Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "family care" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
The Renewal of Pastoral Care of the Family in the Light of the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
Autorzy:
Goleń, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037363.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Pope Francis
exhortation Amoris Laetitia
pastoral care of the family
renewal of pastoral care
Opis:
The aspirations of Pope Francis for the renewal of pastoral care of the family are based on the deeply theologically rooted principles of the Church’s proper role. In the exhortation Amoris Laetitia, the principle of God’s grace, the principle of pastoral love, the paschal principle of sacrifice and the principle of the Church’s missionary activity are all clearly visible. In the document, we can also find a few directions for the renewal of the pastoral care of the family. The strengthening of the focus of the parish as well as the strengthening of the focus of spouses and the domestic Church on pastoral care of the family are crucial. Further on, we find encouragement for the renewal of the preparation for marriage within the ecclesial community, and for the development and strengthening of the pastoral care of married couples. The Pope sees the care for those in irregular situations as an extension of the pastoral care of engaged and married couples. Consequently, for the realization of the desired directions in the development and renewal of pastoral care of the family, it is necessary to expand and deepen the formation of seminarians and priests for their pastoral work with engaged persons, married couples and families.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 95-113
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład ks. prof. Adama Ludwika Szafrańskiego w rozwój teologii małżeństwa i rodziny
Contribution of Father Professor Ludwik Adam Szafrański to the Development of the Theology of Marriage and Family
Autorzy:
Murawski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040558.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Adam Ludwik Szafrański
partycypacja
teologia małżeństwa
teologia rodziny
duszpasterstwo rodzin
teologia pastoralna
participation
theology of marriage
theology of family
family pastoral care
pastoral theology
Opis:
Ks. Adam L. Szafrański wniósł oryginalny wkład w rozwój teologii małżeństwa i rodziny. W swojej refleksji na temat małżeństwa i rodziny zastosował zaczerpnięte od św. Tomasza z Akwinu pojęcie partycypacji (uczestnictwa). Dzięki temu w uprawianym przez siebie nurcie teologii małżeństwa i rodziny wyeksponował relacje zachodzące między osobami Trójcy Świętej a osobami tworzącymi wspólnotę małżeńsko-rodzinną. Według ks. Szafrańskiego, w sakramencie małżeństwa mężczyzna i kobieta wchodzą w głębokie relacje z poszczególnymi osobami Boga Trójjedynego. Z kolei w sakramencie Eucharystii małżonkowie zyskują moc do przezwyciężania wszelkich trudności oraz wsparcie Chrystusa w budowaniu szczęśliwej rodziny. Rodzina regularnie przyjmująca Komunię św. nie zamyka się w sobie, lecz jako żywa komórka Kościoła otwiera się na potrzeby innych osób i wspólnot. Ks. Szafrański podejmował również problematykę praw i przywilejów rodziny, wychowania dzieci i młodzieży. W zakresie jego badań naukowych znalazły się tematy związane z ekologią rodziny, a więc naturalnego planowania rodziny i regulacji poczęć. Ponadto pokazywał on współczesnym ludziom, że dobra, religijna, zdrowa moralnie, duchowo, fizycznie i psychicznie rodzina jest najlepszym środowiskiem rozwoju młodego pokolenia oraz pomyślnej przyszłości narodu i ludzkości.
Father A.L. Szafrański made an original contribution to the development of the theology of marriage and family. In his reflections on marriage and family he applied, taken from St. Thomas Aquinas, the notion of mutual participation. Therefore, he exposed, within the endorsed by himself trend of the theology of marriage and family, the links between the persons of the Holy Trinity and the spouses who create the community of marriage and family. According to Fr. Szafrański, in the sacrament of marriage a man and a woman enter into a deep relation with the individual persons of the Triune God. Furthermore, through the sacrament of the Eucharist the spouses gain the power to overcome all difficulties and support of Christ in building a happy family. A family regularly receiving Holy Communion is not closed in itself, but as a living cell of the Church it is opened to the needs of other people and communities. Fr. Szafrański also undertook the issues of rights and privileges of the family, the education of children and youth. In his research he included the topics related to the ecology of the family, which implies the natural family planning and birth control. In addition, he showed the people of today that a good, religious, and morally, spiritually, physically and mentally healthy family is the best environment for the development of the young generation and for the future of the nation and the whole humanity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 189-203
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accompanying Young Spouses in the Initial Years of Marriage
Autorzy:
Pyźlak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037366.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
accompanying
spouses in the initial years of marriage
young couples
subjects accompanying young spouses
pastoral care of the family workers
groups of families
associations
communities
Opis:
The release of the apostolic exhortation Amoris Laetitia revealed the need in the universal Church to accompany spouses in the initial years of marriage. The First Instruction of the Polish Episcopate for the Clergy on Preparation of the Faithful for the Sacrament of Marriage and on Pastoral Care of the Family introduced in Poland in the late sixties highlighted the fact that leaving young spouses alone in the initial stage of their life in marriage is disadvantageous. Therefore, Christian community should gain profound knowledge of the difficulties faced by young spouses in order to provide them with proper aid. St. John Paul II also highlighted the need to accompany young spouses in his apostolic exhortation Familiaris Consortio (cf. FC, 65). Pope Francis, concerned about the irresponsible attitude of fiancés towards contracting sacramental marriage, teaches in his apostolic exhortation Amoris Laetitia that “the initial years of marriage are a vital and sensitive period during which couples become more aware of the challenges and meaning of married life” (AL, 223). The Pope higlights the greatest opportunity of help in accompanying young spouses after the celebration of the sacrament of marriage. He encourages pastoral workers to assist young couples in order to help them complete the unfinished process of becoming mature in order to face the responsibility to contract sacramental marriage. The author of the article attempts to explain what accompanying is, what issues should be discussed during meetings with the spouses in the initial years of marriage and what subjects should actively participate in assissting young spouses.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 133-149
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność prokreacyjna i jej przejawy
Procreative Responsibility and Its Manifestations
Autorzy:
Dudziak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037116.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
planowanie rodziny
poczęcie dziecka
opieka prekoncepcyjna i prenatalna
family planning
conception
preconception and prenatal care
Opis:
Odpowiedzialność prokreacyjna obejmuje świadome, kompetentne, przygotowane, podjęte w wolności i w jak najwłaściwszym czasie poczęcie dziecka oraz troskę o jego zdrowie i odpowiednie warunki rozwoju. Odpowiedzialność ta wiąże się ze świadomością kobiecej i męskiej zdolności prokreacyjnej, umiejętnością rozpoznawania dni płodnych i niepłodnych oraz roztropnością w dziedzinie zachowań seksualnych i przekazywaniem życia. Wyrazem odpowiedzialności prokreacyjnej jest planowanie dzietności z uwzględnieniem własnej sytuacji zdrowotnej, materialnej, mieszkaniowej, zawodowej, moralnego i religijnego kontekstu planowania rodziny, jak również aktualnej sytuacji społecznej i demograficznej. To także pozytywne nastawienie do rodzicielstwa i gotowość przyjęcia dziecka oraz zaangażowanie w opiekę prekoncepcyjną i prenatalną. Osobowa godność człowieka, potrzeby dziecka i społeczeństwa oraz umiejętności poznawcze dojrzałych osób dorosłych skłaniają do postawienia wymagań odpowiedzialnego przekazywania życia.
Procreative responsibility includes a conscious, competent and well prepared conception of a child, taken in the most appropriate time and in freedom and care of the child's health as well as proper conditions for the development. The responsibility involves the awareness women's and men's procreative capabilities, the ability to recognize fertile and infertile days and keeping prudence in sexual behaviour and procreative intentions. A manifestation of procreative responsibility is planning fertility with consideration for health, material, residential, occupational; moral and religious context of family planning as well as present social and demographical situation. It is also a positive attitude towards parenthood and the readiness for accepting a child and engaging in preconception and prenatal care. Personal dignity of human being and cognitive skills of mature adults induce to setting requirements for responsible human procreation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 10; 97-113
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja osobowa narzędziem duszpasterstwa młodzieży na podstawie adhortacji apostolskiej Christus vivit papieża Franciszka
Personal Relation as a Tool for Youth Pastoral Care Based on Pope’s Francis Apostolic Adhortation Christus Vivit
Autorzy:
Chrupek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035047.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
młodzież
Christus vivit
relacja osobowa
duszpasterstwo
lider
wychowanie
rodzina
relacje międzypokoleniowe
youth
personal relationship
pastoral care
leader
upbringing
family
intergenerational relations
Opis:
W obecnych czasach wciąż aktualnym wyzwaniem Kościoła jest troska o duszpasterstwo młodego pokolenia. Tę pilną potrzebę zauważył również papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Christus vivit. Na podstawie tego dokumentu można opracować konkretną strategię duszpasterską w pracy z młodzieżą. W opinii papieża troska o młodych powinna wyrażać się w głębokich, osobowych relacjach zbudowanych na prawdziwym autorytecie. Istotnym czynnikiem w procesie formacji chrześcijańskiej jest rola odpowiedniego lidera oraz wspólnoty, która tworząc środowisko wiary, doprowadza do spotkania z Bogiem. Człowiek jest istotą relacyjną. Dlatego, dzięki relacjom z innymi osobami, można doprowadzić go do spotkania z Panem. Troska o młodych nie jest zadaniem zarezerwowanym dla jednostek, ale dla wszystkich środowisk, które wywierają wpływ na postawę młodych ludzi. Tylko dzięki zaangażowaniu wszystkich będzie możliwe trwałe i skuteczne duszpasterstwo młodzieży.
Nowadays, a great challenge for the Church is the concern about the youth pastoral care. This urgent matter was also noticed by Pope Francis in the Apostolic Exhortation Christus vivit. According to this document, it is possible to create a particular pastoral strategy to work with young people. In accordance with the Pope’s opinion, this concern about young people should be expressed in deep, personal relationships that are built on a true authority. A very significant factor in the process of Christian formation is the role of an appropriate leader and community, which creates an environment of faith that leads to a meeting with God. Man is a relational being. Therefore, thanks to relationship with other people, one can lead others to meet the Lord. Caring for the youth is not reserved only for individuals, but also for all environments that have an impact on young people. It is only the commitment of everyone that will help to construct pastoral and effective youth ministry.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 85-104
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie religijne w kontekście kryzysu życia rodzinnego
Religious Education in the Context of a Family Life Crisis
Autorzy:
Biel, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040692.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
wychowanie religijne
katecheza
indywidualizacja
emigracja
Kościół
społeczeństwo
kryzys życia religijnego
family
religious education
catechesis
individualization
emigration
Church
society
pastoral care
religious crisis
Opis:
Upadek komunizmu otwarł przed Kościołem w Polsce nowe możliwości pracy duszpasterskiej, wśród których trzeba wymienić także przywrócenie nauczania religii w szkole. Jak się jednak okazuje sytuacja ta - ze względu na dynamiczne zmiany cywilizacyjne - staje się dla Kościoła dużym wyzwaniem. Wychowanie religijne w szkole znajduje coraz mniej wsparcia w dotkniętej kryzysem rodzinie. Kryzys ten - wyciskający piętno na wychowaniu religijnym dziecka - przejawia się głównie w zaniku przekazu wiary w rodzinie, rzutujących na wychowanie trudnościach ekonomicznych rodzin oraz indywidualizacji życia. Aby sprostać tym nowym wyzwaniom i aby wychowywanie religijne stało się owocne, Kościół musi podjąć starania o przywrócenie należytej rangi triadzie pedagogicznej wyrażającej się we współpracy Kościoła, szkoły i rodziny.
The fall of communism has opened new possibilities of pastoral work for the Church; among them the restoration of teaching religion at school should be mentioned. However, it turns out that this situation - because of dynamic civilization changes - is becoming a great challenge for the Church. Religious education at school meets ever less support in the family affected by a crisis. The crisis - leaving its imprint on a child’s religious education - is manifested mainly in a degeneration of the transfer of faith in the family, that is projected on education, as well as in economic problems of families, and in individualization of life. To meet these difficulties and to make religious education fruitful the Church has to make efforts to restore the proper rank to the pedagogical triad that is expressed in a cooperation of the Church, the school and the family.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 11; 129-142
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gaudium et spes inspiracją dla duszpasterstwa rodzin w Polsce
Gaudium set spes as an Inspiration for the Pastoral Care of the Family in Poland
Autorzy:
Mierzwiński, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038180.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
konstytucja Gaudium et spes
duszpasterstwo rodzin
małżeństwo
rodzina
Jan Paweł II
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
pastoral care of families
marriage
family
John Paul II
Opis:
II Sobór Watykański miał przede wszystkim charakter pastoralny, o czym świadczy konstytucja Gaudium et spes. Ten dokument kwestię małżeństwa i rodziny umieszcza na pierwszym miejscu wśród problemów palących współczesnego świata i poświęca jej obszerny fragment swojej refleksji (KDK 47-52). Autor w swoim artykule uzasadnia tezę, że ten właśnie fragment miał istotny wpływ na koncepcję i działalność duszpasterstwa rodzin w Polsce. Soborowe nauczanie na temat małżeństwa i rodziny znalazło miarodajną interpretację i rozwinięcie w dokumentach papieży: Pawła VI (głównie encyklika Humanae vitae) i Jana Pawła II (zwłaszcza adhortacja Familiaris consortio, encyklika Evangelium vitae, List do rodzin). Nauczanie papieskie pozwoliło duszpasterstwu rodzin głębiej zrozumieć sens przesłania soborowego oraz lepiej wcielić je w życie. Jednak łatwiej było przedstawić doktrynę Kościoła katolickiego w zakresie małżeństwa i rodziny, trudniej natomiast przekonać młodzież, narzeczonych i małżonków do zastosowania jej w życiu. Pierwsza część artykułu zawiera analizę nowych aspektów nauczania soborowego na temat małżeństwa i rodziny. Wymownym przykładem było przejście od czysto prawnego ujęcia istoty małżeństwa, zawartego Kodeksie Prawa Kanonicznego (CIC) z 1917 r. do koncepcji małżeństwa jako wspólnoty życia i miłości. W sposób wyraźny akcent został położony na miłości, jako istotnego elementu sakramentu małżeństwa. Jan Paweł II określił to terminem communio personarum. Swoiste credo polskiego duszpasterstwa rodzin zostało wyrażone w wystąpieniu Jadwigi i Jacka Pulikowskich – audytorów podczas Synodu Biskupów o rodzinie w 2015 r. Autor przytacza treść ich wystąpienia. Druga część artykułu analizuje fragment soborowego dokumentu Gaudium et spes, zatytułowany De matrimonii dignitate i ukazuje jego implikacje w polskim duszpasterstwie rodzin. Jest ono cennym dowodem troski Kościoła o tę podstawową komórkę każdego społeczeństwa, jaką stanowi rodzina.
The Apostolic constitution Gaudium et spes of the Second Vatican Council indicates its pastoral nature. This document places the matter of marriage and family as the first one among the important problems of the modern world and dedicates a significant portion of its reflection to it (nos. 47-52). The author of this article makes the point that this part had an essential influence on the concept and activity of pastoral care of the family in Poland. The teaching of the Second Vatican Council on marriage and family was later authoritatively interpreted and developed in Papal documents: Paul VI (mainly in the encyclical letter Humanae vitae) and John Paul II (especially in the Apostolic exhortation Familiaris consortio, the encyclical letter Evangelium vitae, and Letter to the Families). Papal teaching has allowed the pastoral care of the family to deeper understand the message of the Second Vatican Council and to better incorporate it into everyday life. But it was easier to present the doctrine of the Catholic Church on marriage and family than to convince the youth, betrothed and married couples to apply it in life. The first paragraph of the article contains an analysis of the new aspects of the Second Vatican Council’s teaching on marriage and family, the second paragraph studies the part of the apostolic constitution Gaudier et spes, entitled De matrimonii dignitate and shows its implications in the pastoral care of the family in Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 17-25
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
H5 Model Concerning Refugee Family Trauma and Recovery and its Application in Social Work Practice – Towards an Improved Refugee Family Assistance. Theoretical and Practical Considerations
Model H5 dotyczący traumy uchodźczej oraz jego zastosowanie w praktyce pracy społecznej – celem ulepszenia wsparcia rodzin uchodźczych. Rozważania teoretyczne i praktyczne
Autorzy:
Szot, Leon
Kalinowski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035104.pdf
Data publikacji:
2020-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
opieka informacji traumy
uchodźca
rodzina uchodźcza
praca społeczna
praktyka pracy społecznej
terapeutyczna praca społeczna
trauma-informed care
refugee
refugee family
social work
social work practice
therapeutic social work
Opis:
Autorzy dokonują analizy złożoności zagadnienia godności ludzkiej oraz godności ludzkiej jako koncepcji oraz jej umiejscowienia w ramach dzisiejszych form i praktyk pracy społecznej. W związku z tym autorzy rozważają tematykę pojmowania godności ludzkiej, w tym godności ludzkiej jako wartości społeczno-prawnej, jej istotności dla pracy społecznej w ogóle oraz z racji podstawowych wartości relewantnych dla pracy społecznej. Autorzy egzaminują ewolucję podejść pracy społecznej wobec godności ludzkiej koncentrując się na działalności organizacji międzynarodowych, ich członków stowarzyszonych i partnerów związanych z pracą społeczną, których zadaniem m.in. jest promować oraz dbać o przestrzeganie wartości godności ludzkiej w dostarczaniu codziennych praktyk i usług pracy społecznej.
The authors explore the complexities of human dignity, analyze human dignity as a concept and its position within the framework of today’s social work practices. In this regard, the authors ponder upon diverse understanding of human dignity, including human dignity as a socio-legal value and its importance to social work in general and to other principal values relevant for social work. They examine the evolution of social work approaches towards human dignity while focusing on social work related international organizations and their national members’ and partners’ work to promote and uphold human dignity in delivery processes of social services.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 1; 55-70
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies