, which through Christ in the power of the Holy Spirit is constantly increasing among people until the final fulfillment in God who will be „all in all” (see 1 Cor 15:24.28).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 33-55
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgische Texte zu ehren der heiligen drei Könige
    Liturgical Texts in Honor of the Saint Three Kings
    Teksty liturgiczne ku czci Świętych Trzech Króli
    Autorzy:
    Puszcz, Teodor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035172.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    podróż
    pielgrzymka
    modlitwa za pielgrzymujących i podróżujących
    opieka Boża
    święci patronowie
    św. Trzej Królowie
    aniołowie
    travel
    pilgrimage
    liturgy for travelers
    pilgrims and sailing on the sea
    God’s protection on the way
    Saint Three Kings
    saint patrons
    angels
    Opis:
    W niniejszym artykule chodziło o ukazanie czytelnikowi bardzo małego fragmentu z o wiele szerszego zagadnienia: Liturgia dla podróżujących, pielgrzymów i pływających po morzu. Na podstawie badań okazało się, że Kościół, jak wynika z pierwszych spisanych źródeł liturgicznych, tzn. sakramentarzy, a potem zwłaszcza, u szczytu średniowiecza, z pontyfikałów, mszałów i rytuałów troszczył się o tych ludzi poprzez przygotowanie odpowiednich tekstów liturgicznych. Należy wymienić tutaj formularze mszalne: Pro iter agentibus, Pro peregrinantibus i Pro navigantibus. To pierwsza grupa. Drugą grupę stanowią obrzędy błogosławieństwa osób udających się w podróż lub na pielgrzymkę (Ordo ad servicium peregrinorum faciendum) bądź ich utensyliów podróżnych, takich jak torba, laska, krzyż i płaszcz (Benedictio ad baculum et ad peram) oraz obrzędy po powrocie z pielgrzymki czy podróży (Benedictio peregrinorum post reditum). Z tego bogactwa modlitw niewiele formuł w liturgii posoborowej pozostało w użyciu. Osobny i bardzo interesujący rozdział stanowią teksty liturgiczne, które są związane z patronatem niektórych świętych, takich jak św. Jakub Starszy, św. Rafał Archanioł, św. Julian i św. Krzysztof oraz Święci Trzej Królowie. W przypadku Świętych Trzech Króli, którzy uważani byli w średniowieczu za patronów podróżujących i pielgrzymów i których relikwie w katedrze kolońskiej ściągały zarówno  nowo koronowanych królów, jak i rzesze innych pielgrzymów z całej Europy, chodzi o pierwszych pielgrzymów epoki chrześcijańskiej, którzy odbyli pielgrzymkę do nowo narodzonego Jezusa Chrystusa. Zastanawiające jest to, że formularze mszalne (bo obrzędy błogosławieństwa nie są znane), można sklasyfikować w cztery grupy. W całej Europie – od Anglii po Niemcy i Polskę – można je znaleźć w wielu mszałach średniowiecznych, ale nie w mszałach kolońskich. W niniejszym artykule przedstawiono tylko pierwszy formularz mszalny De tribus magis pro iter agentibus. Oracje mszalne rozwijają motyw drogi magów ze Wschodu do Betlejem, aby pokłonić się Mesjaszowi, którego szczególna gwiazda wzeszła na niebie i ich do Niego zaprowadziła, aby mogli Go uczcić mistycznymi darami. Kościół modli się za swoich wiernych zdążających w pielgrzymce, aby za przyczyną tych świętych i przez ich zasługi przebiegała ona w pokoju, zdrowiu i pomyślności. Sam Chrystus, nazwany prawdziwym Słońcem, Gwiazdą i Światłością, niech ich prowadzi bez szwanku do upragnionego sanktuarium. Dalej Kościół prosi Boga, aby dał pielgrzymom Anioła pokoju jako towarzysza drogi, strzegącego ich przed niebezpieczeństwami ciała i duszy oraz przed atakami starego wroga, tzn. szatana, a także by stali się godni towarzystwa Ducha Świętego. Kolejna myśl poruszona w euchologii to dzieje Syna Bożego (wcielenie, męka i zmartwychwstanie) oraz rola aniołów jako Jego świadków, która ma się przedłużyć w opiece dniem i nocą nad pielgrzymami. W pierwszym czytaniu biblijnym (Rdz 24, 7) chodzi o podróż Abrahama do jego ojczyzny i obietnicę anioła jako towarzysza drogi. Natomiast perykopa ewangelijna (Łk 4, 23b-30) to rozmowa faryzeuszów z Jezusem, który w swojej ojczyźnie nie jest przyjmowany z otwartymi rękami. W czasie tej rozmowy ważną rolę odgrywa napięcie między obczyzną i ojczyzną oraz obcym i swoim. Z tego względu pewnie nastąpił wybór tej perykopy do formularza mszalnego. Antyfony mszalne (introitus, graduale, offertorium i communio)  mają jako źródło fragmenty psalmów i podejmują typowe dla omawianego tematu motywy: prowadzenie przez Boga w drodze, towarzystwo aniołów w drodze, zaufanie Bogu oraz ratunek w Bogu. Sekwencja Maiestati sacrosantae militans, która była czasami dołączana do tego formularza, będzie omówiona w osobnym artykule.
    This article is about showing the reader a very small passage of a much broader topic: Liturgy for travelers, pilgrims and sailing on the sea. Based on the research, it turned out that the Church, as evidenced by the first written liturgical sources, i.e. the sacramentaries and then especially, at the height of the Middle Ages, the pontificals, the missals and the rituals, took care of these people by preparing appropriate liturgical texts. Mass forms should be listed here: Pro iter agentibus, Pro peregrinantibus and Pro navigantibus. This is the first group. The second group is the rite of blessing of people going on a trip or on pilgrimage (Ordo ad servicium peregrinorum faciendum) or their travel equipment, such as a bag, a walking stick, a cross and a cloak (Benedictio ad baculum et ad peram) and the rituals of returning from pilgrimage or travel (Benedictio peregrinorum post reditum). In the post-Conciliar liturgy, few formulas of this wealth of prayers remain in use. A separate and very interesting chapter are liturgical texts that are associated with the patronage of some saints, such as Saint James the Elder, Saint Raphael Archangel, Saint Julian, Saint Christopher, and Saint Three Kings. In the case of the Saint Three Kings, who were considered in the Middle Ages as patrons of travelers and pilgrims, and whose relics in the Cologne Cathedral attracted both newly crowned kings and crowds of other pilgrims from all over Europe, they were considered the first pilgrims of the Christian age who made pilgrimage to the newborn Jesus Christ. It is puzzling that the Mass forms (because the rites of blessing are unknown) can be classified into four distinct groups. Across Europe—from England to Germany and Poland—they can be found in many medieval missals, but not in Cologne missals. This article presents only the first Mass form De tribus magis pro iter agentibus. Mass orations develop the theme of the mags’ path from the East to Bethlehem to bow to the Messiah, whose special star came up in the sky and led them to Him, so that they could celebrate Him with mystical gifts. The Church prays for own faithful on their pilgrimage that through these saints and through their merits the pilgrims would abound in peace, health and prosperity. May Christ Himself, called the true Sun, Star and Light, lead them unscathed to the desired sanctuary. Further, the Church asks God to send pilgrims an Angel of Peace as a companion on the road, guarding them against the dangers of the body and soul and against the attacks of the old enemy, i.e. Satan, and that they become worthy of the Holy Spirit’s company. Another thought raised in euchology is the history of the Son of God (incarnation, passion and resurrection) and the role of angels as his witnesses, which is to express in the care of pilgrims day and night. The first Bible reading (Gen 24:7) is about Abraham’s journey to his homeland and the promise of an Angel as a companion on the road. On the other hand, the Gospel pericope (Lk 4:23b-30) is a conversation between the Pharisees and Jesus, who is not welcomed in his homeland. During this conversation, the tension between the homeland and the exile, between the stranger and the own plays an important role. For this reason, the pericope was probably chosen for the Mass form. Mass antiphons (introitus, graduale, offertorium and communio) have fragments of Psalms as their source and take up typical motifs for the discussed subject: God leading on the road, the company of angels on the road, trust in God and rescue in God. The sequence Maiestati sacrosantae militans, which was sometimes attached to this form, will be discussed in a separate article.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 125-137
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies